Hej! Mam nadzieję, że odcinek Wam się spodobał i wyciągniecie z niego kilka przydatnych informacji. Proszę wziąć pod uwagę, że przedstawiam w nim swoją wersję epilepsji oraz wydarzeń, które mnie dotknęły. Niestety nie zawsze będzie to pasowało do Waszych objawów, czy rodzaju napadów/aury. Lekki stres też niestety spowodował swoje, aczkolwiek jestem bardzo zaskoczony Waszym pozytywnym odzewem pod zapowiedzią odcinka. Wystąpienie w "7 metrów pod ziemią" było dla mnie dość trudne, choć dzięki temu przełamałem barierę i w pewnym sensie, wygrałem ze swoją epilepsją. Swoją postawą chciałbym pokazać, że epileptyk także jest normalnym człowiekiem oraz mężem, żoną, studentem czy pracownikiem! Przykro mi, że temat epilepsji jest tak bardzo lekceważony w naszym kraju, a ludzi nie edukuje się w tym temacie. Chciałbym coś z tym zrobić, aby jak najmniej ludzi spotkało się z takimi nieprzyjemnymi sytuacjami, z jakimi mi przyszło się zmierzyć. Zachęciło mnie to do założenie bloga o tematyce epilepsji (w najbliższym czasie) - bardzo chętnie wysłucham tu Waszych opinii, porad itp. Jest to pomysł dość spontaniczny. Jeśli ktoś z Was chciałby się poradzić, podzielić czymś, czy po prostu porozmawiać, to zapraszam do kontaktu! E-mail: janik1kuba@gmail.com Fb: facebook.com/jakub.padaka.janik Instagram: instagram.com/jakub__janik/
Ja bym chciał wywiad z osoba niewidoma od urodzenia. Jak wyglada codzienne życie, jak wizja świata, jak wyglądają jej sny. Wiem ze pojawia się wiele propozycji, każda równie ciekawa.
Dokładnie, niech choroby przestaną być w końcu tematem tabu. Mam nadzieję, że społeczeństwo będzie to rozumiało, bo mnie niestety dotknęły wyzwiska i śmiechy rówieśników podczas ataku i po. Również pozdrawiam!
17 min ? Dla mnie minęło jak 5 . Jestem zachwycona postawą , inteligencją i dojrzałością Kuby . Wspaniały chłopak 🙂 Mam nadzieję , że nigdy więcej napady Ci nie wrócą ... trzymam kciuki ✊
@@krystiankris3613 To Ty piszesz bzdury . Mój syn w wieku 2 lat miał ataki padaczki , po odpowiednim leczeniu nigdy one nie wróciły. Ma teraz 11 lat i jest zdrowym chłopcem , a leki zostały odstawione .
@@krystiankris3613 Widocznie mój syn miał takie szczęście, że mając tylko 3 napady padaczkowe w wieku 2 lat , nigdy więcej one się nie ujawniły . Może po prostu jak to wiele lekarzy mówiło " wyrósł z tego " . Nigdy się nie zagłebiałam później w ten temat ale tak jak Kuba powiedział : różne są rodzaje tej choroby ...więc może każdy inny organizm inaczej z tym walczy . Pozdrawiam .
@@krystiankris3613 panie doinformuj się pan trochę, dobrze dobrane leki, mogą, ale nie muszą skutecznie wyciszyć ataki, choruję także i wyobraź sobie, że też biorę lamitrin 100 i od 3 lat nie miałam ani jednego ataku, zapis EEG także mam prawidłowy. Każdy organizm jest różny, mam koleżankę, która choruje na epi w wyniku porażenia mózgowego i jak była dzieckiem mają kilkanaście ataków dziennie, a teraz urodziła 2 dzieci i nie miewa ataków. Pamiętaj, że są chorzy, którzy mają ataki kilkanaście razy na dobre, e są tacy, któryż mają kilka razy w miesiącu. Zgadzam się, że jest to choroba nieuleczalna, bo ataki zawsze mogą wrócić, ale są okresy bezobjawowe, po 3 latach bez ataków pod kontrolą neurologa można odstawiać leki,
napady padaczkowe są taaak bardzo zróżnicowane, niektórzy tylko się wyłączają na chwilkę i wracają zaraz do normy, niektórzy mają taki hardcore jak Kuba. Sama choruję na epi i miałam w ciągu 21 lat 2 napady z utratą przytomności z drgawkami. Dzięki za ten wywiad, ludzi trzeba uświadamiać, bo sama czuję ogromny wstyd przyznając się komukolwiek na co choruję, a studiuję, pracuję, żyję jak każdy inny człowiek ;)
trudny temat., choć jak się okazuje bardzo powszechny. wokół żyje przecież mnóstwo ludzi z tą chorobą. w szkole nigdy nie usłyszałam tego, jak zachować się wobec osoby, która ma atak padaczkowy, jak można pomóc. dobrze Kuba, że odważyłeś się na ten wywiad :)
Niestety najgorsze jest to że choroby w Polsce to temat tabu. Nie ważne czy jest to epilepsja, cukrzyca czy inne schorzenia, zawsze będziesz brany pod uwagę jako gorsza kategoria człowieka i odsuwany od ludzi. Wiadomo, że to też kwestia otoczenia w jakim żyjemy ale czasami, na prawdę dzieją się przykre rzeczy które potem zapadają w naszej psychice...
@@blackburncorsair2055 Tak ale większość jednak jest znieczulona i wredna w takich przypadkach. Idź do pracy, szkoły lub na studia z taką chorobą to inaczej na to spojrzysz.
Jestem uczniem liceum ze stwardnieniem rozsianym i pozagałkowym zapaleniem nerwu wzrokowego więc mam wadę wzroku przez którą widzę do 2 metrów i nie mam możliwości korygowania tej wady ;p Jakoś powiem, że tak źle nie jest a ludzie w 99% są życzliwi jeśli ja sam jestem
Super odcinek. Sama choruję od kilkunastu lat. Najgorszą rzeczą przy tej chorobie jest niestety nietolerancja i niewiedza społeczeństwa. Zawsze chciałam pracować z dziećmi ale usłyszałam, że moje ataki mogłyby mieć zły wpływ na ich psychikę. Od kilku lat pracuję za granicą bo w Polsce nigdzie nie mogłam znaleźć zatrudnienia. Mój ostatni pracodawca w Polsce często podkreślał, że robi mi łaskę, trzymając mnie bo nigdzie mnie nie zatrudnią i uważał, że może to wykorzystywać.
Dziekuje za material, wiele osob smieje sie z samego okreslenia tej choroby, a malo kto zastanawia sie nad uczuciami osob obciazonych tymi stanami. Odradzasz empatie :)
I może jeszcze oddział psychiatryczny, zabranie telefonu i prowokowanie rozmów, które prowokują zdenerwowanie ... Nawet psychiatrzy z długim stażem pracy, potrafią w drwiący stosunek do pacjenta. Potrzebna jest konkretna diagnostyka nawet w kilku szpitalach na oddziałach neurologicznych i konsultacje lekarzy epileptyków. Psychiatrzy bardzo często chcą wziąć pacjenta na oddział min. na 2 tygodnie
Bardzo się cieszę że powstał ten odcinek ❤ też mam epilepsje i zgadzam się z wszystkim co było powiedziane w filmiku. Społeczeństwo nie zdaje sobie sprawy jak straszna jest ta choroba, jak wiele rzeczy muszą przeżyć/doświadczyć osoby które ją mają. Dlatego cieszę się że w końcu ktoś wypowiedział się o tym publicznie :) życzę Kubie i wszystkim pozostałym epileptykom wszystkiego co najlepsze ❤💪
Dziękuję za ten materiał. Jedna z moich córek ma epilepsję prawie od urodzenia. Właściwie ludzie na temat tej choroby wiedzą niewiele. Udostępniam. Niech dowiedzą się czegoś więcej.
Świetny wywiad z świetnym człowiekiem. Mój tata choruje na epilepsję odkąd pamiętam, dlatego od najmłodszych lat wiem jak pomóc osobie z atakiem padaczkowym. Cieszę się, że temat stanie się bardziej powszechny bo to dla mnie ważne z perspektywy osoby która ma chorą osobę w rodzinie. Dziękuje serdecznie za ten odcinek.
Choruję na padaczkę od trzeciego roku życia, cieszy mnie to, że poruszyliście tak ważny temat, gdyż wiele osób niepotrzebnie nas się boi, widzę to chociażby przy poszukiwaniach pracy, mam dobrze dobrane leki, teraz moje ataki to omdlenia i zawieszenia, więc czasami nawet żałuję, że się przyznaję, bo wiecej na tym tracę, mamy za niską świadomość społeczną na ten temat.. a większość z nas funkcjonuje normalnie gdy ma dobrze dobrane leki, trzymam kciuki za wszystkich epileptyków, żeby choroba nie dawała nam o sobie znać!
Pierwszy odcinek, który podobał mi się w 100%. Prowadzący jak zawsze profesjonalnie podchodził do tematu, ale największą robotę wykonał tu Kuba. Odpowiadał na każde pytanie wyczerpującą i jasno opisywał sytuacje które go spotkały. W poprzednich wywiadach brakowało mi właśnie takich rozmów. Może dlatego, że ja sama szczegółowo opowiadam różne historie ze swojego zycia i nie lubię niedomówień. Temat epilepsji jest mi dość bliski. Moja 7letnia siostrzenica choruje na padaczke. Również dostaje leki, które na szczęście hamują objawy, jednak wystarczy, że ma podwyższona temperaturę np w trakcie choroby i już jest ryzyko, że pojawi się napad. Sądzę, że społeczeństwo powinno być bardziej świadome zagrożenia i powinno znać chociaż podstawowe czynności w razie wystąpienia ataku, właśnie po to aby sytuacje, gdzie przechodnie wyciągają komórki i nagrywają atak, nie miały miejsca w przyszłości. Może zamiast kolejnych bzdurnych seriali w tv typu szkoła, dlaczego ja czy inne zdrady, należałoby puścić program, który uświadamiałby ludzi jak zachowywać się w tak trudnych sytuacjach? Myślę, że byłby to dużo większy pożytek dla Polaków niż oglądanie kolejnych ogłupiających seriali paradokumentalnych.
Miałem pierwszy atak padaczki 8 lat temu gdy miałem 10 lat. Byłem wtedy we Włoszech u dziadków. Zostałem przewieziony tam w Genui do szpitala i praktycznie jednego dnia cały komplet badań z rezonansem magnetycznym. Dzięki temu udało się szybko zdiagnozować że po prawej stronie mózgu jest niewielka torbiel powodująca te ataki padaczki. Miałem potem jeszcze z trzy ataki i aż do dzisiaj już ich nie mam. No natomiast muszę brać już stałe leki do końca życia i alkoholu też już nigdy pić nie będę mógł. Dzięki Bogu nie mam przypadku co kolega w filmie. Pozdrawiam i współczuję.
choruję na padaczkę od gimnazjum. Wiem co czuje ten chłopak, sama przeszłam przez to wszystko. Dużo jest grup na fb dla ludzi z padaczką, i dużo jest tam osób, które nie mają tak pozytywnego nastawienia. Narzekają, że nie mogą znaleźć pracy, że nie wychodzi im z nauką, i ogólnie całe życie im choroba zniszczyła i wszystko jest złe. Padaczka nie jest niczym miłym, ale można z nią normalnie żyć, ja sama obecnie jestem już 2 rok na studiach, napisałam maturę, a ataki mam średnio co miesiąc. Musiałam się uczyć więcej niż inni, tak jak bohater wywiadu, ale nie narzekałam, po prostu to robiłam.
Jako przyszły ratownik medyczny wiem co robić przy ataku padaczki, zdarzyło mi się pomóc osobie w napadzie epi parę razy. W szpitalu 10mg Relanium i po problemie, a na przystanku, w pubie, na ulicy... podbiegasz, przytrzymujesz głowę, a dookoła banda jełopów z telefonami....Ludzie! Widzicie kogoś w potrzebie, REAGUJCIE! Życzę Ci jak najmniej napadów. Pozdrawiam! :) PS: NIE WSADZAJCIE NIC W USTA POSZKODOWANEGO, W SZCZEGÓLNOŚCI PALCÓW.
Weronika. Mnie nauczono tak: jeżeli masz rurkę ustno-gardłową to możesz ją śmiało włożyć. Po 1 przytrzyma język u osoby nieprzytomnej, żeby się nie zakrztusiła. Po 2 uchroni przed ogryzieniem języka. Kiedy napad się skończy i zauważysz, że rurka zaczyna przeszkadzać poszkodowanemu (drażni tylną ścianę gardła) natychmiast ją wyjmujesz. Ratownicy stosują rurki ug również po to, by poszkodowany nie przegryzł rurki intubacyjnej, jeżeli zajdzie potrzeba intubacji.
Wystarczy pomyśleć i od razu mamy tę właściwą wersję :) Podstawy fizyki. Nic nie wkładać bo siła szczęko-ścisku jest za duża i jeszcze chorego udusicie tym, co odgryzie.
@@verouuv3522 mój brat ma epilepsję jego nauczyciel wf włożył jemu coś do ust teraz do końca życia będzie jemu wypadać szczęka, która sam musi sobie nastawic. Jest poradnik wydawany przez rodziny epileptyków które można dostać w każdej przychodni neurologicznej i masz jasny zapis by nic nie wkładać do ust
Choruję na epilepsję. To jest paskudna i zdradliwa choroba, której nie życzę najgorszemu wrogowi. Napad padaczki może nastąpić w najbardziej nieoczekiwanym momencie naszego życia.
Żałosne te wasze komentarze ... Współczuję Ci . Na pewno ciężko się żyje z tą chorobą ... Mam kolegę który ma padaczke pourazowa i choroba zrobiła totalne spustoszenie w jego mózgu... miał 4 ataki przy mnie , przerażający widok , bardzo się wystraszylam i przykre strasznie że w jego przypadku raczej jest nieuleczalna.
Sama jestem chora na padaczkę, ale jestem mega przerażona, że niektóre osoby muszą przeżywać aż tak tragiczne ataki, mam nadzieję, że u Kuby już nigdy coś takiego się nie pojawi :)
Ja sie dziwie, ze w takim momencie wyciaga sie telefon a nie pomocna reke!!! Ja w takich momntach w ogole zapominam o kamerowaniu bo tak sie przejmuje, ze komus krzywda sie dzieje. Pamietam jak raz w moim zyciu doswiadczylam ogromnego bolu, ktory trwal 1.5godziny!! Plakalam ablo raczej Ja wylam jak wilk..strasznie bolalo..karetka byla w drodze ale zajelo im wlasnie ok godziny. W pewnym momencie przyszla pani, ktora mnie przytulila i zaczela glaskac po glowie ..ja nigdy tego nie zapomne jak ona mi tym pomogla...az mnie serce sciska. Mam nadzieje, ze ten film uswiadomi wszystkim, ze jak sie komus krzywda dzieje to sie pomaga..to nic nie kosztuje!
Sama choruje od 12 lat także wiem o czym mowa. Dobrze że ktoś stara się o tym mówić. Bardzo ważne są leki to prawda, bo dzięki nim można normalnie funkcjonować. Pozdrawiam
Wywiad o epilepsji świetny .. mam nadzieje że po tym wreszcie temat tej choroby ,nie będzie tematem tabu ... ciężka choroba nie tylko pod względem zdrowotnym ale i społecznym .. często tacy ludzie czują się odrzuceni przez otoczenie..
Mam siostre chora na epilepsje ..wiem jak okropna to choroba i z czym sie wiaze ..Kuba ..wielkie dzieki za to ze mowisz o tym ..wielkie dzieki za ten kanal..
Jak zwykle super Tematy... Jeden z najlepszych kanałów na youtubie z przekazem i poruszaniem Tematów o których się nie mówi szacun i żółwik że się tego podejmujesz :)
Jakub świetnie, że tu jesteś. Na parę minut zabrałeś mnie do zakamarka swojego świata. Dotknęłam, zobaczyłam, zrozumiałam, poczułam... Cenna lekcja. Bardzo dziękuję Ci za nowe doświadczenie. Wykonałeś kawał dobrej roboty. Dużo zdrówka 💪
Dzięki za rozmowę. Miałam 10 lat jak moja koleżanka z klasy dostała ataku padaczki, zajęła się nią nauczycielka, a my musieliśmy opuścić klasę. Pamiętam, że później mieliśmy chyba rozmowę o tym z nauczycielem i utkwiło mi mocno w głowie na lata "włóż coś do ust, patyk, łyżeczkę cokolwiek". A dzisiaj słyszę coś innego, dobrze dowiedzieć się co robić w razie gdyby przydarzyła nam się taka sytuacja. Życzę dużo zdrowia!
Dodam od siebie do złych zachowań: pod żadnym pozorem nie prostować na siłę osoby, która jest "skręcona"! Można uszkodzić ją w takim przypadku. Wyprostuje sie po ataku :)
to wykrecenie jest spowodowane tym, ze elektryka w ciele jest zaburzona i nastepuja tzw. spiny ciała. Jak ktos chce komus zrobic wieksza krzywde niz sam atak, ktory jest niefajny, to niech prostuje. niech nie zapomni jescze niezabezpieczyc jezyka jakas lyzeczka czy inna szpatulka. tak zeby dana osoba sie udlawila nim podczas ataku :p
@@loverofemptiness2672 uwierz że przeżyłam takie prostowanie na siłę... Po wróceniu przytomności czułam się jakby mnie ktoś próbował zmiażdżyć bo mnie bolało wszystko :) to świadczy o tym że dużo osób nie wie co robić w takich przypadkach dlatego ten wywiad akurat może innych chociaż w jakimś stopniu "doinformować" ;)
Polecam jeszcze próbę "udrożnienia" dróg oddechowych przy pomocy własnych palcy (to bardzo mądre, wsadzać paluchy do ust, osoby która w każdej chwili może szczękę zacianac z całych sił)
@@JR.H4xo W moim przypadku nie mają nawet jak ponieważ mam szczękościsk zwykle także ciężko im by było cokolwiek zrobić a jeśli jakimś cudem by się udało to mogą się pożegnać z palcami chyba ;)
Czekam na odcinek o cukrzycy, choruje na typ 1 i bardzo często spotykam się z ogromną niewiedzą ze strony społeczeństwa. Taki wywiad mógłby bardzo pomoc zwłaszcza, że choroba jest coraz częściej spotykana.
Co robić jako osoba postrona 1)Jesli osoba lezy na nierownym podłozu sciagnac zdecydowanie za nogi na rowne podloze. Wazne jest to dlatego ze gdy epileptyka prostuje a lezy na nierownym moze uszkodzic kregosłup 2) Jesli rece nie latają bardzo mocno, siasc /polozyc sie z boku i podlozyc rece pod glowe (zeby chory nie uderzał glową o twarde podłoze ).Jesli polozymy sie rownolegle nie dostaniemy w łeb , a czesto rece nie latają po prostu sie wyprostowują (ogolnie osłonic chorego swoim cialem z jednej strony - nie ma co sie bac lepiej raz dostac niz zeby czlowiek rozbił reke czy glowe) 3) Uspokajac slownie. nie wyszscy epileptycy sie wylaczają w 100% . wiec choc skrawek swiadomosci i poczucia bezpieczenstwa bardzo pomaga. (chory dostajac ataku jest przerazony swiadomoscia utraty przytomnosci) 4) gdy drgawki ustają odchylic lekko cialo w strone w ktorą lekko przechylona jest glowa, ulatwi to wyplywanie sliny i chory nie bedzie sie dlawil (gdy odzyskuje przytomnosc a ma sporo sliny to ma uczucie topienia sie) 5) po ataku okryc chorego i pozostac przy nim do przyjazdu pogotowia lub calkowitego odzyskania przytomnosci. (nieraz nawet 30-60minut). chory bedzie chcial spac i jest to normalne .Pytac chorego co jakis czas czy wie gdzie jest , ktora jest godzina . nawet jak raz powie to zapytac za kilka minut bo i tak moze nie wiedziec Wszystko co opisalem znam z doswiadczenia (mam chorą zone) . Ogolnie wiem ze osoby widzac pierwszy raz atak i tak nie wiedza co robic bo są przerazone widokiem / stanem takiej osoby Pozdrawiam.
Bardzo dobrze Pan napisał. Trzeba w jak najszerszym gronie mówić o pierwszej pomocy, żeby nie zrobić krzywdy drugiej osobie. Dziękuję, że Pan pisze o prawidłowym sposobie pomocy 😊
Tak, byłam świadkiem takie przypadku. Na cale szczęście drgawki dość szybko ustąpiły a następnie temu panu pomogliśmy usiąść na krześle. Jednak jestem ciekawa czy można coś innego zrobić albo co robić w przypadku gdy te drgawki tak szybko nie ustępują.
@@Gaming_Mousie 99% przypadków to osoba która upada. Takie krótkie wyłączenie bez upadku zdarza się bardzo rzadko. Mnie tylko raz udało się złapać żonę nim upadła bo stałem pol kroku od niej. Złapałem położyłem i dalej standard. Ogolnie przez tą chorobe dostałem na tle nerwowym przepuklina żołądka bo na każde stuknięcie w drugim pokoju zoladek podchodzil mi do gardla. No i nerwica. Na szczescie neurolog trafił z lekami i dwa lata nie miala już ataku
Bardzo szanuję twoją pracę, jakie dajesz możliwości wiedzy. Dowiedziałem się naprawdę bardzo dużo i jest to zupełnie coś innego niż porady w internecie jak pomóc takiej osobie. Znowu czuję ogromny respekt do Ciebie, pozdrawiam tak trzymać!
Sama żyje z epilepsja, ataki są na szczęście na tyle słabe, ze widzi je tylko mój chłopak. Wyglądają w ten sposób ze coś wypada mi z rąk, przerwałam oczami. Świetny odcinek!
Ten filmik mi niesamowicie pomógł i pocieszył. Mój pies ma epilepsje i strasznie to przeżywam, chociaż nieporównywalnie rzadziej występuje niż u pana z wywiadu jest to dla mnie naprawdę ciężkie. Nigdy nie wiedziałam co moja psinka czuje w czasie ataku a teraz już wiem a przynajmniej mam zarys bo każdy pewnie czuje coś innego. Dziękuję ❤️
Ohhh, ohh bardzo inteligentny, niby z czym? Wszyscy na swój sposób są inteligentni, a że tyle przeżył z chorobą to nauczył się o niej i stąd to wszystko. Nie wychwalaj go tak, bo nie ma o co. ;)
Tak , to prawda jest znieczulica i obojętność. Ja jako jedyna w miejscu publicznym pomogłam mężczyźnie , który miał atak epilepsji. Ludzie siedzieli nawet się nie ruszyli bo przecież nic takiego się nie działo wg.nich to pewnie jakiś menel. Pogotowie zabrało Pana do szpitala i wszystko dobrze się skończyło , ale przeraziło mnie to, że nawet nikt nie ruszył żeby mi pomóc. Masakra. P.s bardzo ciekawy wywiad. Konkretny człowiek opowiadający rzeczowo i na temat.
świetny odcinek! uważam, że powinno być więcej wywiadów z ludźmi chorymi na różne choroby, bo społeczeństwo boi się tego, może osoba z łuszczycą, jest to choroba bardzo widoczna na zewnątrz i ludzie mylnie myślą, że mogą się zarazić
moja koleżanka kiedyś dostała ataku w pracy. Na szczęście byłam w stanie udzielić prawidłowej pomocy! Doświadczenie straszne, wielki stres i dla mnie i dla chorej :/ niestety choroba nie wybiera, warto zapamiętać jak należy się zachować by pomóc. Nie można się odwracać i udawać, że się nie widzi ataku a często tak się zdarza
Ja gdy byłam mała w wieku mniej więcej 7-12 lat miałam jakieś 6 ataków, objawy były identyczne jak przy udarze tyle, że nie było żadnych zmian w mózgu, wiele godzin spędziłam w gabinetach lekarskich i szpitalach ale nikt nie był w stanie powiedzieć co to jest. Ataki ustały po tym jak zaczęłam brać antydepresanty
Teraz wywiad z osobą chorą na zespół Tourette'a. Szkoda że jest tak mało takich ciekawych kanałów na polskim Youtubie, rób to co dalej robisz bo wychodzi Ci to świetnie!
Chciałabym najbardziej obejrzeć u Ciebie wywiad z egzorcystą, a co do powyższego materiału to naprawdę świetny z resztą jak wszystkie inne na Twoim kanale 😊.
To jest straszne zachorować w młodym wieku tak nagle. Doświadczyłam tego w wieku 13 lat. To już 3 lata. Na początku nie przejmowałam się tym, stwierdziłam, że muszę z tym żyć. Wszystko się zmieniło w dniu gdy powiedziałam do nauczycielki "szkoda, że mnie na zawody nie wzięli z piłki nożnej" na co ona mi odpowiedziała "że to przez chorobę". To mnie zabolało, gdyż nie miałam żadnych przeciwwskazań. Bo moja padaczka nie jest nasilona i ataki występują rzadko. Mój pierwszy atak to był koszmar najpierw pojawiła się ciemność, później jakby mi słuch wywaliło, zaczęłam szybko oddychać, najgorsze były głody, które słyszałam. Moja pierwsza myśl ,,umieram.. no po prostu umieram" Usiłowałam kogoś zawołać lecz złapał mnie paraliż. Później obudziłam się w domu tam byli ratownicy pytali mnie się o różne rzeczy na wszystko odpowiedziałam prócz jednego pytania ile masz lat? Po prostu nie znałam odpowiedzi na pytanie. Chodź podałam im datę urodzenia miejsce godzinę. Chodź to już 3 lata to boję się jednego, że dostanę ataku i się nie wybudzę.
Super, że jest wątek edukacyjny w postaci postępowania z osobą chorą. Też nasłuchałem się wielu mitów na temat pierwszej pomocy, które na szczęście zostały rozwiane przez kursy i potwierdzone przez Kubę. Kubie życzę zdrowia, a Wam dziękuję za kolejny świetny odcinek.
Mój kolega też cierpiał na epilepsję...raz jak dostał ataku na przystanku autobusowym, to nie dość że nikt mu nie pomógł, to jeszcze go okradli z zegarka i komórki. Przez tą chorobę niestety już nie żyje bo dostał ataku jak był sam w domu :-(. Straszna choroba
Bardzo wartościowy wywiad i wiele przydatnych rad. Szczególnie, że znieczulica w nas postępuje i każdą dziwnie zachowującą się, albo nieprzytomną osobę traktujemy jako pijaka, czy narkomana. Znajomy udusił się podczas ataku padaczki i w zasadzie mimo tego niewiele się o tym dowiedziałem. Wydawało mi się, że to jakiś skrajny przypadek i niespecjalnie się zainteresowałem. Teraz po obejrzeniu tego wywiadu wiem, że to był błąd i takich ludzi jest mnóstwo. Nie chcę zbawić świata, ale chociaż wiedzieć co mam robić i jak się zachować, żeby pomóc. Bardzo ważny temat i cieszę się, że został poruszony. Być może któryś z widzów kiedyś kogoś uratuje, albo chociaż okryje oszczędzając wstydu po puszczeniu zwieraczy. Niech zrobi to jedna osoba, a już będzie wiadomo, że wywiad miał sens.
Moja mama choruje na epilepsję. Kilka lat temu dostała rano tak silnego ataku, którego jeszcze nigdy u Niej nie widziałam. Byłam z Nią sama w domu, ale na szczęście ciocia sąsiadka była w domu i mi pomogła. W panice dzwoniąc na pogotowie pobiegłam do cioci mieszkania prosząc ją o pomoc. Teraz już wiem jak mam reagować kiedy mama będzie miała znów tak silny atak. Teraz już jest kilka lat bez ataków na całe szczęście i pod lepszą opieką lekarza neurologa. Niestety jak się okazuje nie każdy neurolog wie jak leczyć pacjenta z epilepsją. Moim zdaniem powinno powstawać więcej takich filmów jak i również szkoleń dla społeczeństwa jak zachować się kiedy osoba w naszym otoczeniu dostanie ataku padaczki. Bo wiele osób nie wie jak się zachować, co robić w takiej sytuacji a czego nie. Znam jedną taką osobę której siostra choruje i ma w ciągu dnia często ataki takie do których trzeba wzywać karetkę. Jak ostatnio się dowiedziałam, że ta osoba na siłę próbuje otworzyć podczas ataku tej osobie buzię to aż złapałam się za głowę.
Dobry odcinek, Rafal, bardzo dobrze, ze jesli chodzi o choroby i inne przypadki, pytasz co powinni inni zrobic, lub czego nie powinni, tym sposobem osoba, z ktora rozmawiasz moze ze swojego doswiadczenia powiedziec jak inni powinni reagowac, co powinni robic, dzieki czemu ci, co ogladaja beda wiedzieli co zrobic w danych sytuacjach. Bardzo przydatne. Takie pytania pojawily sie kilka razy na Waszym kanale. Pozdrawiam i czekam na nastepny odcinek :)
Dziękuję za ten wywiad od razu czuje sie lepiej jak ktoś o tym mówi. Sama choruje i moj chlopak tez na epilepsjei wiem jak to jest. Najgorsze jest to że 2 człowiek patrzy i kameruje to zdarzenie zamiast jej pomóc . Wielkie dzieki za to .😉😉
Mój drugi atak epi w życiu. Jeszcze nie wiedziałem na co choruję. Ok. 70-ciu gapiów, całe show trwa jakieś 10 minut, jedni się odwracają, inni tylko patrzą (relacja znajomka). Kac moralny totalny. Potem badania, diagnoza, lekarz, neurotop, 9 lat cierpliwości i sumienności i kończę przygodę z padaczką. Mi się powidło, życzę każdemu komu się to przytrafiło aby się od tej "zarazy" uwolnił.
Oby tak bylo kolego zevys juz nigdy nie mial atakow ale nie zapominaj ze epilepsja jest niestety choroba przewlekla i jest niewyleczalna co najwyzej mozna ja "uspic" na jakis czas, wiem to tez ze swojego doswiadczenia przez 8 lat nie mialem ataku az pewnego wieczora ni stad ni z owad utrata przytomnosci i drgawki niestety musimy sie nauczyc z tym zyc pozdrawiam
@@Anna-sm1yn jezeli nie trwa dluzej niz 2 minuty i niema powtornych atakow zaraz po pierwszym to nie trzeba interwencji medycznej wystarczy zabezpieczyc glowe na czas ataku
Anka Pisanka - w moim wypadku pomoc medyczna była zbędna. Kłopot natomiast sprawia dojście do siebie po ataku. Budziłem się zamroczony i trudno było mi odnaleźć się w otoczeniu.
Może ten odcinek przełamie także stereotypy . Ludzie nadal kojarzą epilepsje z opętaniem ,uważają takie osoby za psychicznie chore. Wywiad bardzo dobry ,pozdrawiam :)
Po pierwsze nie podoba mi się, że obrażasz wierzących. Rozumiem, że nie wierzysz, ale "wierzący" nie jest osobną kategorią człowieka, który tylko by leczył modlitwą i uważał Ducha Świętego za zastępstwo dla medycyny. Są też tacy, ale cóż - to raczej zanikający już margines. Po drugie, niektórym ludziom może się to kojarzyć z opętaniem, nawet jak nie są wierzący. To nie znaczy, że będą uważali epileptyka za opętanego, ale zapewne znajdzie się wielu debili, co się będą chichrać, że uuu szatan, bo widzieli scenę w horrorze, gdzie opętanie było pokazane w ten sposób. Uwierz, głupków nie brakuje, i to bardziej kwestia durnego śmieszkowania niż wiary.
Jestem po dwóch pierwszych napadach epilepsji. U mnie zaczęło się z 'grubej rury' bo pierwszy atak, który zaczął się nad ranem, podczas snu, zaczął się świadomie z potwornym bólem i wygięciem prawej dłoni. Później przyszły drgawki i wygięciem ciała, utrata przytomności i zmoczenie się. Byłam sama, obudziłam się po kilku godzinach z pogryzionym językiem do krwi, we własnym moczu i z przerażeniem którego opisać nie potrafię. Kilka dni temu miałam kolejny atak, na szczęście mój narzeczony wiedział już w jaki sposób zareagować a że względu na bezdech wezwał pogotowie. Jest to absolutnie okropna choroba i strasznie współczuję wszystkimi, którzy przez nią przechodzą. Trzymajcie się ❤️
@@InessaMaximova Najlepiej by było z jedną i drugą żeby poznać dwie różne perspektywy, chociaż wydaje mi się, że zdecydowanie trudniej jest kiedy ktoś straci wzrok, bo można powiedzieć że jeśli ma od urodzenia to jest do tego przyzwyczajona
Trudny temat:(. Byłam świadkiem ataku epilepsji u mojej mamy, pierwszy i jedyny raz w życiu, byłam przerażona, zadziałałam instynktownie i tuż przed drgawkami ułożyłam mamę w bezpiecznym miejscu. Jak zwykle bardzo potrzebny wywiad, dziękuję.
U mnie również pojawila sie epilepsja w wieku 17lat. Na poczatku załamanie psychiczne... Obecnie 26lat. Napady rzadko występowały. Po 5 latach bez napadow lekarz postanowil stopniowo odstawic leki jednak choroba powrocila. Były obawy jak z ciążą. W okresie ciąży leki były brane i wszystko sie udało :) oczywiście wskazanie od neurologa poród poprzez cięcie cesarskie. Lekarz ginekolog w szpitalu powiedział ze nie widzi potrzeby aby porod odbył sie poprzez cięcie cesarkie jak napady rzadku wystepuja bo ostatni w 2016roku. Jednak on za duzo nie mial do gadania tylko neurolog. Około trzy dni po porodzie dostalam 3 ataki w ciagu niecalej godzinie. Organizm był wykonczony. Nie moglam dojsc do siebie 2 dni.. dwa dni wycięte z zycia. Choroba ogranicza do wielu rzeczy. Ale nie poddaje sie i idziemy do przodu! 😊 pozdrawiam!!
W 2 klasie szkoły podstawowej miałem kolegę,który miał ataki epilepsji.Podczas ataków pomagałem mu przytrzymując go i nie raz zwymiotował na mnie.Ze względu na fakt iż tylko ja się nie bałem jego ataków,siedziałem z nim w ławce do 8 klasy,reszta klasy była w panicznym strachu wraz z nauczycielami. Życzę Ci kolego by te napady już nie powróciły i wszystkiego dobrego.Pozdrawiam.
Witam jestem osobą chorującą na padaczkę mam obecnie 13 lat 8 klasa szkoły podstawowej w szkole kilka nauczycieli wie o mojej padaczce ale moja cała klasa wie o tym że mam padaczkę moim zdaniem jeśli masz padaczkę powinieniesz wszystkich w najbliższym otoczeniu np:praca,szkoła itp. poinformować o tym że masz padaczkę i jak zachowywać się w razie twojego ataku.To może ci uratować życie lub zdrowie PAMIĘTAJCIE MUSICIE WIDZIEĆ JAK ZACHOWAĆ SIĘ W RAZIE ATAKU PADACZKI DRUGIEJ OSOBY MOŻECIE URATOWAĆ KOMUŚ ZDROWIE A NAWET ŻYCIE.
Zgadzam się. Też mam padaczkę od prawie 3 lat. Jestem teraz w 3 gimnazjum. O mojej sytuacji informuje wszystkich bo nigdy nic nie wiadomo. W sumie nie znam nikogo z mojego otoczenia z tą przypadłością co ja. Liczę że padaczka ci zniknie na zawsze, bo to straszna choroba
Moja babcia od dłuższego czasu choruję na padaczkę lekową. Odkąd bierze właściwe leki, napady ustały. Ta choroba jest również ciężka dla bliskich osób, ale wspólną troską i empatią można naprawdę takiej osobie pomóc 😊 Życzę powodzenia wszystkim, którzy mieli z tą chorobą coś wspólnego! A odcinek jak zawsze extra i łapka w górę 😉
Cieszę się, że w końcu powstał odcinek o chorobie, którą mam. Moje objawy i ataki są o wiele łagodniejsze, ale często zdarzały mi się ataki w miejscach publicznych (szkoła, komunikacja miejska, praca) i na szczęście ani razu nie zdarzyło mi się, żeby nikt nie udzielił mi pomocy. Przy ostatnim ataku po raz pierwszy miałam atak z mikcją i kiedy lekarz w kartce powiedział mi do czego doszło, to wstyd był nie do opisania. Plus miałam tą samą sytuację z Neurotopem. Wpływał na mnie okropnie, a lekarz tylko zwiększał mi dawkę tego leku, bo twierdził, że jest zbyt mała, a ja czułam się co raz gorzej
Hej! Mam nadzieję, że odcinek Wam się spodobał i wyciągniecie z niego kilka przydatnych informacji. Proszę wziąć pod uwagę, że przedstawiam w nim swoją wersję epilepsji oraz wydarzeń, które mnie dotknęły. Niestety nie zawsze będzie to pasowało do Waszych objawów, czy rodzaju napadów/aury. Lekki stres też niestety spowodował swoje, aczkolwiek jestem bardzo zaskoczony Waszym pozytywnym odzewem pod zapowiedzią odcinka. Wystąpienie w "7 metrów pod ziemią" było dla mnie dość trudne, choć dzięki temu przełamałem barierę i w pewnym sensie, wygrałem ze swoją epilepsją. Swoją postawą chciałbym pokazać, że epileptyk także jest normalnym człowiekiem oraz mężem, żoną, studentem czy pracownikiem! Przykro mi, że temat epilepsji jest tak bardzo lekceważony w naszym kraju, a ludzi nie edukuje się w tym temacie. Chciałbym coś z tym zrobić, aby jak najmniej ludzi spotkało się z takimi nieprzyjemnymi sytuacjami, z jakimi mi przyszło się zmierzyć. Zachęciło mnie to do założenie bloga o tematyce epilepsji (w najbliższym czasie) - bardzo chętnie wysłucham tu Waszych opinii, porad itp. Jest to pomysł dość spontaniczny. Jeśli ktoś z Was chciałby się poradzić, podzielić czymś, czy po prostu porozmawiać, to zapraszam do kontaktu! E-mail: janik1kuba@gmail.com Fb: facebook.com/jakub.padaka.janik Instagram: instagram.com/jakub__janik/
Super, że podzieliłeś się swoją historią, wszystkiego dobrego!
Jestem dumna z Ciebie, że odważyłeś się o tym mówić ^^ Trzymaj się! 💜
Super dzięki że wystąpiłeś 😉
Dziękuję za wystąpienie❤
Dobrze ze porusza sie ten temat publicznie, moj najlepszy przyjaciel jest chory na epi i świadomosc społeczna jest żadna
Ja bym chciał wywiad z osoba niewidoma od urodzenia. Jak wyglada codzienne życie, jak wizja świata, jak wyglądają jej sny. Wiem ze pojawia się wiele propozycji, każda równie ciekawa.
Dokładnie - taki temat byłby o wiele ciekawszy niż ten przeorany pod każdym filmem E G Z O R C Y S T A.
Polecam anglojęzyczny kanał na TH-cam "The Tommy Edison Experience", facet porusza większość kwestii o których wspomniałeś :)
może kiedyś zobaczymy taki odcinek XD
Mateo 123123 tak!
Czarno to widzę :x
To były najdłuższe dwa dni w moim życiu... Jako osoba z padaczką bardzo się cieszę, że coraz częściej mówi się o tej chorobie! Pozdrawiam epileptyków❤
Martyna Wójcik Dokładnie!
Dokładnie, niech choroby przestaną być w końcu tematem tabu. Mam nadzieję, że społeczeństwo będzie to rozumiało, bo mnie niestety dotknęły wyzwiska i śmiechy rówieśników podczas ataku i po.
Również pozdrawiam!
Ja również pozdrawiam epileptyków 😉 Trzymajcie się i wszystkiego dobrego w życiu 😊
Pozdrawiam ♥
Ja Ja ale jesteś pusty wewnątrz, szkoda. :/
17 min ? Dla mnie minęło jak 5 . Jestem zachwycona postawą , inteligencją i dojrzałością Kuby . Wspaniały chłopak 🙂
Mam nadzieję , że nigdy więcej napady Ci nie wrócą ... trzymam kciuki ✊
xd
@@krystiankris3613 To Ty piszesz bzdury . Mój syn w wieku 2 lat miał ataki padaczki , po odpowiednim leczeniu nigdy one nie wróciły. Ma teraz 11 lat i jest zdrowym chłopcem , a leki zostały odstawione .
@@krystiankris3613 Widocznie mój syn miał takie szczęście, że mając tylko 3 napady padaczkowe w wieku 2 lat , nigdy więcej one się nie ujawniły . Może po prostu jak to wiele lekarzy mówiło " wyrósł z tego " . Nigdy się nie zagłebiałam później w ten temat ale tak jak Kuba powiedział : różne są rodzaje tej choroby ...więc może każdy inny organizm inaczej z tym walczy . Pozdrawiam .
@@krystiankris3613 panie doinformuj się pan trochę, dobrze dobrane leki, mogą, ale nie muszą skutecznie wyciszyć ataki, choruję także i wyobraź sobie, że też biorę lamitrin 100 i od 3 lat nie miałam ani jednego ataku, zapis EEG także mam prawidłowy. Każdy organizm jest różny, mam koleżankę, która choruje na epi w wyniku porażenia mózgowego i jak była dzieckiem mają kilkanaście ataków dziennie, a teraz urodziła 2 dzieci i nie miewa ataków. Pamiętaj, że są chorzy, którzy mają ataki kilkanaście razy na dobre, e są tacy, któryż mają kilka razy w miesiącu. Zgadzam się, że jest to choroba nieuleczalna, bo ataki zawsze mogą wrócić, ale są okresy bezobjawowe, po 3 latach bez ataków pod kontrolą neurologa można odstawiać leki,
życz mi też :)
Super że pod koniec padły informacje jak pomagać i czego unikać- każdy powinien to wiedzieć!! Pozdrawiam :)
napady padaczkowe są taaak bardzo zróżnicowane, niektórzy tylko się wyłączają na chwilkę i wracają zaraz do normy, niektórzy mają taki hardcore jak Kuba. Sama choruję na epi i miałam w ciągu 21 lat 2 napady z utratą przytomności z drgawkami. Dzięki za ten wywiad, ludzi trzeba uświadamiać, bo sama czuję ogromny wstyd przyznając się komukolwiek na co choruję, a studiuję, pracuję, żyję jak każdy inny człowiek ;)
trudny temat., choć jak się okazuje bardzo powszechny. wokół żyje przecież mnóstwo ludzi z tą chorobą. w szkole nigdy nie usłyszałam tego, jak zachować się wobec osoby, która ma atak padaczkowy, jak można pomóc. dobrze Kuba, że odważyłeś się na ten wywiad :)
Niestety najgorsze jest to że choroby w Polsce to temat tabu. Nie ważne czy jest to epilepsja, cukrzyca czy inne schorzenia, zawsze będziesz brany pod uwagę jako gorsza kategoria człowieka i odsuwany od ludzi. Wiadomo, że to też kwestia otoczenia w jakim żyjemy ale czasami, na prawdę dzieją się przykre rzeczy które potem zapadają w naszej psychice...
*siemkaaa dajcie suba juz prawie 51 000 :)*uuu8
To twoja opinia, ponieważ naprawdę zdziwiłbyś się jak wiele ludzi chętnie pomaga osobom chorym
@@blackburncorsair2055 Tak ale większość jednak jest znieczulona i wredna w takich przypadkach. Idź do pracy, szkoły lub na studia z taką chorobą to inaczej na to spojrzysz.
Jestem uczniem liceum ze stwardnieniem rozsianym i pozagałkowym zapaleniem nerwu wzrokowego więc mam wadę wzroku przez którą widzę do 2 metrów i nie mam możliwości korygowania tej wady ;p Jakoś powiem, że tak źle nie jest a ludzie w 99% są życzliwi jeśli ja sam jestem
Cieszę się ,że poruszyliście tak ważny temat. Moja 9 letnia kuzynka ma padaczkę i cieszę się ,że przez ten wywiad chociaż część ludzi będzie świadoma.
Super odcinek. Sama choruję od kilkunastu lat. Najgorszą rzeczą przy tej chorobie jest niestety nietolerancja i niewiedza społeczeństwa. Zawsze chciałam pracować z dziećmi ale usłyszałam, że moje ataki mogłyby mieć zły wpływ na ich psychikę. Od kilku lat pracuję za granicą bo w Polsce nigdzie nie mogłam znaleźć zatrudnienia. Mój ostatni pracodawca w Polsce często podkreślał, że robi mi łaskę, trzymając mnie bo nigdzie mnie nie zatrudnią i uważał, że może to wykorzystywać.
Po raz kolejny czapki z głów. Kurcze jak tak słucham to moje wstrząsy anafilaktyczne przy pokrzywce to pikuś. Czekam na kolejne materiały.
Dziekuje za material, wiele osob smieje sie z samego okreslenia tej choroby, a malo kto zastanawia sie nad uczuciami osob obciazonych tymi stanami. Odradzasz empatie :)
K
Tyle że to że ktoś się z tego śmieje nie znaczy że tego nie biorą na poważnie.
To wyciaganie telefon I nagrywanie / robienie zdjec jest dla mnie zenujace i zupelnie nie rozumiem osob ktore to robia
Ludzie szukają taniej sensacji. Szkoda, że nie ma kozaka który po prostu pomoże.
Oni są bardziej upośledzeni od bohatera odcinka!!!
Lily Shywatcher ja tak robie xD
@@jonarryn5107 nie wiem co w tym fajnego
Natalia_ 2098 faza jest czasami wystawiam na fejsa 📄
Zawsze cieszy mnie to, że pod koniec tego typu wywiadu pytasz co robić aby zapobiec lub pomóc takiej osobie. Brawo
Jestem przerażona zachowaniem ludzi, którzy nagrywają takie sytuacje
Za mało się mówi o padaczce ! Oby więcej takich wywiadów. Jako chora na Epi, dziękuje :)
Prawda
Odcinek z neurochirurgiem byłby świetnym pomysłem :D
Ogólnie z jakimś chirurgiem
Tacy ludzie nie maja czasu na wywiady
To nie temat spoleczny
@@smalcuj12 w sumie tak ale moze jakis byly chirurg moze
@@kosibaola1788 wogóle
Rozmowa z psychiatrą z długim stażem pracy.
a co z tajemnicą zawodową ? :c
Toll
I może jeszcze oddział psychiatryczny, zabranie telefonu i prowokowanie rozmów, które prowokują zdenerwowanie ... Nawet psychiatrzy z długim stażem pracy, potrafią w drwiący stosunek do pacjenta. Potrzebna jest konkretna diagnostyka nawet w kilku szpitalach na oddziałach neurologicznych i konsultacje lekarzy epileptyków. Psychiatrzy bardzo często chcą wziąć pacjenta na oddział min. na 2 tygodnie
Bardzo się cieszę że powstał ten odcinek ❤ też mam epilepsje i zgadzam się z wszystkim co było powiedziane w filmiku. Społeczeństwo nie zdaje sobie sprawy jak straszna jest ta choroba, jak wiele rzeczy muszą przeżyć/doświadczyć osoby które ją mają. Dlatego cieszę się że w końcu ktoś wypowiedział się o tym publicznie :) życzę Kubie i wszystkim pozostałym epileptykom wszystkiego co najlepsze ❤💪
Dla Ciebie również wszystkiego co najlepsze 😊
Felixowa 98 dziękujee ❤🤗
Dziękuję za ten materiał. Jedna z moich córek ma epilepsję prawie od urodzenia. Właściwie ludzie na temat tej choroby wiedzą niewiele. Udostępniam. Niech dowiedzą się czegoś więcej.
Świetny wywiad z świetnym człowiekiem. Mój tata choruje na epilepsję odkąd pamiętam, dlatego od najmłodszych lat wiem jak pomóc osobie z atakiem padaczkowym. Cieszę się, że temat stanie się bardziej powszechny bo to dla mnie ważne z perspektywy osoby która ma chorą osobę w rodzinie. Dziękuje serdecznie za ten odcinek.
Mam 13 lat i właśnie zachorowałam na padaczkę (miesiąc temu) ten film bardzo mi pomógł dziękuję 💕
Super że mogliśmy Ciebie poznać i dowiedzieć się więcej.
Choruję na padaczkę od trzeciego roku życia, cieszy mnie to, że poruszyliście tak ważny temat, gdyż wiele osób niepotrzebnie nas się boi, widzę to chociażby przy poszukiwaniach pracy, mam dobrze dobrane leki, teraz moje ataki to omdlenia i zawieszenia, więc czasami nawet żałuję, że się przyznaję, bo wiecej na tym tracę, mamy za niską świadomość społeczną na ten temat.. a większość z nas funkcjonuje normalnie gdy ma dobrze dobrane leki, trzymam kciuki za wszystkich epileptyków, żeby choroba nie dawała nam o sobie znać!
Pierwszy odcinek, który podobał mi się w 100%. Prowadzący jak zawsze profesjonalnie podchodził do tematu, ale największą robotę wykonał tu Kuba. Odpowiadał na każde pytanie wyczerpującą i jasno opisywał sytuacje które go spotkały. W poprzednich wywiadach brakowało mi właśnie takich rozmów. Może dlatego, że ja sama szczegółowo opowiadam różne historie ze swojego zycia i nie lubię niedomówień. Temat epilepsji jest mi dość bliski. Moja 7letnia siostrzenica choruje na padaczke. Również dostaje leki, które na szczęście hamują objawy, jednak wystarczy, że ma podwyższona temperaturę np w trakcie choroby i już jest ryzyko, że pojawi się napad. Sądzę, że społeczeństwo powinno być bardziej świadome zagrożenia i powinno znać chociaż podstawowe czynności w razie wystąpienia ataku, właśnie po to aby sytuacje, gdzie przechodnie wyciągają komórki i nagrywają atak, nie miały miejsca w przyszłości. Może zamiast kolejnych bzdurnych seriali w tv typu szkoła, dlaczego ja czy inne zdrady, należałoby puścić program, który uświadamiałby ludzi jak zachowywać się w tak trudnych sytuacjach? Myślę, że byłby to dużo większy pożytek dla Polaków niż oglądanie kolejnych ogłupiających seriali paradokumentalnych.
Miałem pierwszy atak padaczki 8 lat temu gdy miałem 10 lat. Byłem wtedy we Włoszech u dziadków. Zostałem przewieziony tam w Genui do szpitala i praktycznie jednego dnia cały komplet badań z rezonansem magnetycznym. Dzięki temu udało się szybko zdiagnozować że po prawej stronie mózgu jest niewielka torbiel powodująca te ataki padaczki. Miałem potem jeszcze z trzy ataki i aż do dzisiaj już ich nie mam. No natomiast muszę brać już stałe leki do końca życia i alkoholu też już nigdy pić nie będę mógł.
Dzięki Bogu nie mam przypadku co kolega w filmie. Pozdrawiam i współczuję.
choruję na padaczkę od gimnazjum. Wiem co czuje ten chłopak, sama przeszłam przez to wszystko. Dużo jest grup na fb dla ludzi z padaczką, i dużo jest tam osób, które nie mają tak pozytywnego nastawienia. Narzekają, że nie mogą znaleźć pracy, że nie wychodzi im z nauką, i ogólnie całe życie im choroba zniszczyła i wszystko jest złe. Padaczka nie jest niczym miłym, ale można z nią normalnie żyć, ja sama obecnie jestem już 2 rok na studiach, napisałam maturę, a ataki mam średnio co miesiąc. Musiałam się uczyć więcej niż inni, tak jak bohater wywiadu, ale nie narzekałam, po prostu to robiłam.
Widziałem wywiad z Tobą, jesteś mega pozytywną osobą. Wszystkiego dobrego dużo zdrowia !
Bardzo ważny wywiad. Ludzi trzeba uświadamiać.
Panie Rafale jest Pan wspaniałym dziennikarzem, bardzo empatyczny, dojrzały człowiek.Gratulacje !!!!!
Jako przyszły ratownik medyczny wiem co robić przy ataku padaczki, zdarzyło mi się pomóc osobie w napadzie epi parę razy. W szpitalu 10mg Relanium i po problemie, a na przystanku, w pubie, na ulicy... podbiegasz, przytrzymujesz głowę, a dookoła banda jełopów z telefonami....Ludzie! Widzicie kogoś w potrzebie, REAGUJCIE! Życzę Ci jak najmniej napadów. Pozdrawiam! :)
PS: NIE WSADZAJCIE NIC W USTA POSZKODOWANEGO, W SZCZEGÓLNOŚCI PALCÓW.
Kamil942 No z tym wkładaniem do ust jest dużo wersji właśnie. :)
Ludzie zwykle nie reagują, bo się boją i nie wiedzą, co mają robić.
Weronika. Mnie nauczono tak: jeżeli masz rurkę ustno-gardłową to możesz ją śmiało włożyć. Po 1 przytrzyma język u osoby nieprzytomnej, żeby się nie zakrztusiła. Po 2 uchroni przed ogryzieniem języka. Kiedy napad się skończy i zauważysz, że rurka zaczyna przeszkadzać poszkodowanemu (drażni tylną ścianę gardła) natychmiast ją wyjmujesz. Ratownicy stosują rurki ug również po to, by poszkodowany nie przegryzł rurki intubacyjnej, jeżeli zajdzie potrzeba intubacji.
Wystarczy pomyśleć i od razu mamy tę właściwą wersję :) Podstawy fizyki. Nic nie wkładać bo siła szczęko-ścisku jest za duża i jeszcze chorego udusicie tym, co odgryzie.
@@verouuv3522 mój brat ma epilepsję jego nauczyciel wf włożył jemu coś do ust teraz do końca życia będzie jemu wypadać szczęka, która sam musi sobie nastawic. Jest poradnik wydawany przez rodziny epileptyków które można dostać w każdej przychodni neurologicznej i masz jasny zapis by nic nie wkładać do ust
Ja przebyłam lekooporną, pourazową. Trwała jakieś 12 lat... Życzę wszystkim epileptykom zdrowia i wytrzymałości w leczeniu.
Co w końcu podziałało? z góry dziękuję za odpowiedź ;)
Choruję na epilepsję. To jest paskudna i zdradliwa choroba, której nie życzę najgorszemu wrogowi. Napad padaczki może nastąpić w najbardziej nieoczekiwanym momencie naszego życia.
Nawet podczas pisania tego komentarza? :o
jezd klony i pal ziolo. Mi to pomoglo.
Nawet podczas ruchanie?
Nie. A pieprzyłem się jak królik przez ostatnie 4 lata. Gorzej po ruchaniu, bo muszę poczekać nim znowu stanie....
Żałosne te wasze komentarze ...
Współczuję Ci . Na pewno ciężko się żyje z tą chorobą ... Mam kolegę który ma padaczke pourazowa i choroba zrobiła totalne spustoszenie w jego mózgu... miał 4 ataki przy mnie , przerażający widok , bardzo się wystraszylam i przykre strasznie że w jego przypadku raczej jest nieuleczalna.
Kuba jesteś niesamowity, bardzo dojrzały i dziękuje za Twoja szczerość. Dużo zdrowia!
Sama jestem chora na padaczkę, ale jestem mega przerażona, że niektóre osoby muszą przeżywać aż tak tragiczne ataki, mam nadzieję, że u Kuby już nigdy coś takiego się nie pojawi :)
Ja sie dziwie, ze w takim momencie wyciaga sie telefon a nie pomocna reke!!! Ja w takich momntach w ogole zapominam o kamerowaniu bo tak sie przejmuje, ze komus krzywda sie dzieje. Pamietam jak raz w moim zyciu doswiadczylam ogromnego bolu, ktory trwal 1.5godziny!! Plakalam ablo raczej Ja wylam jak wilk..strasznie bolalo..karetka byla w drodze ale zajelo im wlasnie ok godziny. W pewnym momencie przyszla pani, ktora mnie przytulila i zaczela glaskac po glowie ..ja nigdy tego nie zapomne jak ona mi tym pomogla...az mnie serce sciska. Mam nadzieje, ze ten film uswiadomi wszystkim, ze jak sie komus krzywda dzieje to sie pomaga..to nic nie kosztuje!
Sama choruje od 12 lat także wiem o czym mowa. Dobrze że ktoś stara się o tym mówić. Bardzo ważne są leki to prawda, bo dzięki nim można normalnie funkcjonować. Pozdrawiam
Wywiad o epilepsji świetny .. mam nadzieje że po tym wreszcie temat tej choroby ,nie będzie tematem tabu ... ciężka choroba nie tylko pod względem zdrowotnym ale i społecznym .. często tacy ludzie czują się odrzuceni przez otoczenie..
Mam siostre chora na epilepsje ..wiem jak okropna to choroba i z czym sie wiaze ..Kuba ..wielkie dzieki za to ze mowisz o tym ..wielkie dzieki za ten kanal..
Osoba która popadła w syndrom Sztokholmski ❗
xD
czyli cała polska reprezentacja piłki nożnej
This
@@chemio2430 co w tym śmiesznego
wywiad z Natasha Kampusch to by było coś ta osoba przeszła syndrom Sztokholmski kto zna tą dziewczynę lajkuje i komentuje
Jak zwykle super Tematy... Jeden z najlepszych kanałów na youtubie z przekazem i poruszaniem Tematów o których się nie mówi szacun i żółwik że się tego podejmujesz :)
Jakub świetnie, że tu jesteś. Na parę minut zabrałeś mnie do zakamarka swojego świata. Dotknęłam, zobaczyłam, zrozumiałam, poczułam... Cenna lekcja. Bardzo dziękuję Ci za nowe doświadczenie.
Wykonałeś kawał dobrej roboty. Dużo zdrówka 💪
Dobre dziennikarstwo, Kubie gratuluje odwagi i zdrowia zycze.
Dzięki za rozmowę. Miałam 10 lat jak moja koleżanka z klasy dostała ataku padaczki, zajęła się nią nauczycielka, a my musieliśmy opuścić klasę. Pamiętam, że później mieliśmy chyba rozmowę o tym z nauczycielem i utkwiło mi mocno w głowie na lata "włóż coś do ust, patyk, łyżeczkę cokolwiek". A dzisiaj słyszę coś innego, dobrze dowiedzieć się co robić w razie gdyby przydarzyła nam się taka sytuacja. Życzę dużo zdrowia!
Dodam od siebie do złych zachowań: pod żadnym pozorem nie prostować na siłę osoby, która jest "skręcona"! Można uszkodzić ją w takim przypadku. Wyprostuje sie po ataku :)
to wykrecenie jest spowodowane tym, ze elektryka w ciele jest zaburzona i nastepuja tzw. spiny ciała. Jak ktos chce komus zrobic wieksza krzywde niz sam atak, ktory jest niefajny, to niech prostuje. niech nie zapomni jescze niezabezpieczyc jezyka jakas lyzeczka czy inna szpatulka. tak zeby dana osoba sie udlawila nim podczas ataku :p
@@loverofemptiness2672 uwierz że przeżyłam takie prostowanie na siłę... Po wróceniu przytomności czułam się jakby mnie ktoś próbował zmiażdżyć bo mnie bolało wszystko :) to świadczy o tym że dużo osób nie wie co robić w takich przypadkach dlatego ten wywiad akurat może innych chociaż w jakimś stopniu "doinformować" ;)
Najgorzej jak Epileptyk jest kulturystą jak ja :D ciężko by było mnie wyprostować
Polecam jeszcze próbę "udrożnienia" dróg oddechowych przy pomocy własnych palcy (to bardzo mądre, wsadzać paluchy do ust, osoby która w każdej chwili może szczękę zacianac z całych sił)
@@JR.H4xo W moim przypadku nie mają nawet jak ponieważ mam szczękościsk zwykle także ciężko im by było cokolwiek zrobić a jeśli jakimś cudem by się udało to mogą się pożegnać z palcami chyba ;)
Czekam na odcinek o cukrzycy, choruje na typ 1 i bardzo często spotykam się z ogromną niewiedzą ze strony społeczeństwa. Taki wywiad mógłby bardzo pomoc zwłaszcza, że choroba jest coraz częściej spotykana.
Jeden z najbardziej pożytecznych kanałów na yt ! Pozdrawiam !!
Dziękuje za super wywiad. Pan Jakub zasługuje na podziw za postawę. Znowu nauczyłem sie kilku bardzo ważnych zeczy o życiu.
Herbatka i do oglądania, miłego wieczoru!
Bardzo dobrze że takie filmy istnieją i edukują ludzi bo niestety naprawdę mało kto wie jak reagować w takich sytuacjach
Co robić jako osoba postrona
1)Jesli osoba lezy na nierownym podłozu sciagnac zdecydowanie za nogi na rowne podloze. Wazne jest to dlatego ze gdy epileptyka prostuje a lezy na nierownym moze uszkodzic kregosłup
2) Jesli rece nie latają bardzo mocno, siasc /polozyc sie z boku i podlozyc rece pod glowe (zeby chory nie uderzał glową o twarde podłoze ).Jesli polozymy sie rownolegle nie dostaniemy w łeb , a czesto rece nie latają po prostu sie wyprostowują (ogolnie osłonic chorego swoim cialem z jednej strony - nie ma co sie bac lepiej raz dostac niz zeby czlowiek rozbił reke czy glowe)
3) Uspokajac slownie. nie wyszscy epileptycy sie wylaczają w 100% . wiec choc skrawek swiadomosci i poczucia bezpieczenstwa bardzo pomaga. (chory dostajac ataku jest przerazony swiadomoscia utraty przytomnosci)
4) gdy drgawki ustają odchylic lekko cialo w strone w ktorą lekko przechylona jest glowa, ulatwi to wyplywanie sliny i chory nie bedzie sie dlawil (gdy odzyskuje przytomnosc a ma sporo sliny to ma uczucie topienia sie)
5) po ataku okryc chorego i pozostac przy nim do przyjazdu pogotowia lub calkowitego odzyskania przytomnosci. (nieraz nawet 30-60minut). chory bedzie chcial spac i jest to normalne .Pytac chorego co jakis czas czy wie gdzie jest , ktora jest godzina . nawet jak raz powie to zapytac za kilka minut bo i tak moze nie wiedziec
Wszystko co opisalem znam z doswiadczenia (mam chorą zone) . Ogolnie wiem ze osoby widzac pierwszy raz atak i tak nie wiedza co robic bo są przerazone widokiem / stanem takiej osoby
Pozdrawiam.
Bardzo dobrze Pan napisał. Trzeba w jak najszerszym gronie mówić o pierwszej pomocy, żeby nie zrobić krzywdy drugiej osobie. Dziękuję, że Pan pisze o prawidłowym sposobie pomocy 😊
mam pytanie, a co jezeli osoba stoi i ma drgawki?
RavenThegame A widziałeś/widziałaś taki przypadek?
Tak, byłam świadkiem takie przypadku. Na cale szczęście drgawki dość szybko ustąpiły a następnie temu panu pomogliśmy usiąść na krześle. Jednak jestem ciekawa czy można coś innego zrobić albo co robić w przypadku gdy te drgawki tak szybko nie ustępują.
@@Gaming_Mousie 99% przypadków to osoba która upada. Takie krótkie wyłączenie bez upadku zdarza się bardzo rzadko.
Mnie tylko raz udało się złapać żonę nim upadła bo stałem pol kroku od niej. Złapałem położyłem i dalej standard. Ogolnie przez tą chorobe dostałem na tle nerwowym przepuklina żołądka bo na każde stuknięcie w drugim pokoju zoladek podchodzil mi do gardla. No i nerwica.
Na szczescie neurolog trafił z lekami i dwa lata nie miala już ataku
Bardzo szanuję twoją pracę, jakie dajesz możliwości wiedzy. Dowiedziałem się naprawdę bardzo dużo i jest to zupełnie coś innego niż porady w internecie jak pomóc takiej osobie. Znowu czuję ogromny respekt do Ciebie, pozdrawiam tak trzymać!
Sama żyje z epilepsja, ataki są na szczęście na tyle słabe, ze widzi je tylko mój chłopak. Wyglądają w ten sposób ze coś wypada mi z rąk, przerwałam oczami. Świetny odcinek!
Ten filmik mi niesamowicie pomógł i pocieszył. Mój pies ma epilepsje i strasznie to przeżywam, chociaż nieporównywalnie rzadziej występuje niż u pana z wywiadu jest to dla mnie naprawdę ciężkie. Nigdy nie wiedziałam co moja psinka czuje w czasie ataku a teraz już wiem a przynajmniej mam zarys bo każdy pewnie czuje coś innego. Dziękuję ❤️
Ależ inteligentny mężczyzna, Kuba, życzę powrotu do zdrowia :)
Mogłabyś zrobić więcej playlist , nie musiałbym przeszukiwać całego youtube w poszukiwaniu dobrej muzyki kojącej umysł ;)
Też jestę inteligętny. 😙🌹
Ohhh, ohh bardzo inteligentny, niby z czym? Wszyscy na swój sposób są inteligentni, a że tyle przeżył z chorobą to nauczył się o niej i stąd to wszystko. Nie wychwalaj go tak, bo nie ma o co. ;)
@@Daniel_XXX Boże nie rozumiesz kobiet, on się jej po prostu podoba fizycznie.
nie wszyscy są inteligentni .....
to tak jak byśmy powiedzieli , że wszyscy są dobrymi ludźmi, ale na swój sposób oczywiście.
Dziękuję za ten wywiad.
Tak , to prawda jest znieczulica i obojętność. Ja jako jedyna w miejscu publicznym pomogłam mężczyźnie , który miał atak epilepsji. Ludzie siedzieli nawet się nie ruszyli bo przecież nic takiego się nie działo wg.nich to pewnie jakiś menel. Pogotowie zabrało Pana do szpitala i wszystko dobrze się skończyło , ale przeraziło mnie to, że nawet nikt nie ruszył żeby mi pomóc. Masakra. P.s bardzo ciekawy wywiad. Konkretny człowiek opowiadający rzeczowo i na temat.
świetny odcinek! uważam, że powinno być więcej wywiadów z ludźmi chorymi na różne choroby, bo społeczeństwo boi się tego, może osoba z łuszczycą, jest to choroba bardzo widoczna na zewnątrz i ludzie mylnie myślą, że mogą się zarazić
moja koleżanka kiedyś dostała ataku w pracy. Na szczęście byłam w stanie udzielić prawidłowej pomocy! Doświadczenie straszne, wielki stres i dla mnie i dla chorej :/ niestety choroba nie wybiera, warto zapamiętać jak należy się zachować by pomóc. Nie można się odwracać i udawać, że się nie widzi ataku a często tak się zdarza
Dzięki Tobie 24. kursantów pierwszej pomocy jest wzbogacone o doświadczenie chorego człowieka. Dziękuję!
Świetny wywiad! Podziwiam Kuba za odwagę i trzymam kciuki, żeby udało się wyleczyć chorobę!
NAJWYŻSZA KLASA! p.Rafal zadaje większość tych pytań które mi także nasunęły się podczas rozmowy 🙂 Kanał warto wspierać bo jest strzałem w dziesiątkę!
Ja gdy byłam mała w wieku mniej więcej 7-12 lat miałam jakieś 6 ataków, objawy były identyczne jak przy udarze tyle, że nie było żadnych zmian w mózgu, wiele godzin spędziłam w gabinetach lekarskich i szpitalach ale nikt nie był w stanie powiedzieć co to jest. Ataki ustały po tym jak zaczęłam brać antydepresanty
Świetny, mądry i ładnie wysławiający się chłopak! Trzymam za niego kciuki! Odcinek jak zawsze z górnej półki :)) Nie bójmy się pomagać ludziom!
Teraz wywiad z osobą chorą na zespół Tourette'a.
Szkoda że jest tak mało takich ciekawych kanałów na polskim Youtubie, rób to co dalej robisz bo wychodzi Ci to świetnie!
Chciałabym najbardziej obejrzeć u Ciebie wywiad z egzorcystą, a co do powyższego materiału to naprawdę świetny z resztą jak wszystkie inne na Twoim kanale 😊.
To jest straszne zachorować w młodym wieku tak nagle. Doświadczyłam tego w wieku 13 lat. To już 3 lata. Na początku nie przejmowałam się tym, stwierdziłam, że muszę z tym żyć. Wszystko się zmieniło w dniu gdy powiedziałam do nauczycielki "szkoda, że mnie na zawody nie wzięli z piłki nożnej" na co ona mi odpowiedziała "że to przez chorobę". To mnie zabolało, gdyż nie miałam żadnych przeciwwskazań. Bo moja padaczka nie jest nasilona i ataki występują rzadko. Mój pierwszy atak to był koszmar najpierw pojawiła się ciemność, później jakby mi słuch wywaliło, zaczęłam szybko oddychać, najgorsze były głody, które słyszałam. Moja pierwsza myśl ,,umieram.. no po prostu umieram" Usiłowałam kogoś zawołać lecz złapał mnie paraliż. Później obudziłam się w domu tam byli ratownicy pytali mnie się o różne rzeczy na wszystko odpowiedziałam prócz jednego pytania ile masz lat? Po prostu nie znałam odpowiedzi na pytanie. Chodź podałam im datę urodzenia miejsce godzinę. Chodź to już 3 lata to boję się jednego, że dostanę ataku i się nie wybudzę.
Super, że jest wątek edukacyjny w postaci postępowania z osobą chorą. Też nasłuchałem się wielu mitów na temat pierwszej pomocy, które na szczęście zostały rozwiane przez kursy i potwierdzone przez Kubę.
Kubie życzę zdrowia, a Wam dziękuję za kolejny świetny odcinek.
Mój kolega też cierpiał na epilepsję...raz jak dostał ataku na przystanku autobusowym, to nie dość że nikt mu nie pomógł, to jeszcze go okradli z zegarka i komórki. Przez tą chorobę niestety już nie żyje bo dostał ataku jak był sam w domu :-(. Straszna choroba
Bardzo wartościowy wywiad i wiele przydatnych rad. Szczególnie, że znieczulica w nas postępuje i każdą dziwnie zachowującą się, albo nieprzytomną osobę traktujemy jako pijaka, czy narkomana. Znajomy udusił się podczas ataku padaczki i w zasadzie mimo tego niewiele się o tym dowiedziałem. Wydawało mi się, że to jakiś skrajny przypadek i niespecjalnie się zainteresowałem. Teraz po obejrzeniu tego wywiadu wiem, że to był błąd i takich ludzi jest mnóstwo. Nie chcę zbawić świata, ale chociaż wiedzieć co mam robić i jak się zachować, żeby pomóc. Bardzo ważny temat i cieszę się, że został poruszony. Być może któryś z widzów kiedyś kogoś uratuje, albo chociaż okryje oszczędzając wstydu po puszczeniu zwieraczy. Niech zrobi to jedna osoba, a już będzie wiadomo, że wywiad miał sens.
Rozmowa z byłym hackerem lub crackerem.
Byłoby spoko
Dobry pomysł :)
Dobry pomysł
Jak to byłym? :D
Dobreee
Moja mama choruje na epilepsję. Kilka lat temu dostała rano tak silnego ataku, którego jeszcze nigdy u Niej nie widziałam. Byłam z Nią sama w domu, ale na szczęście ciocia sąsiadka była w domu i mi pomogła. W panice dzwoniąc na pogotowie pobiegłam do cioci mieszkania prosząc ją o pomoc. Teraz już wiem jak mam reagować kiedy mama będzie miała znów tak silny atak. Teraz już jest kilka lat bez ataków na całe szczęście i pod lepszą opieką lekarza neurologa. Niestety jak się okazuje nie każdy neurolog wie jak leczyć pacjenta z epilepsją. Moim zdaniem powinno powstawać więcej takich filmów jak i również szkoleń dla społeczeństwa jak zachować się kiedy osoba w naszym otoczeniu dostanie ataku padaczki. Bo wiele osób nie wie jak się zachować, co robić w takiej sytuacji a czego nie. Znam jedną taką osobę której siostra choruje i ma w ciągu dnia często ataki takie do których trzeba wzywać karetkę. Jak ostatnio się dowiedziałam, że ta osoba na siłę próbuje otworzyć podczas ataku tej osobie buzię to aż złapałam się za głowę.
Wywiad z osobą chorą na Chorobę Afektywna Dwubiegunowa!
Dobry odcinek, Rafal, bardzo dobrze, ze jesli chodzi o choroby i inne przypadki, pytasz co powinni inni zrobic, lub czego nie powinni, tym sposobem osoba, z ktora rozmawiasz moze ze swojego doswiadczenia powiedziec jak inni powinni reagowac, co powinni robic, dzieki czemu ci, co ogladaja beda wiedzieli co zrobic w danych sytuacjach. Bardzo przydatne. Takie pytania pojawily sie kilka razy na Waszym kanale.
Pozdrawiam i czekam na nastepny odcinek :)
epilepsja jest o wiele lepszym określeniem niż "padaczka"
Dziękuję za ten wywiad od razu czuje sie lepiej jak ktoś o tym mówi. Sama choruje i moj chlopak tez na epilepsjei wiem jak to jest. Najgorsze jest to że 2 człowiek patrzy i kameruje to zdarzenie zamiast jej pomóc . Wielkie dzieki za to .😉😉
Mój drugi atak epi w życiu. Jeszcze nie wiedziałem na co choruję. Ok. 70-ciu gapiów, całe show trwa jakieś 10 minut, jedni się odwracają, inni tylko patrzą (relacja znajomka). Kac moralny totalny. Potem badania, diagnoza, lekarz, neurotop, 9 lat cierpliwości i sumienności i kończę przygodę z padaczką. Mi się powidło, życzę każdemu komu się to przytrafiło aby się od tej "zarazy" uwolnił.
Oby tak bylo kolego zevys juz nigdy nie mial atakow ale nie zapominaj ze epilepsja jest niestety choroba przewlekla i jest niewyleczalna co najwyzej mozna ja "uspic" na jakis czas, wiem to tez ze swojego doswiadczenia przez 8 lat nie mialem ataku az pewnego wieczora ni stad ni z owad utrata przytomnosci i drgawki niestety musimy sie nauczyc z tym zyc pozdrawiam
Czy każdy atak powinien być zakończony interwencją medyczną, czy są też takie, które można "przeczekać"?
@@Anna-sm1yn jezeli nie trwa dluzej niz 2 minuty i niema powtornych atakow zaraz po pierwszym to nie trzeba interwencji medycznej wystarczy zabezpieczyc glowe na czas ataku
Anka Pisanka - w moim wypadku pomoc medyczna była zbędna. Kłopot natomiast sprawia dojście do siebie po ataku. Budziłem się zamroczony i trudno było mi odnaleźć się w otoczeniu.
@@Brach72 i @Al Bundy serdecznie dziękuję za wyjaśnienia -teraz lepiej rozumiem 😊
Uuuuh, program/video jest super!!!!
Naprawde super!
Niedawno zobaczylismy ten program i jest super!!!!!
KEEP IT UP!!!
Pozdrawiamy serdecznie z U.S.
Może ten odcinek przełamie także stereotypy . Ludzie nadal kojarzą epilepsje z opętaniem ,uważają takie osoby za psychicznie chore.
Wywiad bardzo dobry ,pozdrawiam :)
W którym ty wieku żyjesz?
@@ab-xi6pm w tym w którym ludzie nadal wierzą w zabobony i są zacofani :)
to sobie wpiszcie w yt: DUCH EPILEPTYKA
:o
th-cam.com/video/BCD8I32s76Q/w-d-xo.html
Po pierwsze nie podoba mi się, że obrażasz wierzących. Rozumiem, że nie wierzysz, ale "wierzący" nie jest osobną kategorią człowieka, który tylko by leczył modlitwą i uważał Ducha Świętego za zastępstwo dla medycyny. Są też tacy, ale cóż - to raczej zanikający już margines.
Po drugie, niektórym ludziom może się to kojarzyć z opętaniem, nawet jak nie są wierzący. To nie znaczy, że będą uważali epileptyka za opętanego, ale zapewne znajdzie się wielu debili, co się będą chichrać, że uuu szatan, bo widzieli scenę w horrorze, gdzie opętanie było pokazane w ten sposób. Uwierz, głupków nie brakuje, i to bardziej kwestia durnego śmieszkowania niż wiary.
Dziękuje za wystąpienie!! Jestem pełna podziwu za męstwo !
Mógłbyś zrobić wywiad z osobą która pracuje/pracowała w ośrodku psychiatrycznym
Jestem po dwóch pierwszych napadach epilepsji. U mnie zaczęło się z 'grubej rury' bo pierwszy atak, który zaczął się nad ranem, podczas snu, zaczął się świadomie z potwornym bólem i wygięciem prawej dłoni. Później przyszły drgawki i wygięciem ciała, utrata przytomności i zmoczenie się. Byłam sama, obudziłam się po kilku godzinach z pogryzionym językiem do krwi, we własnym moczu i z przerażeniem którego opisać nie potrafię. Kilka dni temu miałam kolejny atak, na szczęście mój narzeczony wiedział już w jaki sposób zareagować a że względu na bezdech wezwał pogotowie. Jest to absolutnie okropna choroba i strasznie współczuję wszystkimi, którzy przez nią przechodzą. Trzymajcie się ❤️
Macie w planach rozmowę z Osoba która jest niewidoma?
Tak
Będzie opowiadać o tym co widziała
anonimowy trollface jeśli myślisz ze to jedyne pytanie jakie można zadać takiej osobie to gratuluje ograniczonego myslenib
Tylko pojawia się pytanie. Osoba niewidoma od urodzenia czy taka, która straciła wzrok w jakimś okresie swojego życia.
@@InessaMaximova Najlepiej by było z jedną i drugą żeby poznać dwie różne perspektywy, chociaż wydaje mi się, że zdecydowanie trudniej jest kiedy ktoś straci wzrok, bo można powiedzieć że jeśli ma od urodzenia to jest do tego przyzwyczajona
Tu ciekawy filmik.
th-cam.com/video/DU-qgDhO3vM/w-d-xo.html
Trudny temat:(. Byłam świadkiem ataku epilepsji u mojej mamy, pierwszy i jedyny raz w życiu, byłam przerażona, zadziałałam instynktownie i tuż przed drgawkami ułożyłam mamę w bezpiecznym miejscu. Jak zwykle bardzo potrzebny wywiad, dziękuję.
Jak jeszcze raz usłyszę o egzorcyście,to się zwymiotuje.
Zebys tylko nie zwymiotowal na SIE
Dlaczego fajny pomysl
EGZORCYSTA!
egzorcysta egzorcysta egzorcysta | 3 zł
"się zwymiotuję" czyli zamienisz sie caly w "wymiot"? To "się" jest zbedne i burzy logikę zdania.
Jeden z ciekawszych odcinków od dawna :D
Propsy!
Proponuję wywiad z seksoholikiem albo jego partnerka.Uzaleznienie jak każde inne.Warto o tym opowiedziec
Paulina R rozmowy w toku polecam
Dziękuję za ten wywiad
odcinek z byłym milionerem który roztrwonił fortunę!
Trzeba mu będzie zapłacić.
To jest jak każde inne uzależnienie.
Jakieś 80% ludzi, którzy wygrali w Lotto.
U mnie również pojawila sie epilepsja w wieku 17lat. Na poczatku załamanie psychiczne... Obecnie 26lat. Napady rzadko występowały. Po 5 latach bez napadow lekarz postanowil stopniowo odstawic leki jednak choroba powrocila. Były obawy jak z ciążą. W okresie ciąży leki były brane i wszystko sie udało :) oczywiście wskazanie od neurologa poród poprzez cięcie cesarskie. Lekarz ginekolog w szpitalu powiedział ze nie widzi potrzeby aby porod odbył sie poprzez cięcie cesarkie jak napady rzadku wystepuja bo ostatni w 2016roku. Jednak on za duzo nie mial do gadania tylko neurolog. Około trzy dni po porodzie dostalam 3 ataki w ciagu niecalej godzinie. Organizm był wykonczony. Nie moglam dojsc do siebie 2 dni.. dwa dni wycięte z zycia. Choroba ogranicza do wielu rzeczy. Ale nie poddaje sie i idziemy do przodu! 😊 pozdrawiam!!
Rówineż mam epilepsje i wiem jak trudne jest życie z tą chorobą. Dziękują Kuba za ten wywiad.❤
Prosze udać sie do naturopaty, to choroba wyleczalna ale nie przez lekarza. Pozdrawiamy
W 2 klasie szkoły podstawowej miałem kolegę,który miał ataki epilepsji.Podczas ataków pomagałem mu przytrzymując go i nie raz zwymiotował na mnie.Ze względu na fakt iż tylko ja się nie bałem jego ataków,siedziałem z nim w ławce do 8 klasy,reszta klasy była w panicznym strachu wraz z nauczycielami.
Życzę Ci kolego by te napady już nie powróciły i wszystkiego dobrego.Pozdrawiam.
Współczuję chłopakowi.
Niemniej jednak pełen szacunek dla Was za waszą pracę!
Tak bardzo dziękuję za ten materiał. Świetna robota!
Najlepszy kanał polskiego yt !
JAK DASZ MI SUBA DAM CI 6 Z MULTI KONT NAPISZ TYLKO KOMENTARZ POD NAJNOWSZYM FILMEM BYM CIE ZNALAZŁ SZYBCIEJ OKEJ NIE ZMUSZAM
MAM DUZE JAJA dawniej kaczka kaczka bujaj się xd
K L O C U C H
subiektywnie rzecz ujmując ;) a obiektywnie, to sa lepsze ;)
Spokojnie to tylko na żarty :)
👍 Ważny temat i przydatne informacje.
Witam jestem osobą chorującą na padaczkę mam obecnie 13 lat 8 klasa szkoły podstawowej w szkole kilka nauczycieli wie o mojej padaczce ale moja cała klasa wie o tym że mam padaczkę moim zdaniem jeśli masz padaczkę powinieniesz wszystkich w najbliższym otoczeniu np:praca,szkoła itp. poinformować o tym że masz padaczkę i jak zachowywać się w razie twojego ataku.To może ci uratować życie lub zdrowie PAMIĘTAJCIE MUSICIE WIDZIEĆ JAK ZACHOWAĆ SIĘ W RAZIE ATAKU PADACZKI DRUGIEJ OSOBY MOŻECIE URATOWAĆ KOMUŚ ZDROWIE A NAWET ŻYCIE.
Zgadzam się. Też mam padaczkę od prawie 3 lat. Jestem teraz w 3 gimnazjum. O mojej sytuacji informuje wszystkich bo nigdy nic nie wiadomo. W sumie nie znam nikogo z mojego otoczenia z tą przypadłością co ja. Liczę że padaczka ci zniknie na zawsze, bo to straszna choroba
Dziękuję Wam za wywiad :) pozdrawiam
Moja babcia od dłuższego czasu choruję na padaczkę lekową. Odkąd bierze właściwe leki, napady ustały. Ta choroba jest również ciężka dla bliskich osób, ale wspólną troską i empatią można naprawdę takiej osobie pomóc 😊 Życzę powodzenia wszystkim, którzy mieli z tą chorobą coś wspólnego!
A odcinek jak zawsze extra i łapka w górę 😉
Niedawno byłam świadkiem takiego napadu i właśnie wkładali mu coś do ust - mega szacun za tą rozmowę i otwartość.
Proponuję zrobić wywiad z kimś z zaburzeniami osobowości borderline~
Zgłaszam się na ochotnika do wywiadu!
kazdy ma bordera, To teraz modne.
Sporo jest kanałów na yt więc nie wiem czy to ma sens
co ? xd
Niestety coraz częściej się słyszy, że ktoś ma bordera (bo sam siebie zdiagnozował...)
Cieszę się, że w końcu powstał odcinek o chorobie, którą mam. Moje objawy i ataki są o wiele łagodniejsze, ale często zdarzały mi się ataki w miejscach publicznych (szkoła, komunikacja miejska, praca) i na szczęście ani razu nie zdarzyło mi się, żeby nikt nie udzielił mi pomocy. Przy ostatnim ataku po raz pierwszy miałam atak z mikcją i kiedy lekarz w kartce powiedział mi do czego doszło, to wstyd był nie do opisania.
Plus miałam tą samą sytuację z Neurotopem. Wpływał na mnie okropnie, a lekarz tylko zwiększał mi dawkę tego leku, bo twierdził, że jest zbyt mała, a ja czułam się co raz gorzej