ไม่สามารถเล่นวิดีโอนี้
ขออภัยในความไม่สะดวก
Πως να Συγχωρήσεις τους Γονείς Σου για τα Τραύματα που Σου Προκάλεσαν | Συγχώρεση | ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 23 พ.ค. 2022
- Η συγχώρεση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να ξεκινήσει η επούλωση των πληγών μας. Αυτό όμως, δεν είναι εύκολο, ειδικά όταν πρόκειται για τους γονείς μας.
Σε αυτό το βίντεο ευελπιστώ να σε βοηθήσω να ξεκινήσεις αυτή τη διαδικασία επούλωσης, βρίσκοντας την δύναμη να συγχωρήσεις τους απόντες ή κακοποιητικούς γονείς σου για τα τραύματα που σου προκάλεσαν.
---
ΑΣΚΗΣΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ: Κατέβασε το αρχείο πατώντας αυτόν τον σύνδεσμο: bit.ly/3Ge1QHu
Βίντεο για την Συγχώρεση:
Α. Δεύτερες Ευκαιρίες: Αξίζουν τον Κόπο; | ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩ;;
• Δεύτερες Ευκαιρίες: Αξ...
Β. Η Δύναμη της Συγχώρεσης
• Η Δύναμη της Συγχώρεσης
---
Νικόλαος Βαμβακάρης,
Ψυχοθεραπευτής -Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
---
Για ατομικές συνεδρίες επικοινωνήστε μαζί μας στο 210-4296363.
Προσφέρονται και διαδικτυακές συνεδρίες για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές ή γι’ αυτούς που αδυνατούν να μετακινηθούν για οποιοδήποτε λόγο.
---
Αν σας άρεσε το βίντεο μας κάντε μας Like & Share.
Και αν θα θέλατε να λαμβάνετε ενημερώσεις για κάθε νέο θέμα που ανεβάζουμε, μπορείτε να κάνετε Subscribe στο κανάλι μας και να μας ακολουθήσετε στο Facebook ( / gnοmonaszοis ) και στο Instagram ( / gnomonaszois )
Επίσης, θα βρείτε πολλά άρθρα με σχετικά θέματα στην ιστοσελίδα μας: www.gnomonaszoi...
---
Ιστοσελίδα: gnomonaszois.gr
Facebook: / gnomonaszois
Instagram: / gnomonaszois
Επικοινωνία: gnomonaszois.g...
---
Music Credits:
www.bensound.com
Η συγχώρεση δεν απαιτεί προσωπική ταπείνωση. Απαιτεί πληρότητα, αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. Να στραφούμε προς τον ίδιο μας τον εαυτό για να αντικρίσουμε κατάματα τα λάθη, τα πάθη και τις αδυναμίες του, ώστε να προωθήσουμε μέσα μας την κατανόηση για τις αδυναμίες του άλλου. Ένα ακόμα βίντεο που μιλάει βαθιά μέσα μας και αγγίζει ακόμα βαθύτερα τα συναισθήματά μας🙏🙏 Σας ευχαριστούμε για ακόμα μια φορά και προσωπικά σας ευχαριστώ ακόμα περισσότερο,για όλη τη συμπαράσταση, την πίστη και την υπομονή που μου έχετε προσφέρει!!
Εγώ σ' ευχαριστώ για την στήριξή σου! Πολύ σωστά τα λες. Η συγχώρεση είναι μια επαναστατική πράξη αγάπης αρχικά προς τον εαυτό μας!
Μπράβο
Συγχαρητήρια! Σπανίζουν άνθρωποι σαν και εσάς. Δίνεται απλόχερη βοήθεια σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Είναι χαρά μου να προσφέρω βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη.
Η φωνή σας,γαληνεύει την ψυχή μας... Εξαιρετικός...σαν άνθρωπος αλλά και σαν επιστήμων...Σας ευχαριστούμε,θερμά...
Σας ευχαριστώ θερμά για τα τόσο όμορφά σας λόγια! Να είστε καλά!
👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋Συγκλονιστικό θέμα αλλά και εξαιρετικά βοηθητική παρουσίαση σας ευχαριστώ πολύ!!!!
Και εγώ σας ευχαριστώ. Με συγκινείτε!
Ανεβάσαμε το βίντεο την καταλληλότερη μέρα!!! Συγχαρητήρια για την υπέροχη θεματολογία.
Πολύ χαίρομαι που σας φάνηκε χρήσιμο. Σας ευχαριστώ για το τόσο θετικό σχόλιο :)
Απλώς σε ευχαριστώ..
Να είστε καλά! Αυτή η ευγνωμοσύνη που νιώθετε είναι τόσο όμορφο συναίσθημα - τιμάει αυτόν που το νιώθει και ταυτόχρονα τον ανταμείβει. Κι εγώ σας ευχαριστώ γι' αυτό το σχόλιο, μου δίνει πολλή δύναμη!
Εκπληκτικό βίντεο, σας ευχαριστώ εκ βαθέων όλα πολύ βοηθητικά !!!!🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
Κι εγώ σ' ευχαριστώ Νίκο μου. Είναι ανεκτίμητη η θετική ενέργεια που μου προσφέρεις κάθε φορά.
Υπεροχο βιντεο!!!...το περιμενα!!!..ευχαριστω απο καρδιας!!πολυ βοηθητικοι οι τροποι που μας προτεινετε!!!...το γραψιμο πραγματικα ειναι λυτρωτικο!!!.''το εχω δοκιμασει!!
Σας ευχαριστώ που είμασταν και πάλι εδώ και για την στήριξη σας! Ναι, το γράψιμο είναι κλασική θεραπευτική μέθοδος - χαίρομαι που το έχετε εφαρμόσει!
Σας ευχαριστω!!! Το χρειαζόμουν το βίντεο αυτό! 👍👍👏👏👌👌👌
Χαίρομαι πολύ που σας βρήκε την σωστή στιγμή το βίντεο και σας φάνηκε χρήσιμο! Σας ευχαριστώ για το θετικό σχόλιο!!!
Θέμα φωτιά! Τι κάνεις όμως όταν συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν έγινε εσκεμμένα, ότι ήταν περιορισμένες οι γνώσεις τους.. άλλη γενιά ανθρώπων κλπ.. αλλά παρόλα αυτά οι αποφάσεις κ οι συμπεριφορές τους είχαν σημαντικές επιπτώσεις στη δική σου εξέλιξη και ίσως ψυχολογία..
Ευχαριστούμε!
Τα ίδια κάνουμε και σε αυτή την περίπτωση με την διαφορά πως είναι ίσως λίγο ευκολότερο να αποδεχτούμε ό,τι συνέβη και να τους συγχωρήσουμε εφόσον κατανοούμε πως και οι συγκυρίες έπαιξαν ρόλο στον τρόπο ανατροφής μας. Έτσι συμπονούμε τους γονείς μας περισσότερο και αυτό μας επιτρέπει να μπούμε στη θέση τους και να μην τους κρίνουμε τόσο σκληρά που με τη σειρά του βοηθάει στην αποδοχή και την συγχώρεση.
Αυτό όμως πρέπει να προσέξουμε να μην "ακυρώνει" τα δικά μας συναισθήματα - το ότι δεν το ήθελαν δεν σημαίνει πως δεν υποστήκαμε παραμέληση. Επομένως, επικυρώνουμε το πως νιώσαμε άσχετα με το αν ήταν ηθελημένη η συμπεριφορά ή όχι και αναζητάμε βαθιά μέσα μας να δούμε τί χρειαζόμαστε για να απαλύνει ο πόνος που νιώθει το παιδί μέσα μας (το οποίο δεν μπορεί να εκλογικεύσει όπως η ενήλικη εκδοχή μας και δεν ενδιαφέρεται αν έφταιγε η εποχή που μεγάλωσαν οι γονείς μας). Ελπίζω αυτή η οπτική να σας βοηθάει κάπως στο πως να αντιμετωπίσετε το θέμα.
Καλό σας απόγευμα.
@@nikosvamvakaris Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!
Σχετικά με το πρώτο κομμάτι αυτό της συγχώρεσης δεν έχω θέμα, είναι αυτονόητο για μένα.
Στο δεύτερο κομμάτι χρειάζομαι μάλλον να δουλέψω ακόμα περισσότερο.
Εξαιρετικό !!!!!!δεν έχω λόγια για να περιγράψω πόσο αγγιξατε την καρδιά μου!!!!πριν αρκετούς μήνες σας ζήτησα ένα βίντεο για την συγχώρεση ,την δεύτερη ευκαιρία ,και το κάνατε και με βοηθήσατε απίστευτα !!!!!και τώρα με αυτό το βίντεο ολοκληρώθηκε μέσα μου πόσο σπουδαία είναι η συγχώρεση!!!!σας είμαι ευγνώμων 🙏🙏🙏🙏🙏
Η θετικότητα που μοιράζεστε τόσο απλόχερα εύχομαι πάντα να σας επιστρέφεται! Ευχαριστώ!
Είστε καταπληκτικός και συναισθηματικος.
Έχετε εξαιρετική τεχνική της μεταβίβασης
Μακάρι να ήσασταν εδώ στην Αυστραλία όπου ζω.
Δεν ξερω ποτε αλλα θα σας επισκεφθώ οπωσδηποτε.
Το θέλω μα κυρίως το χρειάζομαι
Μεγάλη μου τιμή που νιώθετε έτσι για το πρόσωπο μου! Σε κάθε μέρος του κόσμου υπάρχουν εξαιρετικοί συνάδελφοι - αν νιώθετε πως χρειάζεστε υποστήριξη, καλό είναι να σας την προσφέρετε, να μη βάζετε τις ανάγκες σας στο 'περίμενε'. Είναι μεγάλο (και τρομακτικό πολλές φορές) βήμα αλλά είναι και το πιο όμορφο ξεκίνημα στο να χτίσουμε μια καλύτερη σχέση με τον εαυτό μας - και, εν τελεί και με όλους και όλα γύρω μας. Σας εύχομαι ότι καλύτερο από καρδιάς.
@@nikosvamvakaris Σας ευχαριστώ πολύ
Ότι καλύτερο στην ζωή σας
Σας ευχαριστούμε πολύ για την σημαντική βοήθεια που μας προσφέρετε!ότι σας ζητάμε μας το παρέχετε!!!
Χαίρομαι που ήταν χρήσιμο το βίντεο! Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια :)
Εύγε
Σας ευχαριστώ !!!
συγχαρητήρια
Ευχαριστώ για την στήριξη!
Μου άρεσε το βίντεο σας, Μπράβο!
Σας ευχαριστώ! Χαίρομαι πολύ 😊
Τέλειο βιντεο
Πολύ σας ευχαριστώ! Χαίρομαι που σας άρεσε!
Καλημέρα.ευχαρειστω.
Εγώ σας ευχαριστώ που γίνατε μελός της παρέας μας και μας αφήνετε όμορφα μηνύματα σε κάθε βίντεο που παρακολουθείτε!
Σωστότατος......
Να είστε καλά!
Όταν έχω συγχωρήσει τους γονείς μου και ανατρέχω στο παρελθόν, ξαναζώ παλιά αρνητικά συναισθήματα ή αυτά έχουν εξαλειφθεί τελείως;
Ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να διακρίνει παρελθόν-παρόν-μέλλον. Επομένως, όταν ανατρέχουμε στο παρελθόν και περιγράφουμε μια κατάσταση που βιώσαμε είναι σαν να την ξαναζεί εκείνη την στιγμή. Το να νιώσετε κάποια ενόχληση κατά την διάρκεια της εξιστόρησης δεν σημαίνει, επομένως, πως δεν έχετε επιλύσει το παράπονο. Βέβαια αν η ένταση συνεχίζει να είναι στα ίδια επίπεδα με παλαιότερα, θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη πως, ενώ έχετε συγχωρήσει κάποιους τομείς, ίσως παραμένουν κάποια "ασυγχώρητα" κομμάτια που καλό είναι να εξερευνήσετε. Μέχρι ενός σημείου όμως, είναι φυσικό να υπάρχει κάποια ενόχληση. Ελπίζω να απάντησα στην ερώτηση σας.
Πολύ ωφέλιμες συμβουλές όσον αφορά να δίνουμε συγχώρεση!!!
Τι γίνεται όμως όταν θέλουμε να ζητήσουμε συγχώρεση;
Όταν σαν γονιός καταλάβω τα λάθη μου και θέλω να ζητήσω συγχώρεση από τα παιδιά μου, πως θα το κάνω;
Δεν είναι εύκολο.
Θέλει μεγάλη προσοχή για να μην τα πληγώσω ξανά!!!
Όμως οι τύψεις και οι ενοχές που νιώθω δεν οδηγούν σε καλό δρόμο.
Δεν φτιάχνουν υγιείς σχέσεις.
Καλσηπέρα σας. Πολύ ωραία ερώτηση την οποία λέω να απαντήσω εκτενώς σε νέο βίντεο. Αυτό που θα σας πω για τώρα είναι πως η ουσιαστική και ειλικρινής συγνώμη δεν πληγώνει. Η μόνη περίπτωση να πληγώσει είναι αν δεν γίνει ολοκληρωτικά.
Π.χ. "συγνώμη που είμαι συνεχώς λυπημένη και δεν σου δίνω σημασία ΑΠΛΑ ο πατέρας σου μας εγκατέλειψε και γι' αυτό νιώθω έτσι και δεν ελέγχω τις αντιδράσεις μου."
Μια πρόταση όπως αυτή του παραδείγματος πληγώνει όντως γιατί δημιουργεί νέο τραύμα.
Ενώ μπορεί να ισχύει κάθε λέξη υποκειμενικά και αντικειμενικά, από τη στιγμή που ζητάμε συγνώμη πρέπει να αναλάβουμε ΟΛΗ την ευθύνη για το κομμάτι που μας αναλογεί και να μην αναμείξουμε τίποτε άλλο στη συζήτηση. Να μην δικαιολογηθούμε. Να είμαστε απόλυτα ευάλωτοι και να παραδεχτούμε τα λάθη μας χωρίς 'αλλά', ''ίσως', 'μα' 'συγνώμη ΑΝ ένιωσες έτσι', κτλ.
Εύκολο δεν είναι, ναι. Θα σας είναι όμως πολύ πιο βατό να μπείτε σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία αφότου έχετε εντοπίσει τις ρίζες των ενοχών σας και τις έχετε [όσο το δυνατόν περισσότερα] εξαλείψει. Όταν νιώθουμε βαθιά ενοχικά δεν είμαστε ο εαυτός μας και, όπως πολύ σωστά επισημάνατε, οι σχέσεις μας επηρεάζονται γιατί ξεκινάμε από μια αρνητική σχέση με τον εαυτό που αποτελεί θεμέλιο λίθο η οποία τελικά στηρίζει κάθε άλλη μας συναναστροφή.
Πρώτα αυτό-αγάπη, πρώτα αυτό-συμπόνια, πρώτα αυτό-συγχώρεση και μετά τα άλλα...
@@nikosvamvakaris σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας. Είστε υπέροχος άνθρωπος κι εύχομαι κάποια στιγμή να σας συναντήσω από κοντά.
Παίζω πολλές φορές το σενάριο στο μυαλό μου ότι μιλάω στα παιδιά μου αλλά δεν νιώθω έτοιμη.
Όπως λέτε κι εσείς δεν θέλω να υποθέσω στο σφάλμα του "φταίω.... αλλά" γιατί πολύ σωστά μας μάθατε ότι αυτό το αλλά αναιρεί το φταίω.
Ούτε και θέλω να κλάψω όπως συμβαίνει στο μυαλό μου
Θέλω με όρθιο κορμί, χωρίς κλάματα να τα βλέπω στα μάτια, να αναλάβω τίς ευθύνες μου χωρίς "μα, αλλά, δεν ήξερα."
Χθες το σκεφτόμουν αυτό
Για παράδειγμα ο πατέρας έχει μεγαλώσει χωρίς αγάπη από τους γονείς του
Και πλέον ως γονιός δεν ξέρει πως να εκφράσει την αγάπη του με αγκαλιές και γλυκόλογα .
Και το καταλαβαίνω αυτό, εκφράζει την αγάπη του με διαφορετικό τρόπο .
Είναι σημαντικό που καταλαβαίνετε την πρόθεση καθώς και την [εναλλακτική] έκφραση αγάπης του. Αυτό σίγουρα κάνει την διαδικασία συγχώρεσης και ενσυναίσθησης πολύ πιο εύκολη!
Και αμα σκεφτει κανεις οπως λενε ,οτι εμεις τους επιλεξαμε πριν γεννηθουμε και ειτε χρωσταμε καρμα σε αυτους και τα πληρωνουμε ειτε επιλεξαμε συγκεκριμενες συμπεριφορες για να παρουμε μαθηματα και ταυτοχρονα να μαθουμε να συγχωρουμε και να αποδεχομαστε χωρις να σκυβουμε .το κεφαλι..Ωστοσο εχει ειπωθει οτι και καποιες περιπτωσεις μαλλον περισσοτερο αδιαφοριας δεν ειναι καρμα απλα οι γονεις παρασυρθηκαν απο τις φιλοδοξιες τους και απο το περιγυρο. η συγχωρεση σε ολα ειναι απελευθερωτικη και ταυτοχρονα να συγχωρουμε και τον εαυτο μας,για τη συμετοχη μας σε ολα αυτα.
Έχω ακούσει αυτή την [πνευματικής φύσεως] θεωρία στην οποία αναφέρεστε. Όπως καταλήγετε κι εσείς, είτε το επιλέξαμε να καταλήξουμε σε μια οικογένεια ώστε να βιώσουμε κάποιες καταστάσεις ως 'μαθήματα' που έχουν την δυνατότητα να μας διδάξουν βαθιά αγάπη, αποδοχή και συγχώρεση, είτε απλώς έτυχε να βρεθούμε σε μια τέτοια συγκυρία, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η συγχώρεση μας απελευθερώνει και δίνει μια εντελώς διαφορετική τροχιά στη ζωή μας.
Θα σημειώσω επιπροσθέτως πως είναι σημαντικό να παίρνουμε ευθύνη στη ζωή μας και να ενδυναμώνουμε τον εαυτό μας ώστε να κάνουμε τέτοιες θαρραλέες πράξεις όπως είναι η συγχώρεση, μα να βρίσκουμε ισορροπία ανάμεσα στο 'παίρνω ευθύνη' και στο 'κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν καταφέρνω αυτό το οποίο ήρθα να καταφέρω στη γη (η πνευματική εκδοχή που ταιριάζει με την θεωρία που περιγράφετε) / αυτό το οποίο θα με απελευθέρωνε ψυχολογικά (η ψυχολογικής φύσεως εκδοχή)'. Είναι πολύ εύκολο να καταλήξουμε στην δεύτερη περίπτωση καθώς είναι λεπτή η γραμμή και τελικά να παραλύσουμε από την αυτο-κατηγορία, την ντροπή, και το μίσος προς τον εαυτό μας.
Σας ευχαριστώ για το ωραίο σχόλιο και την ευκαιρία για ανάλυση!
Συγχαρητήια για το θέμα!! Πολύ επίκαιρο φιλοσοφικό και ηθικό κ ευαίσθητο ζήτημα .Ήθελα να ρωτήσω εάν τελικά το ρητό " Οι δυνατοί συγχωρούν. Οι αδύναμοι εκδικουνται. Οι σοφοί αδιαφορούν." Ήταν του Άινσταϊν η του Γκάντι ? Δύσκολο όμως πράγμα η συγχώρεση .Συμφωνείτε ότι συχνά το μεγάλο λάθος είναι όταν μπερδεύεται η έννοια της εγωιστικής εν βρασμώ εκδίκησης με αυτήν της δίκαιης τιμωρίας που επιβάλει το κράτος ο νόμος η Θεός ;
Ανοίγετε μεγάλη φιλοσοφικής φύσεως συζήτηση με την ενδιαφέρουσα ερώτησή σας που σίγουρα δεν μπορούμε να αναλύσουμε επαρκώς μέσω μηνυμάτων. Θα σας θέσω όμως ένα ερώτημα κι εγώ πάνω στο δικό σας: ποιος κρίνει ποια τιμωρία είναι δίκαιη;
Πέρα από τον Θεό που αναφέρετε, πως γνωρίζουμε πως το κράτος και ο νόμος είναι δίκαιοι; Άνθρωποι τους έφτιαξαν κι αυτούς τους νόμους (ναι μεν όχι όντας εν βρασμό ψυχής μα όλοι μας δεν έχουμε "τυφλά σημεία" και προκαταλήψεις;) και άνθρωποι τους επιβάλλουν και τους εφαρμόζουν...
Αυτά περί εκδίκησης. Τώρα για την συγχώρεση, ναι, είναι πολύ δύσκολη αν μιλάμε για μια αγνή και απόλυτη συγχώρεση γιατί αυτή προϋποθέτει κι εμείς να είμαστε σε μια ιδιαίτερη γνωσιακή και ψυχολογική κατάσταση για να το καταφέρουμε ("δυνατοί" και "σοφοί" συνάμα)..
@@nikosvamvakaris μάλιστα ευχαριστώ για το σχολίο απάντηση/ ερώτησης σας. Το ποιος κρίνει εάν ένας νόμος η το κράτος είναι δίκαιο είναι λιγο πολύπλοκο πιστεύω καθώς σίγουρα οι απόψεις είναι αντίθετες και συγκρουόνται κάποιοι μεν θα υποστηρίξουν την κυβέρνηση και την πολιτική που ακολουθεί στην νομοθεσία και άλλοι δε θα ασκήσουν αντιπολίτευση κριτική εναντια στην εκάστοτε κυβέρνηση που είναι στην εξούσια . Το ποιος ψηφήζει τωρα και κάνει τους νόμους δεν είμαι πιστεύω και ο πλέον ειδικός γνωστης αυτού του θέματος το καλύτερο θα ήταν να σας απαντήσει κάποιος συνταγματολόγος η νομικός πολιτικός επιστήμων αναλυτής . Προσωπικά είμαι της άποψης ότι όχι κάθε νόμος του κράτους είναι αυτόματα και δίκαιος και κανένας πολιτικός εξουσιαστης δεν έχει το αλαθητο. Και ότι σε μια πραγματική Δημοκρατια είναι καλό να υπάρχει η αμφισβήτηση ο σεβασμός της ελευθεριαs της διαφορετικής θέσης αντιppησης και ανυπακοης όταν αυτό κρίνεται ως σωστή χωρίς να εννοώ τις ακραίες περιπτώσεις . Παράδειγμα είμαι αντιθέτος κατά του νόμου της θανατικής ποινής σε όποιο κράτος και εάν εφαρμόζεται. Γιατί άλλο ''τιμωρω' επιβάλλω ποινή κλείνω στην φυλακή κάποιον στο Κορυδαλλό για κάτι παράνομο που έκανε ,και άλλο ' εκδίκουμε ' καταδίκαζω σε έσχατη των ποινών για τα εγκλήματα που διεπραξε πηγαίνόντας τόν στο Άουσβιτς στρατόπεδο συκεντρώσεως να εκτελεστεί. Είναι θεωρώ ένα κλασσικό παράδειγμα αδικου νόμου που παραβιάζει αφαιρεί βάναυσα απάνθρωπα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ζωή. Χτες μιλούσα στα σχολια με κάποια κοπέλα που σπουδάζει νομική και μου έγραφε ότι από τα πρώτα βασικά μαθήματα της νομικής σχολής έτσι ακριβώς μου είπε ο χαρακτήρας των ποινών θα πρέπει να είναι σωφρονιστκος ,και όχι εκδηκιτικος. Όταν λοιπόν ο νόμος αυτός του κράτους δεν αρκείται μόνο στη χρόνια πολυετή φυλάκιση αλλά πηγαίνει παραπέρα οδηγώντας τους κατάδικους στην ηλεκτρική καρέκλα ,τότε δεν είναι πλέον αυτό μια δίκαια Δημοκρατία που σέβεται την ζωή ,αλλά ένα κράτος άλλων εποχών Δικτατορίας Μεσαίωνα. Γιατί η θανατική ποινή όχι απλά σωφρονισμος η μια τιμωρία του δεν είναι ,αλλά μια μέθοδος εξόντωσης ψυχρής εκτέλεσης . Γιατί άλλο μια' δίκαιη 'λιγότερο ανωδηνη τιμωρία εγκλεισμός η πρόστιμο η εξορία η απέλαση απαγόρευση εξόδου εισόδου σε χώρες ,κατάσχέση περιουσίας κ άλλο μια πιο βίαιη συμπεριφορά κτηνώδης μεταχείριση μέχρι και την αφαίρεση της ζωής. Υπάρχει διαφορά .
Πως μπορώ να έρθω ε επαφή μαζί σας παρακαλώ;
Καλησπέρα σας!
Μπορείτε να με βρείτε στο:
Γραφείο: 210-4296363
Κινητό: 694 2806638
E-mail: nickvamvakaris@gmail.com
Θα χαρώ να σας ακούσω.
Και αμα οι πράξεις των γωνιών κατέστρεψαν την ζωή σου Και δεν το παραδέχονται απο ντροπή ?
Δυστυχώς, δεν υπάρχει απλή ή εύκολη απάντηση σε αυτό.
Θα ξεκινήσω με το να επισημάνω πως η παραδοχή τους δεν είναι απαραίτητη ούτε για τη συγχώρεση, ούτε για να προχωρήσουμε.
Έπειτα, προφανώς χρειάζεται χρόνο και εσωτερική διεργασία.
Να λίγη τροφή για σκέψη για να σας βοηθήσω να καταλήξετε σε δικά σας συμπεράσματα:
'Οσο επικεντρωνόμαστε σε αυτά που έχουν καταστραφεί δεν θα μπορούμε να πάμε μπροστά. Πολλές φορές δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να προχωρήσει γιατί φοβόμαστε πως αυτό αναιρεί όσα βιώσαμε και πόσο δύσκολα ήταν. Ουσιαστικά, συντηρούμε τον πόνο γιατί οι άλλοι αξίζουν να μας βλέπουν να πονάμε και να πονούν και οι ίδιοι από τύψεις γι αυτό που μας έκαναν. Αυτό όμως κρατάει κι εμάς δέσμιους στον πόνο.
Στην περίπτωση που όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, ίσως είναι δύσκολο να το διακρίνουμε οι ίδιοι γιατί πιθανώς είναι εντελώς υποσυνείδητη αυτή η αντίδραση (αφού με την λογική κανείς δεν θα επέλεγε να πονάει).
Άρα σε αυτή την περίπτωση κάνουμε την συνειδητή επιλογή να αφήσουμε πίσω μας την καμμένη γη και να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα για να ξαναχτίσουμε νέα θεμέλια που μας στηρίζουν σωστά. Αυτό, σε βαθύτερο επίπεδο, προϋποθέτει να δουλέψουμε την εμπιστοσύνη που έχουμε στον εαυτό μας, να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση μας, να αντικαταστήσουμε την δικαίωση που παίρνουμε τόσα χρόνια συντηρώντας το τραύμα με μια πιο υγιή συμπεριφορά (δεν μπορούμε απλώς να σταματήσουμε να κάνουμε κάτι γιατί οποιαδήποτε συμπεριφορά έχει διάρκεια χρόνου έχει, με μαθηματική ακρίβεια, και κάποιο σκοπό - οπότε πρέπει να αντικατασταθεί για να μην επιστρέψουμε σε παρόμοια μοτίβα.).
Η ψυχοθεραπεία προσφέρει έναν ασφαλή χώρο όπου μπορούμε να καταφέρουμε κάτι τέτοιο με την υποστήριξη ενός ειδικού που έχει τα εφόδια ώστε να μας καθοδηγήσει πιο στοχευμένα σε όλα αυτά τα μονοπάτια.
Ελπίζω να σας φάνηκε χρήσιμη η απάντηση αυτή και σας εύχομαι ότι καλύτερο.
Την συγχωρώ που κακοποιούσε λεκτικά και συναισθηματικά τόσο τον πατέρα μου... Όσο κι εμένα... Που χειραγωγουσε και χειραγωγει τον αδερφό μου... Γι αυτό που δεν την συγχωρώ είναι που έριξε χλωρίνη σ ένα κυπαρίσσακι που είχε φυτρώσει στον κήπο μας μόνο και μόνο επειδή το αγαπούσα.....
Λυπάμαι για όσα βιώσατε. Πολύ συμβολικό αυτό που περιγράφετε.. έχει μεγάλη σημασία ο λόγος που η συγκεκριμένη κίνηση σας ενόχλησε. Εύχομαι παρ' όλες τις αντίξοες συνθήκες εσείς να έχετε καταφέρει να εκτιμάτε και να αγαπάτε τον εαυτό σας. 🌹
Το να συγχωρεσω τους γονεις, προυποθετει να ερθω σε επαφή μαζι τους κ να τους το εκφρασω, ακομα κ αν αυτο θα με παει παλι πισω ψυχολογικα (εφοσον δεν υπαρχει καμμια διάθεση μεταμέλειας απ την αλλη πλευρά παρα μονο αρνηση ευθυνων κ παραποίηση της πραγματικότητας). Ή αρκει να το κανω μέσα μου, αφηνοντας πισω το θυμο κ την πικρία προς αυτούς, αλλα να συνεχισω να κρατω τις αποστασεις οι οποίες κ με προστατευουν ψυχολογικα;
Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σας και το βάθος της ερώτησής σας. Η συγχώρεση των γονιών για τα τραύματα που μπορεί να έχουν προκαλέσει είναι μια πολύ προσωπική διαδικασία και δεν υπάρχει "σωστός" ή "λάθος" τρόπος για να το κάνετε.
Η συγχώρεση δεν απαιτεί απαραίτητα να έρθετε σε επαφή με τους γονείς σας ή να τους εκφράσετε τα συναισθήματά σας, ειδικά αν αυτό σας προκαλεί ψυχολογική δυσφορία ή αν δεν υπάρχει διάθεση μεταμέλειας από την πλευρά τους. Η συγχώρεση μπορεί να είναι μια εσωτερική διαδικασία, όπου αφήνετε πίσω το θυμό και την πικρία και προχωράτε προς τη δική σας ειρήνη και ευημερία.
Το να κρατάτε αποστάσεις από τους γονείς σας μπορεί να είναι μια υγιής επιλογή, ειδικά αν αυτό σας προστατεύει ψυχολογικά. Ουσιαστικά, η συγχώρεση δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσετε ή να αγνοήσετε το παρελθόν, αλλά μπορεί να σημαίνει ότι επιλέγετε να μην επιτρέψετε στο παρελθόν να ελέγχει το παρόν και το μέλλον σας.
Σας εύχομαι ψυχική ανάταση και ευημερία για το 2024!
Έξω από το χώρο πολλά τραγούδια λέτε στα λόγια όλα καλά ακούγονται κάποια πράγματα ΔΕΝ ΣΥΝΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΠΟΤΕ
Σεβαστό αυτό που λέτε. Υπάρχουν φορές που προτείνεται και είναι καλύτερο να αποκοπούμε εντελώς. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στο βίντεο, η συγχώρεση δεν έχει να κάνει με τους άλλους ούτε με το πόσο αποτρόπαια μπορεί να ήταν τα "παραπτώματά" τους αλλά με το να απελευθερωθούμε ΕΜΕΙΣ από τον θυμό και την θλίψη που μας κρατάει πίσω. Δύσκολο μα όχι ακατόρθωτο με την κατάλληλη υποστήριξη. Σας εύχομαι κάθε καλό.
Δεν συγχωρώ καλέ μου. Δεν πήρα αγάπη και δεν έδωσα στο παιδί μου. Δυστυχώς .
Πολύ λυπάμαι που πρέπει να κουβαλάτε αυτό το δυσβάσταχτο συναίσθημα. Εύχομαι από καρδιάς να ειστε ή να μπείτε σε διαδικασία να συγχωρήσετε τον εαυτό σας. Αυτό υπέρ-αρκεί. Σας εύχομαι από καρδιάς να το καταφέρετε..
Παρε απο τον εαυτο σου και το Θεο μεσα σου.Απλα επειδη δεν εχουμε εμπιστοσυνη να φτιαξουμε μονοι τη ζωη μας η απο κακοποιηση λογικο να χουμε πληγωθει.Κατσε σε μια καρεκλα και φερε στο μυαλο σου οτι σουκαναν χωρις αναλυση κριτικη η να αποφευγεις δεσ το και μεινε για λιγο στο πονο .Με το καιρο θα καλμαρει .Οτι κοιτας εξαφανιζεται κλαψε βγαλε θυμο φωναξε αλλα κοιτα καταματα αυτα που εχεις μεσα.