Beze mnie jesteś nikim
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 19 มิ.ย. 2022
- Jak to wszystko działa? : „Mężczyźni katują żony i dzieci. Bici synowie dorastają i znęcają się nad swoimi partnerkami i dziećmi. Krzywdzone dziewczynki wpadają w szpony toksycznych mężów. Dorosłe dzieci dręczą zniedołężniałych rodziców (...) Przez nasze domy płynie rzeka agresji, bólu, cierpienia i nienawiści”. Gościem "Wysłuchania" jest Jacek Hołub - dziennikarz i pisarz.
/ sekielski_brothers_studio
Program powstał dzięki zbiórce przeprowadzonej na patronite.pl/sekielski
Zostań naszym Patronem
wpłaty bezpośrednie:
Kombinat Medialny Sp. z o.o.
nr konta: PL 16 1950 0001 2006 0339 0016 0002
tytuł przelewu: Darowizna na film dokumentalny
Kod SWIFT Pekao SA: PKOPPLPW
EUR
PL91 1950 0001 2033 9004 5000 0003
Kod SWIFT Pekao SA: PKOPPLPW
paypal: m.sekielski@gmail.com
USD: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
AUD: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
CAD: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
EUR: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
GBP: www.paypal.com/cgi-bin/webscr...
Dziękujemy firmie Notto za dostarczenie mebli do studia i Sony Polska za wsparcie sprzętowe.
Tylko te osoby, które to przeżyły wiedzą co to znaczy żyć z przemocowcem i psychopatą. Taki człowiek w czterech ścianach ma drugą twarz, na zewnątrz jest uczynny , miły i uśmiechnięty, błyszczy. Podczas gdy druga strona staje się coraz bardziej niepewna, wycofana w kontaktach z innymi, mniej atrakcyjna dla innych. Dobrze, że takie sprawy się nagłaśnia, pamiętam jak ja ileś lat temu próbowałam nazwać to, co się dzieje u mnie w związku. Chłonęłam różne publikacje, filmiki, nie było tego tyle co teraz.. I jak powoli rozjaśniał mi się umysł, jak wszystko PASOWAŁO. I prawdę mówiąc współczuję sama sobie, że przyszło mi doświadczyć i nadal doświadczać tego rodzaju spraw. Nikt nie zasługuje na tego typu ZŁO :(
Przykre,ale proponuje szybko uciekac
Wiem, doświadczyłam. Miałam tak od dziecka z matką. Przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna, ekonomiczna. Totalna indoktrynacja i pranie mózgu. I dziś jestem "wariatką" i "nieudacznikiem", ponieważ od 10 lat chodzę na psychoterapię i nie mogę utrzymać pracy mimo wyższego wykształcenia. Konsekwencje trwają po dziś dzień. Leczenie jest kosztowne i bardzo trudne.
Dopóki nie poradzimy sobie z kościołem i jego wizją patryjarchatu, Pan Jacek będzie miał kupę roboty. Szanujmy kobiety!!
Dziękuję za tą rozmowę. Z perspektywy czasu widzę, że mój ojciec był większym przemocowcem wobec mnie niż mojej matki. Słyszałam od niego sprzeczne komunikaty, raz mówił, że jestem mądra, potem, że jestem mniej niż zero, jesteś ładna-jesteś brzydka, kocham cię-nienawidzę cię. Najczęściej padały słowa, nigdy do niczego nie dojdziesz i nikt ciebie nie zechce. Taki roller coster spowodował, że w wieku dorosłym, przyszedł dzień, że złapałam się z przerażeniem za głowę i na głos powiedziałam do siebie: "Nie wiem kim jestem"
Czytając tę książkę uświadomiłam sobie, że tkwię w przemocowym związku. Co prawda mój partner nigdy nie podniósł ma mnie ręki. Nigdy nawet nie nazwał mnie w żaden obraźliwy sposób. Cykl przemocy uświadomił mi, że dokładnie tak wygląda dynamika naszego związku. Najpierw rośnie napięcie, wokół mojego partnera trzeba chodzić na palcach, bo wszystko jest w stanie wyprowadzić go z równowagi. Później dochodzi do wybuchu, kłótni. A później są przeprosiny, krokodyle łzy, obietnice poprawy, kwiaty, listy miłosne. A za jakiś czas wszystko się powtarza i tak na okrągło. Sposób w jaki partner znęcał się nade mną emocjonalnie był tak subtelny, że kompletnie nie zdawałam sobie sprawy, że to jest już przemoc. Partner ciągle mną manipulował i wymyślał różne racjonalizacje swojego zachowania. Wszystko sprowadzało się, do tego, że jestem wciąż niewystarczająco dobra, bo nie robię rzeczy w taki sposób w jaki on by je zrobił. Jego wersja była jedyną poprawną i choć nigdy tego na głos nie powiedział, to ciągle traktował mnie jak głupią, że takich oczywistych rzeczy nie wiem, bo to przecież jest jasne, że powinno być tak jak on uważa. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo partner chce mieć nade mną kontrolę. Jedyną rzeczą, która od początku zapalała u mnie czerwoną lampkę, to chorobliwa zazdrość partnera. Ale niestety przymykałam na to oko. Pochodzę z patologicznej rodziny. Mój ojciec stosował przemoc psychiczną i fizyczną. I choć całe życie obiecywałam sobie, że nie zwiążę się z przemocowcem jak moja mama, to nieświadomie właśnie to zrobiłam. Na pierwszy rzut oka można by stwierdzić, że mój partner jest zupełnie innym człowiekiem niż mój ojciec. Przemocy ze strony mojego ojca nie da się nie dostrzec. Jednak przemoc ze strony mojego partnera ma tak subtelną formę, że obawiam się, że większość ludzi w naszym kraju uznała by jego zachowanie za normę. Często sami w takich rodzinach wzrastaliśmy, więc wydaje nam się to normalne.
Trafnie to ujęłaś, również dorastałam w domu z przemocowym ojcem i uległą matką. Osobiście łapię się na tym, że "kręcą" mnie tzw. trudne charaktery. Jestem już tego na tyle świadoma, że nie wchodzę w takie relacje, ale nadal czuję jakiś pociąg kiedy spotykam subtelnego przemocowca i manipulanta.
raczej lepiej nie będzie
❤
Bardzo cenny wywiad jestem pod wrażeniem że są na tej ziemi ludzie którzy widzą problem.Sama byłam w związku 30 lat pełnym przrmocy psychicznej o nie widziałam tego. Takie programy otworzyły mi oczy i jestem wolna już od 10 lat . Waszą praca jest cenna bo ludzie się budzą i od, odzyskują wolność. KOBITKI da się ja jestem tego dowodem 30 lat upokarzającego małżeństwa. W wieku 52 lat po 30 latach małżeństwa odzyskałam siebie
Wyszłam z domu tylko z jedną walizką zbudowałem siebie od nowa czego wszystkim Wam życzę .To można zrobić. Jeszcze raz twórca tego programu dziękuję. Jesteście Wielkimi Lu
dzmi Pozdrawiam
Dziękuję. Udało mi się odejść po 9 latach z przemocowej relacji z wojskowym, a sprawy w sądzie ciągną się już 3 lata i końca nie widać. Przerażający jest brak pomocy przez instytucje i podwójna wikitimizacja w środowisku, do tego ciężkie przesłuchania w sądach.
Polecam wyjazd do innego miasta i gotowość na terapię niestety dopiero po rozwodzie.
Jesli dzieki ksiazkom udalo ci sie pokonac system to gratuluje!
Gdzie dowody? Sprawy? Interpelacie?
Klamales aby tylko zarobic popaprancu?
Gratuluje!
Prawo jest dla plebsu. Dzisiaj uniwinniono niesiolowskiego i zakazano informacji publicznej. Zakaz kamer, zakaz informowania. Sprawa sie odbyla bez swiadkow.
Dla ciebie to tylko 9 lat a oni chodza na wolnosci.
Trzymam kciuki za ciebie 💖
Wspolczuje, a przecież można było inaczej.
@@incepcja1714 jak inaczej?
dobrze że podejmujecie ten temat ten problem istnieje i trzeba go wyplenić ze społeczeństwa
Dziękuję. Wstrząsająca książka, straszna opowieść... Przerażające, ze takie rzeczy mogą się dziać. I dzieją.... człowiek potrafi być straszna bestią....
Wspaniała rozmowa.
Robicie niesamowite rzeczy.
Potwierdzam, bardzo dobra książka. Niedawno skończyłem ją czytać. Takie lektury uczą o życiu więcej niż jakiekolwiek poradniki czy wywiady. A ich szczególna wartość leży w tym, że każdy może w sobie odnaleźć ziarenka cech, które mają ci niechlubni bohaterowie. Odnaleźć i zduszać już w zarodku, przemoc nie bierze się z niczego.
Gdy będzie pan zbierał materiał do drugiej książki to proszę skontaktować się ze mną- jedynie strach o moje dzieci trzymał mnie przy życiu. Jestem gotowa podzielić się doświadczeniami ze związku z przemocowcem.
30 lat przemocy - najpierw fizycznej, która po interwencjach policji zmieniła się w przemoc psychiczną bo ta nie zostawia siniaków na ciele.
W wieku 54 latach odeszłam od agresora i wyprowadziłam. Bez zaplecza finansowego, bez wsparcia przyjaciół bo w rozumieniu męża ch nigdy ich nie mogłam mieć.
Policjanci nie są przygotowani do prowadzenia takich spraw.
Od czterech lat walczę o to aby odbudować wiarę w siebie i swą wartość. Sprawy sądowe trwają nadal i każde spotkanie na rozprawie z tym człowiekiem burzy mój tak trudno odbudowany spokój.
Szczerze współczuję tym, którzy liczą na pomoc państwa, i instutucji- niestety nigdy tego nie zaznałam.
Oby było więcej osób, które nagłaśniają, uświadamiają w temacie problemów przemocy.... Każdej... Pozdrawiam
Co za wywiad. Daje do myślenia.
Niezwykły autor. Bardzo dziękuję za tę rozmowę i zapoznanie z książką.
Witam serdecznie!Bardzo sympatyczny gosc,interesujacy temat,100%prawdy , wszystko sie zgadza.Dziekuje i Pozdrawiam serdecznie ❤️
A pieniadze? No chyba tego nie robi za darmo?
Wiecie co jest najgorsze? Patrzące na to wszystko Dzieci. Wchodzą później w dorosłe życie z ogromnym obciążeniem.. Wszystkim Osobom skrzywdzonym życzę wszystkiego dobrego i dużo siły 😊
Pomoc ofiarom przemocy w kraju jest nie taka jaka być powinna dlatego kobiety zostają.
Smutne.
Cała prawda o przemocy domowej... Świetna rozmowa, bardzo potrzebna👍👏 bardzo się cieszę, że nagłaśniacie takie istotne problemy, w mediach publicznych na ten temat cicho sza. Dziękuję
Tak łatwo ulec przez kłamstwo mój mąż był zawsze miły uśmiechnięty a ja byłam tą niedobrą,rozdartą jędzą która wpada w długi bo niestety ten aniołek miał dużo pieniędzy ale dla siebie,
Ta rozmowa była o mnie, jak mnie pobił po raz pierwszy miałam wtedy 20 lat, poszłam do jego rodziców, bo to byli ludzie na poziomie (takie sobie wyrobili przekonanie środowiska i moje) nie to co moi rodzice- prostaki, a oni powiedzieli, ze gdybym nie używała języka jaki wyniosłam ze swojego domu, to napewno nic by mi nie zrobił, zasłużyłam …
Robił przez 30 lat, każda forma przemocy jest mi znana, oprócz ekonomicznej, bo to ja zarabiałam więcej…, bardzo ciężko wyjść bez wsparcia
Mam nadzieję że udało się tobie wyjść z tej relacji 💖
Udało się wyjść ?
@@TheAanuskaa w trakcie,a najważniejsze ze już nie pozwalam się krzywdzić
@@Alessa12872 w takcie, jest dobrze, mam teraz dobre życie i nie pozwolę się więcej nikomu skrzywdzić
@@agnieszkaadamczyk5492 to cieszę się. Powodzenia 😚
Dorosły chociaż może uciec od przemocy. A co ma zrobić dziecko, które od matki słyszy, że jest nikim, od zawsze?
Dobra rozmowa :)
W samo sedno... Ot cala historia.... To wszystko co trudno pokazać wytłumaczyć udowodnić obronić ... Gdyby sąd policja mieli taką wiedzę i świadomość....
Podejrzewam że wiedzą ale leją na temat. To są tylko instytucje, często nieudolne
mają wiedzę,ale lubią "dowalać"by sobie "ulżyć
Bogdan Poręba
Wie pan! Definicji prawdy jest tyle, co ludzi, każdy człowiek ma własną. Jedynie prawda ustalona na podstawie faktów nie podlega dyskusji. Dziś akurat przypada 1 sierpnia, dzień szczególny dla warszawiaków i nikt nie zaprzeczy, że tego dnia kilkadziesiąt lat temu wybuchło powstanie warszawskie. Skaczemy sobie do gardła lub wyzywamy się od idiotów, kiedy wchodzimy w sferę polityki albo poglądów na temat istnienia Boga oraz życia po życiu.
Zgadzam się z panem w zupełności, że kościół to wybitnie zbrodnicza organizacja, która nadaje się tylko do likwidacji i tak się stanie. Doczeka pan czasów, że kościół zniknie z powierzchni ziemi. Jednakże jest także zła wiadomość, a mianowicie taka, że Adolf Hitler powstanie z martwych i obejmie przywództwo nad narodem niemieckim. Od tego nie ma odwołania, tak po prostu będzie. Nie wiem, czy pan słyszał o bólu nazywanym bólem fantomowym. Otóż ten rodzaj bólu pojawia się po amputacji kończyny. Jest to ból bardzo dokuczliwy i niejednokrotnie wymaga podania leków przeciwbólowych. A najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że to jest ból kończyny, której przecież nie ma, bo została odcięta. To jest tak, jakby cień nogi tęsknił za utraconą kończyną. Tak samo jest z człowiekiem po śmierci, kiedy jego ciało zostaje złożone w ciemnej mogile, lecz pozostaje sfera ducha oraz ból duszy. Czy ma pan tego świadomość, że człowiek po śmierci także może miłować, lecz także może nienawidzieć. Czy matka po śmierci może zapomnieć o swoim dziecku? Otóż nie zapomina! Czy skrzywdzony człowiek, po śmierci, zapomina o swoim krzywdzicielu? Otóż nie zapomnina! Czy przedstawiciele narodu, uważającego się za nadludzi, po śmierci zapominają, komu odmawiali prawa do życia? Otóż nie zapominają! Tak, drogi panie! Ręczę swoją głową, że równolegle obok naszego życia toczy się życie w innym wymiarze, dostępne jedynie dla ludzi, którzy rozstali się z powłoką cielesną. I wcale nie jest tam tak słodko, jak głoszą to księża, gdyż tam wprost kipi od nienawiści. Może pan zacząć współczuć swoim zmarłym krewnym, gdyż w tym momencie przechodzą przez prawdziwe piekło, jakiego nie życzę najgorszemu wrogowi. Otóż oni już wiedzą, że Adolf Hitler jak tylko odzyska swoje ciało, będzie dążył do ostatecznego rozwiązania sprawy polskiej. Oni doskonale zdają sobie sprawę, że Polacy nie mają żadnych szans w starciu z przeważającymi siłami wroga i już praktycznie po nas. Oni nawet zdążyli przyzwyczaić się do myśli, że na powrót staniemy się niewolnikami rasy Panów. Drogi panie! Podsumuję krótko! Czeka nas wojna, jakiej jeszcze oczy ludzkie nie widziały. Dlatego proszę nie dać się zaskoczyć i walczyć tak, jak jeszcze nie walczył nikt!
Wspaniały program Panowie
Niestety agresja rodzi agresję
Największe wojny toczą się w czterech ścianach
Książkę przeczytam napewno pozdrawiam
no i banał,jakiego języka używasz na codzień taką rzeczywistość tworzysz
Bardzo lubię książki Pana Jacka. Świetne reportaże! Empatyczne rozmowy, które sięgają głębiej.
Kiedys poznalam kobiete,ktora pracowala,jako klawisz w wiezieniu,opowiadala,ze duzo kobiet siedzialo za zabicie mezow potworow,zapytalam,czy te kobiety potem zalowaly,ze zabily, ona mowi :" tak,zalowaly,ze nie zrobily tego wczesniej".
Nigdy nie ma kata bez ofiary.
To wzajemny taniec.jeden szuka drugiego
Dziecko, które przychodzi na świat w przemocowej rodzinie, nie szuka kata. Po prostu tak trafia. Potem usiłuje przetrwać, uwolnić się, najpierw fizycznie, ekonomicznie od prześladowców. Potem próbuje uwolnić się psychicznie od przeszłości. Zapomnieć.
Piękne narcystyczno-psychopatyczne skrócenie całej rozmowy. Fakt, że Pani to napisała, a ktoś inny polubił wywołuje we mnie mdłości.
Ofiara najczęściej staje się ofiarą w długim czasie, krok po kroku, niepostrzeżenie i niedostrzegalnie przez otoczenie. Stygmatyzacja i obarczanie odpowiedzialnością "ofiary" za poczynania "kata" są chyba nie na miejscu .
@@milkarosiak4077 są też ofiary, które chętnie stworzą sobie swojego kata, co prowadzi do sytuacji, gdzie to teoretyczny oprawca jest właściwą ofiarą. Różnie bywa, ale na ogół jedną z typowych nieprawd jest: "obydwoje tego chcieli", "wina leży po środku", "każdy mógł zdecydować, aby to skończyć" etc. Wszystko to co świadczy o tym jak ktoś chce zobaczyć świat, a nie chce widzieć to, jakim jest.
@@tomaszpiatkowski6723 No właśnie o to chodzi, że to wcale nie jest wszystko takie czarno-białe. Bywają osoby o skłonnościach masochistycznych, które prowokuję agresję wobec siebie. Rzecz jasna gdzieś i kiedyś nabyły takich tendencji, ale w sytuacji, w której grają w swoją grę, drugiej stronie trudno się bronić. Widzi tzw. ofiarę, która jest "biedna" i "nieporadna", a która w rzeczywistości bywa, że nie chce wziąć odpowiedzialności za swoje życie, w tym swoje emocje. Od początku szuka zastępczego rodzica w relacji. I nie mam wcale na myśli wyłącznie relacji romantycznych. Doświadczyłam tego od osoby współuzależnionej (mąż alko). Ale to trzeba być bliżej, żeby zobaczyć rozkład sił i dynamikę takiej relacji, którą tworzy tzw. kat i tzw. ofiara. Doświadczyć zachowań tzw. ofiary na własnej skórze i przekonać się jak to się dzieje, kiedy ktoś swoim zachowaniem podszytym manipulacją "na ofiarę" wywołuje wybuch gniewu u osoby, którą normalnie trudno jest wyprowadzić z równowagi.
Ciekawe, bardzo.
Dziękuję za pracę nad tym problemem.
Dzięki!
Panie Arturze, dziękuję za Pana pracę.
Świetna rozmowa! Dziękuję!
A książkę baaaardzo polecam!
To jest tez moja historia. Bylam mloda moje dzieci miały 6 i 3 latka. Moj maz postanowil odejść do innej ale przedtem postanowil urządzić mi piekło. Chcial ze mnie zrobic niezrównoważona emocjonalnie osobę. Najgorsze bylo to ze mieszkałam caly czas w jego mieszkaniu, z którego on się wyprowadził. Nie mialam dokąd uciec, nie mogłam liczyć na rodzinę, bylam kompletnie sama. Były maz zmanipulowal otoczenie wiec nikt by mi nie uwierzył. Postanowilam wyjechac do Irlandii sama z dwójką dzieci. Mialam spokój na kilka lat...Do tej pory a bylo to w 2014 roku nie mam odwagi wrócić do Wrocławia. Trauma została.
Cieszę się że uciekłaś. Nie chcesz to nie musisz wracać 💖
@@TheAanuskaa tak dokladnie, wróciłam juz do Polski, wymazałam z pamięci fakt przemocy psychicznej ktorej bylam ofiara. Cieszę się, że wyjechałam i nie trafiłam z dziećmi pod most. Byly maz z pomocą sadu postanowil nas wyrzucić ze swojego mieszkania wiec mialam juz wyznaczony termin na wyprowadzkę...
@@margaretnowak616 sądy u "siebie w domach "mają "nieporządek" ,to jak mogą pomóc
@@margaretnowak616 trzymam ciuki
Ludzie niewiele wiedzą o przemocy, a przecież są różne jej rodzaje. To prawda, że wiele/wielu z nas jej doznało: dlaczego jednak to większość mężczyzn jest przemocowych???
Pewnie sprawców fizycznej przemocy jest więcej wśród mężczyzn. Jeśli chodzi o przemoc psychologiczną, słowną to mam wrażenie, że na odwrót. To głównie kobiety. Tyle, że mężczyźni to „biorą na klatę” i o tym się po prostu nie mówi. A może się mylę. 🤷🏼♀️
Pytanie z tezą. Nie, większość mężczyzn nie jest przemocowych. To zwyczajna nieprawda, w dodatku bardzo niebezpieczna.
@@tomaszpiatkowski6723 Zachęcam do przestudiowania niebezpiecznych (!?) wykazów statystycznych rządu polskiego. Zrobię pierwszy krok, że by Cię poinformować, że 29 lutego 2020 w jednostkach penitencjarnych przebywało 75 665 osadzonych, a w tej liczbie 3 314 KOBIET. Dokonaj proszę prostego odejmowania, żeby się dowiedzieć co to za szkodliwa i nieprawdziwa teza o przemocy dokonywanej przez mężczyzn. W raporcie Niebieskiej Linii w maju 2022r. o interwencjach związanych z przemocą czytamy: Spośród osób dorosłych interwencje podejmowano szczególnie często wobec krzywdzenia kobiet. Nie wypowiadaj swoich szkodliwych opinii, jeśli nie wiesz. Nie broń przemocowych buców i drani!
@@anielaagnes9142 proszę nie atakować na oślep na podstawie faktów powiązanych własnym lekiem. Pytanie nie dotyczyło tego ile osób danej płci przebywało w 2020 r. w jednostkach penitencjarnych, co samo w sobie też nie mówi nam wiele o samej przemocy. To, że mężczyźni zdecydowanie częściej mają problemy z prawem karnym to wiadomo od dawna i z tym nikt nie będzie dyskutował.
Proszę leczyć swoje fobie gdzie indziej.
Bardzo cieszę się, że tego typu książki powstają i mam nadzieję, że są dla wielu osób okazja do dialogu na temat przedstawionego problemu. Mimo wszystko chciałby nadmienić 2 kwestie:
1. Wiem, że taka jest konwencja książki, ale w ogólności ofiara i oprawca mogą być każdej z płci i ciężko tu wyrokować kto częściej, kto bardziej, zwłaszcza pod wpływem pojawiającej się ciągle nowej wiedzy dot. bezpośrednio przemocy, ale także zaburzeń osobowości, czy uzależnień.
2. Dyskusja ta powinna prowadzić nas do szerszego zrozumienia tematu, świata ludzi i postaw, które w nich odnajdujemy, a nie napędzać nasz lęk, poczucie frustracji, złości i chęć odcięcia się lub wyobcowania pewnych ludzi lub postaw. Nikt jeszcze agresją nie zwalczył agresji.
👏🏻👏🏻👏🏻
Dzięki za gościa.
👌 👍 😘
Niezwykle poruszająca i potrzebna rozmowa, kiedy kontynuacja?
Panowie oglądacie sobie, pogadacie i tyle. Nic z tego nie wyniknie. Moźe i dobrze, źe o tym się mówi, ale to i tak niczego nie zmieni.Gorzko to brzmi, ale tak po prostu jest.Wiem o tym z własnego doświadczenia.
Wyniknie. Nie dzisiaj, nie jutro, ale w końcu wyniknie. Ta zmiana, jak wiele innych, potrzebuje czasu i naszego wsparcia.
Nie zgodzę się. Może ktoś, dzięki tej rozmowie czy książce uświadomi sobie, że jest w przemocowej relacji, że inni też mają takie doświadczenia, i dzięki temu uda się jej chociaż pierwszy krok wykonać, żeby się z tej relacji uwolnić.
To są bardzo zaniżone liczby.
kiedyś powiedziałam "aniołkowi" że zostanie sam że swoimi pieniędzmi i tak się stało ale i tak ja jestem wszystkiemu winna a on opowiada jaka jestem że go zostawiłam i on nie wie dlaczego??
Mózg nie odróżnia przemocy psychicznej od fizycznej. Siniak czy wyzwiska zostawiają ślady w psychice. A propos tzw. osób uległych - to nie jest kwestia uległości, tylko wzorce miłości z dzieciństwa. Dzieci kochają swoich rodziców. Ojciec, nawet jeśli lał i wyzywał, to dla dziecka oznacza miłość ojcowską. I w dorosłości takie zachowanie odbiera jako objawy miłości.
"inni to mają gorzej"
@@annamarczak5864 nie rozumiem Pani komentarza. Może coś więcej Pani napisze.
A co z dziećmi,jestem córką narcystycznego potwora.Uwolnilam się po 56latach zrywajac kontakty.Terapeutyzuje sie i odkrywam zycie ,bo do tej pory zylam z automatu😢nie czulam.
Bogdan Poręba
Wie pan! Definicji prawdy jest tyle, co ludzi, każdy człowiek ma własną. Jedynie prawda ustalona na podstawie faktów nie podlega dyskusji. Dziś akurat przypada 1 sierpnia, dzień szczególny dla warszawiaków i nikt nie zaprzeczy, że tego dnia kilkadziesiąt lat temu wybuchło powstanie warszawskie. Skaczemy sobie do gardła lub wyzywamy się od idiotów, kiedy wchodzimy w sferę polityki albo poglądów na temat istnienia Boga oraz życia po życiu.
Zgadzam się z panem w zupełności, że kościół to wybitnie zbrodnicza organizacja, która nadaje się tylko do likwidacji i tak się stanie. Doczeka pan czasów, że kościół zniknie z powierzchni ziemi. Jednakże jest także zła wiadomość, a mianowicie taka, że Adolf Hitler powstanie z martwych i obejmie przywództwo nad narodem niemieckim. Od tego nie ma odwołania, tak po prostu będzie. Nie wiem, czy pan słyszał o bólu nazywanym bólem fantomowym. Otóż ten rodzaj bólu pojawia się po amputacji kończyny. Jest to ból bardzo dokuczliwy i niejednokrotnie wymaga podania leków przeciwbólowych. A najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że to jest ból kończyny, której przecież nie ma, bo została odcięta. To jest tak, jakby cień nogi tęsknił za utraconą kończyną. Tak samo jest z człowiekiem po śmierci, kiedy jego ciało zostaje złożone w ciemnej mogile, lecz pozostaje sfera ducha oraz ból duszy. Czy ma pan tego świadomość, że człowiek po śmierci także może miłować, lecz także może nienawidzieć. Czy matka po śmierci może zapomnieć o swoim dziecku? Otóż nie zapomina! Czy skrzywdzony człowiek, po śmierci, zapomina o swoim krzywdzicielu? Otóż nie zapomnina! Czy przedstawiciele narodu, uważającego się za nadludzi, po śmierci zapominają, komu odmawiali prawa do życia? Otóż nie zapominają! Tak, drogi panie! Ręczę swoją głową, że równolegle obok naszego życia toczy się życie w innym wymiarze, dostępne jedynie dla ludzi, którzy rozstali się z powłoką cielesną. I wcale nie jest tam tak słodko, jak głoszą to księża, gdyż tam wprost kipi od nienawiści. Może pan zacząć współczuć swoim zmarłym krewnym, gdyż w tym momencie przechodzą przez prawdziwe piekło, jakiego nie życzę najgorszemu wrogowi. Otóż oni już wiedzą, że Adolf Hitler jak tylko odzyska swoje ciało, będzie dążył do ostatecznego rozwiązania sprawy polskiej. Oni doskonale zdają sobie sprawę, że Polacy nie mają żadnych szans w starciu z przeważającymi siłami wroga i już praktycznie po nas. Oni nawet zdążyli przyzwyczaić się do myśli, że na powrót staniemy się niewolnikami rasy Panów. Drogi panie! Podsumuję krótko! Czeka nas wojna, jakiej jeszcze oczy ludzkie nie widziały. Dlatego proszę nie dać się zaskoczyć i walczyć tak, jak jeszcze nie walczył nikt!
To straszne ,ciezko o tym sluchac.Dlatego ja dzisiaj nie lubie zdjec i fotorelacji z wesel,bo zastanawiam sie czy ta kobiete tez to trafi i kiedy.
bo to kicz nad kicze,mamidło ,utopia te "weseliska"
Nie, no nie można pozwolić sobie na takie podejście. Trzeba raczej robić wszystko by tak się nie stało czyli edukować. Tylko wiedza, psychologiczna w tym wypadku, pozwoli nam przejść przez życie w miarę bezpiecznie. W miarę, bo każdy z nas, prędzej czy później trafi na jakąś toksyczną osobę (w pracy, wśród znajomych, czy jako partnera), ale ta wiedza pozwoli nam połapać się w czym tkwimy i wyjść z tego szybciej niż np. po 30 latach.
@@haniamania7151❤
Brak dowodow, brak skazanych, brak uniewinnien!
A ludzie wierza! Tylko 2066!
Nie dawajcie sie nabrac na badziewie!
Gratuluję Panie Arturze.
Myślę, że skala tego rodzaju przemocy jest niedoszacowana. Cenne jest spostrzeżenie, że niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że wobec nich jest stosowana tego rodzaju przemoc.
Kto nas uczy stawiania granic, asertywności. Kto nam pokazuje jak budować poczucie własnej wartości. Ideałów nie ma, rodzice wychowują dzieci często gęsto tak jak sami zostali wychowani. Często dopiero w dojrzałym wieku, najczęściej po jakimś życiowym kryzysie, zaczynamy pracę nad sobą, swoją psychiką.
Pozdrawiam
Moja przyjaciółka rozwiodła się z przemocowym i zaburzonym mężem po 30 latach małżeństwa. Zapytałam ją niedawno, raczej retorycznie, że chyba nie żałuję. A ona na to że czasem żałuje. Bo gdy była z mężem to mogła jeździć na zagraniczne wakacje (choć to jedynie mąż decydował gdzie i kiedy). A teraz jej na to nie stać...
To bardzo smutne !
Proszę stale nie przerywać swoim gościom.Temat niezmiernie ciekawy i ważny.
Dlaczego w Polsce nie ma takiej osoby jak doula śmierci..? Bardzo chcę odejść, ale pocięcie drugiej ręki nie jest łatwe, gdy ma się juz jedną rozoraną. Poukładałbym swoje sprawy i chciałbym odejsc nie obciążąjąc traumą kierowcy lokomotywy. Odejść tak po prostu...
Jesteś w ciężkiej depresji.Potrzebny ci lekarz.Będzie lepiej,nie daj się tym myślom. One pochodzą od demona.
Samobójstwo jest poddaniem sie i wygraną oprawcy.
Tylko odejscie z domu i nowy poczatek jest zwyciestwem
Trzeba o siebie walczyć
A skąd się biorą fabryczne ustawienia u ludzi którzy stosują na mnie przemoc tylko i wyłącznie z tego powodu że jestem ofiarą przemocy domowej?
Może dlatego, że masz cechy, które przyciągają przemocowców, np. niskie poczucie wartości, nieumiejętność stawiania granic itd
@@annawykocka7993 Tak mam te cechy, więc tym bardziej te cechy nie powinny być usprawiedliwieniem przemocy na mnie, ale tej przemocy nie zadaje mi patologia, tylko normalnie tak zwani normalni ludzie. to jest bandytyzm ich miejsce jest poprawczaku, skoro pochodzą z normalnych rodzin a z przyjemnością zadają przemoc
@@1BEATTA w takiej sytuacji nikt nie pomoże Pani bardziej niż Pani sama. Proszę szukać terapeuty, walczyć o siebie, a nie ze światem. Domyślam się, że w trakcie swojej drogi znajdzie Pani odpowiedzi na swoje pytania, choć raczej nie będą one tak proste i klarowne, jak Pani by chciała to widzieć.
@@tomaszpiatkowski6723 te odpowiedzi Nie są za przyjemne, bo pokazują nasze społeczeństwo w zbyt w złym świetle i na to nie ma żadnej rady, ponieważ prawo pozwala na brak szacunku w stosunku do mnie , poprzez prawne przyzwolenie na nierespektowanie prawa do szacunku
Każdy, kto stosuje przemoc wobec innych ma problemy z sobą samym. Warto o tym pamiętać bo to odbiera siłę oprawcy w oczach ofiary. Człowiek ze zdrową psychiką nie ma potrzeby znęcać się nad kimkolwiek.
Inną kwestią jest fakt jak wielu z nas zdaje sobie sprawę z tego jakie zachowania mogą zostać uznane za przemocowe.