ON nie chce głębokiej więzi, jest zamknięty w sobie. Czy Twój partner jest Niedostępny Emocjonalnie?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 5 เม.ย. 2022
- Dlaczego dobrze zapowiadające związki stają się nagle chłodne i pozbawione emocji? Czy można stworzyć szczęśliwą relację z mężczyzną niedostępnym emocjonalnie?
Wiele osób zastanawia się, co się stało w ich relacji. Wszystko zapowiadało się dobrze. Była namiętność, było wzajemne zaciekawienie, była chemia. Dlaczego ON nie chce mówić o swoich emocjach?
Jednak ON nagle się wycofał, stał się chłodny, a namiętność gdzieś wyparowała. Dlaczego pojawia się w relacji taki chłód emocjonalny (samotność w związku)?
Co zrobić, kiedy mężczyzna okazał się niedostępny emocjonalnie? Czy z taką osobą można zbudować trwały i szczęśliwy związek?
Czy mężczyzna niedostępny emocjonalnie może kogoś naprawdę kochać? Czy takiemu mężczyźnie na Tobie zależy?
Dlaczego tak wiele osób próbuje stworzyć związek z kimś emocjonalnie niedostępnym? Czy winą są nasze schematy i wzorce zachowań?
Jak rozpoznać emocjonalnie niedostępnego mężczyznę? Jakie sygnały powinny być szczególnie alarmujące?
Jak sprawić, by emocjonalnie niedostępny mężczyzna zaczął dostrzegać swój problem? Jak go przekonać, aby nie dusił tych wszystkich emocji w sobie? Jak pokazać mu, że ukrywanie emocji do niczego nie prowadzi i tylko wyniszcza naszą psychikę?
Jak dotrzeć do zamkniętego mężczyzny? Jak pomimo jego trudnej przeszłości pomóc mu nauczyć się rozmawiać o emocjach i uczuciach? Czy to jest możliwe, aby taki facet zamknięty w sobie coś zmienił w kwestii mówienia o emocjach?
Jeżeli partner nie chce głębokiej więzi, to od takiego należy uciekać jak najszybciej i jak najdalej. Nie czekać aż się otworzy, bo on się nigdy nie otworzy, nie ratować, bo przecież nie jesteśmy niczyimi ratownikami. Taki partner sam musi sobie pomóc. Terapia, terapia i jeszcze raz terapia. Byłam w zwiazku z narcyzem. Człowiek mocno niedostępny emocjonalnie, rzucał ochłapami miłości tylko wtedy, gdy jemu pasowało, najczęściej wtedy, gdy między nami było naprawdę źle i bał się, że odejdę. A ja, mimo, że byłam w związku, czułam się potwornie samotna. I to jest najgorszy rodzaj samotności. W końcu nadszedł moment, że przestałam żebrać o uczucia, prosić o uwagę i poczułam silną potrzebę pomocy sobie samej. Zebrałam się w sobie i rozpoczęłam terapię psychologiczną. Ja, nie on. Dziś wiem, że była mi ona bardzo potrzebna, bo ja również miałam wiele traum z dzieciństwa, dlatego związałam się z takim człowiekiem. Dziś, spotykając takiego niedostępnego emocjonalnie osobnika po prostu zrywam kontakt. Nie chcę reszty życia spędzić w takim bagnie. Wolę być sama do końca życia, niż żyć z kimś, kto nie wyraża swoich emocji i uczuć. Dziś, mimo, iż jestem sama, nie czuję się samotna. Cóż za paradoks.
Od takiego lodowca emocjonalnego odejdź na początku relacji bo to się nigdy na lepsze nie zmieni, będzie tylko gorzej. Tutaj nie został jeszcze ujęty jeden typ mężczyzny a mianowicie obojętny narcyz. Póki grają hormony i narcyz jest jako tako zainteresowany to może się zmusić do jakiegoś zainteresowania tobą ale im dalej tym gorzej. Im bardziej chodzisz koło niego na paluszkach i próbujesz wydobyć co w nim siedzi tym bardziej rośnie jego ego i spada zainteresowanie tobą. Szkoda życia, nerwów, czasu na dotarcie do takiego obojętnego narcyza bo on będzie taki nie tylko dla ciebie ale i dla waszych dzieci. Będziesz zawsze samotna z mętlikiem w głowie i w sercu. Wiem co mówię bo mam takiego ojca narcyza. Mama zawsze była samotna w tym związku, potem zaczęła chorować i już nie żyje a narcyz ojciec ma się bardzo dobrze. Do końca życia nie mogła go zrozumieć i czuła że jest zawsze sama. Ja wiem że to narcyz i nie mam już złudzeń co do do niego. Nie mam też żadnych oczekiwań ani nie jestem zainteresowana jak do niego dotrzeć. Spełniam swoje obowiązki jako córka i to wszystko, nie czuję do niego nic, kompletna pustka. Dlatego uciekaj od mężczyzny obojętnego, zamkniętego w sobie, zimnego bo to może być narcyz który nie da szczęścia ani tobie ani waszym dzieciom. Szkoda życia 🍀🌻☘️
Miałam takiego mężczyznę i powiem szkoda życia,czasu i urody .Jak ma taki problem to niech idzie do lekarza -moja rada
Bardzo dobry , czytelny wykład. Szkoda ,że tej wiedzy nie przekazuje się w szkole średniej , albo nawet podstawowej. Ilu cierpieniom można by zapobiec , mając taką wiedzę i taki wspaniały przekaz od Pana.
Jestem z mężem już ponad trzydzieści lat.Dystans emocjonalny,o którym przed chwilą usłyszałam towarzyszy mi niemal od początku naszej relacji( rzeczywiście czas zakochania był wolny od tej trudnej dla mnie tajemnicy).Wszystkie elementy pasują doskonale.Jestem po kilku głębokich terapiach.Cierpię w samotności.Choć na pozór,na zewnątrz wszystko niby
Nie mam siły ,i już nic nie pozostało z naszego zwiąku .Wybaczalam tyle razy i myslalam ,może teraz już będzie inny,pomimo ze nigdy nie przeprasza ,zawsze to ja jestem winna i ta okropna.
Oj 3 lata temu miałam taki sytuację. Po raz 1 doświadczyłam jak cisza może boleć. Nigdy więcej nie zasługuje na coś takiego nikt nie zasługuje...
Moim zdaniem nie da się dotrzeć do tak szczelnie zamkniętej osoby. Życie w moim przypadku z takim mężczyzną jest naprawdę okropne.
Każdy pana film, tematyka, treść... No poprostu cud. Bardzo się cieszę że trafiłam na ten kanał. Ratuje pan ludziom życie 🙂
Tak mi przykro, że to kolejny film, który absolutnie jest o tym czego doświadczyłam w swym życiu. Wszystkie symptomy, które Pan wspomniał, a nawet kilka jeszcze nie wspomnianych były tym, co mi się przytrafiło. Dodatkowo te okresy dystansu notorycznie przeplatane epizodami gwałtownego bombardowania miłością, za chwilę umniejszanie emocjom a to wszystko w oparach uzależnienia od używek i manipulacji. Maska optymisty, która co chwilę spadała z wielkim hukiem a przy rozstaniu po prostu obnażyła twarz po prostu bardzo zaburzonego człowieka, osoby bez żadnych zasad, podstawowej ludzkiej przyzwoitości. Totalny emocjonalny rollercoaster 😢 dosc szybko paliły się czerwone lampki, które jednak ignorowalam w myśl zasady „nie ma ludzi idealnych, akceptuję partnera takim jaki jest”. I ta zasada jest piękna i należy ją stosować. Ale nie w przypadku toksyka.
Bardzo potrzebny materiał. Myślę, że uświadomi on wielu osobom, że takie zachowania nie są normalne i że nie należy godzić się na nie jako na zło konieczne.
Nie da się. Znałam takiego kolegę. On musi sam. Wręcz mówił na głos : nie potrafię kochać. Ale podrywał nawet mnie choć wyrażałam swoje zdanie, że on mnie nie interesuje. Emocje potrafił wyrazić w seksualności czyli podrywał. Nic więcej. Nie potrafił rozmawiać o emocjach tylko o sprawach, pasjach etc. Byłam już wtedy w terapii. Nie pozwoliłam przekroczyć mojej granicy. Kobiety muszą potrafić nauczyć się słuchać i obserwować. Oni naprawdę nic z tym nie robią. My ich nie uratujemy. On nawet opowiadał o tym złym co przeżył w dzieciństwie. Ale nie miał i nie pozwalał sobie na terapię. Resztę jak w opisie. Dusza towarzystwa nie potrafi kochać. To paradoks.
Czytam komentarze poranionych od swoich partnerów osób i nie mogę uwierzyć, że jest tyle nieszczęśliwych związków. Tkwiąc w tych związkach nie dajecie sobie szansy na poznanie innych wartościowych ludzi a czas płynie...
Wszystko się zgadza proszę Pana ,bardzo dziękuję za ten cenny materiał, tak właśnie manipulują osoby toksyczne, pozdrawiam serdecznie
Odpowiedz brzmi-zmienic go na bardziej dostępnego,czyli na innego, ponieważ nie da się zmienić nikogo Można dokonać zmian we własnym życiu
Byłam w relacji z takim facetem, miałam nadzieję, że zbudujemy razem związek, ale nie umiałam w żaden sposób przebić się przez jego mur. Nie umiał się otworzyć. Twierdził, że zawsze taki był. Od poprzedniej partnerki też słyszał, że jest zimny jak kamień. Nie wiem czy kiedys jakaś kobieta sprawi, że on się w końcu otworzy. Również karał ciszą, irytował się bardzo gdy próbowałam rozmawiać z nim o uczuciach. Nie lubił rozmawiać na takie tematy dotyczące tego co jest między nami, twierdził, że czuje dyskomfort, dlatego się wycofywał. Milczał, obrażał się a potem jak gdyby nigdy nic przechodził do porządku dziennego. Najlepiej żeby takich tematów nie poruszać. No ale tak się nie da przecież na dłuższą metę. Był mega zdystansowany i zamknięty w sobie,introwertyczny. Jego twarz nie wyrażała żadnej ekspresji: tzw. poker face. Nie potrafił się bardzo cieszyć ani bardzo smucić. Miał problemy z wyrażaniem emocji. Zawsze był taki stonowany, opanowany a gdy coś mu nie pasowało, mówił że nie będzie o tym rozmawiać i ucinał temat. Później zazwyczaj długo się nie odzywał. Miał problem z mówieniem komplementów, praktycznie nigdy nic miłego nie słyszałam od niego w stylu: ładnie wyglądasz w tej sukience, albo: masz piękne ciało, oczy, czy coś w tym stylu. Po pewnym czasie zaczęłam się czuc nieatrakcyjna. I tak naprawdę nie wiedziałam kim dla niego jestem. Po 8 miesiącach postanowiłam to zakończyć. Co najdziwniejsze...cały czas za nim tęsknię...ponieważ się zakochałam. Takie serce z lodu by mi teraz pomogło ;)
Poznałam nowego partnera i próbuję budować emocjonalny partnerski związek, choć minęło tylko 5 miesiecy jak rozstalam się z partnerem narcystycznym.
Związek z taką osobą jest tragiczny w skutkach..
Dziękuję ślicznie za wykład pozdrawiam 🙂
Dziękuję, dziękuję bardzo. Jest Pan wielki❤. Opisał Pan mój problem.