POMÓZ SOBIE I INNYM W ROZWOJU DUCHOWYM! Zapraszam Was do zajrzenia na zrzutkę: zrzutka.pl/bsrmc7 A tymsamym do współtworzenia projektu, serię podcastów w temacie rozeznawania duchowego „od A do Z” z bardzo mocnym poszerzeniem tego o tematykę szeroko pojętego new age.
Bardzo dziękuję za piękną rozmowę, i mam ogromna prośbę aby poruszyć temat z 34:42 minuty, na ile Bóg wykorzystuje różne sytuacje, na ile nimi zarządza
Ojciec kochający, odpowiedzialny, konsekwentny nie gniewa się. Jest cierpliwy, sprawiedliwy. Myślę , że gniew, kary to ludzkie pojęcie. Sami gniewamy się nawet o byle co, karzemy siebie czasem w okrutny sposób. Bóg chce nas widzieć wszystkich w niebie. Pytanie, czy my wszyscy tego chcemy. Szczęść Boże❤️
C.S. Lewis w swojej jednej z książek napisał że wielu ludzi chciałoby mieć ,, nie tyle Ojca co dziadka w niebie ,co to chciałby aby pod koniec dnia powiedzieć że wszyscy dobrze się bawili "
Wydaje mi się, że gniew wynika z doznania niesprawiedliwości, bezradności lub strachu. To może dotyczyć mnie lub bliskiej osoby lub kogoś za kogo czuje się odpowiedzialna lub zwyczajnie mu współczuję tych doznań. To jak reagujemy na swój gniew zależy od tego ile mamy w sobie nadziei i czy mamy relacje dzięki, którym nie czujemy się w tych sytuacjach osaczeni i osamotnieni lub czujemy się zaangażowani w obronę kogoś kogo kochamy. Od tego zależy czy potrafimy przejść przez gniew odwołując się do otrzymanej i nagromadzonej w sobie miłości czy upadamy w przeciwieństwo miłości ( agresje , przemoc, nienawiść). Jeśli nie ma się relacji wzajemnej miłości z ludźmi ( to może być przyjaźń przez ks. Grzywocza określana najpiękniejszą miłością) trudno jest pokonać gniew, bo tej miłości się w sobie nie ma czasem nawet na tyle , żeby starczyło dla siebie. najtrudniej jest kiedy się tkwi w relacji niesymetrycznej i toksycznym środowisku, bez wsparcia od innych osób. Myślę, ze wtedy sama relacja z Bogiem zwykłym szarakom duchowym nie wystarcza . Świętym pewnie sam Bóg wystarcza, bo maja już tak silną więź z Bogiem, ale i tak ich miłość jest wypróbowywana w relacjach z ludźmi. Do świętości droga długa. Coś mnie zmęczyło w tym podkaście, może ilość słów. Głupia cała jestem, wiec lepiej się sama przymknę i poleżę trochę przy drodze.
Ktoś powiedział, że Boża sprawiedliwość nie będzie polegała na tym że nasz oprawca będzie czuł te same zlo które wywalał z siebie, tylko że jego ofiara odzyska to co straciła.
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Nasze myśli mogą zwieźć nas na manowce w tak trudnym temacie. Po prostu zaufam Bogu. Niech działa jak chce. Choć dodam, że zdarzyło mi się modlić za Putina. A jeszcze dwa lata temu mogłam tylko zacisnąć pięści w czystej nienawiści. A dziś umiem przełożyć koraliki w jego intencji. Dla mnie to cud.
A proszę mi powiedzieć czy słusznie upomniałam księdza,który w małej miejscowości przez trzy lata z rzędu w czasie Bożego Narodzenia podczas Pasterki mówił, że nie będzie kazania tylko pośpiewamy sobie kolędy.(Nie jestem parafianką tego kościoła tylko przyjeżdżam do mamy na Święta) Poszłam do księdza po mszy i powiedziałam ,że czasami ludzie przychodzą tylko w takie Święto do kościoła bo inni członkowie rodziny idą. Dla takich osób jest to jedyna czasem okazja aby Bóg ich dotknął poprzez Słowo Boże , czy też trafiające w ich serca kazanie księdza . Ksiądz był oburzony i powiedział mi ,że mogą przychodzić cały rok bo nikt im nie broni. Wiadomą rzeczą jest ,że mnóstwo ludzi pożegnało się z Kościołem z powodów o których się wiele mówi i tego akurat nie muszę rozwijać. W każdym razie rodzina i znajomi uznali ,że nie powinnam księdza upominać bo to nie moja sprawa. A ja nie umiałam milczeć ,bo sama kiedyś byłam taka osoba ,która chodziła do kościoła od wielkiego dzwonu. Teraz jak zmieniło się moje życie dzięki poznaniu Boga chciałabym aby inni też doznali tej łaski. Dziękuję że poruszyliście ten temat bo od kilku lat chodzę z takim poczuciem że może jednak nie powinnam ? P.S Następnego roku już było kazanie ale przeniesiono z tej Parafii tegoż proboszcza i wikariusza gdzie indziej. A tak przy okazji dziękuję za pouczające podkasty bo wiele ważnych treści w nich przekazujecie. Z Bogiem❤
To nasz Kościół, nie ich Kościół więc myślę, że to był dobry krok :) Dziękujemy, że jesteś! I też uważam, że czasem ludzie mają jedyną okazję w roku usłyszeć coś budującego od Boga przez kazanie księdza. Pozdrawiam, Sylwia :)
Kiedy doświadczamy gniewu, w naszym mózgu zachodzą określone zmiany chemiczne. Dwa kluczowe neuroprzekaźniki biorące udział w reakcji gniewu to Noradrenalina i Kortyzol. Noradrenalina, podobna do adrenaliny, powoduje wzrost ciśnienia krwi, wyrzut glukozy i zwiększenie energii. Wydzielanie noradrenaliny przygotowuje organizm do walki lub ucieczki w reakcji na stres lub zagrożenie. Kortyzol to hormon stresu, który zwiększa się podczas gniewu lub złości. Wydzielanie kortyzolu mobilizuje organizm do radzenia sobie z trudną sytuacją. Czy naprawdę w najdoskonalszej istocie jakim jest Bóg, który nie ma ciała i tym bardziej takiego organu jak nasz mózg, miałby by zachodzić takie same reakcje chemiczne jak u nas? Co to za doskonały Bóg, który ma taką wadę jak podatność na gniew? Takie pytanie na dziś.
Prosze o wyjasnienie..film..(nie widzialam takiego u was) apropo chodzenia do kosciolo czy to konieczne do zbawienia zeby isc z bogiem przez zycie...? Tak samo sakramenty..spowiedzi malzensta..nie widzialam w pismie swietym ze jest to powuedziane..ze to konieczne..a jak ktos naprawde ma postawe chrzescijanska..nie krzywdzi,pomafa jak sie da. Nawiazuje ciagle relacje z bogiem..nie uczestnuczac w sakramentach to taki czlowiek tak naprawde wg pisma nie zyje w bogu?zaznaczam ze nie chodzi tu o lenistwo czy awersje do kosciola..ciekawi mnie co bog na to?😊
Pismo Święte jasno mówi o spożywaniu chleba i krwii Jezusa, które daje życie wieczne. Zatem i Eucharystia i spowiedź są kluczowe. Stawanie przed Bogiem w prawdzie, postawa serca. Do tego bardzo przydaje się wspólnota jako kościół i jak najbardziej sakramenty :) poruszymy ten temat, zapisuje :)
Sylwio , dzieci ,które były bite szmatą , jako dorośli wypierają te wydarzenie ,albo sobie chwalą ,że to było edukacyjne ...natomiast na oko widać ,że ich poczucie wartości cierpi,co przekłada się nie pozytywnie na relacje z innymi ,bo trzeba wtedy uważać ,co się przy takich osobach mówi ,a same też nie potrafią być szczere ,a raczej politycznie poprawne
Są tacy którzy wypierają, są tacy którzy tak jak piszesz uważają to za coś dusznego ale też są tacy którzy idąc na terapię spotykają się z tym i przepracowują te wydarzenia i decydują się budować swoje życie w zdrowy sposób :)
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA ja mówię o tych przypadkach ,z którymi się spotkałam .Miałam wykładowcę pielęgniarstwa ,która mówiła wprost ,że biła dzieci szmatą po głowie ,żeby wyrosły na ludzi .Niektórzy budują ,,szacunek,, strachem .Jest to przerażające zjawisko .
Tomasz z Akwinu twierdził ,że Bóg ( Ojciec ) nie ma emocji ,trzeba pamiętać ,że nie ma ciała ,jest duchem i może tak być ,natomiast Jezus ,który jest Bogiem ,mimo ,że jest jednością ,Wcielił się i ma te emocje tak
@@MalaM95 racja Jezus jest w pełni i Bogiem i człowiekiem i dlatego to On nas będzie sądził z naszego człowieczeństwa na końcu czasu, a że w Bogu nie ma sprzecznosci miedzy miłosierdziem a sprawiedliwością to od ludzkiej decyzji będzie zależało czy zwrócimy się ze swa winą do Miłosierdzia czy się od Niego odwrócimy wpadając pod Prawo.
Wiecej krzywdy doświadczyłam od emocjonalnych imbecyli niż przez grzech , z grzechu można się podnieść i ostatecznie nawrócić ,może to trochę potrwać ,ale jak się jest w relacji z Bogiem ,to jest kwestia czasu .Ludzie karzą i niszczą ludzi ,a nie Bóg
Można też zobaczyć skrzywdzonym przez grzech kogoś, nie ma niestety czegoś takiego, że grzech jest tylko nasz, oddziaływuje na siebie czasem nawet o tym nie wiedząc. Zdecydowanie klucz jest we wrażaniu do Boga :)
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Sylwia, mogłabyś dokonać korekty swojego komentarza bo nie bardzo go rozumiem treści onego pod względem nawet podstawowym jakim jest stylistyka;) Stylistycznie zachwiany więc i sens się gubi:)
Wydaje mi się, że odcinek ma ukrytą tezę, która może delikatnie wprowadzać w błąd. Otóż, gniew w ujęciu ogólnym, czy też tytułowy gniew Boży, to niekoniecznie to samo co złość, reakcja emocjonalna, nienawiść i wkurzenie, choć może się on przejawiać także w ten sposób. Pojęcie gniewu jest dużo głębsze i wielowymiarowe. Oczywiście mamy gniew który jest zły, szatański i kompletnie nie sprawiedliwy, ale to pomińmy, bo to temat rzeka. Po pierwsze to nie Bóg jest źródłem gniewu, tylko człowiek sam się podkłada pod ten gniew Boży. Skąd się bierze gniew Boży? Prosta spraw - z grzechów, ale nie z takich grzechów, które my sami sobie przypisujemy poprzez jakieś utopijne umoralnianie naszych naturalnych słabości [co jest w mojej ocenie kompletnym absurdem] tylko chodzi tu o grzechy, które są naprawdę ciężkie i kompletnie zrywają więź z Bogiem i powodują, że taki zatwardziały grzesznik żyje defacto absolutnie poza Bogiem i nie ma z Nim nic wspólnego. W takiej sytuacji taki zatwardziły grzesznik staje w opozycji do Boga i jest w sytuacji upadłych aniołów, czyli że on sam dla siebie teraz ogłosił się bogiem, podobnie jak szatan. W takim przypadku miłosierdzie Boże będzie dla takiego zatwardziałego grzesznika szansą na nawrócenie, oczekiwaniem Boga, że zatwardziły grzesznik przestanie wypowiadać wojnę Bogu, tylko się nawróci. A sprawiedliwość z kolei nie jest niczym innym, jak wypadkową postępowania zatwardziałego grzesznika. Bóg może więc "ukarać" człowieka nawet ciężkim cierpieniem, po to żeby go nawrócić bądź wyrwać spod władzy złego ducha. Więc nie mówimy nadal o wkurzonym Bogu z ciupagą w ręce, tylko nadal o miłosiernym Ojcu. Jeśli to nie pomoże, no to człowiek sam siebie i dobrowolnie skazuje się na taki, a nie inny los w wieczności. Więc tego typu sprawiedliwość kompletnie nie stoi w sprzeczności z miłością i miłosierdziem. Poza tym, jest jeszcze jeden wymiar cierpienia, tzw. cierpienie ekspiacyjne, którego doświadczali święci i błogosławieni [i nieraz zwykli ludzie wierzący też tego doświadczają z różną intensywnością] i to powoduje, że np. jakiś zatwardziały grzesznik się dzięki temu niewinnemu cierpieniu się nawróci, bo ktoś np. taki święty wziął na swoje barki jego życiowy ciężar i dzięki temu ten grzesznik zatwardziały mógł się podnieść, bo miał na to siłę i szanse. Więc Ten rodzaj cierpienia tym bardziej nie jest ani gniewem Bożym, ani karą za grzechy, a powoduje uświęcenie i udoskonalenie. Poza tym jest jeszcze ostatni wymiar gniewu Bożego czyli skutki i konsekwencje naszych grzechów, czynów i błędów. Np. Jeśli [nie daj Boże] zdetonujemy broń jądrową bardzo, bardzo wysoko nad ziemią i zdmuchnie ona dużą część warstwy ozonowej i przez to powstanie gigantyczna susza na całym kontynencie, to ja osobiście nie widzę w tej potencjalnej suszy ani 0,0001% gniewu Bożego w znaczeniu złego Boga z ciupagą w ręce, tylko widzę tu konsekwencje głupoty i grzechu człowieka lub ewentualnie dopust Boży, który byłby niczym innym jak konsekwencją grzechów całej ludzkości z powodu upadającej wiary i zanikającej modlitwy. Modlitwa i nawrócenie może naprawdę wiele na ziemi zmienić i zapobiegnąć wielu katastrofą, bo generalnie modlitwa i wiara rodzi nawrócenie, a masowe nawrócenie ludzi generalnie powoduje, że na ziemi żyje się lepiej. Temat jest więc przeogromny, arcy skomplikowany i jeszcze raz podkreślam, gniew Boży to absolutnie nie to samo co nienawiść, złość, przekleństwa i złorzeczenia - to coś o wiele wiele bardziej złożonego i skomplikowanego nie stojącego w sprzeczności ani z miłością ani z miłosierdziem. PS. Ogólne wnioski Twoje Sylwio oraz s. Bogny są bardzo cenne i trafne! Ale brakło mi takiego uogólnienia i jaśniejszego rozróżnienia o którym tutaj piszę. Pozdrawiam bardzo serdecznie i z Panem Bogiem! :)
A skąd pewnosc że przed Bogiem można się gniewać? Jako ludzie nie możemy mieć takiej pewności. Nie wiemy przecież, znaczy można ale czy warto? Podobnie rzecz ma się z wróżbami mamy tu umiejetnosc ktorą posiadają zazwyczaj osoby wrazliwe rozwiniete duchowo i bardzo czesto a nawet zazwyczaj wierzące w Boga. Chyba ze myslac o wrozbitach mamy jedynie obraz Macieja z tv bo tylko taki znamy
Wróżbiarstwo w Biblii jest potępiane jako praktyka sprzeczna z wiarą w Boga, można być zatem rozwiniętym duchowo pytanie tylko z kim duchowo się zatem współpracuje, jeśli z Bogiem jest to sprzeczne? Czytamy o tym w Księdze Potworzonego Prawa 18:10-12. Nie wiem czy można tu mówić o pewności ale można mówić o pewności przyjmowania nas takimi jakimi jesteśmy, w każdym naszym stanie i emocji przez Boga mówi o tym np. Pismo Święte. I również można mówić o tym, że tylko w pełnej autentyczności możemy zbudować bliską relacje a do tego Bóg nas zaprasza.
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Dążcie do miłości starajcie się też o dary duchowe a najbardziej o to aby prorokować. Bo kto językami mówi nie dla ludzi mówi lecz dla Boga nikt go bowiem nie rozumie a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza. A kto prorokuje mówi do ludzi ku zbudowaniu i napomnieniu i pocieszeniu. Z listu Świętego Pawła do Koryntian 14
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA ależ ma jedno i drugie jest prorokowaniem przyszłych zdarzeń. Pani rozumiem po prostu nie dopuszcza że takie dary mogą pochodzić od Boga?
@@MartaIrena-xk2vk Nie, nie pochodzą :) służę charyzmatem prorokowania i jednocześnie rok czasu byłam w środowisku New Age wśród tarota, wróżb i innych tematów, wiem co mówię :) Proszę poczytać o posłudze prorokowania i zauważy Pani różnice w szczegółach :) np. w prorokowaniu my oddajemy kontrolę Bogu, Jego wychwalamy, do Niego się modlimy i żadne karty nie są do niczego potrzebne bo po co? Bóg mówi bezpośrednio, po to potrzebuje ludzi, nie kart. Po co miałby to robić? To nasze ludzkie ograniczenia. I wiele innych przykładów mogłabym wymienić, najlepiej jednak się wczytać :)
![Historie potłuczone [#129] O Łucji, co bita i wykorzystywana była](http://i.ytimg.com/vi/i0sb6ewhi2s/mqdefault.jpg)
POMÓZ SOBIE I INNYM W ROZWOJU DUCHOWYM!
Zapraszam Was do zajrzenia na zrzutkę: zrzutka.pl/bsrmc7
A tymsamym do współtworzenia projektu, serię podcastów w temacie rozeznawania duchowego „od A do Z” z bardzo mocnym poszerzeniem tego o tematykę szeroko pojętego new age.
Bardzo ważny temat! Bardzo, bardzo dziękuję! ❤❤❤
Alleluja! ❤️🔥❤️🔥❤️🔥
Świetny temat ❤ dziękuję Wam 🙏 Boże gniew kojarzy mi się z Jego sprawiedliwością i przywołaniem nas w miłości do pionu ale w łagodności i bliskości ❤
Amen! Pięknie 😍🔥
Dzięki Sylwia, że zadajesz pytania, które sama chciałabym zadać. Siostra ma boski dar wyjaśniania kwetii teoretcznie niewytłumaczalnych❤
Tak! Jest genialna! Dziękuję 🙏🏻
Dziekuje z serca🙏🙏🙏
🫂🤍🤍🤍
SZCZĘŚĆ BOŻE!🖐🥰🕊🔥
Gratuluję s. Bogno książki " Bóg w nas" ....🙌👏🏼🔥🕊🙏❤️
Szczęść Boże!!! ❤
Niech Żyje Jezus w duszach naszych 🙏❤
Teraz i w wieczności! 👋🏻
Super temat! Z każdej rozmowy na Do światła zapisuje sobie notatki. Tak bardzo cieszę się, że na TH-cam można znaleźć wartościowe treści.
O wow! Kiedyś chętnie te notatki pożyczę 😍😍🔥
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Oj jak mi miło 🥰
@@Karolina.92921 🫂
Bardzo dziękuję za piękną rozmowę, i mam ogromna prośbę aby poruszyć temat z 34:42 minuty, na ile Bóg wykorzystuje różne sytuacje, na ile nimi zarządza
Tak jest! Przyjmuje, zapisuje i poruszymy :) dziękuję za oznaczenie czasu :)
Siostra Bogna jest przemocarz w byciu człowiekiem wiary ze stabilnym zdrowiem psychicznym:) Zero nawiedzenia tylko zdrowo przeżywana wiara.
100% zgody!!! 😍
Ojciec kochający, odpowiedzialny, konsekwentny nie gniewa się. Jest cierpliwy, sprawiedliwy. Myślę , że gniew, kary to ludzkie pojęcie. Sami gniewamy się nawet o byle co, karzemy siebie czasem w okrutny sposób. Bóg chce nas widzieć wszystkich w niebie. Pytanie, czy my wszyscy tego chcemy. Szczęść Boże❤️
Szczęść Boże! Oj tak i pytanie podstawowe, jak ja rozumiem gniew :)
Ściskamy!
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA ❤️🙏
a co z tymi wersetami z Nowego Testamentu które mówią o gniewie Bożym ?( a jest ich trochę )Przy czym nie identyfikujemy gniewu jako emocji
@@ChristophorosSokrates poruszałyśmy to w tym odcinku, to wyraz gniewu z miłości w imię ratowania człowieka
C.S. Lewis w swojej jednej z książek napisał że wielu ludzi chciałoby mieć ,, nie tyle Ojca co dziadka w niebie ,co to chciałby aby pod koniec dnia powiedzieć że wszyscy dobrze się bawili "
Wydaje mi się, że gniew wynika z doznania niesprawiedliwości, bezradności lub strachu. To może dotyczyć mnie lub bliskiej osoby lub kogoś za kogo czuje się odpowiedzialna lub zwyczajnie mu współczuję tych doznań. To jak reagujemy na swój gniew zależy od tego ile mamy w sobie nadziei i czy mamy relacje dzięki, którym nie czujemy się w tych sytuacjach osaczeni i osamotnieni lub czujemy się zaangażowani w obronę kogoś kogo kochamy. Od tego zależy czy potrafimy przejść przez gniew odwołując się do otrzymanej i nagromadzonej w sobie miłości czy upadamy w przeciwieństwo miłości ( agresje , przemoc, nienawiść). Jeśli nie ma się relacji wzajemnej miłości z ludźmi ( to może być przyjaźń przez ks. Grzywocza określana najpiękniejszą miłością) trudno jest pokonać gniew, bo tej miłości się w sobie nie ma czasem nawet na tyle , żeby starczyło dla siebie. najtrudniej jest kiedy się tkwi w relacji niesymetrycznej i toksycznym środowisku, bez wsparcia od innych osób. Myślę, ze wtedy sama relacja z Bogiem zwykłym szarakom duchowym nie wystarcza . Świętym pewnie sam Bóg wystarcza, bo maja już tak silną więź z Bogiem, ale i tak ich miłość jest wypróbowywana w relacjach z ludźmi. Do świętości droga długa. Coś mnie zmęczyło w tym podkaście, może ilość słów. Głupia cała jestem, wiec lepiej się sama przymknę i poleżę trochę przy drodze.
O jej.. czemu tak do siebie mówisz? Ostatnie zdanie aż mnie zmroziło..
Błagam o modlitwę
Będę się modlić 🤍
Tzn dokładnie teologicznie Jezus żyje w naszych duszach przez Ducha Świętego albo w Duchu Świętym .Jezus jako Jezus cieleśnie wstąpił do nieba .
Ktoś powiedział, że Boża sprawiedliwość nie będzie polegała na tym że nasz oprawca będzie czuł te same zlo które wywalał z siebie, tylko że jego ofiara odzyska to co straciła.
Ooo piękna perspektywa moim zdaniem, co Ty myślisz na ten temat?
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA
Nasze myśli mogą zwieźć nas na manowce w tak trudnym temacie. Po prostu zaufam Bogu. Niech działa jak chce.
Choć dodam, że zdarzyło mi się modlić za Putina. A jeszcze dwa lata temu mogłam tylko zacisnąć pięści w czystej nienawiści. A dziś umiem przełożyć koraliki w jego intencji. Dla mnie to cud.
A proszę mi powiedzieć czy słusznie upomniałam księdza,który w małej miejscowości przez trzy lata z rzędu w czasie Bożego Narodzenia podczas Pasterki mówił, że nie będzie kazania tylko pośpiewamy sobie kolędy.(Nie jestem parafianką tego kościoła tylko przyjeżdżam do mamy na Święta) Poszłam do księdza po mszy i
powiedziałam ,że czasami ludzie przychodzą tylko w takie Święto do kościoła bo inni członkowie rodziny idą. Dla takich osób jest to jedyna czasem okazja aby Bóg ich dotknął poprzez Słowo Boże , czy też trafiające w ich serca kazanie księdza . Ksiądz był oburzony i powiedział mi ,że mogą przychodzić cały rok bo nikt im nie broni.
Wiadomą rzeczą jest ,że mnóstwo ludzi pożegnało się z Kościołem z powodów o których się wiele mówi i tego akurat nie muszę rozwijać.
W każdym razie rodzina i znajomi uznali ,że nie powinnam księdza upominać bo to nie moja sprawa. A ja nie umiałam milczeć ,bo sama kiedyś byłam taka osoba ,która chodziła do kościoła od wielkiego dzwonu. Teraz jak zmieniło się moje życie dzięki poznaniu Boga chciałabym aby inni też doznali tej łaski.
Dziękuję że poruszyliście ten temat bo od kilku lat chodzę z takim poczuciem że może jednak nie powinnam ?
P.S Następnego roku już było kazanie ale przeniesiono z tej Parafii tegoż proboszcza i wikariusza gdzie indziej.
A tak przy okazji dziękuję za pouczające podkasty bo wiele ważnych treści w nich przekazujecie.
Z Bogiem❤
To nasz Kościół, nie ich Kościół więc myślę, że to był dobry krok :)
Dziękujemy, że jesteś! I też uważam, że czasem ludzie mają jedyną okazję w roku usłyszeć coś budującego od Boga przez kazanie księdza. Pozdrawiam, Sylwia :)
Kiedy doświadczamy gniewu, w naszym mózgu zachodzą określone zmiany chemiczne. Dwa kluczowe neuroprzekaźniki biorące udział w reakcji gniewu to Noradrenalina i Kortyzol. Noradrenalina, podobna do adrenaliny, powoduje wzrost ciśnienia krwi, wyrzut glukozy i zwiększenie energii. Wydzielanie noradrenaliny przygotowuje organizm do walki lub ucieczki w reakcji na stres lub zagrożenie. Kortyzol to hormon stresu, który zwiększa się podczas gniewu lub złości. Wydzielanie kortyzolu mobilizuje organizm do radzenia sobie z trudną sytuacją.
Czy naprawdę w najdoskonalszej istocie jakim jest Bóg, który nie ma ciała i tym bardziej takiego organu jak nasz mózg, miałby by zachodzić takie same reakcje chemiczne jak u nas? Co to za doskonały Bóg, który ma taką wadę jak podatność na gniew? Takie pytanie na dziś.
Też myślę, że to kwestia ducha niż mózgu
Prosze o wyjasnienie..film..(nie widzialam takiego u was) apropo chodzenia do kosciolo czy to konieczne do zbawienia zeby isc z bogiem przez zycie...? Tak samo sakramenty..spowiedzi malzensta..nie widzialam w pismie swietym ze jest to powuedziane..ze to konieczne..a jak ktos naprawde ma postawe chrzescijanska..nie krzywdzi,pomafa jak sie da. Nawiazuje ciagle relacje z bogiem..nie uczestnuczac w sakramentach to taki czlowiek tak naprawde wg pisma nie zyje w bogu?zaznaczam ze nie chodzi tu o lenistwo czy awersje do kosciola..ciekawi mnie co bog na to?😊
Pismo Święte jasno mówi o spożywaniu chleba i krwii Jezusa, które daje życie wieczne. Zatem i Eucharystia i spowiedź są kluczowe. Stawanie przed Bogiem w prawdzie, postawa serca. Do tego bardzo przydaje się wspólnota jako kościół i jak najbardziej sakramenty :) poruszymy ten temat, zapisuje :)
Miłość nie wyklucza gniewu aczkolwiek nie jest to dobre. Gniew to gniew
Zapraszamy do przesłuchania całego odcinka :)
Sylwio , dzieci ,które były bite szmatą , jako dorośli wypierają te wydarzenie ,albo sobie chwalą ,że to było edukacyjne ...natomiast na oko widać ,że ich poczucie wartości cierpi,co przekłada się nie pozytywnie na relacje z innymi ,bo trzeba wtedy uważać ,co się przy takich osobach mówi ,a same też nie potrafią być szczere ,a raczej politycznie poprawne
Są tacy którzy wypierają, są tacy którzy tak jak piszesz uważają to za coś dusznego ale też są tacy którzy idąc na terapię spotykają się z tym i przepracowują te wydarzenia i decydują się budować swoje życie w zdrowy sposób :)
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA ja mówię o tych przypadkach ,z którymi się spotkałam .Miałam wykładowcę pielęgniarstwa ,która mówiła wprost ,że biła dzieci szmatą po głowie ,żeby wyrosły na ludzi .Niektórzy budują ,,szacunek,, strachem .Jest to przerażające zjawisko .
Tomasz z Akwinu twierdził ,że Bóg ( Ojciec ) nie ma emocji ,trzeba pamiętać ,że nie ma ciała ,jest duchem i może tak być ,natomiast Jezus ,który jest Bogiem ,mimo ,że jest jednością ,Wcielił się i ma te emocje tak
Tak, wcielił się i człowiekiem w jakiejś części pozostał
Nie w jakiejś części! Cały pozostał, Jezus pozostał człowiekiem w 100%! :)
Same to, Kochane, mówicie w jednym z pierwszych odcinków :D
@@MalaM95 racja Jezus jest w pełni i Bogiem i człowiekiem i dlatego to On nas będzie sądził z naszego człowieczeństwa na końcu czasu, a że w Bogu nie ma sprzecznosci miedzy miłosierdziem a sprawiedliwością to od ludzkiej decyzji będzie zależało czy zwrócimy się ze swa winą do Miłosierdzia czy się od Niego odwrócimy wpadając pod Prawo.
Może być nowe imię zakonne: siostra "Furia od gniewu Bożego" 😅
Nie wiem czy ktokolwiek połączyłby to z s. Bogną 😄
Hahah padłem 🤣zapiszę to sobie gdzieś :D
Wiecej krzywdy doświadczyłam od emocjonalnych imbecyli niż przez grzech , z grzechu można się podnieść i ostatecznie nawrócić ,może to trochę potrwać ,ale jak się jest w relacji z Bogiem ,to jest kwestia czasu .Ludzie karzą i niszczą ludzi ,a nie Bóg
Można też zobaczyć skrzywdzonym przez grzech kogoś, nie ma niestety czegoś takiego, że grzech jest tylko nasz, oddziaływuje na siebie czasem nawet o tym nie wiedząc. Zdecydowanie klucz jest we wrażaniu do Boga :)
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Sylwia, mogłabyś dokonać korekty swojego komentarza bo nie bardzo go rozumiem treści onego pod względem nawet podstawowym jakim jest stylistyka;) Stylistycznie zachwiany więc i sens się gubi:)
Wydaje mi się, że odcinek ma ukrytą tezę, która może delikatnie wprowadzać w błąd. Otóż, gniew w ujęciu ogólnym, czy też tytułowy gniew Boży, to niekoniecznie to samo co złość, reakcja emocjonalna, nienawiść i wkurzenie, choć może się on przejawiać także w ten sposób. Pojęcie gniewu jest dużo głębsze i wielowymiarowe. Oczywiście mamy gniew który jest zły, szatański i kompletnie nie sprawiedliwy, ale to pomińmy, bo to temat rzeka. Po pierwsze to nie Bóg jest źródłem gniewu, tylko człowiek sam się podkłada pod ten gniew Boży. Skąd się bierze gniew Boży? Prosta spraw - z grzechów, ale nie z takich grzechów, które my sami sobie przypisujemy poprzez jakieś utopijne umoralnianie naszych naturalnych słabości [co jest w mojej ocenie kompletnym absurdem] tylko chodzi tu o grzechy, które są naprawdę ciężkie i kompletnie zrywają więź z Bogiem i powodują, że taki zatwardziały grzesznik żyje defacto absolutnie poza Bogiem i nie ma z Nim nic wspólnego. W takiej sytuacji taki zatwardziły grzesznik staje w opozycji do Boga i jest w sytuacji upadłych aniołów, czyli że on sam dla siebie teraz ogłosił się bogiem, podobnie jak szatan. W takim przypadku miłosierdzie Boże będzie dla takiego zatwardziałego grzesznika szansą na nawrócenie, oczekiwaniem Boga, że zatwardziły grzesznik przestanie wypowiadać wojnę Bogu, tylko się nawróci. A sprawiedliwość z kolei nie jest niczym innym, jak wypadkową postępowania zatwardziałego grzesznika. Bóg może więc "ukarać" człowieka nawet ciężkim cierpieniem, po to żeby go nawrócić bądź wyrwać spod władzy złego ducha. Więc nie mówimy nadal o wkurzonym Bogu z ciupagą w ręce, tylko nadal o miłosiernym Ojcu. Jeśli to nie pomoże, no to człowiek sam siebie i dobrowolnie skazuje się na taki, a nie inny los w wieczności. Więc tego typu sprawiedliwość kompletnie nie stoi w sprzeczności z miłością i miłosierdziem. Poza tym, jest jeszcze jeden wymiar cierpienia, tzw. cierpienie ekspiacyjne, którego doświadczali święci i błogosławieni [i nieraz zwykli ludzie wierzący też tego doświadczają z różną intensywnością] i to powoduje, że np. jakiś zatwardziały grzesznik się dzięki temu niewinnemu cierpieniu się nawróci, bo ktoś np. taki święty wziął na swoje barki jego życiowy ciężar i dzięki temu ten grzesznik zatwardziały mógł się podnieść, bo miał na to siłę i szanse. Więc Ten rodzaj cierpienia tym bardziej nie jest ani gniewem Bożym, ani karą za grzechy, a powoduje uświęcenie i udoskonalenie. Poza tym jest jeszcze ostatni wymiar gniewu Bożego czyli skutki i konsekwencje naszych grzechów, czynów i błędów. Np. Jeśli [nie daj Boże] zdetonujemy broń jądrową bardzo, bardzo wysoko nad ziemią i zdmuchnie ona dużą część warstwy ozonowej i przez to powstanie gigantyczna susza na całym kontynencie, to ja osobiście nie widzę w tej potencjalnej suszy ani 0,0001% gniewu Bożego w znaczeniu złego Boga z ciupagą w ręce, tylko widzę tu konsekwencje głupoty i grzechu człowieka lub ewentualnie dopust Boży, który byłby niczym innym jak konsekwencją grzechów całej ludzkości z powodu upadającej wiary i zanikającej modlitwy. Modlitwa i nawrócenie może naprawdę wiele na ziemi zmienić i zapobiegnąć wielu katastrofą, bo generalnie modlitwa i wiara rodzi nawrócenie, a masowe nawrócenie ludzi generalnie powoduje, że na ziemi żyje się lepiej.
Temat jest więc przeogromny, arcy skomplikowany i jeszcze raz podkreślam, gniew Boży to absolutnie nie to samo co nienawiść, złość, przekleństwa i złorzeczenia - to coś o wiele wiele bardziej złożonego i skomplikowanego nie stojącego w sprzeczności ani z miłością ani z miłosierdziem.
PS. Ogólne wnioski Twoje Sylwio oraz s. Bogny są bardzo cenne i trafne! Ale brakło mi takiego uogólnienia i jaśniejszego rozróżnienia o którym tutaj piszę.
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z Panem Bogiem! :)
Dziękuję, że się tym podzieliłeś :)
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Wiesz... To takie luźne uwagi napisane w stylu "z buta" - czyli tak jak lubisz najbardziej 😊 Miłego weekendu :))
A skąd pewnosc że przed Bogiem można się gniewać? Jako ludzie nie możemy mieć takiej pewności. Nie wiemy przecież, znaczy można ale czy warto? Podobnie rzecz ma się z wróżbami mamy tu umiejetnosc ktorą posiadają zazwyczaj osoby wrazliwe rozwiniete duchowo i bardzo czesto a nawet zazwyczaj wierzące w Boga. Chyba ze myslac o wrozbitach mamy jedynie obraz Macieja z tv bo tylko taki znamy
Wróżbiarstwo w Biblii jest potępiane jako praktyka sprzeczna z wiarą w Boga, można być zatem rozwiniętym duchowo pytanie tylko z kim duchowo się zatem współpracuje, jeśli z Bogiem jest to sprzeczne? Czytamy o tym w Księdze Potworzonego Prawa 18:10-12.
Nie wiem czy można tu mówić o pewności ale można mówić o pewności przyjmowania nas takimi jakimi jesteśmy, w każdym naszym stanie i emocji przez Boga mówi o tym np. Pismo Święte. I również można mówić o tym, że tylko w pełnej autentyczności możemy zbudować bliską relacje a do tego Bóg nas zaprasza.
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA Dążcie do miłości starajcie się też o dary duchowe a najbardziej o to aby prorokować. Bo kto językami mówi nie dla ludzi mówi lecz dla Boga nikt go bowiem nie rozumie a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza. A kto prorokuje mówi do ludzi ku zbudowaniu i napomnieniu i pocieszeniu. Z listu Świętego Pawła do Koryntian 14
@@MartaIrena-xk2vk prorokowanie nie ma nic wspólnego z wróżbiarstwem
@@SylwiaBijak.DO.SWIATLA ależ ma jedno i drugie jest prorokowaniem przyszłych zdarzeń. Pani rozumiem po prostu nie dopuszcza że takie dary mogą pochodzić od Boga?
@@MartaIrena-xk2vk Nie, nie pochodzą :) służę charyzmatem prorokowania i jednocześnie rok czasu byłam w środowisku New Age wśród tarota, wróżb i innych tematów, wiem co mówię :) Proszę poczytać o posłudze prorokowania i zauważy Pani różnice w szczegółach :) np. w prorokowaniu my oddajemy kontrolę Bogu, Jego wychwalamy, do Niego się modlimy i żadne karty nie są do niczego potrzebne bo po co? Bóg mówi bezpośrednio, po to potrzebuje ludzi, nie kart. Po co miałby to robić?
To nasze ludzkie ograniczenia.
I wiele innych przykładów mogłabym wymienić, najlepiej jednak się wczytać :)