วีดีโอ

Faktycznie - efekt slinky w ruchu po okręgu wydaje się nawet bardziej paradoksalny niż lewitacja końca w spadku swobodnym. To tak jakby zabrakło Słońca, a Ziemia nadal poruszała się po okręgu 😃. Oczywiście tutaj siła sprężystości odpowiada za skręcanie, mimo "urwania" kontaktu ze "źródłem". Dziwne jednak, że jest to dalej ruch po okręgu, a nie po paraboli. Wynika to z momentu pędu slinki.

Dziękuję, w imieniu trzech autorów, za dobre słowo. Po prawdzie, to względem Pana demonstracji PDF (Politechniczne Demonstracje Fizyczne) nasze próby to dosłownie leszczostwo - już wyjaśniam, o co chodzi. Otóż nasze nagrania skupiły się głównie w ramach jednego spotkania seminarium "Colloquium Leszczum" w marcu 2023. Nazwa seminarium jest trudna do wyjaśnienia, ale w uproszczeniu ma ona wyrażać pokorę względem świata przyrody. Mimo iż nasze (moje) wstępne i mało udane próby miały miejsce już w 2021 roku, to potem Pana nagranie PDF z 2022 roku odegrało dla nas ważną rolę. Mianowicie od tej pory staraliśmy się nie tylko podwiesić/zalewitować jakąś istotną masę (5 kg lub 1 kg), ale także otrzymać lewitację ciężaru, który zawiera środek ciężkości całego układu wraz z elementem sprężystym. Efekt ten otrzymał kolega (Andrzej Symonowicz) dla baniaka o masie 5 kg. Realizacja ambitniejszego celu, niż sama tylko lewitacja, w konsekwencji spowodowała, że nagrania nie były aż tak cukierkowo czytelne, jak nagrania bez ciężarów lub ze znikomymi ciężarami. Chociaż uważam, że nagranie z butelką 1 kg podwieszoną na gumie obciążonej metalowymi podkładkami osiągnęło dobrą czytelność lewitacji przez prawie 1/3 sekundy (nie mylić z nieudanym testem próbnym butelki 1.5 kg w pandemii). "Oby więcej takich nagrań na YT". Pozostając w tematyce bądź co bądź spadku swobodnego można zaproponować efekt przeciwny do podwieszenia/lewitacji, a mianowicie przyspieszenie ponad grawitacyjne. Mam tu na myśli upadek jednego końca łańcucha, którego drugi koniec jest zaczepiony, a mimo to ten pierwszy koniec spada szybciej niż swobodnie. Chyba nie ma Pan takiego pokazu na PDF? Ponadto być może ten dziwny efekt przyspieszenia ponad grawitacyjnego chyba znowu da się wyjaśnić analizą środków ciężkości.

@@grzegorzkoniecpolski7109 Widziałem taki film z łańcuchem. Rzeczywiście ciekawe zjawisko. Pozdrawiam :)

Dzięki. Właśnie wróciłem z Mery Rose, co dało mi inspirację na nowy filmik o technice angielskiej. Jak dobrze pójdzie to może w tym roku go nagram i zamieszczę. Trochę to potrwa, bo postaram się o lepszą jakość filmiku oraz gadżetów. Np. przed chwilą zamówiłem tarczową wagę do 100 kgf (220 lbf, 981 N).

Będąc bardziej ścisłym dźwignie jednoramienną.

Apropo edukacji to już 4 lata wcześniej (dziś to już będzie 8 lat) w odpowiedzi na post Tomasza Wota wyjaśniłem, że "lewarek" to z łaciny podnośnik ("levare"). Użyłem wówczas formy czasownikowej - trzeba kliknąć rozwinięcie odpowiedzi. Zatem taki lewarek to coś więcej niż dźwignia jednoramienna czy dwuramienna. Można powiedzieć, że lewarek o jakim mowa to przegubowo połączone dwie dźwignie jednoramienne. W uproszczeniu ręka łuczna stanowi jedno "ramię" tego lewarka, a plecy/barki stanowią drugie "ramię" tego lewarka. W ten sposób można dopiero mówić o lewarowaniu łuku techniką inną niż "klasyczna" - i jest to istotnie coś więcej niż stosowanie dźwigni jednoramiennej czy dwuramiennej.

w łuku sportowym kładę po lewej ;) myślę że znaczenie ma ponieważ wtedy trochę inaczej leci strzała, ale pewności nie mam

Zalezy z ktorej reki strzelasz?

Zależy od ręki z której strzelasz ale bardziej zależy od chwytu. Tz. przy chwycie śródziemnomorskim strzelając z prawej ręki dzięki sile skręcającej jaką wywierają twoje palce na strzałę strzała przylega mocniej do majdanu. Jeśli bez zmiany chwytu przeniósł byś strzałę na drugą stronę, strzała zwyczajnie by ci uciekała i strzał był by mniej pewny. Dla tego też na filmie za każdym gdy strzała wędrowała na drugą stronę był zmieniany chwyt.

@ MediaDeling pomyliłaś/pomyliłeś filmiki - ten nie był dla Ciebie. Praktyka i mistrzostwo świata w strzelaniu, to jedno, a rozumienie mechaniki łuku i ergonomii mięśni i kośćca to zupełnie inna bajka. Tego drugiego bez słów nie da się omówić. W tym wątku mogę obejść się bez wzorów, ale i tak wielu niewiele zrozumie.

Polać mu

Trudno by było zupełnie nic nie wiedzieć i tyle "gadać" dość technicznie. Zatem Pan Michalczuk mógłby jedynie negować przekazywane treści. Skoro nie wiem "nic", to musiałby zanegować wszystkie tezy filmiku, a to chyba niemożliwe, żeby wszystkie. Najłatwiej by było Panu Michalczukowi podgryzać dochodzenie do rekonstrukcji technik angielskich. Jednakże ten problem nie został jeszcze całkowicie rozwikłany. Być może mój kolejny filmik postawi kropkę nad i tej poszukiwanej rekonstrukcji.

Ok, bierzemy łuk 50 kgf i naciągamy - ja techniką wschodnią, a Pan jedną z miękkich części ciała powyżej pasa (nosem lub uchem). Zobaczymy kto naciągnie na więcej cali?

1) Po długim czasie doczekałem się konstruktywnej polemiki, za co dziękuję. 2) Śmiech operatorki to moja wina, bo się pomyliłem śmiesznie. Ale to nie była Basia :-). 3) Miałem wątpliwości z tym lewarem, ale dzięki Panu sprawdziłem to dzisiaj i ku swojej uciesze mogę potwierdzić użyte znaczenie. Z angielskiego i francuskiego lewar rzeczywiście oznaczałby dźwignię, ale z łaciny i włoskiego levo i levare oznaczają podnoszenie. W języku polskim (Wikipedia), pomijając syfon, lewar oznacza "dzwignik", czyli coś więcej niż dzwignię. Dzwignia nie ma dwóch ruchomych elementów połączonych przegubowo. Trójkąt i pojęcie LEWAROWANIA ŁUKU to moje najbardziej udane pojęcia w zakresie naciągania łuku :-). 4) Obiecuję, że jeszcze nakręcę niedługo jakiś filmik lepszej jakości o tej tematyce. 5) Z bloczka strzelałem okazjonalnie (pojedyńcze strzały). Stosuje się tam specjalne spusty oplatające nadgarstek. Tak, te spusty dają mocny chwyt (ale czasem zawodny). Skręt ręki wynika z dążenia do większej stabilizacji. Co ciekawe można by też tak skręcić dłoń w strzelaniu klasycznym ze skórki. Taka technika wykorzystywałaby korzystne mechaniczne prawostronne ułożenie strzały.

Od głębokiej starożytności odkąd strzela się z pierścienia łuczniczego. Podobno współcześni praworęczni Mongołowie strzelając z zekiera kłądą strzały po lewej stronie majdanu. Uważam, że "grzeszą", bo to wbrew mechanice i tradycji. Kładąc strzałę poprawnie po prawej stronie, owszem mniej widzimy, ale w łucznictwie tradycyjnym "nie celuje się" w takim stopniu jak w sportowym

Na samoloty i ptaki stosuje się inne groty :-). Fakt, że styl słowiański może być najskuteczniejszy z zaskoczenia.

Ja tam nie za bardzo się znam, ale zawsze myślałem, że każda strzała powinna wystawać 2-3 cm za łuk, by grot nie otarł o dłoń gdy strzała już poleci w namierzony cel.

@@sandor139 Takie wystawanie nie jest konieczne, ale może zabezpieczać przed przeciągnięciem łuku. Ja starałem się dociągać prawie do końca strzałę 29", aby była jasność, że technika naciągania działa. Z tego samego powodu nie wziąłem strzały dłuższej, ani krótszej.

Tytusie Bomba pierwszą rzeczą jaką zauważyłem jest to, że nie istnieje słowo "zauwarzyłam", a jedynie zauważyłem/zauważyłam. Przesłuchałem jednak uważnie tego fragmentu, również na nagraniu oryginalnym. Powiedziałem to trochę niewyraźnie, trochę po "angielsku" e/a. W tej sytuacji słychać raczej to, co podpowiada mózg. Po wielokrotnym przesłuchaniu większość razy (w tym pierwszy i ostatni) słyszę "zauważyłem".

to się chyba przesłyszałem