วีดีโอ

Poproszę o email na adres tomasz@zestoickimspokojem.pl - w odpowiedzi podeślę zaproszenie na najbliższe warsztaty.

Myślę, że to mógłby być punkt wyjścia do dłuższej debaty. Mam zupełnie inną interpretację. Czytałem bardzo dużo różnych opracowań twórczości i życiorysu Platona. W mojej ocenie nie ma mocnych przesłanek (a jedynie spekulacje) na tak silne powiązanie jego myśli z tradycją Wschodu i ezoteryką. Wszystkie specyficzne motywy jego filozofii da się wywieść z inspiracji pitagorejsko-orfickich i sokratejsko-heraklitejskich. Nie ma żadnych przekonujących danych historycznych na temat jego egipskich inicjacji. Uważam, że to raczej motywowane ezoterycznymi tęsknotami fantazje.

​@@Zestoickimspokojem Jak się dobrze zbada treści ezoteryczne, to wszystkie starożytne kultury miały swoje misteria opierające się na podobnym rozumieniu pewnych uniwersalnych zasad, myśli kultury Wschodu najlepiej to opisała dlatego jest naprowadzeniem na każdą zachodnią filozofie, właściwie nie ma tego w filozofii zachodu, czego wcześniej nie powiedziano w Indiach, Platon wcale nie był tak oryginalny. Co nie oznacza, że się od kogoś uczył, do tego co jest na prawdę każdy może samodzielnie dochodzić. Dowodów historycznych nie ma na nic, historia jest tylko sztuką interpretacji. Teksty Platona także podlegają interpretacji ale ich gruntowna analiza nic nie daje, raczej poznajemy znaczenie po tym, w jaki sposób inspirują i do czego, a inspirują do dziś, bo próby odtworzenia "złotej ery" i państwa idealnego nie ustają. Dziś robi się to na modłę Hegla, bo wkleił pojęcie wolności którego u Platona nie było. Jednak będzie to wolność Kanta, czyli wolność do bezwzględnego posłuszeństwa wobec imperatywu kategorycznego. To również w Indiach zrozumiano, stąd tam się zabiega nie o wolność a o wyzwolenie. Tak czy owak, miłości u filozofów nie znajdziemy, bo miłość nie jest ani erosem ani mądrością.

Nadrabiam zaległości. Jeszcze miesiąc takiego tempa - potem wrócimy do częstotliwości raz na tydzień. Planuję też nowy cykl.

@Zestoickimspokojem cieszę się. Na każdy odcinek planuję czas z wyprzedzeniem. Żeby nikt i nic mi nie przeszkadzało. Siadam z kartką i długopisem i robię notatki. Często przewijam żeby wszystko dobrze zrozumieć. Na koniec a często też w kolejnych dniach wracam do notatek. Pozdrawiam

@@kopekrecon Nie jestem pewien czy jest Pan też patronem podcastu, ale patronom często wysyłam też, jako załączniki różne dodatkowe materiały. Serdecznie zapraszam.

Dziękuję serdecznie za podpowiedź. Tej jego pozycji jeszcze nie studiowałem.

😊😊p

Ciekawe jest to, że do 4 etapu można dojść w kilka dni (wystarczy mieć te 3h dziennie), a piąty etap zajmie albo dekady albo wręcz nie istnieje/ istnieje tylko w legendach.

Trzeba próbować, wciąż od nowa, stosując różne sztuczki. Można sobie wyobrazić, że ktoś nam o nas opowiada. Ktoś, kto nas bardzo dobrze zna. Albo, że oglądamy film na swój temat. Albo, że po kolei przeglądamy różne aspekty swojego życia, tak jak w medytacji robi się przegląd kolejnych części ciała. W mojej książce "Nieustające medytacje", proponuję sporo takich technik pomocniczych.

@@Zestoickimspokojem O, to kupię. Dziękuję.

Tak może się dziać na początku. Należy wtedy przyłożyć duże staranie do wszystkich elementów, w szczególności do tych medytacyjnych i związanych z odcinaniem. Wiem od wielu osób, że po kilku próbach to zaczyna działać nie tylko poprawnie, ale także zbawiennie.

Dlatego warto to robić z "surową łagodnością". Z pozycji "czułego menadżera" bądź "spolegliwego opiekuna". Myślę, że pomaga w tym świadomość nieuchronności dotychczasowych zdarzeń. Wtedy efekt może być odwrotny. Posłużyłem się nie moimi pojęciami, kolejno: 1. Zbigniew Herbert 2. Jan Skrzypek w jednym z odcinków Podcastu 3. Tadeusz Kotarbiński. Sam mam czasem problemy ze snem spowodowane różnymi rozterkami i jestem w trakcie szukania i wdrażania jakichś rozwiązań. Próbuję pisać. Nawet jednorazowe pisemne rozprawienie się z mijającym dniem daje jakąś namiastkę spokoju - efekt jest odczuwalny.

Bardzo ciekawe pytanie. Interesująca perspektywa. Dziękuję za nie. Muszę nad tym dłużej pomysleć. Może będzie można o tym porozmawiać przy okazji któregoś Stoiska?

@@Zestoickimspokojem Wybieram się, wybieram i jakoś dotrzeć nie mogę. Ale jest na liście TODO. Co do tego spostrzeżenia to właśnie jestem również po przesłuchaniu wspomnianego w filmie podcastu omawiającego najnowszą książkę i wydaje mi się, że tam właśnie padła ta myśl. Rzecz dotyczyła faktu, że każdy z bogów musi dostać zarówno świeczkę jak i ogarek. Nie da się wyznawać tylko jednego. Tym samym każda z wartości (jej realizacja w życiu) staje się potrzebna, ergo - potrzebą.

Treściowo to raczej sensu w tym nie widzę, brzmi nieco mętnie i naiwnie jak Absolut czy duchowość na miarę słabych i odrealnionych, jednak przez swoją łagodność staje się bardzo bliskie mojemu sercu. Więc mogę przybić kciuka.

@@robert0129 to poproszę Twoją interpretację.

przepraszam, ja nawet nie wiedziałem że coś interpretujesz, opisałem tylko swoje wrażenia, no ale skoro wywołałeś mnie ze stoickim spokojem 😊 do tablicy to odsłuchałem do końca podkast i już wiem o co chodzi, no ale nie wiem jak i co tu interpretować bo ten cytat to dla mnie tylko pusta gra słów budząca w wyobraźni rodzaj beztreściowego zachwytu, niejasną iluzją niesamowitości i złudzeniem GŁĘBI, pozorami głębi. Sztuczki wyobraźni, efekt przekomplikowania świadomości, taka skłonność do urojeń i załamywania się świadomości pod swym własnym ciężarem nadmiarowego i niepotrzebnego rozrostu. Cytat godny Eckharta. Kiedyś podniecałem się mistykami a teraz mi przeszło. Dobre jako zapychacz czasu aż nie zaczniesz drążyć wnikliwiej o co tutaj tak naprawdę chodzi, czym jest wyobraźnia. Pozdrawiam

@@robert0129 łobosze 🤯 😎

Ja tak tylko nieco prowokacyjnie Pana zagajam, proszę wybaczyć, zaciekawiło mnie kim są dzisiejszy stoicy, no bo w podkastach to wszystko pięknie ładnie, śliczne teoretyzowanie i nawijanie makaronu na uszy, w komentarzach też zwykle wzajemna adoracja, ale jaki to diabeł człowiekowi faktycznie za skórą siedzi to coś co mnie najbardziej interesuje. Taki rodzaj obsesji, przenikliwość, zboczenie, drążenie do prawdy. Bo każdy ma swój gniew i swój lęk i każdy w jakiś sposób to maskuje, tłumi ale i wyraża mimo że się tego wstydzi, nie da się tego uniknąć jeśli go sprowokować. Mądrość to tylko pozory, nienaturalna nadbudówka a wolność jest iluzją marionetek. Gwałtowność i poruszenia są najbliższe realności ale i najtrudniejsze zwłaszcza dla słabeuszy. Marzenia o mocy są snem cherlawego i bezradnego. Z racji wieku niezbyt rozumiem pismo obrazkowe, którym się Pan posługuje no ale coś się tam mogę domyślać więc dziękuję i za taki dialog o którym również jest mowa w podkaście. Pozdrawiam

Przyłączam się do prośby.

Przykład konstrukcji przeglądu siebie znaleźć można w odcinku "Zadanie stoickie". Nadto "Rozmyślania" Marka Aureliusza oraz moja książka "Nieustające napomnienia" zawierają przykładowe zapisy przeglądów siebie.

@Zestoickimspokojem dziekuję