วีดีโอ

benim bilinç akışı da aynı böyle

Md hayatımı kararttı resmen. Ortaokulda çok başarılı bir öğrenciydim, her şey mükemmeldi. Tek sorunum arkadaş çevremdi. Asla onlar tarafından sevilmedim, hep alttan alttan zorbalanıp kullanıldım. 8. Sınıfın ikinci döneminde pandemi dönemi başladıktan sonra her şeyi karantina tetikledi. Evde boştum, yalnızdım ve yapacak bir şey bulamıyordum. Hep kötü bir çevrem olduğu için ben de kulaklıklarımı takıp mükemmel arkadaşlıklar, mutlu olduğum bir çevre hayal ediyordum. İlk başta bu süre 15 dakika falandı, ilerledikçe 8 saati bile buldu. Elbette böyle olunca lgs'ye de çalışmadım. Hatta öyle bir ilerledi ki artık gerçek hayatla kurgusal hayatı birbirine karıştıyordum. Örneğin çalışmamama rağmen hayalimde ders çalışıyordum ve netlerim yüksekmiş gibi hayal ediyordum. Bu yüzden sanki bunları gerçek hayatta yapmışım gibi öylece rahattım. Sınav günü geldiğinde her şey mahvoldu zaten. Sonuçlar açıklanınca ailemi de benden yüksek sonuçlar bekleyen öğretmenlerimi de hayal kırıklığına uğrattım, şaşırttım. Sonrasında berbat bir liseye yerleştim. Kendimi çabalayıp kurtarmak yerine bu hayal dünyasına kapılıp gittim. Bazen gözümü açar açmaz müzik dinlemeye koşuyordum, odanın içinde gidip geliyordum. Sabahın köründe kalkıp bunu saatlerce uykusuz bir şekilde yapınca başım ağrıyordu, çok çabuk bir şekilde hastalanıyordum. Şimdi liseden mezun oldum, yks'ye hazırlanıyorum. Eskisi kadar yok ama artık kendimi kontrol edebiliyorum. Geriye dönüp bu hayal dünyasında geçirdiğim yıllara baktığımda hepsi koca bir çöp yığınından ibaret. Evet hayal kurmak o kadar güzel ki kendimi alamıyorum ama gerçekliğe döndüğümde koca bir hiçlik. Bu aptalca hayaller uğruna yıllarım, özgüvenim kayboldu. Umarım bu soruna muzdarip kişiler ile beraber bunu kökten halledip hayatımızdan atabiliriz...

Yaşayan bilir amk

5-6 yaşımdan beri yapıyorum.8 yıl falan oldu her defa evde yalnız bir köşeye çekilib 2-3 saat odada dairevi bi şekilde ya koşuyorum yada yürüyorum,zıplıyorum.Yoruluyorum 5 dakika oturup yeniden yapıyorum.Çok kötü.Son zamanlarda azaldı gibi ama bitmedi daha.Aslında pek kötü bişeyde değil yapamadığın şeyleri hayalini kuruyorsun ve güzel bişeyşe yapmak isterim

Keşke yeni videolar gelse ❤

Merhaba Dolunay.Nasilsin?Neden artık video paylaşmiyorsun?

Hey! I saw your comment! I'm wondering what your experience has been like :)

Abla memelerin ne güzel zıplıyor ❤ daydreaming dünyama seni de eklicem❤

Abla iyileştin mi 🥰 şimdi durumun nasıl

Ahmet Hocaya ait verdiğiniz link açılmıyor. Kendisine nasıl ulasabilirim

yaaaa o camblydeki selin mi bizi tanıştırsanaaa ben de 98liyim

Bu videoyu gördüğüm için o kadar mutluyum ki tam olarak beni tarif etmişsin, içimi rahatlattı. Bende sürekli md yaparak gerçek hayatta var olan ama yüz yüze görüşmediğim insanlara aşık oluyorum. Yakın çevremde, sosyal medyada gördüğüm kişiler oluyor genelde. O insana kafamın içinde bir karakter giydirip beni seviyormuş gibi hayal ediyorum, sevgili oluyorum evleniyorum aşk yaşıyorum. Gerçek hayatta sevgilisinin olduğunu öğrenince zort oluyorum hayal kırıklığına uğruyorum kıskanıyorum sevgilisini. Sanki onunla gerçek hayatta aşk yaşamışız gibi hissediyorum. Benim gibi olan varsa nasıl kurtuldunuz, paylaşabilir misiniz?

❤

Sadece müzik değilki karşımıza çıkan her olay her bir canlı ne olursa tetikliyor bende bipolar da var ekstra daha ne kadar dibe vurabilirim die şansımı deniyorum

Bunun bir tedavisi yok malesef bende ekstra bibolarda iyi idare ediyorum dibe vura vura

Bu çok zor ama asosyalim, nasıl insanların içine girip çalışacağım

öncelikle bu içten video için teşekkürler. ben hayatımın en yoğun döneminde başladım hayal aleminde yaşamaya. derslerim çok yoğundu haftanın 6 günü çalışıyordum. okul iş aşk derken hırpalanıyordum. ama ne yapıp edip her gün hayal kuruyordum. bazen uyumayıp bazen güniçi işlerimi aksatıp yapıyordum. bu da beni depresif biri yaptı. çünkü bu durumdan rahatsızdım ve kendimle savaş halindeydim. her ertelediğim iş, her uyumayıp hayal kurup sabahına işe gittiğim gün zehir oldu bana. işi bıraktım(sebebi bu değil elbette). derslerim hafifledi. oturdum kendimi değiştirmeye çalıştım. müzik dinlememek, hayalden kaçmak devamlı meşgul tutmak gibi yöntemlerle baya hafiflettim durumu. fakat hiç mutlu olmadığımı ve o dünyayı ne kadar özlediğimi fark ettim. tekrar istemsizce hayal dünyama uçtum. bir gün dürüstçe yakın arkadaşlarıma anlattım bu durumu. ve bana harika bir tavsiye verdi. kafamdaki ütopyayı yazmamı. evet çok basit belki de bilindik bir çözümdür bilmiyorum. ama ben ilk kez böyle bir tavsiye aldım ve kafamda ampuller yandı resmen. hemen gidip bir şeyler karaladım. düzenli yazamıyorum ama belirli replikler kurgusu yazılı. hatta bir kapak bile hazırladım bu hikayeye. bu durumdan muzdaribiz ama dürüst olalım. haftalarca aylarca kurduğumuz bu istikrarlı hayaller problem değil yetenek. her detayını bir bir işleyip zihnimizde yaşatıyoruz. neden çöp olmalarına izin verelim ki?

Abla sen benim paralel evrendeki halimsin. Ya da ben sizin ...üMd bi yana yüzümüz de benziyor ilk defa birini kendine benzettim. İçerikleriniz beni çok rahatlattı. Yorumları okuyorum diyorum ki a bu ben değil miyim... Bu durum beni korkutuyor ama md siz de olmuyor...

O değilde MD'li olmayanlar naapıyor nasıl yaşıyor nasıl olabiliyor nasıl nasıl nasıl!!!!??

Bende md liyim bunu 3 yıl önce öğrendim. Bunu kendi kendime aşmaya çalıştım aslında bırakmak istediğimden emin değildim. Olmadı. Bunun hakkında bir roman yazmaya karar verdim adıda"zihindeki cennet" ti. Yarım kaldı sonra da sildim attım. Şimdi hayaller cennet mi vadediyor yoksa geriye dönüp baktığımda boş germiş olduğum vakitlerin ben de yarattığı o içimi alev ateş yakan pişmanlığı mı bilemiyorum. Gelecekten korkuyorum. Neyse ki yalnız değilmişim. Biz böyle mdliler olarak topluluk mu kursak napsak

Abla niye artık video çekmiyorsunnn😩 seni çok özledikk💗

Ben yaklaşık 1 yıldır terapiye gidiyorum bu 1 yıl içinde 2 ay ara verdim. Çok hayal kurma ve yaşantımım bundan etkilenmesi sorunuyla gittim. Bu tedavi sürecime rağmen hayallerim ( terapistim buna fanteziye kaçmak diyor) daha da arttı ve şuan hiç ders çalışamayacak işimi halledemeyecek hâle geldim. İşin kötü yanı hayallerime psikoloğumuda ekledim. Ve büyük çoğunluk bundan oluşuyor. Kendisi bu sorunun tamamıyla benim iradene bağlı olduğunu söylüyor. Ama ben yapamıyorum. Emdr bile yaptık ama artık çok yoruldum. Terapistim hata mı yapıyor benim tahtalar mi çok kırık bilemiyorum. Bir çıkmazdır gidiyor.

Uyumsuz hayal kurmayi kendinmi yendin?

ağzına sağlık çok güzel bir video olmus❤

1:45 abla ben bunu yapınca daha çok artıyor ne yapıcam-

çok sempatik ve tatlısın!! deneme-yanılma ve kendini izlemeyle bu kadar bilinçlenmen ve bizimle paylaşman harika🫶 yeni 18 oldum ve bu video cidden çok iyi geldi şimdi diğerlerine göz atmayaa

Ben de Eurovisiona katılıp birinci olmuştum ÖZNSÖMFŞEMVÖFMGLF

Bu ayni seymi bilmiyorum ama yardimci olursaniz sevinirim. Zihnimde bir tiyatro var sanki gelişmemiş olaylari hayal ediyorum Özellikle yaşanmış geçmiş olaylar cok sık düşünüyorum artik engel olamıyorum.İzledigim film de yada müzikler de aşırı düşünme yeniden başlıyor sanki artık kendi düşüncelerim gibi gelmiyor.Aşırı konstrasyon bozukluğu oluştu ve depresyonum gün geçtikten daha da artıyor.

beynim durmuyor durduramıyorum

tabiki siz kadınlar makyaj yapmadan olmaz siz zaten güzelsiniz neyinize makyaj

3 yıl olmuş.hayatın şuan nasıl gap year gerçekten iyi mii oldu senin için

Kendimi bildim bileli hayal kurmayı seviyorum. Bazen çok ütopik bir evren oluyor bu kuruklarım bazen çok sıradan. Konular sık sık değişiyordu aslında çocukken ama büyüdükçe hep aynı konuları kurmaya başlar oldum. Bu hayalleri kurarken odam dışında bir ortamda olduğumda sadece ufak tefek el kol hareketleri, bulunduğum ortamda yürümek gibi şeyler yapıyor ya da sessiz sessiz konuşmalar yapıyorum. Odamda olduğumda bu durum daha da saçmalaşıyor. Odanın içinde kulağıma telefonu yasalyıp yüksek sesli şarkılar açıp kendi eksenimde yürüyüp duruyorum. Bazen şarkı söylüyorum bazen ağlıyorum. Bazen kahkaha atıyorum. Sanki gerçekten o an hayal ettiğim yerde yaşıyorum. İnsanların beni o şekil görmesinden öyle çok korkuyorum ki her zaman odanın kapısını kitliyorum. Kapı deliğine bir t-shirt asıyorum ve kapının altına bir battaniye seriyorum. Camın perdesini çekiyorum ve iyi ce köşelerini sıkıştırıyorum. Oda pisken hayel kuramadığım için tek tek bütün odayı ve yatakları ve diğer her şeyi temizliyorum. Hayel kurmamı engelleyecek her şeyden kutulmaya çalısıyorum. Hayal kurmayı okadar çok ihtiyacım var ki daha sabah kalkar kalkmaz hemen akşam olsun istiyorum. Gün boyu tek istediğim şey eve gidip kendi küçük dünyamda zaman gecirmek oluyor. Bunu engelleyen her şeyden nefret ediyorum. Ailem, ödevlerim, arkadaşlarım ve diğer her şeyden. Çünkü bunu ne kadar uzun süre yapmazsam o kadar sinirli ve mutsuz olmaya başlıyorum. Sanki canımdan can gidiyormuş gibi hissediyorum. Bazen okulda bu yüzden ağlıyorum. Ya da insanlarla sadece bu nedenden tartışıyorum. Onlar bunu bilmesede aslında sorun onlar değil. Kendime çok acıyorum. Çok iğrenç hissediyorum ama kendime engel de olmıyorum. Bunu yapmayı seviyorum. Bundan vazgeçmek istemiyorum. Ne zaman hayal kurarsam tamamlanmış hissediyorum.

Ay bu videoyu görünce aklıma 2. sınıfta kullandığım trleskopik gözlük geldi. Çerçeveye geçirilmiş iki eşşek kadar dürbün. Onu böyle tanımlıyorum. Gözüme takabileceğim en ağır şeydi ve eminim ki uzaylı gibi görünüyordum 🤣 Ben onu takıp da tahtaya bakayım da deftere geçireyim derken hoca yazıp geri siliyordu ya

Size Instagram'da ulaşmaya çalıştım ama mesajımı görmediniz bana teleskopik gözlük hakkında yardımcı olur musunuz

I like it!!❤❤

⚡️

Şimdii size önemli bir sorum varrr… ben maladaptive daydreamingi bıraktıktan sonra aşırı halde hissizleştim hayal kurmayı bıraktım artık müzik dinlerken dahi keyif almıyorum eskiden bir dizi bir film beni tetiklerdi bir şarkı bile tetiklerdi ama artık hiçbir şey hissettirmiyor. Bunu yaşayan oldu muu 🥹

ödül mekanızması içinde kullanabilirsiniz ben 1 saat ders calisip 1 saat md yapiyorum

müziği bırakın temel sebep bu müzik ruhunuzu öldürüyor

Dışarıdan bakılınca belli oluyor mu acaba?

İçeriğiniz güzel fakat çok hızlı konuşuyorsunuz

Sabah kalktığımdan itibaren beyin otomatik olarak hayal kurmaya başlıyor durduramiyorum bunun yüzünden ogrendigim bir isi yapacak olduğum veya yapmakta olduğum bi işi yapamıyorum çoğunlukla arkadaşlarla ilgili hayaller kurup duruyorum bi müzik dinlerken hemen hayal kurmaya başlıyorum müziği biraktigimda yine hayal kurmaya başlıyorum bu sefer kafama dinlediğim muzikte takilip kaliyor

Lütfen bu tarz bir video daha çek. Çünkü bizi anlayan yokkkk

ben kötü hayaller kuruyorum ve onun başrolü benmişim gibi hissediyorum korkunç bir durum kurtulmaya çalışırken panik atak tarzı şeyler geçiriyorum. yorumları okurken şok geçiriyorum gerçekten kurtulmak istemiyor musunuz. belki de güzel hayaller kurdukları içindir ama herkesten farklı hissettiriyor benim yaşadıklarım

video yok mu 😢

Yapmak ve yaşamak istediğin herşeyi kafanda kuruyorsun. Benim için MD yi bu şekilde özetleyebilirim. 11.sınıfım Matematiğim berbat temelim, sayısal yeteneğim yok, işlem hızım felaket parmakla hesap yaptığım bile oluyor. TYT mat 5, Fen - netlerde. Ama buna rağmen aptal olduğum için İTÜ de Yapay Zeka ve Veri Mühendisliği okumak istiyorum. Teknolojiye ve Yapay Zekaya ilgi duyduğum için. Fakat böyle birinin İTÜ kazanma olasılığının olmadığını anlamışsınızdır. Bu yüzden hayal dünyam da istediğim odaya sahibim, nasıl yaşamak istersem öyle yaşıyor, yapıyor ve çalışıyorum. YKS da iyi bir sıralama yapıyor, yt nasıl başardım videosu yüklüyor, öğretmenlerimin yanına elimde çiçekle gidip, derece yaptığımı söylüyorum, valizimi hazırlıyorum. İTÜ de istediğim bölümü okuduktan sonra Amerika da iş başvurusu yapıp, green kart alıyorum. Tatillerde de annem ve kardeşim ile İstanbul'a, Ankaraya, İzmire, karadenize gidiyoruz. Ama gerçek hayatta Kimya sınavından 30 alıyorum. Ne kadar felâket bir durum anlamışsınızdır.

Teşekkürler😞

Boyle videolar iztiyozzz

Dolar fiyatı koyma detayi pekii, videoyu ne zaman cektigini daha net anladimm