วีดีโอ

Faktycznie. Zadziałała zasada "pierwszego kontaktu". Jak o tym czytałem, to "brzask" był podawany w publikacjach nawet częściej niż świt. Ale teraz to się zmieniło. O ja cię..... ale jestem stary ;-)

@@JanuszTrekkingu Będąc w wojsku, w 2006r ukończyłem kurs meteorologiczny w WSOSP w Dęblinie - nie pamiętam, by chociaż raz padło tam słowo "brzask". No ale wojsko to wojsko... Prawidłowa nomenklatura to podstawa. Do dziś pamiętam nazwy chmur i ich odmiany po łacinie :)

Generalnie to faktycznie można sobie kwestią deklinacji czy uchylenia nie zawracać głowy. Są jednak "sytuacje szczególne", kiedy naprawdę się ona przydaje - np, mamy na równym terenie wg mapy rozejście dróg polnych na dwie, a w rzeczywistości na 4 lub nawet więcej i wtedy deklinacja się przydaje. Jej płynność jest problemem przy dużych, nieaktualnych arkuszach. Właśnie w takich sytuacjach przydaje się okresowe "kalibrowanie" uchylenia w terenie.

Ta różnica wynika z tego, że południki zbiegają się na biegunach. Dlatego 1 stopień długości geograficznej na równiku to po ziemi łuk o długości (w przybliżeniu) 111,3 km, a przy samym biegunie mierzy się go w centymetrach. Na południowym skraju Polski 1° długości geograficznej odpowiada ok 74 km 'po gruncie", a w okolicy Helu już tylko 63 km. Równoleżniki się nie zbiegają, więc długość po powierzchni Ziemii jest między nimi zawsze taka sama. Mówiłem o tym więcej w takim bardzo długim filmie "Niezbędne minimum", kiedy wyjaśniałem o co chodzi z "układami map"

@@JanuszTrekkingu Nich Ci Bozia w dzieciach wynagrodzi Dobry Człowieku. Faktycznie to logiczne (jak ktoś wytłumaczy :) ) Odszukam polecony filmik i wrzucam do playlisty!

Faktycznie! Ale wtopa....

@@JanuszTrekkingu ,,kontrolowane" wtopy mają też plusy, kontrola czujności widzów:)

Generalnie w dobrych kompasach są dwa sposoby pomocy w uwzględnianiu uchylenia magnetycznego: 1. Dodatkowa podziałka obok znacznika N na limbusie. Wtedy przy namierzaniu azymutu w terenie strzałkę północy ustawiamy na wartości uchylenia. Moim zdaniem jest to rozwiązanie bardzo fajne, ale musimy pamiętać wartość uchylenia. 2. Możliwość przestawienia limbusa - zwykle przy pomocy specjalnej śrubki - dzięki czemu nie trzeba za każdym razem pamiętać o wartości uchylenia. Ale ta zaleta jest też, moim zdaniem, wadą: po działaniu musimy pamiętać o przestawieniu limbusa w wartości domyślne. No i niestety, w niektórych kompasach po zbyt częstym ustawianiu korekty śrubka się "luzuje" i można rozkalibrować limbus przypadkowo.

Ale to przecież ogólna zasada pracy z kompasem - unikanie przedmiotów metalowych

Tak jak napisała @AnnaCebula-b1j przy pracy z kompasem trzeba uważać na elementy zakłócające pole magnetyczne. Dlatego do ustalania lokalnego uchylenia nie nadają się linie kolejowe (znam przypadek, gdy człowiek próbował). Tak samo przecinki przy liniach wysokiego napięcia.

Znad komputera, to sobie mogę "gdybać", ale generalnie jest kilka możliwości: 1. Źródło wyschło. Od paru lat mamy susze hydrologiczna, do tego lokalnie mogą dochodzić inne zmiany stosunków wodnych (np. na skutek działania kopalni czy wcięcia się w podłoże pobliskiej rzeki) obniżające poziom wód gruntowych czy przypowierzchniowych. Sam znam kilka miejsc, gdzie jeszcze 5 lat temu sączyły się źródełka, a teraz już nawet ciężko znaleźć po nich slad. Teoretycznie co jakiś czas służby kartograficzne powinny w terenie weryfikować aktualność map. Ale różnie z tym bywa. I znowu znam przykład głazu narzutowego, który prawie 20 lat temu został "zniknięty", a na mapie topo 1:50 000 ciągle jest. 2. To źródło to helokren (pl.wikipedia.org/wiki/Helokren). i wtedy znowu mamy kilka opcji: - po deszczach jest mokro, i trudno go odróżnić od fragmentów, które są chwilowo mocno nawodnione czy nawet zwykłych kałuż. - helokren został rozjechany przez maszyny leśne, off-radowaców lub "rozbabrany" przez dziki. Wtedy też ciężko będzie poznać, że to źródło Nie można też wykluczyć, ze faktycznie jako źródło zakwalifikowano wysięg z uszkodzonej podziemnej sieci odwadniającej, albo ujscie odwodnienia. Przy czym to musiałoby być bardzo stara instalacja, bo to generalnie jest dokumentowane. Ale w czasie wojen część dokumentacji zaginęła lub uległa zniszczeniu. Więc zdarzają się sytuacje, że podczas robót inwestycyjnych, nagle "odkrywa się" nigdzie nie zinwentaryzowane dreny....

@@JanuszTrekkingu Myślałem, myślałem i wymyśliłem; pójdę brzegiem jeziora i jeśli przetnę ciek wodny po pójdę w górę aż do źródła. *trzeba będzie zrobić dodatkowo kilka kilometrów więcej ale myśleze będzie to skuteczne.

A co to znaczy "wielkie lasy"? Generalnie jak się popatrzy na mapę Polski to widać, że jest sporo kompleksów leśnych o powierzchni ok 10 km^2 lub większych. A prważnie można się "zakrecić" i na 100 ha....

Aplikacja mbdl

Dla większości dużych kompleksów leśnych (Lasy Janowskie, Puszcza Solska, Lasy Janowskie, Puszcza Białowieska i wielu innych ) można kupić mapy turystyczne, na których zaznaczone są oddziały leśne. Ale to trzeba przed zakupem sprawdzić - na pewno te informacje są na mapach wydawnictw "Compass" i "ExpressMap". Poza tym oddziały leśne naniesione są na mapy topograficzne w skali 1:50 000 które można kupić w księgarniach topograficznych albo Wojewódzkich Urzędach Geodezji i Kartografii (albo jakoś podobnie)

@@BornToRidex Aplikacja mBDL to w ogóle bardzo fajne i przydatne narzędzie. Jak ktoś potrzebuje map w wersji papierowej to może skorzystać ze strony Banku Danych o Lasach. Po wejściu w "Mapę Interaktywną" po prawej stronie pojawia się ikonka drukarki. Klikniecie jej otwiera okienko dialogowe do wydruku - można wybrać skalę i format strony (tylko A4 i A3), zaznaczyć interesujący nas obszar i wygenerować pdf

"Wypasiony" termos to Stanley Mastet Natomiast malunek na kubku termicznym nie jest fabryczny, tylko wykonany przez moja córkę.

W zasadzie to same "oczywiste oczywistości" ale nie zawsze się o nich pamięta. Ale uwaga o "narobieniu przez ptaka" trochę niesmaczna....

@@AnnaCebula-b1j Ja bym się nawet nie spodziewał, żeby było smaczne jak ptak narobi..😁😈

@@heian1973 Dzięki za dobre slowo. Wojsko - tak. W harcerstwie nie byłem. Ale większość wiedzy i umiejętności to wynik lat samokształcenia i doświadczenia. Trekking to moja ulubiona forma rekreacji, ale też w ramach pracy bardzo dużo chodzę po terenie.

Pan Kapral-Profesor to fachowiec jest.......😁

@@Nietyp Jeżeli ma się mapę z naniesionymi oddziałami leśnymi to słupki są bardzo, ale to naprawdę bardzo przydatne. Natomiast jako "samodzielne wskaźniki" faktycznie mają bardzo ograniczone zastosowanie..

Ja nr oddziałów leśnych miałam na turystycznej mapie Lasów Janowskich, ale już na mapie Puszczy Sandomierskiej zaznaczono przebieg oddziałów ale bez wpisania numeracji. Za to na większości oficjalnych map topograficznych w skali 1:50 000, które można kupić w Wojewódzkich Ośrodkach Geodezyjno-Kartograficznych oddziały są numerowane. Ale nie zawsze co drugi tylko z większymi przerwami. Oczywiście tylko w Lasach Państwowych.

Nie chciałem przedłużać materiału - bo kilka osób w poprzednich zwracało mi uwagę, że są one za długie - więc zostawiłem to pomysłowości widzów. Ale jeżeli trzeba to zrobię "suplement" z pokazaniem w terenie do czego może to się przydać nawet bez mapy ;-)

Ja nie sprzedaję ;-). Ale pisząc poważnie, to gumowce nadające się do dłuższego chodzenia zaczynają się od ok 130 zł. Ale jak ktoś bardzo chce, to może znaleźć także modele za kilka tysięcy..

Na szybko znalazłem w sieci kilka sklepów wyposażeniem dla strażaków oraz oficjalny sklep jednego z producentów.

Ja noszę gumowce górnicze..świetnie sprawdzają się na grzybobraniu...używam do nich onuc..uważam że to całkiem spoko sprzęt..Pozdro

Ta konkretnie jest z księgarni www.mapy.bialystok.pl/ jak ostatnio kupowałem mieli pokrycie całej Polski w skali 1:50 000, a 1:25 000 tylko dla wybranych terenów. Niestety ta seria u nich jest mocno niektualna - stan z przed co najmniej 10 lat.

@@KarolStraszewski Mapy wojskowe jako takie są jawne, co jednak nie znaczy, że podlegają normalnej dystrybucji przez księgarnie czy WODGiK. Trzeba szukać w Internecie. Ale zdobycie aktualnych arkuszy graniczy z cudem - używana na filmiku jest wydana w 2004.

Przy typowym turystycznym chodzeniu jest to faktycznie mało prawdopodobne. Ale jeżeli w tym lesie robi się coś innego wymagającego skupienia - choćby zbiera grzyby - a las jest jednorodny to naprawdę można się porządnie zakręcić. W każdym razie mnie kilka razy zdarzyło się potrzebować kompasu np. po to, żeby się upewnić w którą stronę iść do drogi.

Teraz stety niestety to już historia...papierowe mapy leżą w szafie..mamy gps-a w telefonie czy zegarku...Ale w swoim czasie ta technika była jak najbardziej słuszna.

Od kilkudziesięciu lat chodzę po górach..co ludzie tam wyczyniają..to magia np w obrębie Babiej Góry ludzie nie zdają sobie nawet sprawy że zamiast na polską stronę zeszli na Słowację

Można wiele rzeczy 😃. Ale moim zdaniem ten przykład jest dość ciekawy. Jak robiłam kursy przewodnickie, to szkolenie z kompasu obejmowało albo ustalanie położenia cięciem wstecznym, albo chodzenia po lesie na azymut. Obie raczej rzadko stosowane w praktyce. Ale kilka razy przy chodzeniu poza ścieżkami faktycznie zdarzyło mi się tak zaplątać, ze po wyjściu na drogę chwilę zajęło, zanim upewniłam się gdzie właściwie jestem.