วีดีโอ

Rafał masz jeszcze inne wyjscie. Zacznij upraszczac też procesy biznesowe do których piszesz kod 😁

8:50 Bardzo mądre słowa jak światełko w tunelu zaplątanej logiki biznesowej. Pełna zgoda, że tak jest. Nie da rady niektórych algorytmów czytelnie zakodować jak jest 50 zmiennych i 10 tabel na bazie danych z których korzystamy. Wiem to z autopsji, z pracy w banku. Super materiał

Ja wlasnie jestem jakos zboczony w tej kwestii, bo mi sie podoba patrzec na cudzy kod i co kto sobie tam nawymyslal.

łapka w górę, bo rozumiem przekaz, od siebie dodam, że jestem z zawodu informatykiem, swoją karierę rozpocząłem od stażu w dawnej Gratce Technologie (później Polska presse), ale brak wiary, determinacji i niska samooocena dały rezultat, że po niemal dwóch dekadach tułaczki skończyłem w zakładzie spożywczym, więc korzystając z okazji i do młodych, nie rezygnujcie zbyt wcześnie, słuchajcie przekazu Pana Rafała, bo życie jest krótkie, niepewne i obfituje w depresje, amen

Nie myślał Pan o tym żeby realizować jakiś projekt i nagrywać filmy z kodowania? Taka nauka na konkretnym przykładzie

weteran podejmuje ważny temat i udziela nam cennych rad. dzięki!

praca programisty niszczy psychikę, obniża umiejętności społeczne, sprawia, że się dziczeje. Żyjąc samotnie ciężko nie mieć depresji.

często tak mam, że siedzę nad czymś i myślę i sie przymierzam i mija dzień albo dwa zanim sie z tematem na dobre rozkręce, dobrze wiedzieć że nie tylko mi się to zdarza

Terapia to najlepsze co dorosła osoba może ze sobą zrobić, dowiadujemy się jakie schematy kierują naszym życiem, jakie są źródła naszych myśli i dlaczego akurat takie, przede wszystkim pracuje się nad poprawnym obrazem samego siebie - a ten zawsze musi być idealny, bez tego nie ma zdrowej samooceny, pojawia się perfekcjonizm I każdy się rodzi z wysokim poczuciem własnej wartości się rodzi, dzieci nie mają problemu z samooceną, zostaje ona zniszczona w drodze złego wychowania i w szkole.

Od ok 5 lat cos tam amatorsko koduje w Pythonie. Czasem mniej, czasem wiecej, powoli zdobywam wiedze, do tego robie staz z analizy danych. Ale jak widze jak ludzie narzekaja na procesy rekrutacyjne w IT, ze trzeba wyslac duzo CV, ze jakies dziwne rozmowy itp. Ja chce zawodu, gdzie to o mnie bedzie zabiegac praca, a nie, ze ja mam zabiegac o prace, sie plaszczyc, prosic, kleic glupa itp. Zeby byc dobrym w Tech (IT) trzeba na to poswiecic lata. Poswiecic lata, zeby potem czapkowac przed potencjalnym pracodawca? sie prosic o prace majac naprawde fachowa wiedze? nie. dziekuje.

cześć, po obejrzeniu Twojego filmu mam mieszane uczucia... wydaje mi się że jeśli występują tego typu objawy jak opisałeś w filmie to krótki filmik i mowa że trzeba mieć wiare w siebie nie pomoże - potrzebna jest pomoc psychologa oraz zastanowić się nad zmianą pracy... ja chodzę do mojej pracy z przyjemnością i z moim zespołem dobrze się bawię pracując i robiąc fajne rzeczy dla biznesu :) Duzo zalezy od Zarządu i przełozonych

Dla mnie zrozumienie czyjegoś kodu to najtrudniejsze zadanie. Mam swoje przyzwyczajenia i nawet jak chat gpt wypluje kod muszę go po swojemu sformatować żeby w ogóle ogarnąć co się tam dzieje. Szkoda że Pan nie angazuje się w jakieś projekty hobbystyczne

jak piszesz coś nowego to jest tak samo.. :)

Mnie dotknął kryzys w IT. Po 20 latach pracy jako programista w różnych firmach musialem szukać pracy na nowo. Zajęło mi to 3 miesiące na początku tego roku. Było to jedno z najbardziej upokarzających doświadczeń w moim życiu. Wysyłałem mnóstwo CV bardzo często bez odpowiedzi. Setki chętnych na jedno miejsce. Rozmowy trój etapowe. Jedno godzinne rozmowy techniczne. W końcu znalazłem pracę, ale to doświadczenie zmieniło już moje nastawienie do tego zawodu, który był moją pasją od nastolatka. Mojemu synowi polecam inne zawody - jak np. lekarz. Lekarza im jest starszy tym bardziej się szanuje, a programistę odwrotnie. Teraz też nie jestem pewny stabilności mojej pracy, a do emerytury jeszcze sporo zostało. Myślę, nad czymś innym, żeby być zależnym bardziej od siebie, a nie od innych. Żałuję, że nie zostałem lekarzem.

Z życia programisty ... jeśli dane wejściowe są obciążone błędem, to dane wyjściowe też będą obciążone. Ps. "Skały srały" muszę sobie to zapamiętać :D

Bardzo ważny film, sam bylem jak twoj kuzyn 5 lat temu, troche pracy nad soba i jest o wiele lepiej.

dobry film, nie jestem programistą ale brat jest i mu polecę ten film :)

😟

Jak piszesz kod masz wiele podpowiedzi jakby proponowanego kodu (nie chodzi mi oczywiście o podpowiedzi istniejących już zmiennych itp) z czego to wynika?

Czy 100zl/h to juz dobry zarobek w programowaniu czy jednak nie?

A to nie tak, że jakiś czas temu mówiłeś że AI nie zagraża programista? :D

Od ponad roku nie mogę znaleźć pracy. Mam 12 lat doświadczenia w programowaniu. Mam depresję i myśli samobójcze. Pozdrawiam

Filmik mi się wyświetlił przypadkowo na stronie głównej i przyznaję, że nieco sceptycznie byłem nastawiony do samej treści. Myliłem się! Bardzo mądre przemyślenia.

13:22 będzie, będzie, trzy lata wystarczą i zrobi to milion razy lepiej niż człowiek (tym bardziej, że będzie mogła pisać program w kodzie maszynowym, czyli optymalizacja kodu wzrośnie najmniej 10 razy, automat się myli tylko błędem człowieka ... później zostanie garstka programistów, którzy ew. będą tylko nadzorować pisanie najbardziej krytycznego kodu (ze względów bezpieczeństwa)

Jeszcze jesteś stosunkowo młody, daj update jak skończysz przynajmniej 40 lat. Pozdrawiam!

Moje gratulację z okazji 5 rocznicy kanału.

nie warto

Jak to we wszystkich zawodach , 20% jest ekspertami, 80% dodatkiem. Programista to taki szeregowiec w armii IT. Im wyżej w hierarchii tym ciekawiej i większe możliwości oraz pieniądze. Mały procent może dorobić się naprawdę dobrych pieniędzy. Chociaż nawet i z tym jest rożnie, bo ponoć większość pracowników Nvidia to grubi milionerzy w USD. Wejść do IT jest o niebo łatwiej niż zostać lekarzem czy prawnikiem a praca jedna chyba mniej stresująca i równie dobrze płatna. (no dobra, lekarz bezrobotny chyba się nie zdarza)

Cześć Rafał, nie ukrywam że uczę się na Twoich materiałach mam pytanie, w przykładzie z powyższej lekcji zrobiłeś zakładkę "Przykład 5" czyli dołożyłeś nowy komponent a w nim dodałeś tablicę z danymi które wyświetliłeś poprzez widok tego komponentu za pomocą *ngFor , następnie zrobiłeś strumień obserwowalny za pomocą metody of gdzie wrzuciłeś te same dane z tablicy co wcześniej wyświetlałeś. Już pomijając, że ta lekcja była o asynPipe że subskrypcja dzieje się za pomocą " | async" to pomińmy. Koniec końców, efekt jest ten sam, czyli wyświetlasz te same dane. Więc moje pytanie brzmi w takim razie , po co robić to na strumieniach , jaki jest sens ? Co można dalej z tym zrobić żeby widzieć różnicę miedzy tymi dwoma sposobami?

witam :), Moim zdaniem bycie programista jest dla geekow. Jak ktos zaklada rodzine to automatycznie wypada juz tego niepisanego wyscigu bycia na biezaco wokol technologii. To nie jest praca dla tych, ktorzy mysla ze zalapia wiedze i beda specjalistami cale zycie. Tutaj stety niestety ciagle trzeba sie rozwijac. Niby fajnie, ale mozna sie tez rozwijac gdzie indziej a na to czasu nie ma. Poza tym jest duzy stres moim zdaniem. Ciagle trzeba tak lawirowac miedzy kroplami deszczu zeby nie zmoknac. Pozdrawiam

Mega ciekawy film, muszę się zgodzić z większością, ja z podstawowego admina jednak zamiast czystego programisty wole drożyć devopsa po tym jak zobaczyłem gpt 3,5, a jak od kilku w zasadzie dni widzę gpt o1 preview to tylko mnie to potwierdziło w przekonaniu, polecam zobaczyć i wpisać prompta np "zrób grę z pełnym interfejsem od a do z" no i tu się przeraziłem, odnosząc się do twych słów odnośnie wsparcia przez AI, już nie jestem o tym przekonany.

Krople nawilżające, polecam. Wzrok nie psuje się od ekranu, ale dlatego, że oko wysycha bo rzadko mrugamy.

Zacznijmy od tego że rynek pracy dla programistów bez doświadczenia lub z niewielkim doświadczeniem czyli Juniorów w zasadzie nie istnieje. Wszystko co jest to praca dla midów albo seniorów a nawet tacy mają już dziś problemy ze znalezieniem pracy, jeśli tylko zostaną zwolnieni. Nie dość że nie ma pracy dla Juniorów, to jeszcze na tym rynku jest gigantyczna konkurencja. Jeśli jest 1000 kandydatów na jedno miejsce to jest to tak potwornie duża konkurencja że nie istnieje tutaj żadna siła przebicia. Z freelancingiem w programowaniu też jest ciężko, bo też trzeba mieć niemałe doświadczenie żeby coś sensownie ponad ochłapy na poziomie 100-200 zł za zlecenie coś zarabiać a jeśli ktoś już przez lata będzie miał takie doświadczenie, to znaleźć pracę już na etacie też będzie bardzo ciężko. To jest bowiem zupełnie inne doświadczenie niż to czego oczekują pracodawcy. Plus jest taki że na freelancingu nikt CV nie sprawdza i przynajmniej nie trzeba rozwiązywać głupich testów rekrutacyjnych a tylko portfolio się liczy. Nie wiem, może 20 lat temu to był w miarę dobry czas bo jeszcze nawet web nie był tak rozwinięty ale nie dziś. Wysyłanie CV do setek firm przez portale z ogłoszeniami gdzie najczęściej nikt nie odpowie o ile to nie fejki, albo zakończy się tylko na pierwszej rozmowie. To wszystko jest bardzo męczące i niewarte zachodu.

Rafal bardzo ciekawa opinia. Jesli chodzi o problemy zdrowotne, to chyba każdy zawód ma jakieś mankamenty. Wedlug mnie jest to zwiazane z iloscią czasu, jaką poświęca się na daną czynność i niestety będąc na etacie konieczne jest te 40 godzin tygodniowo. Organizm nie ma możliwości pełnej regeneracji.

Hej, dzisiaj już lekarze nie czekają tak długo na dobre zarobki, masz nieaktualną wiedzę. ALe lekarz jak każdy powinieć zarabiać dobrze, co jest względne oczywiście co to znaczy, ale powinien być rozliczany jak ty i ja ze swojej pracy, a nie jest. Bo chodzimy do lekarzy nie jesteśmy coraz zdrowsi, a coraz bardziej chorzy, więc coś tu nie gra. Aaaa... gra kasę mają i lekarzy i korporacje lekowe. Pozdrawiam serdecznie.

Od zawsze lubiłem programować. Realnie mam 4-dyszki ;), zawodowo około 15 lat. Pierwsze pół kariery to Java, drugie pół to JS / Node / Typescript / DevOps / Cloudy itd. itp. Pracuję / pracowałem głównie w tzw. Software Housach, w sumie zawsze miałem szczęście do fajnych projektów, z nowoczesnymi technologiami, gdzieś gdzie można (i trzeba xD) się rozwijać, gdzie niewiedza jest też w pewnym stopniu stanem normalnym. Czy mógłbym obecnie polecić zawód programisty ? Tylko jeśli autentycznie jest to Twoja pasja. W sumie to trochę tak powinno być zawsze ;), no ale może rozwinę. Jeszcze kilka lat temu programistów brano jak leci, na tony - ludzie szli do IT bo pieniądze itd. Firmy rosly, zwiększały zatrudnienie. Niestety duże firmy są w tym bardzo nieefektywne. Jesli zatrudnią dodatkowo 100, 500, 1000 programistów to ... przeważnie pojawia się dodatkowa struktura, kolejne grupy, kolejne zawody - setki ludzi OBOK. W firmach przypominających strukturą korporacje, czyli np. wszelakiej maści wieksze software house'y , niestety wychodzi po czasie nieefektywność. Przynajmniej tak było w mojej firmie. Gdy firma do tego staje się międzynarodowa to zaryzykują stwierdzenie, że na jedną rolę, która autentycznie coś wytwarza (czyli np. ten programista), będzie kilku wszelakiej maści "pomagierów", managerów od czegoś tam. W mojej firmie rozrost zatrudnienia i rozdmuchanie struktury organizacyjnej sprawiło, że firma zaczęła mieć problem ze wszystkim (z czym wcześniej nie miała problemów): - znajdowaniem nowych projektów - wycenianie tych projektów Marża też stała się problemem. Moja firma przez 10 lat nie miała problemów np. w programistami na tzw. ławce. Siedzieli, rozwijali się, czekali na projekt, robili jakieś POCe. Gdy projekt wystartował, ludzie byli przygotowanie. No ale gdy firma się rozrosła / rozwineła (jak to brzmi) nagle programiści na ławce zaczęli być problemem. Gdy jakiś PM zrobił dochodzenie to okazało się, że owszem, nie ma już miejsca na ławkę, bo jakieś 2 inne działy nie tworzące niczego, w których siedzi sobie 50-100 osób (i trudno dojść co oni w ogóle robią), pieniądze z projektów pięknie przeżerają. No i zaczynasz przegrywać projekty bo nagle Twoja firma zaczyna być droga (dla klientów), albo jak wygrywasz to zachodzi scenariusz, który opiszę niżej. Od 2-3 lat zaczęło to wyglądać tak, że trafiasz (Ty i Twój zespół) do projektu, który jakiś cymbał (przewaznie Sales, managerowie od czegoś tam, jakiś pseudo manager UX i w ogóle byli tam wszyscy ... tylko nie ktoś kto zna technologię i wie, że jak dana firma ma od 10 lat jakąś tam swoją platformę to przerobienie jej ZAJMIE CZAS) wycenił , np. na 7 miesięcy, gdy realnie widzisz, że z tą liczbą programistów to tak potrzeba raczej 17 miesięcy. 20 różnych systemów do spięcia, zintegrowania, od Saasa do lasa ;) No i to już skutecznie rujnuje wszystko. Bo wtedy nawet ciężko też dobrze programować. Balansujesz na krawędzi dostarczania czegoś szybko, i aby to nie było dramatycznie tragiczne. Gdy coś wymyślisz sprytnie, albo uda się przepchnąć jakieś fajne rozwiązanie architektoniczne no to jest to sukces na miarę mistrzostwa świata ;) No ale przeważnie są problemy, eskalacje. No to wtedy dochodzi dodatkowy nadzór, papierkologia, cuda wianki. Coraz częściej biznes coś sprzedaje i biznes coś kupuje. Jedni nie wiedzą co sprzedali, drudzy co kupili, bo przecież żaden z nich nie zna się na technologii, i nie było nikogo z Tech doświadczeniem, aby cokolwiek zweryfikować. Niewiarygodne ? W dużych firmach to raczej teraz norma. Ci za coś zaplacili bo mniej więcej wiedzą co tam chca (np. sklep), a Ci powiedzieli, że zrobią to w 4 miesiące (mimo, że to sklep do zrobienia na poziomie jakiegoś tam Zalando czy innego Media Expert z gazylionem funkcjonalnościi, i projektem rozwijanym 10 lat) i zadowoleni, ze wygrali projekt ;) Z własnego doświadczenia i doświadczenia moich kolegów, wiem, że najbardziej głowę ryje to, że ... nie jesteś osobą decyzyjną, a wszystkie inne miękkie (nie mam tu na mysli ról typu PM, PO itd. - raczej "piętro / dwa wyżej") role są w 80-90 % zajęte przez zwyczajnie niekompetentne osoby. Ty musisz znać JS , Node, Typescript, React, AWS, Azure, Docker, kontenery, skalowanie, publiczny cache, prywatny cache, PostgreSQL (jeszcze transakcje, izolacje), no-SQL, tysiące Saas'ów (Contentful CMS, albo jakiś full text search), do tego różne pipeliny typu gitlab CI, czy inne github actions, dorzućmy do tego różne koncepty programowania, patterny, solidy, nie-solidy, SSRy, CSR, ISRy, mikroserwisy, makroserwisy ;), monolity, reaktory ;) itd.. Wszysto co 2-3 lata się mieli strasznie - to jest gigantyczna ilość wiedzy, i potem patrzysz na jakiegoś tam PM (żeby nie było, znam super), albo lepiej wyżej, managera od czegoś tam i wiesz, że no koleś na tym stanowisku on nawet nie poświęcił 1/50 czasu, ile Ty musiałeś poświęcić, aby móc dobrze wykonywać swoją pracę. Po kilku latach takiego czegoś, bym powiedział, że to najbardziej niszczy. Dlaczego ? Bo w pewnym momencie zaczynasz mieć na tyle dużo doświadczenia, aby zacząć widzieć pewne patterny, i pewnym momencie zauważasz, że to czy Ty i Twoich np. 5, 10, 15 kolegów będziecie robić więcej, albo lepiej o 5, 10, 15 % niewiele zmienia, że fajny projekt np. jest skazany na upadek, przez np. niekompetencje ludzi wyżej. Ja byłem w takim projecie 40 osobowym, który padł właściwie przez osobę, która jakby "nas reprezentowała" (oo takie Sales powiedzmy firmy). No i potem niezależnie od tego, że mieliśmy super specjalistów, którzy wkładali w projekt serce (bo go autentycznie lubili, ja też - to zresztą najlepszy projekt w mojej karierze) , to i tak wiedzieliśmy, że upadnie, że nasz klient nas "odetnie", bo osoba kontaktowa, którą my wystawiliśmy jest zwyczajnie niekompetentna. Tu uczysz sie kolejnej rzeczy - prawo pracy w różnych krajach działa inaczej. Więc jak masz firmę z biurami w hmm UK , Niemczech, Ukrainie, Polsce itd. itp. to nawet jeśli się okaże, że np. hmm w Niemczech sa same nieroby, to bezwład firmy jest taki, że jak firma zacznie mieć już problemy (czyli te nieroby zaczną ciągnąć firmę w dół, przez 2-3 lata i w końcu ktoś to zauważy), no to np. firma nie wytnie tych działów. Nie, najpierw poleci Ukraina bo ich najłatwiej zwolnić. Niemców nie zwolnisz bo są niezwalniali, nawet jeśli kompletnie nic nie robia (bo np. mają 45 lat i to już "tuż tuż" do emerytury, a zresztą to czemu on ;) ). Może trochę hiperbola, ale żeby zwolnić Niemca to z 20 osób musi się na niego naprawde "zasadzić" i chcieć. W tym kontekście zwolnienie kogoś w Ukrainie czy w Polsce to jak zrobienie jajecznicy ;) Samo programowanie lubię, ale tą branżę już od jakichs 10 lat trawi RAK zwany przerostem ról biznesowych, managerskich i ogólnie ludzi, którzy właściwie o technologii, o tym co w ogóle ich firma robi nie mają pojęcia. Oni nigdy nie powinni się znaleźć w IT !!! :( ps. to, że jest hype na AI też nie pomaga, bo my tutaj możemy sobie mówić, że programisty to latwo nie zastapi, ale musimy sobie zdawać, że firmy kształtują managerowie, a ich mokry sen to AI, robienie czegoś z klocków i ogólnie pozbycie się kosztów. Nawet jeśli przez ich niekompetencje wyjdzie, że nie da się zastąpić programistów przez AI, firmy pójdą na dno, to zajmie to 5, 10 lat, a My w tym czasie będziemy ... bez roboty ;) Reasumując - odradzam (chyba, że mamy stosunkowo dużą kontrolę, wpływ na to co robimy = nie jesteś otoczony idiotami ;) ). Ilość wiedzy do przyswojenia, jest czyms o czym sie nie mowi, a zaryzykuje stwierdzenie, ze jest tego wiecej niz na medycynie + masz syndrom wiecznego studenta. technologie miela sie tak szybko, ze prawie nigdy nie jestes expertem, a Twój kolega "z medycyny" dobijajacy do 40-stki sobie tam już zaczyna ładnie kupony odcinać ;)) Ja się bardzo lubię uczyć i chyba tylko jeszcze dlatego funkcjonuję w tym zawodzie, ale wiedza potrzebna do funkcjonowania jest coraz bardziej obsceniczna. Jasne, core, pewne koncepty się nie zmieniają, ale to tylko troche ratuje sytuacje (czasem zabawne jest to, że widzisz w takim hmm JS (NestJS) hype na np. dependency injection w roku hmm 2022, a Ty się śmiejesz bo uzywałeś DI w 10x lepszej formie w 2008 roku w Springu (Java)).

Ja byłem programistą z przypadku - wszedłem do zawodu gdy były z tego dobre pieniądze i możliwość pracy za granicą - dobrze mi szło ale tej branży nie lubiłem nigdy i z niej wyszedłem kilka lat temu. Sam widziałem jak latami programiści kręcili sami na siebie bat. Jeśli materiały szkoleniowe co do twojej pracy, szkolenia są dosłownie reklamowane wszędzie a bootcampy sprzedawane były traktorzystom czy śmieciarzom jako sposób na wejście do super zawodu - to czas uciekać. Doszło do zupełnej pauperyzacji branży. Nie wiem, czy widziałem przedstawicieli drugiej tak absurdalnej grupy zawodowej - nie spotykałem się nigdzie z bootcampami na księgowych czy doradców podatkowych. "Nudzi cie twoja praca a masz 30 lat? Zostań elektromonterem" - powiedział nikt nigdy. Programiści nie szanowali wiedzy którą mieli i udostępniali ją wszędzie. Na końcu na ich otwartych repozytoriach nauczył się chatgpt. Tak już została zaprojektowana ta branża - a hype na odmianę życia/szybkie zarobki miał działać, bo dawał tanich pracowników dla big corpo z krajów takich jak nasz. A na końcu po przemieleniu - do śmietnika!

A co do lekarzy zaś. Obserwuję tych w swoim najbliższym otoczeniu (w rodzinie) i sprowadzenie sprawy do "uczą się 20 lat" a teraz "biorą za wizytę 300zł" jest wielkim uproszczeniem. Uczą się, o ile "naukę" wymusi korporacja branżowa, która po prostu przeforsuje w MZ lub NFZ tzw. procedurę lub narzędzie. Zupełnie jak u kolegów od operatorów telefonii komórkowej, których "nauka" sprowadza się do wdrożenia i utrzymania nowych rozwiązań korporacji dostawców sprzętu telekomunikacyjnego. Rozwoju (R&D), to tam u operatorów nie ma żadnego. Wracając do lekarzy; dziś leczą gotowe p r o c e d u r y a nie lekarz. Lekarzowi dziś bliżej do dilera leków, bo nawet procedury zaczyna dobierać AI a wsparcie w badaniach obrazowych jest dziś powszechne - wynik AI w zasadzie to lekarz tylko potwierdza podpisem. Lekarzowi, który porwie się na zastosowanie terapii samodzielnie wspartej np. sprawdzonym ziołolecznictwem (ktoś jeszcze pamięta sklepy Herbapolu?) albo akupunkturą szybko "koledzy" z tzw. Izby przypomną, skąd lekarzowi - indywidualiście, wyrastają nogi. Lekarz dziś NIC nie zrobi, na co nie pozwolą korporacje. Absolutnie nic. Korporacje organizują i finansują sympozja, zjazdy, zloty, seminaria. Korpo płaci i korpo wymaga. I nie chodzi tu rzecz jasna o korporacje zawodowe, tylko brutalny biznes ze szczególnym uwzględnieniem biznesu farmaceutycznego. Zresztą ile dziś niesforny lekarz może a ile może korpo, pokazały minione czasy obłędu C19 - kilkoma kliknięciami myszki można lekarz pozbawić prawa do wykonywania zawodu i nikt się za lekarzem z kolegów nie wstawi. O taki to "wolny zawód" 🙂

Nie wiem, jak masz kocioł, ale okresowy przegląd współczesnego kotła k o n d e n s a c y j n e g o, to rok w rok bite 1,5-2h fizycznej pracy; czyszczenie wymiennika, syfonu kondensatu, zaworu trójdrogowego, weryfikacja stanu membrany turbiny wentylatora, oringów... Koleś, który przegląd kotła sprowadza do odkurzenia pędzelkiem, weryfikacji - jak się domyślam - nastaw aparatu mieszającego w obszarze CO2/O2 (pytanie po co?) a następnie przytuleniem po kwadransie 450zł trąci trochę lamerką 🙂 Pocieszę cię: jako tzw. "autoryzowany serwis" on też się dzieli z korporacją, która wyposażyła go w gadżety, okresowe szkolenia i "uprawnienia" sprowadzające się do - najogólniej rzecz ujmując - dostępu do tortu. A na ciebie przeniósł tylko poniesiony koszt tych wszystkich wynalazków. Co więcej, wszystkie te prace może wykonać użytkownik kotła (i w instrukcji niemieckiego producenta kotłów na "Jot") jest to wyraźnie opisane, bowiem typowe okresowe prace serwisowe nie wymagają ingerencji w instalację stricte gazową - w szczególności jej rozszczelnienia. Niezależnie od tego, co majster zrobił, prawda jest taka, że idą czasy zawodów "brudnych i nieinstagramowych". Programistów się na mnożyła a jak przychodzi co do czego, to człowiek nie może znaleźć zdrowego psychicznie malarza pokojowego. A jak już znajdzie, to malarz z trudem mówi po polsku 🙂

Witam pana serdecznie, może coś z mojego doświadczenia Jeżeli chodzi o pracę jako programista. Specjalizuje się w PHP oraz framework laravell, pracuje zdalnie dla zagranicznej firmy(Szwajcaria) i nie ma co porównywać. W Polsce są śmieszne pieniądze jeżeli chodzi o ten kierunek, większość pseudo juniorów idących już do pracy po jednym kursie na Udemy jak zostać programistą podstawy….. po prostu, moim zdaniem szanujący się programista znający swoją wartość intelektualną nie idzie do polskiej firmy, większość to krzak i zespoły osób które prawie nic nie potrafią…..

Panie Rafale! Zaciekawiła mnie Pańska, jako widać doświadczonego programisty. Sam siedzę w tym już ok. 20 lat (wciąż mnie to zadziwia) i również w ramach tej wymiany myśli podzielę się swoimi spostrzeżeniami. Warto zostać programistą dla jednej rzeczy - żeby nauczyć się i rozwijać myślenie analityczne i abstrakcyjne, a także mieć satysfakcję po każdym rozwiązaniem małym problemie. Nie warto być programistą, bo to wymaga bardzo wiele poświeceń, jak przytoczone zdrowie, ale też powoduje ogromny stres, bo po zamknięciu komputera mózg analizuje problem dalej. Na tym stres się nie kończy, bo dochodzą do tego codzienne spowiedzi z wykonanych zadań, przedstawianie planu dnia (Daily) i rozliczanie ze wszystkich zaplanowanych zadań co np. dwa tygodnie (Sprint). To prowadzi wprost to wypalenia zawodowego, a to, dalej do depresji związanej z poszukiwaniem dla siebie nowego miejsca. Problem ze sztuczną inteligencją i programistami polega na tym, że odcina to drogę wejścia w prawdziwy świat programowania, jeśli juniorzy są już niepotrzebni. Programowanie w jakiejś firmie nie polega na poznaniu kilku instrukcji (if, else, switch, etc.), ale na umiejętności ich kompleksowego wykorzystania wraz z niezliczoną ilości narzędzi, w odpowiednim kontekście. Wydaje mi się, że programista to jedna z nielicznych profesji, gdzie wraz z rozwijaniem umiejętności związanych z pracą, zdobywa się wiedzę z danej domeny biznesowej. Uważam, że specyfika tego zawodu sprawia, że doświadczony programista może wykorzystać swoje umiejętności na innych, bardziej analitycznych stanowiskach w firmie (nie musząc już klepać kodu), a wręcz znając jakąś branżę - samemu stworzyć nową firmę w której wiele problemów będzie już rozwiązanych! Pozdrawiam Serdecznie :)

Ależ te media narobiły młodym ludziom do głów! Praca, to powinna być dodatkiem do życia. W życiu, to chodzi o życie a nie pracę. Praca ukierunkowana, aby zarobić "na rachunki" jest chyba najgorszą pracą, jaką można sobie wyobrazić. Sprowadza człowieka do bezrefleksyjnego wyrobnika, współczesnego krypto-niewolnika w kołowrotku cudzych "genialnych bibliotek", bez zapdejtowania których "dzień stracony". No współczesny zalękniony klawiaturoproletariat trząsący gaciami przed rynkiem z obawy na to, że "dla rynku jesteśmy mało warci... bezwartościowi" a przecież "wzięliśmy w lizingu samochód". No, człowiek sukcesu.... naprawdę 🙂

Jest jeszcze taka rzecz, że programowanie można lubić. Zamiast zaglądać ludziom do mało ciekawych części ciała czy ryzykować życie w samochodzie można pracować w komfortowych i bezpiecznych warunkach

Odpowiedź: Nie warto, już za późno. Byłem jednym z ostatnich którym się przez przypadek udało i nie wiadomo czy się utrzymam. 500 juniorów na jedno miejsce, żałosna płaca, żałosna umowa, kolosalne wymagania (wszystko trzeba umieć a w ogłoszeniu widełek brak). Pracodawców kompletnie pojebało i na start trzeba mieć 4 lata doświadczenia i studia. Praca wyczerpująca psychicznie, powoli moja pasja do programowania zamienia się we frustrację i jedynie na czym mi zaczyna zależeć to pieniądze (z powodu obecnej beznadziejnej płacy, w mojej poprzedniej pracy nie związanej z IT płacono mi więcej). Złote czasy IT 2010 - 2016 gdzie brano każdego kto ma przynajmniej jedną kończynę sprawną (nie koniecznie mózg czyli najważniejszy organ nie musiał być sprawny) i robiono z niego wielkiego programiste, testera czy scrum mastera już minęły i już nie wrócą. Ja już jestem pogodzony z tym że jak moja sytuacja się nie zmieni to będę musiał jebnąć to w cholerę bo naprawdę są prostsze zawody niż programista.

Warto ale próg wejścia jest o wiele większa niż wcześniej AI zamiata i to jest fakt.