วีดีโอ

Pani Danuto, chciałem podziękować za Pani za lukratywny przekaz dla Pisarskich Debiutantów 🤝💐 Pracuje nad swoją książką i chętnie przeczytałbym Pani powieść żeby pobudzić swoje szare komórki, - jaką swoją książkę 📖 Pani poleca dla początkujących pisarzy ? Pozdrawiam serdecznie Grzegorz

"Dożywocie" to klasa sama w sobie, niech Was nie zwiedzie, że to książka z działu dla dzieci. Marta Kisiel to jedna z moich najulubieńszych autorek w każdym swoim wydaniu.

A ja mam chwilę cukru 😀 psze Pani.

co to kurwa_?

Kochane kobietki kiedy podsumowanie roku 2023????

"dwutysięcznym dwudziestym trzecim roku"? Pierwszy film na tym kanale, pierwsze dziesięć sekund i już nie oglądam dalej. Taka wtopa na kanale pisarskim?

po co wydawać inne książki skoro tylko moje są dobre

Wlasnie jestem po lekturze tej książki....mocna,pomocna niesamowicie.Powinna byc lekturą obowiązkową dla mlodziezy❤

Panie chyba nie do końca znają znaczenie pojęcia "strzelba Czechowa", które zostało tu użyte w kontekście sztucznego pogrubiania książki przez autora, napychania jej "tekstową watą" w celu stworzenia większej objętości.

Szacunek i pamięć... 🇵🇱🥀🕯️🕊️ #Kobieta 🇵🇱🤝 wspiera 🤝🏻🤝🇵🇱 #Kobietę , sztukę, kulturę, literaturę #FacePoland 🇵🇱 Mrs.Dorota Terakowska

Bardzo pomocne rady. Dziękuję. Ja pierwszą powieść napisałam baaaardzo dużo poprawiając, wracając, tworząc plan, jeden, drugi... i przez pewien chaos, który był spowodowany właśnie zbyt wielkim przygotowaniem tematu, a niekoniecznie samym planem co ma być. Teraz już wiem, że plan jest istotny, wypisanie co jak i zrobienie tego konspektu, przy czym u mnie bardzo istotną rolę odgrywa scenariusz. Ja rysuję jakby komiks, który opisuję, bo tak dawniej tworzyłam coś na boku, że rysowałam opowieści. Dlatego robię konspekt (tym razem przed pisaniem, a nie po -co miało miejsce przy pierwszej książce), mam wiedzę i grunt o świecie i bohaterach (wręcz wchodzę w ten świat, a wychodzę z naszego -bardzo pomocna jest osobista lista muzyczna), a żeby pisać, mam wcześniej jakiś scenariusz rysunkowy (niedbały, długopisem, na kilka stron, taki zarys, który również ulega modyfikacji podczas pisania). No właśnie, bo chociaż mam tę wiedzę o tym, jak historia ma się zakończyć, jak mają i co mają zrobić poszczególne postacie, moja główna bohaterka nieraz robi, co chce i jak chce, miesza i sama mnie naprowadza na tory. Pozwalam jej na to, a dzięki temu nie muszę się martwić, że gdzieś utknęłam w fabule (przy scenariuszu widzę dziurę, którą mi uzupełnia postać, właśnie sama coś mówiąc i naprowadzając).

Książka świetna 😊 otwarte zakończenie najlepsze P.S. zarówno rozdziały Ellie i Imogen są pisane w formie pierwszosobowej

Mam jeszcze jedno pytanie, Jak Wam po takim czasie czytniki pracują. Który byście poleciły. Dziękuję

Witam, dawno Was nie było. Ja mam już na Kindlu, ale chyba szybciej zacznę czytać. Teraz jestem na etapie p. Janiszewskiej. Pozdrawiam

Hop, wrzuciłam na półkę Legimi :)

Dziękuję za kolejny film :)

Dziękuję za tą recenzję! Sager to także moje odkrycie. Podobnie jak ten świetny kanał 👌pozdrawiam!

Czy formularz kontaktowy na stronie pani Arlety działa? Podejrzewam, że mój mail nie doszedł (wysyłałam go około miesiąca temu).

Dziewczyny, jak ja Was lubię :)

Dziewczyny, nagrajcie więcej o ulubionych książkach sprzed lat :)

Napisałem książkę psychologia społeczna leży parę lat i może kiedyś ujrzymy ją

Zarówno "Lekcje chemii" jak i "Dom nad błękitnym morzem" były dla mnie niestrawne. Bardzo nie podobało mi się łopatologiczne moralizatorstwo. Szczególnie w drugiej książce to były ściany tekstu z wykładami dla czytelnika na temat tolerancji. Brak metafor, zero dwuznaczności, bohaterowie albo są dobrzy i dyskryminowani, albo są źli i dyskryminujący. W lekcjach chemii bohaterka jest Mery Sue, która jest piękna, najmądrzejsza, zawsze ma racje, cały świat jest przeciwko niej. W pewnym momencie miałam wrażenie, że autorka miała checklistę z wszystkimi rodzajami dyskryminacji z jakimi musi się spotkać bohaterka i z biegiem fabuły wszystkie pozycje zostały odznaczane :P

witam w dwa tysiące dwudziestym trzecim roku, a nie w dwutysięcznym dwudziestym trzecim szanowna pani od książek.

Dobrze Was widzieć. Życzę lepszego roku czytelniczego i lepszego roku w ogóle:) "Baśniowa opowieść" jest kiepska. Najlepszy ma początek, a potem jest głupia jazda bez trzymanki - a uwielbiam fantastykę.

Dziękuję za kolejny film :) À propos ,,Eleanor Oliphant…’’ śmiało mogę polecić książkę bardzo podobną (przynajmniej w moim odczuciu), a mianowicie ,,Moja mroczna Vanesso’’ Kate Elizabeth Russel. Kiedy skończyłem ją czytać, pomyślałem, że jest dokładnie taka sama jak ,,Eleanor…’’: wydaje się lekka, idealna na wieczorną lekturę, ale tak naprawdę traktuje o traumie, a każda strona podszyta jest cierpieniem. Bardzo ciekawa. Jako ciekawostkę i smaczek dodam, że nawiązuje do ,,Lolity’’ Nabokova. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego w 2023 roku :)

Zachęciłyście mnie do przeczytania omawianej książki ale Bibliotekę o północy też jeszcze raz przeczytam bo bardzo spodobało mi się to podróżowanie po życiu może nie tyle w czasie ale przestrzeni.

Słuchając waszej recenzji te książki od razu przyszła mi ta myśl książka Biblioteka o północy. Autor użył w niej fajnej podróży po wyborach kierunku naszego życia, czyli co by było gdybym wybrała inaczej niż wybrałam. Bohaterka ma możliwość nie tylko zobaczenia ale bycia sobą jako .... . Ogólnie książka bardzo wciąga ale koniec jest rozczarowujący. Szkoda, że autor poszedł na totalną łatwiznę i nie napisał lepszego zakończenia. Trzeba jeszcze dodać, że dziewczyna może to wszystko przeżyć po próbie popełnienia samobójstwa. Podkreślam nie jest to książka o chorobie depresji, leczeniu depresji tylko o podróżowaniu w wieloświatach swoich wyborów. Depresja a powiedziałabym raczej załamanie nerwowe bohaterki jest tu tylko punktem dzięki którym może podróżować po swoim życiu jako ....... .

Ależ ciekawie się słucha, mnóstwo wskazówek z drugiej strony:) Dziękuję.

Witam,wie ktoś jak wygląda książka od środka? Jaka jest wielkość trzcionki oraz, że tak powiem "gęstość" na stronie? Chcę kupić teściowej na prezent,ale wiem,że wzrok już nie ten;) i musi mieć troszkę większe litery ;)

Ustaw sobie ciemny motyw, bo oczy nie wytrzymają 😅

sięgnęłam po tę książkę, bo potrzebowałam czegoś z poczuciem humoru. Nie śmiałam się za często, nie płakałam również, bo nie płaczę z byle powodu, pewnie dlatego, że jestem sporo strasza i bardziej cyniczna niż główni bohaterowie i w niektórych miejscach zdarzyło mi się przewracać oczami. Ale (!), w sumie dawno nie czytałam obyczajówki ze spójnie opowiedzianą historią, w której cały czas byłam zaciekawiona, co się dalej wydarzy, z dobrze rozpisanymi dialogami, inteligentymi gierkami słownymi, z nieobciachowymi scenami zbliżeń głównych bohaterów, co naprawdę jest trudno rozpisać. A tu widzę taką młodą autorkę do tego i jestem zbudowana, że jest uważną obserwatorką życia i potrafi wprowadzić w świat swoich bohaterów w taki sposób, że jest ciekawie, oryginalnie i nie masz pytań, bo jest to tak opisane, że wyobraźnia sama klika. Nie wiem jakie autorka ma plany, ale niezłym motywem byłaby kontynuacja serii, jednak z kolejnymi bohaterami tej historii w roli głównej, czyli np. teraz historia Meli. Jestem zaskoczona, że fajnie mi się to czytało, bardzo rzadko sięgam po taką literaturę, zwłaszcza, że w większości te polskie obyczaje komediowo-romantyczne są żenujące (np. 2 lata temu przeczytany "Szczęsliwy los" Małgorzaty Starosty- tragic). Pozdrowienia dla obu Pań 👋👍

Kurde, dlaczego ja tak późno wpadłam na tą recenzję 🤔🧐

Powolutku zacząłem stawiać swoje pierwsze kroki z planem.

A ja jeszcze dodam że powstał film "Ostatnia arystokratka" i nawet udało mi się go obejrzeć z lektorem. Ale oczywiście książka to książka!

Jesteś super, a twój materiał genialny😊😁

Dziękuję za film - kolejne ogniwo w moim osobistym łańcuchu wielkich małych radości ostatnich dni. Serdecznie pozdrawiam i czekam z niecierpliwością na następne filmy 😁

Dziękuję za film. A w jaki sposób można zaprezentować książkę pani redaktor?

Witam fajnie przedstawisz prawdę jaka widzisz choć z pewnym dystansem .Wszędzie są władny przynajmniej takie mają mniemanie. Pozdrawiam ciekawe piszesz wydarzenia w swoich książkach 👍😊

Ja ja slucham na okrągło audiobooka w wykonaniu Pani Mirelli Rogozy-Biel.Świetna interpretacja. POLECAM🙂🙂

2 część 1 stycznia

Ja pisze 1 czesc ktora sie ukaze 6 lipca

Wzorowalem sie na t harrisie

Moja jest nacechowana wulgaryzmami jest bardzo brutalna

Bardzo ciekawie się zapowiada 👍choć różni się od tematyki pozostałych pani książek. Wpisuje na listę...

A jak słuchać na tej aplikacje w sensie nie czytać tylko żeby ktoś mi czytał

Uwielbiam Wasze recenzje, jeszcze nigdy się nie zawiodłam na polecanych książkach 😊 Już się cieszę na nowe filmy 🤗 Pozdrawiam serdecznie!

Miło zobaczyć powiadomienie o nowym filmie :)

Bardzo pozytywny przekaz. Literatura chyba najlepiej stymuluje rozwój intelektualny, odżywia wyobraźnię, wzmacnia siłę wyrazu itd. Internet jest fajnym miejscem, gdzie można znaleźć rozmaite, ciekawe poletka do eksperymentalnej uprawy swojej twórczości, oraz także odkrywania innych "siewców" i podziwiania ich niezwykłych kreacji, wybujałych dzięki urodzajnej płodności intelektu. Czasem, w takich dzikich zakątkach, zdarza się dostąpić owocu bardziej wartościowego, jak w cywilizowanej szklarni - choć tak naprawdę wartość produktów można dopiero ocenić, gdy się je skonfrontuje z większą grupą konsumentów. Kiedyś, goszcząc w takim miejscu, doznałem wielu ciekawych emocji - nie tylko tych przyjemnych, ale warto było, bo myślę, że trochę stamtąd wyniosłem, choć dotychczas nie ośmieliłem "się" zaprezentować na papierze, ale szczerze polecam, początkującym literatom takie portale, gdzie można otrzymać multum informacji zwrotnych, a potem wybrać sobie z tego całkiem niezły materiał do zbudowania czegoś fajnego itd. Pozdrawiam Autorkę! Dziękuję za rzeczowe porady i motywację.

"Podróż nieślubna" również mi się bardzo spodobała, od niej zaczęłam czytać książki tych autorek.

Ja ze swojej strony polecam książkę "Zawsze jest ciąg dalszy. Rozmowy z psychoterapetuami" Justyny Dąbrowskiej. Jest to zbiór rozmów z psychoterapeutami i psychoanalitykami. Wszyscy są już na etapie "późnego dojrzewania", więc jest sporo o śmierci i starości, autorka pyta m.in. skąd jej rozmówcy czerpią siłę. Skłania do refleksji. Jest inspirująca. W jednej z recenzji ktoś napisał, że "książka może być punktem wyjścia do oswojenia tematu psychoterapii." Moim zdaniem to ważna pozycja, wśród książek wydanych w ubiegłym roku.