Uwielbiam Pani filmy! Jestem cholerykiem melancholikiem a moja żona to flegmatyk melancholik (prawdziwy skarb). Żona ma trudne życie z kimś takim jak ja! W pracy jestem kierownikiem, oj wymagającym kierownikiem. Staram się zmieniać. Odkąd zaczęliśmy z żoną słuchać, rozumieć i wdrażać większość rozwiązań, w naszej rodzinie znacząco poprawiła się atmosfera. Aż chce się żyć. Jest lepiej! A będzie jeszcze lepiej. Dzięki Pani w wielu polskich rodzinach zapanował pokój! Myślę, że powinna dostać Pani Nobla w kategorii POKOJOWA NAGRODA NOBLA! Poważnie tak myślę 👍 🌞
Perfekcjonizm zmarnował mi dużo czasu... teraz jestem mama dwójki dzieci i to dzięki nim zrozumiałam, że trzeba sie zmienić: nastawienie , zachowanie, wyrażanie ( mniej krytyki- chwalenie) i wiele innych spraw przepracować. Jest o niebo lepiej, czerpiemy z życia ile się da. Szkoda, że wcześniej nie mialam tej wiedzy
Właśnie, skąd ja to znam: "A dlaczego nie 5"? "Czego nie umiałaś?" (Czego się nie douczyłaś? Czego ci zabrakło?). Kiedy dostałam lepszą i gorszą ocenę, to skupiali się oczywiście na tej gorszej, zawsze było skupianie się na brakach i niedociągnięciach, nierealne oczekiwania itd. Koszmar! Trzeba naprawdę sporo się napracować nad sobą i to przy dobrym wsparciu (dobry psycholog!), żeby to wszystko przepracować i odkręcić. Taki neurotyczny perfekcjonizm naprawdę odbiera radość życia i wiarę w siebie. Ciężko z tym żyć i trudno to zmienić, uwolnić się od tego. Pozdrawiam Panią i wszystkich "perfekcjonistów" ! :)
Słucham z pełną uwagą. Duży materiał. Ogromna wiedza i doświadczenie. Lubi pani dużo mówić. Myślę, druga Kasia Prokopyk. Poznałem ją w psychiatryku. Zaprzyjaźniliśmy się. Ogromnie dużo mówiła. Wielkie doświadczenie. Musiała się wypowiedzieć. Ja lubiałem słuchać i się uczyłem od niej. Było ciekawie i wesoło. Żartowaliśmy. No i czas leciał. Ale wszystko się kończy. Program też. Wypowiedz się, Kasiu. To dobrze robi na psychikę. Potem można się wypłakać i zrelaksować. To najważniejsze po depresjach I lękach. Mama mówi, że jesteś gaduła. Wyjaśniłem jej, że masz swoje trzy grosze. Niech się pani trzyma, pani Kasiu. Do przodu.
Dziękuję Kasiu za kolejny otwierający oczy film! Ja nie jestem perfekcjonistką w domu, ale w pracy to jestem pracoholik i perfekcjonista. Natomiast małżonek - wypisz, wymaluj perfekcyjny melancholik. W domu wiecznie jestem na cenzurowanym ... Wszystkie uchybienia :) zaraz dojrzy, a jak nawet nic nie powie, to po tygodniu wytknie ... Wtedy mam ochotę go udusić!:) Ach, żeby tak zechciał obejrzeć Twoje filmy Kasiu .:) Może zrozumiałby, że człowiek nie może być perfekcjonistą 24h na dobę. :)
Pani Kasiu, ważny filmik! Dziękuję. Warto walczyć choć jest to często droga przez mękę. Ja do dziś(37lat) wychodzę spod wpływów turbo perfekcyjnego, bardzo wymagającego i zdolnego skądinąd ojca. Chyba najtrudniejsze było dla mnie zrozumieć różnice między miłością a zrealizowaniem oczekiwań. Pomogli przyjaciele, mieszkanie daleko od domu, próby życia po swojemu. Dziś już coraz częściej adekwatnie patrzę na rzeczywistość nie tracąc przy tym szalonych pomysłów czy oryginalności. Wiadomo, zawiechy są ale dwójka dzieci szybko mnie z tego stanu wyprowadza:) Życzę powodzenia wszystkim perfekcyjnym melancholikom w częstszym osiąganiu stanu luzu i pozwolenia sobie na błąd! Świat się nie zawali a jutro też jest dzień❤️
Bardzo ważny temat, który dotyka naprawdę dużą część z nas, coraz częściej ludzi bardzo młodych, nie zawsze brak działania wiąże się ze wstydem czy strachem przed krytyką innych, my sami jako perfekcjoniści jesteśmy swoimi największymi krytykami ... Od roku tworzę materiały na TH-cam, poświęcam czas na nagrywanie, montaż, obróbkę, inwestuję w sprzęt, a mimo to dalej nic się nie pojawiło, bo nie jest tak idealne jakbym chciała, a cały czas z tym walczę, mam nadzieję że ten rok mimo tych wszystkich złych wydarzeń przyniesie też dużo dobra w postaci otworzenia się na nowe i w końcu uda mi się pogodzić z tym że zrobione jest lepsze od idealnego. Dużo zdrowia i radości w tym trudnym czasie :*
Oj tak tak, wiem cos o tym. Dzięki Bogu, ze w dużej mierze poprzez swoje doświadczenia życiowe moje zachowanie w tym aspekcie się zmienia. Teraz uczę się doceniać autentyczność zamiast perfekcjonizmu i chyba to ja sama musiałam w końcu przyzwolic sobie samej na to, pozdrawiam
Dziękuję za ten film! Jestem tym przykładem, o którym powiedziała Pani w 24:30 i dopiero teraz myślę o obronie mojego tematu z magisterki, bo nie byłam w stanie poradzić sobie ze swoimi ambicjami. Choć ciągle się boję czy dam radę :( Mam prawie 30 lat, w domu zawsze słyszałam (i do tej pory słyszę), że wszystko mogłam zrobić lepiej. Pozdrawiam!
Kasiu, jesteś cudowna osoba! Bardzo dziękuje za filmik. Oglądam twoje filmiki od dłuższego czasu i uwielbiam tu wracać. Mówisz bardzo merytorycznie i zwiezle. Z przyjemnością się Ciebie ogląda. Bije od Ciebie pozytywna energia. Perfekcjonizm to jak choroba, która zjada szczęście od środka. Znam to z własnej autopsji :) Dzieki tobie, przypomniałem sobie ze warto jest wrócić do tematu. Serdecznie Pozdrowienia. Adam
Chetnie ogladam pani filmiki, ciekawe, informacyjne, zywo i przystepnie prowadzone. Bardzo dziekuje za nie. Edukacja o naszej psychice i zachowaniach jest super wazna i bardzo potrzebna. Ten odcinek wyjatkowo mi sie podoba. Moze dlatego , ze jest miejscami dosc osobisty. Pokazuje Pani z przymruzeniem oka i pieknym szerokim usmiechem, jak sama przelamala w sobie destruktywne mechanizmy i od tej pory trzyma zle duchy na wodzy. To bardzo przemawia do wyobrazni i motywuje do pracy nad soba. Dziekuje!
Przez moj perfekcjonizm nie swietowalam moich najwikszych sukcesow jak dyplom z ksiegowosci czy prawo jazdy bo przeciez "inni juz dawno to osagneli" albo "udalo mi sie ale tyle wlozylam w to czasu i staran ze az wstyd, jakas chyba ulomna jestem". Straszne! Pani Kasiu, dziekuje za ten filmik i oby dzieki niemu jak najwiecej ludzi przestalo miec tak samokrytyczne podejscie :)
Cudowne słowa na temat rodziców. Pamietajmy, że zdecydowana większość z nich sama wychowała się w dysfunkcyjnej rodzinie. Część z nich przeżyła naprawdę ciężkie sytuacje (właśnie takie jak stan wojenny). Dopiero od niedawna zwraca się uwagę na wychowanie dzieci. Nawet kary cielesne w szkole nie tak dawno temu były normą- co wydaje mi się jako człowiekowi urodzonemu pod koniec lat 90 całkowitą abstrakcją. Nie możemy obwiniać rodzicieli, należy wybaczyć i szukać rozwiązania. Życzę nam wszystkim naprawienia głowy i wiary, że się da.
Pani Kasiu, bardzo lubię w Pani tą naturalność, prawdziwość, lekkość i uśmiech. Dziękuję, że mówi Pani ze szczerością też o sobie. Wspaniała dawka dobrej energii i humoru❤😊👍
Ja niestety uprawiałem sport na poziomie zawodowym i po kontuzji kolana nie potrafię się już nim cieszyć, bo bez grania w lidze nie czuję sensu. I jak żyć :p
A ja żyję z takim człowiekiem i pomału wysiadam, bo nic co Robię nie jest wystarczająco dobre. Oj przecież siedzenie z dzieckiem w domu to nic. Powinno się jeść z podłogi itp. Ciężko powiem Wam
Dziekuje za cenne informacje i Pani smiech :) Uwielbiam! ❤ Ojjj temat brzmi znajomo! Na szczescie praca nad soba i kontakty z nieperfekcjonistami pomagaja ;) Powodzenia dla wszystkich perfekcjonistow! Zatrzymamy ten pociag 💪
Bardzo ciekawy filmik. W Niemczech, gdzie obecnie mieszkam, jest takie powiedzenie "sterben in Schönheit", czyli "stanąć w biegu starając się osiągnąć najwyższy poziom perfecjonizmu, który jest nie do osiągnięcia". Przypomina mi się tu historia mojego znajomego, który zaangażował się w tworzenie strony internetowej z dwoma kobietami, wspólniczkami. Im cały czas się coś nie podobało - grafika, czcionka, wszystko. Niby projekt miał wystartować, ale zawsze coś im się nie podobało. Masę kasy utopiły w to wszystko i chciały, by znajomy też inwestował bez końca, chociaż to było bez sensu. W końcu znajomy zerwał z nimi współpracę. I proszę sobie wyobrazić - one wciąż pracują nad tym projektem- biznes nie wystartował, bo one wciąż tam poprawiają - i to tak trwa kilka lat. W tym czasie mój znajomy poprowadził z sukcesem wiele innych projektów. A one wciąż tkwią w jednym miejscu, w kieszeni swoich mężów.
A jest coś takiego jak leniwy perfecjonista? Taki który ciągle ma z tyłu głowy niezadowolenie bo ciągle trzeba coś trzeba zrobić, więcej sprzątać, więcej pracować, zdrowo gotować, lepiej zajmować się dziećmi, a z drugiej strony wkrada sie lenistwo, bo skoro i tak czegoś doskonale nie zrobię to może w ogóle odpuścić? I potem żyje człowiek w takim pół smietniku bo po co sprzątać skoro ciągle się balagani itp. Ewentualnie mozliwe sa większe zrywy raz na jakis czas, a potem pojawia się zmęczenie i odpuszczanie sobie. Co tu jest większym problemem do leczenia, lenistwo czy perfekcjonizm ?
Też tak mam kiedyś wszystko wyglancowane I ogarnięte. Potem pojawił się mąż niepergekcjonista I mi już witki tak opadają że dałam sobie spokój z wszystkim ale na ten pół śmietnik też nie mogę patrzeć.
@@amrii granice poznasz w dniu w którym wk..w osiągnie apogeum I nie ważne co będzie stało na Twej drodze zostanie zmiecione, meble poprzestawiane A rzeczy które za bardzo się brudziły ale jakoś on nie był w stanie ich wyczyścić wyrzucone by nie stanowiły już problemu I nie ważne że był to telewizor 🤣🤣🤣🤣
Przez narzucanie sobie zbyt wysokich wymagań z czasem porzucałam swoje kolejne pasje, bo przecież - ktoś umie ode mnie lepiej śpiewać, ktoś lepiej gra na gitarze, a ja kształciłam się latami,a i tak zawsze znalazł się ktoś kto robi to przecież lepiej, więc w końcu postanowiłam przestać w ogóle śpiewać i grać. Po latach widzę, że wpadłam w pułapkę perfekcjonizmu i nadal w niej tkwię.
Dziękuję Ci Kasiu za ten kolejny filmik. Bardzo DOCENIAM Twoją wiedzę. Najbardziej mi się podoba gdy podawajesz przykłady. Ja lubię słuchać mądrych osób i inspirować się nimi Jeśli coś jest dla mnie ja jego matka trójki dzieci dwoje wychowałam za granicami Polski więc dawałam sobie świetnie radę bez pomocy rodziców doświadczenia również jestem pedagogiem , więc Uwielbiam to co dotyczy rodziny wychowania dzieci szczególnie samorozwoju. 1 niestety gdy wróciłam do Polski mojej mamy jest podobało się to że słucham TH-cam i czy tam różne posty czasami na Facebooku a robi to wtedy gdy na przykład gotuje zakładam słuchawki Albo jak już dzieci śpią albo jak ćwiczę. I to nie chodzi o to że ja chcę być perfekcyjna; dzięki temu robią ze dwie czynności jednocześnie pogłębiam swoją wiedzę i wykorzystuje to w swoim życiu .Szkoda i Przykre to jest że ona to krytykuje za moimi plecami. Pozdrawiam cię serdecznie i czekam na kolejne filmiki
myślę, że to jest temat rzeka. ja mam ogromny problem z perfekcjonizmem, lękiem i wypaleniem. Od stycznia bez pracy bo postanowiłam się zwolnić, syndrom oszusta i powyższe mnie tak zmasakrowały. Jak na razie żadne rady mi nie pomogły co do walki z perfekcjonizmem, bo rada typu: odpuść sobie, daj sobie żyć, jesteś i pracujesz wystarczająco dobrze, to mi się nie przykleja. W sensie, gdzieś na poziomie głowy tak, ale na poziomie serca nie. I mam poczucie utknięcia.
Pani Kasiu jak panią słucham to wszystko wydaje się Takie oczywiste i proste... ten niesamowity optymizm po prostu zarażę👍🏼... dzięki pani filmikom zrozumiałam swoje dzieci ale jeszcze muszę nad soba pracować żeby nam się łatwiej żyło...Szkoda że takiej wiedzy nie przekazują nam zanim wyjdziemy w związek i zanim urodzą się dzieci wtedy żyłoby nam się wszystkim bardziej zgodnie...Pozdrawiam panią życzę zdrowia i liczę na kolejne bezcenne rady😘
Super filmik jak zawsze 🙂 ja niestety jestem perfekcjonistką melancholiczka, ale po terapii właśnie widzę duża zmianę u siebie. Jeszcze najgorsze piętno odciska perfekcjonizm sprzątania, ale myślę że to jeszcze do przepracowania🙂
Pani Kasiu patrzę w pani opis pod filmem o sobie, pracowała pani w terapii dzieci, które miały problem z czytaniem... Może jakis filmik na temat tego jak wspomóc dziecko i jakieś przykłady co z nim robić w domu jeżeli nie chodzi do przedszkola, oraz np skąd takie problemy w czytaniu wynikają i jak im zapobiegać. Pozdrawiam
Chętnie pomogę, mtetod jest kilka, wszystko zależy od wieku i etapu rozwoju dziecka.. np. Metoda Domana tzw. czytanie globalne dobre jest zawsze. Daj znać jak potrzebujesz konkretów.
Pierwsze co jak tylko odpaliłam filmik zwróciłam uwagę na inne oświetlenie - także wyszło super Pani Kasiu :) i treści jak zwykle niesamowicie potrzebne, bardzo się w Pani słowach odnajduje jak melancholik. Jak tak sobie analizuje temat osobowości, to melancholikowi ze wszystkich typów żyje się jemu samemu ze sobą najgorzej. Właśnie przez ten nieszczęsny perfekcjonizm. Dużo pracy przede mną, ale też wiele za mną dzięki Pani. I olśnienie tego filmiku - już od dziecka rezygnowałam z wykonywania czynności, które po prostu sprawowały mi radość, bo nie przynosiły żadnych wymiernych efektow, wiec były bez sensu. Nigdy mówiąc szczerze nie łączyłam tego z destrukcyjnym perfekcjonizmem, a tutaj kolejne jego oblicze. Za to wczoraj z moim 5-latkiem tak wyciągnęłam się w kolorowanie, że dla samego przełamania moich chorych schematów będę to robić sama dla siebie. Mimo, że nadal mam myśli "PRZECIEŻ TO BEZ SENSU". :) PS Pięknieje Pani z odcinka na odcinek
Moja mama pytła ,co dostałaś, minus 5 odpowiadałam. A Jola co dostała, 5 odpowiadałam, no i się zaczynało. Do tej pory nie lubię Joli, chociaż była całkiem fajną dziewczyną, ale dla mnie niedościgniony ideał
80 tys. subskrypcji, wow! 🧚♀️ 🧜♀️ Dziękuję za nagranie. Ciężko jest robić tyle, ile można i ile wystarczy, a nie dopracowywać wszystko idealnie. Nie wiem, czy jestem perfekcjonistką, niemniej parę zjawisk z filmiku u siebie widzę.
Miałam taki burnt out macierzyński. Byłam w takim momencie że nie mogłam uwierzyć że ludzie chcą mieć dzieci bo to jest tyle rzeczy do ogarnięcia. Perfekcyjne noszenie, perfekcyjne karmienie, perfekcyjne zabawy, perfekcyjne bodźce. O matko. Każdy kolejny dzień był gorszy od drugiego. Na szczęście w porę zwróciłam się o pomoc w ogarnięciu tych natrętnych myśli bo nie byłam wstanie funkcjonować i były dni że uznawałam że lepiej leżeć na kanapie i czekać aż przyjdzie noc niż robić cokolwiek bo i tak będzie źle. Do dzisiaj zdarzają się gorsze dni, ale nie mam takiej presji i umiem sobie z nimi poradzić. Byłam wstanie uwierzyć w swoje siły i zawalczyć o wymarzoną pracę bez poczucia winy że zabieram coś dziecku. Sądzę że walka z tym neurotyzmem perfekcjonizmu będzie mi towarzyszyć już zawsze ale da się z tym żyć i być szczęśliwym :)
O rany! Byłam tam! dokladnie w tym samym miejscu. Każdy aspekt wychowania dziecka musiał być idealnie, zgodnie z aktualną wiedzą itd. to był koszmar. Gdyby nie terapia zatyralabym się. Cieszę się, że sobie radzisz z tym i i oby dalej :)
Ja jestem perfekcjonistka z dysfunkcyjnego domu. Łapie sie dokładnie na tym o czym Kasiu wspomniałaś, gdy dzieci szaleją i bawią się w najlepsze mi w głowie rodzi się myśl, że czemu nie usiąda do książki lub nie zaczną sprzątać...?! Z innej beczki... Moje potrawy zawsze są 'niedorobione' ciasta średnie i wstyd mi kogokolwiek częstować ze strachu, że nie są dostatecznie dobre. Poza tym nie potrafię odpoczywać bo wtedy rodzi się w głowie myśl 'ty leniu, rusz sie do roboty'... Ciężko takim iść przez życie, bo nie potrafię sie nim cieszyć.
To się tyczy mnie.... Dążenie do perfekcji z trójką małych dzieci wykańcza mnie i co jakiś czas doprowadza do łez. Domyślam się dlaczego tak mam a nie umiem zmienić... Dziękuję i pozdrawiam
próbujemy się adoptować w środowisku, robimy innym lepiej niż sobie..a później dostrzegamy, że wcale dobrze na tym nie wyszliśmy. chcieliśmy żyć w zgodzie, a tu inni nawet to wykorzystali. gdy próbujemy walczyć i odpuszczać, nie podoba się to innym..czy wtedy jedyną drogą może być zerwanie takiej relacji?
Dopiero tydzień temu odkryłam Pani kanał i teraz oglądam wszystkie filmiki po kolei! Uważam, że ma Pani przepiękny uśmiech, zawsze rewelacyjnie dobrane okulary do outfitu i oczywiście, opowiada Pani o niezmiernie ważnych rzeczach w sposób przystępny i ciekawy. Chciałam również dodać, że TH-cam czynnie oglądam od lat ok. 10, przez ten czas zostawiłam pod różnorodnymi filmami może 2-3 komentarze. Raczej wstrzymuję si od publicznego wyrażania opinii, czy to negatywnej czy pozytywnej, wychodzę z założenia, że nie na każdy temat muszę mieć swoje zdanie. Dziś jednak jest 4-ty komentarz, no nie mogę nie podziękować Pani za tak cenną wiedzę, która kształtuje pokolenia. Bardzo, bardzo dziękuję i idę oglądać dalej:)
Pani Kasiu. Jak ja sie ciesze ze Pani pokonala swoj perfekcjonizm i wypuscila te wszystkie filmiki. Ja sie staram wygramolic z moich ograniczen. Jakis moze perfekcjonizm w tym jest bo robie cos z werwa iwizja takiego lal a potem chowam do szuflady i z czasem stwierdzam ze to jednak chyba to wstyd ludziom pokazac
Zerwałam niektóre relacje dlatego, że były toksyczne (co zobaczyłam i zrozumiałam dopiero po pewnym czasie), a nie dlatego, że "nie miałam na to czasu". Miałam z tego powodu przez jakiś czas poczucie winy, ale uwolniłam się w końcu od tego. Mam skłonność do perfekcjonizmu i pracoholizmu, bo tak zostałam wychowana, a nie dlatego, że jestem melancholikiem, chociaż jestem mel. (ale nie jestem taka "perfekcyjna" we wszystkim :) ).
Ja cały czas walczę z moim perfekcjonizmem. Tak naprawdę pojawienie się dzieci w moim życiu pokazało mi że bez sensu jest dążenie do swoich wyidealozowanych standardów. Oczywiście denerwuje mnie bałagan w domu, ale coraz częściej wrzucam na luz i po prostu cieszę się chwilą z bliskimi.
Dziękuję, daje do myślenia:) pocieszylam się trochę, bo jestem perfekcjonistka ale też potrafię się cieszyć i dostrzegać to co zrobiłam :) i być zadowolona :)
Dziekuje Pani Kasiu, super material. Czy moglaby Pani polecic jakies ksiazki przez ktore moglabym przepracowac pewne rzeczy indywidualnie? Pozdrawiam serdecznie.
przyznam ze jestem osobą ktorą PANI opisuje ... i zastanawiam sie jak to zmienic oraz jak zaczac zyc pełnią zycia i cieszyc sie zyciem , moc innaczej spojrzec na swiat i ludzi
Pani Kasiu, oglądając ten odcinek się popłakałam. Łzy leciały, ponieważ idealnie Pani mówiła o mnie... Wiecznie niezadowolonej z efektów pracy, wiecznie poprzeczka postawiona za wysoko. Obsesja perfekcjonizmu, która prowadzi do braku radości z życia, pracoholizm (jeszcze godzinka, jeszcze dwie, jeszcze kilka dokumentów, żeby było później łatwiej--a później dowalają jeszcze więcej i w ten sposób, po niecałych 3 latach jestem kompletnie wypalona zawodowo), a jak dołożymy do tego pracę zdalną z powodu epidemii, to ja już nawet nie umiem się cieszyć z nowego mieszkania, które nie jest dokończone, bo zamiast zajmować się tym.... ja pracuję.... ciągle... A później padam na twarz... Później wyrzuty sumienia, że zaniedbałam dom, że mogłam więcej czasu spędzić z mężem, że mogłam zająć się hobby... że mogłam poczytać książki, które kupuje, ale leżą bo nie mam czasu, a wieczorami siły ich przeczytać 😢😢😢 A znajomych nie zaproszę, bo bałagan w domu, a czegoś nie opublikuje, bo nie jest to perfekcyjne... Ja już mówię o tym wśród znajomych oficjalnie, że mnie to niszczy i ja to widzę, ale nie umie postawić sobie granicy... wydaje mi się, że powoli przesuwa się to do depresji 😔 bo brak radości z życia to już jest widoczny z kilometra i choćbym się starała na siłę się cieszyć, to boli jeszcze bardziej (+ dodatkowo jestem WWO) co łącznie daje psychiczne wyczerpanie Dziękuję za ten film💓
P. S. Swoją pracę mgr pisałam 3 lata, bo chciałam mieć tak idealnie, tak wszystko w niej idealnie opisać, wszystko żeby było zawarte 🤣🤣i co... Promotor chciał mi dać dyplom z wyróżnieniem, ale uczelnia się nie zgodziła.ponieważ.... 3-krotnie przedłużałam zakończenie studiów 🤣🤣🤣 ot taka fajna sytuacja hahahah
Pani Kasiu 😂😏Trafiła Pani i teraz zrozumiałam o co kaman Pewnie nie raz i nie dwa jeszcze zrozumiem to i tamto Powinnam znaleźć Panią dawno temu, kiedy wyniosłam się z domu rodzinnego Ile życia tracimy, by znaleźć drogę, partnera i w końcu zrozumieć siebie, o ile w ogóle Dziękuję bardzo za Pani kanał i ważne kwestie dotyczące tego obłędu wokół 👍🤗😌Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia 😊😊😊😊🤗🤗🤗🤗
Haha😂jakbym słyszała siebie... ciągle za mało, mogło być lepiej...nie no porażka co to ma być?😅 To jeszcze nie to...tragedia z taką samokrytyka wobec siebie, czuję się ciągle nie dość dobra lub najgorsza...
jestem melancholiczka, do tego mama od zawsze byla perfekcjonistka i wg niej zawsze bylo cos co zle zrobilam, np specjalnie wysprzatalam po sobie, zeby matka nie dostala furii (choleryczka), jak jakas resztke jedzenia badz plame na obrusie zauwazyla to robil sie cyrk, tak jest do dziś. Mam 19 lat. I czesto mam wrazenie ze jestem niewystarczajaca i beznadziejna. moj typ osobowosci to intp/intj
czy mogłaby Pani zrobić filmik o dzieciach, które nie wierzą w siebie? moja 3latka wciąż powtarza, ze nic nie umie, denerwuje sie jak jej cos nie wyjdzie za pierwszym razem. dziecko jest ponadprzecietnie zdolne matematycznie a ma niska samoocene. nie wiem z czego ona wynika, bo NIGDY jej nie skrytykowalam za nic.
Nie rozumiem jednego.. Jak to jest, że musimy akceptować/ wybaczać.. skoro oni już dziś żyją w Naszym świecie.. dostępnym do psychologów/ psychoterapeutów ale nie korzystają z tego .. Nie mają świadomości.. to fakt ale to przykre , że wszystko zostaję na naszych barkach..
Oj mam męża perfekcjoniste,nigdy nie mogę się czuć swobodnie co chwilę mam pilnwoac porządku,gdzie chodzę jak chodzę nie po kałużach bo auto będzie brudne....
szkoda, że ci rodzice nie są tak wymagający wobec samych siebie, bo tego jakoś nigdy nie zauważyłam; a co do tego, że "mieli tylko to, co mieli" - książki były zawsze, tylko trzeba mieć wolę poszukiwania wiedzy
Uwielbiam Pani filmy!
Jestem cholerykiem melancholikiem a moja żona to flegmatyk melancholik (prawdziwy skarb). Żona ma trudne życie z kimś takim jak ja! W pracy jestem kierownikiem, oj wymagającym kierownikiem. Staram się zmieniać.
Odkąd zaczęliśmy z żoną słuchać, rozumieć i wdrażać większość rozwiązań, w naszej rodzinie znacząco poprawiła się atmosfera. Aż chce się żyć. Jest lepiej! A będzie jeszcze lepiej.
Dzięki Pani w wielu polskich rodzinach zapanował pokój!
Myślę, że powinna dostać Pani Nobla w kategorii POKOJOWA NAGRODA NOBLA!
Poważnie tak myślę 👍 🌞
"Sprzątnąć i elo nie?!" Jest pani super! 😂😂😂 bardzo lubię pani sluchac!
jesteś cudowna... dziękuję Ci że żyjesz, dziękuję Ci za Twoje słowa, rady i poczucie humoru :) uwielbiam!
Perfekcjonizm zmarnował mi dużo czasu... teraz jestem mama dwójki dzieci i to dzięki nim zrozumiałam, że trzeba sie zmienić: nastawienie , zachowanie, wyrażanie ( mniej krytyki- chwalenie) i wiele innych spraw przepracować. Jest o niebo lepiej, czerpiemy z życia ile się da. Szkoda, że wcześniej nie mialam tej wiedzy
Właśnie, skąd ja to znam: "A dlaczego nie 5"? "Czego nie umiałaś?" (Czego się nie douczyłaś? Czego ci zabrakło?). Kiedy dostałam lepszą i gorszą ocenę, to skupiali się oczywiście na tej gorszej, zawsze było skupianie się na brakach i niedociągnięciach, nierealne oczekiwania itd. Koszmar! Trzeba naprawdę sporo się napracować nad sobą i to przy dobrym wsparciu (dobry psycholog!), żeby to wszystko przepracować i odkręcić. Taki neurotyczny perfekcjonizm naprawdę odbiera radość życia i wiarę w siebie. Ciężko z tym żyć i trudno to zmienić, uwolnić się od tego. Pozdrawiam Panią i wszystkich "perfekcjonistów" ! :)
Pamiętam to do dzisiaj... dlaczego nie 5....
u mnie to samo i tez bylam perfekcjonistka przez to
Ehh "odbiera radość z życia" tak bardzo prawda. Pozdrawia melancholik + dysfunkcyjna rodzina.
Słucham z pełną uwagą. Duży materiał. Ogromna wiedza i doświadczenie. Lubi pani dużo mówić. Myślę, druga Kasia Prokopyk. Poznałem ją w psychiatryku. Zaprzyjaźniliśmy się. Ogromnie dużo mówiła. Wielkie doświadczenie. Musiała się wypowiedzieć. Ja lubiałem słuchać i się uczyłem od niej. Było ciekawie i wesoło. Żartowaliśmy. No i czas leciał. Ale wszystko się kończy. Program też. Wypowiedz się, Kasiu. To dobrze robi na psychikę. Potem można się wypłakać i zrelaksować. To najważniejsze po depresjach I lękach. Mama mówi, że jesteś gaduła. Wyjaśniłem jej, że masz swoje trzy grosze. Niech się pani trzyma, pani Kasiu. Do przodu.
Dziękuję za filmik i za nadzieję że można ten "pociąg" zatrzymać. Nie pozostaje nic innego jak solidnie zabrać się do pracy nad sobą :-)
Dziękuję Kasiu za kolejny otwierający oczy film!
Ja nie jestem perfekcjonistką w domu, ale w pracy to jestem pracoholik i perfekcjonista.
Natomiast małżonek - wypisz, wymaluj perfekcyjny melancholik.
W domu wiecznie jestem na cenzurowanym ...
Wszystkie uchybienia :) zaraz dojrzy, a jak nawet nic nie powie, to po tygodniu wytknie ...
Wtedy mam ochotę go udusić!:)
Ach, żeby tak zechciał obejrzeć Twoje filmy Kasiu .:) Może zrozumiałby, że człowiek nie może być perfekcjonistą 24h na dobę. :)
Pani Kasiu, ważny filmik! Dziękuję. Warto walczyć choć jest to często droga przez mękę. Ja do dziś(37lat) wychodzę spod wpływów turbo perfekcyjnego, bardzo wymagającego i zdolnego skądinąd ojca. Chyba najtrudniejsze było dla mnie zrozumieć różnice między miłością a zrealizowaniem oczekiwań. Pomogli przyjaciele, mieszkanie daleko od domu, próby życia po swojemu. Dziś już coraz częściej adekwatnie patrzę na rzeczywistość nie tracąc przy tym szalonych pomysłów czy oryginalności. Wiadomo, zawiechy są ale dwójka dzieci szybko mnie z tego stanu wyprowadza:) Życzę powodzenia wszystkim perfekcyjnym melancholikom w częstszym osiąganiu stanu luzu i pozwolenia sobie na błąd! Świat się nie zawali a jutro też jest dzień❤️
👏👏👏Gratulacje☺️Brawa za odwagę zawalczenia o siebie.
@@joannaskwirska5760 dziękuję ❤️
Bardzo ważny temat, który dotyka naprawdę dużą część z nas, coraz częściej ludzi bardzo młodych, nie zawsze brak działania wiąże się ze wstydem czy strachem przed krytyką innych, my sami jako perfekcjoniści jesteśmy swoimi największymi krytykami ... Od roku tworzę materiały na TH-cam, poświęcam czas na nagrywanie, montaż, obróbkę, inwestuję w sprzęt, a mimo to dalej nic się nie pojawiło, bo nie jest tak idealne jakbym chciała, a cały czas z tym walczę, mam nadzieję że ten rok mimo tych wszystkich złych wydarzeń przyniesie też dużo dobra w postaci otworzenia się na nowe i w końcu uda mi się pogodzić z tym że zrobione jest lepsze od idealnego. Dużo zdrowia i radości w tym trudnym czasie :*
Oj tak tak, wiem cos o tym. Dzięki Bogu, ze w dużej mierze poprzez swoje doświadczenia życiowe moje zachowanie w tym aspekcie się zmienia. Teraz uczę się doceniać autentyczność zamiast perfekcjonizmu i chyba to ja sama musiałam w końcu przyzwolic sobie samej na to, pozdrawiam
Dziękuję za ten film! Jestem tym przykładem, o którym powiedziała Pani w 24:30 i dopiero teraz myślę o obronie mojego tematu z magisterki, bo nie byłam w stanie poradzić sobie ze swoimi ambicjami. Choć ciągle się boję czy dam radę :(
Mam prawie 30 lat, w domu zawsze słyszałam (i do tej pory słyszę), że wszystko mogłam zrobić lepiej.
Pozdrawiam!
Oj, u mnie tak samo z doktoratem, ale damy rade 💪 I nie mowmy ze dostaniemy dyplom, bo komisja bedzie miala slabszy dzien 🤣
A ja myślę, że jest Pani dokładnie w miejscu swojego powołania. Świetnie sie Pani słucha. Przekaz jest prosty i mega konkretny.
Kasiu, jesteś cudowna osoba! Bardzo dziękuje za filmik. Oglądam twoje filmiki od dłuższego czasu i uwielbiam tu wracać. Mówisz bardzo merytorycznie i zwiezle. Z przyjemnością się Ciebie ogląda. Bije od Ciebie pozytywna energia. Perfekcjonizm to jak choroba, która zjada szczęście od środka. Znam to z własnej autopsji :) Dzieki tobie, przypomniałem sobie ze warto jest wrócić do tematu. Serdecznie Pozdrowienia. Adam
Pani Kasiu
Ten filmik w punkt o mnie.
Dziękuję
Chetnie ogladam pani filmiki, ciekawe, informacyjne, zywo i przystepnie prowadzone. Bardzo dziekuje za nie. Edukacja o naszej psychice i zachowaniach jest super wazna i bardzo potrzebna. Ten odcinek wyjatkowo mi sie podoba. Moze dlatego , ze jest miejscami dosc osobisty. Pokazuje Pani z przymruzeniem oka i pieknym szerokim usmiechem, jak sama przelamala w sobie destruktywne mechanizmy i od tej pory trzyma zle duchy na wodzy. To bardzo przemawia do wyobrazni i motywuje do pracy nad soba. Dziekuje!
Przez moj perfekcjonizm nie swietowalam moich najwikszych sukcesow jak dyplom z ksiegowosci czy prawo jazdy bo przeciez "inni juz dawno to osagneli" albo "udalo mi sie ale tyle wlozylam w to czasu i staran ze az wstyd, jakas chyba ulomna jestem". Straszne!
Pani Kasiu, dziekuje za ten filmik i oby dzieki niemu jak najwiecej ludzi przestalo miec tak samokrytyczne podejscie :)
Ja tez. Ze studiów się nie cieszyłam. Z prawka.. Itd. Dopiero mąż nauczył mnie cieszyć się tym co jest.
Dziękuje za pani filmiki oglądam prawie każdy bardzo mi pomagają w mojemu życiu Zdzisława
Pani Kasiu. Prawdziwe!!!!!!cenne informacje.;)
Cudowne słowa na temat rodziców. Pamietajmy, że zdecydowana większość z nich sama wychowała się w dysfunkcyjnej rodzinie. Część z nich przeżyła naprawdę ciężkie sytuacje (właśnie takie jak stan wojenny). Dopiero od niedawna zwraca się uwagę na wychowanie dzieci. Nawet kary cielesne w szkole nie tak dawno temu były normą- co wydaje mi się jako człowiekowi urodzonemu pod koniec lat 90 całkowitą abstrakcją. Nie możemy obwiniać rodzicieli, należy wybaczyć i szukać rozwiązania. Życzę nam wszystkim naprawienia głowy i wiary, że się da.
Pani Kasiu,po raz kolejny Pani pokochałam za to co Pani robi ❤️ dziękuję
Pozdrawia melanchoik, perfekcjonista :), nieustannie poprawiany przez swoich rodziców.
Pani Kasiu, bardzo lubię w Pani tą naturalność, prawdziwość, lekkość i uśmiech. Dziękuję, że mówi Pani ze szczerością też o sobie. Wspaniała dawka dobrej energii i humoru❤😊👍
Nie trzeba szefów z pracy dzieci rodzone .....one powiedzą prawdę o swoim domu i rodzicach .....
Pani Kasiu czy zrobi Pani odcinek o hiperwrażliwych osobach? Ostatnio koleżanka polecała książkę "Mówili, że jestem zbyt wrażliwa".
Wspaniała książka
Polecam
Film potwierdził moje przypuszczenia o sobie, dziękuje Pani
Myślę - udało mi się, Super! Doceniam siebie, nawet, gdy inne osoby mnie nie doceniają lub gaszą.
Bardzo trafne uwagi, jakbym słuchała o sobie😅 dzięki! ! bardzo pomocne w uświadomieniu sobie swoich schematów działania 👍🤩
Ja mam zdrowy protekcjonizm w sporcie...kocham sport i sprawia mi największą radość kiedy ćwiczę porządnie, starannie i odpowiedzialnie.
Ja niestety uprawiałem sport na poziomie zawodowym i po kontuzji kolana nie potrafię się już nim cieszyć, bo bez grania w lidze nie czuję sensu. I jak żyć :p
Brawo, pięknie powiedziane. Wręcz owacje na stojąco!
A ja żyję z takim człowiekiem i pomału wysiadam, bo nic co Robię nie jest wystarczająco dobre. Oj przecież siedzenie z dzieckiem w domu to nic. Powinno się jeść z podłogi itp. Ciężko powiem Wam
Wspó£czuję. Mój mąż jest ok, ale mama przychodzi i mnie krytykuje. Jefna poprawka: z dzieckiem się nie siedzi, to jest opieka. Praca!
Dziękuję za filmiki :) Czy mogłaby Pani polecić jakieś wartościowe książki na ten temat? Pozdrawiam!
Dziekuje za cenne informacje i Pani smiech :) Uwielbiam! ❤ Ojjj temat brzmi znajomo! Na szczescie praca nad soba i kontakty z nieperfekcjonistami pomagaja ;) Powodzenia dla wszystkich perfekcjonistow! Zatrzymamy ten pociag 💪
Super pięknie dziękuję
Bardzo ciekawy filmik. W Niemczech, gdzie obecnie mieszkam, jest takie powiedzenie "sterben in Schönheit", czyli "stanąć w biegu starając się osiągnąć najwyższy poziom perfecjonizmu, który jest nie do osiągnięcia". Przypomina mi się tu historia mojego znajomego, który zaangażował się w tworzenie strony internetowej z dwoma kobietami, wspólniczkami. Im cały czas się coś nie podobało - grafika, czcionka, wszystko. Niby projekt miał wystartować, ale zawsze coś im się nie podobało. Masę kasy utopiły w to wszystko i chciały, by znajomy też inwestował bez końca, chociaż to było bez sensu. W końcu znajomy zerwał z nimi współpracę. I proszę sobie wyobrazić - one wciąż pracują nad tym projektem- biznes nie wystartował, bo one wciąż tam poprawiają - i to tak trwa kilka lat. W tym czasie mój znajomy poprowadził z sukcesem wiele innych projektów. A one wciąż tkwią w jednym miejscu, w kieszeni swoich mężów.
Jestem zestresowana oczekiwaniami. O sobie myślę, że dobrze i bardzo zrobiłam, na ile mogłam najlepiej.
To mi było dziś potrzebne. Dziękuję 💗
Dziękuję, bardzo mi Pani pomaga! Pozdrawiam!
A jest coś takiego jak leniwy perfecjonista? Taki który ciągle ma z tyłu głowy niezadowolenie bo ciągle trzeba coś trzeba zrobić, więcej sprzątać, więcej pracować, zdrowo gotować, lepiej zajmować się dziećmi, a z drugiej strony wkrada sie lenistwo, bo skoro i tak czegoś doskonale nie zrobię to może w ogóle odpuścić? I potem żyje człowiek w takim pół smietniku bo po co sprzątać skoro ciągle się balagani itp. Ewentualnie mozliwe sa większe zrywy raz na jakis czas, a potem pojawia się zmęczenie i odpuszczanie sobie. Co tu jest większym problemem do leczenia, lenistwo czy perfekcjonizm ?
JedwabnaMuffinka dobre pytanie. Mam bardzo podobnie
Też tak mam kiedyś wszystko wyglancowane I ogarnięte. Potem pojawił się mąż niepergekcjonista I mi już witki tak opadają że dałam sobie spokój z wszystkim ale na ten pół śmietnik też nie mogę patrzeć.
tak!
@@pauzzzs oo dokładnie. I zastanawiam się, gdzie jest granica między "olewaniem" a zadbaniem mimo wszystko o własny komfort estetyczny :)
@@amrii granice poznasz w dniu w którym wk..w osiągnie apogeum I nie ważne co będzie stało na Twej drodze zostanie zmiecione, meble poprzestawiane A rzeczy które za bardzo się brudziły ale jakoś on nie był w stanie ich wyczyścić wyrzucone by nie stanowiły już problemu I nie ważne że był to telewizor 🤣🤣🤣🤣
Kasiu Dziękuję jesteś absolutnie cudowna i jesteś moją inspiracją 💜☀️🙏😍❤
Przez narzucanie sobie zbyt wysokich wymagań z czasem porzucałam swoje kolejne pasje, bo przecież - ktoś umie ode mnie lepiej śpiewać, ktoś lepiej gra na gitarze, a ja kształciłam się latami,a i tak zawsze znalazł się ktoś kto robi to przecież lepiej, więc w końcu postanowiłam przestać w ogóle śpiewać i grać. Po latach widzę, że wpadłam w pułapkę perfekcjonizmu i nadal w niej tkwię.
Dziękuję Ci Kasiu za ten kolejny filmik. Bardzo DOCENIAM Twoją wiedzę. Najbardziej mi się podoba gdy podawajesz przykłady.
Ja lubię słuchać mądrych osób i inspirować się nimi Jeśli coś jest dla mnie ja jego matka trójki dzieci dwoje wychowałam za granicami Polski więc dawałam sobie świetnie radę bez pomocy rodziców doświadczenia również jestem pedagogiem , więc Uwielbiam to co dotyczy rodziny wychowania dzieci szczególnie samorozwoju.
1 niestety gdy wróciłam do Polski mojej mamy jest podobało się to że słucham TH-cam i czy tam różne posty czasami na Facebooku a robi to wtedy gdy na przykład gotuje zakładam słuchawki Albo jak już dzieci śpią albo jak ćwiczę.
I to nie chodzi o to że ja chcę być perfekcyjna; dzięki temu robią ze dwie czynności jednocześnie pogłębiam swoją wiedzę i wykorzystuje to w swoim życiu .Szkoda i Przykre to jest że ona to krytykuje za moimi plecami.
Pozdrawiam cię serdecznie i czekam na kolejne filmiki
myślę, że to jest temat rzeka. ja mam ogromny problem z perfekcjonizmem, lękiem i wypaleniem. Od stycznia bez pracy bo postanowiłam się zwolnić, syndrom oszusta i powyższe mnie tak zmasakrowały. Jak na razie żadne rady mi nie pomogły co do walki z perfekcjonizmem, bo rada typu: odpuść sobie, daj sobie żyć, jesteś i pracujesz wystarczająco dobrze, to mi się nie przykleja. W sensie, gdzieś na poziomie głowy tak, ale na poziomie serca nie. I mam poczucie utknięcia.
DZIEKUJE POZDRAWIAM SERDECZNIE
Świetny materiał. Dziękuję!
świetny filmik
Tak przypuszczałam, że to może mnie dotyczyć. Jakby filmik o mnie. Współczuję mojej rodzinie 🙄
Uwielbiam Cie, Kasiu i to jak tłumaczysz życie... Fajnie, że jesteś
:))))
Pani Kasiu jak panią słucham to wszystko wydaje się Takie oczywiste i proste... ten niesamowity optymizm po prostu zarażę👍🏼... dzięki pani filmikom zrozumiałam swoje dzieci ale jeszcze muszę nad soba pracować żeby nam się łatwiej żyło...Szkoda że takiej wiedzy nie przekazują nam zanim wyjdziemy w związek i zanim urodzą się dzieci wtedy żyłoby nam się wszystkim bardziej zgodnie...Pozdrawiam panią życzę zdrowia i liczę na kolejne bezcenne rady😘
Super filmik jak zawsze 🙂 ja niestety jestem perfekcjonistką melancholiczka, ale po terapii właśnie widzę duża zmianę u siebie. Jeszcze najgorsze piętno odciska perfekcjonizm sprzątania, ale myślę że to jeszcze do przepracowania🙂
śpiewam na gitarze...ha, ha, ha
Uwielbiam,Pani słuchać😊❤👍
Pani Kasiu patrzę w pani opis pod filmem o sobie, pracowała pani w terapii dzieci, które miały problem z czytaniem... Może jakis filmik na temat tego jak wspomóc dziecko i jakieś przykłady co z nim robić w domu jeżeli nie chodzi do przedszkola, oraz np skąd takie problemy w czytaniu wynikają i jak im zapobiegać. Pozdrawiam
Pomyślę....😃💪🏽
Chętnie pomogę, mtetod jest kilka, wszystko zależy od wieku i etapu rozwoju dziecka.. np. Metoda Domana tzw. czytanie globalne dobre jest zawsze. Daj znać jak potrzebujesz konkretów.
Pierwsze co jak tylko odpaliłam filmik zwróciłam uwagę na inne oświetlenie - także wyszło super Pani Kasiu :) i treści jak zwykle niesamowicie potrzebne, bardzo się w Pani słowach odnajduje jak melancholik. Jak tak sobie analizuje temat osobowości, to melancholikowi ze wszystkich typów żyje się jemu samemu ze sobą najgorzej. Właśnie przez ten nieszczęsny perfekcjonizm. Dużo pracy przede mną, ale też wiele za mną dzięki Pani. I olśnienie tego filmiku - już od dziecka rezygnowałam z wykonywania czynności, które po prostu sprawowały mi radość, bo nie przynosiły żadnych wymiernych efektow, wiec były bez sensu. Nigdy mówiąc szczerze nie łączyłam tego z destrukcyjnym perfekcjonizmem, a tutaj kolejne jego oblicze. Za to wczoraj z moim 5-latkiem tak wyciągnęłam się w kolorowanie, że dla samego przełamania moich chorych schematów będę to robić sama dla siebie. Mimo, że nadal mam myśli "PRZECIEŻ TO BEZ SENSU". :)
PS Pięknieje Pani z odcinka na odcinek
Moja mama pytła ,co dostałaś, minus 5 odpowiadałam. A Jola co dostała, 5 odpowiadałam, no i się zaczynało. Do tej pory nie lubię Joli, chociaż była całkiem fajną dziewczyną, ale dla mnie niedościgniony ideał
Film o mnie. sSkąd Pani tyle wiedziała? 😆 Zapisuję go w folderze "ważne", będę sluchac aż mi ten baran w głowie odpuści 😂
Jak zwykle bardzo wartościowy film, dziękuję ☺️
80 tys. subskrypcji, wow! 🧚♀️ 🧜♀️
Dziękuję za nagranie. Ciężko jest robić tyle, ile można i ile wystarczy, a nie dopracowywać wszystko idealnie. Nie wiem, czy jestem perfekcjonistką, niemniej parę zjawisk z filmiku u siebie widzę.
Dziękuję za Pani uśmiech i śmiech oraz jasne, konkretne, na luzie przekazywanie myśli. PozdrawiaM
Miałam taki burnt out macierzyński. Byłam w takim momencie że nie mogłam uwierzyć że ludzie chcą mieć dzieci bo to jest tyle rzeczy do ogarnięcia. Perfekcyjne noszenie, perfekcyjne karmienie, perfekcyjne zabawy, perfekcyjne bodźce. O matko. Każdy kolejny dzień był gorszy od drugiego. Na szczęście w porę zwróciłam się o pomoc w ogarnięciu tych natrętnych myśli bo nie byłam wstanie funkcjonować i były dni że uznawałam że lepiej leżeć na kanapie i czekać aż przyjdzie noc niż robić cokolwiek bo i tak będzie źle. Do dzisiaj zdarzają się gorsze dni, ale nie mam takiej presji i umiem sobie z nimi poradzić. Byłam wstanie uwierzyć w swoje siły i zawalczyć o wymarzoną pracę bez poczucia winy że zabieram coś dziecku. Sądzę że walka z tym neurotyzmem perfekcjonizmu będzie mi towarzyszyć już zawsze ale da się z tym żyć i być szczęśliwym :)
O rany! Byłam tam! dokladnie w tym samym miejscu. Każdy aspekt wychowania dziecka musiał być idealnie, zgodnie z aktualną wiedzą itd. to był koszmar. Gdyby nie terapia zatyralabym się. Cieszę się, że sobie radzisz z tym i i oby dalej :)
ułożenie książek na pierwszych pulkach z lewej nie pasuje do ułożenia pozostałych.
Ja jestem perfekcjonistka z dysfunkcyjnego domu. Łapie sie dokładnie na tym o czym Kasiu wspomniałaś, gdy dzieci szaleją i bawią się w najlepsze mi w głowie rodzi się myśl, że czemu nie usiąda do książki lub nie zaczną sprzątać...?! Z innej beczki... Moje potrawy zawsze są 'niedorobione' ciasta średnie i wstyd mi kogokolwiek częstować ze strachu, że nie są dostatecznie dobre. Poza tym nie potrafię odpoczywać bo wtedy rodzi się w głowie myśl 'ty leniu, rusz sie do roboty'... Ciężko takim iść przez życie, bo nie potrafię sie nim cieszyć.
Pani Kasiu, bardzo dziękuję, jak to fajnie Panią posłuchać! Lubię to Pani poczucie humoru. Pozdrawiam serdecznie. :)
To się tyczy mnie.... Dążenie do perfekcji z trójką małych dzieci wykańcza mnie i co jakiś czas doprowadza do łez. Domyślam się dlaczego tak mam a nie umiem zmienić... Dziękuję i pozdrawiam
Strzał w dziesiątkę! 🤗👍⚘👏
próbujemy się adoptować w środowisku, robimy innym lepiej niż sobie..a później dostrzegamy, że wcale dobrze na tym nie wyszliśmy. chcieliśmy żyć w zgodzie, a tu inni nawet to wykorzystali.
gdy próbujemy walczyć i odpuszczać, nie podoba się to innym..czy wtedy jedyną drogą może być zerwanie takiej relacji?
Dopiero tydzień temu odkryłam Pani kanał i teraz oglądam wszystkie filmiki po kolei! Uważam, że ma Pani przepiękny uśmiech, zawsze rewelacyjnie dobrane okulary do outfitu i oczywiście, opowiada Pani o niezmiernie ważnych rzeczach w sposób przystępny i ciekawy. Chciałam również dodać, że TH-cam czynnie oglądam od lat ok. 10, przez ten czas zostawiłam pod różnorodnymi filmami może 2-3 komentarze. Raczej wstrzymuję si od publicznego wyrażania opinii, czy to negatywnej czy pozytywnej, wychodzę z założenia, że nie na każdy temat muszę mieć swoje zdanie. Dziś jednak jest 4-ty komentarz, no nie mogę nie podziękować Pani za tak cenną wiedzę, która kształtuje pokolenia. Bardzo, bardzo dziękuję i idę oglądać dalej:)
Pani Kasiu. Jak ja sie ciesze ze Pani pokonala swoj perfekcjonizm i wypuscila te wszystkie filmiki. Ja sie staram wygramolic z moich ograniczen. Jakis moze perfekcjonizm w tym jest bo robie cos z werwa iwizja takiego lal a potem chowam do szuflady i z czasem stwierdzam ze to jednak chyba to wstyd ludziom pokazac
generalnie chyba od nas kobiet dużo się wymaga..od matek poprzez inne kobiety w naszym życiu
Pani Kasiu, będą jakieś filmiki o stylach rodzicielstwa?
Całkowicie się z panią zgadzam pani Kasiu 👌
O szlag mam rodziców perfekcjonistów...to wiele wyjaśnia
Zerwałam niektóre relacje dlatego, że były toksyczne (co zobaczyłam i zrozumiałam dopiero po pewnym czasie), a nie dlatego, że "nie miałam na to czasu". Miałam z tego powodu przez jakiś czas poczucie winy, ale uwolniłam się w końcu od tego. Mam skłonność do perfekcjonizmu i pracoholizmu, bo tak zostałam wychowana, a nie dlatego, że jestem melancholikiem, chociaż jestem mel. (ale nie jestem taka "perfekcyjna" we wszystkim :) ).
Ja cały czas walczę z moim perfekcjonizmem. Tak naprawdę pojawienie się dzieci w moim życiu pokazało mi że bez sensu jest dążenie do swoich wyidealozowanych standardów. Oczywiście denerwuje mnie bałagan w domu, ale coraz częściej wrzucam na luz i po prostu cieszę się chwilą z bliskimi.
I jest dobrze o to chodzi o akceptację to jest po prostu miłość kocham cię czy was dzieci 🥰
Dziękuję, daje do myślenia:) pocieszylam się trochę, bo jestem perfekcjonistka ale też potrafię się cieszyć i dostrzegać to co zrobiłam :) i być zadowolona :)
Jestem melancholikiem z przejawami choleryka gdy cos idzie nie po mojej myśli . mąż flegmatyk :D życie jak w filmie :D xD
Jak zawsze można usłyszeć dużo wspierających argumentów. Dziękuję za wspaniały film!
Dziekuje Pani Kasiu, super material. Czy moglaby Pani polecic jakies ksiazki przez ktore moglabym przepracowac pewne rzeczy indywidualnie? Pozdrawiam serdecznie.
przyznam ze jestem osobą ktorą PANI opisuje ... i zastanawiam sie jak to zmienic oraz jak zaczac zyc pełnią zycia i cieszyc sie zyciem , moc innaczej spojrzec na swiat i ludzi
Czy może Pani nagrać film o osobowości infj?
Ten film jest o mnie, będę do niego wracać. Dziękuję, że dzieli się Pani z nami swoją wiedzą, bardzo dziękuję.
Mam licencjat. łe, co to licencjat, myśle sobie. Jestem na magisterce, łee, przecież to nic takiego. XD masakra
Perfekcjoniści wszystkich krajów łączmy się! ;-D
Pani Kasiu, oglądając ten odcinek się popłakałam.
Łzy leciały, ponieważ idealnie Pani mówiła o mnie... Wiecznie niezadowolonej z efektów pracy, wiecznie poprzeczka postawiona za wysoko.
Obsesja perfekcjonizmu, która prowadzi do braku radości z życia, pracoholizm (jeszcze godzinka, jeszcze dwie, jeszcze kilka dokumentów, żeby było później łatwiej--a później dowalają jeszcze więcej i w ten sposób, po niecałych 3 latach jestem kompletnie wypalona zawodowo), a jak dołożymy do tego pracę zdalną z powodu epidemii, to ja już nawet nie umiem się cieszyć z nowego mieszkania, które nie jest dokończone, bo zamiast zajmować się tym.... ja pracuję.... ciągle... A później padam na twarz...
Później wyrzuty sumienia, że zaniedbałam dom, że mogłam więcej czasu spędzić z mężem, że mogłam zająć się hobby... że mogłam poczytać książki, które kupuje, ale leżą bo nie mam czasu, a wieczorami siły ich przeczytać 😢😢😢 A znajomych nie zaproszę, bo bałagan w domu, a czegoś nie opublikuje, bo nie jest to perfekcyjne... Ja już mówię o tym wśród znajomych oficjalnie, że mnie to niszczy i ja to widzę, ale nie umie postawić sobie granicy... wydaje mi się, że powoli przesuwa się to do depresji 😔
bo brak radości z życia to już jest widoczny z kilometra i choćbym się starała na siłę się cieszyć, to boli jeszcze bardziej (+ dodatkowo jestem WWO) co łącznie daje psychiczne wyczerpanie
Dziękuję za ten film💓
P. S. Swoją pracę mgr pisałam 3 lata, bo chciałam mieć tak idealnie, tak wszystko w niej idealnie opisać, wszystko żeby było zawarte 🤣🤣i co... Promotor chciał mi dać dyplom z wyróżnieniem, ale uczelnia się nie zgodziła.ponieważ.... 3-krotnie przedłużałam zakończenie studiów 🤣🤣🤣 ot taka fajna sytuacja hahahah
super filmik, wartosciowy
Super konkretny temat i taki pozytywnie przyziemny sposób przekazania istotnej woedzy! :)
Paniu Kasiu, jest pani super ❤️ dziękuję
Pani Kasiu 😂😏Trafiła Pani i teraz zrozumiałam o co kaman Pewnie nie raz i nie dwa jeszcze zrozumiem to i tamto Powinnam znaleźć Panią dawno temu, kiedy wyniosłam się z domu rodzinnego Ile życia tracimy, by znaleźć drogę, partnera i w końcu zrozumieć siebie, o ile w ogóle Dziękuję bardzo za Pani kanał i ważne kwestie dotyczące tego obłędu wokół 👍🤗😌Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia 😊😊😊😊🤗🤗🤗🤗
Brawo
Haha😂jakbym słyszała siebie... ciągle za mało, mogło być lepiej...nie no porażka co to ma być?😅 To jeszcze nie to...tragedia z taką samokrytyka wobec siebie, czuję się ciągle nie dość dobra lub najgorsza...
Jakże ciesze się, że trafiłam na ten kanał - super robota Pani Kasiu! :)
Melancholik pozdrawia XD
jestem melancholiczka, do tego mama od zawsze byla perfekcjonistka i wg niej zawsze bylo cos co zle zrobilam, np specjalnie wysprzatalam po sobie, zeby matka nie dostala furii (choleryczka), jak jakas resztke jedzenia badz plame na obrusie zauwazyla to robil sie cyrk, tak jest do dziś. Mam 19 lat. I czesto mam wrazenie ze jestem niewystarczajaca i beznadziejna. moj typ osobowosci to intp/intj
czy mogłaby Pani zrobić filmik o dzieciach, które nie wierzą w siebie? moja 3latka wciąż powtarza, ze nic nie umie, denerwuje sie jak jej cos nie wyjdzie za pierwszym razem. dziecko jest ponadprzecietnie zdolne matematycznie a ma niska samoocene. nie wiem z czego ona wynika, bo NIGDY jej nie skrytykowalam za nic.
Nie rozumiem jednego..
Jak to jest, że musimy akceptować/ wybaczać.. skoro oni już dziś żyją w Naszym świecie.. dostępnym do psychologów/ psychoterapeutów ale nie korzystają z tego .. Nie mają świadomości.. to fakt ale to przykre , że wszystko zostaję na naszych barkach..
Oj mam męża perfekcjoniste,nigdy nie mogę się czuć swobodnie co chwilę mam pilnwoac porządku,gdzie chodzę jak chodzę nie po kałużach bo auto będzie brudne....
Otwiera głowę. Wielkie dzięki za film. Dzięki .
szkoda, że ci rodzice nie są tak wymagający wobec samych siebie, bo tego jakoś nigdy nie zauważyłam; a co do tego, że "mieli tylko to, co mieli" - książki były zawsze, tylko trzeba mieć wolę poszukiwania wiedzy
17:34 ja żyłem z takim myśleniem. Teraz trudno mi uwierzyć że to była fikcyjna wizja świata
Przekaz zrobiony bardzo dobrze. Mi się podobało nawet z tą ekspresją. Dobry temat. Pozdrawiam serdecznie.
Aleś ty wariatka jest a nie wyglądasz na pierwszy rzut oka 😂😂😂 pozdrawiam.
Będę oglądać.