دوره روانشناسی ژرف و کهن الگویی-16- سیمرغ و باززایش خویشتن برتر خویش-آیدین آرتا
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 24 ส.ค. 2024
- سیمرغ و باززایش در خویشتن خویش
کجاست سمت حیات؟ من از کدام طرف میرسم به یک هدهد؟ سهراب سپهری
در قسمت پیشین به آنچه می توانیم از داستان ققنوس در رابطه با باززایش روانی بیاموزیم پرداختیم.
از داستان ققنوس آموختیم که چگونه لوگوسنتریسم (همواره به سمت نور ایستادن)، عشق، ایمان، پذیرش رنج و پذیرش مرگ آنچه باید بمیرد، ما را به باززایش روانی می رساند.
در چهارمین و آخرین بخش از سمینار باززایش از نشان ققنوس به سیمرغ میرسیم.
سیمرغ نشانی باستانی در فرهنگ و ادبیات ایران زمین و تجلی تصویری فرزانش جاودان است، سیمرغ سمبل آگاهی و تمامیت است.
برای درک جایگاه سیمرغ در باززایش و درس هایی که از او می توانیم بیاموزیم، باید ابتدا هدهد را درک کنیم چرا که شروع سفر به سمت سیمرغ با هدهد است. از این رو نگاهی خواهیم داشت به دو داستان در گنجینه ادبیات ایران: داستان هدهد و مرغان فریدالدین عطار نیشابوری و صفیر سیمرغ شیخ شهاب الدین سهروردی.
در داستان هدهد و مرغان، عطار شرح داستان مرغانی را می دهد که در پی شاه مرغان هستند تا به سوی بزرگی راهبرشان باشد، بی خبر از آنکه هر یک در وجود خود سیمرغی پنهان دارند.
هدهد مرغ خردمند، به ایشان نوید می دهد که سیمرغ شاه مرغان، در پس کوه قاف خانه دارد و همزمان مرغان را هشدار می دهد که رسیدن به کوه قاف بسیار پر خطر و طاقت فرساست. مرغانی که ابتدا خود را مشتاق نشان داده بودند در ادامه هریک بهانه ای برای نرفتن می آورند.
این پرندگان هر یک سمبل یکی از ویژگی ها و ضعف های انسانی هستند. گنجشک از ضعف و کوچکی اش می گوید، کبک از سنگ ها و جواهراتی می گوید که از این دنیا برایش کافی هستند، بلبل از عشق اش به گل می گوید و بوتیمار غمزده نگران کم شدن آب دریاست!
هدهد که از هفت وادی عشق، پیش از این وادی معرفت رسیده است، مرغان را آگاه می کند و اشتیاق سفر را در دل آنها می اندازد. هدهد همان جایگاه قهرمانانه ای را دارد که بدون آن شروع سفر ممکن نخواهد بود. او به خویشتن باور دارد و با اعتماد به خویش اطمینان دارد که لایق سفر به سمت سیمرغ است.
مرغان با هدایت هدهد، هفت وادی عشق را طی می کنند و در پایان از هزاران فقط سی مرغ باقی می مانند و هر یک از آنها در فردیت خودش به یک سیمرغ تبدیل می شود.
عطار به زیبایی نشان میدهد که شروع سفر بیش از هر چیز نیاز به طلب دارد. طلب آنچه فراتر از زندگی روزمره ی ماست. سپس با پا گذاشتن در وادی عشق، عقل محاسبه گر و توصیه هایش را رها می کنیم و به وادی معرفت می رسیم که کسب آگاهی و معرفت لازمه ی عبور از آن است.
انسانی که این سه وادی را طی کند همچون هدهد راهبر سایر پرندگان (سایر ابعاد شخصیت) وجود خود خواهند شد.
هدهد برای ادامه دادن راه، باید با سایر مرغان همراه شود تا وحدت با همه ی آنها را تجربه کند.
مرغان وادی های استغنا، وحدت و حیرت را با یکدیگرطی میکنند تا به وادی فقر برسند.
ابتدا و انتهای سفر بسیار نزدیک اند، با طلب آغاز می کنیم و به در نهایت باز به طلب می رسیم. چنان که یونگ می گوید با یتیم آغاز می کنیم و با یتیم سفرمان را به پایان می رسانیم.
با سپاس و احترام
هانا ساعتچی
![ง้อ (ALRIGHT) - FOURTH Prod. by URBOYTJ [ OFFICIAL MV ]](http://i.ytimg.com/vi/Qs8ZeV6Dqj8/mqdefault.jpg)
آقای دکتر بینهایت سپاسگزارم ☠⚘⚘
سپاس از توجه و همراهی شما شیدای عزیز 💐
عالی بود
سلام جناب آقای دکتر شما یک پدیده هستید که من شانس آن را داشتم که با افکار شما آشنا شدم راهتان ماندگار🍀🍀🍀
از محبتی که به من دارید و دوستی و همراهی همیشگی تان سپاسگزارم بانو گلستانه ی عزیز 💐
@@AydinAreta
خداوند یارتان 🍀🍀🍀
بسیار زیبا
سپاسگزارم
بسيار عالى🌷
استاد عالی نواختید
مثال ها و داستان هایی که نقل میکنین ملموس و جذاب هستن(خودتونم خیلی شبیه هری پاتر هستینا😁)
:) 💐
استاد از تمام زحمات شما تشکر و قدردانی میکنم از مسیر جدیدی که من را باز زایش کردید قدردان هستم.سپاس
سپاس از حضور و همراهی شما بهلول عزیز 💐
...هد هد برمیگرده تا با بقیه به مرحله استغناء برسه زیراکه به فردیت رسیدن و سیمرغ شدن در کنار بقیه انسان‌ها محقق میشه ..... چقدر زیبا 💐💐💐
سپاس از توجه و همراهی تان ستاره ی عزیز
بسیار عالی
سپاسگزارم جواد عزیز
عالی بووود سپاس
سپاسگزارم
باسلام و عرض ادب و احترام خدمت شما استاد بزرگ و ارجمند و گرامی واقعا بسیار بسیار بسیار عالی و لی نظیر و بی نقص استاد دست خدا به همراهت دست خدا نگهدارت
سپاسگزارم کیمیای عزیز
از پدر گر قالب تن یافتیم
از معلم جان روشن یافتیم
دست مریزاد جناب آیدین
سپاس که همراه هستید 💐
Hans gerami va aydine Aziz...danesh gostarane mehrban🌷
Sepas jenab aydin.🌷🐦
سپاس آرین عزیز
از شما سپاسگزارم نیکویی های خداوند برایتان متجلی باد🙏🦋🌹
سپاسگزارم 💐
هفت شهر عشق عطار نیشابوری
هفت شهر عشق یا هفت وادی مراحلی است که سالک جهت سلوک معنوی باید آنها را طی کند.
عطار در کتاب زیبای خویش منطق‌الطیر آنها را اینگونه بیان می‌کند:
گفت ما را هفت وادی در ره است چون گذشتی هفت وادی، درگه است
هست وادی طلب آغاز کار وادی عشق است از آن پس، بی کنار
پس سیم وادی است آن معرفت پس چهارم وادی استغنا صفت
هست پنجم وادی توحید پاک پس ششم وادی حیرت صعب‌ناک
هفتمین، وادی فقر است و فنا بعد از این روی روش نبود تو را
در کشش افتی، روش گم گرددت گر بود یک قطره قلزم گرددت
وادی اول: طلب
چون فرو آیی به وادی طلب پیشت آید هر زمانی صد تعب
چون نماند هیچ معلومت به دست دل بباید پاک کرد از هرچ هست
چون دل تو پاک گردد از صفات تافتن گیرد ز حضرت نور ذات
چون شود آن نور بر دل آشکار در دل تو یک طلب گردد هزار
وادی دوم: عشق
بعد ازین، وادی عشق آید پدید غرق آتش شد، کسی کانجا رسید
کس درین وادی بجز آتش مباد وانک آتش نیست، عیشش خوش مباد
عاشق آن باشد که چون آتش بود گرم‌رو، سوزنده و سرکش بود
گر ترا آن چشم غیبی باز شد با تو ذرات جهان هم‌راز شد
ور به چشم عقل بگشایی نظر عشق را هرگز نبینی پا و سر
مرد کارافتاده باید عشق را مردم آزاده باید عشق را
وادی سوم: معرفت
بعد از آن بنمایدت پیش نظر معرفت را وادیی بی پا و سر
سیر هر کس تا کمال وی بود قرب هر کس حسب حال وی بود
معرفت زینجا تفاوت یافت‌ست این یکی محراب و آن بت یافت‌ست
چون بتابد آفتاب معرفت از سپهر این ره عالی‌صفت
هر یکی بینا شود بر قدر خویش بازیابد در حقیقت صدر خویش
وادی چهارم: استغنا
بعد ازین، وادی استغنا بود نه درو دعوی و نه معنی بود
هفت دریا، یک شمر اینجا بود هفت اخگر، یک شرر اینجا بود
هشت جنت، نیز اینجا مرده‌ای‌ست هفت دوزخ، همچو یخ افسرده‌ای‌ست
هست موری را هم اینجا ای عجب هر نفس صد پیل اجری بی سبب
تا کلاغی را شود پر حوصله کس نماند زنده، در صد قافله
گر درین دریا هزاران جان فتاد شبنمی در بحر بی‌پایان فتاد
وادی پنجم: توحید
بعد از این وادی توحید آیدت منزل تفرید و تجرید آیدت
رویها چون زین بیابان درکنند جمله سر از یک گریبان برکنند
گر بسی بینی عدد، گر اندکی آن یکی باشد درین ره در یکی
چون بسی باشد یک اندر یک مدام آن یک اندر یک، یکی باشد تمام
نیست آن یک کان احد آید ترا زان یکی کان در عدد آید ترا
چون برون ست از احد وین از عدد از ازل قطع نظر کن وز ابد
چون ازل گم شد، ابد هم جاودان هر دو را کس هیچ ماند در میان
چون همه هیچی بود هیچ این همه کی بود دو اصل جز پیچ این همه
وادی ششم: حیرت
بعد ازین وادی حیرت آیدت کار دایم درد و حسرت آیدت
مرد حیران چون رسد این جایگاه در تحیر مانده و گم کرده راه
هرچه زد توحید بر جانش رقم جمله گم گردد ازو گم نیز هم
گر بدو گویند: مستی یا نه‌ای؟ نیستی گویی که هستی یا نه‌ای
در میانی؟ یا برونی از میان؟ بر کناری؟ یا نهانی؟ یا عیان؟
فانیی؟ یا باقیی؟ یا هر دویی؟ یا نهٔ هر دو توی یا نه توی
گوید اصلا می‌ندانم چیز من وان ندانم هم، ندانم نیز من
عاشقم، اما، ندانم بر کیم نه مسلمانم، نه کافر، پس چیم؟
لیکن از عشقم ندارم آگهی هم دلی پرعشق دارم، هم تهی
وادی هفتم: فقر و فنا
بعد ازین وادی فقرست و فنا کی بود اینجا سخن گفتن روا؟
صد هزاران سایهٔ جاوید، تو گم شده بینی ز یک خورشید، تو
هر دو عالم نقش آن دریاست بس هرکه گوید نیست این سوداست بس
هرکه در دریای کل گم‌بوده شد دایما گم‌بودهٔ آسوده شد
گم شدن اول قدم، زین پس چه بود؟ لاجرم دیگر قدم را کس نبود
عود و هیزم چون به آتش در شوند هر دو بر یک جای خاکستر شودند
این به صورت هر دو یکسان باشدت در صفت فرق فراوان باشدت
گر، پلیدی گم شود در بحر کل در صفات خود فروماند به ذل
لیک اگر، پاکی درین دریا بود او چو نبود در میان زیبا بود
نبود او و او بود، چون باشد این؟ از خیال عقل بیرون باشد این
سپاس از حضور و همراهی تان امیر عزیز و نگاشتن این شعر زیبا 💐
چه اطلاعاتی سپاس ا استاد عزیز
استاد عزیز خیلی زیبا و عالی توضیح دادین واین بسیار خوبه که با مثال توضیح میدین و با داستانهای کهن که آموزش میدین خدا میدونه چه قدر آدم لذت میبره و عشق میکنه ازاین داستا نها و خدا میدونه که بنده الان ده بارهست که گوش میکنم و جالبتر اینکه هردفعه که گوش میکنم یه چیز تازه ای رو از همین فایلی که مثلا دوروز پیش گوش دادم دوباره ئه چیزی دیگه که انگار اصلا بار اول من هست و من چندین بار با دقت گوش کردم گفتم این دفعه با دقت گوش میکنم بعد از دوسه روز دوباره گوش کردم بازم یه چیز جدید ازش یاد می گیرم چرا ؟
کیمیای عزیز، چقدر خوشحالم که چنین ارتباط عمیقی با مطالب پیدا کرده اید. حقیقت این است که اگر مطلبی که می خوانیم با آگاهی ما هم افزایی یابد. آن مطلب دری به سوی آگاهی نخواهد بود بلکه راهی است که در آن گذر می کنیم و با هربار گذر چیزی جدید در آن خواهیم یافت.و اگر آن مطلب در هم افزایی با آگاهی ما قرار نگیرد و از جنس ما نباشد دری است که گاهی آن را می گشاییم و هیچ چیز آن سوی این در نیست. امیدوارم در این سفر توشه ای ارزشمند و از جنس نور همراه خود به آینده ببرید و چه چیزی لذتی بزرگتری برای من از این خواهد بود که من هم نقش و یا رنگی در آنچه شما به زیبایی در آینده بر بوم زندگی خواهید کشید باشم
استاد ارجمند ایدین عزیز ممنون از این سمینار با محتوا و بسیار با معنی. من برای جذب کردن هر قسمت از مطالب شما احتیاج به فکر و تجسس دارم. یا سپاس 🙏🙏
سپاس از همراهی تان یونس عزیز
❤🎉🙏🌹
درود استادارجمند وسپاس از تفاسیروتوضیحات بدیعتان ازکهن الگوهای ایران زمین برای نسل آماده به یادگیریهائیکه ایران رابارهنمونهای شمادوباره خواهندساخت!بابهترین آرزوهابرای ایران فردا وشمااستاد والا
سپاس از حضور تان شاهین عزیز 💐
سپسگذارم خيليييي😋
جناب دکتر مفاهیم رو خیلی عالی توضیح دادید. ولی من هنوز کامل نمیفهمم که چطورباید قدم در راه فردیت بگذاریم. خواستم خواهش کنم که اگر قدمهای عملی یا ملموسی (مثل تمرینهایی که در زندگی روزمره بتونیم انجام بدیم) رو بتونید با ما در میون بگذارید که ما به عنوان سالک این مسیر بتونیم انجام بدیم تا قدم در مسیر فردیت بگذاریم. سپاسگزارم از مطالب بینظیرتون!
سپاسگزارم نوشین عزیز.
مسیر فردیت، برای هر فردی یگانه است و تنها مختص خود اوست. به این دلیل که ظرفیت‌ها، توانایی ها و کاستی های هر شخصی مختص خود اوست. گام نهادن در مسیر فردیت برای دست‌یافتن به خويشتنی ارزشمند است که در عمق وجود ما نشسته و در انتظار شکوفایی ست اما نقاب ها و سایه های ما درک آنرا از دسترس ما خارج ساخته اند.
به دلیل یگانه بودن این مسیر برای هر فردی، هیچ دستورالعملی کلی و عمومی برای پیمودن آن وجود ندارد و هر فردی نهایتا مسیر خاص خود را پیش رو خواهد داشت که برآمده از مختصات وجودی اوست.
شناخت توانایی ها و کاستی های ما در این مسیر، به ما، توانایی بیشتری برای درک آنچه هستیم و آنچه میتوانیم باشیم خواهد بخشید .
از آنجائیکه اولین و بزرگترین مانع بر مسیر تحقیق فردیت ما، سایه های ما هستند؛ هم سایه های مثبت و هم سایه های منفی، به همین دلیل می‌توان شناخت سایه ها را اولین و مهمترین قدم های این مسير دانست و این شناخت پشتوانه ی ما برای پیمودن ادامه ی مسیر خواهد بود.
استاد عزیزم من یه سوال داشتم و اون اینکه این پروسه این هفت مرحله چند وقت طول میکشه و آیا ممکن هست که انسان در یه لحظه به صورت انی تمام این مراحل رو بهشون اآگاه بشه و و دریه لحطه تمام ان چیزایی که احساس نیاز کنه انگار که دیگه براش مهم نیست در کل منظورم اینه که باید کارهای خاصی رو انجام بدیم حتما یانه هرکس یه زمانی داره و تا زمانی که خودمون بهش نرسیم با برنامه ریزی نمی شود ؟ لطفا با کلماتتون کخ پراز درو گوهر هستن من رو شاد و خوشحال کنید
کیمیای عزیز از حضور و همراهی گرم و ارزشمندتان سپاسگزارم. از آنجائیکه هر قدم در این مسیر تنها و تنها با خواست درونی ما تحقق می یابد، هیچ زمان و برنامه ی مشخصی برای طی کردن این مراحل وجود ندارد. همیشه این امکان وجود دارد ما برای همیشه در یکی از مراحل سفر فردیت متوقف شویم و از حرکت باز بمانیم . این مسیر از درون ما آغاز می‌شود و راه خود را در درون ما می جوید و به این دلیل که رنج های زندگی پایان ناپذیرند هیچ نقطه پایانی و در نتیجه هیچ زمانبندی را هم نمی‌توان برای این مسیر متصور شد . ما بارها و بارها در زندگی با رنج مواجه می‌شویم و با هر بار تصمیم به برخاستن و حرکت کردن، در ابتدای مسیر باززایشی نو قرار می‌گیریم و درک عمیقتری از خویشتن خویش مان می یابیم.
🙏🙏🙏🌹