ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ฝากกดติดตามช่องด้วยน้า
ฟังจบแล้วน้ำตาแตก เหมือนได้ปลดล็อคอะไรสักอย่างในใจเลยค่ะ มุมมองของคนอื่นมีผลต่อการที่เรามองงานของตัวเองมากจริง ๆ ทั้งที่มันไม่ควรเป็นแบบนั้นเลย จะรักษาความเป็นตัวเองเอาไว้นะคะ
🤍
โจทย์งานจบของผมคือ "ทำอะไรก็ได้" ผมทำงานจบโดยใช้ concept ว่า "งาน digital art ก็เป็นงานศิลปะเหมือนกัน" ผมนำเสนอโดยการวาดภาพดิจิตอลมาหลายๆภาพแล้วปลิ้นแปะกับเฟรมผ้าใบ จากนั้นนำไปแอบแปะรวมกับงานเพื่อนๆ โดยอาจารย์ที่ตัดสินก็ไม่ได้สังเกตุเลยว่ามีงานแปลกแนวอยู่รวมกับงานอื่น ผมก็พูดพรีเซ็นตามที่พิมพ์บอกไปนี้แหละ การตัดสินครั้งนั้นมีอาจารย์จากต่างวิทลัยมาตัดสินด้วย ซึ่งอาจารย์ต่างวิทลัยชอบงานผมมาก และให้งานผมผ่าน กลับกันอาจารย์ในวล.ไม่ชอบงานผม ด้วยเหตุผลว่า "ก็ฉันไม่ชอบ" "การนำเสนอแบบนี้สำหรับฉันมันทำให้งานไม่เด่น" "เธอน่าจะวาดรูปมาเยอะกว่านี้อีกนะจะได้ผ่าน" ผมหงุดหงิดมาก ผมตอบอาจารย์ไปว่า "ผมต้องทำงานเพื่อเอาใจใครเหรอครับ?" สุดท้ายผมโดนอาจารย์ด่าว่า "อย่าเถียงข้างๆคูๆ ถ้าไม่ผ่านงานจบ ก็ไม่มีใครรับเข้าทำงานหรอก"สุดท้ายนี้ทุกคนไม่ต้องห่วงนะ ผมจบจากวิทลัยนั้นมาแล้ว ผมเห็นคลิปนี้แล้วผมชอบมากครับ มันคือสิ่งที่ผมคิดวนไปวนมาอยู่ตลอดที่ผมจบมา มันทำให้ผมรู้ว่าผมก็ไม่ใช่แกะดำนี้นา มันก็มีคนคิดได้เหมือนเราว่างานศิลป์มันตัดสินได้จริงๆเหรอ? หรือมันคือการตีกรอบแนวทางคนอื่นด้วยความชอบตัวเองกันแน่ ขอเอาคลิปนี้ไปตอบกลับพวกอาจารย์ที่น่าเคารพของผมหน่อยแล้วกันครับ😊
สนุกครับ ชอบรายการนี้มากๆ รอตอนต่อๆไปนะครับ
สมัยผม ให้เกรดและบอกจุดที่ต้องแก้ไขในภาพท้ายคาบเลย ทำให้เรารู้จุดที่ต้องแก้ไขและพัฒนาตัวเอง
เอาตรงๆ เบื่อการทำงานแบบไทยๆ คือเน้นเร็วแต่ไม่เอาคุณภาพ คือมันมีปีศาจแหละ ที่ทำเสร็จแล้วสวยแต่แม่งกี่คนพอจบไปวัยทำงานก็หวังแต่ได้คนแบบนััน จริง ๆ งานทุกงานควรให้เวลากับมัน(เหมาะสม)16:26 ผมชัดๆ จบคอมมาทำงานเกี่ยวกับสาธารณสุข โดนบ่นฉ่ำ😂
14:23 5555555555555 ขำมาก ช้างบางตัวมันวาดเก่งกว่าชั้นอีก
เรื่องนี้ก็ยากในสาขาออกแบบ สาขาศิลปะทั้งหมด ถ้าไม่มีเกณฑ์ ไม่มีกรอบ จะใช้อารมณ์ของผู้ประเมินอย่างเดียว ก็ดูจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่ แต่กรอบมันรัดแน่นมากก็จะไปกดความคิดสร้างสรรค์กันไปอีกเห็นใจอาจารย์เลยครับ
การวาดรูปเขียนรูปก็แค่สกิลนึงในโลกใช่ว่าคนที่เก่งด้านนี้ทุกคนจะเป็นศิลปิน ทุกอาชีพบนโลกก็มีศิลปินอยู่ในนั้น แต่สิ่งที่แยกศิลปินออกจากคนที่ทำอะไรสักอย่างเก่งคือไอเดียและกระบวนการคิดในหัว
สมัยเรียนมีเพื่อนรุ่นผม เธอมีพรสวรรค์มากแต่เธอชอบวาดสิ่งที่อยู่ในจินตนาการตัวเองแนวเพ้อฝันและดูไม่ค่อยไปในแนวทางที่อาจารย์สนใจ อาจารย์เห็นก็ชอบแซวๆเธอบ้างบ้างตัดสินว่าเป็นภาพประกอบบ้าง ในที่สุดความสามารถของเธอก็กลืนหายไปกับกลุ่มเพื่อนเพราะเพียงคำตัดสินของอาจารย์ แต่หลังทุกคนจบทุกคนต่างแยกย้ายทำงานแต่เธอยังมุ่งมันที่ทำต่อจนแม้จะผ่านไปหลายปีแต่วันหนึ่งเธอก็โด่งขึ้นในยุคนี้ในฐานะศิลปินแนวคาแรกเตอร์ที่โดดเด่นคนหนึ่งในไทยปัจจุบันถ้าผมพูดไปทุกคนที่สนใจสนศิลปะคงรู้จักแน่ๆ
ตอนสมัยที่ยังเรียนอยู่ปี1ผมเคยวาดสิ่งที่เป็นจินตนาการส่งอ. อ.ก็ถามว่าเคยเห็นหรอ ผมก็กลายเป็นไม่กล้าวาดสิ่งที่นอกเหนือจากสิ่งที่เคยเห็น ในวิชาcompos พอปี2-3ก็อ.บอกว่าเป็นภาพประกอบบ้าง ผมตีโจทย์ไม่เป็นตอนนั้น แล้ววิชานั้นก็ไม่ผ่านเพราะไม่กล้าวาด จากนั้นผมก็กลายเป็นคนไม่ค่อยวาดรูปอีกเลย ถ้าวาดก็วาดทิวทัศน์หรือภาพเหมือน พอผ่านมาสิบกว่าปีเห็นงานของนักศึกษาของม.กรุงเทพ ผมรู้สึกว่าทำไมงานแนวแบบนี้ที่เขาก็ทำออกมาสวยและเป็นที่ยอมรับได้อยู่ แต่ของเรากลับทำไม่ได้ อันนี้ผมไม่ได้โทษอาจารย์หรือสถาบันน่ะครับ มันเป็นที่ตัวผมเอง แค่อยากแบ่งปันแชร์ประสบการณ์ของตัวเอง เพราะอ.ถวัลได้พูดไว้ว่าเวลาส่งงานอยากได้คะแนนดีๆต้องส่งแบบที่อ.ชอบ ไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ แล้วค่อยทำงานแนวที่เราชอบในเวลาอื่น
ผมมองว่า ต้องเข้าใจก่อน ว่า ศิลปะไม่ได้มีเพื่อการเรียน แต่การเรียนศิลปะ มี!แต่พอเพื่อการเรียน เราบรรลุในขอบเขตแค่การเรียน เพราะการเรียนนั้นมีหน้าที่ตอบโจทย์อุตสาหกรรม ทุก รร อยากให้เด็กได้งาน ปัญหาคือเด็กส่วนใหญ่จะโดนกระบวนการนี้หล่อหลอม นั้นคือหลุมดำของการเรียนศิลปะ
อิงกลุ่มไม่ควรมีนะมันดูไม่มีมาตรฐาน อิงเกณฑ์ดีกว่ามีกฏเกณฑ์ชัดเจนมีมาตรฐานกว่าผ่านก็คือผ่านไม่ผ่านก็ทำใหม่
ทำคอนเทนต์แนวนี้ ทำยาวๆเลยครับpodcast ยาวๆเลยชอบๆชอบทั้งจารย์อาร์ตจารย์นอทเลยครับ ขอยาวๆได้มั้ยเป็นชม.ก็ดี
ผมชอบนะคลิปแบบนี้ คลิปที่เอามาดีเบตกัน ไม่มีใครผิดถูก อยู่ที่มุมมอง แต่คลิปนี้เสี่ยน.หนู(ชื่อย่อ😅) มีสะดุ้งนะ_
เป็น Perfectionist ครับ เวลาวาด มาตรฐาน สูงลิ้ว มีแต่ 100% กับไม่ทำเลย วาดจนลืมกินข้าว 😂
ล่าสุด เขียนภาพทิวทัศน์อาจารย์บอกว่าภาพที่เราเขียนต้องมีชี่มากกว่านี้ ชี่ที่แปลว่าลมปราณ เรานั่งนั่งอ้าปากหวอ คือยังไง
พี่ชายผมเรียนเพาะช่าง ส่วนตัวอยากไปเข้าศิลปากร พี่ชายพูดเลยว่าไปเรียนอย่างอื่นเถอะ วาดรูปมันเรียนรู้ด้วยตัวเองได้ ผมก็เออวะ
คลิปมันไม่ค่อยเด้งขึ้นมานะครับ
เรียนจบทิ้ง สิ่งที่เรียนไม่ค่อยจะอยู่กับตัวนานเป็นปัญหา 2:55 ระยะเวลาที่เยอะช่วยให้เราอยู่กับงานนานขึ้น
ผมถือว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นศิลปะนี่แปลกมั้ยครับ
แต่ละวิชาก็มีขอบเขตของมันแหละจากใจนะ thesis c+ แต่งานได้ไปถึงศิลกรรมแห่งชาติ ก็วัดอะไรไม่ได้เหมือน
![ศิลปะ สมอง สุขภาพจิต | Weirdทยาศาสตร์ Special [ทัศนศึกศิลป์ in เจริญกรุง]](http://i.ytimg.com/vi/82vB1DB80Qc/mqdefault.jpg)
![ค้าง (STILL) - GEMINI [ OFFICIAL MV ]](http://i.ytimg.com/vi/Ftxx3hk5vkU/mqdefault.jpg)
ฝากกดติดตามช่องด้วยน้า
ฟังจบแล้วน้ำตาแตก เหมือนได้ปลดล็อคอะไรสักอย่างในใจเลยค่ะ มุมมองของคนอื่นมีผลต่อการที่เรามองงานของตัวเองมากจริง ๆ ทั้งที่มันไม่ควรเป็นแบบนั้นเลย จะรักษาความเป็นตัวเองเอาไว้นะคะ
🤍
โจทย์งานจบของผมคือ "ทำอะไรก็ได้" ผมทำงานจบโดยใช้ concept ว่า "งาน digital art ก็เป็นงานศิลปะเหมือนกัน" ผมนำเสนอโดยการวาดภาพดิจิตอลมาหลายๆภาพแล้วปลิ้นแปะกับเฟรมผ้าใบ จากนั้นนำไปแอบแปะรวมกับงานเพื่อนๆ โดยอาจารย์ที่ตัดสินก็ไม่ได้สังเกตุเลยว่ามีงานแปลกแนวอยู่รวมกับงานอื่น ผมก็พูดพรีเซ็นตามที่พิมพ์บอกไปนี้แหละ การตัดสินครั้งนั้นมีอาจารย์จากต่างวิทลัยมาตัดสินด้วย ซึ่งอาจารย์ต่างวิทลัยชอบงานผมมาก และให้งานผมผ่าน กลับกันอาจารย์ในวล.ไม่ชอบงานผม ด้วยเหตุผลว่า "ก็ฉันไม่ชอบ" "การนำเสนอแบบนี้สำหรับฉันมันทำให้งานไม่เด่น" "เธอน่าจะวาดรูปมาเยอะกว่านี้อีกนะจะได้ผ่าน" ผมหงุดหงิดมาก ผมตอบอาจารย์ไปว่า "ผมต้องทำงานเพื่อเอาใจใครเหรอครับ?" สุดท้ายผมโดนอาจารย์ด่าว่า "อย่าเถียงข้างๆคูๆ ถ้าไม่ผ่านงานจบ ก็ไม่มีใครรับเข้าทำงานหรอก"
สุดท้ายนี้ทุกคนไม่ต้องห่วงนะ ผมจบจากวิทลัยนั้นมาแล้ว ผมเห็นคลิปนี้แล้วผมชอบมากครับ มันคือสิ่งที่ผมคิดวนไปวนมาอยู่ตลอดที่ผมจบมา มันทำให้ผมรู้ว่าผมก็ไม่ใช่แกะดำนี้นา มันก็มีคนคิดได้เหมือนเราว่างานศิลป์มันตัดสินได้จริงๆเหรอ? หรือมันคือการตีกรอบแนวทางคนอื่นด้วยความชอบตัวเองกันแน่ ขอเอาคลิปนี้ไปตอบกลับพวกอาจารย์ที่น่าเคารพของผมหน่อยแล้วกันครับ😊
สนุกครับ ชอบรายการนี้มากๆ รอตอนต่อๆไปนะครับ
สมัยผม ให้เกรดและบอกจุดที่ต้องแก้ไขในภาพท้ายคาบเลย ทำให้เรารู้จุดที่ต้องแก้ไขและพัฒนาตัวเอง
เอาตรงๆ เบื่อการทำงานแบบไทยๆ คือเน้นเร็วแต่ไม่เอาคุณภาพ คือมันมีปีศาจแหละ ที่ทำเสร็จแล้วสวยแต่แม่งกี่คน
พอจบไปวัยทำงานก็หวังแต่ได้คนแบบนััน จริง ๆ งานทุกงานควรให้เวลากับมัน(เหมาะสม)
16:26 ผมชัดๆ จบคอมมาทำงานเกี่ยวกับสาธารณสุข โดนบ่นฉ่ำ😂
14:23 5555555555555 ขำมาก ช้างบางตัวมันวาดเก่งกว่าชั้นอีก
เรื่องนี้ก็ยากในสาขาออกแบบ สาขาศิลปะทั้งหมด
ถ้าไม่มีเกณฑ์ ไม่มีกรอบ จะใช้อารมณ์ของผู้ประเมินอย่างเดียว ก็ดูจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่
แต่กรอบมันรัดแน่นมากก็จะไปกดความคิดสร้างสรรค์กันไปอีก
เห็นใจอาจารย์เลยครับ
การวาดรูปเขียนรูปก็แค่สกิลนึงในโลกใช่ว่าคนที่เก่งด้านนี้ทุกคนจะเป็นศิลปิน ทุกอาชีพบนโลกก็มีศิลปินอยู่ในนั้น แต่สิ่งที่แยกศิลปินออกจากคนที่ทำอะไรสักอย่างเก่งคือไอเดียและกระบวนการคิดในหัว
สมัยเรียนมีเพื่อนรุ่นผม เธอมีพรสวรรค์มากแต่เธอชอบวาดสิ่งที่อยู่ในจินตนาการตัวเองแนวเพ้อฝันและดูไม่ค่อยไปในแนวทางที่อาจารย์สนใจ อาจารย์เห็นก็ชอบแซวๆเธอบ้างบ้างตัดสินว่าเป็นภาพประกอบบ้าง ในที่สุดความสามารถของเธอก็กลืนหายไปกับกลุ่มเพื่อนเพราะเพียงคำตัดสินของอาจารย์ แต่หลังทุกคนจบทุกคนต่างแยกย้ายทำงานแต่เธอยังมุ่งมันที่ทำต่อจนแม้จะผ่านไปหลายปีแต่วันหนึ่งเธอก็โด่งขึ้นในยุคนี้ในฐานะศิลปินแนวคาแรกเตอร์ที่โดดเด่นคนหนึ่งในไทยปัจจุบันถ้าผมพูดไปทุกคนที่สนใจสนศิลปะคงรู้จักแน่ๆ
ตอนสมัยที่ยังเรียนอยู่ปี1ผมเคยวาดสิ่งที่เป็นจินตนาการส่งอ. อ.ก็ถามว่าเคยเห็นหรอ ผมก็กลายเป็นไม่กล้าวาดสิ่งที่นอกเหนือจากสิ่งที่เคยเห็น ในวิชาcompos พอปี2-3ก็อ.บอกว่าเป็นภาพประกอบบ้าง ผมตีโจทย์ไม่เป็นตอนนั้น แล้ววิชานั้นก็ไม่ผ่านเพราะไม่กล้าวาด จากนั้นผมก็กลายเป็นคนไม่ค่อยวาดรูปอีกเลย ถ้าวาดก็วาดทิวทัศน์หรือภาพเหมือน พอผ่านมาสิบกว่าปีเห็นงานของนักศึกษาของม.กรุงเทพ ผมรู้สึกว่าทำไมงานแนวแบบนี้ที่เขาก็ทำออกมาสวยและเป็นที่ยอมรับได้อยู่ แต่ของเรากลับทำไม่ได้ อันนี้ผมไม่ได้โทษอาจารย์หรือสถาบันน่ะครับ มันเป็นที่ตัวผมเอง แค่อยากแบ่งปันแชร์ประสบการณ์ของตัวเอง เพราะอ.ถวัลได้พูดไว้ว่าเวลาส่งงานอยากได้คะแนนดีๆต้องส่งแบบที่อ.ชอบ ไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ แล้วค่อยทำงานแนวที่เราชอบในเวลาอื่น
ผมมองว่า ต้องเข้าใจก่อน ว่า ศิลปะไม่ได้มีเพื่อการเรียน แต่การเรียนศิลปะ มี!
แต่พอเพื่อการเรียน เราบรรลุในขอบเขตแค่การเรียน เพราะการเรียนนั้นมีหน้าที่
ตอบโจทย์อุตสาหกรรม ทุก รร อยากให้เด็กได้งาน
ปัญหาคือเด็กส่วนใหญ่จะโดนกระบวนการนี้หล่อหลอม นั้นคือหลุมดำของการเรียนศิลปะ
อิงกลุ่มไม่ควรมีนะมันดูไม่มีมาตรฐาน อิงเกณฑ์ดีกว่ามีกฏเกณฑ์ชัดเจนมีมาตรฐานกว่าผ่านก็คือผ่านไม่ผ่านก็ทำใหม่
ทำคอนเทนต์แนวนี้ ทำยาวๆเลยครับpodcast ยาวๆเลยชอบๆชอบทั้งจารย์อาร์ตจารย์นอทเลยครับ ขอยาวๆได้มั้ยเป็นชม.ก็ดี
ผมชอบนะคลิปแบบนี้ คลิปที่เอามาดีเบตกัน ไม่มีใครผิดถูก อยู่ที่มุมมอง แต่คลิปนี้เสี่ยน.หนู(ชื่อย่อ😅) มีสะดุ้งนะ_
เป็น Perfectionist ครับ เวลาวาด มาตรฐาน สูงลิ้ว มีแต่ 100% กับไม่ทำเลย วาดจนลืมกินข้าว 😂
ล่าสุด เขียนภาพทิวทัศน์อาจารย์บอกว่าภาพที่เราเขียนต้องมีชี่มากกว่านี้ ชี่ที่แปลว่าลมปราณ เรานั่งนั่งอ้าปากหวอ คือยังไง
พี่ชายผมเรียนเพาะช่าง ส่วนตัวอยากไปเข้าศิลปากร พี่ชายพูดเลยว่าไปเรียนอย่างอื่นเถอะ วาดรูปมันเรียนรู้ด้วยตัวเองได้ ผมก็เออวะ
คลิปมันไม่ค่อยเด้งขึ้นมานะครับ
เรียนจบทิ้ง สิ่งที่เรียนไม่ค่อยจะอยู่กับตัวนานเป็นปัญหา 2:55 ระยะเวลาที่เยอะช่วยให้เราอยู่กับงานนานขึ้น
ผมถือว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นศิลปะนี่แปลกมั้ยครับ
แต่ละวิชาก็มีขอบเขตของมันแหละ
จากใจนะ thesis c+ แต่งานได้ไปถึงศิลกรรมแห่งชาติ ก็วัดอะไรไม่ได้เหมือน
ล่าสุด เขียนภาพทิวทัศน์อาจารย์บอกว่าภาพที่เราเขียนต้องมีชี่มากกว่านี้ ชี่ที่แปลว่าลมปราณ เรานั่งนั่งอ้าปากหวอ คือยังไง