75. Mijn Origin Story: Deel 3: De kinder-televisie uit mijn jeugd
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 16 ก.ย. 2024
- Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk het eerste deel van mijn verhaal over hoe ik manga begon te lezen. In dit deel praat ik vooral over de tv-programma's die ik keek als kind en hoe ik in aanraking kwam met anime. En natuurlijk gaat het ook over het programma dat mijn jeugd heeft getekend, Club Dorothée.
Hey wat een toffe vlog zeg!! Heerlijke trip down memory lane. Heerlijk om in België tweetalig op te groeien. Zeker met al die mooie Franse strips
Hij was ook leuk om te maken, enfin, om te monteren. Ik had hem in 1 keer opgenomen, over het onderwerp kan ik uren praten dus dat was geen probleem. Maar dan dacht ik, goh, ik laat best hier en daar wat beelden zien, want veel kijkers zullen echt niet weten waar ik het over heb, dat was dus leuker dan ik had gedacht. Al die reeksen die ik terugzocht en vond op youtube, heerlijk...Nadeel is nu wel dat ik veel van die dingen opnieuw wil bekijken (ook dingen die ik niet op DVD heb liggen) en ik ondertussen een streaming-optie heb gevonden in Prime video waarmee dat kan, gaat mij dus weer geld kosten 😅
@@cvanhoeij haha en zo krijgen we meer en meer zaken die we herleven en ons idd meer geld kosten..maar wat krijgen we hier energie en plezier van!!💪
Interessant om te zien. Ik ben nooit een anime/manga fan geweest. Mijn kindertijd speelt zich af in de jaren 70. Als klein manneke keek ik naar Maya de Bij, Heidi en Nils Holgersson. Deze reeksen zijn toch allemaal van Japanse makelij maar met Europese roots. Zijn dit dan ook anime's.
Goh, er zullen heus wel mensen zijn die eender wat in Japan gemaakt wordt als anime aanzien. Alleen, de reeksen die jij opnoemt zijn denk ik zelfs in opdracht van Europese tv-zenders gemaakt (toenertijd was het véél goedkoper om eender welke tekenfilm-reeks uit te besteden aan Japanse studios dan het binnen Europa te doen).
Echte, traditionele, anime zijn de tekenfilmreeksen die gemaakt worden van populaire manga-reeksen. Enfin, zou gaat het er in principe aan toe, maar er zullen veel uitzonderingen zijn.
Leuk gemonteerd en grappig om te zien. Zelf bijna geen anime gezien in mijn jeugd. Al werden veel animaties ook in het Nederlands genasynchroniseerd.
Tja, anime was indertijd wat Club Dorothée onderscheidde van al de rest. Toen dat programma begon hadden ze eigenlijk geen deftige tekenfilms in hun catalogus (Woody Woodpecker, Tom & Jerry...), dus ze moesten snel op zoek naar content. Aangezien er ook niet enorm veel budget was zijn ze in Japan enorme hoeveelheden series gaan opkopen. In die tijd werd Anime nergens buiten Japan vertoond, dus in Japan waren ze al blij dat ze er iets aan verdienden. Bleek dat die anime een enorm succes was in Frankrijk en Club Dorothée werd een gigantisch succes in Frankrijk (en Belgie). Op een gegeven moment haalde ze zelfs kijkdichtheden van 85%.
Nadien is die hype dan overgevlogen naar de US en werd anime een hype over heel de wereld.
Logisch dus dat je als kind niet veel anime hebt gekeken, aangezien die helemaal niet beschikbaar was (buiten enkele uitzonderingen als Strijd der planeten en Candy Candy).
@@cvanhoeij Ja precies. Strijd der Planeten, Candy Candy keek ik vroeger ook op de NL-tv.
Leuke vlog. Ik ben zelf uit 1981. Veel van de series van de BRT en Ned 1, 2 en 3 die je noemt keek ik ook. Fransen zenders keken wij niet dus die anime heb ik niet gezien. Dragonball Z keek ik later wel op FoxKids.
Tja, Club Dorothée was wel een dingetje in Belgie. Ok, ik verstond Frans en was fan van het eerste uur, maar nadien bleek dat ook veel kinderen die totaal geen Frans verstonden ernaar keken. Op de speelplaats "Les chevaliers du Zodiaque" spelen en dan merken dat de vriendjes de reeks wel trouw keken, maar eigenlijk geen idee hadden wat het verhaal van die reeks was, waren dingen die je toenertijd constant meemaakte.