Az önce arabada giderken babam bana "okusan da adam olamazsın, az bekle evlenınce kocan ağzını burnunu dağıtıp geri koyar kapının önüne, bak o zaman seni alır mıyım içeri" Dedi. Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmedim. Zaten babam belli başına hep böyleydi, birsürü kez kavga etmişliğimiz vardır. Ama bu söz benim canımı o kadar acıttı ki. Bir arkadaşım bana demişti ki "ben kendime güvenmiyorum babam ise bana her şeyden fazla güveniyor ama bak ne oldu hiçbir şeyi düzgün yapamıyorum, eğer kendine güvenirsen babanın ne dediği umrunda olmasın " Bu da benim motivasyonum. Teşekkürler🤍
Benim babam bana bunu demedi ama ne zaman ihtiyacım olsa yanımda değildi çünkü cezaevinde emin ol hayatta herkesin sınavı farklıdır biz yetişkin kızlar kadınlar olarak kendi ayaklarımızın üstünde durmak zorundayız çünkü güçlü kızlarız🌼🤍💞 üzülme o yüzden bir an önce harekete geç ve geleceğini inşa etmeye başla buz başardıktan sonra herkes pişman olucak zaten ama o zamanda biz affetmicez💅
annesi babası ayrı olanlar şanslı bence. bi de sürekli aynı evde ayrı gibi yaşayıp hala ayrılmayan sürekli kavgs gürültüye maruz bırakan anne babalar var. ayrıldıklarından insanın kafası dingim oluyor en azından
Merhaba Furkan abi. Seni yaklaşık 4-5 aydır takip ediyorum ve düşüncelerine çoğunlukla katılıyorum. Fakat bu konuda kısmen doğrusun kısmen yanlışsın bana göre. Ve kendine göre normal olarak tamamen haklısın dediğin her şeyde. Ama bahsettiğin konu kişiden kişiye değişebilen göreceli bir konu. Videolarını ilk zamanlarda çoğunlukla yürüyüş yaparken podcast tarzıyla dinliyordum. Evet biliyorum şu ana kadar fikirlerine katılıyor olmama rağmen yorum yapmamam ve fikir belirtmemem, yazı ile desteğimi dökmemem büyük bir yanlış. Fakat yine de fikrimi belirtmek istiyorum. Dediğin gibi ebeveynlerin her ne kadar birbirlerine iyi davranmamış olsalar dahi sana oldukça iyi davranmışlar. Ayrıca beslediğin ''Eğer minnettarlık bildirirsem benim hakkımda yaptıkları olumsuz şeyleri sorun etmeyen ve onaylayan birisi imajı olur'' düşüncesi bende de var bunu belirtmek istiyorum. Karşıt görüşüme başlayacak olursam ebeveynlerimden birinin alkolik, diğerinin ise aşırı derecede sinirli, en küçük şeyde bağırmaya veya vurmaya başlayan, aynı zamanda istediği şey olmayınca kin bile güdebilen biri olduğunu söyleyeyim. Daha ben doğmadan önce bile hep şiddetli kavgalar ederlermiş. Ben daha 3 yaşındayken 3 aylığına ayrıldıklarını çok ufaktan hatırlıyorum. Fakat o hissiyatı şu anki yetişkin halimle bile hissedebiliyorum. Onlara olan ilk uzaklaşmam sanırsam orada başlamıştı. Ve aynı yıl içerisinde ilk kavgalarına bilişsel yetilerim gelişmemiş olmasına rağmen tanık olmuştum. O an hissettiğim tek şey korkuydu. Ne olduğunu tam olarak anlayamamıştım ama kesin olan şey şu ki o andan itibaren hangi ebeveynim olduğunu söylemek istemediğim kişiye olan güvenimin temeli kırılmıştı. Küçük yaşta evde tanık olduğum kavgalar, manipülatif konuşma tarzları ve mimikler insanlarla olan iletişimimi büyük ölçüde olumsuz etkiledi. Ve bu sebeplerden dolayı pek arkadaşım olmadı. Bunlara rağmen bu konuda kendimi pek suçlamıyorum çünkü iletişim becerilerimin temelini yaşadığım ev sağlıyor fakat suçu tamamen başkasında da aramıyorum. Şu ana kadar kendim de olan çoğu hatalı davranışı düzelttim. 100 tane arkadaşım olsa da 1 tane olsa da insanı asıl mutlu eden şey kendisinin düzgün olmasıdır bence. Her neyse aile konusundan sapmadan devam edeceğim. Bu bahsettiğim kavgalar şu ana kadar hep devam etti bu arada. İlk 13-14 yaşlarımda, genelde kendisi kavga çıkartıp diğer kişiye zorbalık yapan, aynı zamanda hayatını kısıtlayan ailesi ile görüşüp eve geldiğinde gülüp imalı imalı laflar söyleyen arkadaşı olmasını istemeyen kişiye başkaldırmaya başladım. Kişiliği aynı zamanda duygusal olan bu ebeveynim her ona karşı çıkıp diğerini savunduğumda bana saldırdı fakat alkolün etkisi geçtikten sonra hep ağlayarak veya üzgün bir şekilde benden özür diledi. Ve bu olaylar tekrar tekrar yaşandı. Evet bana saldırma kısmı uzun süredir yaşanmadı fakat bende bıraktığı olumsuz etki kalıcı. Diğeri ise, her ne kadar eşi gibi bana hayatı boyunca düzgün bir şefkat sevgi ve ilgi vermemiş olmasına rağmen (Bu durumu manipülatif şekilde ben mi sevgi ilgi göstermedim diyerek güleceği için kendisine söylemedim ve çözümü olmayan bir durum olarak kabul ettim) bana sürekli hayatım boyunca her konuda baskı yapan ve kendi kararlarımı almama engel olan ebeveynim. Bunlara en basit örnek olarak din, eğitim hayatı, giyim kuşam ve yaşam tarzını verebilirim. Bunun sonucunda genel olarak kendime olan güvenim kırılmıştı. Bir şeyleri yaparken başkasından yardım almam gerektiği ve asla kendi başıma başarılı olamayacağım düşünce yapısı oluşmuştu. Ve ders çalışmamda da engel oldu aynı zamanda sürekli ders çalış veya ders nerde diyor olmasıyla bana olan davranışlarının ters orantılı olmasından dolayı. Aynı zamanda bu sebeplerden dolayı ders çalışmak için yeterli bir yaşam enerjim veya amacım olmadı. Kimse beni desteklemedi (Buna karşılık olarak lütfen ''İşte tam olarak bu yüzden çalışmalısın!'' demeyin herkes için aynı değil emin olun). Ders çalıştığım zaman da hep motive kırıcı laflar işittim. Şu anda da çalışmaktayım ve hala işitiyorum. Fakat kulak asmıyorum. Daha fazla uzatmadan söylemek isteyeceğim şey şu olacak ki bireyin ailesine karşı alacağı tavır aileden aileye değişir çünkü birisi aşırı cahil iletişim bile kuramayan ailesine mektup vs. yazsa özlü sözler kullansa imza atsa veya bunu geçip daha farklı bir şey yapsa bile istediği o mutlu huzurlu aile tablosuna erişemez. Konuşmayı farklı şeyler yapmayı bende yüzlerce kez denedim fakat olmayınca olmuyor ve bir yerden sonra daha da çok yıpranmaya başlıyorsun. O yüzden her şeyi olduğu gibi kabullenmek bence en iyisi. Senin adına çok mutluyum ailen ile barışık olduğun için fakat herkes aynı olamaz. Ben de bu anlattığım olay ve olgulara rağmen ailemden nefret etmiyorum fakat onlara karşı çok büyük bir sevgi beslemiyorum. Ölseler tabii ki kahrolurum ama onlara karşı kendimi savunmamdan veya söylediğim hiçbir şeyden pişman değilim. Yaptıkları iyi şeylere minnettarım fakat bunu belirtmek istemiyorum. İçeriklerin için teşekkür ederim Furkan abi başarılarının devamını diliyorum.
Maalesef çokça insan çocuk yapıyor ama hepsi ebeveyn olamıyor. Bana kalırsa ailenin seni geriye çekici davranışlarına rağmen kendi yolunu çizmen büyük güç, çoğu insan bunu yapamaz. En azından zamanında çevremdeki çoğu kişinin başaramadığını gördüm. Desteğin için teşekkür ederim, çizdiğin yolda da başarılı olacağına eminim.
Arkadaşın dediklerine katılıyorum ki keza 5 senelik yakın arkadaşım kendisi. Oyun oynarken, telefonda konuşurken veyahut yan yanayken dahi hafif, Sert her türlü ailesinin manevi tacizlerine bir çok kez şahit oldum; bizzat kendisinden Dinledim. Benim onunkilere şahit olduğum kadar o da benimkilere oldu. Şuana kadar ki hayatı boyunca diyemem ama son 5 senemizde her zorlu olayda birbirimizle konuşarak ikimizin de acısını elimizden gelebildiğince en aza çektik. Bu acı hiç bir zaman sıfır olmadı. Hiç bir zamanda olmayacak. Ama hiç yoktan iyidir değil mi? Videoyu izlemedim. İzleyeceğimden de şüpheliyim. Bu da benim yanıtım olacak: Elbette onunla aramızdaki ailede çok fark olsa da bir yapbozun parçaları gibi ortak küçük parçalara sahibiz. "Küçük parça önemsizdir" demeyin. Bir parça dahi olmazsa o resim tamamlanamaz değil mi? Yapbozun küçük bir parçası... Küçük ve değiştirilemezdir. Her bir yapboz parçası ailemizin bir parçası. Her çocuk gibi biz de güzel bir resim isteriz. Fakat Tanrı bize her parçayı sunmamış. Bazı parçaları siz üreteceksiniz. Ya da her gün o eksik parçalı resme bakacaksınız. O resimle yaşamayı öğreneceksiniz. Tanrı... Hayat -Artık yaşamınızdan kimi sorumlu tutarsanız- benden bir parçamı aldı, diğer bir kaçına da zarar vermiş. Yorumu yazan arkadaşa da boş ve hasarlı benimki gibi bir çok parça vermiş. Sonuç olarak ikimizin de resmi berbat! Daha önce de dediğim gibi. Haklı. Aile bizim gibi bazı çocuklar için lanetli bir tasarı. Sizi başarıdan uzak tutan bir şey. Evet diyeceksiniz - Bana da çok dendi- "Ailen sana zorbalık yapıyor, kötü davranıyorsa onlara inat çalış büyük adam ol" Ah, ah... Keşke bu her çocukta işlese! Acı bazı çocuklara kalp kırıklığı ve depresyondan başka bir şey getirmiyor. Hala ailemle sürekli, küçük ve anlamsız şeyler üzerine tartışıyoruz. Geçen yaz yaklaşık 5 ay anneannemlerde(yaz başından Kasım sonuna kadar köyde kaldıkları için) evleri boş diye kalmıştım. Ve o huzur ve mutluluğu size anlatamam. Evdeki huzurlu sessizlik ve rahatlık. Banyodan çıktıktan sonra "YERLERİ ISLATMIŞSIN. ALLAHIM BENİ EVLAT KATİLİ ETME! ÖLDÜRECEĞİM BU ÇOCUĞU!!!" sözlerinin korkusu olmadan yaşamak çok güzel. Ailemi her ne kadar bana lanet okusalar dahi seviyorum. Sevmekten başka çarem yok. Kalp kırıklığımın üstüne Nefreti ekleyemem. Elbette size tavsiye verecek durumda değilim ki hala çok kötü durumdayım. Ailevi dertler, manevi dertler, iç dertlerim, maddi dertler, Yalnızlık... Uçsuz bucaksız bir lanet içerisindeyim. Bu yazı bir yardım tavsiyesi değil. Bir haykırış. Dert döküyorum işte. Biliyorum belki de kimse okumayacak, biriniz hariç. Umarım ileride her şey güzel olur benim için, senin için. Umarım kendi parçalarımla kendi yapbozumu tamamlarım. Tek dileğim budur: Aileme inat, her şeye inat dik durabilmek. Budur tek dileğim: Sağır olup müzik yapabilmek...
@@casualshox4972Ben senin yorumunu okudum dostum. Benimde annem babam ayrı. Benimde annem en ufak bir şeye bile aşırı tepki gösteriyor. Ama aynı zamanda çok şakacı birisi ikide bir sadece kendisinin güldüğü şakalar yapıyor. Bunlar genelde soğuk espriler ve anlamını bile bilmediğim tarihi geçmiş mizah sözcüklerinden ibaret. Eskiden ne kadar da benden kaynaklı olarak sürekli kavga ediyor olsak da şuan daha iyiyiz. Bunda yaşımın ilerlemesinde de büyük bir katkı var. Çünkü artık çocuk değilim ve bazı durumları tolore edebiliyorum. O sinir krizi geçirip ağzıma geleni saydığım günleri unutmadım ve çok pişmanım. Yıllar boyunca duygu durum bozukluğu hastalığı ile mücadele ettim. Yıllarca çeşit çeşit ilaç kullanıp zaten bozuk olan psikolojimi daha da bozdum(doktor yanlış teşhis koymuş ve bana verdiği ilaçlar, yetişkinler için kullanılan epilepsi ilaçları imiş). Tabii böyle olunca ders notlarım da düştü ve ben bu durumdan çok kötü etkilendim. Çünkü benim derslerim 6. sınıfa kadar çok iyiydi ve sırf bundan dolayı bayağı övgüler alıyordum. Hiç çalışmayıp, sürekli ders çalışan arkadaşlarımı geçiyordum. Mutluluğumu buna endekslemiştim ve 5. sınıfın 23. Nisan günü bir sınıf arkadaşım ile beraber sunuculuk yaptım. Gayet de güzel geçti, tüm metni başarılı bir şekilde okudum. Fakat o gün eve geldikten sonra ablam ile çok saçma sapan bir konu hakkında tartıştım. Sürekli inat ettim. İsteğim olmayınca ortalığı ayağa kaldırdım ve ilk sinir krizimi o zaman geçirdim. Çok ciddi bir sinir krizi atağı geçirdim. Annem ve ablamın beni sakinleştirmeye çalışması sonucunda ve uzun bir boğuşmanın ardından hastanelik oldum. İşte o günden sonra hiç bir şey yolunda gitmedi. Doktorum yanlış ilaçlar yazdı. Zaten doktor çok soğuk birisi olduğu için ona bir şey anlatmaya çekiniyorum. Bu yüzden tanı koyması da bir o kadar zorlaştı ve bunun sonucunda tabiki de yanlış teşhis koydu. O günden sonra krizler patlak verdi, arkadaşlarımla aram bozuldu, sosyal ilişkilerim eksilere düştü, oyun ve sosyal medya bağımlısı oldum. İyice psikolojim bozuldu. Sürekli derste ağlayıp arkadaşlarımla kavga ettim. Normalde olsa asla saygıda kusur etmeyeceğim öğretmenlerime büyük saygısızlıklar yaptım. Ortaokul yıllarım cehennem gibi geçti. Bu durum liseye başladıktan sonra azalmaya başladı. İlacı bırakmamın da etkisiyle 11. sınıftan sonra hayat kalitemde hatırı sayılır bir sıçrama yaşadım. Ara sıra düşüşler olsa da halen daha iyi olmaya devam ediyorum diyebilirim. Artık hiçbir psikolojik sorunum yok. İnsanlar ile oldukça kaliteli ilişkiler kurabiliyorum. Düzenli kitap okuyup faydalı içerikler tüketiyorum. İki yıl önce öcü gibi gördüğüm şeyler bugün gözüme melek gibi geliyor. Bazı şeyler için de bu durum tam tersi. Yine de kendime kaliteli bir hayat kurmayı başardım. Tabii ki de bununla yetinmeyip daha güzel yaşam şartları kovalayacağım. Bu da benim hayat hikayem. Buraya kadar okuduysan çok değerli bir insan olduğunu asla unutma. Umarım bu hikayem sana umut olur. Çok değil tam iki yıl önce bana suanki halimde olacağım söylenseydi muhtemelen gülerdim. Ama isteyince gerçekten oluyormuş. O zamanki yaşadığım bunalımların ne kadar şiddetli olduğunu tahmin bile edemezsin. Ama bak şuan neredeyim. Hayatının değişmesi için hiçbir şey geç değil. Daha çok yolun var. Geleceğine umutsuz bakma sakın. Emin ol güneşli günler seni bekliyor sevgili dostum. Esen kal...
Son zamanlarda anne-babama her gün sarıldığımı, sabah okula gittiğimde o an modum nasıl olursa olsun arkadaşlarıma güler yüzle "Günaydın" deyip hal hatır sorduğumu, insanların yanına gittiğimde elimi uzattığımı ve bu tarz çok ufak tefek olan diğer detayların hayatımı ne kadar iyileştirdiğini fark ettim. Videolarının etkisi bunda büyük. Başta izlerken daha önce izlediğim kanallardaki gibi anlık bir gaz olduğunu düşünmüştüm bir süre ama işe yaradı. Belki diksiyonun kalitesinden, belki samimiyetinden, belki de verdiğin tavsiyelerin farklılığından; bilmiyorum. Teşekkürler. Seviliyorsun.
Anneme gidip sarıldım ve birkaç damla gözyaşı döktüm şimdilik bu kadar, babamın duvarlarını yıkmaya ne zaman gücüm yeter bilmiyorum ama umarım bir gün onu çok sevdiğimi söyleyebilirim.
Üslup,konuşma akıcılığı çok iyi. Videolarında konuşurken doğal olmana ve araya kattığın birkaç esprili sözlerle ,mimiklerine çok gülüyorum. Bu yüzden izlemek keyifli oluyor. Yolun açık olsun🙏🏻
Ne zaman, neye ihtiyacım varsa o konuda video yüklüyorsun. Sanki zihnimi okuyormuşsun gibi. Seni iki ay önce keşfetmiştim, Furkan. O günden beri hiçbir videonu kaçırmadan izledim. Şu anki en büyük motivasyon kaynaklarımdan biri sensin. İçeriklerinin devamını bekliyorum. Sağlıcakla kal.
Sadece affetmeyi bilmeliyiz.Geçmiş geçmişte kaldı.Kin tutmak ve intikam isteği sadece kişinin kendisine zarar verir.Eğer aranızda sorun olan kişi gerçekten pişmansa ya affedin ya da yol verin.
@Nur-g6h7m bence kin tutmak yerine kabullenmelisin. her zaman soruna değil çözüme odaklan. max 18 yaşına kadar kalacaksın onların yanında. ha diyeceksin ne yaşadığımı nereden biliyosun sabredecek gücüm kalmadı ama emin ol herkes o yollardan geçiyor. zaten büyük ihtimalle 15 ysşından büyüksündür. şu ana kadar 15 yıldsn fszla yaşamışsın o aileyle. 2 3 sene daha dişini sıkıp onlardan kurtulmaya odaklan. yapabileceğin en iyi şey kendini geliştirmek olur kin tutmak değil. kendini geliştir ki kimseye maruz kalmak zorunda olma.
@@barsy4081dediğim gibi hayattan çıkartılmalı direkt. o benim ailem nasıl hayatımdan çıkarayım demeyin. reşit olduktan sonra tc sınırları içinde kendi başınıza bu oyuna devam ediyorsunuz artık. katlanmak istemiyosan sorunu ortadsn kaldıracaksın. hiçbir insanın hiçbir insandan sıfat olarak üstünlüğü yok. aile isimle değil davranışlarla belli olur
3-4 ay önce aynı şeyleri,aynı hisleri ben de yaşıyordum.Babam annemi aldatmıştı.Bir birlerine kötü davranıyorlardı ama bana karşı iyi.İkisini de seviyordum ama aynı zamanda nefret ediyordum.Böyle videoların gelmesi benim için çok iyi oldu. Bir de şunu demek istiyorum ki,senin kanalının bana gerçekten çok faydası dokunuyor.Keşke daha önceden tanısaydım dediğim bir kanal gerçekten.En hoşuma giden şey ise hiç bir şeyi gizlememen ,bize fayda sağlayacak ne varsa hepsini söylemen.Benim daha tecrübe edinmediğim şeyleri tecrübe edinmişsin ve ya diğer kanallar gibi saçma sapan şeyler söylemiyorsun.Bunlar için sana teşekkür ediyorum.Umarım kanalın daha da büyür.
Videoyu tamamen izledim ve yorumumu söylemek istiyorum. Ama Önce: Furkan Gönenç ve diğer takipcileri hepiniz adamsınız 💪(optional) Ailevi problemlerin insanı geliştirebileceğine inanıyorum. Bu tür zorluklar, bana daha güçlü ve dayanıklı olmayı öğretti. Örneğin, ailemizde yaşanan bir anlaşmazlık sırasında, duygusal olarak zorlandım. Bu süreçte, empati kurmayı ve farklı bakış açılarını anlamayı öğrendim. Başlangıçta, olaylara kendi perspektifimden bakmakta ısrar ettim. Ancak zamanla, ailemin her bireyinin kendi hikayesi ve duygusal yükleri olduğunu fark ettim. Bu farkındalık, iletişimimi geliştirdi ve daha sağlıklı ilişkiler kurmamı sağladı. Sonuç olarak, ailevi sorunlar beni sadece olgunlaştırmakla kalmadı, aynı zamanda insanlarla daha derin bağlar kurmamı da sağladı. Bu deneyimler, yaşamımın her alanında daha anlayışlı ve sabırlı olmama yardımcı oldu. Sonuç olara problem olsun olmasın hatalardan ders çıkarıp sabır etmek sizi stoacı olmanı az da olsa yardımcı olur. Bu yüzden devam edelim yolumuz uzun
Zor bir süreçten geçerken bir yandan ailemle olan problemlerim beni hâlâ küçük bir cocuk olarak görmeleri ve her şeyime karışmaları, en azından bana yansıttıkları kadarıyla kafamda oluşan şey uzun vadede böyle bir düşünce kattı. En son danişman hocamın, sonunu düşünme babanla olan ilişkinde ona söylemek istediklerini bir mektup yazarak bildir demesiyle başladı herşey. Sayfalarca mektup yazdım yılların bıraktığı enkazdan tut güncel sorunlara kadar herşeyi anlattığım meltubu fiziksel olarak sehir dışından göndersem de babamın köyde oluşu nedeniyle yine fotoğrafı ulaştırıldı babama. Zaten babamin , ailemin kötü niyetli olmadığını biliyorum hayatları nasıl geçtiyse benimki de öyle geçmek zorundaymiş gibi bir etki oluşturulduğu için zihnime kazınmış düşünceler silsilesi kolay bir şekilde geçmiyor ne yazikki. Mektubumu okuyan babam bazı davranışlarında değişiklik göstermeye başlamıştı, insanların yanında bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde küçük düşürme huyundan en azından benim için vazgeçmişti. Bende kendimi bu süreçte gelişmeye açık bir birey haline getirmeye odaklandım ve uzun vâdede işime yarayan birşey oldu. Bir dönem kararlarimin arkasında duracak cesareti elde ettim ve kendime güvenim artmıştı. Tekrardan aynı durumlar yaşanmasa da ailemin ağzımdan çıkan söylemlere bakmaksızın sanki benim dert ettiğim şey o kadar boşmuş ta onların dediği daha doğru ve dolu söylemler miş gibi üste çıkmaya çalışan halleri nedeniyle 25 yaşımdan gün almışken ve az bir zaman kalmışken kenfimi ifade etmeye fırsat verilmiyormuş gibi bir durum seziyorum. Babamla ilgili bir sorunum yok ancak babamin aşırı ciddi duruşu böyle birşey sorarken cok ciddi bir bakış atmasi ister istemez söylemde karışıklık oluşmaya gidiyor ne ne dedin gibi tekrarlamalar işi daha karmaşık hâle getirebiliyor. Gerçi bazen ev ortamında yâda trafikte sorun yaşasak ta saygımı bozmadan düşüncemi dile getirerek o an gerginliğin önünü kesmeye çalışıyorum. Bu videoyu izledikten sonra Babam ve Annem hâlâ hayattayken ve tek şansımı da onlara teşekkür mektubu yazarak aklımdan geçen düşünceleri eğlenceli bir hâlde sunmayı ilham kaynağı olarak gördüm. Yazım uzun oldu ancak huyumdur düşüncelerimi detaylı şekilde anlatırım.
Furkan iyiki varsın kardeşim benim.Belki görüşme fırsatımız olmaz belki hayatını kaybedersin şimdiden seni çok seviyorum demek istedim .Bana kattığın değerler için çok teşekkürler.
Furkan abi videoların çok faydali gercekten 16 yaşım var tavsiye ettiğin kitaplardan okumaya başladım (Stefan Zweig gibi), ders okumayı sevmiyordum sayende okuyorum ve meditasyon yapıyorum . Her attığın video bir şeyler katıyor insanlara. Birde abi looksmaxxing ile alakalı video çeker misin?
Olm her şey bir yana da, bu adam benim içimi okuyor, ne zaman neye ihtiyacım varsa, onu Furkan abi yayınlıyor. İyi ki, varsın! Lütfen Furkan Gönenç'i tanıtalım yaa🫶🏻✨️
Bi süre önce kanalına denk gelip izlemeye başlamıştım ama hesap adına bakmak hiç aklıma gelmemişti bi kaç gündür denk gelmek için bakınıyordum bugün tekrardan karşıma çıktığı için çok mutlu oldum
10:00 haziran gibi babamla bu şekilde konuşmuştuk benim için sonuç pek iyi gitmese de (babam tartışmaya çevirdi hemen) yine de üzerimden kalkan yükle fena rahatladım o yüzden sonuç nolursa olsun konuşun arkadaşlar konuşmak iyidir rahatlarsınız içinizde tutmayın
Videolarınızı 1 haftaya yakındır izliyorum ve ilk keşfettiğimde çok hoşuma gitmişti senden bir video için ricam olucak öfke kontrolü ve duygusal erkek videonda meditasyondan bahsetmiştin ve kendinde yaptığını söylemiştin ne tür ve nasıl meditasyon yaptığını gösterir misin birde YKS öğrencisiyim ve ders konusunda ciddi problemler yaşıyorum bu konuda yalnız olduğumu düşünmüyorum kendi potansiyelimin farkındayım fakat oturupta derse başlayamıyorum kısaca disiplini anlatabilir misin teşekkür ederim
Anneme bir mektup yazarım, aynısı babam için de geçerli. Mektubu anneme veririm ama babama verebilir miyim bilmiyorum. Umarım ikisine olan minnetimi de en kısa sürede dile getirebilirim. Video için teşekkürler, benzerini görmediğim güzel bir video olmuşş
Abi videolarını severek izliyorum ve hayatımda senin sayende bazı şeylerin farkına vardım bunun için sana teşekkür ederim. Bu tür bilgileri nasıl öğrenebiliriz veya bilgi birikimi nasıl yapabiliriz veya soru cevap tarzı videolar çekebilir misin?
Abi iyiki deneyimlerini anlatıyorsun seninkine benzer bir durumda benzer şeyleri çekiyorum hatta bir kısmında böyle hissettiğimin ve düşündüğümün farkında dahi değildim gözümü açtın resmen iyiki varsın
Benimde annem ve babam ayrı 18 yaşındayım ayrılalı 4 sene oluyor ama ben kendimi bildim bileli ayrılar insan bazı şeyleri küçükken anlamıyor büyüdüğünde anlıyor olgunlaşıyor
annemle defalarca saygiyla sakince konustum ama hicbir zaman beni anlamadi ama her seye ragmen anne asigi biriyim. gun gectikce onlarla gecirecegimiz vaktin kisitlaniyor olusu da beni mahvediyor. konusmaktan sıkıldim baska ne yapabilirim ki. affetmek istiyorum aklima geliyor kinlenmeye ofkelenmeye devam ediyorum
hem sporu hem dersi okul çıkışı dahil +6 saat ile nasıl aynı anda tutabilirim yani kısaca hem ders hem spor nasıl gider bunla ilgili bir video yapabilirmisin hem verimli ders çalışmak istiyorum hem fit formda kalmak istiyorum beslenme diyet işin içine girince zor bir durum haline geliyor örn okuldan çıktığımda saat 4 oluyor eve varana kadar 4.30 sonra ne yapsam diye düşünüyorum hatta evde yapmayı fln da düşündüm ****** *normalde sadece spor ve ders olunca 22.00 a kadar her şey okey fakat yemek yapmam en az 1 2 saat sürüyor e zaten 6 saatim var ne yapmam lazım* *****
Videolarını ilk gördüğümde ne kadar gereksiz kasıntı bi tip demistim ve cok yapay gelmiştin ama izlemeye devam ettikçe gerçek senin bu olduğunu ve ilk gördüğümdeki gibi kasıntı değil aksine gercekten olgun ve donanımlı bi insan olduğunu gördüm. Hayatta başarılar.
Abi benim ailem ile problemlerim yok ama ailem kendi içinde problemleri var annem normalde çok iyi vir insandır ama babamla çok kavga ediyorlar bu yüzden annemde bize bağırmaya kızmaya başladı babam yüzünden evdeki herkesin huzurunu bozuyor ve bende bu konuda çok rahatsızım hep buna üzülüyorum annemede üzülüyorum ama değiştiremiyorum
Konudan bağımsız sana bu renk yakışmamış furkan. Buğday tenlilere çok açık renkler yakışmaz zaten. Yine de sen bilirsin tabi ama ten rengine uygun renklere İnternetten bakabilirsin
abi biraz konudan uzak olucak ama.Dopamin detoksu yapıyorum ama insanlar instagramı sildiğim için benle dalga geçiyorlar yada çok abarttın diyorlar.Bu durumun önüne nasıl geçebilirim
dostum ben 23 yaşındayım eğer seni gerçekten düşünüyolarsa kullanma. senin için fedakarlık yapmış insanların bir isteğini onayla spor yaparken protein tozu vitamin hapı asla gerekli değil protein tozu yerine 2 kilo kıymayı tercih ederim.
@@furkan271 ah iste hocam keske iki kilo kıymaya paramız olsa da yesek. 2 kg kıyma nerden baksan 60 servislik whey protein tozune esdeger fiyatta su an
Dostum protein tozları protein başı daha pahalıya geliyor zaten. Blender'ın varsa yağsız tuzsuz lor peynirini bazı meyvelerle çekerek kendine protein shake yap. Hesaplarsan protein tozundan daha ucuza geldiğini göreceksin
Az önce arabada giderken babam bana "okusan da adam olamazsın, az bekle evlenınce kocan ağzını burnunu dağıtıp geri koyar kapının önüne, bak o zaman seni alır mıyım içeri" Dedi. Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmedim. Zaten babam belli başına hep böyleydi, birsürü kez kavga etmişliğimiz vardır. Ama bu söz benim canımı o kadar acıttı ki. Bir arkadaşım bana demişti ki "ben kendime güvenmiyorum babam ise bana her şeyden fazla güveniyor ama bak ne oldu hiçbir şeyi düzgün yapamıyorum, eğer kendine güvenirsen babanın ne dediği umrunda olmasın " Bu da benim motivasyonum. Teşekkürler🤍
Senin adına üzüldüm😢 Umarım daha iyi olursun
@zehniokuyucu çok teşekkür ederim 🤍
İnsan babasını seçemiyor bu hayatta sen kendine inan umarım daha iyi olursun
@@nisa_kskdnsns teşekkür ederimm💕
Benim babam bana bunu demedi ama ne zaman ihtiyacım olsa yanımda değildi çünkü cezaevinde emin ol hayatta herkesin sınavı farklıdır biz yetişkin kızlar kadınlar olarak kendi ayaklarımızın üstünde durmak zorundayız çünkü güçlü kızlarız🌼🤍💞 üzülme o yüzden bir an önce harekete geç ve geleceğini inşa etmeye başla buz başardıktan sonra herkes pişman olucak zaten ama o zamanda biz affetmicez💅
annesi babası ayrı olanlar şanslı bence. bi de sürekli aynı evde ayrı gibi yaşayıp hala ayrılmayan sürekli kavgs gürültüye maruz bırakan anne babalar var. ayrıldıklarından insanın kafası dingim oluyor en azından
Bizimkilerde ayrı ve hiç şanslı filan değilim
Bence başkalarının hayat biçimine bakmak yerine ıendininkini çöz bu kadar sorunun varsa. Sorun ayrı yada olmaması değil.
@@Efskoikkk Başka hayat biçimlerine yorum yapmış sadece. Burda kötü niyet görmedim ben
"Ailesine vakit ayırmayan bir erkek asla gerçek bir erkek olamaz"
-Vito Corleone
Corleone*
Doğrusu corleone dostum
Tam tersi. anne babasıyla vakit geçiren bir erkek, gerçek erkek olamaz.
@@buraksahin156 The Godfather'ı bilir misin dostum
@@buraksahin156 anne baba demiyor aile diyor karın çocukların
Merhaba Furkan abi. Seni yaklaşık 4-5 aydır takip ediyorum ve düşüncelerine çoğunlukla katılıyorum. Fakat bu konuda kısmen doğrusun kısmen yanlışsın bana göre. Ve kendine göre normal olarak tamamen haklısın dediğin her şeyde. Ama bahsettiğin konu kişiden kişiye değişebilen göreceli bir konu. Videolarını ilk zamanlarda çoğunlukla yürüyüş yaparken podcast tarzıyla dinliyordum. Evet biliyorum şu ana kadar fikirlerine katılıyor olmama rağmen yorum yapmamam ve fikir belirtmemem, yazı ile desteğimi dökmemem büyük bir yanlış. Fakat yine de fikrimi belirtmek istiyorum. Dediğin gibi ebeveynlerin her ne kadar birbirlerine iyi davranmamış olsalar dahi sana oldukça iyi davranmışlar. Ayrıca beslediğin ''Eğer minnettarlık bildirirsem benim hakkımda yaptıkları olumsuz şeyleri sorun etmeyen ve onaylayan birisi imajı olur'' düşüncesi bende de var bunu belirtmek istiyorum. Karşıt görüşüme başlayacak olursam ebeveynlerimden birinin alkolik, diğerinin ise aşırı derecede sinirli, en küçük şeyde bağırmaya veya vurmaya başlayan, aynı zamanda istediği şey olmayınca kin bile güdebilen biri olduğunu söyleyeyim. Daha ben doğmadan önce bile hep şiddetli kavgalar ederlermiş. Ben daha 3 yaşındayken 3 aylığına ayrıldıklarını çok ufaktan hatırlıyorum. Fakat o hissiyatı şu anki yetişkin halimle bile hissedebiliyorum. Onlara olan ilk uzaklaşmam sanırsam orada başlamıştı. Ve aynı yıl içerisinde ilk kavgalarına bilişsel yetilerim gelişmemiş olmasına rağmen tanık olmuştum. O an hissettiğim tek şey korkuydu. Ne olduğunu tam olarak anlayamamıştım ama kesin olan şey şu ki o andan itibaren hangi ebeveynim olduğunu söylemek istemediğim kişiye olan güvenimin temeli kırılmıştı. Küçük yaşta evde tanık olduğum kavgalar, manipülatif konuşma tarzları ve mimikler insanlarla olan iletişimimi büyük ölçüde olumsuz etkiledi. Ve bu sebeplerden dolayı pek arkadaşım olmadı. Bunlara rağmen bu konuda kendimi pek suçlamıyorum çünkü iletişim becerilerimin temelini yaşadığım ev sağlıyor fakat suçu tamamen başkasında da aramıyorum. Şu ana kadar kendim de olan çoğu hatalı davranışı düzelttim. 100 tane arkadaşım olsa da 1 tane olsa da insanı asıl mutlu eden şey kendisinin düzgün olmasıdır bence. Her neyse aile konusundan sapmadan devam edeceğim. Bu bahsettiğim kavgalar şu ana kadar hep devam etti bu arada. İlk 13-14 yaşlarımda, genelde kendisi kavga çıkartıp diğer kişiye zorbalık yapan, aynı zamanda hayatını kısıtlayan ailesi ile görüşüp eve geldiğinde gülüp imalı imalı laflar söyleyen arkadaşı olmasını istemeyen kişiye başkaldırmaya başladım. Kişiliği aynı zamanda duygusal olan bu ebeveynim her ona karşı çıkıp diğerini savunduğumda bana saldırdı fakat alkolün etkisi geçtikten sonra hep ağlayarak veya üzgün bir şekilde benden özür diledi. Ve bu olaylar tekrar tekrar yaşandı. Evet bana saldırma kısmı uzun süredir yaşanmadı fakat bende bıraktığı olumsuz etki kalıcı. Diğeri ise, her ne kadar eşi gibi bana hayatı boyunca düzgün bir şefkat sevgi ve ilgi vermemiş olmasına rağmen (Bu durumu manipülatif şekilde ben mi sevgi ilgi göstermedim diyerek güleceği için kendisine söylemedim ve çözümü olmayan bir durum olarak kabul ettim) bana sürekli hayatım boyunca her konuda baskı yapan ve kendi kararlarımı almama engel olan ebeveynim. Bunlara en basit örnek olarak din, eğitim hayatı, giyim kuşam ve yaşam tarzını verebilirim. Bunun sonucunda genel olarak kendime olan güvenim kırılmıştı. Bir şeyleri yaparken başkasından yardım almam gerektiği ve asla kendi başıma başarılı olamayacağım düşünce yapısı oluşmuştu. Ve ders çalışmamda da engel oldu aynı zamanda sürekli ders çalış veya ders nerde diyor olmasıyla bana olan davranışlarının ters orantılı olmasından dolayı. Aynı zamanda bu sebeplerden dolayı ders çalışmak için yeterli bir yaşam enerjim veya amacım olmadı. Kimse beni desteklemedi (Buna karşılık olarak lütfen ''İşte tam olarak bu yüzden çalışmalısın!'' demeyin herkes için aynı değil emin olun). Ders çalıştığım zaman da hep motive kırıcı laflar işittim. Şu anda da çalışmaktayım ve hala işitiyorum. Fakat kulak asmıyorum. Daha fazla uzatmadan söylemek isteyeceğim şey şu olacak ki bireyin ailesine karşı alacağı tavır aileden aileye değişir çünkü birisi aşırı cahil iletişim bile kuramayan ailesine mektup vs. yazsa özlü sözler kullansa imza atsa veya bunu geçip daha farklı bir şey yapsa bile istediği o mutlu huzurlu aile tablosuna erişemez. Konuşmayı farklı şeyler yapmayı bende yüzlerce kez denedim fakat olmayınca olmuyor ve bir yerden sonra daha da çok yıpranmaya başlıyorsun. O yüzden her şeyi olduğu gibi kabullenmek bence en iyisi. Senin adına çok mutluyum ailen ile barışık olduğun için fakat herkes aynı olamaz. Ben de bu anlattığım olay ve olgulara rağmen ailemden nefret etmiyorum fakat onlara karşı çok büyük bir sevgi beslemiyorum. Ölseler tabii ki kahrolurum ama onlara karşı kendimi savunmamdan veya söylediğim hiçbir şeyden pişman değilim. Yaptıkları iyi şeylere minnettarım fakat bunu belirtmek istemiyorum. İçeriklerin için teşekkür ederim Furkan abi başarılarının devamını diliyorum.
Maalesef çokça insan çocuk yapıyor ama hepsi ebeveyn olamıyor. Bana kalırsa ailenin seni geriye çekici davranışlarına rağmen kendi yolunu çizmen büyük güç, çoğu insan bunu yapamaz. En azından zamanında çevremdeki çoğu kişinin başaramadığını gördüm. Desteğin için teşekkür ederim, çizdiğin yolda da başarılı olacağına eminim.
@@Revolasyon abi bunu nasıl yazdın yanlış yapmadan kyjhjjjhj
Arkadaşın dediklerine katılıyorum ki keza 5 senelik yakın arkadaşım kendisi. Oyun oynarken, telefonda konuşurken veyahut yan yanayken dahi hafif, Sert her türlü ailesinin manevi tacizlerine bir çok kez şahit oldum; bizzat kendisinden Dinledim. Benim onunkilere şahit olduğum kadar o da benimkilere oldu. Şuana kadar ki hayatı boyunca diyemem ama son 5 senemizde her zorlu olayda birbirimizle konuşarak ikimizin de acısını elimizden gelebildiğince en aza çektik. Bu acı hiç bir zaman sıfır olmadı. Hiç bir zamanda olmayacak. Ama hiç yoktan iyidir değil mi? Videoyu izlemedim. İzleyeceğimden de şüpheliyim. Bu da benim yanıtım olacak:
Elbette onunla aramızdaki ailede çok fark olsa da bir yapbozun parçaları gibi ortak küçük parçalara sahibiz. "Küçük parça önemsizdir" demeyin. Bir parça dahi olmazsa o resim tamamlanamaz değil mi? Yapbozun küçük bir parçası... Küçük ve değiştirilemezdir. Her bir yapboz parçası ailemizin bir parçası. Her çocuk gibi biz de güzel bir resim isteriz. Fakat Tanrı bize her parçayı sunmamış. Bazı parçaları siz üreteceksiniz. Ya da her gün o eksik parçalı resme bakacaksınız. O resimle yaşamayı öğreneceksiniz. Tanrı... Hayat -Artık yaşamınızdan kimi sorumlu tutarsanız- benden bir parçamı aldı, diğer bir kaçına da zarar vermiş. Yorumu yazan arkadaşa da boş ve hasarlı benimki gibi bir çok parça vermiş. Sonuç olarak ikimizin de resmi berbat! Daha önce de dediğim gibi. Haklı. Aile bizim gibi bazı çocuklar için lanetli bir tasarı. Sizi başarıdan uzak tutan bir şey. Evet diyeceksiniz - Bana da çok dendi- "Ailen sana zorbalık yapıyor, kötü davranıyorsa onlara inat çalış büyük adam ol" Ah, ah... Keşke bu her çocukta işlese! Acı bazı çocuklara kalp kırıklığı ve depresyondan başka bir şey getirmiyor. Hala ailemle sürekli, küçük ve anlamsız şeyler üzerine tartışıyoruz. Geçen yaz yaklaşık 5 ay anneannemlerde(yaz başından Kasım sonuna kadar köyde kaldıkları için) evleri boş diye kalmıştım. Ve o huzur ve mutluluğu size anlatamam. Evdeki huzurlu sessizlik ve rahatlık. Banyodan çıktıktan sonra "YERLERİ ISLATMIŞSIN. ALLAHIM BENİ EVLAT KATİLİ ETME! ÖLDÜRECEĞİM BU ÇOCUĞU!!!" sözlerinin korkusu olmadan yaşamak çok güzel. Ailemi her ne kadar bana lanet okusalar dahi seviyorum. Sevmekten başka çarem yok. Kalp kırıklığımın üstüne Nefreti ekleyemem. Elbette size tavsiye verecek durumda değilim ki hala çok kötü durumdayım. Ailevi dertler, manevi dertler, iç dertlerim, maddi dertler, Yalnızlık... Uçsuz bucaksız bir lanet içerisindeyim. Bu yazı bir yardım tavsiyesi değil. Bir haykırış. Dert döküyorum işte. Biliyorum belki de kimse okumayacak, biriniz hariç. Umarım ileride her şey güzel olur benim için, senin için. Umarım kendi parçalarımla kendi yapbozumu tamamlarım. Tek dileğim budur: Aileme inat, her şeye inat dik durabilmek. Budur tek dileğim: Sağır olup müzik yapabilmek...
@@casualshox4972Ben senin yorumunu okudum dostum. Benimde annem babam ayrı. Benimde annem en ufak bir şeye bile aşırı tepki gösteriyor. Ama aynı zamanda çok şakacı birisi ikide bir sadece kendisinin güldüğü şakalar yapıyor. Bunlar genelde soğuk espriler ve anlamını bile bilmediğim tarihi geçmiş mizah sözcüklerinden ibaret. Eskiden ne kadar da benden kaynaklı olarak sürekli kavga ediyor olsak da şuan daha iyiyiz. Bunda yaşımın ilerlemesinde de büyük bir katkı var. Çünkü artık çocuk değilim ve bazı durumları tolore edebiliyorum. O sinir krizi geçirip ağzıma geleni saydığım günleri unutmadım ve çok pişmanım. Yıllar boyunca duygu durum bozukluğu hastalığı ile mücadele ettim. Yıllarca çeşit çeşit ilaç kullanıp zaten bozuk olan psikolojimi daha da bozdum(doktor yanlış teşhis koymuş ve bana verdiği ilaçlar, yetişkinler için kullanılan epilepsi ilaçları imiş). Tabii böyle olunca ders notlarım da düştü ve ben bu durumdan çok kötü etkilendim. Çünkü benim derslerim 6. sınıfa kadar çok iyiydi ve sırf bundan dolayı bayağı övgüler alıyordum. Hiç çalışmayıp, sürekli ders çalışan arkadaşlarımı geçiyordum. Mutluluğumu buna endekslemiştim ve 5. sınıfın 23. Nisan günü bir sınıf arkadaşım ile beraber sunuculuk yaptım. Gayet de güzel geçti, tüm metni başarılı bir şekilde okudum. Fakat o gün eve geldikten sonra ablam ile çok saçma sapan bir konu hakkında tartıştım. Sürekli inat ettim. İsteğim olmayınca ortalığı ayağa kaldırdım ve ilk sinir krizimi o zaman geçirdim. Çok ciddi bir sinir krizi atağı geçirdim. Annem ve ablamın beni sakinleştirmeye çalışması sonucunda ve uzun bir boğuşmanın ardından hastanelik oldum. İşte o günden sonra hiç bir şey yolunda gitmedi. Doktorum yanlış ilaçlar yazdı. Zaten doktor çok soğuk birisi olduğu için ona bir şey anlatmaya çekiniyorum. Bu yüzden tanı koyması da bir o kadar zorlaştı ve bunun sonucunda tabiki de yanlış teşhis koydu. O günden sonra krizler patlak verdi, arkadaşlarımla aram bozuldu, sosyal ilişkilerim eksilere düştü, oyun ve sosyal medya bağımlısı oldum. İyice psikolojim bozuldu. Sürekli derste ağlayıp arkadaşlarımla kavga ettim. Normalde olsa asla saygıda kusur etmeyeceğim öğretmenlerime büyük saygısızlıklar yaptım. Ortaokul yıllarım cehennem gibi geçti. Bu durum liseye başladıktan sonra azalmaya başladı. İlacı bırakmamın da etkisiyle 11. sınıftan sonra hayat kalitemde hatırı sayılır bir sıçrama yaşadım. Ara sıra düşüşler olsa da halen daha iyi olmaya devam ediyorum diyebilirim. Artık hiçbir psikolojik sorunum yok. İnsanlar ile oldukça kaliteli ilişkiler kurabiliyorum. Düzenli kitap okuyup faydalı içerikler tüketiyorum. İki yıl önce öcü gibi gördüğüm şeyler bugün gözüme melek gibi geliyor. Bazı şeyler için de bu durum tam tersi. Yine de kendime kaliteli bir hayat kurmayı başardım. Tabii ki de bununla yetinmeyip daha güzel yaşam şartları kovalayacağım. Bu da benim hayat hikayem. Buraya kadar okuduysan çok değerli bir insan olduğunu asla unutma. Umarım bu hikayem sana umut olur. Çok değil tam iki yıl önce bana suanki halimde olacağım söylenseydi muhtemelen gülerdim. Ama isteyince gerçekten oluyormuş. O zamanki yaşadığım bunalımların ne kadar şiddetli olduğunu tahmin bile edemezsin. Ama bak şuan neredeyim. Hayatının değişmesi için hiçbir şey geç değil. Daha çok yolun var. Geleceğine umutsuz bakma sakın. Emin ol güneşli günler seni bekliyor sevgili dostum. Esen kal...
Son zamanlarda anne-babama her gün sarıldığımı, sabah okula gittiğimde o an modum nasıl olursa olsun arkadaşlarıma güler yüzle "Günaydın" deyip hal hatır sorduğumu, insanların yanına gittiğimde elimi uzattığımı ve bu tarz çok ufak tefek olan diğer detayların hayatımı ne kadar iyileştirdiğini fark ettim. Videolarının etkisi bunda büyük. Başta izlerken daha önce izlediğim kanallardaki gibi anlık bir gaz olduğunu düşünmüştüm bir süre ama işe yaradı. Belki diksiyonun kalitesinden, belki samimiyetinden, belki de verdiğin tavsiyelerin farklılığından; bilmiyorum. Teşekkürler. Seviliyorsun.
Anneme gidip sarıldım ve birkaç damla gözyaşı döktüm şimdilik bu kadar, babamın duvarlarını yıkmaya ne zaman gücüm yeter bilmiyorum ama umarım bir gün onu çok sevdiğimi söyleyebilirim.
Üslup,konuşma akıcılığı çok iyi. Videolarında konuşurken doğal olmana ve araya kattığın birkaç esprili sözlerle ,mimiklerine çok gülüyorum. Bu yüzden izlemek keyifli oluyor. Yolun açık olsun🙏🏻
Ne zaman, neye ihtiyacım varsa o konuda video yüklüyorsun. Sanki zihnimi okuyormuşsun gibi. Seni iki ay önce keşfetmiştim, Furkan. O günden beri hiçbir videonu kaçırmadan izledim. Şu anki en büyük motivasyon kaynaklarımdan biri sensin. İçeriklerinin devamını bekliyorum. Sağlıcakla kal.
06:25 o kadar iyisin ki..gözlerimin içi gülerek izledim çok mutlu oldum gerçekten çok iyisin
Sadece affetmeyi bilmeliyiz.Geçmiş geçmişte kaldı.Kin tutmak ve intikam isteği sadece kişinin kendisine zarar verir.Eğer aranızda sorun olan kişi gerçekten pişmansa ya affedin ya da yol verin.
Pişman değilse?
Bu yoruma katılmıyorum. İnsanın en büyük yarası ve kini her zaman kötü aile bireyidir.
@@barsy4081ya da yol verin yazmış ya nerenle okudun
@Nur-g6h7m bence kin tutmak yerine kabullenmelisin. her zaman soruna değil çözüme odaklan. max 18 yaşına kadar kalacaksın onların yanında. ha diyeceksin ne yaşadığımı nereden biliyosun sabredecek gücüm kalmadı ama emin ol herkes o yollardan geçiyor. zaten büyük ihtimalle 15 ysşından büyüksündür. şu ana kadar 15 yıldsn fszla yaşamışsın o aileyle. 2 3 sene daha dişini sıkıp onlardan kurtulmaya odaklan. yapabileceğin en iyi şey kendini geliştirmek olur kin tutmak değil. kendini geliştir ki kimseye maruz kalmak zorunda olma.
@@barsy4081dediğim gibi hayattan çıkartılmalı direkt. o benim ailem nasıl hayatımdan çıkarayım demeyin. reşit olduktan sonra tc sınırları içinde kendi başınıza bu oyuna devam ediyorsunuz artık. katlanmak istemiyosan sorunu ortadsn kaldıracaksın. hiçbir insanın hiçbir insandan sıfat olarak üstünlüğü yok. aile isimle değil davranışlarla belli olur
Soyadaşım, Allah yolunu ve bahtını açık etsin. Ayağına taş değmesin.
3-4 ay önce aynı şeyleri,aynı hisleri ben de yaşıyordum.Babam annemi aldatmıştı.Bir birlerine kötü davranıyorlardı ama bana karşı iyi.İkisini de seviyordum ama aynı zamanda nefret ediyordum.Böyle videoların gelmesi benim için çok iyi oldu.
Bir de şunu demek istiyorum ki,senin kanalının bana gerçekten çok faydası dokunuyor.Keşke daha önceden tanısaydım dediğim bir kanal gerçekten.En hoşuma giden şey ise hiç bir şeyi gizlememen ,bize fayda sağlayacak ne varsa hepsini söylemen.Benim daha tecrübe edinmediğim şeyleri tecrübe edinmişsin ve ya diğer kanallar gibi saçma sapan şeyler söylemiyorsun.Bunlar için sana teşekkür ediyorum.Umarım kanalın daha da büyür.
11 senedir youtube kullanıyorum bu kadar samimi ve yararlı bir kanal görmedim :)
Videoyu tamamen izledim ve yorumumu söylemek istiyorum.
Ama Önce:
Furkan Gönenç ve diğer takipcileri hepiniz adamsınız 💪(optional)
Ailevi problemlerin insanı geliştirebileceğine inanıyorum. Bu tür zorluklar, bana daha güçlü ve dayanıklı olmayı öğretti. Örneğin, ailemizde yaşanan bir anlaşmazlık sırasında, duygusal olarak zorlandım. Bu süreçte, empati kurmayı ve farklı bakış açılarını anlamayı öğrendim.
Başlangıçta, olaylara kendi perspektifimden bakmakta ısrar ettim. Ancak zamanla, ailemin her bireyinin kendi hikayesi ve duygusal yükleri olduğunu fark ettim. Bu farkındalık, iletişimimi geliştirdi ve daha sağlıklı ilişkiler kurmamı sağladı.
Sonuç olarak, ailevi sorunlar beni sadece olgunlaştırmakla kalmadı, aynı zamanda insanlarla daha derin bağlar kurmamı da sağladı. Bu deneyimler, yaşamımın her alanında daha anlayışlı ve sabırlı olmama yardımcı oldu.
Sonuç olara problem olsun olmasın hatalardan ders çıkarıp sabır etmek sizi stoacı olmanı az da olsa yardımcı olur. Bu yüzden devam edelim yolumuz uzun
This is the way.
Daha 12 yaşında bana hayatı anlattın. Sevilmeyen biriyken sevmeyi senin videolarınla öğrendim
Ya ben şunu anlamıyorum onlar niye bize minnetlerini belirtmiyorlar niye hep evlatlar fedakar olmak zorunda
Bu kanal ileride cok değerlenicek eminim bizle açık açık her şeyi konuşman ve tavsiye vermen ayni şeyleri seninde yaşadığını söylemen takdire şayan 🎉
Zor bir süreçten geçerken bir yandan ailemle olan problemlerim beni hâlâ küçük bir cocuk olarak görmeleri ve her şeyime karışmaları, en azından bana yansıttıkları kadarıyla kafamda oluşan şey uzun vadede böyle bir düşünce kattı. En son danişman hocamın, sonunu düşünme babanla olan ilişkinde ona söylemek istediklerini bir mektup yazarak bildir demesiyle başladı herşey. Sayfalarca mektup yazdım yılların bıraktığı enkazdan tut güncel sorunlara kadar herşeyi anlattığım meltubu fiziksel olarak sehir dışından göndersem de babamın köyde oluşu nedeniyle yine fotoğrafı ulaştırıldı babama. Zaten babamin , ailemin kötü niyetli olmadığını biliyorum hayatları nasıl geçtiyse benimki de öyle geçmek zorundaymiş gibi bir etki oluşturulduğu için zihnime kazınmış düşünceler silsilesi kolay bir şekilde geçmiyor ne yazikki. Mektubumu okuyan babam bazı davranışlarında değişiklik göstermeye başlamıştı, insanların yanında bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde küçük düşürme huyundan en azından benim için vazgeçmişti. Bende kendimi bu süreçte gelişmeye açık bir birey haline getirmeye odaklandım ve uzun vâdede işime yarayan birşey oldu. Bir dönem kararlarimin arkasında duracak cesareti elde ettim ve kendime güvenim artmıştı. Tekrardan aynı durumlar yaşanmasa da ailemin ağzımdan çıkan söylemlere bakmaksızın sanki benim dert ettiğim şey o kadar boşmuş ta onların dediği daha doğru ve dolu söylemler miş gibi üste çıkmaya çalışan halleri nedeniyle 25 yaşımdan gün almışken ve az bir zaman kalmışken kenfimi ifade etmeye fırsat verilmiyormuş gibi bir durum seziyorum. Babamla ilgili bir sorunum yok ancak babamin aşırı ciddi duruşu böyle birşey sorarken cok ciddi bir bakış atmasi ister istemez söylemde karışıklık oluşmaya gidiyor ne ne dedin gibi tekrarlamalar işi daha karmaşık hâle getirebiliyor. Gerçi bazen ev ortamında yâda trafikte sorun yaşasak ta saygımı bozmadan düşüncemi dile getirerek o an gerginliğin önünü kesmeye çalışıyorum. Bu videoyu izledikten sonra Babam ve Annem hâlâ hayattayken ve tek şansımı da onlara teşekkür mektubu yazarak aklımdan geçen düşünceleri eğlenceli bir hâlde sunmayı ilham kaynağı olarak gördüm. Yazım uzun oldu ancak huyumdur düşüncelerimi detaylı şekilde anlatırım.
Soykırım meselesine değindiğiniz için ayrıca teşekkürler
Furkan iyiki varsın kardeşim benim.Belki görüşme fırsatımız olmaz belki hayatını kaybedersin şimdiden seni çok seviyorum demek istedim .Bana kattığın değerler için çok teşekkürler.
Furkan abi videoların çok faydali gercekten 16 yaşım var tavsiye ettiğin kitaplardan okumaya başladım (Stefan Zweig gibi), ders okumayı sevmiyordum sayende okuyorum ve meditasyon yapıyorum . Her attığın video bir şeyler katıyor insanlara. Birde abi looksmaxxing ile alakalı video çeker misin?
Allah yardimcın olsun Allah hic kimseyi annesiz babasız yaşatmasın Allah sabır versin ❤
Olm her şey bir yana da, bu adam benim içimi okuyor, ne zaman neye ihtiyacım varsa, onu Furkan abi yayınlıyor. İyi ki, varsın!
Lütfen Furkan Gönenç'i tanıtalım yaa🫶🏻✨️
O kadar doğru konuşuyorsun ki bu durum canımı sıkıyor.
Videosun sonunda hata yapıp ve hatanı kabul edip videoyu kesmeden yayınlaman çok zor bir davranış. Herkes başaramaz. Tebrik ediyorum 🤍
Bi süre önce kanalına denk gelip izlemeye başlamıştım ama hesap adına bakmak hiç aklıma gelmemişti bi kaç gündür denk gelmek için bakınıyordum bugün tekrardan karşıma çıktığı için çok mutlu oldum
çok şey söylemek isteyip de söylememek çok zorluyor insanı..
10:00 haziran gibi babamla bu şekilde konuşmuştuk benim için sonuç pek iyi gitmese de (babam tartışmaya çevirdi hemen) yine de üzerimden kalkan yükle fena rahatladım o yüzden sonuç nolursa olsun konuşun arkadaşlar konuşmak iyidir rahatlarsınız içinizde tutmayın
Oha bu kanali 1 saat felan once kesfetmistim sansima simdi video geldi, adamsin
Videolarınızı 1 haftaya yakındır izliyorum ve ilk keşfettiğimde çok hoşuma gitmişti senden bir video için ricam olucak öfke kontrolü ve duygusal erkek videonda meditasyondan bahsetmiştin ve kendinde yaptığını söylemiştin ne tür ve nasıl meditasyon yaptığını gösterir misin birde YKS öğrencisiyim ve ders konusunda ciddi problemler yaşıyorum bu konuda yalnız olduğumu düşünmüyorum kendi potansiyelimin farkındayım fakat oturupta derse başlayamıyorum kısaca disiplini anlatabilir misin teşekkür ederim
Anneme bir mektup yazarım, aynısı babam için de geçerli. Mektubu anneme veririm ama babama verebilir miyim bilmiyorum. Umarım ikisine olan minnetimi de en kısa sürede dile getirebilirim. Video için teşekkürler, benzerini görmediğim güzel bir video olmuşş
annem ve babam öğretmen olduğu için bu mektup fikrini öğretmenler gününe denk getiriicem teşekkürler furkan
12:26 en iyi sahne
Abi videolarını severek izliyorum ve hayatımda senin sayende bazı şeylerin farkına vardım bunun için sana teşekkür ederim. Bu tür bilgileri nasıl öğrenebiliriz veya bilgi birikimi nasıl yapabiliriz veya soru cevap tarzı videolar çekebilir misin?
Abi iyiki deneyimlerini anlatıyorsun seninkine benzer bir durumda benzer şeyleri çekiyorum hatta bir kısmında böyle hissettiğimin ve düşündüğümün farkında dahi değildim gözümü açtın resmen iyiki varsın
Abi seni izlemeden önce hayatım çok dağınıktı ama şimdi senin sayende hayatım düzene girdi. Her şey için çok teşekkür ederim.⚘️🪄
Sonuna kadar izledim ve üzerinede dusundum açık konusmak gerekirse yapmicam
Benimde annem ve babam ayrı 18 yaşındayım ayrılalı 4 sene oluyor ama ben kendimi bildim bileli ayrılar insan bazı şeyleri küçükken anlamıyor büyüdüğünde anlıyor olgunlaşıyor
Bir insana önerebileceğin en önemli 10 şey nedir diye bir konuşabilir misin
6:11 bir tebessüm ettirdi :)
annemle defalarca saygiyla sakince konustum ama hicbir zaman beni anlamadi ama her seye ragmen anne asigi biriyim. gun gectikce onlarla gecirecegimiz vaktin kisitlaniyor olusu da beni mahvediyor. konusmaktan sıkıldim baska ne yapabilirim ki. affetmek istiyorum aklima geliyor kinlenmeye ofkelenmeye devam ediyorum
Senden böyle bir video bekliyordum. 🫂
16 yaşındayım şuanlık minnet duyabileceğim bir şey göremiyorum ama ilerde yapmayı düşünüyorum
Yaa ailen seni anlamıyorsa...😞
hem sporu hem dersi okul çıkışı dahil +6 saat ile nasıl aynı anda tutabilirim yani kısaca hem ders hem spor nasıl gider bunla ilgili bir video yapabilirmisin hem verimli ders çalışmak istiyorum hem fit formda kalmak istiyorum beslenme diyet işin içine girince zor bir durum haline geliyor örn okuldan çıktığımda saat 4 oluyor eve varana kadar 4.30 sonra ne yapsam diye düşünüyorum hatta evde yapmayı fln da düşündüm ****** *normalde sadece spor ve ders olunca 22.00 a kadar her şey okey fakat yemek yapmam en az 1 2 saat sürüyor e zaten 6 saatim var ne yapmam lazım* *****
Daha yeni okuldan gelirken arkadaşıma yaşadığım en büyük sorunu bu konuyu konuşuyodum denk gelmesi iyi oldu
Bu adam hayatımı değştirdi
Günaydın abi
Günaydın
Anneler gününde yapılır 9:25
Abi bı sonrakine kitap önerisi videosu çeker misin ? (Ama kurgu kitapları olmasın )
Abi iyi ki varsın ya vallahi🥺
içten bir teşekkürü borç bilirim sana
Teşekkürler ❤
Videolarını ilk gördüğümde ne kadar gereksiz kasıntı bi tip demistim ve cok yapay gelmiştin ama izlemeye devam ettikçe gerçek senin bu olduğunu ve ilk gördüğümdeki gibi kasıntı değil aksine gercekten olgun ve donanımlı bi insan olduğunu gördüm. Hayatta başarılar.
Benimkilerde ayrı çok üzücü bir durum
Onlara karşı çok kırgın hissediyorum
Bana benziyorsun, seninle tanışmak isterdim.
gerçekten benziyosunuz
Ve isminizde aynı
Abi benim ailem ile problemlerim yok ama ailem kendi içinde problemleri var annem normalde çok iyi vir insandır ama babamla çok kavga ediyorlar bu yüzden annemde bize bağırmaya kızmaya başladı babam yüzünden evdeki herkesin huzurunu bozuyor ve bende bu konuda çok rahatsızım hep buna üzülüyorum annemede üzülüyorum ama değiştiremiyorum
Sadece anne, babanız değil. Babaanne, anneanne, dedelerinize de önem verin, onları da sık sık ziyaret edin
Abi gerçekten en ihtiyacım olan video bu...
abi bana bi nasihatda bulunurmusun,ben hic birsey soyluyemiyorum...
Konudan bağımsız sana bu renk yakışmamış furkan. Buğday tenlilere çok açık renkler yakışmaz zaten. Yine de sen bilirsin tabi ama ten rengine uygun renklere İnternetten bakabilirsin
Abi old moneyden neden nefret ediyorsun? onceki videoda soylemistin
abi biraz konudan uzak olucak ama.Dopamin detoksu yapıyorum ama insanlar instagramı sildiğim için benle dalga geçiyorlar yada çok abarttın diyorlar.Bu durumun önüne nasıl geçebilirim
Herkes seninle aynı yolda olmak zorunda değil. Benim de telefonumun ekranı siyah beyaz olduğu için çok laf ettiler. Sonuç ne oldu? Hala bağımlılar.
@@FurkanGonencçok doğru
Daha sonra öğğ göürğüğşmek üzere😅😂
Abı seni çok sevıyeö ha
Baban anneni aldatsa da babanla aranı açma Furkan
✓
just …
Aileme Protein tozunu ve vitamin hapının zararlı olmadığını nasıl anlatırım kaç yıldır ikna olmuyorlar 😆
Aynen knk valla bende ikna edemiyorum zararlı diyorlar ilaç diyorlar 😂
dostum ben 23 yaşındayım eğer seni gerçekten düşünüyolarsa kullanma. senin için fedakarlık yapmış insanların bir isteğini onayla spor yaparken protein tozu vitamin hapı asla gerekli değil protein tozu yerine 2 kilo kıymayı tercih ederim.
doğal protein varken yere batsın tozu zaten son dönemde fiyatları da aldı gitti artık bu iş daha çok satış stratejisine döndü
@@furkan271 ah iste hocam keske iki kilo kıymaya paramız olsa da yesek. 2 kg kıyma nerden baksan 60 servislik whey protein tozune esdeger fiyatta su an
Dostum protein tozları protein başı daha pahalıya geliyor zaten. Blender'ın varsa yağsız tuzsuz lor peynirini bazı meyvelerle çekerek kendine protein shake yap. Hesaplarsan protein tozundan daha ucuza geldiğini göreceksin