جنس بعضی از افکارم خیلی شبیه پانتهاس و خیلی جاها با صحبتای آنیتا همزاد پنداری میکنم و دیدن کرکره حس خوبی بم میده انگار دقیقا حس تعلق به یه گروهو دارم مرسی بچها💚💚
من تنهاییمو تبدیل به کارایی که دوس داشتم کردم جوری که وقت خالی ندارم دیگه ولی تهش همون نیم ساعت،یساعتی که تنهام بازم بی نهایت احساس تنهایی میکنم… چرا واقعا؟ شاید چون هنوز نپذیرفتم که انسان ذاتا تنهاست((:
من چون همیشه آدم اجتماعی محسوب میشم و جمع های مختلف خودم و داشتم قبول اینکه ممکنه تنها هم بشم واسم سخت بوده،ولی مسیر زندگی جوری پیش رفته که دیدم در بدترین و بهترین شرایط با شناخت و دوستی با کلی آدم چه دور چه نزدیک در نهایت خودم بودم .پس برای من اولین اقدام قبول این موضوع بوده و همین باعث تغییر باقی شرایط و مفهوم روابط شده.زیاد سعی نمیکنم از تنهایی دور بشم چون گاهی خودم برای بودنش تلاش میکنم،یاد گرفتم چطور باهاش رفتار کنم .
واقعاً اینکه پنجشنبه ها اپیزود رو منتشر میکنید عالیه / در مورد تنهاییه به نظرم منم خودم رو میتونم با کار خفه کنم که به نظرم جالب نمیاد البته خیلی جلو میوفته آدم در کارهاش امّا همیشه انگار یادت هست که داری فرار میکنی از یه چیزی امّا زمان هایی که جرعت مواجهه با تنهایی رو من پیدا میکنم که چشم در چشم بشم با خودم حرف میزنم و دردو دل میکنم که ببینم در زیر این احساس غلیظ و سنگین چی هست و میذارم که صادقانه دلم بهم جواب بده البته بگم که من آدم درونگرایی هستم و آنچنان هم دوست ندارم که دورم شلوغ باشه امّا تنهاییه باز یه مسئله هست که همیشه از خودت میپرسی که از پسش برمیای یانع
واقعا یه روزایی ایده کم میارم که این تنهاییو به چی تبدیل کنم که کمتر آزاردهنده باشه و در نتیجه یه روزایی تنهایی برنده میشه و تمام احساس‌هامو درگیر خودش میکنه
مهاجرت بعد جدیدی به تنهایی آدم اضافه میکنه. خدا رو شکر تو زمانه‌ای مهاجر هستم که یوتیوب یکی از راهکارهاییه که کمک میکنه اون نوع از تنهایی رو قابل تحمل کنی. کرکره‌تون همیشه بالا باشه 😉
دقیقا من هم به عنوان یه استیج از زندگیم نگاه میکنم.. غمگینه ولی دقیقا یه تایمی بوده و باید بریم جلو و تجربه کنیم.. این تجربه تایمی داشته و گذشته.. اتفاقا قشنگ هم بوده
همه ما یه تنهایی نیاز داریم و همینطور به احساس تعلق هم نیاز داریم باید واسه هردوشون برنامه داشت ولی در کل ما الک میشیم و از ی فیلتری رد میشیم و در نهایت تنها میشیم پس یاید در نهایت دوسش داشته باشیم و بتونیم حسش کنیم
آدم ها اینقدر دیدگاه‌های مختلف برای زندگی دارند که خیلی سخت میتونند اشتراکات باهم پیدا کنند تا از باهم بودن لذت ببرند واحساس تنهایی کم شود ویاصفر...به هر حال باتمام تضادها از کنارهم بودن لذت ببریم ...مرسی عاشقتون هستم ❤❤❤
بچه ها خیلی خوب بود شنیدن حرفا و حسای مشترک از آدم های هم سن و سالم واقعا این حسو بهم میده که تو تجربه این حس ها تنها نیستم و باعث میشه بیشتر خودمو درک کنم ممنونم ازتون ❤❤
عین همیشه کیف کردم از این اپیزود هم واقعا واسه من بیشتر اوقات این تنهایی تبدیل میشه به یه درون ریزی خیلی زیادی و چند روز حس بد داشتن و و رسما اینطوریم که اوکی باید دورشو بگذرونه انگار و بعد که تو جمعی قرار میگیرم متوجه میشم چقد یه موضوع کوچیکی رو پیش خودم بزرگ کردم و واکنش های بدی ازش برام مونده .. ❤️
دقیقا وقتی تنهایی رو می‌پذیری متوجه میشی خوبی‌‌های خودش رو هم داره، به نظرم آدم تو تنهاییاش و موضوعاتی که بهشون میپردازه و با خودش صحبت میکنه خیلی بیشتر خودش رو میشناسه و درنتیجه میتونه انتخاب‌ها و تصمیمات بهتری داشته باشه. من از نظر خودم، مفیدترین کارم تو تنهاییام جلو آینه حرف زدن با خودمه.
واقعا این جمله که تنهایی نقطه مقابل ناتوانی در رابطه اجتماعی نیست، واقعا من فکر میکنم شکل های مختلف تنهایی حس کردم تا این سن ، از تنها زندگی کردن تهران بگیر تا سفر خارجی تنها و الان که پیش خانواده هستم و تنهایی رو .. (حقیقتا کل روز هام پر) ولی ۵ شنبه ها و جمعه قشنگ حس میکنم و هنوز راه حل مناسب خودم پیدا نکردم.😂
من توی تجربه بیماریم هم کما هم درد جسمی شدیدی که داشتم خیلی عمیق فهمیدم که تنهایی هست و هست و هست و چندبار مواجه جدی باهاش خیلی کمک میکنه درکش کنی و درش حضور داشته باشی😍
نمیدونم چرا حس میکردم قبل اینکه این اپیزود ظبط کنید این تنهایی رو خیلی نزدیک به این روز احساس کردید چون این حس تنهایی به آدم متنقل میشد، anyway منم تنهایی هامو تبدیل به پیاده روی های بی مقصد میکنم، و گاهی از قصد نمیرم خونه چون اونقدر خسته و ناراحت و احساس تنهایی میکنم که فکر میکنم ممکنه تو فضای خونه خفه شم.
ی تعریف قشنگی ک هست اینکه من تنهایی رو خیلی دوست دارم و حاضرم ساعت ها توی اتاقم با خودم تنها باشم به شرطی که وقتی در اتاق رو باز میکنم بتونم کسی رو ببینم . رویکرد جدید من برای اینکه تنهایی حس بدی نداشته باشه اینکه کم تر توی شرایط و موقعیتی قرار بدم خودمو ک کنار بقیه احساس تنهایی کنم .چون این حس از تنها بودن توی جمع رو دوست ندارم
منم مث آنيتا فاصله گرفتن از آدما برام يه مكانيسم دفاعى شده كه بخاطر درد از دست دادن (حالا به هر نحوى) سعى ميكنم داشته باشمش. اما يه وقتاى زيادى دقيقا مثل غروب جمعه خيلى گريبان گیرم میکنه و سعی میکنم این غم یا تنهایی بزرگ رو تبدیل به آشپزی، نقاشی همراه با شنیدن پادکست و پیاده روی های خیلی طولانی که تهش یه قهوه برای خودم میگیرم، بکنم.
۲سال پیش همین موقع توییت زدم: ميخوام برم تو كوچه اولين آدميو كه ديدم بگم بيا بشينيم سيگار بكشيم، برم كافه به يكي كه تنها اومده بگم بيا قهوه رو با هم بخوريم، برم دلفيكو كنار صندوق به يكي بگم بياين در حد تموم شدن اين بستني با هم صحبت كنيم دلم ارتباطاي اين مدلي با آدما رو ميخواد و چقدر حرفای آنیتا شبیه این توییتم بود
فوق العاده به آدم آرامش ميدين☺️
چقدر نیاز داشتم به شنیدن این حرف‌ها و چقدر دید انسان‌ها و به اشتراک گذاشتن اون دیدگاه‌ها میتونه کمک کننده باشه.
ممنونم بابت این کیفیت از گفتگو.
خوشحالیم که تونسته مفید باشه برات
جنس بعضی از افکارم خیلی شبیه پانتهاس و خیلی جاها با صحبتای آنیتا همزاد پنداری میکنم و دیدن کرکره حس خوبی بم میده انگار دقیقا حس تعلق به یه گروهو دارم
مرسی بچها💚💚
دمتون گرم که انقدر بی پرده و راست صحبت میکنید , آدم کیف میکنه
ممنونیم ازت
من تنهاییمو تبدیل به کارایی که دوس داشتم کردم جوری که وقت خالی ندارم دیگه ولی تهش همون نیم ساعت،یساعتی که تنهام بازم بی نهایت احساس تنهایی میکنم… چرا واقعا؟ شاید چون هنوز نپذیرفتم که انسان ذاتا تنهاست((:
چقدر برام جالب بود که تجربه و حسی که آنیتا داره رو من هم دارم، حال دلتون خوب
🙏🙏🙏
پنجشنبه ها با کرکره واقعا روز فوق العاده تریه❤
ممنونیم ازت سارای عزیز
به به، زیبایی پنج شنبه❤
خیلی قشنگ حرف میزنید مرسی ♥️
Cant wait for the next episode ♥️
thank you dear!
من چون همیشه آدم اجتماعی محسوب میشم و جمع های مختلف خودم و داشتم قبول اینکه ممکنه تنها هم بشم واسم سخت بوده،ولی مسیر زندگی جوری پیش رفته که دیدم در بدترین و بهترین شرایط با شناخت و دوستی با کلی آدم چه دور چه نزدیک در نهایت خودم بودم .پس برای من اولین اقدام قبول این موضوع بوده و همین باعث تغییر باقی شرایط و مفهوم روابط شده.زیاد سعی نمیکنم از تنهایی دور بشم چون گاهی خودم برای بودنش تلاش میکنم،یاد گرفتم چطور باهاش رفتار کنم .
آنیتا چقدر فهمیدمت
من تقریبا همه ویدیوها رو‌دیدم و هربار مثه این ویدیو خوشحال بودم از اینکه در تجربه یک احساس تنها نیستم مرسی که احساساتتون روب‌ا ما به اشتراک میذارین❤
واقعاً اینکه پنجشنبه ها اپیزود رو منتشر میکنید عالیه / در مورد تنهاییه به نظرم منم خودم رو میتونم با کار خفه کنم که به نظرم جالب نمیاد البته خیلی جلو میوفته آدم در کارهاش امّا همیشه انگار یادت هست که داری فرار میکنی از یه چیزی امّا زمان هایی که جرعت مواجهه با تنهایی رو من پیدا میکنم که چشم در چشم بشم با خودم حرف میزنم و دردو دل میکنم که ببینم در زیر این احساس غلیظ و سنگین چی هست و میذارم که صادقانه دلم بهم جواب بده البته بگم که من آدم درونگرایی هستم و آنچنان هم دوست ندارم که دورم شلوغ باشه امّا تنهاییه باز یه مسئله هست که همیشه از خودت میپرسی که از پسش برمیای یانع
آره دقیقا همینطوریه که میگی به نظرم از پسش براومدن هم شاید سنگین باشه اینکه بتونی باهاش کنار بیای و بپذیریش شاید آسونترش کنه
چقد خوبین
❤❤❤
واقعا یه روزایی ایده کم میارم که این تنهاییو به چی تبدیل کنم که کمتر آزاردهنده باشه و در نتیجه یه روزایی تنهایی برنده میشه و تمام احساس‌هامو درگیر خودش میکنه
مهاجرت بعد جدیدی به تنهایی آدم اضافه میکنه. خدا رو شکر تو زمانه‌ای مهاجر هستم که یوتیوب یکی از راهکارهاییه که کمک میکنه اون نوع از تنهایی رو قابل تحمل کنی. کرکره‌تون همیشه بالا باشه 😉
خوشحالیم که همراه مایی نوشین عزیز
در کنار اینکه خیییلی موضوع این هفته و صحبت هاتون عالی بود،عننواااان این قسمت چقدر قشنگ و خلاقانه اس 😍😍
متشکریم ازت مریم جان :)
دقیقا من هم به عنوان یه استیج از زندگیم نگاه میکنم.. غمگینه ولی دقیقا یه تایمی بوده و باید بریم جلو و تجربه کنیم.. این تجربه تایمی داشته و گذشته.. اتفاقا قشنگ هم بوده
همه ما یه تنهایی نیاز داریم و همینطور به احساس تعلق هم نیاز داریم باید واسه هردوشون برنامه داشت ولی در کل ما الک میشیم و از ی فیلتری رد میشیم و در نهایت تنها میشیم پس یاید در نهایت دوسش داشته باشیم و بتونیم حسش کنیم
از این پنج شنبه تا بعدی کلی دلتنگتون میشم،کارتون خیلی درسته❤دمتون گرم
تو هم با این کامنتت انرژی ما رو تو هفته بعد ساختی ممنونیم ازت
آدم ها اینقدر دیدگاه‌های مختلف برای زندگی دارند که خیلی سخت میتونند اشتراکات باهم پیدا کنند تا از باهم بودن لذت ببرند واحساس تنهایی کم شود ویاصفر...به هر حال باتمام تضادها از کنارهم بودن لذت ببریم ...مرسی عاشقتون هستم ❤❤❤
ممنونیم ازت
بچه ها خیلی خوب بود
شنیدن حرفا و حسای مشترک از آدم های هم سن و سالم واقعا این حسو بهم میده که تو تجربه این حس ها تنها نیستم و باعث میشه بیشتر خودمو درک کنم ممنونم ازتون ❤❤
خوشحالیم که تونستیم چنین حسی رو ایجاد کنیم
آدم های دوست داشتنی😭🫶🏻😭🫶🏻😭😭
چقد نیاز داشتم به اینکه بدونم من تنها آدمی نیستم که تنها ام توی همچین مسائلی:)))
عین همیشه کیف کردم از این اپیزود هم واقعا
واسه من بیشتر اوقات این تنهایی تبدیل میشه به یه درون ریزی خیلی زیادی و چند روز حس بد داشتن و و رسما اینطوریم که اوکی باید دورشو بگذرونه انگار و بعد که تو جمعی قرار میگیرم متوجه میشم چقد یه موضوع کوچیکی رو پیش خودم بزرگ کردم و واکنش های بدی ازش برام مونده ..
❤️
خوبه که برای خودت یک راه‌حل پیدا کردی
❤❤❤❤❤
❤️❤️❤️
دیدن این اپیزود بعد از شرایطی که داشتم برام خیلی سخت بود.
ولی لازم هم بود.
مرسی ازتون🤍
ای آبی زیبا، خوشحالم که دیدی😆
cheghadr khafanid
ممنونیم ازت
this episode came right when I was feeling lonely again after years of enjoyung the solitude of each moment i got alone
needed to listen to this thank you 26:37
nice to hear that, thanks for watching@@bawzee
دقیقا وقتی تنهایی رو می‌پذیری متوجه میشی خوبی‌‌های خودش رو هم داره، به نظرم آدم تو تنهاییاش و موضوعاتی که بهشون میپردازه و با خودش صحبت میکنه خیلی بیشتر خودش رو میشناسه و درنتیجه میتونه انتخاب‌ها و تصمیمات بهتری داشته باشه. من از نظر خودم، مفیدترین کارم تو تنهاییام جلو آینه حرف زدن با خودمه.
واقعا این جمله که تنهایی نقطه مقابل ناتوانی در رابطه اجتماعی نیست، واقعا من فکر میکنم شکل های مختلف تنهایی حس کردم تا این سن ، از تنها زندگی کردن تهران بگیر تا سفر خارجی تنها و الان که پیش خانواده هستم و تنهایی رو .. (حقیقتا کل روز هام پر) ولی ۵ شنبه ها و جمعه قشنگ حس میکنم و هنوز راه حل مناسب خودم پیدا نکردم.😂
انگار رفتم یه جلسه ی تراپی و کلی چیز یاد گرفتم❤
ممنونیم از لطفی که داری بهمون
اومدم برم قسمتاي قبلي رو بيينم ، ديدم ويديو جديد دادين🥹✨
من توی تجربه بیماریم هم کما هم درد جسمی شدیدی که داشتم خیلی عمیق فهمیدم که تنهایی هست و هست و هست و چندبار مواجه جدی باهاش خیلی کمک میکنه درکش کنی و درش حضور داشته باشی😍
چه تجربه‌ی عجیبی داشتی امیدوارم بعدش همش سلامتی باشه
@@kerkerehchannel ممنون الان ۷سال گذشته و همچی عالیه😘
چقدر این اپیزودتون رو دوست داشتم 3> هر هفته پنج شنبه که میشه با خودم میگم آخ جون امروز اپیزود جدید کرکره میاد !
ممنونیم ازت که همراه مایی
از سر کار اومدم با ذوق کرکره ببینم آخر هفته 😍😍😍😍
😍😍😍 خسته هم نباشی
آخ جون😍قراره کل هفتم ساخته شه❤
😍😍😍
نمیدونم چرا حس میکردم قبل اینکه این اپیزود ظبط کنید این تنهایی رو خیلی نزدیک به این روز احساس کردید چون این حس تنهایی به آدم متنقل میشد، anyway منم تنهایی هامو تبدیل به پیاده روی های بی مقصد میکنم، و گاهی از قصد نمیرم خونه چون اونقدر خسته و ناراحت و احساس تنهایی میکنم که فکر میکنم ممکنه تو فضای خونه خفه شم.
حالا سوال اینجاست اگر هیچ وقت (واقعا هیچ وقت) تو زندگی به هیچی احساس تعلق نداشتیم چیکار کنیم؟
مرسی از کرکره فقط ی سوال برای همکاری من ایمیلتون رو پیدا نکردم
روی صفحه می‌نویسیم توی پیج اینستاگراممون هم آدرسش هست
ی تعریف قشنگی ک هست اینکه من تنهایی رو خیلی دوست دارم و حاضرم ساعت ها توی اتاقم با خودم تنها باشم به شرطی که وقتی در اتاق رو باز میکنم بتونم کسی رو ببینم .
رویکرد جدید من برای اینکه تنهایی حس بدی نداشته باشه اینکه کم تر توی شرایط و موقعیتی قرار بدم خودمو ک کنار بقیه احساس تنهایی کنم .چون این حس از تنها بودن توی جمع رو دوست ندارم
دقیقا اینو توی یک ویدیو سروش صحت دیدم و خیلی باهاش همزات پنداری کردم
che title khobi ro entekhab kardid
متشکریم :))
برا من کلا سریال پایتخت پلیه 😄 (یه چیزی مثل فرندز تراپی)
اونم خیلی بامزه است قابل درکه:))
باهم حرف میزنید وسطاش دلم میخواد بغلتون کنم خدایی🥲💖
من تنهاییم رو به پول تبدیل میکنم. چون تو تنهایی میتونم خیلی کار کنم و همزمان پادکست گوش کنم یا حتی ببینم.
تبدیل به حرافی😂🥲
منم مث آنيتا فاصله گرفتن از آدما برام يه مكانيسم دفاعى شده كه بخاطر درد از دست دادن (حالا به هر نحوى) سعى ميكنم داشته باشمش. اما يه وقتاى زيادى دقيقا مثل غروب جمعه خيلى گريبان گیرم میکنه و سعی میکنم این غم یا تنهایی بزرگ رو تبدیل به آشپزی، نقاشی همراه با شنیدن پادکست و پیاده روی های خیلی طولانی که تهش یه قهوه برای خودم میگیرم، بکنم.
من بقیه رو کلا نمیفهمم ترجیح میدم با کسی کلا در ارتباط نباشم
فیلم میگیرم انگار که یوتوبرم...بعد پاکش میکنم
امیدوارم که به زودی پاک نکنی و پابلیش کنی
۲سال پیش همین موقع توییت زدم: ميخوام برم تو كوچه اولين آدميو كه ديدم بگم بيا بشينيم سيگار بكشيم، برم كافه به يكي كه تنها اومده بگم بيا قهوه رو با هم بخوريم، برم دلفيكو كنار صندوق به يكي بگم بياين در حد تموم شدن اين بستني با هم صحبت كنيم
دلم ارتباطاي اين مدلي با آدما رو ميخواد و چقدر حرفای آنیتا شبیه این توییتم بود