ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
บันทึกจากต่างประเทศหน้าจะจริงนับถือ
កាលពីសម័យនោះទឹកដីកម្ពុជាលាតសន្ធឹងធំណាស់😭🇰🇭
🤣🤣🤣🤣🤣
สมัยนั้นเส้นเขตแดนไม่มี มันมีแค่กลุ่มวัฒนธรรม อริยธรรมขอมโดยการเรียกรวมๆ ทุกอย่างรับมาจากอินเดียแถบทั้งหมด
อยากให้กลับไปเหมึอนเมึ่อก่อนจัง
วนัง หรือ วนัม เป็นคำที่สร้างขึ้นมาจากคำ บาลี สันสฤต วนัง หรือ วนัม มีในจารึก ว่า วนฺม จากจารึก ปราสาทพนมรุ้งถ้าใช้คำเเบบปกติ ว จะเปลี่ยนเป็น พ จะได้ พนัม หรือ พนัง คล้ายคำว่า ฟูนัน เหมือนคำว่า วิมาย (เเปลว่า เมือง) จะได้ พิมาย วายุ (เเปลว่า ลม,พายุ) จะได้ พายุ เทว (เเปลว่า เทพ,เทวดา) จะได้ เทพสังเกต ว.เเหวน จะเปลี่ยนเป็น พ.พานวนัง หรือ วนัม มีในจารึก ว่า วนฺมรุง จากจารึก ปราสาทพนมรุ้งคนที่สร้างขึ้นคือ คนที่มาเผยเเพร่ศาสนา เป็นคำใช่ใน วัง หรือคนมีฐานะ ไม่ใช่ สามัญชน วนฺม(สร้างขึ้นมาจากคำ บาลี สันสฤต) รุง(สังเกตไม่มีวรรณยุกต์)การออสเสียงไม่มีวรรณยุกต์ คือพวกออสโตเอเชียติก เพราะ ภาษาตระกูลออสโตเอเชียติก จะไม่มี (วรรณยุกต์) เอ โท ตรี จัตวาส่วน ขอม สามัญชน ก็ใช้คำ ออสโตรเอเชียติก กลุ่มที่มีชนชาติที่ใช้เยอะ เช่น ออสโตรเอเชียติก กลุ่มกะตู มีใช้ 4ประเทศ เป็นต้น หลายชนชาติที่มีหลาย ชนชาติ ที่ใช้ เยอะ เเต่ชนชาติที่ใช้ ไม่ใช่ ชนชาติเดี่ยวกันเพี่ยงเเต่อาณาจักรขอมใหญ่ ทำให้ คำสามัญชน กลุ่มกะตู ทำให้ชนชาติอื่นรับไปด้วยเลยมีหลายชนชาติใช้ เเต่ไม่ใช่ชนชาติเดี่ยวกันเเต่ส่วนมากไทย จะได้รับคำ ที่ ขอม ดัดเเปลงจากคำ บาลี สันสฤต สะส่วนใหญ่เช่น คำ ราชาศัพท์ไทย ที่ใช้ปัจจุบัน เป็นคำที่ดัดเเปลงจากคำ บาลี สันสฤต เขมรก็ใช้ ถ้าเขมรตัดคำ ที่เหมือนคำราชาศัพท์ออก จะคล้ายไทย คือ นำภาษาอื่นมารวมๆ เช่น บาลี สันสฤต ออสโตนีเซียน อังกฤษ ฝรั่ง ออสโตรเอเชีนติกส่วนพวกขอม ก็คือ พวกรับเอาวัฒนาศาสนากับผสมระหว่างคนมาเผยเเผ่ศาสนา นั้นเเหละคนรับคือใคร ไปหาเอา
ข้อมูลน่าสนใจ
บันทึกที่เก่าแก่ที่สุด ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่เป็นหลักฐานอ้างอิงได้ คือ จดหมายเหตุ ของหลวงจีนอี้จิงนักแสวงบุญได้เดินทางจากจีนไปอินเดีย และได้หยุดพักที่เมืองศรีวิชัย ในเดือน 11 ปี พ.ศ. 1214 เป็นเวลา 2 เดือนได้บันทึกว่าทิศตะวันตก เมืองศรีเกษตร คือพม่า ในปัจุบัน ข้ามเขาตะนาว เมืองหลังยะสิว ต่อจากนั้น เมืองโตโลโปตี เหนือขึ้นไปเป็น อิสานปุระ และมหาจำปาในเวียดนาม ในตอนนั้น ไม่มีเชื้อชาติ ไม่มีประเทศ ไม่รู้เป็นใคร และพระเจ้าชัยวรมันที่ 1 ก็ไม่ใช่คนไทยครับ จากศิลาจารึกของนครวัด ต้นตระกูลของเจ้าชัยวรมันมาจาก ลวปุระ คือชื่อเดิมของจังหวัดลพบุรี นั่นเอง
ผมชอบมากเรื่องเขมรนี่แต่มันยังมีขอมมอญรามัญอีกโอยแม่เจ้ามึนพิลึกนี่ยังไม่นับรวมทั้งอุษาคเนย์ก็มึนแทบล้มทั้งยืนแต่ชอบมาก
อยากเรียนมากคัฟ
เสียงเอคโค่จนคำบางคำฟังไม่รู้เรื่องครับ
คำว่าเขมรเป็นภาษาเรียกชาวกัมพูชาของคนไทยส่วนขแมร์เป็นภาษาเรียกตัวเองของชาวกัมพูชาว่าแขมร์ มันเป็นภาษาเรียกของแต่ละเผ่าครับส่วนคนไทยพูดภาษาพื้นบ้านเขมรหรือเขมรสูงเรียกชาวกัมพูชาว่าเขมรต่ำหรือภาษาเขมรสูงเรียกเขมรต่ำว่า แขมร์กรอม คับ คนกัมพูชาเรียกไทยว่าซีม หรือเซียม หรือสยามคับ คนไทยชอบเข้าใจผิดว่าเขมรคือ แขมร์แม้แต่อาจารย์ชื่อดังยังเข้าใจผิดเลยอยากให้คนไทยเป็นพี่เป็นน้องกับชาวกัมพูชาครับล้วนมีวัฒนธรรมเหมือนกันลาวและพม่าด้วยเราล้วนเป็นประเทศที่อ่อนแอควรรักกันไว้เถิด
ok...
บางคนว่า เเขมร์กรอม เพี้ยนเป็น ขอม ผมว่าไม่ใช่ภาษากูย ออสโตเอเชียติกกรอม เเปลว่า เยี้ยวกรอง เเปลว่า ขี้แขมร์กรอม เเปลตาม ภาษากูย เเปลว่า เขมรเยี้ยวดูเหมือนว่า จะมีเเต่ เขมรด้วยกันใช้ เรียกกันเองมากกว่าครับส่วนชาวกูย ไม่ใช่ เขมร ชาวกูยมีทั้ง เจนละบก กับ เจนละน้ำเจนละบก ศิลาจารึกที่ปราสาทเขาพระวิหาร เรียกว่า “ศิลาจารึกศิวศักติ” หรือ “ศิลาจารึก K. ๓๘๒” สลักขึ้นด้วยภาษาสันสกฤต อักษรเทวนาครี เป็นศิลาจารึกที่บอกเล่าเรื่องราวให้ทราบว่าถิ่นที่อยู่อาศัยของ “ชาวกวย” หรือ “ชาวกุย” ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองที่ตั้งหลักแหล่งอาศัยอยู่บนเทือกเขาพนมดงรัก (ชาวกูย สายนี้ละเป็น ต้นตระกูล พระนางกัมโพชลักษมี)เป็น มเหสี พระเจ้าชัยวรมันที่2ปัจจุบัน (ชาวกูย สาย พระนางกัมโพชลักษมี)อยู่ที่ ขุขันธ์ ศรีสะเกษเจนละน้ำ จารึกទួលអង្គ พบที่จังหวัดตาแก้ว ประเทศกัมพูชาจารึกอักษรปัลลวะ สมัยก่อนเมืองพระมหานคร ยืนยันการมีตัวตนอยู่จริงของชนชาติพันธุ์กูย(กวย) เมื่อช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 7 อยู่ทางทิศตะวันตกของ เมืองวยาธปุระ(เมืองหลวงฟูนัน) อยู่ทางทิศเหนือของ เมืองอูร์แก้ว ดินแดนโบราณในเวียดนามใต้พอเข้าอาณาจักร ขอม ไม่มีจารึก หลักใดกล่าวถึง ชาวกูย อีกเลยกูย เรียกไทย เซม กวย เรียกไทย เซียม กูย กับ กวย มันก็ชนชาติเดี่ยวกันมอญ เรียกไทย เซมเขมรสูง เรียกไทย ซีมในสมัยขอม เรื่องอำนาจ สยาม ไม่รู้จักชาวกูยเลยสยาม รู้จักเเต่ ขอม กับ เขมร เท่านั้นสยาม รู้จัก ชาวกูย ครั้งเเรก ราวพุทธศตวรรษที่ 19 มีในจารึกสยามเเต่ กษัตริย์ขอม(วรมัน) คนสุดท้าย ก่อนจะถูกเขมรฆ่า คือ พระเจ้าชัยวรมันที่ 9 หรือที่รู้จักในพระนาม พระเจ้าชัยวรมันปรเมศวร ครองราชย์ พ.ศ. 1870-1879 ราวพุทธศตวรรษที่ 18ถูกเขมรฆ่าโดย พระเจ้าเเตงตาหวาน พระเจ้าแตงหวานมีชื่อเดิมว่าองค์ชัย พระบิดาเป็นเชื้อพระวงศ์แห่งอาณาจักรจามปา พระเจ้าเเตงตาหวาน เข้ามาอยู่ในอาณาจักรขอม ตอน พระเจ้าชัยวรมันที่7 รบชนะจามปาจับมาเป็นทาส สรุป ชาวกูย มีทั้ง เจนละบก เจนละน้ำ อาจจะมีชาวกูย สายอื่นอีกเเต่ไม่มีจารึกยื่นยันประวัติชาวกูย 👇 th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%A2
คลิ้ปใหม่ไม่ต้องเปิดเอคโค่น่ะครับ..หลายคำฟังไม่รุ้เรื่อง
ฟังไม่นู้เรื่องค่ะเสียงเล่าก็ทุ้มๆเสียงอย่างอื่นก็ดังค่ะ
ขอมไม่ ชนชาติ เป็นแต่ชื่อเรียกคนที่อยู่ล่างกว่า
ល្អណាស់បាទ❤❤❤❤ไทย
เสียงมันสะท้อนก้องฟังยาก ทำไมทำคลิปแบบนี้ไม่อยากฟังต่อแล้ว
เคยอ่านเจอหนังสือเล่มหนึ่ง จำไม่ได้ว่าใครเขียน บอกว่าเขมรคือพวกขมุพวกหนื่งซึ้งมีฝีมือในการแกะสลัดหิน
คุณค่ะ อาณาจักรขอมละโว้คือผู้ก่อตั้ง กรุงศรีอโยธยาศรีรามเทพน่ะค่ะ
เสียงก้องไปฟังไม่รู้เรื่องค่ะ
เปิดให้คนอื่นฟัง ทำไมทำเสียงก้องฟังไม่รุ้เรื่องเลย
ทำไมไม่ทำเสียงดีๆ ฟังละปวดหัว เห้ออ
ขอม ละ ขะแม คื ชนชาติเดียวกัน
ไม่รู้เรื่อ งเลย
เสียงก้องเกินไม่สมควรใช้
เขมรคือขอม รู้ได้จากชื่อปราสาท เพราะปราสาทมีชื่อเรียกเป็นภาษาเขมร
มรุงจะใส่แอคโคร่ ให้ฟังยากทำไม
แล้วคำว่าขอม ที่คนไทยเรียกและเรียนประวัติศาสตร์มาตั้งนาน มันเอามาจากไหน ที่ไหนที่มี่คำว่าขิมในประสาทไหน?
Reak Am พงศาวะดานไทยไม่แน้นอน
มีบางบันทึกบอกว่าขอมคือคนผิวดำ ไม่ใช่ชื่อเผ่าพันธุ์ เหมือนเราเห็นคนตะวันตก เราก็เรียกฝรั่งหมด เหมือนฝรั่งเห็นคนเอเชียก็เรียกไชน่าหมด สมัยนั้นคงเป็นแบบนี้ใครดำก็เรียกขอม คนเขมรก็เรียกขอม คนกุยก็เรียกขอม คนญวนก็เรียกขอม คนกลุ่มนี้มีภาษาพูดและภาษาเขียนที่คล้ายกัน แต่เป็นคนละเผ่าพันธุ์กัน จนไม่รู้จุดเริ่มต้นขอมคือใคร บางคนก็บอกว่าเริ่มต้นมาจากลพบุรีในไทย
@@kwangko5577 ผมไม่รู้จักคอมครับผมรู้จักแต่กล่อม แปลว่าแปลว่าต่ำ
พจนานุกรม นักวิชาการมาเขียนขึ้นที่หลังมั๋ยค่ะ ที่ว่า ขอมคือ เขมร..อาจจะผิดก็ได้ ค่ะ..เรื่องความจริงไม่กลัวหรอกค่ะ.อยากรู้ประวัติศาสตน์ภูมิภาคนี้สมัยก่อนพุทธกาลมีชนชาติใดอาศัยบ้าง.ท่านที่ศึกษาพุทธหากมีหลักฐานอยู่ในพระไตรปิฎก ก็ขอความอนุเคราะห์นำมาเผยแพร่ด้วย.คลิปนี้เห็นมีหลักศิลาจารึกไม่ทราบค้นพบที่ไหน เขียนเป็นภาษาอะไร หมายความว่าอย่างไร..เสียงบรรยายฟังไม่ชัดเจนคะ
แล้วชาว มอน คือ ชาวอดีตที่เคยอยู่ พม่า ปัจจุบันก็ยังอยู่ด้วย
มอญ เป็นรัฐอิสระ มีภาษาพูดเป็นของตัวเอง พม่ายึดเลยตกเป็นของพม่า
มอญฝั่งพม่า เป็นมอญปะยุต(จำง่าย) มอญฝั่งไทยเป็น มอญทวารวดี มีความสัมพันธุ์ทางการค้าทางทะเล(จำไม่ได้)
ขอมไม่ใช่เขมรขอมคือพวกสยาม(ไทย)
หลักฐานที่ควรมี ในการใช้ประกอบแนวคิดที่ว่า ขอม ไม่ใช่ เขมร แต่ เป็นคนไทยสยาม ได้แก่1. คำว่า เขมร ขะแมร์ ปรากฏมีใช้ครั้งแรก ในช่วง เวลาใด เอกสารใด หรือ ศิลาจารึกที่ใด2. คำว่า ขอม ปรากฏมีใช้ครั้งแรก ในเอกสารใด หรือ ศิลาจารึกที่ใด3. คำว่า เซียม เสียม สยาม ซีม มีใช้ในสมัยใด ศิลาจารึกมีหรือไม่ ข้อสังเกตุ ช่างขอมของไทยสยาม ทำไม ต้องเปลี่ยนเอกลักษณ์ ศิลปะขอม กลับนำ ลาย กนก ลายผูกกูด ช่อฟ้า เจดีย์ ย่อมุมไม้สิบสอง ขอมจริงควรอนุรักษ์สืบทอดรุ่นสู่รุ่น เหมือน ชาวมอญ ก็รักษาวัฒนธรรมของตน ในชุมชนมอญ แม้ว่า จะอยู่ประเทศไทยนานแล้วก็ไม่ยอมละทิ้งวัฒนธรรมที่ดีงาม ยังคงรักษาอยู่ จนปัจจุญันนี้ ครับ
@@homesmoll แล้วคำว่าขอมสบาดโขลนลำพงมาจากไหนครับท่านชุมชนกับชาติมันเหมือนกันตรงไหนครับชาติมีกษัตริย์ปกครองครับและกษัตริย์แต่ละยุคก็มีคาวมคิดที่แตกต่างเป็นเรืองธรรมดาครับท่าน
อาณาจักรเขมรไม่มีนะคะในอดีตมีฟูนันมีจามปามีเจนละมีศรีวิชัยเรื่อยมาพอเสือ่มก็เปลี่ยนชื่ออาณาจักรใหม่เขมรไม่ใช่ขอมเขมรคือเขมรที่มีชื่ออาณาจักรเขมรเพราะฝรั่งเศสเขียนขึ้นใหม่คะ
กนกรัตน์ ผูกพันธ์ យកអ្វីមកនិយាយ អាពួកចោវង្វេងប្រវត្តិសាស្រ្ត
มีครับ หลังโค่นอาณาจักร ขอม ได้พระเจ้าชัยวรมันปรเมศวร พ.ศ. 1870-1879 กษัตริย์ขอม คนสุดท้ายสมัยขอม หลัง จามปาโค่นกษัตริย์ขอมได้ คือ พระเจ้าแตงหวาน มีกษัตริย์ครองเมือพระนครสมเด็จพระองค์ชัย(ตระซ็อกประแอม) พ.ศ. 1833-1883 ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปาพระบรมนิพพานบท พ.ศ. 1883-1894พระสิทธานราชา พ.ศ. 1894-1894/1895พระบรมลำพงษ์ราชา พ.ศ. 1894/1895-1896สมัยอยู่ภายใต้การปกครองของสยามสมัยอาณาจักรอยุธยายุค นครธมพ.ศ. 1896 สยามตีนครธมแตก แต่ยังมีพระมหากษัตริย์ครองราชย์ต่อไปพ.ศ. 1896-1898/1899 พระบาสาตหรือพระบากระษัตรพ.ศ. 1898-1900 พระบาอาต หรือพระบาอัฐ หรือเจ้าปาอัศพ.ศ. 1900-1900 พระกฎุมบงพิสีพ.ศ. 1900-1909 พระศรีสุริโยวงษ์พ.ศ. 1909-1913 พระบรมรามาพ.ศ. 1913-1916 พระธรรมาโศกราชพ.ศ. 1916 สยามตีนครธมแตก แต่ยังมีพระมหากษัตริย์ครองราชย์ต่อไปพ.ศ. 1916 พระอินทราชา หรือพญาแพรกพ.ศ. 1916-1976 พระบรมราชารามาธิบดีที่ 1 หรือพระบรมราชาเจ้าพระยาญาติกรุงจตุรมุข (พ.ศ. 1931-2083)พ.ศ. 1916-1976 พระบรมราชารามาธิบดีที่ 1(หรือพระบรมราชาเจ้าพระยาญาติ) (ทรงสถาปนากรุงจตุมุขเป็นรารชธานี)พ.ศ. 1976-1980 พระนารายณ์รามาธิบดี หรือพระนารายณ์ราชาที่ 1พ.ศ. 1981-2019 พระศรีราชาพ.ศ. 1981-2019 พระศรีสุริโยไทยราชา (แย่งราชสมบัติกับพระศรีราชา)พ.ศ. 2011-2047 พระธรรมราชาธิราชรามาธิบดีพ.ศ. 2047-2055 พระศรีสุคนธบท หรือพญาขัต หรือเจ้าพระยาฎำขัตราชาพ.ศ. 2055-2068 พระเจ้าไชยเชษฐาฐิราช หรือเจ้ากน หรือขุนหลวงพระเสด็จพ.ศ. 2059-2109 พระบรมราชาที่ 2 (พญาจันทน์)กรุงละแวก (พ.ศ. 2083-2140)พ.ศ. 2059-2109: พระบรมราชาที่ 2 (พญาจันทน์)พ.ศ. 2109-2119: สมเด็จพระบรมราชาที่ 3 (พระยาละแวก) หรือ พระยาละแวก (Barom Reachea II) หนรือปรมินทราชาพ.ศ. 2119-2137: สมเด็จพระบรมราชาที่ 4 (นักพระสัตถา) หรือ นักพระสัตถา (ครองราชย์ร่วมกับพระโอรส)พ.ศ. 2127-2137: พระไชยเชษฐาที่ 1 นักพระสัตถาสถาปนาเป็นกษัตริย์ครองราชย์พร้อมกันพ.ศ. 2127-2137: พระบรมราชาที่ 5 (พญาตน) นักพระสัตถาสถาปนาเป็นกษัตริย์ครองราชย์พร้อมกันพ.ศ. 2137 สยามตีเมืองละแวกแตก แต่ยังมีพระมหากษัตริย์ครองราชย์ต่อไปกรุงศรีสุนทร (พ.ศ. 2140-2162)พ.ศ. 2137-2139: พระบาทรามเชิงไพร หรือพระรามที่ 1พ.ศ. 2139-2139/2140: พระรามที่ 2 (พญานูร)พ.ศ. 2139/2140-2142: พระบรมราชาที่ 5 (พญาตน) ครองราชย์ครั้งที่ 2 ที่เมืองศรีสันธรพ.ศ. 2142-2143: พระบรมราชาที่ 6 (พญาอน)พ.ศ. 2143-2145: พระแก้วฟ้าที่ 1 หรือเจ้าพญาโญม (Chau Ponhea Nhom)พ.ศ. 2145-2162: พระบรมราชาที่ 7 (ศรีสุริโยพรรณ) หรือพระศรีสุพรรณมาธิราชพ.ศ. 2162-2170: พระไชยเชษฐาที่ 2 (Chettha I) หรือพระชัยเจษฎากรุงอุดงฦๅไชย (พ.ศ. 2162-2384)พ.ศ. 2162-2170: พระไชยเชษฐาที่ 2 (Chettha I) หรือพระชัยเจษฎาพ.ศ. 2170-2175: พระศรีธรรมราชาที่ 1 หรือ พญาตู(Thommo Reachea I)พ.ศ. 2175-2183: พระองค์ทองราชา หรือองค์ทองพ.ศ. 2183-2185: พระปทุมราชาที่ 1 (องค์นน) หรือพระปทุมวงศาพ.ศ. 2185-2201: พระรามาธิบดีที่ 1พ.ศ. 2202-2215: พระบรมราชาที่ 8 (นักองค์สูร)พ.ศ. 2215-2216: พระปทุมราชาที่ 2 (พระศรีชัยเชษฐ์)พ.ศ. 2216-2220: พระแก้วฟ้าที่ 2 (นักองค์ชี)พ.ศ. 2220-2238: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 1 (Chettha III)พ.ศ. 2238-2239: พระรามาธิบดีที่ 2 (นักองค์ยง)พ.ศ. 2239-2243: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 2พ.ศ. 2243-2244: พระแก้วฟ้าที่ 3 (นักองค์อิม) รัชสมัยที่ 1พ.ศ. 2244-2245: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 3พ.ศ. 2245-2247: พระศรีธรรมราชาธิราชที่ 2 รัชสมัยที่ 1 (Thommo Reachea II)พ.ศ. 2247-2250: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 4พ.ศ. 2252-2258: พระศรีธรรมราชาธิราชที่ 2 รัชสมัยที่ 2พ.ศ. 2258-2265: พระแก้วฟ้าที่ 3 (นักองค์อิม) รัชสมัยที่ 2พ.ศ. 2265-2272: พระสัตถา หรือนักองค์ชี รัชสมัยที่ 1 (Satha)พ.ศ. 2272-2272: พระแก้วฟ้าที่ 3 (นักองค์อิม) รัชสมัยที่ 3พ.ศ. 2272-2280: พระสัตถา รัชสมัยที่ 2พ.ศ. 2281-2293: พระศรีธรรมราชาธิราช รัชสมัยที่ 3พ.ศ. 2293-2293: พระศรีธรรมราชาที่ 3 (นักองค์อิม)พ.ศ. 2293-2294: พระรามาธิบดีที่ 3 (นักองค์ทอง) รัชสมัยที่ 1พ.ศ. 2294-2294: พระสัตถา รัชสมัยที่ 3พ.ศ. 2294-2300: พระศรีไชยเชษฐ์ (นักองค์สงวน)พ.ศ. 2301-2303: พระรามาธิบดีที่ 3 (นักองค์ทอง) รัชสมัยที่ 2พ.ศ. 2303-2318: พระนารายน์ราชารามาธิบดี (นักองค์ตน)สมัยอาณาจักรธนบุรีหมายเหตุ: สยามในนามอาณาจักรอยุธยาล่มสลายเมื่อ พ.ศ. 2310 และถูกฟื้นฟูขึ้นใหม่ในนามอาณาจักรธนบุรีพ.ศ. 2301-2318: พระนารายน์ราชารามาธิบดี (นักองค์ตน)พ.ศ. 2318-2322: พระรามราชาธิราช (นักองค์โนน)พ.ศ. 2322-2325: พระนารายน์ราชาธิราช (นักองค์เอง)
สมัยอาณาจักรรัตนโกสินทร์หมายเหตุ: สยามในนามอาณาจักรธนบุรีสิ้นสภาพจากการสวรรคตของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี และมีการสถาปนาอาณาจักรรัตนโกสินทร์ขึ้นแทนที่ใน พ.ศ. 2325พ.ศ. 2325-2339: พระนารายน์ราชาธิราช (นักองค์เอง)พ.ศ. 2339-2349: ว่างกษัตริย์พ.ศ. 2349-2377: พระอุไทยราชาธิราช (นักองค์จัน)พ.ศ. 2377-2383: สมเด็จพระมหาราชินีองค์มี (นักองเม็ญ)พ.ศ. 2383-2384: ว่างกษัตริย์ราชอาณาจักรกัมพูชาพ.ศ. 2384-พ.ศ. 2403 สมเด็จพระหริรักษ์รามมหาอิศราธิบดี (นักองค์ด้วง)พ.ศ. 2403-พ.ศ. 2447 พระบาทสมเด็จพระนโรดม บรมรามเทวาวตาร (นักองค์ราชาวดี)พ.ศ. 2447-พ.ศ. 2470 พระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์ (นักองค์สีสุวัตถิ์)พ.ศ. 2470-พ.ศ. 2484 พระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์ มุนีวงศ์ (นักองค์สีสุวัตถิ์ มุนีวงศ์)พ.ศ. 2484-พ.ศ. 2498 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุพ.ศ. 2498-พ.ศ. 2503 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุพ.ศ. 2547-ปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี
สมเด็จพระองค์ชัย (เขมร: ព្រះបាទអង្គជ័យ) หรือที่รู้จักในพระนาม พระเจ้าตระซ็อกประแอม (พระเจ้าแตงหวาน) (เขมร: ត្រសក់ផ្អែម ) พระเจ้าแผ่นดินแห่งเมืองพระนครหลวงทรงครองสิริราชสมบัติจาก ค.ศ. 1290 ถึง 1341 ในพระราชพงศาวดารซึ่งพระราชนิพพนธ์โดยสมเด็จนักองค์เอง[1] พระเจ้าแผ่นดินแห่งพระราชอาณาจักรเขมรในขณะนั้น (ปัจจุบันคือ เมืองอุดงฦาไชย จังหวัดกำปงสปือ) กล่าวว่า สมเด็จพระองค์ชัย หรือ พระเจ้าแตงหวานนี้ เป็นปฐมกษัตริย์ต้นราชวงศ์ของราชสกุลนโรดมกษัตริย์เขมร ปัจจุบัน คือพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี ราชวงศ์วรมัน สายราชสกุลนโรดมพูดตรงๆ คือ ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา สายเลือดเดี่ยวกันกับ พระเจ้าตระซ็อกประแอม (พระเจ้าแตงหวาน) ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา ไม่ใช่ ราชวงศ์วรมันแห่งพระนครหลวง(ขอม)
เขมร ปัจจุบัน มันรู้ว่า กษัตริย์เขมรปัจจุบัน เป็นราชวงศ์วรมัน เเต่มันไม่รู้ว่า วรมัน สายไหนพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี ราชวงศ์วรมัน สายราชสกุลนโรดมพูดตรงๆ คือ ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา ไม่ใช่ ราชวงศ์วรมันแห่งพระนครหลวง(ขอม)จามปา รับ ปัลลวะไปใช้ เลยใช้ วรมัน ต่อท้ายด้วย เเต่ไม่ใช่ ขอม
แง่ง...ฟังยากกว่าไปอ่านศิลาจารึกอีก
เสียงไม่ชัด
ขอม มาจากคำว่า ชาวมอน กับ เขมร = ขอม แต่เราไม่เรียก ชาติตัวเองว่า จอม เลย เราเรียก ตัวแองว่า เขมร เขมระ เขมร์
ขอมและแขมรคืออันเดียวกันที่มี่ประวัติศาสร์ยาวนานเป็นพันปี แล้วก็ไม่มีอะไร่เกียวกับอะยุธยาที่พึงจะมี่ตนกำเนิดยังไม่ถึงพันปีเลย
+Mo O. ทำไม่ปัก็จจุบันนี้ไทยไม่เรียกตัวเองว่า สยาม ถ้าบอกได้ นั้นเลยคือเป็นคำตอบ😏เขมร เรียกชื่อตัวเองว่า ขอม. เขมรา. กัมปุเจีย(กัมพูชา) เขมร ปัจจุบันนี้เขานิยมคำ เขมร😕
Pee Va ขอถามย้อนกลับ แล้วทำไมเขมรถึงไม่เรียกตัวเองว่าขะแมร์ ทำไมถึงมาเรียกตัวเองว่าเป็นเขมรตามคนไทยเรียก คำว่าเขมรคือที่คนไทยเรียก แต่ชื่อเดิมเขมร คือชื่อขะแมร์ เอ้าาาาถามโง่จัง ไทยเขาตีเมืองนั้นเมืองนี้ได้หล่อหลอมรวมหลายชนเผ่า หลายเชื้อสายหลายชาติพันธุ์ จะให้มาเรียกว่าสยามได้อยู่ได้ยังไง คำว่าสยามคือคำกลุ่มชาติพันธุ์ของชาวไทยอยุทธยา ละโว้ สุโขทัยเท่านั้น ที่ถูกเรียกว่าสยามแต่พอกษัตริย์สยามล่าอนานิคมตีเมืองนั้นนี้ได้ ก็ต้องมีการเปลี่ยนชื่อใหม่ให้มันเป็นชื่อกว้างขวางกว่าเดิม คือคำว่าไทย
ขอมไม่ใช่เขมร แน่นอน เขมรมีเชื้อสาย จาม
ไอ้พวกไทยกรุณณาออกเสืยงชื่อบ้านให้ถูกด้วยนะคำว่าคะแมรเขมรมาจากพวกมึงออกเสืยงไมถูก
@@samwouthy6145 มึงพูดให้กูฟังชัดๆสิ คำว่าขะแมร์ เขมรมาจากที่พวกมึงออกเสียงไม่ถูก???????
ចេះដឹងរឿងគេនាស់
ประวัติศาสตร์พม่าบอกว่าขอมคือเผ่าในไทยน่าจะภาคกลางถึงภาคใต้ไทยแบ่งเป็นขอมบนขอมล่าง เขมรแค่ชนพื้นเมืองตอนนั้นหน้าตา ความเก่ง และอื่นๆไม่เหมือนขอมเลย อย่ามาเคลม
เราได้แต่รอ การชำระ ประวัติที่ถูกต้องคะ สักวันเด่วเขมรที่มันเครมว่าบรรพบุรุษเราเป็นของมัน ของมันเป็นของเรา สักวันมันก็จะได้ครอบคลองแต่ไม่ใช่ของบรรพบุรุษมัน
😂😂😂
อยู่ในปราสาทพิหมาย มีคำว่า ซรุก ขอมแมร์ 😂😂😂
ศูนย์กลางถิ่นกำเนิดขอมเจนละ(อาณาเขตเดิมก่อนจะไปยึดฟูนัน คือภาคอีสานตอนล่าง-สปป.ลาวตอนล่าง) นิ ยุ สปป.วัดพูลาวจำปาสัก ต้นคระกูลชัยวรมัน ที่ตีฟูนัน(ดินเเดนเขมรในปัจจุบัน)จนล่มสลาย เเละลูกหลานปกครองไปทั่วสุวรรณภูมิลงไปใต้สุดถึงสงขลาของประเทศไทย พวกใต้ตามพรลิงค์-ลิกอร์ เป็นทั้งทาสของฟูนัน-ศรีวิชัย-ขอม--สุโขทัย-อยุธยา
@@igs1522 ขอมขแมร์อันเดียวกันเช็นสะโบราณสุโขทัยมีสะชือว่าตะพังตะกวนหรือตะเปียงตะกวนผมคนเสร็นรู้ว่าแปลว่าอะไรโดยไม่ต้องบอล
บ่า
ขะแมร์ลือ_แปลว่าเขมรบล.เป็นภาษาพูดของคนไทยอีสานใต้เขมรสุรินร์_บุรีรัมย์_ศรีสะเกษ.ภาษาเขมรต่ำพูดว่าขะแมร์เลอ.(ลือแปลว่าบน__เลอแปลว่าบน.หรือไทยเชื้อสายเขมรประเทศไทย.จะเรียกเขมรต่ำว่า.ขะแมร์กรอมแปลว่าเขมรต่ำ.เขมรต่ำจะเรียกเขมรไทยว่าขะแมร์เลอ.ไอ้ที่ถกกันมาหน้าดำหน้าแดงกับคำว่า_ขอม__ๆก็เพี้ยนมาจากคำว่ากรอม.คนไทยพูดรอเรือไม่ชัด.พูดคำว่าขอมก็สิ้นเรื่องสิ้นราวไป.
บันทึกจากต่างประเทศหน้าจะจริงนับถือ
កាលពីសម័យនោះទឹកដីកម្ពុជាលាតសន្ធឹងធំណាស់😭🇰🇭
🤣🤣🤣🤣🤣
สมัยนั้นเส้นเขตแดนไม่มี มันมีแค่กลุ่มวัฒนธรรม อริยธรรมขอมโดยการเรียกรวมๆ ทุกอย่างรับมาจากอินเดียแถบทั้งหมด
อยากให้กลับไปเหมึอนเมึ่อก่อนจัง
วนัง หรือ วนัม เป็นคำที่สร้างขึ้นมาจากคำ บาลี สันสฤต
วนัง หรือ วนัม มีในจารึก ว่า วนฺม
จากจารึก ปราสาทพนมรุ้ง
ถ้าใช้คำเเบบปกติ ว จะเปลี่ยนเป็น พ จะได้ พนัม หรือ พนัง คล้ายคำว่า ฟูนัน เหมือนคำว่า
วิมาย (เเปลว่า เมือง) จะได้ พิมาย
วายุ (เเปลว่า ลม,พายุ) จะได้ พายุ
เทว (เเปลว่า เทพ,เทวดา) จะได้ เทพ
สังเกต ว.เเหวน จะเปลี่ยนเป็น พ.พาน
วนัง หรือ วนัม มีในจารึก ว่า วนฺมรุง
จากจารึก ปราสาทพนมรุ้ง
คนที่สร้างขึ้นคือ คนที่มาเผยเเพร่ศาสนา เป็นคำใช่ใน วัง หรือคนมีฐานะ ไม่ใช่ สามัญชน
วนฺม(สร้างขึ้นมาจากคำ บาลี สันสฤต) รุง(สังเกตไม่มีวรรณยุกต์)การออสเสียงไม่มีวรรณยุกต์ คือพวก
ออสโตเอเชียติก เพราะ ภาษาตระกูลออสโตเอเชียติก จะไม่มี (วรรณยุกต์) เอ โท ตรี จัตวา
ส่วน ขอม สามัญชน ก็ใช้คำ ออสโตรเอเชียติก กลุ่มที่มีชนชาติที่ใช้เยอะ
เช่น ออสโตรเอเชียติก กลุ่มกะตู มีใช้ 4ประเทศ เป็นต้น หลายชนชาติ
ที่มีหลาย ชนชาติ ที่ใช้ เยอะ เเต่ชนชาติที่ใช้ ไม่ใช่ ชนชาติเดี่ยวกัน
เพี่ยงเเต่อาณาจักรขอมใหญ่ ทำให้ คำสามัญชน กลุ่มกะตู ทำให้ชนชาติอื่นรับไปด้วย
เลยมีหลายชนชาติใช้ เเต่ไม่ใช่ชนชาติเดี่ยวกัน
เเต่ส่วนมากไทย จะได้รับคำ ที่ ขอม ดัดเเปลงจากคำ บาลี สันสฤต สะส่วนใหญ่
เช่น คำ ราชาศัพท์ไทย ที่ใช้ปัจจุบัน เป็นคำที่ดัดเเปลงจากคำ บาลี สันสฤต
เขมรก็ใช้ ถ้าเขมรตัดคำ ที่เหมือนคำราชาศัพท์ออก
จะคล้ายไทย คือ นำภาษาอื่นมารวมๆ เช่น บาลี สันสฤต ออสโตนีเซียน อังกฤษ ฝรั่ง ออสโตรเอเชีนติก
ส่วนพวกขอม ก็คือ พวกรับเอาวัฒนาศาสนากับผสมระหว่างคนมาเผยเเผ่ศาสนา นั้นเเหละ
คนรับคือใคร ไปหาเอา
ข้อมูลน่าสนใจ
บันทึกที่เก่าแก่ที่สุด ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่เป็นหลักฐานอ้างอิงได้ คือ จดหมายเหตุ ของหลวงจีนอี้จิงนักแสวงบุญได้เดินทางจากจีนไปอินเดีย และได้หยุดพักที่เมืองศรีวิชัย ในเดือน 11 ปี พ.ศ. 1214 เป็นเวลา 2 เดือนได้บันทึกว่าทิศตะวันตก เมืองศรีเกษตร คือพม่า ในปัจุบัน ข้ามเขาตะนาว เมืองหลังยะสิว ต่อจากนั้น เมืองโตโลโปตี เหนือขึ้นไปเป็น อิสานปุระ และมหาจำปาในเวียดนาม ในตอนนั้น ไม่มีเชื้อชาติ ไม่มีประเทศ ไม่รู้เป็นใคร และพระเจ้าชัยวรมันที่ 1 ก็ไม่ใช่คนไทยครับ จากศิลาจารึกของนครวัด ต้นตระกูลของเจ้าชัยวรมันมาจาก ลวปุระ คือชื่อเดิมของจังหวัดลพบุรี นั่นเอง
ผมชอบมากเรื่องเขมรนี่แต่มันยังมีขอมมอญรามัญอีกโอยแม่เจ้ามึนพิลึกนี่ยังไม่นับรวมทั้งอุษาคเนย์ก็มึนแทบล้มทั้งยืนแต่ชอบมาก
อยากเรียนมากคัฟ
เสียงเอคโค่จนคำบางคำฟังไม่รู้เรื่องครับ
คำว่าเขมรเป็นภาษาเรียกชาวกัมพูชาของคนไทย
ส่วนขแมร์เป็นภาษาเรียกตัวเองของชาวกัมพูชาว่าแขมร์ มันเป็นภาษาเรียกของแต่ละเผ่าครับ
ส่วนคนไทยพูดภาษาพื้นบ้านเขมรหรือเขมรสูงเรียกชาวกัมพูชาว่าเขมรต่ำหรือภาษาเขมรสูงเรียกเขมรต่ำว่า แขมร์กรอม คับ คนกัมพูชาเรียกไทยว่าซีม หรือเซียม หรือสยามคับ คนไทยชอบเข้าใจผิดว่าเขมรคือ แขมร์แม้แต่อาจารย์ชื่อดังยังเข้าใจผิดเลยอยากให้คนไทยเป็นพี่เป็นน้องกับชาวกัมพูชาครับล้วนมีวัฒนธรรมเหมือนกันลาวและพม่าด้วยเราล้วนเป็นประเทศที่อ่อนแอควรรักกันไว้เถิด
ok...
บางคนว่า เเขมร์กรอม เพี้ยนเป็น ขอม ผมว่าไม่ใช่
ภาษากูย ออสโตเอเชียติก
กรอม เเปลว่า เยี้ยว
กรอง เเปลว่า ขี้
แขมร์กรอม เเปลตาม ภาษากูย เเปลว่า เขมรเยี้ยว
ดูเหมือนว่า จะมีเเต่ เขมรด้วยกันใช้ เรียกกันเองมากกว่าครับ
ส่วนชาวกูย ไม่ใช่ เขมร ชาวกูยมีทั้ง เจนละบก กับ เจนละน้ำ
เจนละบก ศิลาจารึกที่ปราสาทเขาพระวิหาร เรียกว่า “ศิลาจารึกศิวศักติ” หรือ “ศิลาจารึก K. ๓๘๒” สลักขึ้นด้วยภาษาสันสกฤต อักษรเทวนาครี เป็นศิลาจารึกที่บอกเล่าเรื่องราวให้ทราบว่าถิ่นที่อยู่อาศัยของ “ชาวกวย” หรือ “ชาวกุย” ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองที่ตั้งหลักแหล่งอาศัยอยู่บนเทือกเขาพนมดงรัก (ชาวกูย สายนี้ละเป็น ต้นตระกูล พระนางกัมโพชลักษมี)เป็น มเหสี พระเจ้าชัยวรมันที่2
ปัจจุบัน (ชาวกูย สาย พระนางกัมโพชลักษมี)อยู่ที่ ขุขันธ์ ศรีสะเกษ
เจนละน้ำ จารึกទួលអង្គ พบที่จังหวัดตาแก้ว ประเทศกัมพูชา
จารึกอักษรปัลลวะ สมัยก่อนเมืองพระมหานคร ยืนยันการมีตัวตนอยู่จริงของชนชาติพันธุ์กูย(กวย) เมื่อช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 7 อยู่ทางทิศตะวันตกของ เมืองวยาธปุระ(เมืองหลวงฟูนัน) อยู่ทางทิศเหนือของ เมืองอูร์แก้ว ดินแดนโบราณในเวียดนามใต้
พอเข้าอาณาจักร ขอม ไม่มีจารึก หลักใดกล่าวถึง ชาวกูย อีกเลย
กูย เรียกไทย เซม
กวย เรียกไทย เซียม
กูย กับ กวย มันก็ชนชาติเดี่ยวกัน
มอญ เรียกไทย เซม
เขมรสูง เรียกไทย ซีม
ในสมัยขอม เรื่องอำนาจ สยาม ไม่รู้จักชาวกูยเลย
สยาม รู้จักเเต่ ขอม กับ เขมร เท่านั้น
สยาม รู้จัก ชาวกูย ครั้งเเรก ราวพุทธศตวรรษที่ 19 มีในจารึกสยาม
เเต่ กษัตริย์ขอม(วรมัน) คนสุดท้าย ก่อนจะถูกเขมรฆ่า คือ พระเจ้าชัยวรมันที่ 9 หรือที่รู้จักในพระนาม พระเจ้าชัยวรมันปรเมศวร ครองราชย์ พ.ศ. 1870-1879 ราวพุทธศตวรรษที่ 18
ถูกเขมรฆ่าโดย พระเจ้าเเตงตาหวาน พระเจ้าแตงหวานมีชื่อเดิมว่าองค์ชัย พระบิดาเป็นเชื้อพระวงศ์แห่งอาณาจักรจามปา
พระเจ้าเเตงตาหวาน เข้ามาอยู่ในอาณาจักรขอม ตอน พระเจ้าชัยวรมันที่7 รบชนะจามปา
จับมาเป็นทาส
สรุป ชาวกูย มีทั้ง เจนละบก เจนละน้ำ อาจจะมีชาวกูย สายอื่นอีกเเต่ไม่มีจารึกยื่นยัน
ประวัติชาวกูย 👇 th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%A2
คลิ้ปใหม่ไม่ต้องเปิดเอคโค่น่ะครับ..หลายคำฟังไม่รุ้เรื่อง
ฟังไม่นู้เรื่องค่ะเสียงเล่าก็ทุ้มๆเสียงอย่างอื่นก็ดังค่ะ
ขอมไม่ ชนชาติ เป็นแต่ชื่อเรียกคนที่อยู่ล่างกว่า
ល្អណាស់បាទ❤❤❤❤ไทย
เสียงมันสะท้อนก้องฟังยาก ทำไมทำคลิปแบบนี้ไม่อยากฟังต่อแล้ว
เคยอ่านเจอหนังสือเล่มหนึ่ง จำไม่ได้ว่าใครเขียน บอกว่าเขมรคือพวกขมุพวกหนื่งซึ้งมีฝีมือในการแกะสลัดหิน
คุณค่ะ อาณาจักรขอมละโว้คือผู้ก่อตั้ง กรุงศรีอโยธยาศรีรามเทพน่ะค่ะ
เสียงก้องไปฟังไม่รู้เรื่องค่ะ
เปิดให้คนอื่นฟัง ทำไมทำเสียงก้องฟังไม่รุ้เรื่องเลย
ทำไมไม่ทำเสียงดีๆ ฟังละปวดหัว เห้ออ
ขอม ละ ขะแม คื ชนชาติเดียวกัน
ไม่รู้เรื่อ งเลย
เสียงก้องเกินไม่สมควรใช้
เขมรคือขอม รู้ได้จากชื่อปราสาท เพราะปราสาทมีชื่อเรียกเป็นภาษาเขมร
มรุงจะใส่แอคโคร่ ให้ฟังยากทำไม
แล้วคำว่าขอม ที่คนไทยเรียกและเรียนประวัติศาสตร์มาตั้งนาน มันเอามาจากไหน ที่ไหนที่มี่คำว่าขิมในประสาทไหน?
Reak Am พงศาวะดานไทยไม่แน้นอน
มีบางบันทึกบอกว่าขอมคือคนผิวดำ ไม่ใช่ชื่อเผ่าพันธุ์ เหมือนเราเห็นคนตะวันตก เราก็เรียกฝรั่งหมด เหมือนฝรั่งเห็นคนเอเชียก็เรียกไชน่าหมด สมัยนั้นคงเป็นแบบนี้ใครดำก็เรียกขอม คนเขมรก็เรียกขอม คนกุยก็เรียกขอม คนญวนก็เรียกขอม คนกลุ่มนี้มีภาษาพูดและภาษาเขียนที่คล้ายกัน แต่เป็นคนละเผ่าพันธุ์กัน จนไม่รู้จุดเริ่มต้นขอมคือใคร บางคนก็บอกว่าเริ่มต้นมาจากลพบุรีในไทย
@@kwangko5577 ผมไม่รู้จักคอมครับผมรู้จักแต่กล่อม แปลว่าแปลว่าต่ำ
พจนานุกรม นักวิชาการมาเขียนขึ้นที่หลังมั๋ยค่ะ ที่ว่า ขอมคือ เขมร..
อาจจะผิดก็ได้ ค่ะ..เรื่องความจริงไม่กลัวหรอกค่ะ.อยากรู้ประวัติศาสตน์ภูมิภาคนี้สมัยก่อนพุทธกาลมีชนชาติใดอาศัยบ้าง.ท่านที่ศึกษาพุทธหากมีหลักฐานอยู่ในพระไตรปิฎก ก็ขอความอนุเคราะห์นำมาเผยแพร่ด้วย.คลิปนี้เห็นมีหลักศิลาจารึกไม่ทราบค้นพบที่ไหน เขียนเป็นภาษาอะไร หมายความว่าอย่างไร..เสียงบรรยายฟังไม่ชัดเจนคะ
แล้วชาว มอน คือ ชาวอดีตที่เคยอยู่ พม่า ปัจจุบันก็ยังอยู่ด้วย
มอญ เป็นรัฐอิสระ มีภาษาพูดเป็นของตัวเอง พม่ายึดเลยตกเป็นของพม่า
มอญฝั่งพม่า เป็นมอญปะยุต(จำง่าย) มอญฝั่งไทยเป็น มอญทวารวดี มีความสัมพันธุ์ทางการค้าทางทะเล(จำไม่ได้)
ขอมไม่ใช่เขมรขอมคือพวกสยาม(ไทย)
หลักฐานที่ควรมี ในการใช้ประกอบแนวคิดที่ว่า ขอม ไม่ใช่ เขมร แต่ เป็นคนไทยสยาม ได้แก่
1. คำว่า เขมร ขะแมร์ ปรากฏมีใช้ครั้งแรก ในช่วง เวลาใด เอกสารใด หรือ ศิลาจารึกที่ใด
2. คำว่า ขอม ปรากฏมีใช้ครั้งแรก ในเอกสารใด หรือ ศิลาจารึกที่ใด
3. คำว่า เซียม เสียม สยาม ซีม มีใช้ในสมัยใด ศิลาจารึกมีหรือไม่
ข้อสังเกตุ ช่างขอมของไทยสยาม ทำไม ต้องเปลี่ยนเอกลักษณ์ ศิลปะขอม กลับนำ ลาย กนก ลายผูกกูด ช่อฟ้า เจดีย์ ย่อมุมไม้สิบสอง ขอมจริงควรอนุรักษ์สืบทอดรุ่นสู่รุ่น เหมือน ชาวมอญ ก็รักษาวัฒนธรรมของตน ในชุมชนมอญ แม้ว่า จะอยู่ประเทศไทยนานแล้วก็ไม่ยอมละทิ้งวัฒนธรรมที่ดีงาม ยังคงรักษาอยู่ จนปัจจุญันนี้ ครับ
@@homesmoll แล้วคำว่าขอมสบาดโขลนลำพงมาจากไหนครับท่านชุมชนกับชาติมันเหมือนกันตรงไหนครับชาติมีกษัตริย์ปกครองครับและกษัตริย์แต่ละยุคก็มีคาวมคิดที่แตกต่างเป็นเรืองธรรมดาครับท่าน
อาณาจักรเขมรไม่มีนะคะในอดีตมีฟูนันมีจามปามีเจนละมีศรีวิชัยเรื่อยมาพอเสือ่มก็เปลี่ยนชื่ออาณาจักรใหม่เขมรไม่ใช่ขอมเขมรคือเขมรที่มีชื่ออาณาจักรเขมรเพราะฝรั่งเศสเขียนขึ้นใหม่คะ
กนกรัตน์ ผูกพันธ์ យកអ្វីមកនិយាយ អាពួកចោវង្វេងប្រវត្តិសាស្រ្ត
มีครับ หลังโค่นอาณาจักร ขอม ได้
พระเจ้าชัยวรมันปรเมศวร พ.ศ. 1870-1879 กษัตริย์ขอม คนสุดท้าย
สมัยขอม หลัง จามปาโค่นกษัตริย์ขอมได้ คือ พระเจ้าแตงหวาน มีกษัตริย์ครองเมือพระนคร
สมเด็จพระองค์ชัย(ตระซ็อกประแอม) พ.ศ. 1833-1883 ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา
พระบรมนิพพานบท พ.ศ. 1883-1894
พระสิทธานราชา พ.ศ. 1894-1894/1895
พระบรมลำพงษ์ราชา พ.ศ. 1894/1895-1896
สมัยอยู่ภายใต้การปกครองของสยามสมัยอาณาจักรอยุธยา
ยุค นครธม
พ.ศ. 1896 สยามตีนครธมแตก แต่ยังมีพระมหากษัตริย์ครองราชย์ต่อไป
พ.ศ. 1896-1898/1899 พระบาสาตหรือพระบากระษัตร
พ.ศ. 1898-1900 พระบาอาต หรือพระบาอัฐ หรือเจ้าปาอัศ
พ.ศ. 1900-1900 พระกฎุมบงพิสี
พ.ศ. 1900-1909 พระศรีสุริโยวงษ์
พ.ศ. 1909-1913 พระบรมรามา
พ.ศ. 1913-1916 พระธรรมาโศกราช
พ.ศ. 1916 สยามตีนครธมแตก แต่ยังมีพระมหากษัตริย์ครองราชย์ต่อไป
พ.ศ. 1916 พระอินทราชา หรือพญาแพรก
พ.ศ. 1916-1976 พระบรมราชารามาธิบดีที่ 1 หรือพระบรมราชาเจ้าพระยาญาติ
กรุงจตุรมุข (พ.ศ. 1931-2083)
พ.ศ. 1916-1976 พระบรมราชารามาธิบดีที่ 1(หรือพระบรมราชาเจ้าพระยาญาติ)
(ทรงสถาปนากรุงจตุมุขเป็นรารชธานี)
พ.ศ. 1976-1980
พระนารายณ์รามาธิบดี หรือพระนารายณ์ราชาที่ 1
พ.ศ. 1981-2019
พระศรีราชา
พ.ศ. 1981-2019 พระศรีสุริโยไทยราชา (แย่งราชสมบัติกับพระศรีราชา)
พ.ศ. 2011-2047 พระธรรมราชาธิราชรามาธิบดี
พ.ศ. 2047-2055 พระศรีสุคนธบท หรือพญาขัต หรือเจ้าพระยาฎำขัตราชา
พ.ศ. 2055-2068 พระเจ้าไชยเชษฐาฐิราช หรือเจ้ากน หรือขุนหลวงพระเสด็จ
พ.ศ. 2059-2109 พระบรมราชาที่ 2 (พญาจันทน์)
กรุงละแวก (พ.ศ. 2083-2140)
พ.ศ. 2059-2109: พระบรมราชาที่ 2 (พญาจันทน์)
พ.ศ. 2109-2119: สมเด็จพระบรมราชาที่ 3 (พระยาละแวก) หรือ พระยาละแวก (Barom Reachea II) หนรือปรมินทราชา
พ.ศ. 2119-2137: สมเด็จพระบรมราชาที่ 4 (นักพระสัตถา) หรือ นักพระสัตถา (ครองราชย์ร่วมกับพระโอรส)
พ.ศ. 2127-2137: พระไชยเชษฐาที่ 1 นักพระสัตถาสถาปนาเป็นกษัตริย์ครองราชย์พร้อมกัน
พ.ศ. 2127-2137: พระบรมราชาที่ 5 (พญาตน) นักพระสัตถาสถาปนาเป็นกษัตริย์ครองราชย์พร้อมกัน
พ.ศ. 2137 สยามตีเมืองละแวกแตก แต่ยังมีพระมหากษัตริย์ครองราชย์ต่อไป
กรุงศรีสุนทร (พ.ศ. 2140-2162)
พ.ศ. 2137-2139: พระบาทรามเชิงไพร หรือพระรามที่ 1
พ.ศ. 2139-2139/2140: พระรามที่ 2 (พญานูร)
พ.ศ. 2139/2140-2142: พระบรมราชาที่ 5 (พญาตน) ครองราชย์ครั้งที่ 2 ที่เมืองศรีสันธร
พ.ศ. 2142-2143: พระบรมราชาที่ 6 (พญาอน)
พ.ศ. 2143-2145: พระแก้วฟ้าที่ 1 หรือเจ้าพญาโญม (Chau Ponhea Nhom)
พ.ศ. 2145-2162: พระบรมราชาที่ 7 (ศรีสุริโยพรรณ) หรือพระศรีสุพรรณมาธิราช
พ.ศ. 2162-2170: พระไชยเชษฐาที่ 2 (Chettha I) หรือพระชัยเจษฎา
กรุงอุดงฦๅไชย (พ.ศ. 2162-2384)
พ.ศ. 2162-2170: พระไชยเชษฐาที่ 2 (Chettha I) หรือพระชัยเจษฎา
พ.ศ. 2170-2175: พระศรีธรรมราชาที่ 1 หรือ พญาตู(Thommo Reachea I)
พ.ศ. 2175-2183: พระองค์ทองราชา หรือองค์ทอง
พ.ศ. 2183-2185: พระปทุมราชาที่ 1 (องค์นน) หรือพระปทุมวงศา
พ.ศ. 2185-2201: พระรามาธิบดีที่ 1
พ.ศ. 2202-2215: พระบรมราชาที่ 8 (นักองค์สูร)
พ.ศ. 2215-2216: พระปทุมราชาที่ 2 (พระศรีชัยเชษฐ์)
พ.ศ. 2216-2220: พระแก้วฟ้าที่ 2 (นักองค์ชี)
พ.ศ. 2220-2238: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 1 (Chettha III)
พ.ศ. 2238-2239: พระรามาธิบดีที่ 2 (นักองค์ยง)
พ.ศ. 2239-2243: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 2
พ.ศ. 2243-2244: พระแก้วฟ้าที่ 3 (นักองค์อิม) รัชสมัยที่ 1
พ.ศ. 2244-2245: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 3
พ.ศ. 2245-2247: พระศรีธรรมราชาธิราชที่ 2 รัชสมัยที่ 1 (Thommo Reachea II)
พ.ศ. 2247-2250: พระไชยเชษฐาที่ 3 (นักองค์สูร) รัชสมัยที่ 4
พ.ศ. 2252-2258: พระศรีธรรมราชาธิราชที่ 2 รัชสมัยที่ 2
พ.ศ. 2258-2265: พระแก้วฟ้าที่ 3 (นักองค์อิม) รัชสมัยที่ 2
พ.ศ. 2265-2272: พระสัตถา หรือนักองค์ชี รัชสมัยที่ 1 (Satha)
พ.ศ. 2272-2272: พระแก้วฟ้าที่ 3 (นักองค์อิม) รัชสมัยที่ 3
พ.ศ. 2272-2280: พระสัตถา รัชสมัยที่ 2
พ.ศ. 2281-2293: พระศรีธรรมราชาธิราช รัชสมัยที่ 3
พ.ศ. 2293-2293: พระศรีธรรมราชาที่ 3 (นักองค์อิม)
พ.ศ. 2293-2294: พระรามาธิบดีที่ 3 (นักองค์ทอง) รัชสมัยที่ 1
พ.ศ. 2294-2294: พระสัตถา รัชสมัยที่ 3
พ.ศ. 2294-2300: พระศรีไชยเชษฐ์ (นักองค์สงวน)
พ.ศ. 2301-2303: พระรามาธิบดีที่ 3 (นักองค์ทอง) รัชสมัยที่ 2
พ.ศ. 2303-2318: พระนารายน์ราชารามาธิบดี (นักองค์ตน)
สมัยอาณาจักรธนบุรี
หมายเหตุ: สยามในนามอาณาจักรอยุธยาล่มสลายเมื่อ พ.ศ. 2310 และถูกฟื้นฟูขึ้นใหม่ในนามอาณาจักรธนบุรี
พ.ศ. 2301-2318: พระนารายน์ราชารามาธิบดี (นักองค์ตน)
พ.ศ. 2318-2322: พระรามราชาธิราช (นักองค์โนน)
พ.ศ. 2322-2325: พระนารายน์ราชาธิราช (นักองค์เอง)
สมัยอาณาจักรรัตนโกสินทร์
หมายเหตุ: สยามในนามอาณาจักรธนบุรีสิ้นสภาพจากการสวรรคตของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี และมีการสถาปนาอาณาจักรรัตนโกสินทร์ขึ้นแทนที่ใน พ.ศ. 2325
พ.ศ. 2325-2339: พระนารายน์ราชาธิราช (นักองค์เอง)
พ.ศ. 2339-2349: ว่างกษัตริย์
พ.ศ. 2349-2377: พระอุไทยราชาธิราช (นักองค์จัน)
พ.ศ. 2377-2383: สมเด็จพระมหาราชินีองค์มี (นักองเม็ญ)
พ.ศ. 2383-2384: ว่างกษัตริย์
ราชอาณาจักรกัมพูชา
พ.ศ. 2384-พ.ศ. 2403 สมเด็จพระหริรักษ์รามมหาอิศราธิบดี (นักองค์ด้วง)
พ.ศ. 2403-พ.ศ. 2447 พระบาทสมเด็จพระนโรดม บรมรามเทวาวตาร (นักองค์ราชาวดี)
พ.ศ. 2447-พ.ศ. 2470 พระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์ (นักองค์สีสุวัตถิ์)
พ.ศ. 2470-พ.ศ. 2484 พระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์ มุนีวงศ์ (นักองค์สีสุวัตถิ์ มุนีวงศ์)
พ.ศ. 2484-พ.ศ. 2498 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ
พ.ศ. 2498-พ.ศ. 2503 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ
พ.ศ. 2547-ปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี
สมเด็จพระองค์ชัย (เขมร: ព្រះបាទអង្គជ័យ) หรือที่รู้จักในพระนาม พระเจ้าตระซ็อกประแอม (พระเจ้าแตงหวาน) (เขมร: ត្រសក់ផ្អែម ) พระเจ้าแผ่นดินแห่งเมืองพระนครหลวงทรงครองสิริราชสมบัติจาก ค.ศ. 1290 ถึง 1341 ในพระราชพงศาวดารซึ่งพระราชนิพพนธ์โดยสมเด็จนักองค์เอง[1] พระเจ้าแผ่นดินแห่งพระราชอาณาจักรเขมรในขณะนั้น (ปัจจุบันคือ เมืองอุดงฦาไชย จังหวัดกำปงสปือ) กล่าวว่า สมเด็จพระองค์ชัย หรือ พระเจ้าแตงหวานนี้ เป็นปฐมกษัตริย์ต้นราชวงศ์ของราชสกุลนโรดม
กษัตริย์เขมร ปัจจุบัน คือ
พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี ราชวงศ์วรมัน สายราชสกุลนโรดม
พูดตรงๆ คือ ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา สายเลือดเดี่ยวกันกับ พระเจ้าตระซ็อกประแอม (พระเจ้าแตงหวาน) ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา ไม่ใช่ ราชวงศ์วรมันแห่งพระนครหลวง(ขอม)
เขมร ปัจจุบัน มันรู้ว่า กษัตริย์เขมรปัจจุบัน เป็นราชวงศ์วรมัน เเต่มันไม่รู้ว่า วรมัน สายไหน
พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี ราชวงศ์วรมัน สายราชสกุลนโรดม
พูดตรงๆ คือ ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา
ราชวงศ์วรมัน แห่งจามปา ไม่ใช่ ราชวงศ์วรมันแห่งพระนครหลวง(ขอม)
จามปา รับ ปัลลวะไปใช้ เลยใช้ วรมัน ต่อท้ายด้วย เเต่ไม่ใช่ ขอม
แง่ง...ฟังยากกว่าไปอ่านศิลาจารึกอีก
เสียงไม่ชัด
ขอม มาจากคำว่า ชาวมอน กับ เขมร = ขอม แต่เราไม่เรียก ชาติตัวเองว่า จอม เลย เราเรียก ตัวแองว่า เขมร เขมระ เขมร์
ขอมและแขมรคืออันเดียวกันที่มี่ประวัติศาสร์ยาวนานเป็นพันปี แล้วก็ไม่มีอะไร่เกียวกับอะยุธยาที่พึงจะมี่ตนกำเนิดยังไม่ถึงพันปีเลย
+Mo O. ทำไม่ปัก็จจุบันนี้ไทยไม่เรียกตัวเองว่า สยาม ถ้าบอกได้ นั้นเลยคือเป็นคำตอบ😏เขมร เรียกชื่อตัวเองว่า ขอม. เขมรา. กัมปุเจีย(กัมพูชา) เขมร ปัจจุบันนี้เขานิยมคำ เขมร😕
Pee Va ขอถามย้อนกลับ แล้วทำไมเขมรถึงไม่เรียกตัวเองว่าขะแมร์ ทำไมถึงมาเรียกตัวเองว่าเป็นเขมรตามคนไทยเรียก คำว่าเขมรคือที่คนไทยเรียก แต่ชื่อเดิมเขมร คือชื่อขะแมร์
เอ้าาาาถามโง่จัง ไทยเขาตีเมืองนั้นเมืองนี้ได้หล่อหลอมรวมหลายชนเผ่า หลายเชื้อสาย
หลายชาติพันธุ์ จะให้มาเรียกว่าสยามได้อยู่ได้ยังไง คำว่าสยามคือคำกลุ่มชาติพันธุ์ของชาวไทยอยุทธยา ละโว้ สุโขทัยเท่านั้น ที่ถูกเรียกว่าสยาม
แต่พอกษัตริย์สยามล่าอนานิคมตีเมืองนั้นนี้ได้ ก็ต้องมีการเปลี่ยนชื่อใหม่ให้มันเป็นชื่อกว้างขวาง
กว่าเดิม คือคำว่าไทย
ขอมไม่ใช่เขมร แน่นอน เขมรมีเชื้อสาย จาม
ไอ้พวกไทยกรุณณาออกเสืยงชื่อบ้านให้ถูกด้วยนะคำว่าคะแมรเขมรมาจากพวกมึงออกเสืยงไมถูก
@@samwouthy6145 มึงพูดให้กูฟังชัดๆสิ คำว่าขะแมร์ เขมรมาจากที่พวกมึงออกเสียงไม่ถูก???????
ចេះដឹងរឿងគេនាស់
ประวัติศาสตร์พม่าบอกว่าขอมคือเผ่าในไทยน่าจะภาคกลางถึงภาคใต้ไทยแบ่งเป็นขอมบนขอมล่าง เขมรแค่ชนพื้นเมืองตอนนั้นหน้าตา ความเก่ง และอื่นๆไม่เหมือนขอมเลย อย่ามาเคลม
เราได้แต่รอ การชำระ ประวัติที่ถูกต้องคะ สักวันเด่วเขมรที่มันเครมว่าบรรพบุรุษเราเป็นของมัน ของมันเป็นของเรา สักวันมันก็จะได้ครอบคลองแต่ไม่ใช่ของบรรพบุรุษมัน
😂😂😂
อยู่ในปราสาทพิหมาย มีคำว่า ซรุก ขอมแมร์ 😂😂😂
ศูนย์กลางถิ่นกำเนิดขอมเจนละ(อาณาเขตเดิมก่อนจะไปยึดฟูนัน คือภาคอีสานตอนล่าง-สปป.ลาวตอนล่าง) นิ ยุ สปป.วัดพูลาวจำปาสัก ต้นคระกูลชัยวรมัน ที่ตีฟูนัน(ดินเเดนเขมรในปัจจุบัน)จนล่มสลาย เเละลูกหลานปกครองไปทั่วสุวรรณภูมิลงไปใต้สุดถึงสงขลาของประเทศไทย พวกใต้ตามพรลิงค์-ลิกอร์ เป็นทั้งทาสของฟูนัน-ศรีวิชัย-ขอม--สุโขทัย-อยุธยา
@@igs1522 ขอมขแมร์อันเดียวกันเช็นสะโบราณสุโขทัยมีสะชือว่าตะพังตะกวนหรือตะเปียงตะกวนผมคนเสร็นรู้ว่าแปลว่าอะไรโดยไม่ต้องบอล
บ่า
ขะแมร์ลือ_แปลว่าเขมรบล.เป็นภาษาพูดของคนไทยอีสานใต้เขมรสุรินร์_บุรีรัมย์_ศรีสะเกษ.ภาษาเขมรต่ำพูดว่าขะแมร์เลอ.(ลือแปลว่าบน__เลอแปลว่าบน.หรือไทยเชื้อสายเขมรประเทศไทย.จะเรียกเขมรต่ำว่า.ขะแมร์กรอมแปลว่าเขมรต่ำ.เขมรต่ำจะเรียกเขมรไทยว่าขะแมร์เลอ.ไอ้ที่ถกกันมาหน้าดำหน้าแดงกับคำว่า_ขอม__ๆก็เพี้ยนมาจากคำว่ากรอม.คนไทยพูดรอเรือไม่ชัด.พูดคำว่าขอมก็สิ้นเรื่องสิ้นราวไป.