Dziękuję za ten materiał. Dokładnie opisała Pani moją historię z mobbingiem. 4 lata tkwiłam w takim "syfie". Nie byłam zamykana w osobnym pomieszczeniu, ale nie byłam właśnie dopuszczana do głosu. Dodatkowo często słyszałam przykre słowa, np.: "Nie podnoś tonu, bo Ci przywalę" albo "Nie mogę patrzeć jak zaciskasz te zęby". Najgorsze było przypisywanie mi cudzych błędów. Za każdym razem, gdy szłam na urlop, nastrój był mi rujnowany. Raz pierwszego dnia urlopu już o 8 rano zadzwoniła moja przełożona z wrzaskiem, ze nie poinformowałam klienta o zamkniętym magazynie. Niestety, pomyliła się, bo informacja od mnie do klienta wyszła, i łatwo to udowodniłam wtedy, ale oczywiście o odpoczynku nie było mowy. Wiele tego by wymieniać. Przyjaciółka doradzała, żebym zmieniła prace, bo to widać, że przełożona mnie gnębi. W końcu uwolniłam się z tego bagna, rzuciłam wypowiedzeniem. Nawet nie umiem opisać, jaką ulge poczułam, gdy tylko opuściłam biuro. Mogę potwierdzić, to o czym Pani mówi w tym filmiku: 1. Osoby wrażliwsze, a jednocześnie umiejętne i inteligentne są wyczuwane na kilometr i częściej padają ofiarą mobbingu. 2. Celem mobbingu jest doprowadzenie pracownika to poczucia, że "jest nikim", wiec szukanie pracy w takim stanie jest praktycznie niemożliwe. Poza tym powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, ze firmy sięgają po takie praktyki, że czasami dzwonią do poprzednich pracodawców, przełożonych, żeby dowiedzieć się jakim pracownikiem był kandydat - więc proszę sobie wyobrazić taki telefon do mojej ex przełożonej i rozmowę z nią. 3. Trzeba podjąć leczenie, żeby ratować siebie - wizyta u psychiatry, u psychologa. 4. Dużo mówi się o ofirach, ale nadal mało o mobberach, dla mnie problemem jest ten system, że ja się leczę, a prawdziwie chora osoba jest nadal "na wolności".
Współczuję, że padłaś ofiarą mobbingu i cieszę się, że wyrwałaś się z tego bagna. Opisywane przez Ciebie przykłady są charakterystyczne dla mobbingu. Mobber dba, aby nawet w trakcie urlopu czy zwolnienia chorobowego, ofiara nie mogła ani na chwilę odetchnąć. Mobber dzwoni, pisze maile, zarzuca niedopełnienie obowiązków. Nawet jeśli ofiara ma twarde dane, że wszystko zrobiła prawidłowo, to i tak nie chroni jej to przed atakami - i co gorsza odbiera dobry nastrój i możliwość regeneracji sił : ( Poruszyłaś też bardzo ważny aspekt - proszenia o referencje od poprzednich pracodawców. Uważam, że rekruterzy - znając ogromną skalę mobbingu, a także zawiści - powinni podchodzić do referencji z dystansem. Słyszałam o wielu sytuacjach, gdy poprzedni pracodawca mówił o świetnym pracowniku kłamstwa i złośliwie stawiał go w złym świetle, aby go ukarać za to, że śmiał odejść! Ten problem dotyczy nie tylko ofiar mobbingu. To smutna prawda, że mobberzy (i inni przemocowcy) zwykle nie są karani ani nawet zmuszani, aby zmienili swoje zachowanie wobec innych. Znam od klientów wiele historii, gdy kolejne osoby uciekały z działu od mobbera, a on/ona nie zostali zwolnieni i krzywdzili kolejne osoby… Bo „góra” udawała, że nie widzi lub wręcz dawała przyzwolenie! Dziękuję, że podzieliłaś się swoją historią. To może uzmysłowić innym, że oni też tkwią w mobbingu oraz że można się z tego uwolnić.
@@TwojaKarieraiPsyche dokładnie, tak jak Pani pisze, niestety. Myślę, że prawo musi się zmienić. Uważam, że ofiary mobbingu powinny mieć prawo do nagrywania drastycznych sytuacji. Oczywiście rozumiem tez ryzyko - nie wszystko jest mobbingiem, a poza tym nagrywanie kogoś bez jego wiedzy samo w sobie paradoksalnie nosi też znamiona nękania. Dlatego, za udostępnianie takich materiałów w sferach publicznych powinna być po prostu surowa kara, ale mimo wszystko pracownik powinien mieć możliwość gromadzenia tego typu materiałów, które byłyby potem dowodem w sądzie. Jestem przekonana, że to by zmieniło bieg wielu wydarzeń. Ucieczka może nam pomóc, pojedynczym jednostkom, ale problemu nie rozwiąże.
@@SunsetGirlify nie wszystko jest mobbingiem - no właśnie z tym zjawiskiem jest ten problem, że trudno wyczuć, kiedy się przekracza jego granice. Na domiar złego, ofiara mobbingu może zacząć myśleć, że zasłużyła na ostrą krytykę pod swoim adresem lub jest winna złemu nastrojowi oprawcy. Ja uważam, że definicja mobbingu powinna być prosta i klarowna: jeżeli na samą myśl o kontakcie z kimś w czasie pracy czujesz silny stres, tracisz pewność siebie, łatwo wpadasz w poczucie winy, obawiasz się, co tego dnia od niej usłyszysz lub wyczytasz (jeśli to praca zdalna), to już jest sygnał, że stosuje wobec ciebie mobbing. I nie ma znaczenia, czy to trwa przepisowe 8 miesięcy, czy "zaledwie" siedem, czy jeszcze krócej. Swoją drogą, kto to wymyślił, że trzeba się przemęczyć aż tyle czasu, żeby w ogóle móc się sądzić i żeby sąd (ewentualnie!) łaskawie przyznał ci rację co do faktu, że byłeś/aś nękany/a w pracy. Paranoja. Jeden z wielu przykładów jak prawo chroni oprawców, a robi pod górkę ofiarom.
@@peacefreedomandwealth To prawda, przez osiem miesięcy można wykończyć pracownika nie tylko psychicznie bo psychika rzuca się też na ciało i choruje wtedy cały organizm. To jest wymyślone napewno nie dla ofiary. Ja osobiście nie wyobrażam sobie że przez osiem miesięcy ktoś mnie dręczy codziennie w pracy a później masz mieć jeszcze siłę żeby latać po sądach. I dlatego większość ludzi odpuszcza bo są już tak zniszczeni pezez mobbera że nie mają już siły na walkę.
Mamy wpływ jedynie na nasze własne zachowanie. Nie jesteśmy w stanie zmienić podejścia drugiej strony. Obserwując i doświadczając różnych sytuacji wiem, że jedynym rozwiązaniem jest odejście z miejsca, gdzie panuje powszechne przyzwolenie na toksyczne relacje.
To prawda. Często nawet asertywność czy próby podjęcia racjonalnej rozmowy z szefem lub Działem HR nic nie pomogą lub nawet jeszcze bardziej zwiększają mobbing. Miałam klientów na coachingu, którzy próbowali zmienić tą toksyczną sytuację wewnątrz firmy i obróciło to się przeciwko nim. Jeśli w firmie panuje przyzwolenie na przemoc psychiczną, to odejście jest najlepszym rozwiązaniem.
Obejrzałem do końca. Bardzo dobrze Pani opowiada. Pewnie, jasno i na temat. Jako kierujący dużym zespołem ludzi zrozumiałem, że warto zainwestować w budowanie wartości swoich pracowników.
Cieszę się, że mój filmik się Panu przydał i że wyciągnął Pan tak konstruktywne wnioski:) Bardzo często podczas indywidualnych sesji coachingu ludzie mówią mi, jak bardzo im brakuje poczucia, że są doceniani przez szefa, że widzi on ich wysiłki i autentycznie cieszy się z ich sukcesów. Takie działanie szefa zmniejsza również ryzyko wypalenia zawodowego u pracowników. Ponadto nawet jeśli pracownik wie, że jest w czymś dobry, to zwykle i tak bardzo potrzebuje pochwał. To dodaje mu skrzydeł i motywacji. Dziękuję też za miłe słowa odnośnie mojego stylu opowiadania:)
Super, że odeszła Pani z toksycznej firmy. Gdyby wszyscy pracownicy odchodzili, gdy w zespole występuje mobbing (choćby skierowany nie bezpośrednio w nich), to pracodawcy przestaliby przyzwalać na tą patologię, gdyż duża rotacja pracowników oznacza duże koszty po stronie firmy...
Zachowanie osoby, która stosuje mobbing bardzo dobrze odzwierciedla powiedzenie "dziury nie zrobi, krew wypije". Pojedyncze sytuacje wydają się błahe, ale jak się ich uzbiera pewna ilość, to człowiekowi się odechciewa wszystkiego, w skrajnych przypadkach nawet żyć.
Niestety dokładnie tak to działa! I dlatego część osób, które nie zaznały mobbingu na własnej skórze, bagatelizuje jego niszczące skutki. Nie rozumie, w czym problem, bo póki nie dochodzi do przemocy fizycznej czy wulgarnych wyzwisk, to te sytuacje rozpatrywane pojedynczo nie wydają im się aż takie straszne : (
@@TwojaKarieraiPsyche brak bezwarunkowego dochodu podstawowego od narodzenia do śmierci sprzyja w znacznym stopniu polowaniu na zasoby ofiary, aby się w życiu jakoś ustawić, a jeszcze bardziej mobbingowi sprzyja martwa litera prawa jeśli mówimy o konstytucji i prawie do szacunku
Uśmiechaj się. Jesteś ładniejsza jak się uśmiechasz. Usłyszałam to po tym jak się postawiłam i zaczęłam wytykać te zachowania, czyli zaczęłam „narzekać” i już przestałam się tak uśmiechać lub nie siedziałam cicho. Musze szukać innej pracy. Ale jest to utrudnione, bo jestem sama i na emigracji.
Szczerze współczuję znalezienia się w takiej sytuacji :( Niestety zdarza się, że nasze otoczenie - zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym - nie chce partnerskich relacji opartych na wzajemnym szacunku i otwartości lub nie daje nam przestrzeni na asertywność i stawianie granic. A gdy zaczynamy to robić, to nas odrzuca, gdyż pasowaliśmy im tylko, gdy byliśmy ulegli i łatwi do wykorzystywania. Zaś przytoczone przez Panią sformułowanie typu „Uśmiechaj się. Jesteś ładniejsza jak się uśmiechasz” bywa używane jako technika psychomanipulacji, aby zmieść pod dywan problem, o jakim próbujemy otwarcie porozmawiać i skierować uwagę na to, że coś z nami jest nie tak. Inną popularną psychomanipulacją jest zarzucanie komuś w takiej sytuacji, że jest przewrażliwiony albo ma zły humor…
Faktycznie zwłaszcza wtedy, gdy ktoś ma problem ze znalezieniem nowej pracy (np. bo mieszka w małej miejscowości, gdzie jest niewielu pracodawców), to często nie ucieka z powodów finansowych. Jednak miałam również wielu klientów - ofiar mobbingu, którzy mieli wysokie kwalifikacje, mieszkali w Warszawie i bez problemu znaleźliby nową pracę. Ale niestety tkwili w toksycznej firmie, gdyż mobbing tak bardzo zniszczył ich poczucie własnej wartości i odebrał całą energię mentalną, że dużo czasu zajęło im zmobilizowanie się do zmiany.
Najlepszym lekarstwem przeciwko przemocy domowej, społecznej lub mobbingowi byłaby wolność gospodarcza, niski VAT i ZUS, dzięki któremu jednostki słabsze, nie tylko kobiety mogłyby podjąć pracę, a nawet w późniejszym czasie zatrudniać innym.
To chyba nie tak, że to są zawsze słabe jednostki - to zresztą podkreślała Pani w filmiku.Druga kwestia - Nie może być tak, że w zespołach będą same "szczury" i inne "przyjemne" zwierzątka a Ci, którzy tego nie wytrzymują mają pracować w jakiś "samotniach". Trzeba dbać o relacje w zespole eliminując tego typu patologie.
Konstruktywna krytyka pracownika to nie jest mobbing. Natomiast istnieje zasadnicza różnica między konstruktywną krytyką a krytyką personalną, chamską, podłą czy mającą na celu poniżenie drugiego człowieka. Umiejętność udzielania feedbacku (zarówno pozytywnego, jak i negatywnego) jest jedną z kluczowych kompetencji menedżerskich. Od lat zarówno prowadząc szkolenia grupowe z kompetencji menedżerskich, jak i podczas indywidualnych sesji uczę, w jaki sposób tak traktować pracowników i komunikować się z nimi, aby było to konstruktywne. Także na studiach menedżerskich oraz setkach szkoleń te obszary są poruszane.
Cele mobbingu mogą być różne. Niektóre osoby (np. z tzw. rysem psychopatycznym) po prostu lubią krzywdzić innych. Zwłaszcza, jeśli czują się bezkarni. Często mobbing pojawia się tam, gdzie ludzie pracują pod presją, w stresie, są zmuszani do konkurowania między sobą (np. gdy całą premię dostaje tylko jedna osoba). Jeśli ludzie obawiają się zwolnień lub nie radzą sobie z trudnymi emocjami, to również zdarza się, że szukają łatwego celu do wyżycia się:( Niektórzy szefowie wręcz stosują tzw. zarządzanie przez konflikt. Jeśli więc "góra" daje przyzwolenie na mobbing, to niestety jest duża szansa, że on się pojawi...
W jakim świecie my żyjemy, ofiara musi uciekać przed watachą, bo panują tu prawa dżungli, jeżeli nie umiesz dochodzić swych praw, to nie masz ich wcale. Tzn jak jest ktoś słaby to wg motłochu ma prawo doświadczać mobbingu?
Niestety w przypadku mobbingu dochodzenie swych praw w sądzie jest niezwykle trudne, czasochłonne, trzeba mieć świetnego prawnika i długo zbierać dowody :( Pracownicy boją się też, że nawet jak wygrają w sądzie, to zwłaszcza w małych miejscowościach lub w hermetycznych branżach (gdzie wszyscy się znają), trudno im będzie znaleźć nową pracę :( Dlatego wielu mobberów czuje się bezkarnych...
Jeśli celowo i często szef lub współpracownicy wyśmiewają niemal wszystko, co powie dana osoba (także, jeśli mówi rzeczy słuszne), jeśli uporczywie nie dają jej dojść do głosu lub ciągle przerywają, bo chcą, to takie zachowania noszą znamiona mobbingu. Miło mi, że mój filmik Pani się spodobał. Mobbing to bardzo poważny problem, który głęboko rani i może doprowadzić nawet do depresji czy załamania emocjonalnego.
To prawda, że w niektórych miejscowościach lub zawodach trudniej o dobrą pracę. Natomiast warto przemyśleć, jakie są koszty psychiczne i zdrowotne pracy w toksycznej firmie i czy mimo wszystko nie będzie dla nas lepiej dłużej dojeżdżać, mniej zarabiać czy mieć mniej ciekawą pracę, ale w zdrowej atmosferze. Każdy sam musi podjąć decyzję, co uważa za lepsze dla siebie.
Współczuję Pani znalezienia się w tak nieprzyjemnej satysfakcji. Jeśli szef celowo, z premedytacją i bez powodu ignoruje pracownika, to oczywiście jest to bardzo bolesne, stresujące i może zachwiać poczuciem własnej wartości u pracownika. Jeśli szef stosuje również inne zachowania opisane w Kodeksie pracy jako „polegająca na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników”, to wtedy ignorowanie i niechęć bez powodu mogą być elementami mobbingu. Oczywiście trzeba też pamiętać, że może zdarzyć się w życiu prywatnym lub zawodowym, że ktoś nas po prostu nie lubi, nie akceptuje czy na różne sposoby okazuje nam dezaprobatę bez konkretnego powodu i ani bez naszej winy. Jest to bardzo przykre, ale nie da się zmusić kogoś, aby nas lubił ani choćby szanował:( Niestety nie każdy szef będzie otwarty na szczerą rozmowę o tym, jak czujemy się w tej sytuacji i na poszukanie konstruktywnego rozwiązania.
To jest pytanie do dobrego prawnika, ponieważ z jednej strony nagrywamy wtedy ludzi bez ich zgody, ale z drugiej - takie nagranie bywa jedynym twardym dowodem na mobbing lub inne formy przemocy.
Słabe Wykorzystywanie słów toksyczny jest teraz na topie więc powstają filmiki dla łapek 👍. Udzielanie rad typu zostaw i uciekaj nie rozwiązuje problemu. Możesz znaleźć idealny świat wystarczy że porzucisz ten który teraz jest zły. Masz toksycznego partnera szefa to go zostaw i uciekaj. Tragiczna jest to że taki trend lansują terapeuci nie rozumiejąc jednocześnie że ucieczka nie pomaga rozwiązać problemu mobbingu w relacji .
Mobbing to głupota.jezeli ktoś źle się czuje w pracy to się zwalnia.osobiscie nie widziałam dobrych pracowników żeby były mobbingowani -bzdura.kazdy pracodawca dba o pracowników którzy angażują się w pracę i wszystko robi żeby ich nie stracić.problem zawsze mają ci co nie garną się do pracy .mobbing to nowa forma skoku na kasę.osobiscie w Japonii nie widziałam mobbingu.moze zacznijmy ludzi uczyć dobrej uczciwej pracy ,szacunku do niej to wyjdzie wszystkim na zdrowie.zawsze zdąży się że w pracy na kilka osób że ktoś będzie kogoś uwielbiał inny nie lubił.chore jest wierzenie w to że wszyscy maja mnie tylko uwielbiać.tak w życiu nie ma i nie będzie to się nazywa dojrzałość
Nie zgadzam się. Mobbing jest zachowaniem psychopatycznym lub socjopatycznym. Używają go osoby zakompleksione lub mające lęk utraty władzy. Mobbing na potężną skalę stosował Stalin. Mobbing nie jest działaniem opartym na logice.To jest psychopatyczna potrzeba znalezienia sobie ofiary lub sposób na kontrolowanie ludzi. Nawet najlepszy pracownik może być tu ofiarą gdy np jego szef uzna go za zagrożenie dla siebie.
Dziękuję za komentarz. Zgadzam się, że trzeba jak najszybciej odejść z pracy, jeśli jest nam w niej źle. Niestety znam osobiście bardzo wiele sytuacji, gdy to właśnie świetny pracownik był mobbingowany przez własnego szefa, gdyż szef nie mógł znieść, że pracownik ma wyższe kompetencje czy jest uważany przez innych za nieformalnego lidera.
Dziękuję za ten materiał. Dokładnie opisała Pani moją historię z mobbingiem. 4 lata tkwiłam w takim "syfie". Nie byłam zamykana w osobnym pomieszczeniu, ale nie byłam właśnie dopuszczana do głosu. Dodatkowo często słyszałam przykre słowa, np.: "Nie podnoś tonu, bo Ci przywalę" albo "Nie mogę patrzeć jak zaciskasz te zęby". Najgorsze było przypisywanie mi cudzych błędów. Za każdym razem, gdy szłam na urlop, nastrój był mi rujnowany. Raz pierwszego dnia urlopu już o 8 rano zadzwoniła moja przełożona z wrzaskiem, ze nie poinformowałam klienta o zamkniętym magazynie. Niestety, pomyliła się, bo informacja od mnie do klienta wyszła, i łatwo to udowodniłam wtedy, ale oczywiście o odpoczynku nie było mowy. Wiele tego by wymieniać. Przyjaciółka doradzała, żebym zmieniła prace, bo to widać, że przełożona mnie gnębi. W końcu uwolniłam się z tego bagna, rzuciłam wypowiedzeniem. Nawet nie umiem opisać, jaką ulge poczułam, gdy tylko opuściłam biuro. Mogę potwierdzić, to o czym Pani mówi w tym filmiku: 1. Osoby wrażliwsze, a jednocześnie umiejętne i inteligentne są wyczuwane na kilometr i częściej padają ofiarą mobbingu. 2. Celem mobbingu jest doprowadzenie pracownika to poczucia, że "jest nikim", wiec szukanie pracy w takim stanie jest praktycznie niemożliwe. Poza tym powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, ze firmy sięgają po takie praktyki, że czasami dzwonią do poprzednich pracodawców, przełożonych, żeby dowiedzieć się jakim pracownikiem był kandydat - więc proszę sobie wyobrazić taki telefon do mojej ex przełożonej i rozmowę z nią. 3. Trzeba podjąć leczenie, żeby ratować siebie - wizyta u psychiatry, u psychologa. 4. Dużo mówi się o ofirach, ale nadal mało o mobberach, dla mnie problemem jest ten system, że ja się leczę, a prawdziwie chora osoba jest nadal "na wolności".
Współczuję, że padłaś ofiarą mobbingu i cieszę się, że wyrwałaś się z tego bagna. Opisywane przez Ciebie przykłady są charakterystyczne dla mobbingu. Mobber dba, aby nawet w trakcie urlopu czy zwolnienia chorobowego, ofiara nie mogła ani na chwilę odetchnąć. Mobber dzwoni, pisze maile, zarzuca niedopełnienie obowiązków. Nawet jeśli ofiara ma twarde dane, że wszystko zrobiła prawidłowo, to i tak nie chroni jej to przed atakami - i co gorsza odbiera dobry nastrój i możliwość regeneracji sił : (
Poruszyłaś też bardzo ważny aspekt - proszenia o referencje od poprzednich pracodawców. Uważam, że rekruterzy - znając ogromną skalę mobbingu, a także zawiści - powinni podchodzić do referencji z dystansem. Słyszałam o wielu sytuacjach, gdy poprzedni pracodawca mówił o świetnym pracowniku kłamstwa i złośliwie stawiał go w złym świetle, aby go ukarać za to, że śmiał odejść! Ten problem dotyczy nie tylko ofiar mobbingu.
To smutna prawda, że mobberzy (i inni przemocowcy) zwykle nie są karani ani nawet zmuszani, aby zmienili swoje zachowanie wobec innych. Znam od klientów wiele historii, gdy kolejne osoby uciekały z działu od mobbera, a on/ona nie zostali zwolnieni i krzywdzili kolejne osoby… Bo „góra” udawała, że nie widzi lub wręcz dawała przyzwolenie!
Dziękuję, że podzieliłaś się swoją historią. To może uzmysłowić innym, że oni też tkwią w mobbingu oraz że można się z tego uwolnić.
@@TwojaKarieraiPsyche dokładnie, tak jak Pani pisze, niestety. Myślę, że prawo musi się zmienić. Uważam, że ofiary mobbingu powinny mieć prawo do nagrywania drastycznych sytuacji. Oczywiście rozumiem tez ryzyko - nie wszystko jest mobbingiem, a poza tym nagrywanie kogoś bez jego wiedzy samo w sobie paradoksalnie nosi też znamiona nękania. Dlatego, za udostępnianie takich materiałów w sferach publicznych powinna być po prostu surowa kara, ale mimo wszystko pracownik powinien mieć możliwość gromadzenia tego typu materiałów, które byłyby potem dowodem w sądzie. Jestem przekonana, że to by zmieniło bieg wielu wydarzeń. Ucieczka może nam pomóc, pojedynczym jednostkom, ale problemu nie rozwiąże.
@@SunsetGirlify nie wszystko jest mobbingiem - no właśnie z tym zjawiskiem jest ten problem, że trudno wyczuć, kiedy się przekracza jego granice. Na domiar złego, ofiara mobbingu może zacząć myśleć, że zasłużyła na ostrą krytykę pod swoim adresem lub jest winna złemu nastrojowi oprawcy. Ja uważam, że definicja mobbingu powinna być prosta i klarowna: jeżeli na samą myśl o kontakcie z kimś w czasie pracy czujesz silny stres, tracisz pewność siebie, łatwo wpadasz w poczucie winy, obawiasz się, co tego dnia od niej usłyszysz lub wyczytasz (jeśli to praca zdalna), to już jest sygnał, że stosuje wobec ciebie mobbing. I nie ma znaczenia, czy to trwa przepisowe 8 miesięcy, czy "zaledwie" siedem, czy jeszcze krócej. Swoją drogą, kto to wymyślił, że trzeba się przemęczyć aż tyle czasu, żeby w ogóle móc się sądzić i żeby sąd (ewentualnie!) łaskawie przyznał ci rację co do faktu, że byłeś/aś nękany/a w pracy. Paranoja. Jeden z wielu przykładów jak prawo chroni oprawców, a robi pod górkę ofiarom.
@@peacefreedomandwealth To prawda, przez osiem miesięcy można wykończyć pracownika nie tylko psychicznie bo psychika rzuca się też na ciało i choruje wtedy cały organizm. To jest wymyślone napewno nie dla ofiary. Ja osobiście nie wyobrażam sobie że przez osiem miesięcy ktoś mnie dręczy codziennie w pracy a później masz mieć jeszcze siłę żeby latać po sądach. I dlatego większość ludzi odpuszcza bo są już tak zniszczeni pezez mobbera że nie mają już siły na walkę.
Mamy wpływ jedynie na nasze własne zachowanie. Nie jesteśmy w stanie zmienić podejścia drugiej strony. Obserwując i doświadczając różnych sytuacji wiem, że jedynym rozwiązaniem jest odejście z miejsca, gdzie panuje powszechne przyzwolenie na toksyczne relacje.
To prawda. Często nawet asertywność czy próby podjęcia racjonalnej rozmowy z szefem lub Działem HR nic nie pomogą lub nawet jeszcze bardziej zwiększają mobbing. Miałam klientów na coachingu, którzy próbowali zmienić tą toksyczną sytuację wewnątrz firmy i obróciło to się przeciwko nim. Jeśli w firmie panuje przyzwolenie na przemoc psychiczną, to odejście jest najlepszym rozwiązaniem.
Obejrzałem do końca. Bardzo dobrze Pani opowiada. Pewnie, jasno i na temat. Jako kierujący dużym zespołem ludzi zrozumiałem, że warto zainwestować w budowanie wartości swoich pracowników.
Cieszę się, że mój filmik się Panu przydał i że wyciągnął Pan tak konstruktywne wnioski:) Bardzo często podczas indywidualnych sesji coachingu ludzie mówią mi, jak bardzo im brakuje poczucia, że są doceniani przez szefa, że widzi on ich wysiłki i autentycznie cieszy się z ich sukcesów. Takie działanie szefa zmniejsza również ryzyko wypalenia zawodowego u pracowników. Ponadto nawet jeśli pracownik wie, że jest w czymś dobry, to zwykle i tak bardzo potrzebuje pochwał. To dodaje mu skrzydeł i motywacji. Dziękuję też za miłe słowa odnośnie mojego stylu opowiadania:)
Brawo, to dobra decyzja!
Dziękuję Pani za ten filmik.właśnie byłam w takiej sytuacji.dokładnie tak reagowalam jak Pani mówi.
Super, że odeszła Pani z toksycznej firmy. Gdyby wszyscy pracownicy odchodzili, gdy w zespole występuje mobbing (choćby skierowany nie bezpośrednio w nich), to pracodawcy przestaliby przyzwalać na tą patologię, gdyż duża rotacja pracowników oznacza duże koszty po stronie firmy...
Bardzo madra i fachowa porada. Dziekuje pani i zycze sukcesow w zyciu i karierze zawodowej ❤
Pani Aniu, jest Pani naprawdę świetna!
Miło mi, że mój filmik się Pani podoba i dziękuję, że mi Pani o tym mówi:)
Czy czepianie się najdrobniejszych, nawet nieistotnych szczegółów jest objawem mobbingu? Jak z tym walczyć? Atmosfera jest zła i demotywujaca
Zachowanie osoby, która stosuje mobbing bardzo dobrze odzwierciedla powiedzenie "dziury nie zrobi, krew wypije". Pojedyncze sytuacje wydają się błahe, ale jak się ich uzbiera pewna ilość, to człowiekowi się odechciewa wszystkiego, w skrajnych przypadkach nawet żyć.
Niestety dokładnie tak to działa! I dlatego część osób, które nie zaznały mobbingu na własnej skórze, bagatelizuje jego niszczące skutki. Nie rozumie, w czym problem, bo póki nie dochodzi do przemocy fizycznej czy wulgarnych wyzwisk, to te sytuacje rozpatrywane pojedynczo nie wydają im się aż takie straszne : (
Bardzo przydatny filmik
Srają na głowę i udają ze to maseczka, mobbing powoli staję się tradycją, czasem nie ma gdzie uciec
Niestety mam coraz więcej sygnałów od klientów, że wzrost bezrobocia spowodowany lockdownem doprowadził do znaczącego wzrostu mobbingu :(
@@TwojaKarieraiPsyche brak bezwarunkowego dochodu podstawowego od narodzenia do śmierci sprzyja w znacznym stopniu polowaniu na zasoby ofiary, aby się w życiu jakoś ustawić, a jeszcze bardziej mobbingowi sprzyja martwa litera prawa jeśli mówimy o konstytucji i prawie do szacunku
Nie ma toksycznych firm. Są tylko ludzie, którzy nie chcą pracować 16h/7
Tego nie powinno być a wszyscy z góry to tolerują...
Uśmiechaj się. Jesteś ładniejsza jak się uśmiechasz. Usłyszałam to po tym jak się postawiłam i zaczęłam wytykać te zachowania, czyli zaczęłam „narzekać” i już przestałam się tak uśmiechać lub nie siedziałam cicho.
Musze szukać innej pracy. Ale jest to utrudnione, bo jestem sama i na emigracji.
Szczerze współczuję znalezienia się w takiej sytuacji :( Niestety zdarza się, że nasze otoczenie - zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym - nie chce partnerskich relacji opartych na wzajemnym szacunku i otwartości lub nie daje nam przestrzeni na asertywność i stawianie granic. A gdy zaczynamy to robić, to nas odrzuca, gdyż pasowaliśmy im tylko, gdy byliśmy ulegli i łatwi do wykorzystywania. Zaś przytoczone przez Panią sformułowanie typu „Uśmiechaj się. Jesteś ładniejsza jak się uśmiechasz” bywa używane jako technika psychomanipulacji, aby zmieść pod dywan problem, o jakim próbujemy otwarcie porozmawiać i skierować uwagę na to, że coś z nami jest nie tak. Inną popularną psychomanipulacją jest zarzucanie komuś w takiej sytuacji, że jest przewrażliwiony albo ma zły humor…
W mojej pracy tez stosuje sie mobing zwlaszcza z strony kierownika
Szczerze współczuję :(
Albo boi sie ze zostanie bez srodków do życia chyba to podstawowa sprawa dla której znoszą mobing
Faktycznie zwłaszcza wtedy, gdy ktoś ma problem ze znalezieniem nowej pracy (np. bo mieszka w małej miejscowości, gdzie jest niewielu pracodawców), to często nie ucieka z powodów finansowych. Jednak miałam również wielu klientów - ofiar mobbingu, którzy mieli wysokie kwalifikacje, mieszkali w Warszawie i bez problemu znaleźliby nową pracę. Ale niestety tkwili w toksycznej firmie, gdyż mobbing tak bardzo zniszczył ich poczucie własnej wartości i odebrał całą energię mentalną, że dużo czasu zajęło im zmobilizowanie się do zmiany.
Najlepszym lekarstwem przeciwko przemocy domowej, społecznej lub mobbingowi byłaby wolność gospodarcza, niski VAT i ZUS, dzięki któremu jednostki słabsze, nie tylko kobiety mogłyby podjąć pracę, a nawet w późniejszym czasie zatrudniać innym.
To chyba nie tak, że to są zawsze słabe jednostki - to zresztą podkreślała Pani w filmiku.Druga kwestia - Nie może być tak, że w zespołach będą same "szczury" i inne "przyjemne" zwierzątka a Ci, którzy tego nie wytrzymują mają pracować w jakiś "samotniach". Trzeba dbać o relacje w zespole eliminując tego typu patologie.
To znaczy, że jako przełożony nie powinienem rozmawiać z pracownikami ale to też będzie mobbing
Konstruktywna krytyka pracownika to nie jest mobbing. Natomiast istnieje zasadnicza różnica między konstruktywną krytyką a krytyką personalną, chamską, podłą czy mającą na celu poniżenie drugiego człowieka. Umiejętność udzielania feedbacku (zarówno pozytywnego, jak i negatywnego) jest jedną z kluczowych kompetencji menedżerskich. Od lat zarówno prowadząc szkolenia grupowe z kompetencji menedżerskich, jak i podczas indywidualnych sesji uczę, w jaki sposób tak traktować pracowników i komunikować się z nimi, aby było to konstruktywne. Także na studiach menedżerskich oraz setkach szkoleń te obszary są poruszane.
Jaki jest cel mobbingu? Dlaczego powstaje? Dlaczego wybierają te a nie inne osoby?
Cele mobbingu mogą być różne. Niektóre osoby (np. z tzw. rysem psychopatycznym) po prostu lubią krzywdzić innych. Zwłaszcza, jeśli czują się bezkarni. Często mobbing pojawia się tam, gdzie ludzie pracują pod presją, w stresie, są zmuszani do konkurowania między sobą (np. gdy całą premię dostaje tylko jedna osoba). Jeśli ludzie obawiają się zwolnień lub nie radzą sobie z trudnymi emocjami, to również zdarza się, że szukają łatwego celu do wyżycia się:( Niektórzy szefowie wręcz stosują tzw. zarządzanie przez konflikt. Jeśli więc "góra" daje przyzwolenie na mobbing, to niestety jest duża szansa, że on się pojawi...
W jakim świecie my żyjemy, ofiara musi uciekać przed watachą, bo panują tu prawa dżungli, jeżeli nie umiesz dochodzić swych praw, to nie masz ich wcale. Tzn jak jest ktoś słaby to wg motłochu ma prawo doświadczać mobbingu?
Niestety w przypadku mobbingu dochodzenie swych praw w sądzie jest niezwykle trudne, czasochłonne, trzeba mieć świetnego prawnika i długo zbierać dowody :( Pracownicy boją się też, że nawet jak wygrają w sądzie, to zwłaszcza w małych miejscowościach lub w hermetycznych branżach (gdzie wszyscy się znają), trudno im będzie znaleźć nową pracę :( Dlatego wielu mobberów czuje się bezkarnych...
Jestem gnębiona przez linowa i dwie pracownice w poniedziałek idę do Kordynatora brygadzistą nie zareagował muszę iść wyżej by mniei przenieśli
Z całego serca trzymam kciuki, aby udało się Pani przenieść do zespołu, w którym nie będzie gnębienia :)
Daj znać co było dalej?? Ja właśnie tez chce w poniedziałek iść do kierownika wyżej. Tylko czy to coś da..
@@TwojaKarieraiPsyche udało się w maju zmieniłam pracę teraz w urzędzie pracuję
@@alicjadworak4506 Z całego serca życzę, aby w nowej pracy trafiła Pani na dobrego szefa i życzliwy zespół :)
Serio? Ucieczka to walka z mobbingiem? W ten sposób nic się nie zmieni. Nigdy!
Czego ja dopiero na panią trafiłam... Bardzo mądrze mówi...a czy śmianie się z wypowiedzi pracownika jest też mobingiem?
Jeśli celowo i często szef lub współpracownicy wyśmiewają niemal wszystko, co powie dana osoba (także, jeśli mówi rzeczy słuszne), jeśli uporczywie nie dają jej dojść do głosu lub ciągle przerywają, bo chcą, to takie zachowania noszą znamiona mobbingu.
Miło mi, że mój filmik Pani się spodobał. Mobbing to bardzo poważny problem, który głęboko rani i może doprowadzić nawet do depresji czy załamania emocjonalnego.
tylko dokąd odejść jak u nas w mieście nie ma pracy?
To prawda, że w niektórych miejscowościach lub zawodach trudniej o dobrą pracę. Natomiast warto przemyśleć, jakie są koszty psychiczne i zdrowotne pracy w toksycznej firmie i czy mimo wszystko nie będzie dla nas lepiej dłużej dojeżdżać, mniej zarabiać czy mieć mniej ciekawą pracę, ale w zdrowej atmosferze. Każdy sam musi podjąć decyzję, co uważa za lepsze dla siebie.
Witam serdecznie 🙂 czy totalne ignorowanie ze strony szefa i nie chęć bez powodu to również podchodzi pod mobbing?
Współczuję Pani znalezienia się w tak nieprzyjemnej satysfakcji. Jeśli szef celowo, z premedytacją i bez powodu ignoruje pracownika, to oczywiście jest to bardzo bolesne, stresujące i może zachwiać poczuciem własnej wartości u pracownika. Jeśli szef stosuje również inne zachowania opisane w Kodeksie pracy jako „polegająca na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników”, to wtedy ignorowanie i niechęć bez powodu mogą być elementami mobbingu.
Oczywiście trzeba też pamiętać, że może zdarzyć się w życiu prywatnym lub zawodowym, że ktoś nas po prostu nie lubi, nie akceptuje czy na różne sposoby okazuje nam dezaprobatę bez konkretnego powodu i ani bez naszej winy. Jest to bardzo przykre, ale nie da się zmusić kogoś, aby nas lubił ani choćby szanował:(
Niestety nie każdy szef będzie otwarty na szczerą rozmowę o tym, jak czujemy się w tej sytuacji i na poszukanie konstruktywnego rozwiązania.
Czy z kraju też wg Pani należy uciekać przed agresorem??
Czy można nagrywać osoby które nas tak traktuje w pracy.
To jest pytanie do dobrego prawnika, ponieważ z jednej strony nagrywamy wtedy ludzi bez ich zgody, ale z drugiej - takie nagranie bywa jedynym twardym dowodem na mobbing lub inne formy przemocy.
Słabe
Wykorzystywanie słów toksyczny jest teraz na topie więc powstają filmiki dla łapek 👍.
Udzielanie rad typu zostaw i uciekaj nie rozwiązuje problemu.
Możesz znaleźć idealny świat wystarczy że porzucisz ten który teraz jest zły.
Masz toksycznego partnera szefa to go zostaw i uciekaj.
Tragiczna jest to że taki trend lansują terapeuci nie rozumiejąc jednocześnie że ucieczka nie pomaga rozwiązać problemu mobbingu w relacji .
Mobbing to głupota.jezeli ktoś źle się czuje w pracy to się zwalnia.osobiscie nie widziałam dobrych pracowników żeby były mobbingowani -bzdura.kazdy pracodawca dba o pracowników którzy angażują się w pracę i wszystko robi żeby ich nie stracić.problem zawsze mają ci co nie garną się do pracy .mobbing to nowa forma skoku na kasę.osobiscie w Japonii nie widziałam mobbingu.moze zacznijmy ludzi uczyć dobrej uczciwej pracy ,szacunku do niej to wyjdzie wszystkim na zdrowie.zawsze zdąży się że w pracy na kilka osób że ktoś będzie kogoś uwielbiał inny nie lubił.chore jest wierzenie w to że wszyscy maja mnie tylko uwielbiać.tak w życiu nie ma i nie będzie to się nazywa dojrzałość
Nie zgadzam się. Mobbing jest zachowaniem psychopatycznym lub socjopatycznym. Używają go osoby zakompleksione lub mające lęk utraty władzy. Mobbing na potężną skalę stosował Stalin. Mobbing nie jest działaniem opartym na logice.To jest psychopatyczna potrzeba znalezienia sobie ofiary lub sposób na kontrolowanie ludzi. Nawet najlepszy pracownik może być tu ofiarą gdy np jego szef uzna go za zagrożenie dla siebie.
Dziękuję za komentarz. Zgadzam się, że trzeba jak najszybciej odejść z pracy, jeśli jest nam w niej źle. Niestety znam osobiście bardzo wiele sytuacji, gdy to właśnie świetny pracownik był mobbingowany przez własnego szefa, gdyż szef nie mógł znieść, że pracownik ma wyższe kompetencje czy jest uważany przez innych za nieformalnego lidera.
@@maciejkowski67 Dokładnie tak to działa! Trafnie Pan to ujął:)
@@maciejkowski67 Ma Pan rację.Sama spotkałam się z takimi ludźmi.Tak to psychopaci.
Wyraźnie złe wnioski Pani wyciąga (do P. Anety Jakubowskiej)