TRYLOGIA ARTURIAŃSKA - RECENZJA ARCHIWUM
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 7 ต.ค. 2024
- #booktube #trylogiaarturiańska #zimowymonarcha #cornwell #ksiazki
Treść i montaż - Eustachy Motyka
Miniatura - Beryl Laguna
Koncept arty - Podporucznik Klucznik i Beryl Laguna
Artworks in this video is used for commentary and educational purposes and belongs to the other respective owners.
![[Watch Party] RoV Pro League 2024 Winter | ( Bacon Time Vs FS )](http://i.ytimg.com/vi/lD6z1BugdZw/mqdefault.jpg)
![ตีสิบเดย์ [FULL] | อาจารย์โอเล่ ญาณสัมผัส ผ่าดวงคนดัง ประเทศไทยจะเป็นยังไงหลังจากนี้!](http://i.ytimg.com/vi/gszT2O76fL4/mqdefault.jpg)
40lat na karku i nadal jeszcze nie przeczytałam tej trylogii a doskonale wiem, że to jest coś dla mnie ❤ Po tym filmie to juz muszę.
Trylogia arturiańska zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Bohaterowie zapadający w pamięć oraz niezwykły talent Bernarda Cornwella do snucia historii jest czymś co niewielu autorów potrafi łączyć. W czasie lektury nieraz za tło muzyczne służył mi soundtrack Hansa Zimmera " King Arthur". Cokolwiek nie powiedzieć o filmie, muzyka bardzo klimatyczna. Oprócz trylogii arturiańskiej uwielbiam również Pieśń Łuków. Azincourt. Co za rozmach i pieczołowitość w opisach!
Zacny materiał sensei
Trylogia arturiańska jest fenomenalna. Co prawda czytałem ja wiele lat temu, ale sporo z niej pamiętam. Na pewno kiedyś zrobię re-read. Merlin, Sagramor i Galahad to moje ulubione postacie z niej. Cudeńko!
Ja z " lubimy czytać " zaczynam trylogię 👍💪 Dzięki . Pozdrawiam
Z przyjemnością wysłuchałam i już wiem, że będę sięgać po następne serie. Aktualnie czytam Wojny Wikingów i jestem zachwycona stylem i jak zgrabnie łączy fakty z fikcją.
Jeżeli Wojny Wikingów tak Ci podeszły, to jestem przekonany, że Trylogię Arturiańską po prostu pochłoniesz. :) Moim zdaniem to opus magnum Cornwella. Pozdrawiam!
Bernard wporzo jest. Dzięki za przypomnienie 😊
Dzięki za kolejny materiał ! Mam za sobą pierwszą część trylogii i zachęciłeś mnie by dokończyć. Sposób narracji jest niepowtarzalny. Do zobaczenia na szlaku wędrowcy! 😀
Trylogię przed laty machnąłem w tydzień. Kiedyś Tomek z Książkowego bajdurzenia też zrobił o niej materiał i mówił tam, że to w sumie jedna zbita historia podzielona na 3 części. I ja się z tym zgadzam, bardzo ciężko się od niej oderwać. Przy serii o Graalu narazie zatrzymałem się na "Włóczędze", ale na pewno ją dokończe. Z książkami Cornwella mam tak, że czytam je tylko zimową porą. Nie ma innej opcji. Dzięki za kolejny fenomenalny materiał i pozdrawiam.
To co mnie najbardziej urzekło w Trylogii Arturiańskiej to to że wraz z dorastaniem głównego bohatera zaczynamy dostrzegać że wszystkie motywy fantastyczne to tak naprawdę sprytne sztuczki którymi posługuje się Merlin, że nie ma żadnych czarów czy pradawnych bóstw tylko sprytni ludzie potrafiący wykorzystać wiarę i naiwność innych ludzi.
Nie czytałem, nie planowałem, ale kurde chyba się skuszę 😛
Bardxo lubię inną serię książek Cornwella, a mianowicie Wojny Wikingów, czytam aktualnie , przedostatni, 12 tom. Seria prezentuje, równy, wysoki poziom. Z Trylogii arturiańskiej przrczytałem jak do tej pory tylko Zimowego monarchę, zacząłem Nieprzyjaciela boga i zupełnie nie wiem dlaczego się zatrzymałem, odłożyłem, szczególnie , że Zimowy monarcha bardzo mi się pidobał. Przede mną jeszcze seria o św Graalu, chcę też przeczytać książkę o bitwie pod Ajancourt , Łucznik, chyba nosi taki tytuł. Kiedyś szczególnie interesowałem się historią Wielkiej Brytanii, być może dlatego lubię historyczne książki Cornwella, nie bez znaczenia myślę jest też prowadzenie narracji w formie wspomnień, w pierwszej osobie oraz wybór takich a nie innych osób na głównych bohaterów. Jeeden z nielicznych minusów, to częste powtórzenia, tak jakby autor chciał wszystko wyjaśnić osobie , która zaczęła lekturę serii od 3 tomu. Autor jedt ateistą, i to wg mnie widać, chociaż można oczywiście znaleźć logiczne uzasadnienie dla takiego opisywania chrześcijan, kościoła, kleru, bo widzimy to wszydtko oczami poganina Uthreda, a w początkach kościoła katolickiego , jak i zresztą obecnie, można znaleźć różne negatywne przykłady.
Nieprzyjaciel Boga to najsłabszy tom trylogii - nie mniej jednak i tak wchłonąłem go szybko. Wojny Wikingów są świetne, ale w pewnym momencie robią się powtarzalne - część wątków ciągnie się jednak trochę za długo. Dlatego też wolę krótsze serie Cornwella, choć jest to pisarz, który nigdy nie schodzi poniżej pewnego poziomu.
no i przekonałeś. Akurat mam pierwszy tom trylogii Arturiańskiej, więc dzisiaj sobie zacznę. Świetny film
Dodam, że teraz oglądam sobie serial "Carnival row" i gorąco polecam. Zaraz po Grze o tron i Rodzie smoka najlepszy serial fantasy
Cało trylogie znam.Mi też podobały się te książki o Wikingach
Na razie czytałem tylko rycerza ale mam zamówione 2 kolejne części a moze potem zimowy monarcha
Czytalem Trylogie Arturianską kilka lat temu i bylem zachwycony. Drogi Archiwisto, kiedy planujesz jakis materiał o Cosmere? Zapowiadaleś to już jakiś czas temu. Czekam z niecierpliwością.
Planuje, ale musiałem to przełożyć, bo to czas w roku najbardziej dla mnie aktywny zawodowo. Materiały lorowe zabierają najwięcej czasu pracy i biorąc pod uwagę wolny czas musiałbym przez kilka tygodni nic nie dodawać na kanał... Także na razie robię inne rzeczy, ale już powoli zapisuje źródła i mam nadzieję, że do końca wakacji uda się to zrobić. :)
Like w ciemno pozdro :D
Mnie akurat bardziej ciekawi trylogia o św. Gralu bo okres późnego średniowiecza jest mi bliższy niż wczesnego. Nie miałem okazji czytać książek tego autora ale oglądałem kiedyś jeden sezon „Ostatnie królestwo” i chyba jest on zrobiony właśnie na podstawie jego książki
Ostatnie Królestwo jest adaptacją Wojen Wikingów. Również dobra seria i serial też daje radę - niestety z każdym tomem i z każdym sezonem wszystko robiło się coraz bardziej powtarzalne...
( UWAGA SPOJLERY)
Czytałem jedynie sagę o Utredzie i jeśli mam być szczery Cornwell ma według mnie dwie wady, którą co ciekawe można zrozumieć jeśli poczyta się o jego dorastaniu.
Pierwszą jest to, że Utred ( Nie wiem jak inne postacie) jest na zmianę Mery Sue, idiotą i dupkiem. Mery Sue nie musze tłumaczyć. Idiotyzm przejawia się na przykład tym, że o ile na polu bitwy jest herosem tak np w kwestiach prawa jest na poziomie małpy. Przykład. Gdy przez przypadek zabija jasnowidza obrażającego jego zmarłą żonę dziwi się, że inni chcą go za to zabić. Dobrze rozumiem, że śmierć to za dużo, ale czy on naprawdę myśli, że za zabicie człowieka jest klepanie po plecach? IQ mu nagle spadło do zera?
Przechodząc do jego dupkowatości. Ogólnie można by wymieniać przykłady ( Np Gdy wyśmiewa się z paranoi religijnej chrześcijan, a sam fajdającego na krzyż kruka uważa za znak od Odyna), ale najlepiej to widać na przykładzie jego stosunku do syna i dzieci. W jednym tomie syn Utreda z własnej woli wstąpił do zakonu i co wtedy zrobił nas bohater? Wbij na plebanie, zbił opata i wyrzekł się syna zmieniając jego imię na Judasz, a swoje imię ( W rodzinie Utreda jest tradycja, że pierworodny ma imię po ojcu) nadaje młodszemu synowi. Innymi słowy Utred który przez cały cykl płacze, że chrześcijanie nie akceptują jego wiary, sam nie akceptuje wyborów starszego z synów, a młodszego traktuje bardziej jak kompana do bitki niż syna. Innymi słowy Utreda nie obchodzi jakim człowiekiem jesteś, bo jeśli nie umiesz się bić on będzie na ciebie patrzył albo z nienawiścią, albo z odrazą, albo z politowaniem.
Skoro to mamy już za sobą możemy przejść do przekonań autora o religii. Nie wiem jak to jest z innymi cyklami ale w przygodach Utreda mamy co parę stron, a to przytyki do chrześcijan ( Hehe ksiądz ma żyć skromnie, a łasy na kasę hehe), wyśmiewanie ich praktyk ( Hehe głupki się tylko modlą hehe), a o fakcie, że Cornwell zmyślił ( Przyznał się do tego!!) historie gdzie córka Alfreda najpierw trafia na złego chrześcijańskiego męża, a potem zakochuje się w DOBRYM wikingu już się nie rozpisze.
Dobrze ale przechodząc do drugiego wady. Ogólnie jeśli trochę poczytamy dowiemy się, że Cornwell był wychowywany przez rodzinę dość ,,Zafiksowaną" ( Mówiąc delikatnie) na punkcie religii. Odcisnęło to na nim oczywiście piętno które ciąży na nim do dziś. Proszę mnie źle nie zrozumieć. Cornwell po tym co przeszedł ma niekwestionowane prawo do swoich przekonań ale sam fakt, że w jednym z wywiadów porównał katolików do ISIS mówi wiele. ( Chociaż trzeba zaznaczyć, że swoją niechęc kieruje bardziej do instytucji kościoła i samej religii, niż do samych wierzących. Przyznał nawet w wywiadzie, że jeśli istnieje Dobry Bóg na pewno będzie na tyle wyrozumiały by zrozumieć go i wielu innych ateisów) Oczywiście proszę też nie myśleć, że Cornwell nie umie pisać dobrych chrześcijan, bo takich znajdziemy ( patrz Ojciec Beocka) ale w jego książka jest masa takich mniej lub bardziej drobnych ataków/żartów/ nagonek które zwyczajnie denerwują
By nie kończyć źle. Cornwell ma moim zdaniem talent do pisania świetnych książek pełnych przygody, które mimo swoich błędów wciągają jak odkurzać. Po prostu Cornwell jak Piekara i Ziemiański ma problem z wciskaniem swoich poglądów ( chociaż mniejszy niż spomniany Piekara). Powiem tak. Nie ma pisarza bez wad, a jeśli szukacie fajnie przygody Cornwell może być bardzo dobrym wyborem.
Jednym słowem przeszkadza Ci że postać, poganin wyśmiewa i ma lekceważący stosunek do obcej sobie religii natomiast "na poważnie" traktuje własną... Rozumiem że analogicznie przeszkadza Ci nadmierna religijność S. C. Lewisa i jego neofickie wykłady w "Narnii"...
@@grzegorzsobczak9002 ( UWAGA SPOJLERY)
Właśnie tak się składa, że dla Utred chrześcijaństwo nie jest obcą religią gdyż był nim w dzieciństwie, a dopiero potem przeszedł na wiarę duńczyków ( Mogłem o tym wspomnieć w komentarzu. teraz widzę swój błąd). Wynika to z tego, że gdy zdradził go wujek to duńczycy który wzięli Utreda do niewoli i nagle okazali się nie tak źli jak wszyscy mówią. ( Ogólnie przypadków gdzie Chrześcijanie okazują się źli, a duńczycy z krwawych zabójców stają się bardzo miłymi i spokojnymi ludźmi jest wiele.)
Sama analogia do Narnii jest tu nie trafiona. Cornwell ma zły stosunek do wszelkich religji i uczynił Utreda poganinem nie z chęci pokazania swoich poglądów, a fabularnych ( Praktycznie w każdym tomie jest wspomniane, że poganin walczy w szeregach chrześcijan i, że ma spotykają go przez to przykrości które stanowią większą lub większą część przygody konkretnego tomu), a po drugie tak jak u wcześniej wspomnianego Piekary widać, że pisze swoje fantazje ( Oh zmuszają mnie do przespania się z kobietą to straszne!) , tak u Cornwella widać, że to takie osobiste pstryczki z którymi zwyczajnie przesadza być same samemu tego nie widzi. To trochę jak z tymi wszystkimi aferami o nierealistyczne standardy kobiecego ciała w grach. O ile nie widzimy nic złego w tym, że postacie kobiece w grze są ładne, tak mamy już uzasadniony problem jeśli wszystkie są chude w tali, duże w piersiach oraz biodrach i biegają bardzo skąpo ubrane ( Patrz Milena lub Jude z Mortal kombat które to walki idą w.... bikini połączonym ze stroje wrestlerki) .
Powtarzam jeszcze raz Cornwell ma problem tylko z osobistymi przytykami ( Czego być może nie robi nawet specjalnie) oraz tym, że w żależności od tego jak mu do fabuły posuje postacie nagle tracą i odzyskują zdolność logicznego myślenia) Poza tym pisze świetne sceny akcji i naprawdę wciągające książki przy których ludzie będą się dobrze bawić.
@@Wolfman138 Nieco rozumiem Twój punkt widzenia. O ile masz na myśli pewną "nadmierną" złośliwość wybiegającą poza charakter bohatera. Ale i tu autor ma pełną dowolność w tworzonej przez siebie postaci. Może np. wykreować lizusa który będzie nieustannie denerwował czytelnika. I jeśli mu się to uda to oznaka wyśmienitego pisarstwa. Nawet narrator, choć zapewne powinien być neutralny o ile nie jest to postać przedstawiająca nam opowieść, może mieć swoje przekonania. Myślę że za bardzo wpadliśmy w grajdołek poprawności politycznej. Przypodobać się wszystkim, nikomu nie narazić itd. Dzisiejsi autorzy piszą o niczym, neutralne historyjki dla przyjemności. Ale przed 2000 rokiem autorom zazwyczaj przyświecał jakiś cel. Czy mamy mieć pretensje do Sołżenicyna że obsmarowywał komunizm? Bo komunistom mogło zrobić się przykro? No nie. Książki służyły do manifestacji swoich poglądów. Były narzędziem walki ideologicznej. W żadnym razie nie miały być neutralne. Od starożytności znane są krytyki innych. Dopiski na marginesach itd. My możemy utożsamiać się z tymi apelami, mogą one budzić nasz sprzeciw... Ale po to właśnie czytamy by poznać punkt widzenia innego człowieka. By wzbudzić w sobie kontrowersje. Sięgając po literaturę z wieków ubiegłych musimy się liczyć z tym że będą to manifestacje, pro feministyczne, antywojenne czy antysystemowe.
Brzmi nieźle ale jak znaleźć na to wszystko czas xD
Bardzo dobry materiał szanowny panie. W tym roku przeczytałem 3 tomy Wojny Wikingów i jetem bardzo kontent z tego jak pisze autor... może rzeczywiście razi trochę negatywny stosunek do chrześcijaństwa, ale ogólnie jestem zadowolony. Mam gdzieś z tyłu głowy trylogię i cieszy bardzo że nawiązał pan do Cornwella. Chcę zapytać o innego autora jakim jest Ken Follett, co pan myśli o jego twórczości?
Uwielbiam Kena Folleta. Szczególnie polecam "Filary Ziemi" i "Upadek gigantów" - wybitne rzeczy. :)
A miałem już nie kupować książek w tym miesiącu... xD
Trylogia świetna ale dla mnie lepsza była seria o vikingach.Oj co to była za przygoda...Teraz czas na świętego grala.
A ciekawe czy będzie w Polsce cykl o Sharpie
A Stonehenge był wydany po polsku?
A trylogia arturiańska jest świetna!!!
Niestety nie. Tylko po angielsku jest Stonehenge.
@@ArchiwumZimowegoMonarchy Ok. Dzięki. I tak spróbuję przeczytać. Trafia na listę zagraniczną razem z trylogią Raven King Lawhead'a. :)
Ciekawe co będą pisać pisarze za 100 lat, o dzisiejszych kalifatach brytyjskich?
Czy jest jakaś dobra seria o legendach arturiańskich dla osoby z nimi niezbyt zaznajomionej, a jednocześnie świetnie przygotowująca do trylogii Cornwella? Taka która pozwoli wykryć jak najwięcej smaczków w tej bardziej realistycznej wersji?
Jeżeli chodzi o legendy arturiańskie to ciężko znaleźć coś zbliżonego tematycznie do tego co zrobił Cornwell. Tym bardziej w naszym języku - jedynie wspomniane w filmie "Stonehenge", albo poszukaj czegoś o końcowych latach cesarstwa rzymskiego i ich opuszczeniu wysp brytyjskich (też może być cenne i wsprowadzające w klimat).
@@ArchiwumZimowegoMonarchy chodziło mi raczej o coś, co przedstawia legendy arturiańskie w tym bardziej baśniowym klimacie. Tak żeby kontrast w powieściach Cornwella był bardziej widoczny. Coś w stylu Batman Tima Burtona VS Batman Christophera Nolana.
@@damiang1442Arturiański kanon:
1. "Mgły Avalonu" Marion Zimmer Bradley
2."Był sobie raz na zawsze król" T. H. White
3. "O królu Arturze i rycerzach okrągłego stołu" U. Waldo Cutler
4. "Fionavarski gobelin" Gay Gavriel Kay
5. "Pendragorn" Stephen Lawehead
6. "Kroniki Arturiański" Bernard Cronwell
@@damiang1442 Norweska noblistka Sigrid Undset wydała książkę "Legendy o Królu Arturze". Od tej pozycji mój historyk polecił mi zacząć zgłębianie się w temat. Książkę tą bym porównał do "Mitologii" Jana Parandowskiego.
Poza tym polecić mogę jeszcze "Upadek Króla Artura" Tolkiena oraz "Króla Gawena i Zielonego Rycerza" (legenda tłumaczona przez profesora Tolkiena)
A będzie recenzja cyklu Wojna czerwonej królowej?
Nie mam pojęcia. Jeśli kiedyś przeczytam (co nie jest wykluczone) i poczuję potrzebę odpalenia mikrofonu to tak. W tym momencie ciężko powiedzieć.
Można prosić o jakąś mapę dotyczącą tych wydarzeń?
Myślę, że znajdziesz w google bez problemów - końcówka Vgo wieku i początek VIgo. Niestety nie mogę Ci tu wkleić linka, bo youtube ma to do siebie, że i tak nie wyświetla komentarzy z linkami do stron spoza tej platformy... ^^
hej, czy "Stonehenge" jest też po polsku dostępne? to jest jednotomówka, tak?
Jednotomówka (przynajmniej tak mi się wydaje). Niestety z tego co wiem nie ma polskiej wersji, ale korzystałem z niej na potrzeby pracy magisterskiej i nie miałem problemów z tłumaczeniem, a mojemu angielskiemu daleko jest do ideału. Cornwell piszę w bardzo przystępny sposób i dzięki dostępowi do neta można sporo z tej książki wyciągnąć. ;)