Mijn dochter was 26 toen zij plotseling overleed in Frankrijk, zij was donor en heeft daar 5 mensen een nieuwe kans gegeven, haar hart klopt voor iemand, haar longen ademen voor 2 mensen en haar nieren reinigen 2 mensen, hoe intens moeilijk het ook nog steeds is om zonder haar te leven geeft het toch een soort troost dat haar dood niet voor niets is geweest.
4 ปีที่แล้ว
dat is juist mijn reden: wat gaan ze uit MIJ halen? sommige zijn donor maar dan kunnen ze niet alles gebruiken van die persoon
Inmiddels 24 maar ik ben op mijn 13e donor geworden en ook drie anderen ervan overtuigd om hun keuze vast te leggen. Het is een persoonlijke keuze maar het is zó belangrijk om je wens door te geven en dat te communiceren met je naasten. Ook als je wel wil doneren zou ik bij de nieuwe wet bewust een Ja doorgeven, dat maakt verschil in de manier hoe de arts het gesprek aangaat met je nabestaanden. Doorgeven kost 5 minuten en kan gewoon online. Echt doen!
Mijn vriendin kreeg op ons 12e een donorhart en heeft daar nog 7 jaar mee mogen leven. Zó dankbaar voor!❤ Zij wist als geen ander dat een ander voor haar gestorven was zodat zij mocht leven. Net zoals Jezus! Hij houdt van ons welke keuze je ook maakt. Ben zelf inmiddels net afgestudeerd als verpleegkundige & zou iedereen aanraden hier voor jezelf een keuze in te maken. Voor mij was die keuze vanzelfsprekend, wat heb ik te verliezen als ik er een ander het leven mee kan geven. Dus laat vooral je hart spreken!❤
4 ปีที่แล้ว
en had ze in die 7 jaar andere gedachtes en eetgewoontes... dat zijn creepy dingen wat ik vaak hoor
Mensen die twijfelen over donorschap stel ik altijd de vraag: wat zou jij doen als je eigen zoontje of dochtertje een donor nodig heeft? Laat je die dan dood gaan of grijp je elke kans om je kind te laten leven? Ik vind het persoonlijk de ultieme vorm van naastenliefde om donor te zijn. Mijn lichaam is door God geschapen en niet van mij. Als delen van dit lichaam gezondheid en vreuge kan brengen in een andere schepping van God, dat is voor mij God's werk op aarde. Uiteindelijk zullen deze delen van mij ook weer tot stof vergaan. In slechtste geval (al geloof ik dit niet) heeft mijn ziel ff uitstel op rust, maar das niks meer dan een zucht in eeuwigheid. Bovendien, in mijn hoofd kan ik er niet bij dat God aan de hemelpoort staat en tegen iemand zegt: Goh, je mag er niet in of je wordt gestraft want toen ik je bij me riep heb je snel nog een paar andere kinderen van mij gered en niet dood laten gaan...
4 ปีที่แล้ว
als ik boos ben... is mijn ziel juist andersom.. ff uitstel op rust heeft die dan niet... ;-)
;-( ik weet het alsnog nog steeds niet... ik gooi mijn lichaam aan de wetenschap; zodat ze kunnen oefenen. ((kijk komt er een moment dat ik zwaargewond in het ziekenhuis lig, en echt een DONOR nodig heb... piep ik anders) maar ik weet het nog steeds niet :-(
Ik denk dat ik wel ja in ga vullen. Uit liefde voor mensen zou ik álles wel willen doen. Als ik er inderdaad mensenlevens mee kan redden en mensen echt gelukkig kan maken zou het mij wel waard zijn denk ik!
Je zou het zo kunnen zeggen, maar het andere kindje heeft haar wel gered. Dus of zij waren allebei of een van de 2 was dood. Dan is dat uiteindelijk toch goed nieuws
Natuurlijk is het heel verdrietig dat een ander kindje net is overleden. Maar ik vind het een wonder dat dat kindje precies een goede match was om een hart te doneren aan haar.
Mijn dochter was 26 toen zij plotseling overleed in Frankrijk, zij was donor en heeft daar 5 mensen een nieuwe kans gegeven, haar hart klopt voor iemand, haar longen ademen voor 2 mensen en haar nieren reinigen 2 mensen, hoe intens moeilijk het ook nog steeds is om zonder haar te leven geeft het toch een soort troost dat haar dood niet voor niets is geweest.
dat is juist mijn reden: wat gaan ze uit MIJ halen? sommige zijn donor maar dan kunnen ze niet alles gebruiken van die persoon
Inmiddels 24 maar ik ben op mijn 13e donor geworden en ook drie anderen ervan overtuigd om hun keuze vast te leggen. Het is een persoonlijke keuze maar het is zó belangrijk om je wens door te geven en dat te communiceren met je naasten. Ook als je wel wil doneren zou ik bij de nieuwe wet bewust een Ja doorgeven, dat maakt verschil in de manier hoe de arts het gesprek aangaat met je nabestaanden. Doorgeven kost 5 minuten en kan gewoon online. Echt doen!
Mijn vriendin kreeg op ons 12e een donorhart en heeft daar nog 7 jaar mee mogen leven. Zó dankbaar voor!❤ Zij wist als geen ander dat een ander voor haar gestorven was zodat zij mocht leven. Net zoals Jezus! Hij houdt van ons welke keuze je ook maakt. Ben zelf inmiddels net afgestudeerd als verpleegkundige & zou iedereen aanraden hier voor jezelf een keuze in te maken. Voor mij was die keuze vanzelfsprekend, wat heb ik te verliezen als ik er een ander het leven mee kan geven. Dus laat vooral je hart spreken!❤
en had ze in die 7 jaar andere gedachtes en eetgewoontes... dat zijn creepy dingen wat ik vaak hoor
Heb uw naaste lief als uzelve, heeft dat hier misschien (ook) mee te maken? Bedankt, mooie video :)!
Mensen die twijfelen over donorschap stel ik altijd de vraag: wat zou jij doen als je eigen zoontje of dochtertje een donor nodig heeft? Laat je die dan dood gaan of grijp je elke kans om je kind te laten leven?
Ik vind het persoonlijk de ultieme vorm van naastenliefde om donor te zijn. Mijn lichaam is door God geschapen en niet van mij. Als delen van dit lichaam gezondheid en vreuge kan brengen in een andere schepping van God, dat is voor mij God's werk op aarde.
Uiteindelijk zullen deze delen van mij ook weer tot stof vergaan.
In slechtste geval (al geloof ik dit niet) heeft mijn ziel ff uitstel op rust, maar das niks meer dan een zucht in eeuwigheid.
Bovendien, in mijn hoofd kan ik er niet bij dat God aan de hemelpoort staat en tegen iemand zegt: Goh, je mag er niet in of je wordt gestraft want toen ik je bij me riep heb je snel nog een paar andere kinderen van mij gered en niet dood laten gaan...
als ik boos ben... is mijn ziel juist andersom.. ff uitstel op rust heeft die dan niet... ;-)
Ik raad je aan om je Bijbel af te stoffen en die eens werkelijk te lezen.
Waarom is de datum weggebliept?
omdat de donor anoniem moet blijven, dwz dat de ouders niet weten dat het hart van hun kind naar deze persoon is gegaan
Ik blijf het toch nog wel lastig vinden
Waar zou jij op dit moment voor kiezen?🤔
;-( ik weet het alsnog nog steeds niet... ik gooi mijn lichaam aan de wetenschap; zodat ze kunnen oefenen. ((kijk komt er een moment dat ik zwaargewond in het ziekenhuis lig, en echt een DONOR nodig heb... piep ik anders) maar ik weet het nog steeds niet :-(
Ik denk dat ik wel ja in ga vullen. Uit liefde voor mensen zou ik álles wel willen doen. Als ik er inderdaad mensenlevens mee kan redden en mensen echt gelukkig kan maken zou het mij wel waard zijn denk ik!
Ik was daar disndag😂
Als u de geest van het woord Leviticus begrijpt is het duidelijk dat bloed en orgaan donors niet bijbels is. Gods zegen
Eens
@ Luc Forrier Amen!
5:32 waarom zou je het een wonder vinden? Het is fijn voor haar, maar een ander kindje is dan net te komen overlijden.
Je zou het zo kunnen zeggen, maar het andere kindje heeft haar wel gered. Dus of zij waren allebei of een van de 2 was dood. Dan is dat uiteindelijk toch goed nieuws
Natuurlijk is het heel verdrietig dat een ander kindje net is overleden. Maar ik vind het een wonder dat dat kindje precies een goede match was om een hart te doneren aan haar.
David Lohof spreken we nog steeds niet van een wonder. t is toevallig en ik ben zeker blij voor dr
@@rachelknetsch5695 ik heb er geen woorden voor
U hebt de inhoud aardig begrepen.. Compliment!