Czesław Miłosz - Piosenka o końcu świata
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 17 ธ.ค. 2017
- Wiersz Czesława Miłosza "Piosenka o końcu świata" w interpretacji Włodzimierza Nurkowskiego.
Film jest częścią projektu "polska-poezja.pl", którego celem jest stworzenie internetowej bazy wierszy najznakomitszych polskich poetów czytanych przez najlepszych polskich aktorów.
Więcej na:
www.polska-poezja.pl
www.mochnacki.org
Zachwyca mnie niezmiennie ten utwór. Ma w sobie coś magicznego
Koniec jako rzecz normalna i oczywista.
musiałem się tego nauczyć na pamięć - to były czasy
Jestem z pokolenia osób, którym na języku polskim w liceum, zakompleksione polonistki kazały interpretować wiersze, tzw. Co poeta miał na myśli...
Powinienem nienawidzić poezji po takich trzech latach. Nie nienawidzę, jednak kompletnie nie znam się na niej. Jednak ten wiersz niezmiennie mnie zachwyca.
DZIĘKUJĘ ZA WSPANIAŁĄ INICJATYWĘ.! SZCZĘŚĆ BOŻE!!!
Tajemnica. Buziaczki. Kochamy ten świat więc niech trwa w najlepsze do nieskończoność jego dni...
A wyjawić jej nie można ponieważ dojdzie wtedy do końca św
Pozdrawiam z ostatniej lawki 🎉
"W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.
W dzień końca świata
Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.
A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już.
Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.
Tylko siwy staruszek, który byłby Bogiem,
Ale nie jest Bogiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie."
W moim świecie ten wiersz brzmiał tak właśnie ..
Ostatniej nocy weselnych uroczystości do Domu Ciszy wszedł samotny człowiek i przebywał tam przez dłuższy czas w pokoju zwanym Pamięć. Stał nieruchomo rozmyślając nad Paradoksem Fermiego .Potem roześmiał się...Wrócił do Miasta. Zaś jego śmiech - pełen młodości piękna, siły i czystości -pochwyciły krążące pod kopułą wiatry i rozniosły po świecie. Wszyscy, którym dane było go słyszeć, dziwili się, jak dźwięcznie brzmiał, jak triumfalnie.
This is the second version, which used to be the first version. You learned the first version in schools. Only one person and THEI remember it.
Wiersz o 21.12.2020
W moim też.
Pozdrowienia z lekcji polskiego 🥳🥳
🔆
Pozdrawiam Panią Darię
Pozdro z lekcji polskiego
Suoer polecam
widzę
Mój wiersz o końcu życia wzorowany na "The End" Jima Morrisona: th-cam.com/video/QImW0pTVx-8/w-d-xo.html
Wierszyk sympatyczny, ale czy Miłosz takie pogodne słowa o końcu świata - współcześnie napisałby?
Umrzesz to umrzesz po co drążyć temat?
@@kendi5391 kto umrze to umrze i trudno