@@floki3068 benimde çok şiddetli ama okula gidebiliyorum zaten biraz da mecburum alıştım artık benim 1/2 senedir varmış henüz 1 ay önce öğrendim artık kabul ettim ve izlediğim videolardan faydalanarak bugün büyük bir adım attım herkesin içinde sesli konuşabildim sokakta yürürken arabalara çekinmeden korkmadan baktım umarım yenerim çok umutluyum
29 yaşıma geldim, gençliğimi aldı götürdü, eğer son seviyedeyse rahatsızlık, dua etmekten başka bir çözümü olmuyor malesef, bu yaşıma kadar antidepresanlar. Vs herşeyi denedim ama nafile, çözümü öyle anlattıkları gibi kolay olsaydı şimdiye çoktan çözmüştüm, mezara girene kadar böyle devam, evlilik vs bizim için hayal sadece 🥺
Merhaba güzel insanlar nasılsınız naber? lütfen şunu bilen varsa bana anlatsın Allah rızası için . Ben insanlarla beş dakka falan konuşurken nefes darlığı yaşıyorum ve şarkı okuyurken nefesim daralıyor halim kötüleşiyor
@@terapiyababa473 en yakın sağlık kuruluşuna başvur efor ekg testi çeksinler vede sigara alkol bilinçsiz spor yapıyorsanız bir an önce kesin vede göğüs kafesinizi sıcak tutmanız tavsiemdir
ben 19 yaşında bir gencim kendimi bildim bileli bu hastalıkla savaşıyorum insanlarla iletişim kuramıyorum bir ortama girdiğim zaman geriliyorum yüzüm kızarıyor terlemeler başlıyor ellerim titriyor bir soru sordukları zaman o sorduğu soruyu düşünemiyorum kitleniyorum çünkü kafamda o anda o kadar soru oluyor ki acaba benim hakkımda ne düşünüyor sakın titreme sakın aptalca davranıp kendini rezil etme gibi beynimdeki bazı cümlelerle baş etmeye çalışıyorum ve böyle olduğu zaman gerçekten karşı taraf için aptal görünen bir insana dönüşüyorum.şu anda üniversiteye hazırlanıyorum ve dershaneye gidiyorum daha doğrusu yazıldım ama orada o kadar mutsuzum ki bir gün gidiyorum 3 gün gitmiyorum.bir psikiyatriden yardım aldım yaklaşık 1 sene önce adam klasik şeyler söyleyip gönderiyor.inanın ben kendi kendime daha iyi telkin veriyorum bir de bir hap verdi onu da hala kullanıyorum ama pek bir fayda göremedim.başka bir psikiyatri buldum ama arayıp randevu almaya bile utanıyorum ya yanlış bir şey söylersem diye.sosyal fobi olan insanların hayattaki zorlukları o kadar fazla ki bu tür insanlar genelde saf ve iyi niyetli oluyor çünkü hayatı boyunca çok fazla arkadaşı olmamış.insanların o kirli düşüncelerine ve sözlerine maruz bırakılmış insanlardır.kendini savunamadığı için insanlar onun üstüne giderek kendini gösterme çabası içine girerler ve bu o temiz kalpli insanların yüreklerine dokunur belki de sırf o insanlar yüzünden hayatı boyunca kendini değersiz görürler lütfen sizden ricam bir şeyi söylerken biraz düşünün empati kurun çünkü eğer bunu yapmazsanız bu bir insanın hayatına mal olabilir
Deniz Free selam benim de 19 yaşında bi oglum var ve bence onun da sen gibi kendi yasiti birine ihtiyaci var onunla arkadaş olsaniz ve birbirinize destek olsaniz çok isterim
Merhaba güzel insanlar nasılsınız naber? lütfen şunu bilen varsa bana anlatsın Allah rızası için . Ben insanlarla beş dakka falan konuşurken nefes darlığı yaşıyorum ve şarkı okuyurken nefesim daralıyor halim kötüleşiyor
Ben çocukluğumda böyle değildim, toplum önünde şiirler falan rahatlıkla okurdum, her kesle konuşurdum. ama büyüdükce hem annem üstüme çox geldi sonra universiteye girdiğimde taşındığım evkerde ev arkadaşlarım beni bazen dışladılar, ya da bir türden kötülük yapanlar oldu. Ve arkadaş ortalarında sözümün dinledilmediğini gördükce sosial fobiyam yarandı.
@Sasikolog - işe başladım 1yıldan çok oldu. Artık takmamaya başladım. yani insanların benim hakkımdakı fikirleri önemsizleşmeye başlıyor iş mühitini, o stresi görünce. geçinecek kadar para kazanıyir, hem olgunlaşıyorsun da. daha iyi ve özgüvenliyim diyebilirin.
Ailenizde veya hayatınızda narsist insanlar olduysa da bu fobi oluyor.benim ailem narsistti neyseki uzun yıllar sonra atlatmistim fobiyi.ama gordumki hayatıma narsist insanlar almaya başlayınca bunun sonucunda da fobi tekrar tetikleniyor bunu öğrendim.sosyal fobisi olanların en önemli özelliği narsist insanlara cekilmek
Arkadaşlar işimi değiştim. Daha az stresli ve prestijli bir yere girdim. Şimdi daha iyiyim. Görünüşüme dikkat ediyorum, göz ve burun ameliyyatı oldum, Makyaj, saç, geyim, her şeyi daha iyileştirdim. Hem kendimin, hem insanların beni daha çok sevdiyini hissediyorum
15 yaşındayım özgüvenli biri değildim yeni tanıştıklarımla ve telefon da konuşurken sesleri hep titrerdi böyle başladı liseye geçtim ve daha da arttı online eğitimde soruları bilsem bile cevap veremiyorum bana soru sorulduğunda elim ayağım titriyo çıkıyorum asla konuşamıyorum eve misafir geldiğinde hoşgeldin bile diyemiyorum yanlış bişey yaparım beni izlerler diye tabak dahi götüremiyorum kızım çoğu kez makyaj giyim kuşam gibi şeylerde ya beni kınarsalar ya bana yakışmamış dersler diye korkuyorum markete gittiğimde kasiyere bulamadığım şeyleri soramıyorum tek bir yerlere gidip gezemiyorum aslında çok samimi ve komik biriyim ama sadece tanıdığım 3 4 arkadaşımlayken bunu gösteriyorum miyopum çoğu kez insanların bana bakıp bakmadığını göremiyorum daha çok endişeleniyorum yüzlerine bakamıyorum hiçkimseyle asla göz teması kuramıyorum sunum yapmam gereken ödevler var yapamıyorum çalışkan biriyim ama kendimi gösteremiyorum ve ben artık dayanamıyorum anneme söyledim geçer diyo ama gerçekten çok zorlanıyorum
@@powerpuffgirls1151 aynı şekilde bende çok zorlanıyorum insanlara bakamıyorum yanlış anlarlar diye göz göze asla gelemiyorum insanlar utangaçlık cesaretsizlik fln sanıyo ama olay öyle değil ne yapacağımı da bilmiyorum
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz. sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz❤️ katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli💕
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
@@olcaykahraman4432 hayır şuan okula gitmekten bile korkuyorum bir de zorbalığa uğruyorum çok zor arkadaşların varsa hep konuş gez dolaş onlarla hayata atılmaya çalış 🥺🤍
YETER ARTIK bıktım... KONUŞMUYORUM DİYE HERKES TARAFINDAN DIŞLANIYORUM.. MESELA okulda bahçedeyim diğer herkes bahçede konuşuyor falan ben bir köşede oturup onları izliyorum.. Sınıftan dışarı çıkmyorum içime kapanıyorum. Onları birşey yaparken görünce daha fena oluyorum. Çünkü beni aralarına almıyorlar. Ondan sonra Neden konuşmuyorsun neden yanımıza gelmiyosun neden bize katılmıyorsun onlar beni yanına çağırmıyorlar ki katılyım neden konuşmuyon bi hastalığın mı var diyolar. Dalga geçiyorlar.. Kimse beni Anlamıyor psikoloğa gitsem annem birşeyin yok diyor. Napıcam ben çok utanıyorum herkesten.. Sanki ben bu dünyaya ait değilmişim gibi bazen ölmek istiyorum. Zaten çok alıngan biriyim.. Bu sosyal kaygı mı ne ondan da kurtulamadım.. Biriyle konuşunca nefesim daralıyor,yüzüm kızarıyor göz teması kuramıyorum.. Ama işte beni anlamıyorlar. Ben hep yalnız olucam galiba.. Ama böyle olmakta istemiyorum bana lütfen yardım edebilir misiniz?
Bunun sebebi kesinlikle özgüven eksikliğidir. Özgüven eksikliği sosyal fobiye zemin hazırlar , sosyal fobi ise depresyonu tetikler . Neyseki kurtuldum bu illetten üçüde vardı bende . Gerçekten çok zor bir durum insanın hayatının içine edebilecek cinsten yaşamayan bilmez .
@@MrDrunkman21 bir kere terbiyeni takın . Özgüven eksikliği yüksek oranla sosyal fobiyi tetikler . Bunu psikoloklarda söylüyor . Sosyal fobisi olan bir insanın zaten asıl sorunu kendini begenmemesi , diğer insanlarla bir tutmaması , ezik hissetmesinden kaynaklanır. Kısacasi kendine güveni yoktur . Bu yüzden bir süre sonra toplumdan soyutlasir. Yalnızlığın kendinsine daha iyi geldiğine inanmak ister ama bu seferde depresif sıkıntılar içine girmeye başlar .
Bende hem sosyofobi hem de özgüvensizlik var:” sesim asla çıkmıyor kimseye karşı insanlarla konuşasım gelmiyor dışarı çıkasım gelmiyor geçen sene utangaç olduğum için herkes beni eziklerdi okulda,sonra da gitmedim okula cok kötü günlerdi gerçekten aşırı çekingenim eskiden akrabalarımdan bile çekiniyordum (hala çekiniyorum) herkese karşı istemsizce soğuğum bu gerçekten çok zor her şeye ağlıyorum insanlar yüzünden içime kapanık biri oldum ve bu gerçekten çok zor
Merhaba etkili konuşmanın önemli noktalarından birisi ses tonudur. ayna karşısında egzersiz ve sesinizi kaydederek dinlemenizi tavsiye ederim. Siz kendi sesinizi duyduğunuzda nasıl tepki verirdiniz. nerelerde daha vurgulu konuşmanız lazım gibi sorulara bu şekilde cevap bulabilirsiniz.
@@account8842 zaten aşmanız gereken bu düşüncedir. Birinin duymasından utanmadığınızda bu sorun artık yok olacak anlamına gelir o yüzden utansanız da ayna karşısında deneme yapmaya devam edin doğru yoldasınız.
Sizi sanki ekranda değil de yanımdaymışsınız gibi hissettim. Keşke herkes bu mesleği sizin gibi , sadece para için değil de severek ve paylaşarak, yapsa. Ilginiz ve paylaşımınız için teşekkür ederim .
@@cenkkahvecioglu Hocam emeğinize sağlık gerçekten çok faydalı video olmuş. Sayın hocam bir sorum olacak size; ben topluluk karşısında sunum yaparken ve kendimi tanıtırken sosyal fobi şikayetiyle Dr klınik psikoloğa gittim bana regsesyon terapisi başlattı bu hastalıkta işe yarar mı bu terapi? Kalıcı bir düzelme sağlar mı?
Arkadaşlar ben bunu 8 yıldır yaşıyormuşum ve bugün bu nedir diye tam anlamıyla araştırırken sf ile karşılaştım. Kalp çarpıntılarım nefes alımında zorlanmalar vs oluyor. Size diyeceğim tek şey. Umursamayın ! Beyninizin sizi hapsetmesine izin vermeyin! Aşağılık duruma düşseniz bile en fazla ne olabilir? Rezil mi olmuşsunuz. Aman s*ktir edin gitsin. Şuan küfür ettim ama zerre umrumda değil. Bundan sonra hayatı böyle yaşayacağım. Kararımı verdim sizde toparlanın düşünün. Bir tane hayatımız var bu sf denilen kendini birşey sanmış, size hükmetmeye çalışan bir hastalığa boyun eğmeyin! Sizden daha kötü durumda olanlarıda düşünün! Beyniniz ne derse tersini yapın! Zincirlerinizi kırın! Sunum yapamıyorsanız gidin yapın! Gerekirse rezil olun! Bir kere zinciri kırarsanız arkasından herşey gelecektir! Ben başardım! Sizde başarırısınız. Ümitsizliğe kapılmayın! İnançlarınızdan vazgeçmeyin, Herkesin her dediğine kulak asmayın! Kendi bildiğinizi okuyun. Umursamayın! Beyninizin size hükmetmesine lütfen izin vermeyin! Sf sizin hayatınızı mahvedemez. İzin vermeyin. Lütfen. Beyniniz sizi bulunmak istemediğiniz ortama gitmek istemiyorsa kaygılandırıyorsa inadına gidin! Kaygılandığınız tüm yerlere gidin kendinizi rezil edin kırın zincirleri lütfen. Her insan özeldir. Her insan birtanedir. İkinci bir sen yok. Bunu lütfen böyle bil ve yaptığın herşeyi hata olarak algılama. Amaan oldu de geçiştir arkana bakma beyninin düşünmesine izin verme. İnanırsan başarırsın. Bunu okuduktan sonra tüm zincirlerini kır! Yeni bir değişikliğe hazır olun! :)
Ertyu Ertyu düşünmenin ne ucu var ne sonu. en son beynin bıkıyor düşünmekten oluruna bırak diyosun bitiyo. yürüyüş yap herşeyi unutarak sahilde falan. ondan sonra kendine geliyorsun
Qadir • Beyninin inadına git çünkü beynin sana yapamazsın diyor veya kolayına kaçıyor bizim mekanizmamız öyle sonunu düşünmeden beyninin dediğinin tersini yap özgüven kazan ve mutlu ol !
Bir sosyal fobik olarak biraz gülümsetici ve biraz da cesaretlendirici bir yazı paylaşmak isterim.Çok güzel anlatılmıştır hayatımız. "Alıntıdır" İlginç bir fobidir sosyal fobi. sosyal fobik insanlar dışardan genelde soğuk ve katı görünürler fakat aslında insanları bu denli önemsedikleri için sosyal fobiktirler. dünyanın en masum ve en zararsız insan topluluğudur. çünkü hep ince fikirli olmuşlar, insanların akıllarını okumak için çabalamışlar, güzel gönüllerini ve organizmalarını yıpratmışlardır. aşırı detaycı ve analizcidirler. bunun nedeni ise her zaman ince hesapların, detayların peşinden koşmuş olmalarıdır. örneğin kalabalık bir otobüse bindiklerinde genellikle stop tuşlarının oraları gözetlerler çünkü herhangi bir rezillik çıkmadan inebilmek onlar için önemlidir. "lütfen düğmeye basar mısınız" demeden önce bin tane teori üretebilir kafasında. çünkü müthiş derecede empatiktirler. bu yüzden de beyinlerinde amigdala kısmının aktivitesi müthiş oranda yüksektir. ancak şu vardır ki her haltı olumsuza çektikleri için pek de empatik oldukları söylenemez. karşıda ki insan iyi birşey düşünüyor da olabilir... yemeklere, davetlere katılmazlar. çünkü terleyecekler, yüzleri kızaracak, insanların gözlerinin içine bakamayacak, elleri titreyecek, kalpleri küt küt atacak, boyun kısımlarından yukarıya doğru baş kısımları titreyecektir. fakat bunlara karşın sosyal fobili bir insana dönüp de "yahu kardeşim niye bu kadar heyecanlısın?" demek müthiş abes kaçar. çünkü hormonal olarak da artık bir bozulma yaşamışlardır. yani evlerine misafir geldiği zaman onlarla konuşma sırasında bile aşırı heyecanlı ve şaşkındırlar. yine söyleyelim; dünyanın en masum insan grubudurlar. efendim bir diğer huyları da mükemmelliyetçi olmalarıdır. yani hata yapma lüksleri yoktur. insanlara karşı pasif ve rezil bir konumda olmamak için mükemmel ve harikulade görünmelidirler. bu yüzden onlara bir görev verildiği zaman sorumluluk sahibidirler fakat bocalama kat sayıları bir hayli yüksektir. herşeyin kusursuz olmalarını isterler çünkü. kıyamet kopsa dahi sorumluluğun kendilerine ait olduğunu düşünebilir bu tatlıcıklar. sosyal fobik insanları ölü olarak görmemek lazım gelir. insan sarrafıyım diyen esnaf gelsin benim götüme anlatsın onu.. sosyal fobik insanlar kadar toplumu iyi analiz edebilen, insanları bir elekten geçirircesine süzen başka biri yoktur. kültürlüdürler, nedeni ise malumdur efendim. kendilerini eve kapatırlar, kitaplarla, filmlerle, dizilerle haşır neşir olurlar, her konuda bilgi sahibi olmuşlardır. hayatı biliyorum diye geçinen hödükler gibi ot gezmezler. mizah anlayışları çok gelişmiştir. arkadaş ortamları da vardır fakat bir yere kadar. örneğin arkadaşlarıyla sohbet ederler, gülerler, tartışırlar (fakat kendi düşüncesini fazla savunamazlar). ancak arkadaşları "hadi şuraya gidip yemek yiyelim", "azıcık karıya kıza akalım" dedikleri vakit sosyal fobik insan hadi bana eyvallah diyecektir. karıya kıza akmayı ne kadar isteselerde akamazlar. özetle bu hayata karşı piç değildirler, tertemizdir bu şerefsizler.:) iyi sırcıdırlar. güvenilir, sorumluluk sahibi, kendini bilen, içinde müthiş kimlikli bir insan olsa da bunu dışarıya yansıtamayan insanlardır. hep gizemli bir yanları vardır. onları tanımak mümkün olmadığı için tanıyorum diyen arkadaşları babaannemin ayağını yalamak zorundadırlar. çünkü tanımıyorlardır efendim, mümkünatı dahi yoktur. ayrı bir gezegendir sosyal fobilinin yaşadıkları. bir de bunlar isviçre, belçika, los angeles adamlarıdır. türkiye gibi fazla katı ülkelerde çok daha fazla yıpranırlar. çünkü inanın bana ülkemizin kültürü henüz sosyal fobik insanları anlayacak kapasitede değil. asosyalin anlamını bilmeyenler, sosyal fobik bir insanın duygularını nasıl kavrayabilirler ey ademoğlu? piç erkeğin peşinde koşan kızlar, ergen beyinli lanet liseliler, menfaatçi insanların yanında emin olun siz sosyal fobililer; cennetliksiniz. o yüzden sağ taraflarında sürekli bir acı vardır çünkü sağdaki melek sürekli sevap points atar onlara... inanın onlar hakkında teknik, klinik, sosyal, hobileri içeren binlerce sayfalık bir kitap yazabilirim. çünkü kitap gibi insanlardır. lâkin önemli olan, şu elmas parçacıklarının sayfalarını çevirebilme cesaretini göstermektir. hayat sizin için 'koy götüne' felsefesi içeriyorsa, onun için 'her zaman iyi görünmeliyim' felsefesini içerir. kesinlikle hasta değildirler. sadece mükemmel olma huylarının verdiği olumsuzluklarla mücadele ederler. son olarak kendinize "ne olur?" sorusunu sorun. rezil olsanız ne olur? titreseniz ne olur? yanlış bir kelime kullansanız ne olur? sesiniz titrese ne olur? para üstünün yanlış olduğunu söyleseniz ne olur? hiçbir şey olmaz. hayat, sizleri anlayabilecek kadar yürekli olsaydı yuvarlık olmazdı pıtırcıklarım. öpüyorum sizi, şirinleri bir tek siz görebilirsiniz...
@@melekafsar7752 Rica ederim, facebook ta "Sosyal fobi anksiyete kaygı " isimli grup var katılıp başa çıkma yöntemleri ile ilgili bilgiler edinebilirsiniz, ben şu an daha iyiyim mesela
Böyle bir videoya emek verip bilgilerinizi aktardığınız için çok teşekkür ederim. Ben sosyal fobiyle ilgili bu kadar araştırma yapmama rağmen hiç bu kadar tatmin edici bir anlatıma rastlamamıştım. İşini iyi yapan insanlar sayesinde işini iyi yapan biri olmak için hevesleniyorum.
ben sosyal fobisi olan birisi olduğumu tam şuan öğrendim bi ortama giremiyorum arkadaşlık edinemiyorum arkadaş ortamında bile kendimi garip hissediyorum ve düzgün bi konuşma yapamıyorum kimsenin yanına gidip bişey isteyemiyorum benimle konuşulmadığı sürece konuşmuyorum birisi benle arkadaşlık edinmeyi istemediği sürece arkadaşlık edinemiyorum ki benimle arkadaş olmayı isteyen biriyle bile utangaç hatta çok utangaç konuşup davranıyorum bazen ya beni istemezlerse diyorum ya beni aralarında gereksiz görüyorlar ise diyorum ve hayatı böyle geçirerek zevk alamıyorum tek zevk aldığım şey bilgisayar oynamak çünkü başka şeylerden zevk alamıyorum herşey gereksiz geliyor evde kimse yokken bile dışardan birilerinin beni izlediğini düşünüyorum ve utanıyorum evimde bile rahat bişeyler yapamıyorum Ailem bana bırak şu ekranı arkadaşlarınla gez yani sosyalleş diyor ama ben bundan korkuyorum ve diyemiyorum ki ben insanlardan utanıyorum diye hayat bana zehir gibi geliyor ( dahası var fakat uzatmak istemiyorum Allah yardımcınız olsun )
Annem misafirlikte kizlar konuşmaz diye büyüttü beni. Küçükken kalabalık bir ortamda, akrabalarımla, komsularlayken konuşmaz, fikrim olsa içime atardım. Ebeveynlerim çok koruyucu ve eleştirel. Her attığım adım değerlendirildi ve genelde olumlu olanlar başarılarım hiç konusulmadi. Şimdi ev kedisiyim, telefonla konuşmak beni gerer, konusmamayi tercih ederim. Kalabalık ortamlarda bulunmam.
@@AA-pc6gb ben sağlıklı bir psikolojiye sahip olmadığım için evlenmeyi dusunmuyorum henüz. Ama iyilestigimde tabiki daha bilinçli davranmak için elimden gelen çabayı göstereceğim. Şimdi çokça video, kitap ve kurs var bunun için.
Bazen de çocukluk travmalarına bağlı olarak da ortaya çıkabiliyor. Travma iyileştirme çalışmaları sosyal fobiyi hafifletebiliyor. Benim tecrübem naçizane hocamız daha iyi bilir. Video paylaşımı için teşekkürler, saygılar.
Çok mantıklı geldi bana sezeryan doğum küçükkene kafayı birşeye vurmuş olma ihtimali küçük olduğundan sen bunu bilemeyebilirsin cinsel saldırıya uğramış olabilme havale geçirme vb çoğaltılabilir
aynı ben şöyle varmı sende iş için konuşuyorsun korka korka heyecanlı panik gibi işe girebilmek için ve eline boş kağıt veriyor form doldurman için ellerin titreye titreye panik gibi aynı his yazarken çok çirkin yazıyorum hızlı yazayımda bitsin diye sonra hastane işi tek başına her insan nasıl hallediyor ya değilmi kolayca bümbüyük hastane her insan kolayca yapıyor işini neden bizler yapamıyoruz korka korka yapamıyacakmışız gibi oluyor bide yabancı numaralar açamama yada arayamama yeni hesap oluşturmak banka hesabı aynı form doldurma daha deminki yorum boş kağıt ellerim ayaklarım kalp gibi atıyor nasıl geçecek bu bide kart için şifre alma çok zor yaaabeni 1 kez dayım zorlamıştı şifreni al diye bende dedimki sonra alırım diye yok şimdi alıcaksın tamm dedim zorladı aboooo telefonu açtı kapattım ağlıyacaktım dayım kızdı ara dedi tekrar aradım açtı konuşmaya başlarken konuşamadım gırtlağımı sıkıyorlar sanki nasıl kötü 1 his ya ağzımdan hiç ses çıkmıyor hani kurban kesildiği zaman o anki ses çıkar ya aynı o ses bendeki ağlıyacaktım herkezin önünde yerin dibine girdim LANET OLSUN
Sosyal fobiyi yenmek için öğretmen olun. Öğrenci iken bende vardı 23 yaşındayken öğretmen olunca geçti.. nasıl bir meslekse hem sosyal fobi hem sahne korkusu tarih oldu. (25 yaşındayım)
Ben öğretmen olarak öğrencilere çok rahat anlatıyorum hatta bir kişi olunca da anlatıyorum birkaç kişiden fazla yetişkin olunca çok heyecanlanıyorum sesim titreyince daha çok geriliyorum of of geçmez bendeki
Arkadaşlarınızı çok iyi seçin,özellikle karakter gelişimi zamanındaysanız.Size dış görünüze göre daim eleştiri yapan,sizin değersiz olduğunuzu düşündüren arkadaşlarınızdan uzak durun. Bu insanlar sizi kendilerinden bağlı vaziyyete getirirler.Küçük bir güzel söz söylediğinde de çok sevinirsiniz.Yaptığınız iyi işleri gözardı ederler.Böyle yaptıkça ona çok bağlanırsınız.Lakin bundan sonra asıl benliyinizi itirirsiniz.
Canlı derslerde hoca okuma yaptırıyor sesim titriyor kelimeleri karıştırıyorum sanki kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyorum kendimi tutamıyorum derin nefes almaya çalışıyorum ama olmuyor sunum okurken de aynılarını oluyor artık yenmek istiyorum :(
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz. sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz❤️ katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli💕
Bu yaşadığin durum birçok kiside var biliyormusun söyle bir onerim var canli derslerine katilmadan önce işleyeceginiz konulara bir göz atsan eksiklerini belirleyip derse saglam bir şekilde hazırlansan hatta oğretmeninin derste anlattığı birçok şeyi sen biliyor olsan hala ayni hissedermiydin?bence hayır;-)
Önce bunu kabul etmelisin ve yeneceğine dair inanmalısın ve umutlu olmalısın hastalığı sevmemek yerine sevmeye çalış ve kendi kendine seni yeneceğim de seni yeneceğim, başaracağım, çünkü bugüne kadar neler başardım bunuda başaracağım de ve izlediğin videolardan faydalanarak birşeyler yapmaya çalış bu çok uzun bir süreç olacak hepimiz için bazen başaramayacaksın umutsuzluğa düşme sakın yeniden devam edeceksin yeniden ve yeniden ve bunun sorunu da biraz özgüvensizlik sana (13 soruluk özgüven testi ve özgüven kazanmanın 9 yolu) videosunu izlemeni ve uygulamanı tavsiye ederim ben dün başladım bugün de büyük bi adım attım başaracağına inanıyorum güçlü insan unutma sen cok güçlüsün
19 yaşında üniversite sınavına hazırlanan biriyim ve aynı zamanda bununla uğraşıyorum. O kadar zor ki anlatamam. İnsanlar arkamdan konuşuyor neden böyle diye. İçimden neler geçtiğini bir bilseler... Dışarı çıkmak istiyorum ama dışarda insanların gözünü üstümde hissettiğim için çıkamıyorum. Misafir gelince hoş geldiniz demeye bile çekiniyorum bu yaşta. Üniversite sınavı da eklenince üstüne bir de... Bilmiyorum çok yorgunum
Ben 1 yıllık internetden arkadaşlarıma ismimi söyleyemiyorum, yüzümü gösteremiyorum, sesimi hiç kime duyuramıyorum. Hiç kim ismimi bilmiyor, yüzümü görmediler, sesimi duymadılar...
Insanlar senin içinde ne yasadığini bilemez ya da senin bugune kadar nasil bir hayatinin oldugunu neler yasamıs oldugunu bilemezler gerçekten senin için değerli olmayan insanların senin hakkindaki düsuncelerini onemsememekle basla bu işe.Ha birde şu yasaklar daha da azaldı sen hangi ilde yasiyorsun bilmiyorum kendine bir gun ver koca bir gün ve bu gunu kendinle basbasa dışarıda gecir.Kendini dogaya bırak rahat ve özgür takıl çünki inan dısarıda herkes kendi meşguliyetinde seni çokta umursamayacaklardır:)Ve bu durumun seni bir çukura itmesine izin verme bunu yenmeye gücun var daha gençsin ideallerin olsun bu durumu önemsemedikçe düzeldiğini farkedeceksin.
@@Sebter Üniversiteyi kazandığında online ders olmazsa ne yapacaksın? Bu beni mesela çok kaygılandırıyor.Başka bir şehre gidemem arkadaşlık kuramam, hiçbir şekilde hareket edemez donar kalırım. :( Üni kazanmadan önce bu hastalıktan kurtulmak için Psikoloğa vs gidip bu durumu kontol altına almalıyız.Öbür türlü çok zor.Ben mezuna kaldım bir de üniye gidemedim...öyle işte
@@alonegirl9824 Evet bunu ben de düşündüm. Umarım bir süre uzaktan olur diyorum çünkü O sürede özgüvenimi yerine getirecek şeyler yapabilirim. Yapabiliriz. Umarım istediğin yeri kazanırsın
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz. sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz❤️ katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli💕
Ben 1 yıllık internetden arkadaşlarıma ismimi söyleyemiyorum, yüzümü gösteremiyorum, sesimi hiç kime duyuramıyorum. Hiç kim ismimi bilmiyor, yüzümü görmediler, sesimi duymadılar...
Bence iyi bir doktor/psikolog/terapist bulmak mesele. Şu ana kadar çok doktora psikoloğa gittim ama hiç içime sinen biri olmadı maalesef. Kimi beni anlamadı umursamadı kimi acıyan gözlerle baktı kimi sadece ilaç yazıp yolladı artık uğraşmaktan da bıktım. Ben de kendi haline bıraktım. Yoruldum çünkü..
Ben zar zor ise girdim iki senedir calisyorum ama işkence gibi geliyor insanlar a bakıyorum nasıl bu kadar rahat olabiliyolar yada ben niye bu kadr birinin yüzune bakamayacak kadar zor durumdayım bilmiyorum ben kendime yardim edemiyorum .ama benden baskasida bana yardım edemez bi sene boyunca ilaç kullandım onun sayesinde ise girdim ama bi sure sonra eskiye döndüm ALLAH bize sabir ve dayanma gücü versin ben dayanamıyorum artik
21 yaşının içerisindeyim 9. sınıftan beri sosyal kaygı bozukluğu yaşıyorum doğru düzgün arkadaş çevrem olmadı dostum diyebildiğim kimse olmadı kimsenin en yakın arkadaşı olamadım olmayı çok istememe rağmen. İlkokul ve ortaokulda o kadar aktif bi insandım ki şuan geldiğim durum çok çok farklı içimde savaş veriyorum bunu aşmak için ama bir işe yaramıyor giderek daha da kötüye gidiyor bu durum. İnsanlara ters ters bakıyormuşum gibi geliyor normal bakışım ama öyle geliyor neredeyse herkese bundan dolayı da çoğu kişi benden çekiniyor üstüne benim çekingenliğim de eklenince kimseyle arkadaşlık kuramaz hale geldim. Bazen bana iyi davranan yeni insanlarla tanıştığımda geceleri kendimi onlara anlatırken buluyorum yanımdaymışta dertleşiyormuşuz gibi içimde biriken neler varsa anlatıyorum onların bana söylediklerini telkinlerini hayal ediyorum onları konuşturuyorum bu beni rahatlatıyor mu daha çok mu üzüyor bilmiyorum. Çoğu gece benim için zor geçiyor düşünüyorum düşünüyorum ağlıyorum sonra uykuya dalıyorum. Ama hep içimde geleceğe dair güzel şeyler kurmaya çalışıyorum ilerde değişeceğimi ümit ediyorum. Bunun yanında saçlarım da döküldü özgüvenimi iyice kaybettim . Garip geliyor çevremdekilerin benden bu kadar farkı olması benim böyle olmam. Yeni bi ortama girdiğimde konuşamıyorum kendimi ifade edemiyorum istediğim gibi karşıdakiler benden sıkılır mı boş konuşuyorum diye düşünürler mi diye düşünmekten susup kalıyorum onlar birşey demedikçe sohbet olmuyor birşey sorsalar bile heyecanlanıyorum terliyorum beynim durmuş gibi hissediyorum konuşacak birşeyler bulmaya çalışırken. İnsanların bana öyle bi bakışları var ki içim parçalanıyor onu fark ettiğimde. Yazacak çok şeyim var ama aklıma bunlar geldi şimdilik
Evet özellikle bakış konusunda katılıyorum,sürekli sert ya da yorgun(!)diye nitelendirilmekten çok sıkıldım üstelik kendimi açıklayamıyorum da ,normalde bi konuşma bozukluğum yok fakat insanlarla konuşurken cümle kuramıyor ya da kursam dahi anlaşılmayacak derecede çok sesim titriyor şimdi ben bunu nasıl atlatabilirim ki?
Kimseyi umursamayın insanların ne dediği umrunuzda olmasın. Çıkın sokağa bağırın ilgiyi üstünüze çekin t-shirtünüzü çıkartın insanların yürüdüğü yola oturun aykırı olun , olmaya çalışın bi süreden sonra umursamıyorsunuz :)
İstanbul'da yaşayan sosyal fobili utangaç çekingen arkadaş arıyorum İstanbul'damisiniz acaba? Beraber arkadaş olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz..nNnjNnj
Bəndə o hastalikla ugrasiyorum. 30 yasindayim hala korkuyorum biriyle iletisim kurmaya. Cocuklugum gencligim bu korkum yuzunden hic yasanmamis gibi. O kadar pismanimki cocuklugum gencligim hep yalnaz eve tikili bir halde gecdi. Yine korkuyorum disari cikmaya. Calisçak istiyorum amma basaramazsam diye korkuyorum. Hic kimseyi umursamadan yasamayi cok isterdim
Hocam 17 dakika boyunca beni anlattınız. Hocam ben çok uçlarda yaşıyorum. Yani kendimi bir televizyon programına katılacak kadar özgüvenli buluyorum. Üniversitede staj yaparken arkadaşlarımın arasında en aktif öğretmen bendim öğrencilerle muhabbet etmeye çalışırdım. Ders anlatırdım. Ama diğer yandan yolda yürürken birileri gülüyorsa bunu hemen üzerime alıyorum. Ya da bir adres sormaya bile çekiniyorum. Bunlar sizce de çok uç değil mi?
Telefonda bile biriyle konuşurken nefesin daralır kalbin küt küt çarpar konuşamazsın... Bunu yenmeye kararlıyım artık olmak istediğim insan olmak istiyorum. Sohbet etmek bu konuda veya herhangi bir konuda dertleşmek isteyen arkadaşlarım varsa her zaman buradayım birlikte bu iğrenç durumdan kurtulacağız !
Bazen markete gitmeye bile utanıyorum.Sesim öyle kısık oluyor ki.Deliler gibi sevdiğim insandan kaçmaya başladım uzun bir süre,sonunda o da bıktı.Müzik dinlediğimi yıllarca gizledim.Şiirlerimi sakladım.Birilerini gördüğümde yolumu değiştim.Birisinin önünde durmadan yüzüme dokunmam.Bazen yataktan çıkmama isteği.Arkadaş ortamı bile zehir olmaya başladı.Her kes makara yapar,ben rezil olmamayı düşünürüm anca,her şeyi mahvederim.Her kesin arkamdan güldüğünü düşünmekten nefret ediyorum.
Kardesim derdink anliyorum bu lanet olsai sosyal fobiyi bende maruz kaldım sana tavsiyem hic bir seye kafana takma iste stresten elerin titremesi boynun titremesi sesinin kisik olmasi utanman bunlari yaşadım boynun elerin titriyormus titresin insanlar tuhaf bakar baksin sen kendine engelemeye calisma kendinle savasma kendine rahat bırak hic birseyi kafaya takma cani ceheneme insanlar cok mu mukemmel degiler birak elestirsinler birak bamainlar sende bak ailen baski kuruyor gerekkrse seaine yukselt hayatini kendin yonlerdirecegini onlarin ilgilendirmeyeceklerini soyle yani demek istegim bu durumunun ne kadar zor oldugunu biliyorum ama takma salla gec kim ne derse desin sen sen ol o sana yeter yok bana sunu der rezop olurum kimse rezil oluyormu ol ne olacak biraz uzattim kusura bakma ama kendinden vazgecme sen sen ol kimse semden mulemmel degil kimse kimseden ustun degil dediklerimi bir dusun umarim fobini yenenrsin
Sosyal fobili bir arkadaş arıyorum 21 yasindayim istanbulda yaşıyorum kendi kararimi veremeyen tek başına yaşamaktan sıkılan biriyim kendim gibi biriyle arkadaş olmaktan çekinmiyorum çünkü o da benim gibi
Hayat çok zor oluyor hiç istediğiniz şeyi yapamıyorsunuz toplumun düşüncesi sizin düşüncenizin önüne geçiyor ve herzaman toplumun sizin hakkında negatif düşünceleri var gibi düşünüyorsunuz. Bende isterim arkadaşlarım olsun köşedeki sessiz çocuk olmayayım herşeyi kafama okadar takmayayım ama istediğim hayat bu değil kesinlikle değil
İnstan var mı fake hesabın falan çünkü ben kendi hesabımdan yazmaya da çekiniyorum da.16 yaşındaymışsın öbür videoda da yorumunu gördüm ben de 16 yım :)
26 yaşındayım ailemle iletişimim iyi değil, dostum veya arkadaşımda yok bazen iç bunaltılarımdan dolayı günde 16 17 saat uyuyorum. Kendimi hiçbir alanda geliştiremedim. Hayatım boyunca bir kız arkadaşım oldu 1 ay sürdü ve bana üniversite okumana rağmen kendini geliştirememiş asalak gibisin demiş sonra ayrıldım tabi. Bu halimi danışmadığım kişi, gitmediğim doktor kalmadı desem yeri var, sanırım benim hayatımında bana cilvesi bu olacak: yalnızlık...
Dışarı çıkamıyorum insanlarla bir arada olamıyorum kendimi evde daha rahat ve kendim gibi hissediyorum,dışarı çıkınca daha kötü oluyorum eve ağlayarak geri dönüyorum ve odama kapanıp ağlıyorum eve misafir fazla gelmiyor ama gelince yüzlerine bakamıyorum kasılıyorum kendimi sıkıyorum yemek yiyemiyorum sadece oturuyorum ve hareket edemiyorum yutkunamıyorum bile ailem beni anlamıyor sen böyle olmaya devam et gibi cümleler kuruyorlar
Bende anksiyeye sosyal Anksiyete bozuklu vee Gizli narsistlik var. Depresyona girdim artık tedaviside imkansiza yakın. Gelecegimi goremiyorum. Hepsi ailemin yuzunden
İstanbul'da yaşayan sosyal fobili utangaç çekingen arkadaş arıyorum İstanbul'damisiniz acaba? Beraber arkadaş olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz..nNnjNnj
29 yaşıma geldim, gençliğimi aldı götürdü, eğer son seviyedeyse rahatsızlık, dua etmekten başka bir çözümü olmuyor malesef, bu yaşıma kadar antidepresanlar. Vs herşeyi denedim ama nafile, çözümü öyle anlattıkları gibi kolay olsaydı şimdiye çoktan çözmüştüm, mezara girene kadar böyle devam, evlilik vs bizim için hayal sadece 🥺
Ya bende şu şekilde oluyor.Dışarı çıkacağımda atiyorum arkadaşlarımla buluşacaksam ya da dışarıda bir işim varsa gideceğim yere tek başıma yürümek istemiyorum.Evden çıkmadan önce bunu düşünmeye başlıyorum.Kim benle gelir acaba? veya birini arasam onunla konuşarak gitsem? Eğer benimle gidecek birisini bulursam sıkıntı yok,bulamadığımda ise dediğim gibi bir arkadaşımı ariyorum.Bir nebze de olsa daha rahat yürüyorum.Bu ikisi de yoksa eğer yol boyunca geriliyorum,sıkılıyorum.Genelde hep arka yollardan,insanların yoğun olmadığı sokaklardan evime gitmeye çalışıyorum.Sanki insanlar beni izliyor ve hakkımda kötü eleştiriler yapiyorlar gibi hissediyorum.Durakta otobüs beklerken bile sanki o an birileri beni izliyor gibi hissedip ona göre davranmaya çalışıyorum. Arkadaşlarımla kafeye gittiğimde siparişimi kendim vermeye çok çekiniyorum.Çoğunlukla arkadaşlarımdan rica ediyorum ve onlar benim yerime sipariş veriyorlar.(bunu arkadaşlarım bana söyledi benim fark ettiğim bir şey değildi.Kendim sipariş vereceğimde sesimin ve hareketlerimin değiştiğini söylediler) 18 yaşındayım ve 1 kez bile tek başıma bir kafeye oturup kendime bir kahve söyleyip,keyifli bir şekilde içtikten sonra evime dönmedim.Düşüncesi bile imkansız geliyor.Bunu yapabilmem icin yanımda mutlaka birinin olması gerekiyor. Şu zamana kadar bir sıkıntı yaşamadım hatta bu yaşadıklarımın anormal olduğunu bile yeni yeni fark ettiğimi söyleyebilirim.Dışarıya gideceğimde benimle gelecek arkadaşlarım oluyor.Fakat üniversiteye gittiğimde ne yapacağımı düşünmeye başladım.Ve inanılmaz korkuyorum. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum
Furkan Çok haklısınız.Bu hastalığın çaresi benim.Dediklerinizi uygulayacağım.Hatta zaten birkaç gündür tek başıma bir şeyler yapiyorum.Çok zor oluyor ve hiç hoşnut değilim ama yalnızca biraz zamana ihtiyacım var :) Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim,ayrıca yararlı önerileriniz için ✨
8.sınıfta bunların hepsini yaşadım.Arkadaşlarımın hepsi eğleniyorken ben sürekli sesiz kaldım çünkü beni yargılayacaklarından korkuyordum herzaman iyi anlaştığım arkadaşlarım olurdu ama karşı cinsle asla yakın ilişki kuramazdım.şuan bunu biraz da olsa yendim en azından günaydın diyebiliyorum buda benim için büyük birşey :D bu asla geçmeyecek bir şey değil zamanla düzelir diye umuyorum
Ben de 9. Sınıfım. Ama zamanla geçmiyo maalesef :// Ben de sf'mi yenmek için birçok yöntem denedim. Sokak insanlarla doluyken dışarı çıkmak vb. hiçbir işe yaramadı. Toplumdan 1 gün uzaklaşsam eski haline geri döndü. 1 ay önce psikoloğa randevu aldım ama aileme çekindiğim için söyleyemedim bile. İkinci defa aldım, bu sefer aileme açıklıcam gidicem derken bir anlık cesaretle söyledim. Bugün psikoloğa gittim. Doktor Prozac diye bir ilaç yazdı, gönderdi. İçmeye başladım umarım işe yarar :(
@@rrumeysa3835 Hiçbir işe yaramadı. Daha sonra Lustral diye farklı bir ilaç daha verdi. O da işe yaramadı maalesef. Pek ümidim kalmadı ilaçlardan sanırım.
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
Şu an öğretmenim çocuklarla aram iyi konusabiliyorum dersimi verebiliyorum ama öğretmenler odası bana işkence bende şöyle bir durum var eğer birini ilk defa gormussem cat cat konuşuyorum gayet rahat bir şekilde ama o kişiyi görmeye devam edersem ve sürekli hayatımda olacak biriyse yandım özellikle akrabalirima karşı o kadar uzağım ki onlarla mümkün mertebe karsilasmamaya çalışıyorum eve misafir gelince hep odalara kaçıyorum beni görmesin aman bana soru sormasın ayni ortamda kalırsam eyvah o dklar bana işkence gibi geçiyor cehennem gibi sanki ya da diyelimki çok iyi anlastigim birri var onunla bir ortama girdim onun yanında çok rahatım konuşuyorum bazende o çok konuşunca ortamdan soyutlasiyirum kesinlikke muhabbetten kopuyirum başka bir âleme gidiyorum sanki 27yasindayim ve artık bu durumdan çok sıkıldım ne yapacağım bilmiyorum artık abu durumda olduğum için sonra kendime aciyorum sonra acimasizca eleştiriyorum sonra gelsin depresyon gerçekten bir girdap gibi hep ayni şeyi yaşıyorum sanki
ben adres yada bu otobüs şuraya gidiyormu diye söylücem adım atsammı atmasammı tam cevap vericem göğsümle gırtlak arası kilitleniyoru sanki maç izler gibi adamın arkasından baka kalıyorum
Keşke benim zamanımda da denk gelseydik lisenin ilk zamanlarında o kadar çok darbe yedimki ilkokulda ortaokulda hem ders hem arkadaş yönünden başarılıydım ama babamın asker olmasından ötürü lisede 4 okul değiştirdim bazı olaylar oldu baya etkiledi beni şuan daha yeni yeni atlattıyorum lütfen devam edin ses tonunu çok rahatlatıcı videolarda gayet bilgilendirici
Sosyal hayatımı fazlasıyla etkiliyor bu olay. Sosyal fobimin olduğunu bilmiyordum aslında araştırınca fark ettim. Zaten disleksi ve diskalkulisi olan bir insanım bir de üstüne bu durum olunca işin içinden çıkamıyorum. Bazı zamanlar cümle kurarken kelimeleri unutuyorum,kelimeleri doğru mu kullanıyorum çelişkisine düşüyorum. Özellikle toplu bir ortamda konuşurken ki bu akraba arkadaş ortamı bile olabiliyor , tirtir titriyorum,elim Ayağım buz gibi oluyor. Aslında çok kitap okuyan bir insanım ama okuduğumu aklımda tutamıyorum,aklımda tutsam da bunu birine anlatamıyor, aktaramıyorum yani kendimi ifade edemiyorum açıkçası. Telefonda biriyle konuşamıyorum mesela korkuyorum yanlış birşey söylerim diye. Konuşarak değil de daha çok yazarak kendimi ifade edebiliyorum. Gazetecilik bölümü öğrencisiyim ve bu sosyal fobi mesleğim de beni çok zorlayacak gibi gözüküyor 😒 (Şunu bile yazarken 10 kere okudum mesela yanlış mı yazdım diye 😞)
Miray K selam. Muhtemelen aynı yaş grubundayız ben de üni öğrencisiyim yaşam şeklimiz kaçınılmaz olarak benzer. Empati kurabileceğim bir arkadaş edinmek bana mantıklı geldi. Ya size?
Arkadaşlar sosyal fobiniz varsa şöyle düşünmek biraz olsun sizi rahatlatabilir, örneğin minibüste inecek var demeye utanıyorsunuz ve aşırı derecede kaygı hissediyorsunuz fakat şöyle bir gerçek var arkadaşlar kimsenin umrunda değilsiniz , ve kendinizi kafanızda büyüttüğünüz kadar önemli de değilsiniz :) sosyal fobiye sebep olan en önemli etkenin "aşırı bir ego" aşırı benlik algısından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Kişi sürekli olayların merkezinde kendini görüyor örneğin kalabalık bir arkadaş grubunda en önemli kişi benim en dikkat edilen kişi benim bu yüzden mükemmel olmam lazım asla hata yapmamalıyım düşüncelerine sebep oluyor. Bunu bir düşünün derim, bunu sizi kötü hissettirmek için yazmıyorum "siz kimsiniz ki insanlar sizi taksın" gibi değil asla sadece insanların hayatında düşündüğümüz kadar bir etkimiz yok bunu bilmek sizi rahatlatacaktır eminim❤
merhaba istanbulda yasayan okumayan ve çalışmayan 18-21 yas arasında arkadaş arıyorum bu kriterlere uyuyormusunuz acaba? beraber arkadaş olup ayni yerde çalışabiliriz zorlandığımız durumların üstüne beraber gidebiliriz
Çocukluğumda ve ergenlik döneminde çok yoğundu. Tutucu, yargılayan, eleştiren ve mukayese eden el alem terbiyesiyle ayıp, günahların çok olduğu bir aile içinde olduğum için vardı. İlerleyen zaman aşımında bu durumu aştım.sosyal fobisi olup da ,üniversiteyi terk edenler, kendisini alkole verenler bile tanıyorum.
Ben 14 yaşından beri insanlardan kaçıyorum önceleri bende çok büyük özgüven eksikliği vardı utangaclikta çok fazlaydı kimsenin yanında fazla duramazdım kendimi rahatsız hissederdim ortaokul bitince bu rahatsızlığım daha çok arttı kilo aldim kilolarımdan utandım insanların bana olan bakışları konuşmaları beni çok rahatsız ediyordu bende onların karşısına çıkmamaya başladım eve misafir geldiğinde kaçtım aile üyeleri dışında kimsenin karşısına çıkmadım bu hastalık yüzünden liseye bile gidemedim yaklaşık 10 yıldır insanlardan kaçıyorum aile üyeleri dışında kimseyle konuşmuyorum kimsenin yanına girmiyorum bu hastalığı nasıl yeniden bilmiyorum dışarı cikamadigim ve insanlardan kactigin için doktora da gidemiyorum cevremdekiler beni deli olarak görüyor deli damgası yemek beni dahada çok üzüyor intihar etmeyi bile düşündüm ama yapmadim hayatım bu hastalık yüzünden mahvoldu çok kötü durumdayım 😩
Yani sahsen tum sorunlarimin farkindayim. Daha dun uzun arastirmalar sonunda tamamen cok unlu olmayan normal ama iyi bir doktor buldum . Seans ucretini 300 tl olarak soyledi. Ben bu parayi nasill verebiliirim. Aylik en az 1200 tl ki videoda da uzun zaman surer denmis. Sistem oyle berbat ki hastayiz imkansizliktan dolayi iyilesemiyoruz, bu durumu bilip daha da hasta oluyoruz.
Evet ama ben iyilestim allaha bin sukur herbalist ismail yildiza ulasabilirsin bana vandan muhammed tavsiye etti dersiniz ben baska carem olmadigi icin ona basvurdum ama hic pisman degilim tonca antibiyotige gerek yokmus meger .
Evden Çıkamaz Hale Geldim Gidip Bi İhtiyacımı Halledememek Çok Koyuyor Yaş 17 Ve Küçük Bir İlde Yaşadığım İçin Arkadaş Edinmede Çok Zor Hiç Arkadaşım Kalmadı Aslında Sorunu Olan Benim Arkadaşlarım Her Haftasonu Biyere Çağırırdır Gelmiyecem Yapmıyacam Diye Diye Arkadaşsızda Kaldım Artık Hiç Çağırmıyorlar. Tek Başım Hergün Üzülüyorum Bu Sene Sınav Senem Ne Yapıcağımı Bilmiyorum Sosyal Fobimmi Var Onu Bile Bilmiyorum Bi Boşluktayım Ne Desem Boş Hayattan Zevk Almamaya Başladım Şuan Yaz Tatilinde Günde 12 Saat Pc Başındayım Ve Hiç Dışarı Çıkmadım Neyse Bunu Kimse Okumayacak Bile.
sosyal fobi, panik atak, anksiyete hepsi var bu şekilde bu hayatı nasıl yaşayacağım bilmiyorum. bazen tanrının beni lanetlediğini düşünüyorum. 15 senedir bu sıkıntılarla uğraşıyorum ve artık çok sıkıldım. normal insanlar gibi kaygısız bir şekilde yaşamayı çok isterdim diyorum zaman zaman. bazende diyorum onlar gibi olmadığım için aslında şanslıyım. ama her halükarda ziyan olmuş bir hayat yaşıyorum ve çok zoruma gidiyor. bir çok konuda yetenekliyim aslında ama. her durumda beni yok eden ve durduran rahatsızlıklarım var. tam güzel birşey olacak hayatımda, ve bir anda boğazımda düğümlenip kalıyor herşey. Ve çevremdekileride mutsuz ediyorum. gerçekten ne enerjim var ne hevesim. kendime en büyük telkinim. ne olursa olsun yaşamaya mecbursun. ki zaten ölümdende korkuyorum.
@@barlasozeken9359 yaşım 32 oldu, gençliğin son düzlüğü başladı. Koskoca bir sıfır. Bitti sayıyorum ben. Üzüntüden 40dan sonra bi hastalık da başlar:) ohh mis
Bende bu sene başladı dershaneye gidiyorum fakat hiç anlamadığım bir şekilde hocalardan çekinmeye başladım bunun getirisinde de sosyal fobi ortaya çıkmaya başladı ne yapacağım bilmiyorum sanırım bir hipnoterapistten yardım alacağım.
Kardeşim bütün yorumlarş okudum beni. 17 yaşım var nerdeyse 10 yaşımdan beri böyle şeyler var.Bir anksiyete var.Her şeyi kafaya takəyorum.Üniversiteye girdim acaba kaç verecekler ne yapacaklar diye kaygı çekiyorum, biri bir laf söylüyor neden öyle dedi diye kaygə çekiyorum.Mesela bir şey öğrenmeye başlıyorum programlama.Başladığım andan beri beynim soru bombardimanına tutuyor beni bu nasıl olacak o nasıl olacak sonrada kaygıya dönüşüyor bunlar.Bir şey öğreneyim drrken sinirleniyorum kaygı çekiyorum beynim susmuyo.Mesela kolumda bir iki kesik var yaz aylarında takıntı haline geliyor hep onun kaygısını çekiyorum.Ama kışda görünmediği için çekmiyorum.Ve birde sosial anksiyetemde var.Bir ortamda bir şey diyecem rezil olacam diye korkuyprum.Yeni biri ili tanışmaya korkuyorum.Mesela universuteye girdiğimde kayət nasıl olacak diye takıntı yapıyordum.Bir kız vardı 2 yıl boyunca ona yakınlaşmaya konuşmaya çalışdım bir türlü selam veremedim.Kızı gördüğüm anda ordan kaçmak istiyordum.Sosial anksiyetenin kötü tarafı onu tedavi etmek için lazım olan psikoloğa falan gitmekde problem oluyor.Problem zaten onun kendisi.Psikoloğa gitmeye bile utanıyorum.Aileme söylemeye de utanıyorum.Ne yapayım ben?Aynısı olanlar varsa yanıt yazsın dertleşelim belki bir çözüm buluruz.
hocam çok güzel konuşmuşsunuz ama benim problemim farklı acaba psikoloğa mı gitmem lazım? size sormak istedim eğer müsaitseniz kısa da olsa bir yanıt yazarsanız mutlu olurum. Hocam ben üni sınavını kazanamdım ve çok kzıdım kendime kötü hissettim aşağıladım kendimi ve 1 sene daha hazırlandım evden nerdeyse hiç çıkmadım. Şuan güzel bir bölümü kazandım ama şunu fark ettim topluluk içinde herkes bana bakınca yüzüm kızarıyor. Ben iç anadoluda yaşıyorum istanbulda yakın bir arkaşım var yazın onun yanına gittim ve arkadaşlarıyla oturuyorduk ve çatalı yere düşürdüm herkes bir anda bana baktı kızardım ve bana kızardın berkay felan dediler sonra daha fazla utandım o an yerin dibine girmek istedim. Bundan sonra 1e 1 konuşurken mesela gözünün içine bakardım ama şuan sağa sola bakıyorum. Bazı kızlı erkekli ortamlara girmek istemeyip bahane uydurup gitmiyorum. Araba sürerken ışıkta bana birşey diyecekelr diyip hızlıca kalkıyım derken kaç kere istop ettirdim. Saçma sapan birşeyde utanıyorum geçen de kuzenimlerle bir araya gelmiştik bana hiç olmadığın gibi birisin felan demişti yani çok samimi birisiyim normalde ama özelikle yeni tanıştığım kişilerle felan soğuk olmaya başladım böyle kasılıyorum hep. İçim cidden çok doldu bu yaz çok farklı geçti benim için. Bu olaylar oldukça üstüme daha çok gifiyorum kendime hep kızıyorum. normalde kız arkadaşlarım olurdu 1 senedir kızlarla sohbetim dahi kalmadı. Geceleri ağlamaya başladım ünviersteyi kazandım ama gitmek istemiyorum. Kendimi çirkin beceriksiz görmeye başladım.
çocukluğudan beri var küçükken annemin arakasına saklanırdım biri bana soru sorduğu zaman kitlenip kalıyor hocalar kızıyor neden cevap vermiyorsun diye o zaman kendimi daha kötü hissediyorum. odamdan çıkmıyorum evden çıkmıyorum sınava giriyorum ellerim titriyor aklımdan herşey siliniyor ve o zamanda kendimi başarısız hissediyorum içime kapanıyorum orta okulda ki ingilizce hocam sınıfta ki herkesi küçük düşürdü(siz ailenize yüksünüz geri zekalı mısınız siz niye okula geliyorsunuz ki gibi şeyler) arkadaşlarım kimse ile konuşmadığım için duygusuz ve soğuk biri dediler bana o zaman daha kötü oldu her şey ben bu durumdan bıktım
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
Sosyal fobi,çekingenlik,utangaçlık.. bunların üçü sürekli birbirini besleyen şeyler ..biri varsa diğerleri kaçınılmaz neredeyse..genellikle gördüğüm bu..karakter yatkınsa aile de dediginiz gibi tuz biber oluyor bu noktada kişinin fobisine.sormak istediğim,eğer S.fobi karakter özelligi ise bu durum atlatilabilirmi ,bu durum genlerimizde var ise bunu tersine çevirmek rahat insan olmak mümkünmüdür neler yapılabilir çok teşekkürler emeklerinize..
Merhaba Öncelikle ilginize teşekkür ederim. genlerimizde yani mizacımızda çekingenlik varsa bunu değiştiremeyiz ancak kontrol altına alabiliriz. yani her çekingen kişi sosyal fobi rahatsızlığına düşmüyor. Ama her mizaç özelliğinin artısı eksisi var doğal olarak bunları bilirsek geliştirilecek yanlarımızda ortaya çıkar. Çekingen bir insan, mizacı girişken olan bir insan kadar rahat hareket edemeyebilir. Aslında etmesi de gerekiyor mu? bence hayır çünkü herkes aynı olamaz. Ama çekingen insan bu özelliğini bilir ve geliştirirse o zaman psikolojik ihtiyaçlarını giderecek hayatını rahatlıkla devam ettirecek seviyeye gelecektir.
@@cenkkahvecioglu Çekingen bir insan, mizacı girişken olan bir insan kadar rahat etmesi de gerekiyor mu? demişsiniz, , erkekse evet. sevgili bulamaz, eş bulamaz. saçma ilişkiler, sağlıklsız eğilimler sergiler.
@@Yolunyolu andaczulal12@gmail.com bu Email adresinden telefon numaranı gönderebilirsin bana ya da kendi Email adresini atarsan ben sana gönderebilirim. Yorumlara telefon numaramızı yazmak pek sağlıklı olmaz
34 yasindayim 15 yasindan beri bu sorunla uğrasıyorum insanin kendisiyle savaşması çok zor gitmedigim psikolog psikiyatrist kalmadi çok ilaç kullandım beni iyi yapmadı yaş geldi geçiyor ne evlilik yapabildim ne arkadaslik edinebildim herseyden eksik yasadim pek umudum kalmadi son umut bi mucize
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
1. Sınıftayken hoca benitahtaya kaldırdı ve matematik sorusunu yapamadım diye herkesin içinde sert bi tokat attı gün boyu ağladım ve sonra gelip özür diledi özür dileyince geçmiyor şuanki durumum belki onun yüzünden hala gözümün önünden gitmiyor o an
@@noyamiserj5016 ama iyi bir nefes terapistine denk gelirsen hayatın kurtulur. Ben nefes terapisini ve yogayı denedim başta çok ilgililer ve kendini çok iyi hissettiriyorlar değişimi hissediyorsun ama bir süre sonra samimiyet ortadan kalkıyor baştan savıyorlar sen de bunu hissettiğin an başladığın yere geri dönüyorsun çünkü hayal kırıklığına uğruyorsun. Bu yüzden işini gerçekten seven insanlara rastlamak gerekiyor bu da şans meselesi mi bilmiyorum
aynı ben şöyle varmı sende iş için konuşuyorsun korka korka heyecanlı panik gibi işe girebilmek için ve eline boş kağıt veriyor form doldurman için ellerin titreye titreye panik gibi aynı his yazarken çok çirkin yazıyorum hızlı yazayımda bitsin diye sonra hastane işi tek başına her insan nasıl hallediyor ya değilmi kolayca bümbüyük hastane her insan kolayca yapıyor işini neden bizler yapamıyoruz korka korka yapamıyacakmışız gibi oluyor bide yabancı numaralar açamama yada arayamama yeni hesap oluşturmak banka hesabı aynı form doldurma daha deminki yorum boş kağıt ellerim ayaklarım kalp gibi atıyor nasıl geçecek bu bide kart için şifre alma çok zor yaaabeni 1 kez dayım zorlamıştı şifreni al diye bende dedimki sonra alırım diye yok şimdi alıcaksın tamm dedim zorladı aboooo telefonu açtı kapattım ağlıyacaktım dayım kızdı ara dedi tekrar aradım açtı konuşmaya başlarken konuşamadım gırtlağımı sıkıyorlar sanki nasıl kötü 1 his ya ağzımdan hiç ses çıkmıyor hani kurban kesildiği zaman o anki ses çıkar ya aynı o ses bendeki ağlıyacaktım herkezin önünde yerin dibine girdim LANET OLSUN
@@sevdaa-go3uc ben kendimi bi ömür boyu toprağın altında gibi yaşıyacağım hep ezilmiş gibi hissedeceğim herkes bir şeyi yaparken ben hiç birşey yapamıyacağım hep utangaç çekingenmişcesine gibi yaşayacağım bende isterim kız arkadaşım yada erkek arkadaşım farketmez ama şu ana kadar bi kızla takılmadığımdan dolayı bir karanlık çukura düşermişcesine gibi oluyorum nerde nerede nasıl davranacağımıda bilmiyorum bundanda ola bilir hiç ortamlarda bulunmadım ki toplumca okulda tahtaya çıkarken sözlü her sene istiklal marş yada ödevlerde küçüklüğümden berri hep bu var okuldan önce bişeyim yoktu hep rezil küstah gibi oldum şimdide öyleyim aman bi hata yapmayayım yaparsam herkesin içinde rezil olacağım yani ölsem gebersem diyorum onuda yapamam diğer dünya var diyorum 4 duvar arasında yaşamayı okadar seviyorum ki keşke 1 ömür boyu böyle sürse acaba bir sevmediğim insanı öldürsem hapiste yatsam düşüncelerim buda nafile
@@sevdaa-go3uc bu hep göyle devam edicek ailemin yanında konuşurken bile bi harfi 4 6 defa tekrarladığım için yüzüm yanıyor gırtlağımı sıkasım geliyor kendi kendimi öldürmek istiyorum bir akrep gibi
@@semihkoseoglu1799 şuan seni senden daha iyi anlıyor olabilirim. Çünkü yaşadım, biliyorum. Yaşamayada devam ediyorum. Lakim geçen yıl benim kafama dank etti youtubeda sf ile ilgili hangi video varsa izledim, sürekli araştırdım. Ve gerçekten de geliştirdim bâya kendimi ama şimdi... Pandemi vesilesiyle insan görmemeyle kötüye gittim. Ama yine de sana tavsiyeler verebilirim. Knk sana çok basit bir şey söylicem HER ŞEY BEYİNDE BİTİYOR ne yazık ki bizim acizliğimiz yüzünden kendi kafamızdaki beynimizi bile doğru düzgün yönetemiyoruz, adeta o bizi yönetiyor. Konuşmak istiyoruz sustuyor. Yapmak istiyoruz,, engel oluyor. Eğlenmek istiyoruz, hayattan utandırıyor. Olay kısaca bu işte öncelikle beynimizin bizi yönetmesine izin vermicez. Tam tersi biz beynimizi yöneteceğiz, onu susturacağiz. Kendi kafamızdaki bir et parçasını bile yönetemiyoruz düşünsene! Düşününce çok saçma geliyor de mi? Şimdi diceksin ki peki nasıl istediğim biri olurum? Beynimi nasıl ben yönetebilirim? Hiçbir şey birden olmaz.yavaş yavaş olacak her şey Bunlarında cevabı: ilk önce kendimizi kabullenme bildiğin her şeyimizle, hatalarımızla, utançlarımızla,vücudumuzla,berbat geçmişimizle,başarızlıklarımızla her şeyi kabullenmek . Evet o gibi şeyler yaşandı ama ben yaşamaya devam ediyorum , geçmişimi değiştiremem . Ve geçmiş artık yok. Yok olup gitti. Kendimi kabulleniyprum. Geçmişimi değiştiremiçeğim ama geleceğim benim elimde , değiştirebilirim yeni bir ben olabilirim. Diyeceksin,, diyeceğiz. Yani, olaya karamsar bakmıcaksın, geçmişine pas pas çekeceksin, her şeyi unutup kendini bu duruma hazırlaman gerek.
Konuşacak birşey bulamayınca insan bozuluyor.o yüzden kaçıyoruz ortamlardan.konuşacak birşey bulamamuzın nedenide dikkat dağınıklığı konsantrasyon olamama galiba.öyle olunca gözlerde kayıyor göz teması kuramıyoruz.Allah yardımcımız olsun
Arkadaşlar çocukluğumdan bu yana aşırısını yaşadım ben ve şuan yaşım 22. Ben hastalığı 19 yaşında felan öğrendim nette araştırarak ve bunun çözümünün olacağını düşündüm kendimce ve kervan yolda düzelir dedim ve başladım. Önce doktora gittim ilaç verdi kullandım faydasını çok görmedim ve kullanmak istemedim bıraktım. 21 yaşımda yani 2018 ocak ayında bir kurumsal mağazada satış danışmanı olarak işe başladım orda ilk ayında diyalogta aşırı zorlandım kimseyle rahat anlaşamıyordum ve sonrasındaki aylarda yavaş yavaş açılmaya başladım ama iş arkadaşlarıyla karşılıklı işle alakalı olmayan diyaloglarımda hala problem var neyse 5.ayımda falan o diyaloğuda yüzde 30 civarında yendim ve 7. Ayımda kendime altın oranda antisosyalfobilik şeyleri katarak ayrıldım işten. Kendi isteğimle değil ama sosyal fobinin etki ettiği bir konuşma yüzündn oldu işten ayrılığım. Kızla tartıştım ve normal bir diyalog olmadı ve onunla kavga ettik çünkü savunmazsızdım :) yani kelime türetemiyordum o yüzden kaba kuvvet uyguladım ona ve sonucunda iş aktifeme son verildi:) O cevap bulamamalar yüzde 40 falan hala devam espiyi anlama yüzde 50 felan söylenileni anlama yüzde 45 felan utangaçlık yüzde 30 var heyecan yüzde 30 felan var ama insanlarla rahatça konuşabilirim hatta ben onları konuşmaya itiyorum bazen onlar cevap bulamyor bana karşı :) bana laf ebesi diyende olmuştur valla ama sadece konuşma o bana derse de dinlerim ama onuda anlarım ama şaka yapsa yüzde 40 ağzıma sıçtı:) çünkü espirelerde geriyim bütün bunlar eskiye oranla böyle ve şuan eskiye göre uludağlar kadar fark var arkadaşlar o iş yeri beni çok ama çok değiştirdi. Bütün bunları yendim ve tek bir sonuç çıkardım: bilgisizim hemde aşırı çünkü konu hakkında bilgi sahibiysen karşındakini ezer geçersin bu şakada olsun kız erkek ilişkiside olsun herneyse hepsini buraya yazamam. Benle irtibata geçebilirsiniz yardımcı olurum😊
Yakında intihar edeceğim her gün baş ağrıları ve kabuslar yaşıyorum yapmam gereken şeylere odaklanamıyorum ortaokul lise ve yaşantımda yaşadığım zorbalıklar beni çok kötü etkiledi 2 haftadır sigara içmeye başladım benliğimi kaybettim ben
Hocam bu kadar zor karışık bi konuyu çok güzel açıklamışsınız Bir soru sorabilirmiyim Benim sosyal ilişkilerde giriş gelişme de problem yok yalnız sonuç kısmında şöyle bir şey geliyor aklıma buda diğerleri gibi beni kırarsa diye bi endişe geliyor Boşuna bunla vakit kaybetmeyeyim diyorum ve sosyal arkadaş edinme isteğim olmuyor Bazende enerji harcıyorum bu durumu aşmak için gerçekten o arkadaş olduğum kişiyle bi sıkıntı oluyor Acaba bunun kökeninde bir travmanın etkisi olabilir mi
Merhaba bende biriyle konusurken ses kısılmasi , konusurken hata yapmaktan korkmak . Okulda tahtaya ciktigimda herkesin benle kotu seyler dusundugu zannetiyorum , herhangi hata yapmaktan korkuyorum , cirkin gozuktugumu zannediyorum , ellerim titriyor . herhangi bi ortamda konusmaya giremiyom . Kalabalik bi ortamda telefonla konusamiyorum . Ama evde durmakta istemiyorum evde cok sıkiliyorum hep gezmek istiyorum az olsada samimi oldugum kisiler var onlarla gezmek iyi oluyor . Ve ben cok enerjik eglenceli biriyim bi ortama girsem kucuk espiriler yaparim yani korkularimdanda kurtulsam on numara olcak benim icin ama psikologa gitmekten gene korkuyorum onunla konusmaktan herseyi ona anlatmaktan . Her neyse inşAllah cevaplarsıniz bir fikir verirsiniz .
Öncelikle ilginize teşekkürler. Bu sıkıntılardan kurtulmanın en etkili yolu korkmanıza rağmen dışarı çıkmaya devam etmenizdir. En korktuğunuz şey başınıza gelse en kötü ne olabilir ki? Zor durumlardır tabi ki ama söylemek istediğim dünyanın sonu olmadığıdır. Üzerine gitmeye devam edin
Seninle aynı düşünceleri düşünümüş olmamız çok rahatlattı. Korktuğun şeyleri yaptıkça yavaş yavaş ilerleyeceksin bende psikoloğa gitmekten çekiniyordum haftalarca hayalini kurdum neler anlatıcağımı nasıl oturacağıma kadar ve en sonunda gittim her haftasonu da gidiyorum artık ve çok yardımını gördüm. Aynı şekilde hep diğerlerinden bir farkım olmadığını ve sıkıcı biri olmadığımın farkındaydım ama yinede insanlarla konuşamıyordum 1-2 kişiden fazla olunca ve o 1-2 kişi de genelde hakkımda '' rem normalde çok enerjik bir insan'' derlerdi ve herşeyin kafamda olduğunu farkettim sonra psikoloğa gitme kararı aldım. Seninde bu kararı almış olman büyük birişey bence umarım yardımcı olmuşumdur
Üç senedir bu illeti başımdan atamadım. Eskiden herkes gibi sosyal bir insandım fakat lise ikide öğretmen zorbalığına maruz kaldım ve bu hale geldim. Ailemin aşırı kısıtlaması zaten cabası. Kısıtlamasalar bu kadar belki arkadaş ortamına girerek yeneceğim ama ailem buna izin vermiyor. Sosyal ortamlara giremez oldum dişim ağrıyor diş hekimine gidemiyorum. Aşı olacağım olamıyorum. Kısaca hayatımı aşırı derecede zora soktu bu rahatsızlık . Bu sene üniversite sınavına girdim sorular bana göre çok kolay olmasına rağmen anksiyetem tavan yaptı kalabalıktan kalbim duracakmış gibi oldu stresten gerginlikten istediğim sonucu alamadım ve mezuna kaldım. İnşallah bir gün gerçekten bu lanet rahatsızlığı yenmeyi başardım diyebilirim:( diyebiliriz... Allah yardımcımız olsun.
yaşadıklarını çok iyi anlıyorum Buse. Yanında biri olmadan dediğin gibi tek başına bu tür şeyleri yapamıyorsun dışardayken. Herkesin sana baktığını düşünüyorsun hep ve özellikle kalabalık yerlerde ister istemez titreme, yüz kızarması, aşırı heyecan gibi hisleri yaşıyoruz ne yazık ki. Ben eskiye göre daha iyiyim, yani daha iyiyim derken hala bu hisleri yaşıyorum ama bir farkındalık kazandım sürekli aynı şeyleri yaşayınca, alışma hissi gibi yani geçici olduğunun farkına varma süreci diyeyim. Sadece şunu unutma, sen bunu yaşayan tek insan değilsin seninle aynı hisleri yaşayan bir sürü insan var inan bana, biliyorum bunu söyleyen ilk kişi ben değilimdir (bana da hep aynı şeyi söylediler) ama diğer insanların da bu hisleri yaşadığının, farkına varıp en azından yalnız olmadığını fark etmen bir nebze olsa da insanı sakinleştiriyor. Eğer yardıma ihtiyacın olursa çekinmeden yaz lütfen yardımcı olurum
Çeşitli hastalıklarda sosyal fobiyi tetikliyor.Örnek olarak esansiyel tremor,kekemelik,genetik obezite vs vs.. Ama şu çok net birşey hayattan kaçarsanız hayat bir o kadar kapılarını size kapatıyor yaş ilerliyor ve artık başarılı olmak isteseniz bile çamura saplanmış araba gibi patinaj çekip duruyorsunuz.. Özellikle spor yapmak ve düzgün bir fiziğe sahip olmak inanılmaz bir özgüven deposu.
@@noyamiserj5016 bir süre önce ilaç kullanmaya başlamıştım ama 2 ay kadar sonra zaten kendimi çok iyi hissediyorum diye bıraktım. simdi her şey en basa döndü bugün aylar sonra ilk defa derste konuşurken çok fazla sesim titredi ve gerildim. tekrar başlamam gerekecek galiba
Eskiden sosyal fobim olduğunu düşünürdüm ve üzülürdüm ayrıca çözemeyeceğimi düşünürdüm. Sonradan keşfettim ki bu kişilik tipimden kaynaklanıyormuş. 16 kişilik tipi var. Kendinizinkini de fonksiyonlara bakarak bulabilirsiniz. Bazen testler yanlış olabiliyor. Fonksiyonları araştırabilirsiniz. Neyse kişilik tipimi öğrenince kendimle bağdaştım. Kendimi daha çok sevdim. İnsanlara ve kendime bakış açım değişti. (INFJ)
![[LIVE] นาทีนี้ต้องพี่ทนาย | ทนายแก้ว vs ทนายไพศาล | #คุยให้เด็กมันฟัง EP.47 (02/11/67)](http://i.ytimg.com/vi/HmquaO-PL_M/mqdefault.jpg)
Sosyal fobi ölmüşsün de mezara gömülmemişsin gibidir, boşa geçer zamanın, elin kolun bağlıdır
Sende varmi şiddet durumu nedir?
@@user-ju1wl4si4t 2 yıldır evden çıkmıyorum
@@floki3068 oo baya ciddiymis
@@floki3068 benimde çok şiddetli ama okula gidebiliyorum zaten biraz da mecburum alıştım artık benim 1/2 senedir varmış henüz 1 ay önce öğrendim artık kabul ettim ve izlediğim videolardan faydalanarak bugün büyük bir adım attım herkesin içinde sesli konuşabildim sokakta yürürken arabalara çekinmeden korkmadan baktım umarım yenerim çok umutluyum
29 yaşıma geldim, gençliğimi aldı götürdü, eğer son seviyedeyse rahatsızlık, dua etmekten başka bir çözümü olmuyor malesef, bu yaşıma kadar antidepresanlar. Vs herşeyi denedim ama nafile, çözümü öyle anlattıkları gibi kolay olsaydı şimdiye çoktan çözmüştüm, mezara girene kadar böyle devam, evlilik vs bizim için hayal sadece 🥺
Sırf insanlar senin o güçsüzlüğünü görmemeleri için soguk umursamaz kimseyle konuşmayan maskeni takarsin
Ama içten içe acı çekersin
@@ahmetkaan4016 :(
Aynen oyle
Merhaba güzel insanlar nasılsınız naber? lütfen şunu bilen varsa bana anlatsın Allah rızası için . Ben insanlarla beş dakka falan konuşurken nefes darlığı yaşıyorum ve şarkı okuyurken nefesim daralıyor halim kötüleşiyor
@@terapiyababa473 en yakın sağlık kuruluşuna başvur efor ekg testi çeksinler vede sigara alkol bilinçsiz spor yapıyorsanız bir an önce kesin vede göğüs kafesinizi sıcak tutmanız tavsiemdir
ben 19 yaşında bir gencim kendimi bildim bileli bu hastalıkla savaşıyorum insanlarla iletişim kuramıyorum bir ortama girdiğim zaman geriliyorum yüzüm kızarıyor terlemeler başlıyor ellerim titriyor bir soru sordukları zaman o sorduğu soruyu düşünemiyorum kitleniyorum çünkü kafamda o anda o kadar soru oluyor ki acaba benim hakkımda ne düşünüyor sakın titreme sakın aptalca davranıp kendini rezil etme gibi beynimdeki bazı cümlelerle baş etmeye çalışıyorum ve böyle olduğu zaman gerçekten karşı taraf için aptal görünen bir insana dönüşüyorum.şu anda üniversiteye hazırlanıyorum ve dershaneye gidiyorum daha doğrusu yazıldım ama orada o kadar mutsuzum ki bir gün gidiyorum 3 gün gitmiyorum.bir psikiyatriden yardım aldım yaklaşık 1 sene önce adam klasik şeyler söyleyip gönderiyor.inanın ben kendi kendime daha iyi telkin veriyorum bir de bir hap verdi onu da hala kullanıyorum ama pek bir fayda göremedim.başka bir psikiyatri buldum ama arayıp randevu almaya bile utanıyorum ya yanlış bir şey söylersem diye.sosyal fobi olan insanların hayattaki zorlukları o kadar fazla ki bu tür insanlar genelde saf ve iyi niyetli oluyor çünkü hayatı boyunca çok fazla arkadaşı olmamış.insanların o kirli düşüncelerine ve sözlerine maruz bırakılmış insanlardır.kendini savunamadığı için insanlar onun üstüne giderek kendini gösterme çabası içine girerler ve bu o temiz kalpli insanların yüreklerine dokunur belki de sırf o insanlar yüzünden hayatı boyunca kendini değersiz görürler lütfen sizden ricam bir şeyi söylerken biraz düşünün empati kurun çünkü eğer bunu yapmazsanız bu bir insanın hayatına mal olabilir
Deniz Free selam benim de 19 yaşında bi oglum var ve bence onun da sen gibi kendi yasiti birine ihtiyaci var onunla arkadaş olsaniz ve birbirinize destek olsaniz çok isterim
@Deniz Free konuşabilir miyiz
Zehra Dokmeci olur
@@kartal1991 şimdilik mmnnyykkdd instagramın varsa buraya msj atabilir misin
Zehra Dokmeci hayalperesttt001
Evet gerçekten zor bi hastalık sokaga çıktıgınızda Ateş basması herkesin sizi izlediğini düşünmek çok acı veriyor
Merhaba güzel insanlar nasılsınız naber? lütfen şunu bilen varsa bana anlatsın Allah rızası için . Ben insanlarla beş dakka falan konuşurken nefes darlığı yaşıyorum ve şarkı okuyurken nefesim daralıyor halim kötüleşiyor
@@terapiyababa473 alerjin veya astımın olabilir mi
@@terapiyababa473 5 şaka iyi ben 2 kelime konuşamıyorum
@@teruunom8454 dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Ben çocukluğumda böyle değildim, toplum önünde şiirler falan rahatlıkla okurdum, her kesle konuşurdum. ama büyüdükce hem annem üstüme çox geldi sonra universiteye girdiğimde taşındığım evkerde ev arkadaşlarım beni bazen dışladılar, ya da bir türden kötülük yapanlar oldu. Ve arkadaş ortalarında sözümün dinledilmediğini gördükce sosial fobiyam yarandı.
@Sasikolog - işe başladım 1yıldan çok oldu. Artık takmamaya başladım. yani insanların benim hakkımdakı fikirleri önemsizleşmeye başlıyor iş mühitini, o stresi görünce. geçinecek kadar para kazanıyir, hem olgunlaşıyorsun da. daha iyi ve özgüvenliyim diyebilirin.
aynısı:(
@@esilaa111 bende aynı knk😭
Ailenizde veya hayatınızda narsist insanlar olduysa da bu fobi oluyor.benim ailem narsistti neyseki uzun yıllar sonra atlatmistim fobiyi.ama gordumki hayatıma narsist insanlar almaya başlayınca bunun sonucunda da fobi tekrar tetikleniyor bunu öğrendim.sosyal fobisi olanların en önemli özelliği narsist insanlara cekilmek
Arkadaşlar işimi değiştim. Daha az stresli ve prestijli bir yere girdim. Şimdi daha iyiyim. Görünüşüme dikkat ediyorum, göz ve burun ameliyyatı oldum, Makyaj, saç, geyim, her şeyi daha iyileştirdim.
Hem kendimin, hem insanların beni daha çok sevdiyini hissediyorum
15 yaşındayım özgüvenli biri değildim yeni tanıştıklarımla ve telefon da konuşurken sesleri hep titrerdi böyle başladı liseye geçtim ve daha da arttı online eğitimde soruları bilsem bile cevap veremiyorum bana soru sorulduğunda elim ayağım titriyo çıkıyorum asla konuşamıyorum eve misafir geldiğinde hoşgeldin bile diyemiyorum yanlış bişey yaparım beni izlerler diye tabak dahi götüremiyorum kızım çoğu kez makyaj giyim kuşam gibi şeylerde ya beni kınarsalar ya bana yakışmamış dersler diye korkuyorum markete gittiğimde kasiyere bulamadığım şeyleri soramıyorum tek bir yerlere gidip gezemiyorum aslında çok samimi ve komik biriyim ama sadece tanıdığım 3 4 arkadaşımlayken bunu gösteriyorum miyopum çoğu kez insanların bana bakıp bakmadığını göremiyorum daha çok endişeleniyorum yüzlerine bakamıyorum hiçkimseyle asla göz teması kuramıyorum sunum yapmam gereken ödevler var yapamıyorum çalışkan biriyim ama kendimi gösteremiyorum ve ben artık dayanamıyorum anneme söyledim geçer diyo ama gerçekten çok zorlanıyorum
@@powerpuffgirls1151 aynı şekilde bende çok zorlanıyorum insanlara bakamıyorum yanlış anlarlar diye göz göze asla gelemiyorum insanlar utangaçlık cesaretsizlik fln sanıyo ama olay öyle değil ne yapacağımı da bilmiyorum
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz. sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz❤️ katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli💕
@@rosesarered5473 teşekkür ederimm ama üzgünüm 🥺
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
@@olcaykahraman4432 hayır şuan okula gitmekten bile korkuyorum bir de zorbalığa uğruyorum çok zor arkadaşların varsa hep konuş gez dolaş onlarla hayata atılmaya çalış 🥺🤍
YETER ARTIK bıktım... KONUŞMUYORUM DİYE HERKES TARAFINDAN DIŞLANIYORUM.. MESELA okulda bahçedeyim diğer herkes bahçede konuşuyor falan ben bir köşede oturup onları izliyorum.. Sınıftan dışarı çıkmyorum içime kapanıyorum. Onları birşey yaparken görünce daha fena oluyorum. Çünkü beni aralarına almıyorlar. Ondan sonra Neden konuşmuyorsun neden yanımıza gelmiyosun neden bize katılmıyorsun onlar beni yanına çağırmıyorlar ki katılyım neden konuşmuyon bi hastalığın mı var diyolar. Dalga geçiyorlar.. Kimse beni Anlamıyor psikoloğa gitsem annem birşeyin yok diyor. Napıcam ben çok utanıyorum herkesten.. Sanki ben bu dünyaya ait değilmişim gibi bazen ölmek istiyorum. Zaten çok alıngan biriyim.. Bu sosyal kaygı mı ne ondan da kurtulamadım.. Biriyle konuşunca nefesim daralıyor,yüzüm kızarıyor göz teması kuramıyorum.. Ama işte beni anlamıyorlar. Ben hep yalnız olucam galiba.. Ama böyle olmakta istemiyorum bana lütfen yardım edebilir misiniz?
Emin ol bende aynı şeyleri yaşıyorum gerçekten çok ama çok kötü bir şey seni çok iyi anlıyorum...
Bu hastalığın çaresi yok bence tek çare ölüm.
Ben de lisedeyken böyleydim
Şimdi yanımda olsaydınız muhtemelen sarılıp aglardık. Beni bana anlattınız gözlerim yaşardı
Tek değilsin.
Bunun sebebi kesinlikle özgüven eksikliğidir. Özgüven eksikliği sosyal fobiye zemin hazırlar , sosyal fobi ise depresyonu tetikler . Neyseki kurtuldum bu illetten üçüde vardı bende . Gerçekten çok zor bir durum insanın hayatının içine edebilecek cinsten yaşamayan bilmez .
@@MrDrunkman21 bir kere terbiyeni takın . Özgüven eksikliği yüksek oranla sosyal fobiyi tetikler . Bunu psikoloklarda söylüyor . Sosyal fobisi olan bir insanın zaten asıl sorunu kendini begenmemesi , diğer insanlarla bir tutmaması , ezik hissetmesinden kaynaklanır. Kısacasi kendine güveni yoktur . Bu yüzden bir süre sonra toplumdan soyutlasir. Yalnızlığın kendinsine daha iyi geldiğine inanmak ister ama bu seferde depresif sıkıntılar içine girmeye başlar .
nasıl kurtuldunuz acaba yardımcı olur musunuz ben de bir sfliyim :(
Bende hem sosyofobi hem de özgüvensizlik var:” sesim asla çıkmıyor kimseye karşı insanlarla konuşasım gelmiyor dışarı çıkasım gelmiyor geçen sene utangaç olduğum için herkes beni eziklerdi okulda,sonra da gitmedim okula cok kötü günlerdi gerçekten aşırı çekingenim eskiden akrabalarımdan bile çekiniyordum (hala çekiniyorum) herkese karşı istemsizce soğuğum bu gerçekten çok zor her şeye ağlıyorum insanlar yüzünden içime kapanık biri oldum ve bu gerçekten çok zor
Geçmiş olsun, vakit ayırıp hayatında nasıl değişiklikler olduğunu yazarsanız bizler de motive olurux
@@minag9830 disari cikiyormusun peki
Sesim çıkmıyor..
Geçen gün birileri bize bir şey sordu.
Cevabı biliyordum ve söyledim. Kaç kere söyledim bilmiyorum ama kimse duymadı.
Merhaba etkili konuşmanın önemli noktalarından birisi ses tonudur. ayna karşısında egzersiz ve sesinizi kaydederek dinlemenizi tavsiye ederim. Siz kendi sesinizi duyduğunuzda nasıl tepki verirdiniz. nerelerde daha vurgulu konuşmanız lazım gibi sorulara bu şekilde cevap bulabilirsiniz.
Teşekkür ederim
@@cenkkahvecioglu aynada kenfi kendime konuşutken biri duyar diye utanıyorum
@@account8842 zaten aşmanız gereken bu düşüncedir. Birinin duymasından utanmadığınızda bu sorun artık yok olacak anlamına gelir o yüzden utansanız da ayna karşısında deneme yapmaya devam edin doğru yoldasınız.
@@cenkkahvecioglu ayna karşısında kendimle konuşmak ne gibi işe yarıyor hocam
Sizi sanki ekranda değil de yanımdaymışsınız gibi hissettim. Keşke herkes bu mesleği sizin gibi , sadece para için değil de severek ve paylaşarak, yapsa. Ilginiz ve paylaşımınız için teşekkür ederim .
İşe giremiyom bu yüzden bıktım insanlardan kaçmak istiyom of
Son durumun nedir ?
@@AzizRumi absulaziz bey siz bu işlemi ilgileniyorsunuz?
Dopamin zarar görmesinden kaynaklı
ARKADAŞLAR SOSYAL FOBİMİZİ YENMEK BİRBİRİMİZE DESTEK OLMAK İÇİN WP GRUBU KURDUK KATILMAK İSTEYEN YAZABİLİR
@@kpsscalsyorum6144 bende gelim
Sosyal fobim var. Bu hastalıkla ilgili onca video izledim ama bana en çok hitap edeni bu oldu. Elinize emeğinize sağlık. 😊
Begenmenize sevindim umarım fayda sağlamıştır 👍
@@cenkkahvecioglu Hocam emeğinize sağlık gerçekten çok faydalı video olmuş. Sayın hocam bir sorum olacak size; ben topluluk karşısında sunum yaparken ve kendimi tanıtırken sosyal fobi şikayetiyle Dr klınik psikoloğa gittim bana regsesyon terapisi başlattı bu hastalıkta işe yarar mı bu terapi? Kalıcı bir düzelme sağlar mı?
Arkadaşlar ben bunu 8 yıldır yaşıyormuşum ve bugün bu nedir diye tam anlamıyla araştırırken sf ile karşılaştım. Kalp çarpıntılarım nefes alımında zorlanmalar vs oluyor. Size diyeceğim tek şey. Umursamayın ! Beyninizin sizi hapsetmesine izin vermeyin! Aşağılık duruma düşseniz bile en fazla ne olabilir? Rezil mi olmuşsunuz. Aman s*ktir edin gitsin. Şuan küfür ettim ama zerre umrumda değil. Bundan sonra hayatı böyle yaşayacağım. Kararımı verdim sizde toparlanın düşünün. Bir tane hayatımız var bu sf denilen kendini birşey sanmış, size hükmetmeye çalışan bir hastalığa boyun eğmeyin! Sizden daha kötü durumda olanlarıda düşünün! Beyniniz ne derse tersini yapın! Zincirlerinizi kırın! Sunum yapamıyorsanız gidin yapın! Gerekirse rezil olun! Bir kere zinciri kırarsanız arkasından herşey gelecektir! Ben başardım! Sizde başarırısınız. Ümitsizliğe kapılmayın! İnançlarınızdan vazgeçmeyin, Herkesin her dediğine kulak asmayın! Kendi bildiğinizi okuyun. Umursamayın! Beyninizin size hükmetmesine lütfen izin vermeyin! Sf sizin hayatınızı mahvedemez. İzin vermeyin. Lütfen. Beyniniz sizi bulunmak istemediğiniz ortama gitmek istemiyorsa kaygılandırıyorsa inadına gidin! Kaygılandığınız tüm yerlere gidin kendinizi rezil edin kırın zincirleri lütfen. Her insan özeldir. Her insan birtanedir. İkinci bir sen yok. Bunu lütfen böyle bil ve yaptığın herşeyi hata olarak algılama. Amaan oldu de geçiştir arkana bakma beyninin düşünmesine izin verme. İnanırsan başarırsın. Bunu okuduktan sonra tüm zincirlerini kır! Yeni bir değişikliğe hazır olun! :)
Meryem Ben büyük bir ölçüde bunun taktiğini öğrendim gibi, yardımcı olmayı isterim eğer istersen
Meryem özel yazabileceğim bir yer lazım
İnan böyle telkinler veriyorum kendime ama dıları çıkıyorum yine aynı durumu yaşıyorum.
Ertyu Ertyu düşünmenin ne ucu var ne sonu. en son beynin bıkıyor düşünmekten oluruna bırak diyosun bitiyo. yürüyüş yap herşeyi unutarak sahilde falan. ondan sonra kendine geliyorsun
Qadir • Beyninin inadına git çünkü beynin sana yapamazsın diyor veya kolayına kaçıyor bizim mekanizmamız öyle sonunu düşünmeden beyninin dediğinin tersini yap özgüven kazan ve mutlu ol !
Öldük, dünyayı şaşkın bırakıp gittik;
Yüzlerce incimiz vardı delinmedik.
Sersemliği yüzünden bilgisizlerin
Renk renk düşünceler kaldı söylemedik.
-Ömer Hayyam
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
@@noyamiserj5016 kendini tanıtır mısın
@@aseris8024 sosyal medya varmı kardesin
Bir sosyal fobik olarak biraz gülümsetici ve biraz da cesaretlendirici bir yazı paylaşmak isterim.Çok güzel anlatılmıştır hayatımız. "Alıntıdır"
İlginç bir fobidir sosyal fobi.
sosyal fobik insanlar dışardan genelde soğuk ve katı görünürler fakat aslında insanları bu denli önemsedikleri için sosyal fobiktirler. dünyanın en masum ve en zararsız insan topluluğudur. çünkü hep ince fikirli olmuşlar, insanların akıllarını okumak için çabalamışlar, güzel gönüllerini ve organizmalarını yıpratmışlardır. aşırı detaycı ve analizcidirler. bunun nedeni ise her zaman ince hesapların, detayların peşinden koşmuş olmalarıdır. örneğin kalabalık bir otobüse bindiklerinde genellikle stop tuşlarının oraları gözetlerler çünkü herhangi bir rezillik çıkmadan inebilmek onlar için önemlidir. "lütfen düğmeye basar mısınız" demeden önce bin tane teori üretebilir kafasında. çünkü müthiş derecede empatiktirler. bu yüzden de beyinlerinde amigdala kısmının aktivitesi müthiş oranda yüksektir. ancak şu vardır ki her haltı olumsuza çektikleri için pek de empatik oldukları söylenemez. karşıda ki insan iyi birşey düşünüyor da olabilir...
yemeklere, davetlere katılmazlar. çünkü terleyecekler, yüzleri kızaracak, insanların gözlerinin içine bakamayacak, elleri titreyecek, kalpleri küt küt atacak, boyun kısımlarından yukarıya doğru baş kısımları titreyecektir. fakat bunlara karşın sosyal fobili bir insana dönüp de "yahu kardeşim niye bu kadar heyecanlısın?" demek müthiş abes kaçar. çünkü hormonal olarak da artık bir bozulma yaşamışlardır. yani evlerine misafir geldiği zaman onlarla konuşma sırasında bile aşırı heyecanlı ve şaşkındırlar. yine söyleyelim; dünyanın en masum insan grubudurlar.
efendim bir diğer huyları da mükemmelliyetçi olmalarıdır. yani hata yapma lüksleri yoktur. insanlara karşı pasif ve rezil bir konumda olmamak için mükemmel ve harikulade görünmelidirler. bu yüzden onlara bir görev verildiği zaman sorumluluk sahibidirler fakat bocalama kat sayıları bir hayli yüksektir. herşeyin kusursuz olmalarını isterler çünkü. kıyamet kopsa dahi sorumluluğun kendilerine ait olduğunu düşünebilir bu tatlıcıklar.
sosyal fobik insanları ölü olarak görmemek lazım gelir. insan sarrafıyım diyen esnaf gelsin benim götüme anlatsın onu.. sosyal fobik insanlar kadar toplumu iyi analiz edebilen, insanları bir elekten geçirircesine süzen başka biri yoktur. kültürlüdürler, nedeni ise malumdur efendim. kendilerini eve kapatırlar, kitaplarla, filmlerle, dizilerle haşır neşir olurlar, her konuda bilgi sahibi olmuşlardır. hayatı biliyorum diye geçinen hödükler gibi ot gezmezler. mizah anlayışları çok gelişmiştir. arkadaş ortamları da vardır fakat bir yere kadar. örneğin arkadaşlarıyla sohbet ederler, gülerler, tartışırlar (fakat kendi düşüncesini fazla savunamazlar). ancak arkadaşları "hadi şuraya gidip yemek yiyelim", "azıcık karıya kıza akalım" dedikleri vakit sosyal fobik insan hadi bana eyvallah diyecektir. karıya kıza akmayı ne kadar isteselerde akamazlar. özetle bu hayata karşı piç değildirler, tertemizdir bu şerefsizler.:)
iyi sırcıdırlar. güvenilir, sorumluluk sahibi, kendini bilen, içinde müthiş kimlikli bir insan olsa da bunu dışarıya yansıtamayan insanlardır. hep gizemli bir yanları vardır. onları tanımak mümkün olmadığı için tanıyorum diyen arkadaşları babaannemin ayağını yalamak zorundadırlar. çünkü tanımıyorlardır efendim, mümkünatı dahi yoktur. ayrı bir gezegendir sosyal fobilinin yaşadıkları. bir de bunlar isviçre, belçika, los angeles adamlarıdır. türkiye gibi fazla katı ülkelerde çok daha fazla yıpranırlar. çünkü inanın bana ülkemizin kültürü henüz sosyal fobik insanları anlayacak kapasitede değil. asosyalin anlamını bilmeyenler, sosyal fobik bir insanın duygularını nasıl kavrayabilirler ey ademoğlu? piç erkeğin peşinde koşan kızlar, ergen beyinli lanet liseliler, menfaatçi insanların yanında emin olun siz sosyal fobililer; cennetliksiniz. o yüzden sağ taraflarında sürekli bir acı vardır çünkü sağdaki melek sürekli sevap points atar onlara...
inanın onlar hakkında teknik, klinik, sosyal, hobileri içeren binlerce sayfalık bir kitap yazabilirim. çünkü kitap gibi insanlardır. lâkin önemli olan, şu elmas parçacıklarının sayfalarını çevirebilme cesaretini göstermektir. hayat sizin için 'koy götüne' felsefesi içeriyorsa, onun için 'her zaman iyi görünmeliyim' felsefesini içerir. kesinlikle hasta değildirler. sadece mükemmel olma huylarının verdiği olumsuzluklarla mücadele ederler.
son olarak kendinize "ne olur?" sorusunu sorun.
rezil olsanız ne olur? titreseniz ne olur? yanlış bir kelime kullansanız ne olur? sesiniz titrese ne olur? para üstünün yanlış olduğunu söyleseniz ne olur? hiçbir şey olmaz.
hayat, sizleri anlayabilecek kadar yürekli olsaydı yuvarlık olmazdı pıtırcıklarım. öpüyorum sizi, şirinleri bir tek siz görebilirsiniz...
mutluluktan ağladım. teşekkürler :)
@@nioddi Rica ederim.
Ağlamak üzereyim. Cidden beni anlatmışsınız. Sosyal fobim olduğuna şuan tam olarak emin oldum. Çok teşekkür ederim...
@@melekafsar7752 Rica ederim, facebook ta "Sosyal fobi anksiyete kaygı " isimli grup var katılıp başa çıkma yöntemleri ile ilgili bilgiler edinebilirsiniz, ben şu an daha iyiyim mesela
@@menalaus34 maalesef Facebook kullanmıyorum ama başka yöntemler araştıracağım. 😊
Hocam benim SF fobim Otorite Sahibi Kişilerin Yanında Hortluyor.
@@justpassingthroughh senin içe dönük sf kardeşim allah yardımcın olsun .piskiyatriye gt hayatın degişsin
Böyle bir videoya emek verip bilgilerinizi aktardığınız için çok teşekkür ederim. Ben sosyal fobiyle ilgili bu kadar araştırma yapmama rağmen hiç bu kadar tatmin edici bir anlatıma rastlamamıştım. İşini iyi yapan insanlar sayesinde işini iyi yapan biri olmak için hevesleniyorum.
Izzet güllü izlemenizi tavsiye ederim çok faydalı olacaktır. inşllah iyi olursun
ben sosyal fobisi olan birisi olduğumu tam şuan öğrendim bi ortama giremiyorum arkadaşlık edinemiyorum arkadaş ortamında bile kendimi garip hissediyorum ve düzgün bi konuşma yapamıyorum kimsenin yanına gidip bişey isteyemiyorum benimle konuşulmadığı sürece konuşmuyorum birisi benle arkadaşlık edinmeyi istemediği sürece arkadaşlık edinemiyorum ki benimle arkadaş olmayı isteyen biriyle bile utangaç hatta çok utangaç konuşup davranıyorum bazen ya beni istemezlerse diyorum ya beni aralarında gereksiz görüyorlar ise diyorum ve hayatı böyle geçirerek zevk alamıyorum tek zevk aldığım şey bilgisayar oynamak çünkü başka şeylerden zevk alamıyorum herşey gereksiz geliyor evde kimse yokken bile dışardan birilerinin beni izlediğini düşünüyorum ve utanıyorum evimde bile rahat bişeyler yapamıyorum Ailem bana bırak şu ekranı arkadaşlarınla gez yani sosyalleş diyor ama ben bundan korkuyorum ve diyemiyorum ki ben insanlardan utanıyorum diye hayat bana zehir gibi geliyor ( dahası var fakat uzatmak istemiyorum Allah yardımcınız olsun )
Aynı şeyleri yaşıyorum umarım aşarız bu durumu
Okuyormusun
Simdi durumunuz ne
@@birgaripkemanc5705 dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Annem misafirlikte kizlar konuşmaz diye büyüttü beni. Küçükken kalabalık bir ortamda, akrabalarımla, komsularlayken konuşmaz, fikrim olsa içime atardım. Ebeveynlerim çok koruyucu ve eleştirel. Her attığım adım değerlendirildi ve genelde olumlu olanlar başarılarım hiç konusulmadi. Şimdi ev kedisiyim, telefonla konuşmak beni gerer, konusmamayi tercih ederim. Kalabalık ortamlarda bulunmam.
Ailemizin yetiştirme tarzından oldu bunlar. Hep eleştirdiler bizi. Umarım siz çocuğunuzu özgür kendine güvenen bir birey olarak yetiştirirsiniz
@@AA-pc6gb ben sağlıklı bir psikolojiye sahip olmadığım için evlenmeyi dusunmuyorum henüz. Ama iyilestigimde tabiki daha bilinçli davranmak için elimden gelen çabayı göstereceğim. Şimdi çokça video, kitap ve kurs var bunun için.
20li yaşların başında İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz zorlandığımız durumların üstüne beraber gidebiliriz.
Allah onları bildiği gibi yapsın onlar yüzünden bu haldeyim sürekli eleştiri aşağılama küçük düşürme
@@Glo_1323 dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Bazen de çocukluk travmalarına bağlı olarak da ortaya çıkabiliyor. Travma iyileştirme çalışmaları sosyal fobiyi hafifletebiliyor. Benim tecrübem naçizane hocamız daha iyi bilir. Video paylaşımı için teşekkürler, saygılar.
Ilginize teşekkür ederim Sibel hanım
bu travmaları yaşayanlar bilinçaltı temizleme videolarını 21 gün yapsın olabilir
Çok mantıklı geldi bana sezeryan doğum küçükkene kafayı birşeye vurmuş olma ihtimali küçük olduğundan sen bunu bilemeyebilirsin cinsel saldırıya uğramış olabilme havale geçirme vb çoğaltılabilir
aynı ben şöyle varmı sende iş için konuşuyorsun korka korka heyecanlı panik gibi işe girebilmek için ve eline boş kağıt veriyor form doldurman için ellerin titreye titreye panik gibi aynı his yazarken çok çirkin yazıyorum hızlı yazayımda bitsin diye sonra hastane işi tek başına her insan nasıl hallediyor ya değilmi kolayca bümbüyük hastane her insan kolayca yapıyor işini neden bizler yapamıyoruz korka korka yapamıyacakmışız gibi oluyor bide yabancı numaralar açamama yada arayamama yeni hesap oluşturmak banka hesabı aynı form doldurma daha deminki yorum boş kağıt ellerim ayaklarım kalp gibi atıyor nasıl geçecek bu bide kart için şifre alma çok zor yaaabeni 1 kez dayım zorlamıştı şifreni al diye bende dedimki sonra alırım diye yok şimdi alıcaksın tamm dedim zorladı aboooo telefonu açtı kapattım ağlıyacaktım dayım kızdı ara dedi tekrar aradım açtı konuşmaya başlarken konuşamadım gırtlağımı sıkıyorlar sanki nasıl kötü 1 his ya ağzımdan hiç ses çıkmıyor hani kurban kesildiği zaman o anki ses çıkar ya aynı o ses bendeki ağlıyacaktım herkezin önünde yerin dibine girdim LANET OLSUN
Cok dogru
Sosyal fobiyi yenmek için öğretmen olun. Öğrenci iken bende vardı 23 yaşındayken öğretmen olunca geçti.. nasıl bir meslekse hem sosyal fobi hem sahne korkusu tarih oldu. (25 yaşındayım)
Ben de öğretmen adayıyım inşllah dediğiniz gibi olur 🐈
Ünide çok zorlandınız mı?
Ben öğretmen olarak öğrencilere çok rahat anlatıyorum hatta bir kişi olunca da anlatıyorum birkaç kişiden fazla yetişkin olunca çok heyecanlanıyorum sesim titreyince daha çok geriliyorum of of geçmez bendeki
IZZET GÜLLÜ Izlemenizi tavsiye ederim çok faydalı olacaktır. inşllah iyi olursun mutlaka takib edin dostlar
peki sf nasıl geçile bilir valla bu 1 ömür boyu ölene kadar böyle sürerse 1 gün intiahr edip haberlere çıkıcağım dünya benim içimdeki ruh cehennem yaa
Arkadaşlarınızı çok iyi seçin,özellikle karakter gelişimi zamanındaysanız.Size dış görünüze göre daim eleştiri yapan,sizin değersiz olduğunuzu düşündüren arkadaşlarınızdan uzak durun. Bu insanlar sizi kendilerinden bağlı vaziyyete getirirler.Küçük bir güzel söz söylediğinde de çok sevinirsiniz.Yaptığınız iyi işleri gözardı ederler.Böyle yaptıkça ona çok bağlanırsınız.Lakin bundan sonra asıl benliyinizi itirirsiniz.
Canlı derslerde hoca okuma yaptırıyor sesim titriyor kelimeleri karıştırıyorum sanki kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyorum kendimi tutamıyorum derin nefes almaya çalışıyorum ama olmuyor sunum okurken de aynılarını oluyor artık yenmek istiyorum :(
Önceden konuşmak için kendimi ayarlıyorum ama konuşamıyorum kendimi çok kötü hissediyorum artık 😔
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz. sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz❤️ katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli💕
Bu yaşadığin durum birçok kiside var biliyormusun söyle bir onerim var canli derslerine katilmadan önce işleyeceginiz konulara bir göz atsan eksiklerini belirleyip derse saglam bir şekilde hazırlansan hatta oğretmeninin derste anlattığı birçok şeyi sen biliyor olsan hala ayni hissedermiydin?bence hayır;-)
@@cglelif1881 sen öyle diyorsun kolay hoş ama ben derse girmeden önce zaten göz gezdiriyorum ama hoca soru sorduğunda işler değişiyor
Önce bunu kabul etmelisin ve yeneceğine dair inanmalısın ve umutlu olmalısın hastalığı sevmemek yerine sevmeye çalış ve kendi kendine seni yeneceğim de seni yeneceğim, başaracağım, çünkü bugüne kadar neler başardım bunuda başaracağım de ve izlediğin videolardan faydalanarak birşeyler yapmaya çalış bu çok uzun bir süreç olacak hepimiz için bazen başaramayacaksın umutsuzluğa düşme sakın yeniden devam edeceksin yeniden ve yeniden ve bunun sorunu da biraz özgüvensizlik sana (13 soruluk özgüven testi ve özgüven kazanmanın 9 yolu) videosunu izlemeni ve uygulamanı tavsiye ederim ben dün başladım bugün de büyük bi adım attım başaracağına inanıyorum güçlü insan unutma sen cok güçlüsün
Rabbim hepinize saglik sihhat ve bol para versin
Hocam icten ice kendimin bu fobiden kurtulmak istemedigimi farkettim. :(
Bir cok insan oyle aslinda hazir olunca kurtulursunuz :)
19 yaşında üniversite sınavına hazırlanan biriyim ve aynı zamanda bununla uğraşıyorum. O kadar zor ki anlatamam. İnsanlar arkamdan konuşuyor neden böyle diye. İçimden neler geçtiğini bir bilseler... Dışarı çıkmak istiyorum ama dışarda insanların gözünü üstümde hissettiğim için çıkamıyorum. Misafir gelince hoş geldiniz demeye bile çekiniyorum bu yaşta. Üniversite sınavı da eklenince üstüne bir de... Bilmiyorum çok yorgunum
Ben 1 yıllık internetden arkadaşlarıma ismimi söyleyemiyorum, yüzümü gösteremiyorum, sesimi hiç kime duyuramıyorum. Hiç kim ismimi bilmiyor, yüzümü görmediler, sesimi duymadılar...
Insanlar senin içinde ne yasadığini bilemez ya da senin bugune kadar nasil bir hayatinin oldugunu neler yasamıs oldugunu bilemezler gerçekten senin için değerli olmayan insanların senin hakkindaki düsuncelerini onemsememekle basla bu işe.Ha birde şu yasaklar daha da azaldı sen hangi ilde yasiyorsun bilmiyorum kendine bir gun ver koca bir gün ve bu gunu kendinle basbasa dışarıda gecir.Kendini dogaya bırak rahat ve özgür takıl çünki inan dısarıda herkes kendi meşguliyetinde seni çokta umursamayacaklardır:)Ve bu durumun seni bir çukura itmesine izin verme bunu yenmeye gücun var daha gençsin ideallerin olsun bu durumu önemsemedikçe düzeldiğini farkedeceksin.
@süreksiz ama limitli Öyle
@@Sebter Üniversiteyi kazandığında online ders olmazsa ne yapacaksın? Bu beni mesela çok kaygılandırıyor.Başka bir şehre gidemem arkadaşlık kuramam, hiçbir şekilde hareket edemez donar kalırım. :( Üni kazanmadan önce bu hastalıktan kurtulmak için Psikoloğa vs gidip bu durumu kontol altına almalıyız.Öbür türlü çok zor.Ben mezuna kaldım bir de üniye gidemedim...öyle işte
@@alonegirl9824 Evet bunu ben de düşündüm. Umarım bir süre uzaktan olur diyorum çünkü O sürede özgüvenimi yerine getirecek şeyler yapabilirim. Yapabiliriz. Umarım istediğin yeri kazanırsın
O kadar ozguvensizimki evden disari cikamiyorum, ailemden bile utaniyorum 🤕
Baya siddetliymis
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz. sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz❤️ katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli💕
@@rosesarered5473 ben katilmak istiyorim
Ben 1 yıllık internetden arkadaşlarıma ismimi söyleyemiyorum, yüzümü gösteremiyorum, sesimi hiç kime duyuramıyorum. Hiç kim ismimi bilmiyor, yüzümü görmediler, sesimi duymadılar...
@@proculous6493 neden?yüzunu göster ismini söyle haydi basla biryerden ve bunun üstune gittikçe ne kadar rahatlayacaksın bunu düsün😜
Müzik sesi sizi dinlememi olumsuz etkiledi.Bilgilendirmeleriniz için teşekkür ederim
Bence iyi bir doktor/psikolog/terapist bulmak mesele. Şu ana kadar çok doktora psikoloğa gittim ama hiç içime sinen biri olmadı maalesef. Kimi beni anlamadı umursamadı kimi acıyan gözlerle baktı kimi sadece ilaç yazıp yolladı artık uğraşmaktan da bıktım. Ben de kendi haline bıraktım. Yoruldum çünkü..
Acıyan gözlere maruz kalmak berbat bişey çok aptalca birşey
Benim gibi hic evden cikmayan Var mi
Ben, bazen mecburen çıkmak zorunda oluyorum ve çok zorlanıyorum
Ben zar zor ise girdim iki senedir calisyorum ama işkence gibi geliyor insanlar a bakıyorum nasıl bu kadar rahat olabiliyolar yada ben niye bu kadr birinin yüzune bakamayacak kadar zor durumdayım bilmiyorum ben kendime yardim edemiyorum .ama benden baskasida bana yardım edemez bi sene boyunca ilaç kullandım onun sayesinde ise girdim ama bi sure sonra eskiye döndüm ALLAH bize sabir ve dayanma gücü versin ben dayanamıyorum artik
@@mehmetacar9575 terapi gör terapi gördükçe üstüne gitmeye cesaret ettikçe aşılıyor
@@rahatkacanagac teşekkür ederim ama terapiden bile cekiniyorum yani doktora gitmek bile iskence
Mehmet Acar aynı durum istersen konuşabiliriz
21 yaşının içerisindeyim 9. sınıftan beri sosyal kaygı bozukluğu yaşıyorum doğru düzgün arkadaş çevrem olmadı dostum diyebildiğim kimse olmadı kimsenin en yakın arkadaşı olamadım olmayı çok istememe rağmen. İlkokul ve ortaokulda o kadar aktif bi insandım ki şuan geldiğim durum çok çok farklı içimde savaş veriyorum bunu aşmak için ama bir işe yaramıyor giderek daha da kötüye gidiyor bu durum. İnsanlara ters ters bakıyormuşum gibi geliyor normal bakışım ama öyle geliyor neredeyse herkese bundan dolayı da çoğu kişi benden çekiniyor üstüne benim çekingenliğim de eklenince kimseyle arkadaşlık kuramaz hale geldim. Bazen bana iyi davranan yeni insanlarla tanıştığımda geceleri kendimi onlara anlatırken buluyorum yanımdaymışta dertleşiyormuşuz gibi içimde biriken neler varsa anlatıyorum onların bana söylediklerini telkinlerini hayal ediyorum onları konuşturuyorum bu beni rahatlatıyor mu daha çok mu üzüyor bilmiyorum. Çoğu gece benim için zor geçiyor düşünüyorum düşünüyorum ağlıyorum sonra uykuya dalıyorum. Ama hep içimde geleceğe dair güzel şeyler kurmaya çalışıyorum ilerde değişeceğimi ümit ediyorum. Bunun yanında saçlarım da döküldü özgüvenimi iyice kaybettim . Garip geliyor çevremdekilerin benden bu kadar farkı olması benim böyle olmam. Yeni bi ortama girdiğimde konuşamıyorum kendimi ifade edemiyorum istediğim gibi karşıdakiler benden sıkılır mı boş konuşuyorum diye düşünürler mi diye düşünmekten susup kalıyorum onlar birşey demedikçe sohbet olmuyor birşey sorsalar bile heyecanlanıyorum terliyorum beynim durmuş gibi hissediyorum konuşacak birşeyler bulmaya çalışırken. İnsanların bana öyle bi bakışları var ki içim parçalanıyor onu fark ettiğimde. Yazacak çok şeyim var ama aklıma bunlar geldi şimdilik
Çok iyi anlıyorum seni
Fobi seviyen baya şiddetli heralde
Evet özellikle bakış konusunda katılıyorum,sürekli sert ya da yorgun(!)diye nitelendirilmekten çok sıkıldım üstelik kendimi açıklayamıyorum da ,normalde bi konuşma bozukluğum yok fakat insanlarla konuşurken cümle kuramıyor ya da kursam dahi anlaşılmayacak derecede çok sesim titriyor şimdi ben bunu nasıl atlatabilirim ki?
20li yaşların başında İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz zorlandığımız durumların üstüne beraber gidebiliriz.
Okuyor musun kaan
Kimseyi umursamayın insanların ne dediği umrunuzda olmasın. Çıkın sokağa bağırın ilgiyi üstünüze çekin t-shirtünüzü çıkartın insanların yürüdüğü yola oturun aykırı olun , olmaya çalışın bi süreden sonra umursamıyorsunuz :)
Okuyor musun fobin şiddetli mi.
Çoğu zaman aptal gibi hissediyorum.
İstanbul'da yaşayan sosyal fobili utangaç çekingen arkadaş arıyorum İstanbul'damisiniz acaba? Beraber arkadaş olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz..nNnjNnj
Gelişme varmı
Bəndə o hastalikla ugrasiyorum. 30 yasindayim hala korkuyorum biriyle iletisim kurmaya. Cocuklugum gencligim bu korkum yuzunden hic yasanmamis gibi. O kadar pismanimki cocuklugum gencligim hep yalnaz eve tikili bir halde gecdi. Yine korkuyorum disari cikmaya. Calisçak istiyorum amma basaramazsam diye korkuyorum. Hic kimseyi umursamadan yasamayi cok isterdim
Bende senin gibiyim pskilojim çok bozuk bütün gün evdeyim derslerinde iyi degil
Arkadaşlar izzet güllü hocamızı izleyin 4 senedir denemediğim yöntem kalmadı izzet hoca sayesinde değişti
Evet gerçekten izzet hocanın videoları işe yarıyor
Spor ve uzun yürüyüşler iy geliyor. İnternette depresyonla ilgili köpek sembollü bir animasyon filmi var. Onu izleyin. Aslında bu hastalığı anlatıyor.
Sosyal fobi serotonin hormonunun eksikliginden kaynaklanir.Spor serotonin hormonunu artırır.İyi hissetmenizin sebebi budur
Tek yürümek yanlış mı sizce
Hocam 17 dakika boyunca beni anlattınız. Hocam ben çok uçlarda yaşıyorum. Yani kendimi bir televizyon programına katılacak kadar özgüvenli buluyorum. Üniversitede staj yaparken arkadaşlarımın arasında en aktif öğretmen bendim öğrencilerle muhabbet etmeye çalışırdım. Ders anlatırdım. Ama diğer yandan yolda yürürken birileri gülüyorsa bunu hemen üzerime alıyorum. Ya da bir adres sormaya bile çekiniyorum. Bunlar sizce de çok uç değil mi?
Merhaba Sercan anlattıklarınız sanki kuşku ve şüphe ile daha çok ilgili sanırım. ama sizi görmeden detaylı bir şey söylemek zor tabi ki
Telefonda bile biriyle konuşurken nefesin daralır kalbin küt küt çarpar konuşamazsın... Bunu yenmeye kararlıyım artık olmak istediğim insan olmak istiyorum. Sohbet etmek bu konuda veya herhangi bir konuda dertleşmek isteyen arkadaşlarım varsa her zaman buradayım birlikte bu iğrenç durumdan kurtulacağız !
Yas kaç kardeşim
@@user-ju1wl4si4t 18
@@enesd5392 sosyal fobi seviyen ne peki
@@user-ju1wl4si4t ileri seviye :D
@@enesd5392 benimde öyle
Bazen markete gitmeye bile utanıyorum.Sesim öyle kısık oluyor ki.Deliler gibi sevdiğim insandan kaçmaya başladım uzun bir süre,sonunda o da bıktı.Müzik dinlediğimi yıllarca gizledim.Şiirlerimi sakladım.Birilerini gördüğümde yolumu değiştim.Birisinin önünde durmadan yüzüme dokunmam.Bazen yataktan çıkmama isteği.Arkadaş ortamı bile zehir olmaya başladı.Her kes makara yapar,ben rezil olmamayı düşünürüm anca,her şeyi mahvederim.Her kesin arkamdan güldüğünü düşünmekten nefret ediyorum.
Kardesim derdink anliyorum bu lanet olsai sosyal fobiyi bende maruz kaldım sana tavsiyem hic bir seye kafana takma iste stresten elerin titremesi boynun titremesi sesinin kisik olmasi utanman bunlari yaşadım boynun elerin titriyormus titresin insanlar tuhaf bakar baksin sen kendine engelemeye calisma kendinle savasma kendine rahat bırak hic birseyi kafaya takma cani ceheneme insanlar cok mu mukemmel degiler birak elestirsinler birak bamainlar sende bak ailen baski kuruyor gerekkrse seaine yukselt hayatini kendin yonlerdirecegini onlarin ilgilendirmeyeceklerini soyle yani demek istegim bu durumunun ne kadar zor oldugunu biliyorum ama takma salla gec kim ne derse desin sen sen ol o sana yeter yok bana sunu der rezop olurum kimse rezil oluyormu ol ne olacak biraz uzattim kusura bakma ama kendinden vazgecme sen sen ol kimse semden mulemmel degil kimse kimseden ustun degil dediklerimi bir dusun umarim fobini yenenrsin
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Doktor bey bende çok utangaç bir insanım dışarda yürürken sanki insanlar beni izliyormuş hissine kapılıyorum zaten okb olduğumda dahada arttı
Reis yakışıklısın yav niye öyle düşünüon
Bende öyleyim 😔
@@Yurdagulx ben de instagram var mı
Dışarıya çıktığım an ayaklarımı hissetmiyorum yürümek bu kadar zor olmamalı
Sosyal fobili bir arkadaş arıyorum 21 yasindayim istanbulda yaşıyorum kendi kararimi veremeyen tek başına yaşamaktan sıkılan biriyim kendim gibi biriyle arkadaş olmaktan çekinmiyorum çünkü o da benim gibi
Hayat çok zor oluyor hiç istediğiniz şeyi yapamıyorsunuz toplumun düşüncesi sizin düşüncenizin önüne geçiyor ve herzaman toplumun sizin hakkında negatif düşünceleri var gibi düşünüyorsunuz. Bende isterim arkadaşlarım olsun köşedeki sessiz çocuk olmayayım herşeyi kafama okadar takmayayım ama istediğim hayat bu değil kesinlikle değil
İnstan var mı fake hesabın falan çünkü ben kendi hesabımdan yazmaya da çekiniyorum da.16 yaşındaymışsın öbür videoda da yorumunu gördüm ben de 16 yım :)
@@znwmzn var
@@znwmzn emirhn1. 1 bu hesap
Play Music benimde hp.st.01
26 yaşındayım ailemle iletişimim iyi değil, dostum veya arkadaşımda yok bazen iç bunaltılarımdan dolayı günde 16 17 saat uyuyorum. Kendimi hiçbir alanda geliştiremedim. Hayatım boyunca bir kız arkadaşım oldu 1 ay sürdü ve bana üniversite okumana rağmen kendini geliştirememiş asalak gibisin demiş sonra ayrıldım tabi. Bu halimi danışmadığım kişi, gitmediğim doktor kalmadı desem yeri var, sanırım benim hayatımında bana cilvesi bu olacak: yalnızlık...
Çevremdeki herkesten tiksiniyorum ve böyle olmaktan nefret ediyorum
evet, herkes cok tiksindirici.
@@dorko2133 kesinlikle
Aynen katılıyorum. Kendimdende nefret ediyorum insanlardanda. Hayattanda nefret ediyorum. Neden bizi buldu bu hastalık 😔
@@AA-pc6gb 😔
@@AA-pc6gb Bende de sosyal fobi hastalığı var napıcaz biz ya
Dışarı çıkamıyorum insanlarla bir arada olamıyorum kendimi evde daha rahat ve kendim gibi hissediyorum,dışarı çıkınca daha kötü oluyorum eve ağlayarak geri dönüyorum ve odama kapanıp ağlıyorum eve misafir fazla gelmiyor ama gelince yüzlerine bakamıyorum kasılıyorum kendimi sıkıyorum yemek yiyemiyorum sadece oturuyorum ve hareket edemiyorum yutkunamıyorum bile ailem beni anlamıyor sen böyle olmaya devam et gibi cümleler kuruyorlar
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Bende anksiyeye sosyal Anksiyete bozuklu vee Gizli narsistlik var. Depresyona girdim artık tedaviside imkansiza yakın. Gelecegimi goremiyorum. Hepsi ailemin yuzunden
İstanbul'da yaşayan sosyal fobili utangaç çekingen arkadaş arıyorum İstanbul'damisiniz acaba? Beraber arkadaş olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz..nNnjNnj
Gelişme varmı
29 yaşıma geldim, gençliğimi aldı götürdü, eğer son seviyedeyse rahatsızlık, dua etmekten başka bir çözümü olmuyor malesef, bu yaşıma kadar antidepresanlar. Vs herşeyi denedim ama nafile, çözümü öyle anlattıkları gibi kolay olsaydı şimdiye çoktan çözmüştüm, mezara girene kadar böyle devam, evlilik vs bizim için hayal sadece 🥺
Kardeş Ankaradamısın
Ya bende şu şekilde oluyor.Dışarı çıkacağımda atiyorum arkadaşlarımla buluşacaksam ya da dışarıda bir işim varsa gideceğim yere tek başıma yürümek istemiyorum.Evden çıkmadan önce bunu düşünmeye başlıyorum.Kim benle gelir acaba? veya birini arasam onunla konuşarak gitsem?
Eğer benimle gidecek birisini bulursam sıkıntı yok,bulamadığımda ise dediğim gibi bir arkadaşımı ariyorum.Bir nebze de olsa daha rahat yürüyorum.Bu ikisi de yoksa eğer yol boyunca geriliyorum,sıkılıyorum.Genelde hep arka yollardan,insanların yoğun olmadığı sokaklardan evime gitmeye çalışıyorum.Sanki insanlar beni izliyor ve hakkımda kötü eleştiriler yapiyorlar gibi hissediyorum.Durakta otobüs beklerken bile sanki o an birileri beni izliyor gibi hissedip ona göre davranmaya çalışıyorum.
Arkadaşlarımla kafeye gittiğimde siparişimi kendim vermeye çok çekiniyorum.Çoğunlukla arkadaşlarımdan rica ediyorum ve onlar benim yerime sipariş veriyorlar.(bunu arkadaşlarım bana söyledi benim fark ettiğim bir şey değildi.Kendim sipariş vereceğimde sesimin ve hareketlerimin değiştiğini söylediler)
18 yaşındayım ve 1 kez bile tek başıma bir kafeye oturup kendime bir kahve söyleyip,keyifli bir şekilde içtikten sonra evime dönmedim.Düşüncesi bile imkansız geliyor.Bunu yapabilmem icin yanımda mutlaka birinin olması gerekiyor.
Şu zamana kadar bir sıkıntı yaşamadım hatta bu yaşadıklarımın anormal olduğunu bile yeni yeni fark ettiğimi söyleyebilirim.Dışarıya gideceğimde benimle gelecek arkadaşlarım oluyor.Fakat üniversiteye gittiğimde ne yapacağımı düşünmeye başladım.Ve inanılmaz korkuyorum. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum
Furkan Çok haklısınız.Bu hastalığın çaresi benim.Dediklerinizi uygulayacağım.Hatta zaten birkaç gündür tek başıma bir şeyler yapiyorum.Çok zor oluyor ve hiç hoşnut değilim ama yalnızca biraz zamana ihtiyacım var :) Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim,ayrıca yararlı önerileriniz için ✨
Aynıyız bebisim
@@athena6444 konusalım bizzz :( birlikte asarız belki???
@@hilalpkmc nerden
insta??
Merhaba, arkaplandaki müziği biraz daha kısık sesle kullanırsanız çok daha güzel olacağını düşünmüyorum. Sevgiler .
Teşekkürler
8.sınıfta bunların hepsini yaşadım.Arkadaşlarımın hepsi eğleniyorken ben sürekli sesiz kaldım çünkü beni yargılayacaklarından korkuyordum herzaman iyi anlaştığım arkadaşlarım olurdu ama karşı cinsle asla yakın ilişki kuramazdım.şuan bunu biraz da olsa yendim en azından günaydın diyebiliyorum buda benim için büyük birşey :D bu asla geçmeyecek bir şey değil zamanla düzelir diye umuyorum
Ben de 9. Sınıfım. Ama zamanla geçmiyo maalesef :// Ben de sf'mi yenmek için birçok yöntem denedim. Sokak insanlarla doluyken dışarı çıkmak vb. hiçbir işe yaramadı. Toplumdan 1 gün uzaklaşsam eski haline geri döndü. 1 ay önce psikoloğa randevu aldım ama aileme çekindiğim için söyleyemedim bile. İkinci defa aldım, bu sefer aileme açıklıcam gidicem derken bir anlık cesaretle söyledim. Bugün psikoloğa gittim. Doktor Prozac diye bir ilaç yazdı, gönderdi. İçmeye başladım umarım işe yarar :(
@Meryem Psikoloğa gittin mi?
@@thejoe9829 yazdi o ilaci ne yaptin noldu
@@rrumeysa3835 Hiçbir işe yaramadı. Daha sonra Lustral diye farklı bir ilaç daha verdi. O da işe yaramadı maalesef. Pek ümidim kalmadı ilaçlardan sanırım.
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
Şu an öğretmenim çocuklarla aram iyi konusabiliyorum dersimi verebiliyorum ama öğretmenler odası bana işkence bende şöyle bir durum var eğer birini ilk defa gormussem cat cat konuşuyorum gayet rahat bir şekilde ama o kişiyi görmeye devam edersem ve sürekli hayatımda olacak biriyse yandım özellikle akrabalirima karşı o kadar uzağım ki onlarla mümkün mertebe karsilasmamaya çalışıyorum eve misafir gelince hep odalara kaçıyorum beni görmesin aman bana soru sormasın ayni ortamda kalırsam eyvah o dklar bana işkence gibi geçiyor cehennem gibi sanki ya da diyelimki çok iyi anlastigim birri var onunla bir ortama girdim onun yanında çok rahatım konuşuyorum bazende o çok konuşunca ortamdan soyutlasiyirum kesinlikke muhabbetten kopuyirum başka bir âleme gidiyorum sanki 27yasindayim ve artık bu durumdan çok sıkıldım ne yapacağım bilmiyorum artık abu durumda olduğum için sonra kendime aciyorum sonra acimasizca eleştiriyorum sonra gelsin depresyon gerçekten bir girdap gibi hep ayni şeyi yaşıyorum sanki
Bende bu durumu yaşıyorum ve gelçekten çok kötü bir şey . Keşke insanlar birine bir şey söylerke biraz düşünseler 😔😕
keşke ama insanlar düşünmüyorlar ve düşünmeyecekler, siz insanların söylediklerinden bu kadar etkilenmeden yaşamaya alışmalısınız.
ben adres yada bu otobüs şuraya gidiyormu diye söylücem adım atsammı atmasammı tam cevap vericem göğsümle gırtlak arası kilitleniyoru sanki maç izler gibi adamın arkasından baka kalıyorum
Keşke benim zamanımda da denk gelseydik lisenin ilk zamanlarında o kadar çok darbe yedimki ilkokulda ortaokulda hem ders hem arkadaş yönünden başarılıydım ama babamın asker olmasından ötürü lisede 4 okul değiştirdim bazı olaylar oldu baya etkiledi beni şuan daha yeni yeni atlattıyorum lütfen devam edin ses tonunu çok rahatlatıcı videolarda gayet bilgilendirici
bitmiyor, düzelmiyor, artık yolun sonu gibi hissediyorum
Kötü bir şey ya hayati olumsuz etkilio
@@user-ju1wl4si4t asiri yorucu cidden insanin yaşama sevincini yok ediyo
@@jeonberry9397 aynen ya kurtulmak gerek
@@jeonberry9397 Okul da çok zorlaniyorum ben sen okuomusun
19 yasindayim, mezunum, bu yil uni sinavina tekrar hazirladigim icin dershaneye gidiyprum ve dershaneye gitmek benim icin bir iskence
Sosyal hayatımı fazlasıyla etkiliyor bu olay. Sosyal fobimin olduğunu bilmiyordum aslında araştırınca fark ettim. Zaten disleksi ve diskalkulisi olan bir insanım bir de üstüne bu durum olunca işin içinden çıkamıyorum. Bazı zamanlar cümle kurarken kelimeleri unutuyorum,kelimeleri doğru mu kullanıyorum çelişkisine düşüyorum. Özellikle toplu bir ortamda konuşurken ki bu akraba arkadaş ortamı bile olabiliyor , tirtir titriyorum,elim Ayağım buz gibi oluyor. Aslında çok kitap okuyan bir insanım ama okuduğumu aklımda tutamıyorum,aklımda tutsam da bunu birine anlatamıyor, aktaramıyorum yani kendimi ifade edemiyorum açıkçası. Telefonda biriyle konuşamıyorum mesela korkuyorum yanlış birşey söylerim diye. Konuşarak değil de daha çok yazarak kendimi ifade edebiliyorum. Gazetecilik bölümü öğrencisiyim ve bu sosyal fobi mesleğim de beni çok zorlayacak gibi gözüküyor 😒 (Şunu bile yazarken 10 kere okudum mesela yanlış mı yazdım diye 😞)
Miray K selam. Muhtemelen aynı yaş grubundayız ben de üni öğrencisiyim yaşam şeklimiz kaçınılmaz olarak benzer. Empati kurabileceğim bir arkadaş edinmek bana mantıklı geldi. Ya size?
Unvdede ne yaptniz ki bn sunum yapacgm zmn bile zorlndm yani
20li yaşlarda istanbulda yaşayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz bu sorunu beraber aşabiliriz..
Şimdi durumun nedir
Arkadaşlar sosyal fobiniz varsa şöyle düşünmek biraz olsun sizi rahatlatabilir, örneğin minibüste inecek var demeye utanıyorsunuz ve aşırı derecede kaygı hissediyorsunuz fakat şöyle bir gerçek var arkadaşlar kimsenin umrunda değilsiniz , ve kendinizi kafanızda büyüttüğünüz kadar önemli de değilsiniz :) sosyal fobiye sebep olan en önemli etkenin "aşırı bir ego" aşırı benlik algısından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Kişi sürekli olayların merkezinde kendini görüyor örneğin kalabalık bir arkadaş grubunda en önemli kişi benim en dikkat edilen kişi benim bu yüzden mükemmel olmam lazım asla hata yapmamalıyım düşüncelerine sebep oluyor. Bunu bir düşünün derim, bunu sizi kötü hissettirmek için yazmıyorum "siz kimsiniz ki insanlar sizi taksın" gibi değil asla sadece insanların hayatında düşündüğümüz kadar bir etkimiz yok bunu bilmek sizi rahatlatacaktır eminim❤
Sosyal fobililer olarak grup açıp kaynasip dertlesip arkadaş olabiliriz tabiki yaş ve şehirde önemli
merhaba istanbulda yasayan okumayan ve çalışmayan 18-21 yas arasında arkadaş arıyorum bu kriterlere uyuyormusunuz acaba? beraber arkadaş olup ayni yerde çalışabiliriz zorlandığımız durumların üstüne beraber gidebiliriz
Çocukluğumda ve ergenlik döneminde çok yoğundu. Tutucu, yargılayan, eleştiren ve mukayese eden el alem terbiyesiyle ayıp, günahların çok olduğu bir aile içinde olduğum için vardı. İlerleyen zaman aşımında bu durumu aştım.sosyal fobisi olup da ,üniversiteyi terk edenler, kendisini alkole verenler bile tanıyorum.
nasıl aştın. bende aynı aile ortamında büyüdüm korktuğum şeylerş yaparsam kontrol altına alır mıyım bu hastalığı?
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Hem sosyal fobi hem depresyon var yakında intihar ederim herhalde
Gel sarılalım kardeşim.
Bide ben kendimden bahsedeyim . Sosyal fobi , aşırı heyecan , kekeme , yüz titremesi .
Meryem yüzünüz titriyormu kendinizi kaybedince ?
Bu sorunla hergün savaşmak yorucu ben şahsen bıktım
1453 1453 aynn valla bak şu an bike araştırıyorum dideral diye ilaç var inceliyorum şu an 🤦♂️
Videoyu durdurup 🍋 örneğini denedim ve gerçekten ağzım sulandı. Sonra ananas yedim o teksturu hissettim dilimde daha sonra ormanda dolaştım ve üşüdüm.
Ben 14 yaşından beri insanlardan kaçıyorum önceleri bende çok büyük özgüven eksikliği vardı utangaclikta çok fazlaydı kimsenin yanında fazla duramazdım kendimi rahatsız hissederdim ortaokul bitince bu rahatsızlığım daha çok arttı kilo aldim kilolarımdan utandım insanların bana olan bakışları konuşmaları beni çok rahatsız ediyordu bende onların karşısına çıkmamaya başladım eve misafir geldiğinde kaçtım aile üyeleri dışında kimsenin karşısına çıkmadım bu hastalık yüzünden liseye bile gidemedim yaklaşık 10 yıldır insanlardan kaçıyorum aile üyeleri dışında kimseyle konuşmuyorum kimsenin yanına girmiyorum bu hastalığı nasıl yeniden bilmiyorum dışarı cikamadigim ve insanlardan kactigin için doktora da gidemiyorum cevremdekiler beni deli olarak görüyor deli damgası yemek beni dahada çok üzüyor intihar etmeyi bile düşündüm ama yapmadim hayatım bu hastalık yüzünden mahvoldu çok kötü durumdayım 😩
Tek yapman gereken ne olursa olsun zorlandığın şeyleri yapmaya devam etmek Bi süre sonra rahatça yapıcaksın bende yaşadım bunları
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
Arkadaşlar İzzet Güllüyü takip edin. Türkiye de kalite bu kadar yerdeyken herkes para için işini yaparken o adam insanlar için video çekiyor.
hocam güzel anlatıyonuzda uzmana gimek içinde para lazım oda yok
Yani sahsen tum sorunlarimin farkindayim. Daha dun uzun arastirmalar sonunda tamamen cok unlu olmayan normal ama iyi bir doktor buldum . Seans ucretini 300 tl olarak soyledi. Ben bu parayi nasill verebiliirim. Aylik en az 1200 tl ki videoda da uzun zaman surer denmis. Sistem oyle berbat ki hastayiz imkansizliktan dolayi iyilesemiyoruz, bu durumu bilip daha da hasta oluyoruz.
Çok beğendim, devamının gelmesini isterim.
Beğenmenize sevindim elimden geldiğince devam edeceğim.
benim yaşadıklarımı tek tek anlatınız hocam verdiginiz bilgi ve Paylaşımınız için teşekürler saygılar .
Beğenmenize sevindim teşekkürler
@@cenkkahvecioglu hocam daha boyle sosyal fobiyi aşma gibi videolar cekermisiniz..cok iyi anlatiyorsunuz😊
Okul hayatimi mavhetti bu hastalik .
Ciddenmi benimde oyle ortaokul lise unvde hepsini etki etti
Evet ama ben iyilestim allaha bin sukur herbalist ismail yildiza ulasabilirsin bana vandan muhammed tavsiye etti dersiniz ben baska carem olmadigi icin ona basvurdum ama hic pisman degilim tonca antibiyotige gerek yokmus meger .
Evden Çıkamaz Hale Geldim Gidip Bi İhtiyacımı Halledememek Çok Koyuyor Yaş 17 Ve Küçük Bir İlde Yaşadığım İçin Arkadaş Edinmede Çok Zor Hiç Arkadaşım Kalmadı Aslında Sorunu Olan Benim Arkadaşlarım Her Haftasonu Biyere Çağırırdır Gelmiyecem Yapmıyacam Diye Diye Arkadaşsızda Kaldım Artık Hiç Çağırmıyorlar. Tek Başım Hergün Üzülüyorum Bu Sene Sınav Senem Ne Yapıcağımı Bilmiyorum Sosyal Fobimmi Var Onu Bile Bilmiyorum Bi Boşluktayım Ne Desem Boş Hayattan Zevk Almamaya Başladım Şuan Yaz Tatilinde Günde 12 Saat Pc Başındayım Ve Hiç Dışarı Çıkmadım Neyse Bunu Kimse Okumayacak Bile.
sosyal fobi, panik atak, anksiyete hepsi var bu şekilde bu hayatı nasıl yaşayacağım bilmiyorum. bazen tanrının beni lanetlediğini düşünüyorum. 15 senedir bu sıkıntılarla uğraşıyorum ve artık çok sıkıldım. normal insanlar gibi kaygısız bir şekilde yaşamayı çok isterdim diyorum zaman zaman. bazende diyorum onlar gibi olmadığım için aslında şanslıyım. ama her halükarda ziyan olmuş bir hayat yaşıyorum ve çok zoruma gidiyor. bir çok konuda yetenekliyim aslında ama. her durumda beni yok eden ve durduran rahatsızlıklarım var. tam güzel birşey olacak hayatımda, ve bir anda boğazımda düğümlenip kalıyor herşey. Ve çevremdekileride mutsuz ediyorum. gerçekten ne enerjim var ne hevesim. kendime en büyük telkinim. ne olursa olsun yaşamaya mecbursun. ki zaten ölümdende korkuyorum.
dostum beni anlatmışsın
@@rkrkrkrkrk zor bir hayat yaşıyoruz kardeşim nereye kadar gidecek böyle bilmiyorum. bakalım zaman neler göstericek
@@barlasozeken9359 yaşım 32 oldu, gençliğin son düzlüğü başladı. Koskoca bir sıfır. Bitti sayıyorum ben. Üzüntüden 40dan sonra bi hastalık da başlar:) ohh mis
@@rkrkrkrkrk senin gibi düşünüyorum bende. yaş 33 okadar strese 40 da birşey çıkar gözüyle bakıyorum bende kafamda deli sorular...
Bende bu sene başladı dershaneye gidiyorum fakat hiç anlamadığım bir şekilde hocalardan çekinmeye başladım bunun getirisinde de sosyal fobi ortaya çıkmaya başladı ne yapacağım bilmiyorum sanırım bir hipnoterapistten yardım alacağım.
Kardeşim bütün yorumlarş okudum beni. 17 yaşım var nerdeyse 10 yaşımdan beri böyle şeyler var.Bir anksiyete var.Her şeyi kafaya takəyorum.Üniversiteye girdim acaba kaç verecekler ne yapacaklar diye kaygı çekiyorum, biri bir laf söylüyor neden öyle dedi diye kaygə çekiyorum.Mesela bir şey öğrenmeye başlıyorum programlama.Başladığım andan beri beynim soru bombardimanına tutuyor beni bu nasıl olacak o nasıl olacak sonrada kaygıya dönüşüyor bunlar.Bir şey öğreneyim drrken sinirleniyorum kaygı çekiyorum beynim susmuyo.Mesela kolumda bir iki kesik var yaz aylarında takıntı haline geliyor hep onun kaygısını çekiyorum.Ama kışda görünmediği için çekmiyorum.Ve birde sosial anksiyetemde var.Bir ortamda bir şey diyecem rezil olacam diye korkuyprum.Yeni biri ili tanışmaya korkuyorum.Mesela universuteye girdiğimde kayət nasıl olacak diye takıntı yapıyordum.Bir kız vardı 2 yıl boyunca ona yakınlaşmaya konuşmaya çalışdım bir türlü selam veremedim.Kızı gördüğüm anda ordan kaçmak istiyordum.Sosial anksiyetenin kötü tarafı onu tedavi etmek için lazım olan psikoloğa falan gitmekde problem oluyor.Problem zaten onun kendisi.Psikoloğa gitmeye bile utanıyorum.Aileme söylemeye de utanıyorum.Ne yapayım ben?Aynısı olanlar varsa yanıt yazsın dertleşelim belki bir çözüm buluruz.
hocam çok güzel konuşmuşsunuz ama benim problemim farklı acaba psikoloğa mı gitmem lazım? size sormak istedim eğer müsaitseniz kısa da olsa bir yanıt yazarsanız mutlu olurum.
Hocam ben üni sınavını kazanamdım ve çok kzıdım kendime kötü hissettim aşağıladım kendimi ve 1 sene daha hazırlandım evden nerdeyse hiç çıkmadım. Şuan güzel bir bölümü kazandım ama şunu fark ettim topluluk içinde herkes bana bakınca yüzüm kızarıyor. Ben iç anadoluda yaşıyorum istanbulda yakın bir arkaşım var yazın onun yanına gittim ve arkadaşlarıyla oturuyorduk ve çatalı yere düşürdüm herkes bir anda bana baktı kızardım ve bana kızardın berkay felan dediler sonra daha fazla utandım o an yerin dibine girmek istedim. Bundan sonra 1e 1 konuşurken mesela gözünün içine bakardım ama şuan sağa sola bakıyorum. Bazı kızlı erkekli ortamlara girmek istemeyip bahane uydurup gitmiyorum. Araba sürerken ışıkta bana birşey diyecekelr diyip hızlıca kalkıyım derken kaç kere istop ettirdim. Saçma sapan birşeyde utanıyorum geçen de kuzenimlerle bir araya gelmiştik bana hiç olmadığın gibi birisin felan demişti yani çok samimi birisiyim normalde ama özelikle yeni tanıştığım kişilerle felan soğuk olmaya başladım böyle kasılıyorum hep. İçim cidden çok doldu bu yaz çok farklı geçti benim için. Bu olaylar oldukça üstüme daha çok gifiyorum kendime hep kızıyorum. normalde kız arkadaşlarım olurdu 1 senedir kızlarla sohbetim dahi kalmadı. Geceleri ağlamaya başladım ünviersteyi kazandım ama gitmek istemiyorum. Kendimi çirkin beceriksiz görmeye başladım.
Sosyal fobi başlangıcı sanırım.Uzun süre yalnız insanlardan uzakta kalınca oluşmuştur muhtemelen.Bende de var üstüne gitmeye çalış.
dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz
çocukluğudan beri var küçükken annemin arakasına saklanırdım biri bana soru sorduğu zaman kitlenip kalıyor hocalar kızıyor neden cevap vermiyorsun diye o zaman kendimi daha kötü hissediyorum. odamdan çıkmıyorum evden çıkmıyorum sınava giriyorum ellerim titriyor aklımdan herşey siliniyor ve o zamanda kendimi başarısız hissediyorum içime kapanıyorum orta okulda ki ingilizce hocam sınıfta ki herkesi küçük düşürdü(siz ailenize yüksünüz geri zekalı mısınız siz niye okula geliyorsunuz ki gibi şeyler) arkadaşlarım kimse ile konuşmadığım için duygusuz ve soğuk biri dediler bana o zaman daha kötü oldu her şey ben bu durumdan bıktım
Bende
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
Okuyor musun fobin şiddetli mi
Sosyal fobi,çekingenlik,utangaçlık.. bunların üçü sürekli birbirini besleyen
şeyler ..biri varsa diğerleri kaçınılmaz neredeyse..genellikle gördüğüm bu..karakter yatkınsa aile de dediginiz gibi tuz biber oluyor bu noktada kişinin fobisine.sormak istediğim,eğer S.fobi karakter özelligi ise bu durum atlatilabilirmi ,bu durum genlerimizde var ise bunu tersine çevirmek rahat insan olmak mümkünmüdür neler yapılabilir çok teşekkürler emeklerinize..
Merhaba Öncelikle ilginize teşekkür ederim.
genlerimizde yani mizacımızda çekingenlik varsa bunu değiştiremeyiz ancak kontrol altına alabiliriz. yani her çekingen kişi sosyal fobi rahatsızlığına düşmüyor. Ama her mizaç özelliğinin artısı eksisi var doğal olarak bunları bilirsek geliştirilecek yanlarımızda ortaya çıkar. Çekingen bir insan, mizacı girişken olan bir insan kadar rahat hareket edemeyebilir. Aslında etmesi de gerekiyor mu? bence hayır çünkü herkes aynı olamaz. Ama çekingen insan bu özelliğini bilir ve geliştirirse o zaman psikolojik ihtiyaçlarını giderecek hayatını rahatlıkla devam ettirecek seviyeye gelecektir.
@@cenkkahvecioglu cevabınız için çok teşekkürler 😊🙏
Bakkala bile gitmiyorum
@@cenkkahvecioglu Çekingen bir insan, mizacı girişken olan bir insan kadar rahat etmesi de gerekiyor mu? demişsiniz, , erkekse evet. sevgili bulamaz, eş bulamaz. saçma ilişkiler, sağlıklsız eğilimler sergiler.
20li yaşların başında İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz zorlandığımız durumların üstüne beraber gidebiliriz.
O kadar güzel izah ettiniz ki sosyalfobiyi.
Sende varmı
@@noyamiserj5016 evet
@@Haren48 okiyormusun
@@Haren48 yas kaç kmk
@@noyamiserj5016 35
Arkadaşlar bence bu videoyu izleyen ve sf olduğuna inan kişilerle ortak bir Wattshap grubu kuralım ve birlikte bu hastalıkdan kurtulmaya çalışalım.
Kurak vlla
@@Yolunyolu biz grup kurmaya karar verdik ibraz önve
@@Yolunyolu katılmak istiyor musun?
@@zulalandac180 gelirim oky
@@Yolunyolu andaczulal12@gmail.com bu Email adresinden telefon numaranı gönderebilirsin bana ya da kendi Email adresini atarsan ben sana gönderebilirim. Yorumlara telefon numaramızı yazmak pek sağlıklı olmaz
34 yasindayim 15 yasindan beri bu sorunla uğrasıyorum insanin kendisiyle savaşması çok zor gitmedigim psikolog psikiyatrist kalmadi çok ilaç kullandım beni iyi yapmadı yaş geldi geçiyor ne evlilik yapabildim ne arkadaslik edinebildim herseyden eksik yasadim pek umudum kalmadi son umut bi mucize
hay mk anksiyetem var işte terapiste gidip rezil olmaktan korkuyom napçam ben :(
Fobi seviyen nedir
Gelişme varmı
Benim için yararlı bir videoydu teşekkürler
sosyal fobiden nefret ediyorum kendimden de
Benimde var hayati inanilmaz zorlaştırıyor gerçekten
ceren Erpek Schwarzgelben hayatımın içine etti herşey ellerimden uçtu gitti
Aynen kendimden insanlardan hayattan nefret ediyorum.
Gel arkadaş olalım
sosyal anksiyetesi olanlar için hepbirlikte instagram'dan destek grubu kuruyoruz.💗 sosyal anksiyete olduğu için katılmanın zor olduğunu biliyorum🥺 ama birbirimizi ancak birbirimiz anlayabiliriz💕 katılmak istersen @yoncathearcher instagram hesabına dmden gruba katılabilir miyim yazman yeterli🌼
1. Sınıftayken hoca benitahtaya kaldırdı ve matematik sorusunu yapamadım diye herkesin içinde sert bi tokat attı gün boyu ağladım ve sonra gelip özür diledi özür dileyince geçmiyor şuanki durumum belki onun yüzünden hala gözümün önünden gitmiyor o an
@Betül yaşadıklarını çok iyi anlıyorum 🤧❤️
Güzel bir kız tavlasam sosyal fobim kalmayacak ta işte kızlarla konuşamıyorum sorun o 😁
Helal olsun nede güzel anlatmışsınız
Hocam ben cok fazla heyecan yapiyorum heyecan ni nasil kontrol edebilirim bana yardimci olurmusunuz
yurum yazarken bile heycanlaniyorum
Heyecanlanmaya basladiginizda diyafram nefesi alip vererek 2 dk yapmanoz yeterlidir. Heyecaninizin yatidtigini goreceksiniz.👍
@@cenkkahvecioglu
çok teşekürler hocam deniycem
Sadece ben de var sanıyordum. Hepimizde şöyle baktığım zaman eli yüzü düzgün güzel insanlarız ama kendimize karşı çok acımasızız
Okuyor musun
Gelişme.varmi
@@noyamiserj5016 coğrafya kaderdir
@@noyamiserj5016 ama iyi bir nefes terapistine denk gelirsen hayatın kurtulur. Ben nefes terapisini ve yogayı denedim başta çok ilgililer ve kendini çok iyi hissettiriyorlar değişimi hissediyorsun ama bir süre sonra samimiyet ortadan kalkıyor baştan savıyorlar sen de bunu hissettiğin an başladığın yere geri dönüyorsun çünkü hayal kırıklığına uğruyorsun. Bu yüzden işini gerçekten seven insanlara rastlamak gerekiyor bu da şans meselesi mi bilmiyorum
@@doga.dan07 okuyormusun lise uni falan
Hastalık değil bozukluk!
Öyle olunca düzeliyor mu
Bir terapistin danışmanlarına hasta demesi ne kadar yalnıs ve etiketleyici
Sosyal fobililer olarak grup açıp kaynaşıp sorunlarimizi anlatıp arkadaş olabiliriz
Evrim balıkçı sosyal cesaret videosu izleyin
Benim de böyle problemim var.... Bas edemiyorum. Ise gitmek istemiyorum. Sürekli evde oturmak istiyorum
aynı ben şöyle varmı sende iş için konuşuyorsun korka korka heyecanlı panik gibi işe girebilmek için ve eline boş kağıt veriyor form doldurman için ellerin titreye titreye panik gibi aynı his yazarken çok çirkin yazıyorum hızlı yazayımda bitsin diye sonra hastane işi tek başına her insan nasıl hallediyor ya değilmi kolayca bümbüyük hastane her insan kolayca yapıyor işini neden bizler yapamıyoruz korka korka yapamıyacakmışız gibi oluyor bide yabancı numaralar açamama yada arayamama yeni hesap oluşturmak banka hesabı aynı form doldurma daha deminki yorum boş kağıt ellerim ayaklarım kalp gibi atıyor nasıl geçecek bu bide kart için şifre alma çok zor yaaabeni 1 kez dayım zorlamıştı şifreni al diye bende dedimki sonra alırım diye yok şimdi alıcaksın tamm dedim zorladı aboooo telefonu açtı kapattım ağlıyacaktım dayım kızdı ara dedi tekrar aradım açtı konuşmaya başlarken konuşamadım gırtlağımı sıkıyorlar sanki nasıl kötü 1 his ya ağzımdan hiç ses çıkmıyor hani kurban kesildiği zaman o anki ses çıkar ya aynı o ses bendeki ağlıyacaktım herkezin önünde yerin dibine girdim LANET OLSUN
@@semihkoseoglu1799 knk utanma , bizlerde senin gibiyiz. Sen tek değilsin ama kendini geliştirmek için elinden geleni yapmalısın
@@sevdaa-go3uc ben kendimi bi ömür boyu toprağın altında gibi yaşıyacağım hep ezilmiş gibi hissedeceğim herkes bir şeyi yaparken ben hiç birşey yapamıyacağım hep utangaç çekingenmişcesine gibi yaşayacağım bende isterim kız arkadaşım yada erkek arkadaşım farketmez ama şu ana kadar bi kızla takılmadığımdan dolayı bir karanlık çukura düşermişcesine gibi oluyorum nerde nerede nasıl davranacağımıda bilmiyorum bundanda ola bilir hiç ortamlarda bulunmadım ki toplumca okulda tahtaya çıkarken sözlü her sene istiklal marş yada ödevlerde küçüklüğümden berri hep bu var okuldan önce bişeyim yoktu hep rezil küstah gibi oldum şimdide öyleyim aman bi hata yapmayayım yaparsam herkesin içinde rezil olacağım yani ölsem gebersem diyorum onuda yapamam diğer dünya var diyorum 4 duvar arasında yaşamayı okadar seviyorum ki keşke 1 ömür boyu böyle sürse acaba bir sevmediğim insanı öldürsem hapiste yatsam düşüncelerim buda nafile
@@sevdaa-go3uc bu hep göyle devam edicek ailemin yanında konuşurken bile bi harfi 4 6 defa tekrarladığım için yüzüm yanıyor gırtlağımı sıkasım geliyor kendi kendimi öldürmek istiyorum bir akrep gibi
@@semihkoseoglu1799 şuan seni senden daha iyi anlıyor olabilirim. Çünkü yaşadım, biliyorum. Yaşamayada devam ediyorum. Lakim geçen yıl benim kafama dank etti youtubeda sf ile ilgili hangi video varsa izledim, sürekli araştırdım. Ve gerçekten de geliştirdim bâya kendimi ama şimdi...
Pandemi vesilesiyle insan görmemeyle kötüye gittim. Ama yine de sana tavsiyeler verebilirim. Knk sana çok basit bir şey söylicem HER ŞEY BEYİNDE BİTİYOR ne yazık ki bizim acizliğimiz yüzünden kendi kafamızdaki beynimizi bile doğru düzgün yönetemiyoruz, adeta o bizi yönetiyor. Konuşmak istiyoruz sustuyor. Yapmak istiyoruz,, engel oluyor. Eğlenmek istiyoruz, hayattan utandırıyor. Olay kısaca bu işte öncelikle beynimizin bizi yönetmesine izin vermicez. Tam tersi biz beynimizi yöneteceğiz, onu susturacağiz. Kendi kafamızdaki bir et parçasını bile yönetemiyoruz düşünsene! Düşününce çok saçma geliyor de mi? Şimdi diceksin ki peki nasıl istediğim biri olurum? Beynimi nasıl ben yönetebilirim? Hiçbir şey birden olmaz.yavaş yavaş olacak her şey Bunlarında cevabı: ilk önce kendimizi kabullenme bildiğin her şeyimizle, hatalarımızla, utançlarımızla,vücudumuzla,berbat geçmişimizle,başarızlıklarımızla her şeyi kabullenmek . Evet o gibi şeyler yaşandı ama ben yaşamaya devam ediyorum , geçmişimi değiştiremem . Ve geçmiş artık yok. Yok olup gitti. Kendimi kabulleniyprum. Geçmişimi değiştiremiçeğim ama geleceğim benim elimde , değiştirebilirim yeni bir ben olabilirim. Diyeceksin,, diyeceğiz. Yani, olaya karamsar bakmıcaksın, geçmişine pas pas çekeceksin, her şeyi unutup kendini bu duruma hazırlaman gerek.
hocam çok sağolun gerçekten durumumu anlamamı sağlayıp bazı noktalara çok iyi dem vurmuşsunuz.
Okuyor musun fobin şiddetli mi
Ama yok hakikaten kötüler var hocam.
Okuyor musun fobin şiddetli mi
O kadar iyi anlatmissiniz ki gercekten de aile cok etkili hatta tek sebebi diyebilirim..😕😠
Gelişme varmı
Hocam 100 de 100 tedavisi var mı galiba sosyal fobi değil galiba konuşacak hiç bir şey bulamıyorum.
Lutfen cevap verir misiniz?
Bende konuşacak bir şey bulamıyorum bence bu heyecandan kaynaklanıyor ve sosyal fobiye girer
Konuşacak birşey bulamayınca insan bozuluyor.o yüzden kaçıyoruz ortamlardan.konuşacak birşey bulamamuzın nedenide dikkat dağınıklığı konsantrasyon olamama galiba.öyle olunca gözlerde kayıyor göz teması kuramıyoruz.Allah yardımcımız olsun
@@rasitgocmen5333 haklısın. Amin. 🙏😕
Size bir sır vereyim. Allah yardım etmiyecek. Nereden mi biliyorum? Çünkü şu ana kadar yardım etmedi. Sizi sadece siz kurtarabilirsiniz.
yolda yürürken bir topluluk varsa önlerinden geçemiyorum.bir titreme geliyor bayilcak gibi oluyorum
Sosyal fobililer olarak grup açıp kaynasip dertlesip arkadaş olabiliriz tabiki yaş ve şehirde önemli
Gelişme varmı tuba
Arkadaşlar çocukluğumdan bu yana aşırısını yaşadım ben ve şuan yaşım 22. Ben hastalığı 19 yaşında felan öğrendim nette araştırarak ve bunun çözümünün olacağını düşündüm kendimce ve kervan yolda düzelir dedim ve başladım. Önce doktora gittim ilaç verdi kullandım faydasını çok görmedim ve kullanmak istemedim bıraktım. 21 yaşımda yani 2018 ocak ayında bir kurumsal mağazada satış danışmanı olarak işe başladım orda ilk ayında diyalogta aşırı zorlandım kimseyle rahat anlaşamıyordum ve sonrasındaki aylarda yavaş yavaş açılmaya başladım ama iş arkadaşlarıyla karşılıklı işle alakalı olmayan diyaloglarımda hala problem var neyse 5.ayımda falan o diyaloğuda yüzde 30 civarında yendim ve 7. Ayımda kendime altın oranda antisosyalfobilik şeyleri katarak ayrıldım işten. Kendi isteğimle değil ama sosyal fobinin etki ettiği bir konuşma yüzündn oldu işten ayrılığım. Kızla tartıştım ve normal bir diyalog olmadı ve onunla kavga ettik çünkü savunmazsızdım :) yani kelime türetemiyordum o yüzden kaba kuvvet uyguladım ona ve sonucunda iş aktifeme son verildi:) O cevap bulamamalar yüzde 40 falan hala devam espiyi anlama yüzde 50 felan söylenileni anlama yüzde 45 felan utangaçlık yüzde 30 var heyecan yüzde 30 felan var ama insanlarla rahatça konuşabilirim hatta ben onları konuşmaya itiyorum bazen onlar cevap bulamyor bana karşı :) bana laf ebesi diyende olmuştur valla ama sadece konuşma o bana derse de dinlerim ama onuda anlarım ama şaka yapsa yüzde 40 ağzıma sıçtı:) çünkü espirelerde geriyim bütün bunlar eskiye oranla böyle ve şuan eskiye göre uludağlar kadar fark var arkadaşlar o iş yeri beni çok ama çok değiştirdi. Bütün bunları yendim ve tek bir sonuç çıkardım: bilgisizim hemde aşırı çünkü konu hakkında bilgi sahibiysen karşındakini ezer geçersin bu şakada olsun kız erkek ilişkiside olsun herneyse hepsini buraya yazamam. Benle irtibata geçebilirsiniz yardımcı olurum😊
Telinizi buraya yazın watsap grup kuracam size tecrübelerimi aktaracam 😊
@@ahmetersoy4998 intagram hesabım yazın o zaman 😊 @doganbaydogdu dm'den yazın veya istek atın
ne ilginç şeyler var
41 yaşındayım kurtulamıyorum sosyal fobiden,kendi ailemle bilem konuşamıyorum 😢
Yakında intihar edeceğim her gün baş ağrıları ve kabuslar yaşıyorum yapmam gereken şeylere odaklanamıyorum ortaokul lise ve yaşantımda yaşadığım zorbalıklar beni çok kötü etkiledi 2 haftadır sigara içmeye başladım benliğimi kaybettim ben
Cok mu siddetli
Okuyor musun
@@vibert159 evet üniversitede
@@yks-hm7ml çok mu şiddetli fobin yardim aliyormusun
@@yks-hm7ml ve hangi sehirde yaşıyorsun
Hocam bu kadar zor karışık bi konuyu çok güzel açıklamışsınız
Bir soru sorabilirmiyim
Benim sosyal ilişkilerde giriş gelişme de problem yok yalnız sonuç kısmında şöyle bir şey geliyor aklıma buda diğerleri gibi beni kırarsa diye bi endişe geliyor
Boşuna bunla vakit kaybetmeyeyim diyorum
ve sosyal arkadaş edinme isteğim olmuyor
Bazende enerji harcıyorum bu durumu aşmak için gerçekten o arkadaş olduğum kişiyle bi sıkıntı oluyor
Acaba bunun kökeninde bir travmanın
etkisi olabilir mi
Merhaba bende biriyle konusurken ses kısılmasi , konusurken hata yapmaktan korkmak .
Okulda tahtaya ciktigimda herkesin benle kotu seyler dusundugu zannetiyorum , herhangi hata yapmaktan korkuyorum , cirkin gozuktugumu zannediyorum , ellerim titriyor .
herhangi bi ortamda konusmaya giremiyom . Kalabalik bi ortamda telefonla konusamiyorum .
Ama evde durmakta istemiyorum evde cok sıkiliyorum hep gezmek istiyorum az olsada samimi oldugum kisiler var onlarla gezmek iyi oluyor . Ve ben cok enerjik eglenceli biriyim bi ortama girsem kucuk espiriler yaparim yani korkularimdanda kurtulsam on numara olcak benim icin ama psikologa gitmekten gene korkuyorum onunla konusmaktan herseyi ona anlatmaktan .
Her neyse inşAllah cevaplarsıniz bir fikir verirsiniz .
Öncelikle ilginize teşekkürler. Bu sıkıntılardan kurtulmanın en etkili yolu korkmanıza rağmen dışarı çıkmaya devam etmenizdir. En korktuğunuz şey başınıza gelse en kötü ne olabilir ki? Zor durumlardır tabi ki ama söylemek istediğim dünyanın sonu olmadığıdır. Üzerine gitmeye devam edin
Seninle aynı düşünceleri düşünümüş olmamız çok rahatlattı. Korktuğun şeyleri yaptıkça yavaş yavaş ilerleyeceksin bende psikoloğa gitmekten çekiniyordum haftalarca hayalini kurdum neler anlatıcağımı nasıl oturacağıma kadar ve en sonunda gittim her haftasonu da gidiyorum artık ve çok yardımını gördüm. Aynı şekilde hep diğerlerinden bir farkım olmadığını ve sıkıcı biri olmadığımın farkındaydım ama yinede insanlarla konuşamıyordum 1-2 kişiden fazla olunca ve o 1-2 kişi de genelde hakkımda '' rem normalde çok enerjik bir insan'' derlerdi ve herşeyin kafamda olduğunu farkettim sonra psikoloğa gitme kararı aldım. Seninde bu kararı almış olman büyük birişey bence umarım yardımcı olmuşumdur
Aynı ben
@@rem4229 psikolok ücretlimi
Aynı ben ya ben bugün pskolağa gittim ama pek bi işe yaramadı boşa para vermeye değmez bence
Üç senedir bu illeti başımdan atamadım. Eskiden herkes gibi sosyal bir insandım fakat lise ikide öğretmen zorbalığına maruz kaldım ve bu hale geldim. Ailemin aşırı kısıtlaması zaten cabası. Kısıtlamasalar bu kadar belki arkadaş ortamına girerek yeneceğim ama ailem buna izin vermiyor. Sosyal ortamlara giremez oldum dişim ağrıyor diş hekimine gidemiyorum. Aşı olacağım olamıyorum. Kısaca hayatımı aşırı derecede zora soktu bu rahatsızlık . Bu sene üniversite sınavına girdim sorular bana göre çok kolay olmasına rağmen anksiyetem tavan yaptı kalabalıktan kalbim duracakmış gibi oldu stresten gerginlikten istediğim sonucu alamadım ve mezuna kaldım. İnşallah bir gün gerçekten bu lanet rahatsızlığı yenmeyi başardım diyebilirim:( diyebiliriz... Allah yardımcımız olsun.
yaşadıklarını çok iyi anlıyorum Buse. Yanında biri olmadan dediğin gibi tek başına bu tür şeyleri yapamıyorsun dışardayken. Herkesin sana baktığını düşünüyorsun hep ve özellikle kalabalık yerlerde ister istemez titreme, yüz kızarması, aşırı heyecan gibi hisleri yaşıyoruz ne yazık ki. Ben eskiye göre daha iyiyim, yani daha iyiyim derken hala bu hisleri yaşıyorum ama bir farkındalık kazandım sürekli aynı şeyleri yaşayınca, alışma hissi gibi yani geçici olduğunun farkına varma süreci diyeyim. Sadece şunu unutma, sen bunu yaşayan tek insan değilsin seninle aynı hisleri yaşayan bir sürü insan var inan bana, biliyorum bunu söyleyen ilk kişi ben değilimdir (bana da hep aynı şeyi söylediler) ama diğer insanların da bu hisleri yaşadığının, farkına varıp en azından yalnız olmadığını fark etmen bir nebze olsa da insanı sakinleştiriyor. Eğer yardıma ihtiyacın olursa çekinmeden yaz lütfen yardımcı olurum
@@mamiionurr okuyormusun
Kendimden usandım
Okuyor musun aga sosyal fobin sideetlimi
Çeşitli hastalıklarda sosyal fobiyi tetikliyor.Örnek olarak esansiyel tremor,kekemelik,genetik obezite vs vs.. Ama şu çok net birşey hayattan kaçarsanız hayat bir o kadar kapılarını size kapatıyor yaş ilerliyor ve artık başarılı olmak isteseniz bile çamura saplanmış araba gibi patinaj çekip duruyorsunuz.. Özellikle spor yapmak ve düzgün bir fiziğe sahip olmak inanılmaz bir özgüven deposu.
Sosyal fobi doğuştan mı gelir?
Guzel soru olmus bence, sosyal fobinin genetik bir yani var. Ancak %30 u gecmez kalan kismi cevresel faktorlerden kaynakli diye dusunuyorum.
Tamamen aile tamamen...
Izzet güllü izlemenizi tavsiye ederim çok faydalı olacaktır. inşllah iyi olursun
Gelişme varmi
@@noyamiserj5016 bir süre önce ilaç kullanmaya başlamıştım ama 2 ay kadar sonra zaten kendimi çok iyi hissediyorum diye bıraktım. simdi her şey en basa döndü bugün aylar sonra ilk defa derste konuşurken çok fazla sesim titredi ve gerildim. tekrar başlamam gerekecek galiba
Eskiden sosyal fobim olduğunu düşünürdüm ve üzülürdüm ayrıca çözemeyeceğimi düşünürdüm. Sonradan keşfettim ki bu kişilik tipimden kaynaklanıyormuş. 16 kişilik tipi var. Kendinizinkini de fonksiyonlara bakarak bulabilirsiniz. Bazen testler yanlış olabiliyor. Fonksiyonları araştırabilirsiniz. Neyse kişilik tipimi öğrenince kendimle bağdaştım. Kendimi daha çok sevdim. İnsanlara ve kendime bakış açım değişti. (INFJ)