Bardzo ciekawy odcinek. Outfit - bomba! Moi rodzice i dziadkowie często powtarzali mi że jestem najlepsza. Będąc dorosłą osobą dostałam pracę w firmie, gdzie panowała atmosfera niezdrowej rywalazacji, ludzie byli dla siebie nieżyczliwi. Kiedy jeden z kolegów wyższych rangą nakszyczał na minie, odezwała się we mnie ta absurdalna wiara moich rodziców we mnie. Nie płakałam po kątach jak moje koleżanki, tylko rzuciłam tą pracę - wiedziałam, że to ten kolega jest burakiem, a ja bez względu na to co on mówi, jestem świetna. Efektowi ubocznemu jednak nie zaprzeczę: pracuję ciągle nad niezadzieraniem nosa 😋
Zawsze zazdrościłam rówieśnikom którzy słyszeli od swoich rodziców ze są najlepsi. Dziś już wiem ze to dobrze ze nikt mi tak nie mówił. Mam różne problemy ze sobą, ale jedną z moich mocnych stron jest to, ze nie boje się przegrywać, nie wiedzieć, pytać, uczyć się, próbować. Nie rywalizuje a przynajmniej nie jest to mój jakiś szczególny problem, bo czasem się zdarza 😉
Ok ja zazwyczaj mówię mojemu 3 latkowi. Tak : udało Ci się! Jesteś super! Lub super udało Ci się! :) Mój synuś Kochany." Ale to zazwyczaj jak czegoś nie może zrobić i w końcu dochodzi do tego celu. Matko tyle maleńkich błędów mamy do popełnienia i co najgorsza skrupulatnie je wypełniamy ze zwykłej nieświadomości ..
O tak, dużo trudności pojawia się na drodze rodziców, dlatego tak ważne jest, by wciąż poszerzać wiedzę i być jak najbardziej świadomym tych pułapek. Drobna pochwała gdy dziecku udało się osiągnąć cel jest jak najbardziej wskazana. Dziękuje Aniu za komentarz. 🙂
Nigdy nie mów że coś się udało! Systematyczność, praca i konsekwencja sprawiają że się czegoś nauczymy a nie że nam się to udaje. Słowo "udało się" oznacza że coś stało się niezależnie, a przecież tak nie jest.
Dziękuje Marto 🙂 Na spokojnie, jesteś świadoma błędu, a to już dużo. Wystarczy pamiętać, by nie przesadzać. Bycie rodzicem to ogromne wyzwanie, trzymam kciuki 🚀
Bardzo proszę o odcinek o tym jak nauczyć dziecko podejmowania decyzji. Syn 4-letni nie potrafi podjąć najprostszej decyzji np. Sytuacja dla nas dorosłych absurdalna- kilka minut zastanawia się co chce zjeść słodkiego, wybiera jedna z czekoladek, zjada ja, po czym wpada w furię, płacze i krzyczy że jej nie chciał i że mam mu ją wyciągnąć z brzucha... Nigdy nie narzucałam mu niczego i wydawał mi się zdecydowanym dzieckiem, jednak ostatnio można zwariować- nad każdą decyzją długo się zastanawiała, po czym każdej jednej żałuje i nie może się z nią pogodzić. Zastanawiamy się jaki błąd popełniliśmy... A może to taki etap?
Ciągłe zapewnianie dziecka, że jest najlepsze jest szkodliwe...ale mówienie o tym od czasu do czasu???mi moi rodzice nigdy nie mówili, że jestem najlepsza, nigdy nie doceniali moich sukcesów...i co ???moje poczucie własnej wartości jest równe zeru... gdzie ten złoty środek wobec tego??
Hej Alicja, nie znam Twoich rodziców. Pewnie chcieli dobrze😀 A wyszło....cóż...sama wiesz... Jasne, nalezy doceniac i zauwazac osiągnięcia dziecka i duże i małe. W jaki sposób znaleźc ten złoty środek? Sporo wskazówek znajdziesz w mojej ksiązce 101 porad rodzicielskich. Poswieciłam temu cały rozdział, ponieważ uwaząm ten tema za bardzo ważny😀
Pani Mariolu. A gdy już się popełniło ten błąd czy można jeszcze to jakoś odkręcić? Czy można coś jeszcze zrobić aby to naprawić. Da się czy wszystko stracone? Mama przedszkolaka.
Martyno, de facto nigdy nie jest za późno na zmiany, jednak im później tym trudniej. Kiedy dziecko jest przedszkolakiem, jego mózg jest ciagle plastyczny i z łatwością adaptuje się do zmian. Powodzenia!❤️
@@doradcarodzicielskimariola3622 dziękuję za odpowiedź. Czy w którejś z Pani książek znajdę wskazówki jak postępować w przypadku problemów dziecka z przegrywaniem, rządzenia innymi w zabawie, obrażania się gdy coś nie idzie po jego myśli? Zastanawiam się którą pozycję wybrać. I jeszcze raz dziękuję.
@@247martyna w ksiązce "101porad rodzicielskich" w cz. I znajdziesz wskazówki nt reakcji na przegrana dziecka, czy powinnismy pozwalac dziecku wygrywać, jak go mądrze chwalić i jak budować poczucie własnej wartosci. To idealna ksiązka dla Was❤️
Wiem wiem, rodziców aż korci, żeby tak mówić😀 Powiem tak, a nie mozna układac puzzli dla samej przyjemnosci? Od razu tytuł mistrza sie nalezy? To obciazające....Bawcie sie po prostu❤️
Moi drodzy, napiszcie mi jak wygląda to u Was! Często mówicie swojemu dziecku, że jest najlepsze? 🤔
Temat , który daje do myślenia, wyjaśnia zachowanie niektórych osób. Podoba mi się jak pani to wszystko w tak prosty i zrozumiały sposób naświetla
🙂 Dziękuje. Jest prosto i zwięźle, bo nie ma co się rozciągać.
Jako rodzice sami macie dużą wiedzę. 😎
Bardzo ciekawy odcinek. Outfit - bomba! Moi rodzice i dziadkowie często powtarzali mi że jestem najlepsza. Będąc dorosłą osobą dostałam pracę w firmie, gdzie panowała atmosfera niezdrowej rywalazacji, ludzie byli dla siebie nieżyczliwi. Kiedy jeden z kolegów wyższych rangą nakszyczał na minie, odezwała się we mnie ta absurdalna wiara moich rodziców we mnie. Nie płakałam po kątach jak moje koleżanki, tylko rzuciłam tą pracę - wiedziałam, że to ten kolega jest burakiem, a ja bez względu na to co on mówi, jestem świetna. Efektowi ubocznemu jednak nie zaprzeczę: pracuję ciągle nad niezadzieraniem nosa 😋
Dziekuje za ciepłe słowa😀 Najwazniejsze, że widzisz to w sobie i nad soba pracujesz😀 To podstawa💪
Zawsze zazdrościłam rówieśnikom którzy słyszeli od swoich rodziców ze są najlepsi. Dziś już wiem ze to dobrze ze nikt mi tak nie mówił. Mam różne problemy ze sobą, ale jedną z moich mocnych stron jest to, ze nie boje się przegrywać, nie wiedzieć, pytać, uczyć się, próbować. Nie rywalizuje a przynajmniej nie jest to mój jakiś szczególny problem, bo czasem się zdarza 😉
Dokładnie tak, przesada szkodzi, blokuję i zabiera nam cenną umiejętność radzenia sobie z sytuacją.
Dziękuję Edyto za komentarz i obecność 🤩 🤗
Zgadzam się-trzeba zachować dystans a upadków nie unikniesz-z tego płynie prawdziwa nauka.
Dokładnie 💪
Super Pani wygląda!
Odcinek jak zwykle merytoryczny i wart przemyślenia, a może najważniejsze zastosowania w życie!
Dziękuje Marcelo ❤
Odcinek bardzo ważny, dzięki za obecność 🙂
Dziekuje za kolejną porcje wiedzy ❤
🙂 bardzo proszę
Ok ja zazwyczaj mówię mojemu 3 latkowi. Tak : udało Ci się! Jesteś super! Lub super udało Ci się! :) Mój synuś Kochany." Ale to zazwyczaj jak czegoś nie może zrobić i w końcu dochodzi do tego celu.
Matko tyle maleńkich błędów mamy do popełnienia i co najgorsza skrupulatnie je wypełniamy ze zwykłej nieświadomości ..
O tak, dużo trudności pojawia się na drodze rodziców, dlatego tak ważne jest, by wciąż poszerzać wiedzę i być jak najbardziej świadomym tych pułapek.
Drobna pochwała gdy dziecku udało się osiągnąć cel jest jak najbardziej wskazana.
Dziękuje Aniu za komentarz. 🙂
Nigdy nie mów że coś się udało! Systematyczność, praca i konsekwencja sprawiają że się czegoś nauczymy a nie że nam się to udaje. Słowo "udało się" oznacza że coś stało się niezależnie, a przecież tak nie jest.
Bardzo ciekawy material, ja jestem wlasnie tym “najlepszym” dzieckiem:( niedawno sama zostalam mama i nie chce popelnic tego samego bledu..
Dziękuje Marto 🙂
Na spokojnie, jesteś świadoma błędu, a to już dużo.
Wystarczy pamiętać, by nie przesadzać.
Bycie rodzicem to ogromne wyzwanie, trzymam kciuki 🚀
Tyle cenny uwag. Dziekuje za te filmiki ❤️
Bardzo proszę 🙂
Bardzo proszę o odcinek o tym jak nauczyć dziecko podejmowania decyzji. Syn 4-letni nie potrafi podjąć najprostszej decyzji np. Sytuacja dla nas dorosłych absurdalna- kilka minut zastanawia się co chce zjeść słodkiego, wybiera jedna z czekoladek, zjada ja, po czym wpada w furię, płacze i krzyczy że jej nie chciał i że mam mu ją wyciągnąć z brzucha...
Nigdy nie narzucałam mu niczego i wydawał mi się zdecydowanym dzieckiem, jednak ostatnio można zwariować- nad każdą decyzją długo się zastanawiała, po czym każdej jednej żałuje i nie może się z nią pogodzić. Zastanawiamy się jaki błąd popełniliśmy... A może to taki etap?
Witaj Helena, dziękuję za pomysł, bardzo mozliwe, że wezme to pod uwage przy nagraniach kolejnych materiałów. 😀
Ciągłe zapewnianie dziecka, że jest najlepsze jest szkodliwe...ale mówienie o tym od czasu do czasu???mi moi rodzice nigdy nie mówili, że jestem najlepsza, nigdy nie doceniali moich sukcesów...i co ???moje poczucie własnej wartości jest równe zeru... gdzie ten złoty środek wobec tego??
Hej Alicja, nie znam Twoich rodziców. Pewnie chcieli dobrze😀 A wyszło....cóż...sama wiesz... Jasne, nalezy doceniac i zauwazac osiągnięcia dziecka i duże i małe. W jaki sposób znaleźc ten złoty środek? Sporo wskazówek znajdziesz w mojej ksiązce 101 porad rodzicielskich. Poswieciłam temu cały rozdział, ponieważ uwaząm ten tema za bardzo ważny😀
Dziękuję 👍❤
Bardzo proszę Halinko 🙂
Moze cos na temat problemów wychowawczych nastolatków ?
Aniu, powiem tak, nie w tym roku😀
Pani Mariolu. A gdy już się popełniło ten błąd czy można jeszcze to jakoś odkręcić? Czy można coś jeszcze zrobić aby to naprawić. Da się czy wszystko stracone? Mama przedszkolaka.
Martyno, de facto nigdy nie jest za późno na zmiany, jednak im później tym trudniej. Kiedy dziecko jest przedszkolakiem, jego mózg jest ciagle plastyczny i z łatwością adaptuje się do zmian. Powodzenia!❤️
@@doradcarodzicielskimariola3622 dziękuję za odpowiedź. Czy w którejś z Pani książek znajdę wskazówki jak postępować w przypadku problemów dziecka z przegrywaniem, rządzenia innymi w zabawie, obrażania się gdy coś nie idzie po jego myśli? Zastanawiam się którą pozycję wybrać. I jeszcze raz dziękuję.
@@247martyna w ksiązce "101porad rodzicielskich" w cz. I znajdziesz wskazówki nt reakcji na przegrana dziecka, czy powinnismy pozwalac dziecku wygrywać, jak go mądrze chwalić i jak budować poczucie własnej wartosci. To idealna ksiązka dla Was❤️
A mozna 3 letniemu dziecku mówić często że jest najukochańsze?
Oczywiscie! Przeciez to zgodne z prawdą😀
a można chwalić dziecko np jesteś mistrzem w układaniu puzzli? :)
Wiem wiem, rodziców aż korci, żeby tak mówić😀 Powiem tak, a nie mozna układac puzzli dla samej przyjemnosci? Od razu tytuł mistrza sie nalezy? To obciazające....Bawcie sie po prostu❤️
Doradca Rodzicielski Mariola Kurczyńska dziękuję serdecznie za odpowiedź 💕
💪
🚀🙂