"Nie daj umrzeć swojej historii" te słowa dogłębnie mną poruszyły. Chcę zrobić coś, co nie pozwoli mojej historii umrzeć. Gdy tylko będę zrezygnowana i nie będę już miała nadziei, te słowa będą powodowały przebudzenie się mojej woli walki. Dziękuję ci za te słowa!
Zdziwiłam się, jak wiele tych błędów dotyczyło bądź dotyczy mnie. Zauważyłam też, że od dawna nieświadomie je eliminuję. Cieszę się, że w końcu dotarłam do treści, które do mnie przemawiają. Dziękuję i lecę oglądać inne filmy!
Mam 13 lat zaczynam pisać książkę o Nazistowskim Okręcie wojennym który ma za zadanie zniszczyć całą Angielską flotę. Tytuł książki Niemożliwa Ambicja tylko że tytuł będzie napisany po niemiecku.
Idę poszukać sześćdziesięciu ośmiu stron swojej porzuconej dekadę temu książki. A Panu Krzyśkowi gratuluję posiadania daru wyczerpywania tematu bez wyczerpywania słuchaczy (oglądaczy).
Ja mam około 100 stron romansu fantasy, który zaczęłam pisać jako nastolatka i porzuciłam lata temu. Czytając to teraz widzę, że wykonanie pozostawia wiele do życzenia ale jednak sam pomysł siedzi we mnie nadal. Mam zamiar to dokończyć, nawet gdyby ta powieść nigdy nie opuściła szuflady.
@@hannah0082 To nie ma sensu. Przez tyle lat z pewnością zapomniała już, o czym chciała pisać. A poza tym, w międzyczasie takich "romansów fantasy" wydano setki, może tysiące na całym świecie. W związku z czym jej oryginalny niegdyś pomysł, dziś po wydaniu okazałby się plagiatem. A za plagiat można być sądzonym i wydawca nie da pieniędzy na zapłacenie kary.
Nie wiem czy ilość czytanych przeze mnie książek jest wystarczającą. Chyba najlepiej mi szła seria Zwiadowcy (pozdro jak ktoś kojarzy), w miesiąc przeczytałam 5 części (z 16 części )
Trochę tak, ale w sumie czy podczas pisania też nie opisujesz wydarzeń, które się wydarzyły? Opisujesz, z tą różnicą, że wydarzyły się w twoim fikcyjnym świecie.
Dziękuję za Twój kanał. Mam 14 lat a przygodę z pisaniem zaczęłam w 3 klasie. Zawsze kochałam wymyślać historię. Teraz mam na koncie kilka krótkich opowiadań i biorę się za wiekszą powieść. Będę wdzięczna za wszystkie porady.
Tak jak parę osób poniżej, jestem młodsza osobą (14 lat) i rady mi bardzo pomogły. Teorytycznie dopiero dzisiaj zabieram się za dogłębne planowanie książki, bo zawsze coś pisałam, ale nie koniecznie lubię opowiadania, więc może za jakiś rok, może dwa lata uda mi się skończyć, albo porzucę pomysł. W każdym razie, dzięki za rady :)
Witam. Pański materiał bardzo mi pomógł. Dzięki niemu zauważyłam błędy i trudności w swojej powieści którą od niedawna piszę. Lecz już wcześniej też zauważyłam pewne trudności z którymi może mieć problem każdy początkujący. Między innymi budowanie relacji między postaciami, ciągłość i sens w fabule, oraz to jak czasami łatwo potrafi się wpaść w znane schematy i motywy z innych książek, bądź seriali, tym samym sprawiając że to co piszemy, wprawia czytelnika w odczucie "Aha. Chyba wiem jak to się skończy". Dlatego staram się w jakiś sposób analizować to co się dzieje w moim cośku, czy to ma sens, czy to nie jest za dużo, a może czegoś jest za mało. Może tym komentarzem Ameryki nie odkryłam, ale śmiało jestem w stanie stwierdzić że praca nad książką nie jest łatwa. Jeśli chce się faktycznie napisać coś dobrego, faktycznie warto się do tego przyłożyć. A tak jak napisałam wyżej, ten materiał jest niezwykle pomocny. Zostanę na tym kanale dłużej. Pozdrawiam
*Ja:* piszę opowiadania najczęściej w stylu anime, manga, light novel itd. *Krzysiek:* Ty wysyłasz do wydawcy książkę, [...] która ma zostać ekranizowana przez Netfix! *Ja:* ...huh?
Sorka, za ogromne skrócenie tego. Jestem świadom, że to co nagrałeś to wideo, które ma nam wskazać drogę, którą mamy podążać. Ja będę się do tego stosował bo uważam, że to co mówisz jest słuszne. A tutaj masz swoją pełną wypowiedź: 13:57 "Ty wysyłasz do wydawcy książkę, która ma zostać bestsellerem Empiku, która ma wygrać nagrodę Zajdla, która ma zostać ekranizowana przez Netflix! Ty piszesz bestseller i myśl o tym w ten sposób, bo jeżeli nie będziesz myśleć o swojej książce jak o wybitnym dziele, to dlaczego ktoś inny ma patrzeć na twoją książkę w taki sposób?" Jak coś źle napisałem, źle dałem interpunkcję to przepraszam, po prostu są dni, w których się nie wysypiam i ciężko mi coś wtedy zauważyć.
@@cafeka545 Jak piszesz novelki w stylu anime to dobrze. Zauważ jak zaczyna rozrastać się cały czas rynek mang i light novelek. I tak... pisz jakby to był bestseller :)
Jak ja się cieszę, że w tym momencie na pana trafiłam! Właśnie zaczęłam pisać swoje opowiadanie/ książkę i interesuje się pisaniem już od dawna, ale nigdy nie potrafiłam niczego skończyć, bo nie trafiłam na gatunek, w którym się dobrze czuje. Jednak przełamałam sie i pisze do tej pory :) A jeśli chodzi o wenę, to według mnie istnieje, choć wydaje mi się, że są miejsca w których przypływa nam więcej pomysłów i lepiej idzie nam pisanie.
Od kilku lat myślę nad jedną historią. Już 4 lata temu miałam dość duży zarys historii i konkretny opis postaci jednak nigdy nie byłam w stanie się do tego zabrać. Zawsze odkładałam to na później usprawiedliwiając się brakiem weny, czasu lub brakiem wiary w siebie ale część twoich filmików porządnie mnie zmotywowała!
Jeśli autor kilka lat zastanawia się nad daną fabułą, zanim w ogóle przystąpi do jej pisania, to może sobie dać spokój. Podczas gdy Ty w bólach twórczych rodziłaś zamiar, aby usiąść i przelać swój pomysł na papier, ktoś inny na świecie już dawno zrobił to i wydał efekt swojej pracy. W związku z czym teraz spędziłabyś jedynie kilka miesięcy na marne, tworząc PLAGIAT.
@@mattreggie4481 Bardzo późna odpowiedź więc jest ona bardziej skierowana do ludzi którzy ją napotkają przypadkiem. Jest to jeden z najbardziej beznadziejnych i bezpodstawnych argumentów jeżeli chodzi o długie budowanie świata zamiast faktycznego pisania. Po pierwsze, lata myślenia nad bohaterami, samym światem czy też specyficznymi wydarzeniami dziejącymi się w owym świecie, sprawia że zarys tych rzeczy oraz zaznajomienie z nimi jest znacznie silniejsze niż u kogoś kto pisze od razu wszytko to co wymyśli. Tutaj ważne jest zrozumienie tego że każdy ma inny styl pisania, i każdy potrzebuje innej ilości czasu na przelanie na papier swoich myśli. Tutaj macie kilka przykładów: -G.R.R. Martin, twórca Pieśni Lodu i Ognia, który spędził lata upiękrzając swój świat. (to że go nie dokończył jest powiązane z innym problemem) -Podcast Midst (na kanale Critical Role), którego twórcy spędzli 7 lat przed publikacją nad opracowywaniem swojego uniwersum. -J.R.R. Tolkien. Przed publikacją Hobbita i Władcy Pierścieni, spędził lata budując swój świat, zaczynając od kompletnego opracownia języka elfickiego przed zabraniem się za pisanie faktycznych opowieści -Christopher Paolini (cykl Dziedzictwo), któremu proces od pierwszych liter na papierze do publikacji zajął 4 lata. Brak pomysłu na pisanie fabuły przy gotowych postaciach i świecie wiąże się z dużą troską i chęcią by ta fabuła była satysfakcjonująca. Udana. Świetna. Jest to naturalne dla nowicjuszy ponieważ każdy chce pokazać swoją pracę jako udaną i zadowalająca, a nie pomyłkę. Dlatego jest to przytłaczające i trudne do pokonania. Grunt by zdać sobie sprawę że jest to naturalne i przekonać się do tego że błędy pojawią się zawsze, nie ważne jak ogromne ma się doświadczenie. Trzeba po prostu pisać by nabrać doświadczenia. Pisać dużo i często. Ale spędzanie dużej ilości czasu nad obmyślaniem struktury świata i postaci nie stanowi problemu. Jest to cecha wielu twórców. Nawet jeżeli zabiera to lata. Kluczem jednak jest to by się za pisanie zabrać. Jeszcze apropo ewentualnego plagiatu. Co? Jeżeli ktoś opisał ten sam pomysł przed tobą nie znaczy że jest to twoja wina że nie opublikowałeś/łaś czegoś wcześniej. To się nazywa zbieg okoliczności. Niefortunny przypadek w którym ktoś najzwyczajniej wpadł na ten sam pomysł przed tobą. To że opublikujesz coś co zostało już wcześniej opisane w dużej mierze jest nieuwagą bądź też nierozwagą osoby drugiej. Nie ma to żadnego związku z komfortem dłuższego czasu na rozmyślanie Miłego dnia wszystkim którzy trafią na ten komentarz
To właśnie twoje filmy mnie zmotywowały do powrotu do pisania. Wziąłem się do roboty, piszę powoli (bo traktuję to głównie jako swoje hobby), ale - wg. twoich rad - konsekwentnie. Dziękuję za motywację ❤.
gościu, uwielbiam cię! twoja dowcipność i żarciki przyprawiają mnie o uśmiech, miło, że nie należysz do ponuraków, którzy odbierają mi energię nawet przez ekran. co więcej, twoje rady ma pewno mi się przydadzą oraz napełnią mnie wiarą w siebie. trzymaj się, rozwijaj, pozdrawiam serdecznie c:
Bardzo dziękuję za te rady. Kiedyś, gdy byłam młodsza chciałam pisać książki. Później odkryłam, że nigdy ich nie kończę i to za długa forma dla mnie, dlatego przerzuciłam się na opowiadania. Uwielbiam je pisać, mam wiele pomysłów i napisałam już kilka oraz dzieliłam się z innymi. Rówieśnicy mówili mi, że są super, a nieco starsze osoby zwracały uwagę na logikę wydarzeń, a także język. Zdarzały się bezsensowne sytuacje, a słownictwo nie było wulgarne, lecz takie, jakbym mówiła. Wtedy spojrzałam na swoje prace z innej strony i rzeczywiście tak było, jednak nie wiedziałam, jak to poprawić. Od czasu do czasu zmieniam dotychczasowe opowiadania na lepsze, staram się je rozwijać i słuchać, co o tym myślą inni. A rady, które Pan przedstawił z pewnością mi pomogą.
Twojej historii? Wolne żarty. Jeśli jest toto oparte o jakiś w miarę spójny pomysł, to próba publikacji i rozpowszechniania skończyłaby się dla Ciebie z dużym prawdopodobieństwem (albo rodziców, nie wiem, czy masz już te 18 lat) ostrą batalią sądową z jakimś pisarzem lub pisarką, o których usłyszałbyś po raz pierwszy w życiu, a którzy wpadli na Twój "wielce oryginalny koncept fabuły" już dobrych parę lat wcześniej, stworzyli z tego książkę i ją wydali. W związku z czym, "Twój" pomysł, który miałeś, siadając do pisania, jest teraz tak naprawdę ich pomysłem, a w dodatku jest chroniony prawem. Oto właśnie jest świecąca największym blaskiem strona bycia twórcą (książek, muzyki, czegokolwiek). Poza tym, rynek literacki też nasyca się, a potem przesyca określonymi motywami. Niekiedy bardzo szybko. Przykład? Na pewno znasz Joanne K. Rowling, tę od Harry'ego Pottera. Czy była ona pierwszą autorką książki o czarach i czarodziejach? Nie. Ale od czasu kiedy to ONA wydała swoją powieść, każda fabuła o czarodziejach i magii jest tylko "nędzną zrzynką" z Pottera właśnie. Mówię to do tego, że w swojej twórczości na pewno nie wprowadziłeś niczego nowatorskiego, czego do tej pory w literaturze jeszcze nie było, powieliłeś tylko określone schematy, co inni przed Tobą zrobili zapewne lepiej. I dlatego to oni stali się sławni, a Ty nigdy nie będziesz. Zanim się oburzysz - to, co napisałem nie jest hejtem na Twoją osobę. Można by to odnieść do każdego "dziewiczego" pisarza, który szuflady ma pełne wspaniałej prozy, ale nie wydał jeszcze nawet jednej strony.
Przyznam, że tylko punkt drugi był dla mnie zaskoczeniem. Cieszę się, jednak że tu trafiłam. Przyznam, że dzięki tobie trochę poprawił mi się humor i od razu chciało mi się napisać konkretny rozdział.
Przed chwilą obejrzałem filmik i tak jakoś więcej wiary mam w siebie. Zrobiłem sobie notatki z tego co Pan mówił, żeby mieć je cały czas pod ręką, kiedy przyjdzie gorszy dzień. Trochę taki kubełek zimnej wody i jednocześnie kopniak na rozpęd. Cieszę się, że trafiłem na to nagranie i pozdrawiam :)
Mam 15 lat i moja nauczycielka (jak i przyjaciółka) zainspirowała mnie bym zaczęła pisać. Strasznie się w to wciągnęłam i nawet jeśli nie uda mi się tego wydać, świetnie się bawię tworząc książkę, i chce by była jak najlepsza. Bardzo dziękuje za ten filmik ❤️🩹
Bardzo przydatny filmik :) Ja sama piszę powieść, ale nie fantasy, a sci-fi i dawno przestałam wierzyć w coś takiego jak wena ;p Piszę, kiedy mam na to czas i jestem dumna z tego, co robię :) Pozdrawiam :)
Ja po części w wenę wierzę, w senie chodzi mi o to, że są takie dni, że na prawdę nie mogę się skupić, więc odpuszczam sobie pisanie. Są tygodnie zawalone szkołą więc siłą rzeczy muszę pisanie odsunąć na drugi plan. Zdarzają się dni, kiedy nie mam dobrego humoru, a w opowiadaniu przyjdzie czas na opisywanie np jakiejś szczęśliwej/wzruszającej sceny to wtedy też sobie odpuszczam pisanie. Nie nazwałabym tego brakiem weny, a raczej złym czasem w moim życiu, albo brakiem czasu. Swoją drogą świetny poradnik, na pewno zostanę na tym kanale na dłużej ;)
Masz super filmy. Bardzo pomagają. Popełniłam większość tych błędów ale probóję się poprawić ^^ Np miałam główną bohaterkę Mary Sue więc od razu jak sobie to uświadomiłam zmieniałam ją o 180° Albo: zupełnie cały czas uważałam że to jest beznadziejne, teraz staram się myśleć pozytywnie ^^
Znalazłam ciebie przypadkiem na youtubie bo szukałam dobrego kanału o książkach. A tu wow. Opowiadasz o pisaniu książek konkretnie i z sensem. Moim marzeniem jest napisanie książki choć jednej w życiu ale znając swoją prokrastynację i ogromny strach o porażce tego pewnie nie zrobię. Ale ogląda się ciebie przyjemnie i ciekawie i być może wiedza ta przyda mi się gdzie indziej. Pozdrawiam!
Dzięki, dzięki za to że jesteś, dzięki tobie wiem co robić, od dwóch miesięcy coś mnie ciągnie do pisania wierszyków, czasami piszę dla kogoś już i mam tylko 15 lat. Ale zawsze mam problem z zakończeniem, bo początki mają fajny rytm fajnie się czyta, ale końcówka rujnuje i inne osoby też mi zwracają uwagę
Trudno nie zgodzić się z tym, co mówisz. A właściwie to nie... Nie zgodzić się jest bardzo prosto, ale zrobić tego nie mogę, bo - po prostu - masz rację.
Polecałbym zacząć od opowiadań. Jeżeli uda ci się napisać kilka krótkich tekstów od początku do końca, to działaj. Z wydawniczego punktu widzenia, nie ma wielkiego problemu z wydawaniem nieletnich. Problemem jest tylko warsztat. Jeśli książka będzie dobra -> wydadzą
Ogółem to są strony internetowe, na których można zamówić druk książek, obojętnie jakich, nie jakieś specjalne wydawnictwa, gdzie trzeba się ubiegać o wydanie książki, po prostu jest zamówienie, to drukują.
Witam Krzysztofie . Mam 16 lat zawsze chcialem napisac ksiazke fantasy o krolach,wojnach,sojuszami zdradach miedzy panstwami mojego swiata wymyslilem poczatek ale mam problem z wymyslaniem dalszej czesci moze film jak wymyslic sama fabule lub jakies porady jak to zrobic by latwiej dalo sie nad nia pracowac
@@mikoajprzybylski6773 Najgorsze jest to ze stanąłem w martwym punkcie mam duzo pomyslow o bedzie w pozniejszych fazach fabuly ale mam problem z wymysleniem jak do tego doprowadzic .Pisanie chyba nie jest dlamnie moze jestem za mlody moze za glupi moze to musi przyjsc z czasem nie wiem trzymam kciuki zeby chociaz tobie sie udalo
Jak chodzi o wenę to ja wolę pisać rzadziej ale lepiej. W praktyce do pisania siadam co kilka dni ale zawsze w takim momencie dobrze się czuje i mam tą wenę. Oczywiście jeśli ktoś podejmuje się czegoś co wymaga deadlinów to na wenę nie ma miejsca, ale jeżeli masz komfort bycia samemu sobie szefem to warto wybrać ten system w którym piszesz najlepiej. Też kiedyś pisałem codziennie około pół strony i czasami wychodziły takie gnioty że szkoda gadać, bo byłem zmęczony albo się źle czułem.
Ostatnia porada najcenniejsza. Jeśli równać to do najlepszych. Nigdy nie będę Dickiem, ale codziennie mogę się ciut więcej postarać (trochę inną kwestią jest, że zwyczajnie nie stać mnie na amfę, poza tym mi szkodzi ;) Osobiście czytanie uznałbym za ważniejsze od pisania. Po przeczytaniu dobrej książki nie musisz nic napisać, możesz jednak coś poczuć, może coś zmienić w sobie. Jednak jeśli, będziesz tylko pisać, bez czytania, to skąd weźmiesz warsztat? Z telenoweli??? King, zdaję się, powiedział kiedyś, że by być dobrym pisarzem należy 4 godziny dziennie czytać i tyle samo pisać. Traktować pisanie, jak pracę. W przeciwnym razie, należy dać sobie spokój, jest tyle innych aktywności. Jeśli akurat chwilowo przeszkadza ci światło dzienne, to zasłoń kotarą, a jeśłi pies sąsiada szczeka za głośno, to go zastrzel (żart)
Dwa ostatnie punkty są kluczowe. Jeśli tu leżymy to te początkowe nigdy się nie wydarzą. A ja jestem taka szczęśliwa, że trafiłam na Ciebie i ten filmik, bo właśnie dwa ostatnie punkty to moja pięta Achillesa. Motywujesz do działania, pozdrawiam 😊
Część uwag ma sens, mimo, że szczerze powiedziawszy pojawiają się często w zagranicznych tekstach, jak chociażby zaczynanie od serii, bez pisania opowiadań, tak nie zgadzam się z punktem o wenie i blokadzie pisarskiej. Moim zdaniem zdecydowanie powinno się pisać codziennie co najmniej te parę stron by ukończyć książkę, ale widzę różnicę gdy mam wenę i pisze w parę godzin trzydzieści do czterdziestu stron, a gdy mam blokadę i pisze jedynie wyznaczoną codzienną ilość prze bieg całego dnia.
Wena jest KLUCZOWA do napisania książki. Jeśli ktoś chce napisać książkę, ma pomysł itp, to musi mieć tez pomysł JAK to napisać. Jeśli ktoś ma wenę, znaczy to, że wie JAK ROZPLANOWAĆ jego pomysł. Musi wiedzieć też, co opisać i jak to opisać. I to właśnie WENA w tym pomaga.
Bardzo się z Tobą zgadzam, co do kwestii weny (co do innych oczywiście też). Znam mnóstwo znajomych, którzy "czekają na wenę". Nigdy nie napisali żadnej książki. Pisanie to po prostu kolejny rodzaj aktywności, jak choćby codzienne ćwiczenia fizyczne. Po prostu się to robi (albo nie)
mówiłeś że gdy zgłaszamy książke do wydawnictwa muwiwmy że to wielka książka która zostanie zekranizowana przez netflixa ale gdybym został pisarzem i dostał propozycje ekranizacji od Netflixa to patrząc na wiedzmina uznał bym to za obraze najwyższego stopnia i chęć zrównania mnie z gównen do wyciskania pieniędzy ze strony Netflixa
Jestem w pierwszej liceum i w święta jeszcze ubiegłego roku zaczęłam planować napisanie serii książek. Cykli(sezonów) ma być 5, jednak każdy będzie dzielił się na 2 lub 3 odzielne tomy zależności ile będzie się działo. Historia ma dużo postaci, wątków, miejsc i pojęć, które dzięki prawie rocznej pracy pracują jak zegarek w mojej głowie. Każdy wątek ma swój początek, zakończenie oraz bardzo szczegółowe rozwinięcie. Każda postać spotkała inną chociaż raz w życiu i mam nawet plan na zakończenie historii każdego bohatera. Wszystko na siebie oddziałowuje i ze sobą styka. Problem polega na tym że po długim planowaniu mam napisany jedynie PROLOG! Pisze kiedy najlepiej pracuje mi mózg i kiedy mam zapał. Osobami, które pierwsze oceniały moje pomysły byli moi przyjaciele. Nie wiem jak mam się zabrać za tworzenie całokształtu, bo mam wrażenie że jestem u początku tworzenia czegoś co może osiągnąć mniejszy lub większy sukces u osób, które akurat lubią tematykę w jakich klimatach jest powieść.
No tak mi ktoś kiedyś powiedział, albo raczej napisał, że nie jestem nawet w jakieś tam część tak dobra jak Sapkowski... Cóż miał rację. Ale chyba jednak nie powinien tego wyrac w ten sposób... Bo tak ta osoba użyła dokładnie takich słów
Która narrację wybrać i od których lepiej trzymać się z daleka. Chciałem pisać w pierwszej osobie czasie teraźniejszym, bo lubię takie książki czytać, ale słyszałem wiele natywnych i niej opinii i trochę teraz jestem w dupie z wyborem.
Jeżeli lubisz taki typ narracji to pisz w takim typie narracji. Pierwsza osoba i czas teraźniejszy mają swoje plusy i minusy zasadniczo jak każda inna forma przedstawiania historii.
Jak wygląda życie z pisania od strony prawnej? Zawsze się nad tym zastanawiałam. Wydawnictwo wystawia PIT. A jak należy się rozliczać ze spotkań autorskich? Trzeba mieć założoną działalność gospodarczą?
Można bez działalności i wtedy rozliczasz się umową o dzieło zarówno z bibliotekami jak i wydawcą. Z tego co wiem jednak, dochód bez działalności jest ograniczony do konkretnej kwoty. Postaram się nagrać materiał specjalny szerzej mówiący o zjawisku
Nie czytałam Bobrów, bo fantastyka to nie moja bajka, ale chyba podrzucę ją mojemu chłopakowi. Sama lubię pisać krótkie, horrorzaste opowiadania i przyznaję, że przed pisaniem przestudiowuję dany aspekt demenologii lub teologii. Dziękuję też za radę, żeby pisać i nie przestawać pisać. Do tej pory sobie odpuszczałam, ale kiedy przestanę, to może coś w mojej pisaninie się ruszy.
Wszedłem tu 2 raz tylko po to, by napisać, że przeczytałem i "Wiedźmina" i "Kosmiczne Bobry" xD. Mimo, że oba dzieła mają całkiem inny klimat, mogę stwierdzić, że "Kosmiczne Bobry" zasługują na półkę na równi z książkami Sapkowskiego (choć nie tą samą, jako że są całkowicie różnymi typami książek) :-)
Witam, mam 16 lat i od kilku miesięcy już piszę książkę fantasy na którą mam bardzo ambitny pomysł. Słyszałam,że Christopher Paolinii autor "Eragona" wydał swoją książkę w wieku 16 lat, co mnie bardzo zachęciło. Jednak mam mnóstwo obaw: czy mając 16 lat można wydać książkę? Czy kogoś zainteresuje książka pisana przez niedoświadczoną nastolatkę? Byłabym bardzo wdzięczna za poradę w tym temacie, szczególnie że jest to moja pierwsza książka. W mojej powieści jest wiele dynamicznych scen, jednak są też takie spokojniejsze, które często nie wiem jak zakończyć. Teraz piszę rozdział 22 i tak nagle, gdy jest scena spokojniejsza, gdzie dwójka bohaterów nawiązuje dialog utknęłam w miejscu. Naprawdę nie chce żeby mój pomysł się zmarnował......
moim największym problemem zawsze było to, że prowadziłem fabułę za szybko, i w kilka stron dochodziłem tam, gdzie w dobrych książkach zajęłoby to co najmniej kilkanaście. więc rzeczy były za krótkie i chaotyczne.
No nie do końca. Rzecz w tym, że nie każdy umie lub może ścisnąć swoją historię do opowiadania. Najczęściej ona się po prostu rozrasta i potrzebuje dłuższej formy. Nie można a priori zakładać, że pisze się taki, a nie inny utwór. To wychodzi w praniu. Grunt to znać zakończenie przed rozpoczęciem pisania. Bardzo pomaga utrzymać koncentrację i dyscyplinę myśli
@@PrzemyslawBorowski Jakby wychodziło w praniu, to by pisarze książek z wydawcą nie planowali do przodu. Też nie da się myśleć o wątkach i zwrotach akcji bez planowania, że wszystko zamknie się w jakiejś formie 400-600 tysięcy znaków. Nie chodzi o to, że musisz wiedzieć co do strony, ale wiedzieć powinieneś. To znaczy też... Zrobisz jak uważasz. :)
@krzysiekpiersa6227 Fakt, przyznaję, przesadziłem. Z zastrzeżeniem, że nie zawsze uda się przewidzieć, czy historia w toku procesu pisarskiego się nie rozrośnie lub wręcz przeciwnie. Planowanie musi uwzględnić również i taką ewentualność. Co do umierania historii, podzielam Twoje zdanie. Wiele znakomitych książek nie powstało, bo niedoszłym autorom zabrakło wytrwałości
Bober wynalazł wehikuł czasu ;O A tak swoją drogą. Muszę sięgnąć po poradę od ciebie. Mianowicie piszę książkę i mam problemik. Chodzi o to, że kiedy coś napiszę, to jestem niesamowicie zachwycony tym co właśnie przelało się na papier, jednakże dzień później uważam to za jakieś totalne dno. I w ten sposób rozdział pierwszy "Na froncie III wojny światowej" ciągnie się w nieskończoność. Pomóż mi z tym, plosie •^•
Paradoksalnie front III wojny światowej mógłby ciągnąć się w nieskończoność. Jeżeli poprawiasz stronę po stronie, to bardzo wydłużasz sobie pracę. Sam stosuję metodę "popraw od razu cały napisany rozdział" albo bardziej zaawansowaną "oraj od razu całą książkę". Metody te mają tę zaletę, że zdążysz do końca rozdziału unormować kanon historii a tak to skaczesz. Jeśli cały czas widzisz błędy w swoich poprzednich stronach... widocznie muszą tam być i trzeba je poprawić. Nie zniechęcaj się jednak. Pisanie książki to maraton, a nie sprint :)
Nie widzę swojego pytania, ani odpowiedzi, dlatego piszę jeszcze raz. Czy odpowiadać na recenzje książki? Lajkować, komentować? Jako debiutująca pisarka staram się je czytać, a niektóre są bardzo ciekawe. Krzysiu, czy czytasz recenzje swoich książek? Jak na nie reagujesz? Czy jest jakaś etykieta w tym zakresie? A drugie pytanie to, czy recenzje mają znaczenie dla innych czytelników, ja sama kieruje się przy wyborze książek raczej przeczytanym fragmentem niż opiniami. Jak to jest u czytelników?
Hej, podoba mi się bardzo twój filmik. Ja piszę od 9 lat, ale do szuflady. Dopiero teraz się odważyłam i wysłałam książkę do wydawnictwa. Czekam na ich odpowiedź. Ogólnie rzecz biorąc mam cztery trylogie. Jednak problem u mnie polega na tym, że nie mogę skończyć ich, bo co chwilę coś zmieniam, rozbudowywuje i poprawiam. Innymi słowy, z trzech Trylogii jestem niezadowolona i nie wiem dlaczego.
Piszę od dwóch lat, a kilka razy się poddałam. Piszę jedną książkę już trzeci raz, poprawiam i piszę dalej. Potrafisz zaskoczyć i zmotywować człowieka, a twój język jest zrozumiały dla drugiego pisarza. Wyjątek. Mam dopiero jedenaście lat i to naprawdę mi pomogło. Jednak pytanie. Czy znasz może jakąś fantastykę, która twoim zdaniem nie jest zbyt interesująca? Z góry dziękuję za odpowiedź.
@@krzysiekpiersa6227 Dziękuję, po prostu zwrócę uwagę na poboczne książki w dziale fantastyki. Naprawdę się cieszę, że w ten sposób kształcisz swój warsztat.
4 ปีที่แล้ว +2
Ha! Czytaj na głos! Zgadzam się w 100% ile debilizmów można wykryć
Fajne rzeczy gadasz 🙂 Ciekawa jestem Twojej historii - pisarskiej i jak do niej doszło w ogóle. Może to gdzieś jest na kanale, ale jeszcze do tego nie doszłam 🙂 Jak sobie radzisz ze spotkaniami autorskimi w dobie Covid? 😟 Miałeś kiedyś do czynienia z copywritingiem? Myślisz, że praca w tej branży może wpłynąć dobrze na przyszłe pisanie stricte literatury? Traktując ją jako: a) systematyczną pracę z tekstem właśnie, b) sondowaniem co i jak wpływa na czytelnika.
Przyczepię się trochę tej weny twórczej. Nie neguję tego, że nie należy na nią czekać, bo to rzeczywiście może trwać w nieskończoność. Zwróciłbym jednak uwagę, że często dzieje się tak, że siadamy do pisania i po prostu nam nie idzie. Siadamy za godzinę, dwie lub w następny dzień i wszystko tak rusza z kopyta, że aż sami zachwycamy się tym co napisaliśmy... Moim zdaniem wena istnieje, a my nie jesteśmy automatami do pisania. To nie jest robienie pierogów na sztuki. W tekście musi być to coś, co czytelnika przyciągnie.
Tak istnieją dni, w które nie umie się złożyć zdania. Wszystko brzmi topornie i za nic nie chce zazębiać się że sobą... Pytanie co robić, kiedy coś takiego trawa dłuższy czas... Tydzień, miesiąc, rok... Bywa i tak. I to jest właśnie blok
Na szczescie mam luźne podejscie do ambicji i wypuszczanie kolejnych fanficków o ustalonym juz stylu mnie zadowala. Choc jestem krytykowana przez znajomych, ze powinnam brac sie za ksiazki, wydawac, zarabiac. Ale czuje, ze nie wszystko ma byc dla pieniedzy.
Pamietam, ze napisalam okolo 20 ksiazek (po 3-4 krotkie rozdzialy) na wattpadzie. Kiedys je wszystkie usunelam bo poczulam wstyd. Teraz bardzo zaluje, ze to zrobilam i, ze nie moge zobaczyc jak wtedy pisalam bedac w podstawowce.
Co do podpunktu z Mary Sue, niw do końca sie zgodzę. Pisałam, zasadniczo dalej pisze bardzo dużo roleplayi, i ze wszystkich postaci jakie miałam, ludzie mówili, że najbardziej lubią jak pisze jedną konkretną. Był to nastoletni chłopak z trywialnymi problemami, jednak bardzo inspirowany mną samą. Stworzyłam tą postać bo chciałam się wyżyć ale polubiłam ja za bardzo, nie miałam opamiętania w niszczeniu mu życia i robienia trwałych szkód na psychice i zdrowiu. Mam wrażenie, ze to zależy poprostu od osoby jaka nią pisze, akurat ja potrafiłam znaleźć wszytskie wady i nieustannie je podkreślać niczego nei idealizując.
Uwiebiam takie wskazówki Krzyśka, lecz nie zgodzę się z punktem dotyczącym weny. Dziennikarz potrzebuje jedynie warsztatu. Pisarz zaś, warsztatu i wyobraźni. Dziennikarz ma podane co ma napisać (określone wydarzenie i jego skutki etc). Pisarz sam musi wymyślić coś interesującego i tutaj wena jest przydatna. Są dni gdy wchodzą nam do głowy lepsze pomysły, a są dni gdy nie mamy żadnych. Pisanie po prostu aby pisać, powoduje wysyp książek które momentami przynudzają, bo autor nie miał pomysłu na nic lepszego, a po prostu musiał coś napisać. Prosta konkluzja - pisz gdy masz ciekawy pomysł na scenę, a nie po to aby zapchać ją czymkolwiek.
Czytanie na głos tego co się napisało jest bardzo ważne. Ja wielokrotnie poprawiam jeden rozdział, bo zawsze jakieś zdanie nie pasuje, albo brzmi dziwnie. A wena potrafi denerwować. Ile ja razy straciłam wene, kiedy miałam czas, nie zliczę. Lepiej się nie zmuszać. W miesiąc nie potrafię napisać jednego rozdziału, a innego dnia potrafię napisać 2-3 rozdziały.
Ale wiesz, niekoniecznie siedem lat, bo tu kołcze namawiają, żeby codziennie pisać, na siłę, czy masz ochotę czy nie - jakieś limity słów, czy tam czasu są narzucane - a w takiej sytuacji, to siedmioksiąg można trzasnąć w rok. Pozdrawiam!
Wiem, już tu komentowałam, ale muszę napisać coś o wenie. Bo czasem jest tak, że się siada do pisania, ale te zdania jakoś nie zaskakują, nie składają się, brzmią fatalnie, a napisanie każdego kolejnego słowa, to istna męka. A innym razem siada się do kompa i tekst po prostu płynie... Co to innego jak nie wena?
"Nie daj umrzeć swojej historii" te słowa dogłębnie mną poruszyły. Chcę zrobić coś, co nie pozwoli mojej historii umrzeć. Gdy tylko będę zrezygnowana i nie będę już miała nadziei, te słowa będą powodowały przebudzenie się mojej woli walki. Dziękuję ci za te słowa!
Ja tak samo. Jak tam z Tobą?
@@Nesyulett a z tobą jak?
Hej, twoja historia nadal żyje?
Mądra odpowiedź.Czlowiek żyje i dziękuję panu Bogu za każdy dzień.
Aż łza się kręci w oku .z tęsknoty za kimś kto kiedyś zył.Chwała panu Bogu za drugą szanse❤04.08.07zycia.❤
Zdziwiłam się, jak wiele tych błędów dotyczyło bądź dotyczy mnie. Zauważyłam też, że od dawna nieświadomie je eliminuję. Cieszę się, że w końcu dotarłam do treści, które do mnie przemawiają. Dziękuję i lecę oglądać inne filmy!
Mam 13 lat zaczynam pisać książkę o Nazistowskim Okręcie wojennym który ma za zadanie zniszczyć całą Angielską flotę. Tytuł książki Niemożliwa Ambicja tylko że tytuł będzie napisany po niemiecku.
zostaw samo Ehrgeiz. Genialny tytuł i świetny pomysł! Pisz to koniecznie!
Witaj, obstawiam że masz już 14 lat lub prawie. Jak tam twoja książka? Mam nadzieję że dobrze😊
Idę poszukać sześćdziesięciu ośmiu stron swojej porzuconej dekadę temu książki.
A Panu Krzyśkowi gratuluję posiadania daru wyczerpywania tematu bez wyczerpywania słuchaczy (oglądaczy).
Ja mam około 100 stron romansu fantasy, który zaczęłam pisać jako nastolatka i porzuciłam lata temu. Czytając to teraz widzę, że wykonanie pozostawia wiele do życzenia ale jednak sam pomysł siedzi we mnie nadal. Mam zamiar to dokończyć, nawet gdyby ta powieść nigdy nie opuściła szuflady.
@@inka1780 jak tam?
@@hannah0082 To nie ma sensu. Przez tyle lat z pewnością zapomniała już, o czym chciała pisać. A poza tym, w międzyczasie takich "romansów fantasy" wydano setki, może tysiące na całym świecie. W związku z czym jej oryginalny niegdyś pomysł, dziś po wydaniu okazałby się plagiatem. A za plagiat można być sądzonym i wydawca nie da pieniędzy na zapłacenie kary.
Ja moje strony zgubiłem na wakacjach 😢
W końcu jakiś polak który chcę pomóc swoim a nie wbijać nóż w plecy jak większość szanuje
Nie wiem czy ilość czytanych przeze mnie książek jest wystarczającą. Chyba najlepiej mi szła seria Zwiadowcy (pozdro jak ktoś kojarzy), w miesiąc przeczytałam 5 części (z 16 części )
Tez czytałem tą serię, polecam dodatkowo od tego autora serie Druzyna w której pojawiają się postacie związane ze Zwiadowcami
Ahh Crowley na profilowym *-*
Ale ona ma czternaście ci chyba jeszcze chodziło o dodatkową serie wczesne lata bo ja czytałem wszytko
@@dnddrawings550 wiem, w 13 i 14 części Zwiadowców są obecni bohaterowie z Drużyny, ale samej serii jeszcze nie miałam okazji przeczytać
:/
@@dragonrevan No tak, chodziło mi jeszcze o te dwie dodatkowe. Ja przeczytałam tylko 14, bo w bibliotekach nie ma, a nie mam te z kiedy sama kupić
Właśnie Pana odkryłam 😁 dziękuję. Uratował Pan moją pracę swoimi radami 🤝
Cieszę się niezmiernie :D
Co do weny. Uważam, że mieszanie literatury pięknej i literatury faktu to nieporozumienie.
Zgadzam się
O: Znalazłam Cię
Trochę tak, ale w sumie czy podczas pisania też nie opisujesz wydarzeń, które się wydarzyły? Opisujesz, z tą różnicą, że wydarzyły się w twoim fikcyjnym świecie.
14:07 ach takkk, ekranizacja netflixa... od 4lat sporo się zmieniło 😁
Dziękuję za Twój kanał. Mam 14 lat a przygodę z pisaniem zaczęłam w 3 klasie. Zawsze kochałam wymyślać historię. Teraz mam na koncie kilka krótkich opowiadań i biorę się za wiekszą powieść. Będę wdzięczna za wszystkie porady.
Ten uczuć kiedy masz szkielety 12 historii w serii xdxd. Mea culpa mea Maxima culpa.
Tak jak parę osób poniżej, jestem młodsza osobą (14 lat) i rady mi bardzo pomogły. Teorytycznie dopiero dzisiaj zabieram się za dogłębne planowanie książki, bo zawsze coś pisałam, ale nie koniecznie lubię opowiadania, więc może za jakiś rok, może dwa lata uda mi się skończyć, albo porzucę pomysł. W każdym razie, dzięki za rady :)
Trzymam kciuki :D
O to tak jak ja ♥️♥️🙂
Oo to tak jak ja teraz, i co udało Ci się napisać tą książkę?
Witam. Pański materiał bardzo mi pomógł. Dzięki niemu zauważyłam błędy i trudności w swojej powieści którą od niedawna piszę. Lecz już wcześniej też zauważyłam pewne trudności z którymi może mieć problem każdy początkujący. Między innymi budowanie relacji między postaciami, ciągłość i sens w fabule, oraz to jak czasami łatwo potrafi się wpaść w znane schematy i motywy z innych książek, bądź seriali, tym samym sprawiając że to co piszemy, wprawia czytelnika w odczucie "Aha. Chyba wiem jak to się skończy".
Dlatego staram się w jakiś sposób analizować to co się dzieje w moim cośku, czy to ma sens, czy to nie jest za dużo, a może czegoś jest za mało. Może tym komentarzem Ameryki nie odkryłam, ale śmiało jestem w stanie stwierdzić że praca nad książką nie jest łatwa. Jeśli chce się faktycznie napisać coś dobrego, faktycznie warto się do tego przyłożyć. A tak jak napisałam wyżej, ten materiał jest niezwykle pomocny. Zostanę na tym kanale dłużej. Pozdrawiam
Bardzo dobry wartościowy komentarz :)
*Ja:* piszę opowiadania najczęściej w stylu anime, manga, light novel itd.
*Krzysiek:* Ty wysyłasz do wydawcy książkę, [...] która ma zostać ekranizowana przez Netfix!
*Ja:* ...huh?
Ło matko tekst tak bardzo skrócony, że sam gubię kontekst :P
przypomnij mi się odrobinę :>
Sorka, za ogromne skrócenie tego. Jestem świadom, że to co nagrałeś to wideo, które ma nam wskazać drogę, którą mamy podążać. Ja będę się do tego stosował bo uważam, że to co mówisz jest słuszne. A tutaj masz swoją pełną wypowiedź:
13:57 "Ty wysyłasz do wydawcy książkę, która ma zostać bestsellerem Empiku, która ma wygrać nagrodę Zajdla, która ma zostać ekranizowana przez Netflix! Ty piszesz bestseller i myśl o tym w ten sposób, bo jeżeli nie będziesz myśleć o swojej książce jak o wybitnym dziele, to dlaczego ktoś inny ma patrzeć na twoją książkę w taki sposób?"
Jak coś źle napisałem, źle dałem interpunkcję to przepraszam, po prostu są dni, w których się nie wysypiam i ciężko mi coś wtedy zauważyć.
@@cafeka545 Jak piszesz novelki w stylu anime to dobrze. Zauważ jak zaczyna rozrastać się cały czas rynek mang i light novelek.
I tak... pisz jakby to był bestseller :)
Postaram się :)
Jak ja się cieszę, że w tym momencie na pana trafiłam! Właśnie zaczęłam pisać swoje opowiadanie/ książkę i interesuje się pisaniem już od dawna, ale nigdy nie potrafiłam niczego skończyć, bo nie trafiłam na gatunek, w którym się dobrze czuje. Jednak przełamałam sie i pisze do tej pory :) A jeśli chodzi o wenę, to według mnie istnieje, choć wydaje mi się, że są miejsca w których przypływa nam więcej pomysłów i lepiej idzie nam pisanie.
A więc witam na pokładzie :D
Właśnie trafiłam na ten filmik. Muszę powiedzieć że bardzo podnosi na duchu
Od kilku lat myślę nad jedną historią. Już 4 lata temu miałam dość duży zarys historii i konkretny opis postaci jednak nigdy nie byłam w stanie się do tego zabrać. Zawsze odkładałam to na później usprawiedliwiając się brakiem weny, czasu lub brakiem wiary w siebie ale część twoich filmików porządnie mnie zmotywowała!
Udało Ci się w końcu za to zabrać? :D
Jeśli autor kilka lat zastanawia się nad daną fabułą, zanim w ogóle przystąpi do jej pisania, to może sobie dać spokój. Podczas gdy Ty w bólach twórczych rodziłaś zamiar, aby usiąść i przelać swój pomysł na papier, ktoś inny na świecie już dawno zrobił to i wydał efekt swojej pracy. W związku z czym teraz spędziłabyś jedynie kilka miesięcy na marne, tworząc PLAGIAT.
@@mattreggie4481 Bardzo późna odpowiedź więc jest ona bardziej skierowana do ludzi którzy ją napotkają przypadkiem.
Jest to jeden z najbardziej beznadziejnych i bezpodstawnych argumentów jeżeli chodzi o długie budowanie świata zamiast faktycznego pisania. Po pierwsze, lata myślenia nad bohaterami, samym światem czy też specyficznymi wydarzeniami dziejącymi się w owym świecie, sprawia że zarys tych rzeczy oraz zaznajomienie z nimi jest znacznie silniejsze niż u kogoś kto pisze od razu wszytko to co wymyśli. Tutaj ważne jest zrozumienie tego że każdy ma inny styl pisania, i każdy potrzebuje innej ilości czasu na przelanie na papier swoich myśli.
Tutaj macie kilka przykładów:
-G.R.R. Martin, twórca Pieśni Lodu i Ognia, który spędził lata upiękrzając swój świat. (to że go nie dokończył jest powiązane z innym problemem)
-Podcast Midst (na kanale Critical Role), którego twórcy spędzli 7 lat przed publikacją nad opracowywaniem swojego uniwersum.
-J.R.R. Tolkien. Przed publikacją Hobbita i Władcy Pierścieni, spędził lata budując swój świat, zaczynając od kompletnego opracownia języka elfickiego przed zabraniem się za pisanie faktycznych opowieści
-Christopher Paolini (cykl Dziedzictwo), któremu proces od pierwszych liter na papierze do publikacji zajął 4 lata.
Brak pomysłu na pisanie fabuły przy gotowych postaciach i świecie wiąże się z dużą troską i chęcią by ta fabuła była satysfakcjonująca. Udana. Świetna. Jest to naturalne dla nowicjuszy ponieważ każdy chce pokazać swoją pracę jako udaną i zadowalająca, a nie pomyłkę. Dlatego jest to przytłaczające i trudne do pokonania. Grunt by zdać sobie sprawę że jest to naturalne i przekonać się do tego że błędy pojawią się zawsze, nie ważne jak ogromne ma się doświadczenie. Trzeba po prostu pisać by nabrać doświadczenia. Pisać dużo i często. Ale spędzanie dużej ilości czasu nad obmyślaniem struktury świata i postaci nie stanowi problemu. Jest to cecha wielu twórców. Nawet jeżeli zabiera to lata. Kluczem jednak jest to by się za pisanie zabrać. Jeszcze apropo ewentualnego plagiatu. Co? Jeżeli ktoś opisał ten sam pomysł przed tobą nie znaczy że jest to twoja wina że nie opublikowałeś/łaś czegoś wcześniej. To się nazywa zbieg okoliczności. Niefortunny przypadek w którym ktoś najzwyczajniej wpadł na ten sam pomysł przed tobą. To że opublikujesz coś co zostało już wcześniej opisane w dużej mierze jest nieuwagą bądź też nierozwagą osoby drugiej. Nie ma to żadnego związku z komfortem dłuższego czasu na rozmyślanie
Miłego dnia wszystkim którzy trafią na ten komentarz
@@mattreggie4481Powodzenia z takim podejsciem. Uwazam, ze zawsze warto probowac
@@mattreggie4481 To co powiesz na to, ze autorzy wczesniejszych epok pisali ksiazki kilka lat?
To właśnie twoje filmy mnie zmotywowały do powrotu do pisania. Wziąłem się do roboty, piszę powoli (bo traktuję to głównie jako swoje hobby), ale - wg. twoich rad - konsekwentnie. Dziękuję za motywację ❤.
gościu, uwielbiam cię! twoja dowcipność i żarciki przyprawiają mnie o uśmiech, miło, że nie należysz do ponuraków, którzy odbierają mi energię nawet przez ekran. co więcej, twoje rady ma pewno mi się przydadzą oraz napełnią mnie wiarą w siebie. trzymaj się, rozwijaj, pozdrawiam serdecznie c:
Dzięki serdeczne! :D
Bardzo dziękuję za te rady. Kiedyś, gdy byłam młodsza chciałam pisać książki. Później odkryłam, że nigdy ich nie kończę i to za długa forma dla mnie, dlatego przerzuciłam się na opowiadania. Uwielbiam je pisać, mam wiele pomysłów i napisałam już kilka oraz dzieliłam się z innymi. Rówieśnicy mówili mi, że są super, a nieco starsze osoby zwracały uwagę na logikę wydarzeń, a także język. Zdarzały się bezsensowne sytuacje, a słownictwo nie było wulgarne, lecz takie, jakbym mówiła. Wtedy spojrzałam na swoje prace z innej strony i rzeczywiście tak było, jednak nie wiedziałam, jak to poprawić. Od czasu do czasu zmieniam dotychczasowe opowiadania na lepsze, staram się je rozwijać i słuchać, co o tym myślą inni. A rady, które Pan przedstawił z pewnością mi pomogą.
9:20 i od razu nasuwa się wywiad z Blanką Lipińską o ,,365 dni" :D
Ale mnie zainspirowałeś, lecę pisać dalszy ciąg mojej historii
I tak, sam sobie dałem like
Twojej historii? Wolne żarty. Jeśli jest toto oparte o jakiś w miarę spójny pomysł, to próba publikacji i rozpowszechniania skończyłaby się dla Ciebie z dużym prawdopodobieństwem (albo rodziców, nie wiem, czy masz już te 18 lat) ostrą batalią sądową z jakimś pisarzem lub pisarką, o których usłyszałbyś po raz pierwszy w życiu, a którzy wpadli na Twój "wielce oryginalny koncept fabuły" już dobrych parę lat wcześniej, stworzyli z tego książkę i ją wydali. W związku z czym, "Twój" pomysł, który miałeś, siadając do pisania, jest teraz tak naprawdę ich pomysłem, a w dodatku jest chroniony prawem. Oto właśnie jest świecąca największym blaskiem strona bycia twórcą (książek, muzyki, czegokolwiek). Poza tym, rynek literacki też nasyca się, a potem przesyca określonymi motywami. Niekiedy bardzo szybko. Przykład? Na pewno znasz Joanne K. Rowling, tę od Harry'ego Pottera. Czy była ona pierwszą autorką książki o czarach i czarodziejach? Nie. Ale od czasu kiedy to ONA wydała swoją powieść, każda fabuła o czarodziejach i magii jest tylko "nędzną zrzynką" z Pottera właśnie. Mówię to do tego, że w swojej twórczości na pewno nie wprowadziłeś niczego nowatorskiego, czego do tej pory w literaturze jeszcze nie było, powieliłeś tylko określone schematy, co inni przed Tobą zrobili zapewne lepiej. I dlatego to oni stali się sławni, a Ty nigdy nie będziesz. Zanim się oburzysz - to, co napisałem nie jest hejtem na Twoją osobę. Można by to odnieść do każdego "dziewiczego" pisarza, który szuflady ma pełne wspaniałej prozy, ale nie wydał jeszcze nawet jednej strony.
Świetny filmik, bardzo inspirujący!
Przyznam, że tylko punkt drugi był dla mnie zaskoczeniem. Cieszę się, jednak że tu trafiłam. Przyznam, że dzięki tobie trochę poprawił mi się humor i od razu chciało mi się napisać konkretny rozdział.
Przed chwilą obejrzałem filmik i tak jakoś więcej wiary mam w siebie. Zrobiłem sobie notatki z tego co Pan mówił, żeby mieć je cały czas pod ręką, kiedy przyjdzie gorszy dzień. Trochę taki kubełek zimnej wody i jednocześnie kopniak na rozpęd. Cieszę się, że trafiłem na to nagranie i pozdrawiam :)
To było bardzo pomocne nieraz w przeszłości się nad tym zastanawiałam. Dzięki, że ktoś to nagrywa.
Mam 15 lat i moja nauczycielka (jak i przyjaciółka) zainspirowała mnie bym zaczęła pisać. Strasznie się w to wciągnęłam i nawet jeśli nie uda mi się tego wydać, świetnie się bawię tworząc książkę, i chce by była jak najlepsza. Bardzo dziękuje za ten filmik ❤️🩹
Piszę króciutką powieść, nie zamierzam jej wydawać ale rady bardzo się przydały
Bardzo przydatny filmik :) Ja sama piszę powieść, ale nie fantasy, a sci-fi i dawno przestałam wierzyć w coś takiego jak wena ;p Piszę, kiedy mam na to czas i jestem dumna z tego, co robię :) Pozdrawiam :)
Ja po części w wenę wierzę, w senie chodzi mi o to, że są takie dni, że na prawdę nie mogę się skupić, więc odpuszczam sobie pisanie. Są tygodnie zawalone szkołą więc siłą rzeczy muszę pisanie odsunąć na drugi plan. Zdarzają się dni, kiedy nie mam dobrego humoru, a w opowiadaniu przyjdzie czas na opisywanie np jakiejś szczęśliwej/wzruszającej sceny to wtedy też sobie odpuszczam pisanie. Nie nazwałabym tego brakiem weny, a raczej złym czasem w moim życiu, albo brakiem czasu.
Swoją drogą świetny poradnik, na pewno zostanę na tym kanale na dłużej ;)
Często piszę RP (RolePlay), i wiele się nauczyłem dzięki temu :D Ale dzięki temu kanałowi wiem za dużo i tego się boję
Masz super filmy. Bardzo pomagają. Popełniłam większość tych błędów ale probóję się poprawić ^^
Np miałam główną bohaterkę Mary Sue więc od razu jak sobie to uświadomiłam zmieniałam ją o 180°
Albo: zupełnie cały czas uważałam że to jest beznadziejne, teraz staram się myśleć pozytywnie ^^
Znalazłam ciebie przypadkiem na youtubie bo szukałam dobrego kanału o książkach. A tu wow. Opowiadasz o pisaniu książek konkretnie i z sensem. Moim marzeniem jest napisanie książki choć jednej w życiu ale znając swoją prokrastynację i ogromny strach o porażce tego pewnie nie zrobię.
Ale ogląda się ciebie przyjemnie i ciekawie i być może wiedza ta przyda mi się gdzie indziej. Pozdrawiam!
Rzetelna odpowiedź na nurtujące mnie (i myślę, że wielu innych) pytania. Keep up the good work ❤
Dzięki, dzięki za to że jesteś, dzięki tobie wiem co robić, od dwóch miesięcy coś mnie ciągnie do pisania wierszyków, czasami piszę dla kogoś już i mam tylko 15 lat. Ale zawsze mam problem z zakończeniem, bo początki mają fajny rytm fajnie się czyta, ale końcówka rujnuje i inne osoby też mi zwracają uwagę
Hej, dobre rady:) szczególnie siedmioksiąg:)
Trudno nie zgodzić się z tym, co mówisz. A właściwie to nie... Nie zgodzić się jest bardzo prosto, ale zrobić tego nie mogę, bo - po prostu - masz rację.
Polecam też podcast Dzikie Lektury - czy za sto lat będziemy mówili po polsku
Mam pytanie, mam 12 lat i mam wiele pomysłów na książki i chciałbym je już wydać ale nie wiem czy w moim wieku już można?
Polecałbym zacząć od opowiadań. Jeżeli uda ci się napisać kilka krótkich tekstów od początku do końca, to działaj. Z wydawniczego punktu widzenia, nie ma wielkiego problemu z wydawaniem nieletnich. Problemem jest tylko warsztat. Jeśli książka będzie dobra -> wydadzą
Ogółem to są strony internetowe, na których można zamówić druk książek, obojętnie jakich, nie jakieś specjalne wydawnictwa, gdzie trzeba się ubiegać o wydanie książki, po prostu jest zamówienie, to drukują.
Wielkie dzięki, że dzielisz się wiedzą :)
Uwielbiam Twoje filmy! Są mega motywujące!
Dobry jesteś gościu! Ciekawie się Ciebie ogląda 👍😊😉
Witam Krzysztofie . Mam 16 lat zawsze chcialem napisac ksiazke fantasy o krolach,wojnach,sojuszami zdradach miedzy panstwami mojego swiata wymyslilem poczatek ale mam problem z wymyslaniem dalszej czesci moze film jak wymyslic sama fabule lub jakies porady jak to zrobic by latwiej dalo sie nad nia pracowac
Robi się :D
Mam podobny problem. Z tym że próbuję napisać książkę psychologiczną.
@@mikoajprzybylski6773 Najgorsze jest to ze stanąłem w martwym punkcie mam duzo pomyslow o bedzie w pozniejszych fazach fabuly ale mam problem z wymysleniem jak do tego doprowadzic .Pisanie chyba nie jest dlamnie moze jestem za mlody moze za glupi moze to musi przyjsc z czasem nie wiem trzymam kciuki zeby chociaz tobie sie udalo
@@hectorstivv8923 Po prostu daj sobie czas. Nie łatwo pisać intrygi.
@@tunguska8170 moze i masz racje
Dzięki za super filmik, bardzo motywujący ❤
Jestem w trakcie pisania fantasy i chciałabym napisać go na poziomie, więc subek zostawiony !
Natomiast sam filmik uważam za bardzo fajny :)
Jak chodzi o wenę to ja wolę pisać rzadziej ale lepiej. W praktyce do pisania siadam co kilka dni ale zawsze w takim momencie dobrze się czuje i mam tą wenę. Oczywiście jeśli ktoś podejmuje się czegoś co wymaga deadlinów to na wenę nie ma miejsca, ale jeżeli masz komfort bycia samemu sobie szefem to warto wybrać ten system w którym piszesz najlepiej. Też kiedyś pisałem codziennie około pół strony i czasami wychodziły takie gnioty że szkoda gadać, bo byłem zmęczony albo się źle czułem.
dzięki, super się Ciebie słucha i ogląda
Ja umiem tylko pisać przy muzyce bo wtedy mam bardzo dużo pomysłów i weny XDDDDDD
na szczęscie tylko dwie rzeczy mnie dotyczą, mega dziękuję za film
Ostatnia porada najcenniejsza. Jeśli równać to do najlepszych. Nigdy nie będę Dickiem, ale codziennie mogę się ciut więcej postarać (trochę inną kwestią jest, że zwyczajnie nie stać mnie na amfę, poza tym mi szkodzi ;) Osobiście czytanie uznałbym za ważniejsze od pisania. Po przeczytaniu dobrej książki nie musisz nic napisać, możesz jednak coś poczuć, może coś zmienić w sobie. Jednak jeśli, będziesz tylko pisać, bez czytania, to skąd weźmiesz warsztat? Z telenoweli??? King, zdaję się, powiedział kiedyś, że by być dobrym pisarzem należy 4 godziny dziennie czytać i tyle samo pisać. Traktować pisanie, jak pracę. W przeciwnym razie, należy dać sobie spokój, jest tyle innych aktywności. Jeśli akurat chwilowo przeszkadza ci światło dzienne, to zasłoń kotarą, a jeśłi pies sąsiada szczeka za głośno, to go zastrzel (żart)
Dzięki za fajny poradnik! ❤
Dwa ostatnie punkty są kluczowe. Jeśli tu leżymy to te początkowe nigdy się nie wydarzą. A ja jestem taka szczęśliwa, że trafiłam na Ciebie i ten filmik, bo właśnie dwa ostatnie punkty to moja pięta Achillesa. Motywujesz do działania, pozdrawiam 😊
Mi koleżanka powiedziała, że 5 głównych bohaterów to ja... Nawet faceciki mówiły w rodzaju żeńskim...
Jejku jest Pan poprostu genialny! :)
Część uwag ma sens, mimo, że szczerze powiedziawszy pojawiają się często w zagranicznych tekstach, jak chociażby zaczynanie od serii, bez pisania opowiadań, tak nie zgadzam się z punktem o wenie i blokadzie pisarskiej. Moim zdaniem zdecydowanie powinno się pisać codziennie co najmniej te parę stron by ukończyć książkę, ale widzę różnicę gdy mam wenę i pisze w parę godzin trzydzieści do czterdziestu stron, a gdy mam blokadę i pisze jedynie wyznaczoną codzienną ilość prze bieg całego dnia.
Wena jest KLUCZOWA do napisania książki. Jeśli ktoś chce napisać książkę, ma pomysł itp, to musi mieć tez pomysł JAK to napisać. Jeśli ktoś ma wenę, znaczy to, że wie JAK ROZPLANOWAĆ jego pomysł. Musi wiedzieć też, co opisać i jak to opisać. I to właśnie WENA w tym pomaga.
Super! Dzięki :)
aj tam, jak ktoś nie czyta, to nie chce pisać.
Bardzo się z Tobą zgadzam, co do kwestii weny (co do innych oczywiście też). Znam mnóstwo znajomych, którzy "czekają na wenę". Nigdy nie napisali żadnej książki. Pisanie to po prostu kolejny rodzaj aktywności, jak choćby codzienne ćwiczenia fizyczne. Po prostu się to robi (albo nie)
dokładnie tak :)
Super gość 👍
dziękuje za ten materiał stary
mówiłeś że gdy zgłaszamy książke do wydawnictwa muwiwmy że to wielka książka która zostanie zekranizowana przez netflixa ale gdybym został pisarzem i dostał propozycje ekranizacji od Netflixa to patrząc na wiedzmina uznał bym to za obraze najwyższego stopnia i chęć zrównania mnie z gównen do wyciskania pieniędzy ze strony Netflixa
hej mam 11 lat i moim hobby jest pisanie książek ( proszę nie hejtujcie ) dziękuje za porady , dajesz mi nadzieję na dalszą pracę ! :)
W razie czego to konto mojego taty
Dzięki za cenne rady, na pewno wezmę wszystko pod uwagę. ;)
A co sądzisz o zaczynaniu pisania od trylogii?
7:26
Musiałam się odezwać?
Ja akurat myślę nad napisaniem książki Fantasy.
No i mam tu pytanie bo jak wygląda zbrodnia koni w 16 wieku?
dziękuję. Zabieram się za 2 książeczkę i już wiem jakich błędów nie popełniać :D
Jestem w pierwszej liceum i w święta jeszcze ubiegłego roku zaczęłam planować napisanie serii książek. Cykli(sezonów) ma być 5, jednak każdy będzie dzielił się na 2 lub 3 odzielne tomy zależności ile będzie się działo. Historia ma dużo postaci, wątków, miejsc i pojęć, które dzięki prawie rocznej pracy pracują jak zegarek w mojej głowie. Każdy wątek ma swój początek, zakończenie oraz bardzo szczegółowe rozwinięcie. Każda postać spotkała inną chociaż raz w życiu i mam nawet plan na zakończenie historii każdego bohatera. Wszystko na siebie oddziałowuje i ze sobą styka. Problem polega na tym że po długim planowaniu mam napisany jedynie PROLOG! Pisze kiedy najlepiej pracuje mi mózg i kiedy mam zapał. Osobami, które pierwsze oceniały moje pomysły byli moi przyjaciele. Nie wiem jak mam się zabrać za tworzenie całokształtu, bo mam wrażenie że jestem u początku tworzenia czegoś co może osiągnąć mniejszy lub większy sukces u osób, które akurat lubią tematykę w jakich klimatach jest powieść.
I jak poszło?
No tak mi ktoś kiedyś powiedział, albo raczej napisał, że nie jestem nawet w jakieś tam część tak dobra jak Sapkowski... Cóż miał rację. Ale chyba jednak nie powinien tego wyrac w ten sposób... Bo tak ta osoba użyła dokładnie takich słów
Która narrację wybrać i od których lepiej trzymać się z daleka. Chciałem pisać w pierwszej osobie czasie teraźniejszym, bo lubię takie książki czytać, ale słyszałem wiele natywnych i niej opinii i trochę teraz jestem w dupie z wyborem.
Jeżeli lubisz taki typ narracji to pisz w takim typie narracji. Pierwsza osoba i czas teraźniejszy mają swoje plusy i minusy zasadniczo jak każda inna forma przedstawiania historii.
Jeżeli fabuła jest oryginalna i i logiczna, to nie ważne w jakiej osobie i czasie napiszesz.
A ja mam pytanie na temat gatunku grozy. Z czym to się je?
Jak wygląda życie z pisania od strony prawnej? Zawsze się nad tym zastanawiałam. Wydawnictwo wystawia PIT. A jak należy się rozliczać ze spotkań autorskich? Trzeba mieć założoną działalność gospodarczą?
Można bez działalności i wtedy rozliczasz się umową o dzieło zarówno z bibliotekami jak i wydawcą. Z tego co wiem jednak, dochód bez działalności jest ograniczony do konkretnej kwoty. Postaram się nagrać materiał specjalny szerzej mówiący o zjawisku
@@krzysiekpiersa6227 taki filmik się przyda 😊 dziękuję bardzo:)
Nie czytałam Bobrów, bo fantastyka to nie moja bajka, ale chyba podrzucę ją mojemu chłopakowi. Sama lubię pisać krótkie, horrorzaste opowiadania i przyznaję, że przed pisaniem przestudiowuję dany aspekt demenologii lub teologii. Dziękuję też za radę, żeby pisać i nie przestawać pisać. Do tej pory sobie odpuszczałam, ale kiedy przestanę, to może coś w mojej pisaninie się ruszy.
Dzięki za porady dzięki tej 1 zdecydowałam się by nie pisać w kilku krótkich książkach tylko umieścić to w 1 ale dłóższej i ciekawszej
Mam nadzieję że w przyszłości ta książka pomoże wielu uczniom
Wszedłem tu 2 raz tylko po to, by napisać, że przeczytałem i "Wiedźmina" i "Kosmiczne Bobry" xD.
Mimo, że oba dzieła mają całkiem inny klimat, mogę stwierdzić, że "Kosmiczne Bobry" zasługują na półkę na równi z książkami Sapkowskiego (choć nie tą samą, jako że są całkowicie różnymi typami książek) :-)
Czekanie na wenę - olewanieswojego tekstu i czekanie aż pomysł sam wejdzie do głowy
Dzięki za wątek o Star Wars 😉
11:00 moje teksty w dokumentach, właśnie zapłakały.
Witam, mam 16 lat i od kilku miesięcy już piszę książkę fantasy na którą mam bardzo ambitny pomysł. Słyszałam,że Christopher Paolinii autor "Eragona" wydał swoją książkę w wieku 16 lat, co mnie bardzo zachęciło. Jednak mam mnóstwo obaw: czy mając 16 lat można wydać książkę? Czy kogoś zainteresuje książka pisana przez niedoświadczoną nastolatkę?
Byłabym bardzo wdzięczna za poradę w tym temacie, szczególnie że jest to moja pierwsza książka. W mojej powieści jest wiele dynamicznych scen, jednak są też takie spokojniejsze, które często nie wiem jak zakończyć. Teraz piszę rozdział 22 i tak nagle, gdy jest scena spokojniejsza, gdzie dwójka bohaterów nawiązuje dialog utknęłam w miejscu. Naprawdę nie chce żeby mój pomysł się zmarnował......
moim największym problemem zawsze było to, że prowadziłem fabułę za szybko, i w kilka stron dochodziłem tam, gdzie w dobrych książkach zajęłoby to co najmniej kilkanaście. więc rzeczy były za krótkie i chaotyczne.
mam na odwrot.... zbyt szczegółowo wszystko opisuje przez co dynamika leży...
Czy to pan gość z 7m pod ziemią o uzależnieniu od gier? 😂
Nie inaczej
@@krzysiekpiersa6227 Ale żeby wyjść z gier i zostać pisarzem to szacunek, zostaję na dłużej :D
super materiał
No nie do końca. Rzecz w tym, że nie każdy umie lub może ścisnąć swoją historię do opowiadania. Najczęściej ona się po prostu rozrasta i potrzebuje dłuższej formy. Nie można a priori zakładać, że pisze się taki, a nie inny utwór. To wychodzi w praniu. Grunt to znać zakończenie przed rozpoczęciem pisania. Bardzo pomaga utrzymać koncentrację i dyscyplinę myśli
@@PrzemyslawBorowski Jakby wychodziło w praniu, to by pisarze książek z wydawcą nie planowali do przodu. Też nie da się myśleć o wątkach i zwrotach akcji bez planowania, że wszystko zamknie się w jakiejś formie 400-600 tysięcy znaków.
Nie chodzi o to, że musisz wiedzieć co do strony, ale wiedzieć powinieneś.
To znaczy też... Zrobisz jak uważasz. :)
@krzysiekpiersa6227 Fakt, przyznaję, przesadziłem. Z zastrzeżeniem, że nie zawsze uda się przewidzieć, czy historia w toku procesu pisarskiego się nie rozrośnie lub wręcz przeciwnie.
Planowanie musi uwzględnić również i taką ewentualność.
Co do umierania historii, podzielam Twoje zdanie. Wiele znakomitych książek nie powstało, bo niedoszłym autorom zabrakło wytrwałości
@PrzemyslawBorowski oczywiście trzeba wziąć pod uwagę że fabularnie gdzieś odstrzelimy 🙂
Bober wynalazł wehikuł czasu ;O A tak swoją drogą. Muszę sięgnąć po poradę od ciebie. Mianowicie piszę książkę i mam problemik. Chodzi o to, że kiedy coś napiszę, to jestem niesamowicie zachwycony tym co właśnie przelało się na papier, jednakże dzień później uważam to za jakieś totalne dno. I w ten sposób rozdział pierwszy "Na froncie III wojny światowej" ciągnie się w nieskończoność. Pomóż mi z tym, plosie •^•
Paradoksalnie front III wojny światowej mógłby ciągnąć się w nieskończoność. Jeżeli poprawiasz stronę po stronie, to bardzo wydłużasz sobie pracę. Sam stosuję metodę "popraw od razu cały napisany rozdział" albo bardziej zaawansowaną "oraj od razu całą książkę". Metody te mają tę zaletę, że zdążysz do końca rozdziału unormować kanon historii a tak to skaczesz. Jeśli cały czas widzisz błędy w swoich poprzednich stronach... widocznie muszą tam być i trzeba je poprawić. Nie zniechęcaj się jednak. Pisanie książki to maraton, a nie sprint :)
Czytałem wiele książek i często te w Novares wydane przez autora były lepsze niż te z milionowym nakładem.
Nie widzę swojego pytania, ani odpowiedzi, dlatego piszę jeszcze raz. Czy odpowiadać na recenzje książki? Lajkować, komentować? Jako debiutująca pisarka staram się je czytać, a niektóre są bardzo ciekawe. Krzysiu, czy czytasz recenzje swoich książek? Jak na nie reagujesz? Czy jest jakaś etykieta w tym zakresie?
A drugie pytanie to, czy recenzje mają znaczenie dla innych czytelników, ja sama kieruje się przy wyborze książek raczej przeczytanym fragmentem niż opiniami. Jak to jest u czytelników?
Hej, podoba mi się bardzo twój filmik. Ja piszę od 9 lat, ale do szuflady. Dopiero teraz się odważyłam i wysłałam książkę do wydawnictwa. Czekam na ich odpowiedź. Ogólnie rzecz biorąc mam cztery trylogie. Jednak problem u mnie polega na tym, że nie mogę skończyć ich, bo co chwilę coś zmieniam, rozbudowywuje i poprawiam. Innymi słowy, z trzech Trylogii jestem niezadowolona i nie wiem dlaczego.
I jak jest teraz?
Piszę od dwóch lat, a kilka razy się poddałam. Piszę jedną książkę już trzeci raz, poprawiam i piszę dalej. Potrafisz zaskoczyć i zmotywować człowieka, a twój język jest zrozumiały dla drugiego pisarza. Wyjątek. Mam dopiero jedenaście lat i to naprawdę mi pomogło. Jednak pytanie.
Czy znasz może jakąś fantastykę, która twoim zdaniem nie jest zbyt interesująca? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Trudne pytanie, bo staram się czytać głównie dobre książki, ale kiepskiej fantastyki też jest dużo
@@krzysiekpiersa6227 Dziękuję, po prostu zwrócę uwagę na poboczne książki w dziale fantastyki. Naprawdę się cieszę, że w ten sposób kształcisz swój warsztat.
Ha! Czytaj na głos! Zgadzam się w 100% ile debilizmów można wykryć
Fajne rzeczy gadasz 🙂
Ciekawa jestem Twojej historii - pisarskiej i jak do niej doszło w ogóle. Może to gdzieś jest na kanale, ale jeszcze do tego nie doszłam 🙂
Jak sobie radzisz ze spotkaniami autorskimi w dobie Covid? 😟
Miałeś kiedyś do czynienia z copywritingiem? Myślisz, że praca w tej branży może wpłynąć dobrze na przyszłe pisanie stricte literatury? Traktując ją jako: a) systematyczną pracę z tekstem właśnie, b) sondowaniem co i jak wpływa na czytelnika.
Dzisiaj akurat wrociłem ze spotkania autorskiego. Jakoś daję radę, choć weszliśmy w level hard
Swoją historię muszę kiedyś faktycznie opisać :D
Przyczepię się trochę tej weny twórczej. Nie neguję tego, że nie należy na nią czekać, bo to rzeczywiście może trwać w nieskończoność. Zwróciłbym jednak uwagę, że często dzieje się tak, że siadamy do pisania i po prostu nam nie idzie. Siadamy za godzinę, dwie lub w następny dzień i wszystko tak rusza z kopyta, że aż sami zachwycamy się tym co napisaliśmy... Moim zdaniem wena istnieje, a my nie jesteśmy automatami do pisania. To nie jest robienie pierogów na sztuki. W tekście musi być to coś, co czytelnika przyciągnie.
Tak istnieją dni, w które nie umie się złożyć zdania. Wszystko brzmi topornie i za nic nie chce zazębiać się że sobą... Pytanie co robić, kiedy coś takiego trawa dłuższy czas... Tydzień, miesiąc, rok... Bywa i tak. I to jest właśnie blok
Na szczescie mam luźne podejscie do ambicji i wypuszczanie kolejnych fanficków o ustalonym juz stylu mnie zadowala. Choc jestem krytykowana przez znajomych, ze powinnam brac sie za ksiazki, wydawac, zarabiac. Ale czuje, ze nie wszystko ma byc dla pieniedzy.
Czytam średnie... Bo je kocham
Pamietam, ze napisalam okolo 20 ksiazek (po 3-4 krotkie rozdzialy) na wattpadzie. Kiedys je wszystkie usunelam bo poczulam wstyd. Teraz bardzo zaluje, ze to zrobilam i, ze nie moge zobaczyc jak wtedy pisalam bedac w podstawowce.
Co do podpunktu z Mary Sue, niw do końca sie zgodzę. Pisałam, zasadniczo dalej pisze bardzo dużo roleplayi, i ze wszystkich postaci jakie miałam, ludzie mówili, że najbardziej lubią jak pisze jedną konkretną. Był to nastoletni chłopak z trywialnymi problemami, jednak bardzo inspirowany mną samą. Stworzyłam tą postać bo chciałam się wyżyć ale polubiłam ja za bardzo, nie miałam opamiętania w niszczeniu mu życia i robienia trwałych szkód na psychice i zdrowiu. Mam wrażenie, ze to zależy poprostu od osoby jaka nią pisze, akurat ja potrafiłam znaleźć wszytskie wady i nieustannie je podkreślać niczego nei idealizując.
Uwiebiam takie wskazówki Krzyśka, lecz nie zgodzę się z punktem dotyczącym weny. Dziennikarz potrzebuje jedynie warsztatu. Pisarz zaś, warsztatu i wyobraźni. Dziennikarz ma podane co ma napisać (określone wydarzenie i jego skutki etc). Pisarz sam musi wymyślić coś interesującego i tutaj wena jest przydatna. Są dni gdy wchodzą nam do głowy lepsze pomysły, a są dni gdy nie mamy żadnych. Pisanie po prostu aby pisać, powoduje wysyp książek które momentami przynudzają, bo autor nie miał pomysłu na nic lepszego, a po prostu musiał coś napisać. Prosta konkluzja - pisz gdy masz ciekawy pomysł na scenę, a nie po to aby zapchać ją czymkolwiek.
Czytanie na głos tego co się napisało jest bardzo ważne. Ja wielokrotnie poprawiam jeden rozdział, bo zawsze jakieś zdanie nie pasuje, albo brzmi dziwnie.
A wena potrafi denerwować. Ile ja razy straciłam wene, kiedy miałam czas, nie zliczę. Lepiej się nie zmuszać. W miesiąc nie potrafię napisać jednego rozdziału, a innego dnia potrafię napisać 2-3 rozdziały.
Ale wiesz, niekoniecznie siedem lat, bo tu kołcze namawiają, żeby codziennie pisać, na siłę, czy masz ochotę czy nie - jakieś limity słów, czy tam czasu są narzucane - a w takiej sytuacji, to siedmioksiąg można trzasnąć w rok. Pozdrawiam!
Wiem, już tu komentowałam, ale muszę napisać coś o wenie. Bo czasem jest tak, że się siada do pisania, ale te zdania jakoś nie zaskakują, nie składają się, brzmią fatalnie, a napisanie każdego kolejnego słowa, to istna męka. A innym razem siada się do kompa i tekst po prostu płynie... Co to innego jak nie wena?