ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
Alljit แอปพลิเคชันเพื่อหัวใจ 💓พร้อมเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับคุณ พูดคุยระบาย เรียนรู้วิธีฮีลตัวเอง กับ Alljit ฟรีดาวน์โหลดของ iOSapps.apple.com/th/app/alljit/id1549529345?l=thดาวน์โหลดของ Androidplay.google.com/store/apps/details?id=com.alljit
เราเป็นคนที่มักจะโดนตัดออกจากกลุ่มเสมอ คือไม่ได้ทำอะไรไม่ดีให้เค้านะ แต่เราน่าจะเข้ากับคนอื่นยาก แรกๆก็กลุ้มใจ หลังๆปล่อยไปคิดว่าเป็นธรรมชาติของเรา ดีที่ชอบทำอะไรคนเดียวอยู่แล้วเลยสบายใจขึ้น
เราก็เหมือนกันค่ะ
ไม่มีใครในโลกรักกันหมด...ใช้ชีวิตในแบบตัวเองดีสุดไม่เบียดเบียนใครคนไหนมาป่วนกวนๆก็สู้บ้างไม่งั้นได้ใจ
@@user-el7ec2no3d ขอบคุณค่ะ
เราด้วย
เราก็ด้วย
การถูกกลุ่มเพื่อนไม่คุยด้วยตอนอายุ 14 ทำให้การไปอยู่มหาลัยคนเดียว “พอทนได้” ทำให้ตอนเลิกกับแฟนคนแรก “รอดมาได้”ทำให้การมาเรียนอังกฤษคนเดียว “พออยู่ได้” ทำให้คนบางคนไม่ชอบเรา “ก็เรื่องของเค้า” ทำให้น้องสะใภ้ดูถูกเรา “ก็ไม่เป็นไร “ ทำให้แม่เพื่อนลูกไม่คุยกับเรา “ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” มันเป็นภูมิคุ้มกันค่ะ
จริงครับ คนไม่มีภูมิ โอกาสน็อคมีสูง
จริงคะ ยิ่งแสวงหายิ่งไม่เจอ เพาะฉะนั้นต้องย้อมรับการถูกเกลียดและปล่อยวาง ตามธรรมชาติ
❤️❤️
เราเข้ากับคนอื่นไม่ได้ค่ะ เราไม่ชอบไปยุ่งกับคนอื่นและไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งกับเรา เราจะอึดอัดเวลาอยู่กับคนอื่น เราเข้ากับญาติพี่น้องไม่ได้เลย เพราะพวกเขาจะถามเรื่องส่วนตัวของเรา เราจะรู้สึกโดนคุกคาม คำถามสุดฮิตเลย ทำงานอะไร เงินเดือนเท่าไหร่ เมื่อไหร่จะแต่งงาน เมื่อไหร่จะมีลูก แฟนทำงานอะไร เงินเดือนเท่าไหร่ ทองที่ใส่ไปไหนแล้ว รถที่ขับทำไมไม่เห็นแล้ว เราจะเครียดมาก เราสนิทกับป้าข้างบ้าน มากกว่าญาติพี่น้อง เราสะดวกใจคุยกับคนแปลกหน้ามากกว่าคนรู้จักค่ะ
การมีความสนใจ ความชอบในกิจกรรมที่แตกต่างจากสังคมปกติที่นิยมทำกัน เป็นเรื่องยากถ้าอยากเข้าสังคม มีเพื่อน คือต้องเป็นฝ่ายยอมทำตามใจคนส่วนใหญ่ และรอเศษเวลาที่เพื่อนจะมาทำกิจกรรมที่เราชอบการไม่ทำตามใจ หรือเห็นพ้องกับคนกลุ่มใหญ่ เท่ากับถูกมองเป็นคนมีปัญหาปัจจุบันออกจากสังคมกลุ่มเพื่อน มัธยม มหาลัย และออฟฟิศ มาทำอะไรด้วยตัวเองนั้นทำให้ชีวิตสะดวกขึ้นและไม่เสียโอกาสที่จะทำในสิ่งที่ชอบ
มาโดนตอนอายุ30 จากเพื่อนกลุ่มที่ทำงาน ทุกวันนี้แทบไม่อยากไปทำงานเลยทุกข์ใจที่สุดแต่ก็ต้องนึกถึงคนข้างหลังเรามีภาระที่เราต้องแบก
แอดเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ💙
เราโดนมาตลอดช่วงปอหกถึงมัธยมต้น ดพราะความยากจนเราไม่มีเงินไปเที่ยวกับเพื่อนๆไม่มีแท้เตารีดเสื้อผ้าไปโรงเรียน 😅😅
เราเคยเจอค่ะ สมัยมัธยมต้นดีใจมากที่แข็งแกร่ง เหตุเกิดเพราะเราไม่มีเงิน เพื่อนชวนทำอะไรที่ต้องใช้เงินก็ไม่ไปไม่ทำ จนตอนหลังเค้าก็หยุดชวนไปเอง เมื่อไม่มีกิจกรรมร่วมกันก็เลยไม่ได้คุยกัน รวมทั้งไม่มีใครชวนกินข้าวกลางวัน โชคดีมากที่เราแค่เสียใจเล็กๆแต่ก็พยายามตัดใจ เราเลยเลือกไปกินข้าวที่โรงอาหารฝ่ายประถมคนเดียว น้องๆประถมนิสัยดีน่ารัก จนตอนหลังเพื่อนหลายคนมาถามว่าเราพักกลางวันหายไปไหน เราก็บอกเค้าไปว่าฝ่ายประถมให้เหตุผลว่ากับข้าวอร่อยมากได้เยอะด้วย จนตอนนี้มองย้อนดูอดีตก็คิดดีใจที่เราไม่เก็บเรื่องหยุมหยิมมาเป็นอารมณ์ นึกแล้วตกใจที่สังคมวัยเด็กก็มีเรื่องฐานะทางการเงินมาเกี่ยวข้อง ถึงวันนี้เพื่อนที่เคยใช้เงินอย่างกับสายน้ำ หลายคนกลายเป็นคนหาเช้ากินค่ำ แทบไม่มีเงินค่าเช่าบ้าน ตกงาน เราก็อดสงสารไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตคนเราจะผกผันได้มากมายขนาดนี้
ผมเคยผ่านมาตอนม.ต้น และตอนนี้กำลังเจออีกครั้ง ซึ่งอาจมาจากผมพยายามทำตัวไม่เหมือนกับคนอื่น และที่คนส่วนมากยังจับกลุ่มก้อนเป็นสังคมตรงนั้นได้ เพราะต่างหาผลประโยชน์จากกันและกัน ด้วยเหตุนี้ผมรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงพฤติกรรมนี้ จึงพยายามไม่เข้าร่วมกับสังคม ผลสุดท้ายคือเขาแบนเรา ทำเป็นเหมือนอากาศธาตุไร้ตัวตน แต่จะสนใจทำไมญาติสนิทมิตรแท้ก็ไม่ใช่ คบไปก็ไม่ได้ช่วยให้ท้องอิ่มขึ้นมา ฉะนั้นถ้ายังยืนหยัดด้วยตัวเองได้ แม้มันจะยากลำบากและเหนื่อยมาก ผมก็จะทำ รู้สึกดีและสะใจด้วยซ้ำที่ไม่ต้องเอาตัวเองเข้าไปในสังคมเน่าหนอนแบบนั้น แต่ก็ยังสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องพึ่งพวกมัน
จริงนะ ใครเก่งกว่าก็อิจฉาโดยเฉพาะมหาลัย
เราไม่เข้าใจตรงที่ว่าทำไมเพื่อนบางคนพยายามมาจับกลุ่มกับเพื่อนกลุ่มเรา แต่ไม่ยอมคุยกับเราเลยแม้แต่คนเดียวเราไปทำอะไรให้พวกเพื่อนในsec ไม่พอใจไหม ทุ้งๆที่แทบไม่เคยพูดอะไรกับเขาเลย
มนุษย์เป็นแบบนี้ค่ะ ในความคิดเรา ในความคิดเราคือ เราโดนแบนเพราะเข้ากับเพื่อนไม่ได้ค่ะ เรียนเก่งเกินก็ไม่ได้ แข่งได้ที่1 ลงนางนพได้ที่1 แข่งอังกฤษได้ที่1 ภาษาอังกฤษที่เป็นตัวเเทนของวิลัย โดนเกลียดเพราะแตกต่าง หมั่นไส้ ตอนนี้ไม่มีเพื่อนคบค่ะ เพราะในความคิดเรา เราเป็นเเกะดำในฝูงแกะขาว สังคมที่อยู่ตอนนี้แย่ไม่ต่างจากนรกเลยค่ะ ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ อาจจะมีเรื่องผู้ชายมาชอบ เราก็เล่นกะเพื่อน น้องผู้ชายไม่รูคิดอะไรอยู่ ไปบอกเลิกแฟนเพราะมาชอบเรา สรุปคือเรามีแฟน แต่คุยกับเพื่อนแกล้งน้องว่า เราโสด ทั้งๆครั้งนั้นเคยเอารูปแฟนให้ดูแล้ว น้องเขาก็เสียใจ คือเอาง่ายๆ ตอนนั้นคุยกะเพื่อนสนุกๆกันล่ะค่ะ เพื่อนน่าจะหมั่นไส้ด้วยส่วนตัว( ในความคิดนะคะ 😅) เพราะตอนนี้เพื่อนทักมาหาแฟน ว่าเรามีแฟนแต่ไปชอบคนอื่น คือรู้ล่ะค่ะว่าผิด แต่ตอนนั้นมันคุยกันสนุกๆค่ะ เพื่อนก็รู้ แต่เงียบ แล้วมาพูดลับหลังแบบนี้ เสียใจค่ะ ดูเป็นคนผิดที่สุดค่ะ เลยเหนื่อยที่จะอธิบายให้คนอื่นมาเข้าใจ ให้เขาเข้าใจเราในความคิดแบบนั้นแหละค่ะ ตอนนี้เดินคนเดียวค่ะ ส่วนเพื่อนไปมีกลุ่มใหม่ หันมานินทาเรา ความลับที่เคยคุยด้วยเพราะไว้ใจคนคนเดียว โดนพูดหมดเลยค่ะ เป็นบทเรียนเอาค่ะ 😂😂 ( อยากรีบจบรีบย้ายไปสังคมดีๆกว่านี้ค่ะ สังคมแบบนี้ แต่ละคนจบมาท้อง70%ค่ะบอกเลย ไม่ได้ตัดสิน แต่ส่วนมากเป็นแบบนี้ค่ะ ) โดนแบนจากสิ่งที่เพื่อนเป็นตัวกลาง แล้วโยนมาให้เราคนเดียว อยากตบมากค่ะ แต่ใจนึงก็อยากอยู่เงียบๆ อยากจบไปแบบไม่มีประวัติ
ช่วงนี้ฟังพอสแคสฮีลใจทุกครั้งค่ะ แฟนก็ไม่ได้หวังเลยค่ะ ว่าเขาจะอยู่หรือจะไป เพราะตอนนี้เราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ มีแค่เพื่อน ที่รู้จักผ่านไปผ่านมา แค่แม่ขับรถเก๋ง toyota hybrid มาส่งก็ว่าเรา"อีลูกคุณหนู"🎉
เคยโดนแกล้งและบูลลี่สมัยเรียนม.ต้น ความรู้สึกข้างในมันแย่มาก พยามที่จะทำยังไงก็ได้เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคมเพื่อน แม้กระทั่งเสียความเป็นตัวเอง รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อน โดนพูดจาแดกดันจนคิดมาก ฯลฯ สุดท้ายรู้สึกกังวลจนวิตกจริต กังวลกับพฤติกรรมของตัวเอง และ ทุกอย่างที่แสดงออก ทุกวันนี้มีความสุขกับการอยู่ด้วยตัวเอง เข้าใจตัวเอง คุยกับเพื่อนได้แต่ไม่สนิทกับใครเป็นพิเศษ มีความสุขกับการอยู่กับธรรมชาติ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ทุกวันนี้ปล่อยวางอะไรได้หลายๆอย่าง และ มีความสุขกับการเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์และตัวเอง😊
มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
@@alljit2899 ขอบคุณค่ะ🙂
ทำไมต้องทำให้คนอื่นยอมรับแค่เขาไม่แกล้งคุณก็พอวงล้อชีวิตในแต่ช่วงวัยอยู่แล้วก็ห่าง..ตอนเกิดก็คนละพ่อแม่มันจะเหมือนกีนได้ไงเขาชอบคุณก็อาจจะมีมุมที่เหมือนไม่ชอบมันเป็นปัญหาของเขาไม่ใช่ของคุณ..คนเราเกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียสอบากทำอะไรทำโอกาศดีมาก็คว้าไว้ไม่มากศร้าโอกาศ
รู้สึกเหมือนไร้ตัวตนกับบางกลุ่ม เหมือนเขาคุยกันเอง แต่พอเราเข้าคุยมาแชร์อะไรด้วยเดตแอร์ไป มีแบบอยู่กรุ๊ปเดียวกรุ๊ปนึงเวลาเล่าคุยกับคนๆนึงซึ่งคนนั้นคือเพื่อนเราเพื่อนกันเวลาคุยจะคนนั้นจะไม่ตอบเราคนเดียวแต่คนนั้นคุยตอบกับทุกคน แม้แต่คุยส่วนตัวอ่านแต่ไม่แถบไม่ตอบ นานๆ ตอบแค่สติกเกอร์เหมือนปัดๆ ไป ตั้งแต่เล็กจนโตในหลายสังคมหลายกลุ่มที่เคยสัมผัสมา ส่วนใหญ่ตัวเองจะมักเหมือนแกะดำในห้อง ในกลุ่ม ในบางสังคมเสมอ เราจะเป็นคนสุดท้ายที่ได้รับรู้เรื่องราวของพวกเขา เวลาใครเจ็ปไข้ได้ป่วยหรือเจอเรื่องแย่ๆ เรามักเป็นคนแรกๆ ที่ให้กำลังใจเสมอ คอยถามไถ่เป็นระยะแต่พอเราไม่สบายใจหรือเจอเรื่องแย่ง กลับมีเพียงไม่กี่คนที่ให้กำลังใจเรา มาเยี่ยมเราในกรณีที่เขารู้เห็นตอนเราล้มป่วย เหมือนเราเข้ากับคนยาก ทั้งที่ก็คุยกับคนได้ทุกคน เหมือนส่วนใหญ่ที่เจอจะไม่ชอบเราบ้าง ไม่ได้อยากรู้จักเรา ที่เข้ามักจะเป็นแบบเข้ามาหาผลประโยชน์กับเรา หลายครั้งมักขอทำงานเดี่ยวเพราะสบายใจกว่า เวลามีงานกลุ่มมันเหมือนเราทำอยู่คนเดียว คนอื่นไม่มีส่วนร่วมกับเรา บางกลุ่มยังดีถึงไม่ช่วยแต่ยังมีการพูดคุย ไม่โดนแบนก็เหมือนโดนแบน แต่ก็โทษตัวเองเหมือนกันว่าอาจจะเพราะคสามจริงจัง ความเป๊ะเรื่องเวลาด้วยรึเปล่า เลยอาจจะทำให้คนอื่นกดดันไม่ชอบนิสัยตรงนี้ของเรา แต่เวลาทำงานกลุ่มถึงเราจริงจัง แต่เวลาโดนเอาเปรียบ หรือเราโดนเมินเฉยก็ไม่เคยบ่นใส่ ไม่คิดอะไร แต่เวลามีอะไรเรามักเหมือนถูกกีดกันออก ไม่เป็นส่วนนึงกับใคร ตอนเด็กเล็กๆ เตรียมอนุบาลจะเล่นเกมปลาด้วยก็โดนเด็กหลายคนในกลุ่มนั้นพลักเราออกและล้อปมด้อยบูบี่เรา แกล้งเราอีก และเคยโดนเพื่อนร่วมชั้นพลักตกบันไดตอนอนุบาล โดนขังในห้องน้ำ 1/2
ตอนนี้เป็นไง...มีสองทางทำให้เขายอมรับหรือจะเป็นตัวเองใชีวิตไม่ต้องแคร์คนอื่นมากถ้าเขาไม่มาแซะมาพูดลอยๆใส่นะ
อย่าแคร์ถ้าเขาไม่เห็นคุณค่าในตัวคุณแคร์ตัวเองก่อนคนดีๆก็มี🤷♀️
@@user-el7ec2no3d ขอบคุณสำหรับคำแนะนะครับ🙏
สู้ๆนะครับพี่ชาย ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรผมก็ขอให้ผ่านไปให้ได้นะครับ ❤
@@user-el7ec2no3d 🙏🏻❤️
หนูทะเลาะกับเพื่อนสนิท เพื่อนคนที่หนูคบมาได้เกือบ6ปีเเล้ว จากที่หนูทะเลาะกับเพื่อนสนิทคนนั้น อยู่มาวันหนึ่งเพื่อนสนิทคนนั้นโยงเรื่องมั่วไปหมดเลย จนทำให้คนอื่นเกลียดหนู เเละมันก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ หนูเสียใจมาก ครอบครัวเพื่อนสนิทต่างก็เกลียดหนูเเละเพื่อนสนิทของหนูมีพี่สาวเเละสนิทกับน้องสาวของเเฟน เขาบอกว่าจะอยู่เป็นกลาง สุดท้ายเขาก็เข้าข้างฝั่งนู้น น้องสาวของเเฟนมองว่าหนูพูดโกหกทุกเรื่อง เพราะว่าเขาฟังเเค่เพื่อนสนิทของหนูเเต่ฝ่ายเดียว เเล้วก็หนูกับเเฟนได้โกหกว่าเลิกกันเเล้ว จนน้องสาวของเเฟนสารภาพ ต่อเเฟนหนูว่าดีเเล้วที่เลิกกับหนู เพราะน้องสาวของเเฟนบอกว่า หนูอยู่เเปลกๆ เเละเขาก็เล่าว่าเพื่อนสนิทหนูทักมาคุยกับน้องสาวของเเฟนว่าหนูไม่ดีเเบบนู้นเเบบนี้ เเต่เขาเลือกที่จะไม่ฟังใครเลยค่า หนูเครียดมากๆเลย ขอคำเเนะนำหน่อยได้ไหมค่า ว่าเราควรทำยังไงดี
ช่วงวัยมัธยมนี่คือช่วงที่คิดว่าเหี้ยที่สุดในชีวิตและมี Impact มากที่สุดในชีวิตเลยทีเดียว ช่วง ม.ต้น โดนแบนเพียงเพราะเราไปคบกับเพื่อนคนนึงกับเก่งภาษาอังกฤษมากเกินไป ม.ปลาย เราพยายามปรับตัวเข้าหาทุกคนแต่เรากลับถูกไม่ให้ความสำคัญเหมือนคนอื่น
เคยเจอแบนทั้งๆที่ไม่ได้ทำไรผิดเลย ตอนมัธยมต้น มีเพื่อนสนิทคนเดียวเองที่อยุ่ข้างเรา ส่วนคนที่อยุ่ข้างบ้านเราไปเรียนด้วยกันที่คิดว่าสนิทกัน กลับกลายเปนคนที่ทิ้งเราไปกับกลุ่มที่แบนเรา เราฝังใจเลยลาออกเลย ไปเรียนที่อื่น
ตอนนี้เราผ่านเรื่องนั้นมาได้แล้วเก่งมากๆเลยนะคะ💖
เราก็เป็น โดนทั้งเพื่อนแบน เพื่อนแกล้ง อยู่ในโรงเรียนเราไม่มีเพื่อนเลย ไปไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว โดนรังแกทุกวัน จนทำให้เราเครียดมาก จนทำให้เราเป็นโรคทางจิตไปเลย ทรมานมาก...
กอดๆน้า มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
ขอบคุณนะครับ
เอาธรรมะเป็นที่พึ่งแล้วจะสบายใจมากค่ะ ไม่มีใครเราก็อยู่ได้มีความสุขได้ด้วยตัวเราเอง
@@karnimai7054 ขอบคุณนะครับ
ครั้งนี้มันดีมาก
ของเรานี่แย่มากในชีวิต พอเงินเราหมดสนองความต้องการคนในครอบครัวเพราะเราตกงาน ครอบครัวเราเองที่แบนเราออกจากครอบครัว ทุกวันนี้เราก็อยู่ตัวคนเดียว ..ทั้งๆทึ่ทุกคนพ่อแม่พี่สาวและหลานๆเค้ายังมีชีวิตอยู่ทุกคนแต่เราไม่มีตัวตนไม่ได้เปนอะไรในชีวิตคนอบครัวเลย
เราเข้าใจค่ะ มันเคว้งมากจริงๆ
@@nutchaya35702 ขอบคุณค่ะที่เข้าใจ ...อย่างน้อยๆมีเพื่อนในโซเชียลสักคน ที่รับฟังและเข้าใจ แค่นี้แหล่ะมันรู้สึกดีมากๆ เพราะในชีวิตจริงเราไม่มีไม่เหลือใครเลย
ตอนมัธยมก็เคยโดนแบนพอมาวัยทำงานก็โดนแบนอีก ตอนนี้อะหรอ ช่างมันจ้าไม่ต้องไปสนใจให้ค่ากับคนที่ไม่เห็นค่าเรา
แอดเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ❤️
เป็นอีพีที่มีประสบการณ์หลายอย่างเลย ตั้งแต่ไม่รู้วิธีชวนคุยก่อน ไม่เข้าใจกระบวนการว่าอะไรทำให้คนนี้สนิทกับคนนี้รู้ตัวอีกทีเขาก็คุยกับคนอื่นไปแล้ว อันนี้ตอนประถมเลยเล่นคนเดียวบ่อยไปพักกินขนมคนเดียวทุกวัน กับชอบอ่านหนังสือที่มุมหนังสือ แต่ก็มีได้เล่นกับเพื่อนบ้างถ้าขอหรือมีคนมาชวน แต่ตอนประถมไม่รู้สึกอะไรเท่าไรนะแต่จะมีตอนทำงานกลุ่มกดดันว่าหากลุ่มยากกับบางทีเพื่อนชวนเพราะเราเก่งวิชานั้นแต่วิชาอื่นไม่ แต่ตอนมัธยมดันหนักสงสัยอาจจะเป็นที่ฮอร์โมนด้วยมั้งเหมือนเข้าใจผิดประมาณว่าเราไม่ต้องรอเขากินข้าวด้วยให้ไปก่อนเลย เข้าใจว่าอยากหาเพื่อนแต่ให้คุยกับคนอื่นบ้าง อันนี้ตรงกับความรู้สึกถูกปฏิเสธว่าเราคิดไปเองว่าเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วกับคิดว่าเขาไม่อยากให้เราอยู่ด้วย โชคดีที่มีเพื่อนกลุ่มอื่นชวนไปกินข้าวเลยได้เพื่อนสนิทใหม่ แต่มันยังมีผลตั้งแต่ตอนนั้นเรากลัวถูกปฏิเสธ/รำคาญมาตลอด เลยแทบไม่เคยปฏิเสธคนอื่นเลยเวลาใครชวนไปไหนหรือขอให้ทำอะไร บางคนก็รู้ว่าใช้ประโยชน์จากความสามารถแต่เราก็ยอมเพราะเราไม่รู้วิธีอื่นที่จะสร้างความสัมพันธ์ มาดีขึ้นตอนมหาลัยที่ถึงจะไม่สนิทกับคนที่สาขาเพราะเราคุยน้อย แต่ได้กลุ่มจากที่อื่นชมรม หอ สาขาอื่น และถึงจะดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้หายใครชวนไปไหนก็ไป น้อยใจเก่ง แต่เข้าหาคนเก่งขึ้น มาตอนทำงานที่แรกโคตรโชคดีทุกคนน่ารักมากๆสนิทกับพี่คนนึงเพราะคุยเรื่องแต่งหน้า ทำกับข้าว55 แต่ตอนทำงานที่ที่สองอันนี้โดนแบนของจริงแบบที่ผ่านมาแค่เราคุยน้อยคนอื่นเลยไม่รู้จะสนิทกับเรายังไงเหมือนกัน ปีแรกดีมาก หลังๆเริ่มไม่คุยกับเราพูดแซะเรื่องเล็กน้อย แต่อันนี้เรามีส่วนผิดเรื่องทำงานมีจุดนึงที่เรามัวแต่ช็อคที่พลาด มองกลับไปสถานการณ์นั้นเราควรขอโทษมากกว่า เราก็ยังใช้วิธีเดิมเงียบกับเรื่องที่ช่วยเขาได้ก็ไปช่วยเรารู้ตัวว่าแปลกแต่ที่ผ่านมาทำให้เราทำแบบนี้ เขาก็เงียบๆไปคุยแต่เรื่องงานกับเรา แต่มีบางคนในทีมก็ยังคุยกับเรานะแต่เราอาจจะไม่ได้สนิทเท่าที่ทำงานแรก ตอนแรกเราคิดว่าที่ผ่านมามันไม่ใหญ่ เราคิดมากไปเอง แต่อีพีนี้ทำให้รู้ว่าเราเจอเยอะเหมือนกันทั้งการที่ทั้งวันไม่ได้พูดกับใครเลยสักคำก็มีมาแล้ว รู้สึกเหงาทุกครั้งที่คนอื่นไปเป็นกลุ่ม แต่พอมาอยู่คนเดียวแบบไม่เห็นใครสบายมาก นี่คิดว่ามีสองวิธีที่ช่วยได้หนึ่งหากิจกรรมที่อยู่กับตัวเองแบบอ่านหนังสือทำให้เราลืมเรื่องคนอื่นไปเลย กับคุยกับคนอื่นนอกกลุ่ม สารพัดเพื่อนต่างห้อง ต่างคณะ ตอนทำงานยิ่งชัดเพราะเราเปลี่ยนงานไปเรื่อยๆแต่เพื่อนก็ยังอัปเดตกันได้อยู่กับหากิจกรรมที่มีคนสนใจเหมือนๆกันจะต่อกันง่าย ระหว่างนี้ก็สามารถพัฒนาเรื่องการคุยกับคนอื่นได้ การปิดตัวเองเราเคยทำแต่ตอนนั้นเราเด็กมากๆไม่รู้จักจิตวิทยา ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทรมานกับความรู้สึกขนาดนั้นถ้าไม่คาดหวังก็ควรไม่เจ็บสิ ถ้าใครโตเป็นผู้ใหญ่แล้วผ่านมาได้ไม่ว่าจะมีคนซัพพอร์ตหรือตัวคนเดียวคุณเก่งมากๆ
นี่พึ่งโดนมาเลยค่ะ คือเป็นเพื่อนกันมาตั้ง3ปี คือมาบอกลับหลังทนไม่8เดือน ไม่เคยมาจับเข่าคุยกัน กลัวไปเองว่าเราเปลี่ยนไปหรือเผยธาตุแท้ ทั้งทีบแกไปละ เราเจอแม่เป็นมะเร็ง ลุงเลี้ยงเสมือนพ่อเลี้ยงแต่เด็กกับเพื่อนเก่าที่เคยตกหลุมรัก ตายปีเดียวกัน กับลุงโดนหมายศาลกล่าวหาขับรถชนคนตาย คือ ไม่รู้ว่า ต้องใช้เวลานานมั้ย นี่เคยเสียเพื่อน ก่อนขึ้นมหาลัย1คน ชีวิตสูญเสียเต็มไปหมด นี่เคยพูดไป เขาหาว่า ทำตัวน่าสงสารเรียกน้องความสนใจ หาว่าเราอารมณ์ร้อน พอเราพูดเตือนเขา หรือแนะนำเขา เขาหาว่าเราพูดกดดัน เราเคยบอกว่าเป็นคนพูดดังเกิดจากถิ่นใต้ กับหูหนักมากใช้ชีวิต เคยบอกไปก็ไม่ฟัง ขุดเรื่องเก่ามาพูดใส่ตัวเราค่ะ งง ทั้งทีบอกปัจจุบัน แต่ เอาเรื่องเก่าพูดมันจิ๊บๆมากๆ ไม่น่าเป็นเรื่องได้ กับเขายกตัวอย่างอิแค่เรื่องต้มมาม่า ละหาไม่เจอ ละบอกให้ไปหาพนักงาน เขาบอกไปต้มโรงเรียนเก่า เราบอกไม่เป็นไร ตอนนั้นเราอยากรู้ด้วย เราบอกนั้นไง เขายังมองแค่หวังดีแค่กดดันค่ะ งงมาก ละโดนแบน คือเราไม่ได้เรียกร้องนะ แต่ ถ้่คนไม่สูญเสียก็จะไม่เข้าใจจริงๆแหละ
กอดๆนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาแชร์กันน้าา🫶💙
เราเข้ากับคนอื่นไม่ได้เพราะตลกเกินไป เพื่อนไม่รู้ว่าจะเอาความตลกไปก่องานยังไง สุดท้ายก็เดินคอตกทุกทีเร่ร่อนเข้าหางานกลุ่ม เพราะเป็นคนที่เข้าสู่โหมดจริงจังไม่ได้พอหายจากอาการก็รู้สึกอายมากเลย เป็นประสบการณ์สอนเราเกี่ยวกับการสร้างความน่าเชื่อถือ
อาจจะดูไร้สาระ คือเพื่อนไปเที่ยวกันแล้วไม่ชวนเรา ถูกเพื่อนสนิทที่รักที่สุดหักหลัง ทุกครั้งที่นัดกันไปเที่ยวถ้ามีเพื่อนอีกคนนึงไปด้วย เพื่อนที่สนิทกับเราคนนี้จะไม่ชวนเรา ละจะมารู้ทีหลังทุกครั้งตอนลงรูปกันผ่านโซเชียลละทำหลายครั้ง ละอีเพื่อนตัวนั้นก็เหมือนจะจงใจเย้ยเราด้วย เพราะไม่มีเราอยู่ด้วยในกิจกรรมที่พวกเขาไปเที่ยวด้วยกัน ทนมาได้ 2 ปี เสียใจมากที่สุดเลยเอาตัวเองออกมา นี่ก็7-8 ปีแล้ว เสียดายเวลามากน่าจะเลิกคบให้เร็วกว่านี้ ทุกวันนี้ชอบที่จะอยู่คนเดียวไปไหนทำอะไรเที่ยวคนเดียวและไม่ยกใครมาเป็นเพื่อนสนิทอีกเลย
พูดได้ดีมาก
ขอบคุณมากๆนะคะ❤️
ขอบคุณครับ
ยินดีมากๆค่ะ❤️
เราเข้ากับคนยากค่ะแต่เออ อยู่คนเดียวก็ได้ไม่แย่😂
โดนอิจฉาหน้าตา และความสามารถ คนมันเฮงซวยมากกว่า ทำซ้ำๆเพื่อกลั่นแกล้ง ปมด้อยของมันเอง พูดดีมันก็กลั่นแกล้ง
ใช่ค่ะ เราเก่งกว่า เรากล้ากว่า มันก็แกล้ง พอมีใครแปลกมันจะอ้างว่ามันสามัคคี
สมัยเรายังไม่รู้จักคำว่าบูลี่เลย รู้เเค่ใครทำอะไรมาสู้กลับหมด
เหมือน กำลังเผชิญอยู่ครับ
เรื่องเด็กๆๆ .... เจอวันทำงานหนักกว่านี้อีก
30/03/2566ปิดเทอมปี2น่าจะทั้ง2อย่างล่ะมั้ง
ผมเคยเป็นที่ผมโดนไม่รัก
กอดๆน้ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
เราโดนบูลลี่ตั้งแต่จำความได้แต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้ทำให้ชีวิตเราพัง มันก็แค่โลกกระทำ คิดว่าทุกคนก็ต้องโดน แต่อาจโดนแตกต่างวาระและเรื่องราว ทุกวันนี้ก็ประสบความสำเร๊จในชีวีตระดับหนึ่ง พรสวรรค๊บวกพรแสวง... 32:30
แอดเป็นกำลังใจให้น้า มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
สู้ๆนะครับพี่สาวไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรก็ขอให้ผ่านไปใผ้ได้นะครับ ❤
ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เพราะมีแนวคิดที่ว่าแบนก็แบนไป กูหาใหม่ได้ 555
开心
🤍
😶😆
เป็นช่วงใกล้จบม.6ค่ัะ เป็นช่วงที่มีเเฟนเเละมีปัญหากับคนในกลุ่มคณะนักเรียนเลวด้วยค่ะ เพราะด้วยความที่เราสื่อสารไม่เก่งหรือว่าเราไปทำอะไรเด่นมากจนเกินไป โดนเบลมบูลลี่จนในที่สุดแม่ต้องมาพิมพ์ลงในกลุ่มไลน์เพื่อขอให้ยุติเรื่องงี่เง่าพวกนี้ อยากเล่าต่อค่ะแต่เรื่องมันละเอียดอ่อนมาก😢
อันนี้พึ่งเจอเลย เป็นเพราะเรานิสัยไม่ดีเองหรือไม่ก้นิสัยเข้ากับเพื่อนไม่ได้ แนะนำเลยนะคะว่าเราควรมองตัวเองว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่านิสัยดีมั้ย ถ้าเราดีทุกอย่างเราก้ไม่ต้องสนใจถ้าเราดีพอเดี๋ยวก้มีเพื่อนที่สังคมดีกว่านี้มาเป็นเพื่ นเราแน่นอนค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาแชร์กันนะคะ💓
สถานการณ์ที่เราเจอไม่เชิงว่าถูกตัดออกกจากกลุ่ม แต่เราค่อยๆเฟดตัวออกจากสังคมนั้นเอง เพราะปัญหาครอบครัวเยอะ จนไม่มีเวลาไปโฟกัสเรื่องอื่น ในตอนแรกความรู้สึกอยากมีชีวิตวัยรุ่นเหมือนเพื่อนๆก็เยอะ แต่พอกาลเวลาผ่านไปเรากร้านโลกสามารถดูแลตัวเองและคนอื่นได้ในระดับนึง พอมองย้อนกลับไปรู้สึกภูมิใจในตัวเองที่สามารถข่มใจตัวเองไม่ให้เที่ยวเล่นเหมือนเพื่อน มันทำให้เราประสบความสำเร็จแบบก้าวกระโดด ทั้งในสภาวะจิตใจ และในหน้าที่การงาน
เคยโดนแบนตั้งแต่ม.4-ม.6ค่ะ ตอนแรกก็โดนแบนเพราะทำงานเกินคำสั่งครู ต่อมาก็ได้คะแนนดี แล้วไม่ยอมให้คนอื่นลอก แล้วก็เป็นเด็ฝ่ายปกครอง เด็กกิจกรรมที่ไม่ค่อยอยู่ในห้องเรียนแล้วพอเราไม่สนใจ การแบนจากกลุ่มในห้องก็เริ่มขยายไปทั้งห้อง เคยนั่งเรียนอยู่แล้วมีคนออกไปพรีเซนต์งานหน้าห้องแล้วเขาก็ด่าเรา เพื่อนในห้องก็ตบมือดีใจ หัวเราะแต่ที่หนักกว่าคือกการโดนเพิกเฉยจากคนในครอบครัว พอเราเล่าเขาก็บอกว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างผิด เราเลยไม่อยากคุยกับที่บ้าน กลายเป็นว่าไม่มีใครคุยกับเรา ไม่มีใครเข้าใจ พี่สะใภ้สอนหลานให้ต่างคนต่างอยู่กับเรา เราก็ต่างคนต่างอยู่ เขาขอห้องเรา(เอาให้หลาน) ซึ่่งผ่านมา 6 ปี แล้ว ห้องก็ยังว่างเหมือนเดิม เราออกจากบ้านตั้งแต่อยู่ปี 2 ทำงานหาเงินเอง ไม่มีใครติดต่อหาเราเลยนอกจากแม่การเรียนก็แย่ลงจนเกือบซิ่ว เพื่อนมหาลัยก็ตัวใครตัวมัน ฝืนจนเรียนจบ ทำงานอยู่ปีนึง สุดท้ายก็ไม่รอด กลับมาอยู่บ้านยิ่งกลายเป็นคนนอกมากว่าเดิม เรารู้สึกเหมือนเป็นกาฝาก มันเหนื่อยจริงๆนะคะ เครียดก็คุยกับใครไม่ได้ ระบายไปก็รู้สึกเหมือนแก้ปัญหาไม่ถูกจุดจนตอนนี้เราขวนขวายการยอมรับจากสังคม โดยการลาออก เพื่อให้ที่ทำงานยื้อเราไว้ หรือการยื่นใบสมัครเพื่อดูว่าเขาจะเรียกเรารึเปล่า ความคิดเรามันดูประหลาดไปหมดแล้วค่ะ
ชื่อของน้องแปลว่า ชัยชนะของนักปราชญ์ ควรปรับทัศนคติใหม่ครับ ใชัสติปัญญาแก้ไขปัญหา อย่าใช้อารมณ์แก้ไขปัญหา อารมณ์ก็เหมือนสายลม มีความแปรปรวนไม่มีความหนักแน่นมั่นคง เผื่อแผ่โอบอ้อมอารีย์ต่อคนรอบข้างโดยไม่ต้องคิดว่าคนคนนั้นจะเอาเปรียบเราหรือไม่ ค่อยๆคิดค่อยๆทำนะครับ มิตรภาพที่ดีคือการให้ด้วยความจริงใจ ถ้าอยากประสบความสำเร็จให้ใช้”อธิบาท 4” สำคัญที่สุดคือต้องมีสติ ที่ผ่านมาถือว่าเป็นประสบการณ์ น้องยังสามารถแก้ไขปรับปรุงตัวให้เข้ากับภาวะสังคมปัจจุบันได้อย่างมีความสุข ครับ
คนชั่วเราไม่อยากเข้าใกล้อยู่แล้วคนโกงคนคอรัปชั่นปฏิเสธไปเลยเรามีกลุ่มใหม่ตลอด
ไม่เอาลงพอดแคสต์ใน spofity แล้วหรอคะ
เคยเจอตอนเด็ก เด็กมาก ป2 ป3 กลายเป็นเรื่องที่ฝังใจเลย ทะเลาะกับหัวหน้าห้องเพราะเรื่องงานกลุ่ม หัวหน้าห้องห้ามเพื่อนทุกคนในห้องมาเล่นกับเรา มายุ่งกับเรา ตอนนั้นจำได้ว่าเวลามีงานกลุ่ม เราเป็นคนเดียวที่ไม่มีใครอยากให้เข้ากลุ่ม กินข้าวตอนเที่ยงก็กินคนเดียว ช่วงพักเที่ยงก็ต้องอยู่คนเดียว
Alljit แอปพลิเคชันเพื่อหัวใจ 💓
พร้อมเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับคุณ พูดคุยระบาย เรียนรู้วิธีฮีลตัวเอง กับ Alljit ฟรี
ดาวน์โหลดของ iOS
apps.apple.com/th/app/alljit/id1549529345?l=th
ดาวน์โหลดของ Android
play.google.com/store/apps/details?id=com.alljit
เราเป็นคนที่มักจะโดนตัดออกจากกลุ่มเสมอ คือไม่ได้ทำอะไรไม่ดีให้เค้านะ แต่เราน่าจะเข้ากับคนอื่นยาก แรกๆก็กลุ้มใจ หลังๆปล่อยไปคิดว่าเป็นธรรมชาติของเรา ดีที่ชอบทำอะไรคนเดียวอยู่แล้วเลยสบายใจขึ้น
เราก็เหมือนกันค่ะ
ไม่มีใครในโลกรักกันหมด...ใช้ชีวิตในแบบตัวเองดีสุดไม่เบียดเบียนใครคนไหนมาป่วนกวนๆก็สู้บ้างไม่งั้นได้ใจ
@@user-el7ec2no3d ขอบคุณค่ะ
เราด้วย
เราก็ด้วย
การถูกกลุ่มเพื่อนไม่คุยด้วยตอนอายุ 14 ทำให้การไปอยู่มหาลัยคนเดียว “พอทนได้” ทำให้ตอนเลิกกับแฟนคนแรก “รอดมาได้”ทำให้การมาเรียนอังกฤษคนเดียว “พออยู่ได้” ทำให้คนบางคนไม่ชอบเรา “ก็เรื่องของเค้า” ทำให้น้องสะใภ้ดูถูกเรา “ก็ไม่เป็นไร “ ทำให้แม่เพื่อนลูกไม่คุยกับเรา “ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
มันเป็นภูมิคุ้มกันค่ะ
จริงครับ คนไม่มีภูมิ โอกาสน็อคมีสูง
จริงคะ ยิ่งแสวงหายิ่งไม่เจอ เพาะฉะนั้นต้องย้อมรับการถูกเกลียดและปล่อยวาง ตามธรรมชาติ
❤️❤️
เราเข้ากับคนอื่นไม่ได้ค่ะ เราไม่ชอบไปยุ่งกับคนอื่นและไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งกับเรา เราจะอึดอัดเวลาอยู่กับคนอื่น เราเข้ากับญาติพี่น้องไม่ได้เลย เพราะพวกเขาจะถามเรื่องส่วนตัวของเรา เราจะรู้สึกโดนคุกคาม คำถามสุดฮิตเลย ทำงานอะไร เงินเดือนเท่าไหร่ เมื่อไหร่จะแต่งงาน เมื่อไหร่จะมีลูก แฟนทำงานอะไร เงินเดือนเท่าไหร่ ทองที่ใส่ไปไหนแล้ว รถที่ขับทำไมไม่เห็นแล้ว เราจะเครียดมาก เราสนิทกับป้าข้างบ้าน มากกว่าญาติพี่น้อง เราสะดวกใจคุยกับคนแปลกหน้ามากกว่าคนรู้จักค่ะ
การมีความสนใจ ความชอบในกิจกรรมที่แตกต่างจากสังคมปกติที่นิยมทำกัน เป็นเรื่องยาก
ถ้าอยากเข้าสังคม มีเพื่อน คือต้องเป็นฝ่ายยอมทำตามใจคนส่วนใหญ่ และรอเศษเวลาที่เพื่อนจะมาทำกิจกรรมที่เราชอบ
การไม่ทำตามใจ หรือเห็นพ้องกับคนกลุ่มใหญ่ เท่ากับถูกมองเป็นคนมีปัญหา
ปัจจุบันออกจากสังคมกลุ่มเพื่อน มัธยม มหาลัย และออฟฟิศ มาทำอะไรด้วยตัวเองนั้นทำให้ชีวิตสะดวกขึ้น
และไม่เสียโอกาสที่จะทำในสิ่งที่ชอบ
มาโดนตอนอายุ30 จากเพื่อนกลุ่มที่ทำงาน ทุกวันนี้แทบไม่อยากไปทำงานเลยทุกข์ใจที่สุด
แต่ก็ต้องนึกถึงคนข้างหลังเรามีภาระที่เราต้องแบก
แอดเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ💙
เราโดนมาตลอดช่วงปอหกถึงมัธยมต้น ดพราะความยากจนเราไม่มีเงินไปเที่ยวกับเพื่อนๆไม่มีแท้เตารีดเสื้อผ้าไปโรงเรียน 😅😅
เราเคยเจอค่ะ สมัยมัธยมต้นดีใจมากที่แข็งแกร่ง เหตุเกิดเพราะเราไม่มีเงิน เพื่อนชวนทำอะไรที่ต้องใช้เงินก็ไม่ไปไม่ทำ จนตอนหลังเค้าก็หยุดชวนไปเอง เมื่อไม่มีกิจกรรมร่วมกันก็เลยไม่ได้คุยกัน รวมทั้งไม่มีใครชวนกินข้าวกลางวัน โชคดีมากที่เราแค่เสียใจเล็กๆแต่ก็พยายามตัดใจ เราเลยเลือกไปกินข้าวที่โรงอาหารฝ่ายประถมคนเดียว น้องๆประถมนิสัยดีน่ารัก จนตอนหลังเพื่อนหลายคนมาถามว่าเราพักกลางวันหายไปไหน เราก็บอกเค้าไปว่าฝ่ายประถมให้เหตุผลว่ากับข้าวอร่อยมากได้เยอะด้วย
จนตอนนี้มองย้อนดูอดีตก็คิดดีใจที่เราไม่เก็บเรื่องหยุมหยิมมาเป็นอารมณ์ นึกแล้วตกใจที่สังคมวัยเด็กก็มีเรื่องฐานะทางการเงินมาเกี่ยวข้อง ถึงวันนี้เพื่อนที่เคยใช้เงินอย่างกับสายน้ำ หลายคนกลายเป็นคนหาเช้ากินค่ำ แทบไม่มีเงินค่าเช่าบ้าน ตกงาน เราก็อดสงสารไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตคนเราจะผกผันได้มากมายขนาดนี้
ผมเคยผ่านมาตอนม.ต้น และตอนนี้กำลังเจออีกครั้ง ซึ่งอาจมาจากผมพยายามทำตัวไม่เหมือนกับคนอื่น และที่คนส่วนมากยังจับกลุ่มก้อนเป็นสังคมตรงนั้นได้ เพราะต่างหาผลประโยชน์จากกันและกัน ด้วยเหตุนี้ผมรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงพฤติกรรมนี้ จึงพยายามไม่เข้าร่วมกับสังคม ผลสุดท้ายคือเขาแบนเรา ทำเป็นเหมือนอากาศธาตุไร้ตัวตน แต่จะสนใจทำไมญาติสนิทมิตรแท้ก็ไม่ใช่ คบไปก็ไม่ได้ช่วยให้ท้องอิ่มขึ้นมา ฉะนั้นถ้ายังยืนหยัดด้วยตัวเองได้ แม้มันจะยากลำบากและเหนื่อยมาก ผมก็จะทำ รู้สึกดีและสะใจด้วยซ้ำที่ไม่ต้องเอาตัวเองเข้าไปในสังคมเน่าหนอนแบบนั้น แต่ก็ยังสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องพึ่งพวกมัน
จริงนะ ใครเก่งกว่าก็อิจฉาโดยเฉพาะมหาลัย
เราไม่เข้าใจตรงที่ว่าทำไมเพื่อนบางคนพยายามมาจับกลุ่มกับเพื่อนกลุ่มเรา แต่ไม่ยอมคุยกับเราเลยแม้แต่คนเดียวเราไปทำอะไรให้พวกเพื่อนในsec ไม่พอใจไหม ทุ้งๆที่แทบไม่เคยพูดอะไรกับเขาเลย
มนุษย์เป็นแบบนี้ค่ะ ในความคิดเรา ในความคิดเราคือ เราโดนแบนเพราะเข้ากับเพื่อนไม่ได้ค่ะ เรียนเก่งเกินก็ไม่ได้ แข่งได้ที่1 ลงนางนพได้ที่1 แข่งอังกฤษได้ที่1 ภาษาอังกฤษที่เป็นตัวเเทนของวิลัย โดนเกลียดเพราะแตกต่าง หมั่นไส้ ตอนนี้ไม่มีเพื่อนคบค่ะ เพราะในความคิดเรา เราเป็นเเกะดำในฝูงแกะขาว สังคมที่อยู่ตอนนี้แย่ไม่ต่างจากนรกเลยค่ะ ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ อาจจะมีเรื่องผู้ชายมาชอบ เราก็เล่นกะเพื่อน น้องผู้ชายไม่รูคิดอะไรอยู่ ไปบอกเลิกแฟนเพราะมาชอบเรา สรุปคือเรามีแฟน แต่คุยกับเพื่อนแกล้งน้องว่า เราโสด ทั้งๆครั้งนั้นเคยเอารูปแฟนให้ดูแล้ว น้องเขาก็เสียใจ คือเอาง่ายๆ ตอนนั้นคุยกะเพื่อนสนุกๆกันล่ะค่ะ เพื่อนน่าจะหมั่นไส้ด้วยส่วนตัว( ในความคิดนะคะ 😅) เพราะตอนนี้เพื่อนทักมาหาแฟน ว่าเรามีแฟนแต่ไปชอบคนอื่น คือรู้ล่ะค่ะว่าผิด แต่ตอนนั้นมันคุยกันสนุกๆค่ะ เพื่อนก็รู้ แต่เงียบ แล้วมาพูดลับหลังแบบนี้ เสียใจค่ะ ดูเป็นคนผิดที่สุดค่ะ เลยเหนื่อยที่จะอธิบายให้คนอื่นมาเข้าใจ ให้เขาเข้าใจเราในความคิดแบบนั้นแหละค่ะ ตอนนี้เดินคนเดียวค่ะ ส่วนเพื่อนไปมีกลุ่มใหม่ หันมานินทาเรา ความลับที่เคยคุยด้วยเพราะไว้ใจคนคนเดียว โดนพูดหมดเลยค่ะ เป็นบทเรียนเอาค่ะ 😂😂 ( อยากรีบจบรีบย้ายไปสังคมดีๆกว่านี้ค่ะ สังคมแบบนี้ แต่ละคนจบมาท้อง70%ค่ะบอกเลย ไม่ได้ตัดสิน แต่ส่วนมากเป็นแบบนี้ค่ะ ) โดนแบนจากสิ่งที่เพื่อนเป็นตัวกลาง แล้วโยนมาให้เราคนเดียว อยากตบมากค่ะ แต่ใจนึงก็อยากอยู่เงียบๆ อยากจบไปแบบไม่มีประวัติ
ช่วงนี้ฟังพอสแคสฮีลใจทุกครั้งค่ะ แฟนก็ไม่ได้หวังเลยค่ะ ว่าเขาจะอยู่หรือจะไป เพราะตอนนี้เราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ มีแค่เพื่อน ที่รู้จักผ่านไปผ่านมา แค่แม่ขับรถเก๋ง toyota hybrid มาส่งก็ว่าเรา"อีลูกคุณหนู"🎉
เคยโดนแกล้งและบูลลี่สมัยเรียนม.ต้น ความรู้สึกข้างในมันแย่มาก พยามที่จะทำยังไงก็ได้เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคมเพื่อน แม้กระทั่งเสียความเป็นตัวเอง รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อน โดนพูดจาแดกดันจนคิดมาก ฯลฯ สุดท้ายรู้สึกกังวลจนวิตกจริต กังวลกับพฤติกรรมของตัวเอง และ ทุกอย่างที่แสดงออก ทุกวันนี้มีความสุขกับการอยู่ด้วยตัวเอง เข้าใจตัวเอง คุยกับเพื่อนได้แต่ไม่สนิทกับใครเป็นพิเศษ มีความสุขกับการอยู่กับธรรมชาติ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ทุกวันนี้ปล่อยวางอะไรได้หลายๆอย่าง และ มีความสุขกับการเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์และตัวเอง😊
มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
@@alljit2899 ขอบคุณค่ะ🙂
ทำไมต้องทำให้คนอื่นยอมรับแค่เขาไม่แกล้งคุณก็พอวงล้อชีวิตในแต่ช่วงวัยอยู่แล้วก็ห่าง..ตอนเกิดก็คนละพ่อแม่มันจะเหมือนกีนได้ไงเขาชอบคุณก็อาจจะมีมุมที่เหมือนไม่ชอบมันเป็นปัญหาของเขาไม่ใช่ของคุณ..คนเราเกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียสอบากทำอะไรทำโอกาศดีมาก็คว้าไว้ไม่มากศร้าโอกาศ
รู้สึกเหมือนไร้ตัวตนกับบางกลุ่ม เหมือนเขาคุยกันเอง แต่พอเราเข้าคุยมาแชร์อะไรด้วยเดตแอร์ไป มีแบบอยู่กรุ๊ปเดียวกรุ๊ปนึงเวลาเล่าคุยกับคนๆนึงซึ่งคนนั้นคือเพื่อนเราเพื่อนกันเวลาคุยจะคนนั้นจะไม่ตอบเราคนเดียวแต่คนนั้นคุยตอบกับทุกคน แม้แต่คุยส่วนตัวอ่านแต่ไม่แถบไม่ตอบ นานๆ ตอบแค่สติกเกอร์เหมือนปัดๆ ไป ตั้งแต่เล็กจนโตในหลายสังคมหลายกลุ่มที่เคยสัมผัสมา ส่วนใหญ่ตัวเองจะมักเหมือนแกะดำในห้อง ในกลุ่ม ในบางสังคมเสมอ เราจะเป็นคนสุดท้ายที่ได้รับรู้เรื่องราวของพวกเขา เวลาใครเจ็ปไข้ได้ป่วยหรือเจอเรื่องแย่ๆ เรามักเป็นคนแรกๆ ที่ให้กำลังใจเสมอ คอยถามไถ่เป็นระยะแต่พอเราไม่สบายใจหรือเจอเรื่องแย่ง กลับมีเพียงไม่กี่คนที่ให้กำลังใจเรา มาเยี่ยมเราในกรณีที่เขารู้เห็นตอนเราล้มป่วย เหมือนเราเข้ากับคนยาก ทั้งที่ก็คุยกับคนได้ทุกคน เหมือนส่วนใหญ่ที่เจอจะไม่ชอบเราบ้าง ไม่ได้อยากรู้จักเรา ที่เข้ามักจะเป็นแบบเข้ามาหาผลประโยชน์กับเรา หลายครั้งมักขอทำงานเดี่ยวเพราะสบายใจกว่า เวลามีงานกลุ่มมันเหมือนเราทำอยู่คนเดียว คนอื่นไม่มีส่วนร่วมกับเรา บางกลุ่มยังดีถึงไม่ช่วยแต่ยังมีการพูดคุย ไม่โดนแบนก็เหมือนโดนแบน แต่ก็โทษตัวเองเหมือนกันว่าอาจจะเพราะคสามจริงจัง ความเป๊ะเรื่องเวลาด้วยรึเปล่า เลยอาจจะทำให้คนอื่นกดดันไม่ชอบนิสัยตรงนี้ของเรา แต่เวลาทำงานกลุ่มถึงเราจริงจัง แต่เวลาโดนเอาเปรียบ หรือเราโดนเมินเฉยก็ไม่เคยบ่นใส่ ไม่คิดอะไร แต่เวลามีอะไรเรามักเหมือนถูกกีดกันออก ไม่เป็นส่วนนึงกับใคร ตอนเด็กเล็กๆ เตรียมอนุบาลจะเล่นเกมปลาด้วยก็โดนเด็กหลายคนในกลุ่มนั้นพลักเราออกและล้อปมด้อยบูบี่เรา แกล้งเราอีก และเคยโดนเพื่อนร่วมชั้นพลักตกบันไดตอนอนุบาล โดนขังในห้องน้ำ 1/2
ตอนนี้เป็นไง...มีสองทางทำให้เขายอมรับหรือจะเป็นตัวเองใชีวิตไม่ต้องแคร์คนอื่นมากถ้าเขาไม่มาแซะมาพูดลอยๆใส่นะ
อย่าแคร์ถ้าเขาไม่เห็นคุณค่าในตัวคุณแคร์ตัวเองก่อนคนดีๆก็มี🤷♀️
@@user-el7ec2no3d ขอบคุณสำหรับคำแนะนะครับ🙏
สู้ๆนะครับพี่ชาย ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรผมก็ขอให้ผ่านไปให้ได้นะครับ ❤
@@user-el7ec2no3d 🙏🏻❤️
หนูทะเลาะกับเพื่อนสนิท เพื่อนคนที่หนูคบมาได้เกือบ6ปีเเล้ว จากที่หนูทะเลาะกับเพื่อนสนิทคนนั้น อยู่มาวันหนึ่งเพื่อนสนิทคนนั้นโยงเรื่องมั่วไปหมดเลย จนทำให้คนอื่นเกลียดหนู เเละมันก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ หนูเสียใจมาก ครอบครัวเพื่อนสนิทต่างก็เกลียดหนูเเละเพื่อนสนิทของหนูมีพี่สาวเเละสนิทกับน้องสาวของเเฟน เขาบอกว่าจะอยู่เป็นกลาง สุดท้ายเขาก็เข้าข้างฝั่งนู้น น้องสาวของเเฟนมองว่าหนูพูดโกหกทุกเรื่อง เพราะว่าเขาฟังเเค่เพื่อนสนิทของหนูเเต่ฝ่ายเดียว เเล้วก็หนูกับเเฟนได้โกหกว่าเลิกกันเเล้ว จนน้องสาวของเเฟนสารภาพ ต่อเเฟนหนูว่าดีเเล้วที่เลิกกับหนู เพราะน้องสาวของเเฟนบอกว่า หนูอยู่เเปลกๆ เเละเขาก็เล่าว่าเพื่อนสนิทหนูทักมาคุยกับน้องสาวของเเฟนว่าหนูไม่ดีเเบบนู้นเเบบนี้ เเต่เขาเลือกที่จะไม่ฟังใครเลยค่า หนูเครียดมากๆเลย ขอคำเเนะนำหน่อยได้ไหมค่า ว่าเราควรทำยังไงดี
ช่วงวัยมัธยมนี่คือช่วงที่คิดว่าเหี้ยที่สุดในชีวิตและมี Impact มากที่สุดในชีวิตเลยทีเดียว ช่วง ม.ต้น โดนแบนเพียงเพราะเราไปคบกับเพื่อนคนนึงกับเก่งภาษาอังกฤษมากเกินไป ม.ปลาย เราพยายามปรับตัวเข้าหาทุกคนแต่เรากลับถูกไม่ให้ความสำคัญเหมือนคนอื่น
เคยเจอแบนทั้งๆที่ไม่ได้ทำไรผิดเลย ตอนมัธยมต้น มีเพื่อนสนิทคนเดียวเองที่อยุ่ข้างเรา ส่วนคนที่อยุ่ข้างบ้านเราไปเรียนด้วยกันที่คิดว่าสนิทกัน กลับกลายเปนคนที่ทิ้งเราไปกับกลุ่มที่แบนเรา เราฝังใจเลยลาออกเลย ไปเรียนที่อื่น
ตอนนี้เราผ่านเรื่องนั้นมาได้แล้วเก่งมากๆเลยนะคะ💖
เราก็เป็น โดนทั้งเพื่อนแบน เพื่อนแกล้ง อยู่ในโรงเรียนเราไม่มีเพื่อนเลย ไปไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว โดนรังแกทุกวัน จนทำให้เราเครียดมาก จนทำให้เราเป็นโรคทางจิตไปเลย ทรมานมาก...
กอดๆน้า มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
ขอบคุณนะครับ
เอาธรรมะเป็นที่พึ่งแล้วจะสบายใจมากค่ะ ไม่มีใครเราก็อยู่ได้มีความสุขได้ด้วยตัวเราเอง
@@karnimai7054 ขอบคุณนะครับ
ครั้งนี้มันดีมาก
ของเรานี่แย่มากในชีวิต พอเงินเราหมดสนองความต้องการคนในครอบครัวเพราะเราตกงาน ครอบครัวเราเองที่แบนเราออกจากครอบครัว ทุกวันนี้เราก็อยู่ตัวคนเดียว ..ทั้งๆทึ่ทุกคนพ่อแม่พี่สาวและหลานๆเค้ายังมีชีวิตอยู่ทุกคนแต่เราไม่มีตัวตนไม่ได้เปนอะไรในชีวิตคนอบครัวเลย
เราเข้าใจค่ะ มันเคว้งมากจริงๆ
@@nutchaya35702 ขอบคุณค่ะที่เข้าใจ ...อย่างน้อยๆมีเพื่อนในโซเชียลสักคน ที่รับฟังและเข้าใจ แค่นี้แหล่ะมันรู้สึกดีมากๆ เพราะในชีวิตจริงเราไม่มีไม่เหลือใครเลย
ตอนมัธยมก็เคยโดนแบนพอมาวัยทำงานก็โดนแบนอีก ตอนนี้อะหรอ ช่างมันจ้าไม่ต้องไปสนใจให้ค่ากับคนที่ไม่เห็นค่าเรา
แอดเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ❤️
เป็นอีพีที่มีประสบการณ์หลายอย่างเลย ตั้งแต่ไม่รู้วิธีชวนคุยก่อน ไม่เข้าใจกระบวนการว่าอะไรทำให้คนนี้สนิทกับคนนี้รู้ตัวอีกทีเขาก็คุยกับคนอื่นไปแล้ว อันนี้ตอนประถมเลยเล่นคนเดียวบ่อยไปพักกินขนมคนเดียวทุกวัน กับชอบอ่านหนังสือที่มุมหนังสือ แต่ก็มีได้เล่นกับเพื่อนบ้างถ้าขอหรือมีคนมาชวน แต่ตอนประถมไม่รู้สึกอะไรเท่าไรนะแต่จะมีตอนทำงานกลุ่มกดดันว่าหากลุ่มยากกับบางทีเพื่อนชวนเพราะเราเก่งวิชานั้นแต่วิชาอื่นไม่ แต่ตอนมัธยมดันหนักสงสัยอาจจะเป็นที่ฮอร์โมนด้วยมั้งเหมือนเข้าใจผิดประมาณว่าเราไม่ต้องรอเขากินข้าวด้วยให้ไปก่อนเลย เข้าใจว่าอยากหาเพื่อนแต่ให้คุยกับคนอื่นบ้าง อันนี้ตรงกับความรู้สึกถูกปฏิเสธว่าเราคิดไปเองว่าเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วกับคิดว่าเขาไม่อยากให้เราอยู่ด้วย โชคดีที่มีเพื่อนกลุ่มอื่นชวนไปกินข้าวเลยได้เพื่อนสนิทใหม่ แต่มันยังมีผลตั้งแต่ตอนนั้นเรากลัวถูกปฏิเสธ/รำคาญมาตลอด เลยแทบไม่เคยปฏิเสธคนอื่นเลยเวลาใครชวนไปไหนหรือขอให้ทำอะไร บางคนก็รู้ว่าใช้ประโยชน์จากความสามารถแต่เราก็ยอมเพราะเราไม่รู้วิธีอื่นที่จะสร้างความสัมพันธ์ มาดีขึ้นตอนมหาลัยที่ถึงจะไม่สนิทกับคนที่สาขาเพราะเราคุยน้อย แต่ได้กลุ่มจากที่อื่นชมรม หอ สาขาอื่น และถึงจะดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้หายใครชวนไปไหนก็ไป น้อยใจเก่ง แต่เข้าหาคนเก่งขึ้น มาตอนทำงานที่แรกโคตรโชคดีทุกคนน่ารักมากๆสนิทกับพี่คนนึงเพราะคุยเรื่องแต่งหน้า ทำกับข้าว55 แต่ตอนทำงานที่ที่สองอันนี้โดนแบนของจริงแบบที่ผ่านมาแค่เราคุยน้อยคนอื่นเลยไม่รู้จะสนิทกับเรายังไงเหมือนกัน ปีแรกดีมาก หลังๆเริ่มไม่คุยกับเราพูดแซะเรื่องเล็กน้อย แต่อันนี้เรามีส่วนผิดเรื่องทำงานมีจุดนึงที่เรามัวแต่ช็อคที่พลาด มองกลับไปสถานการณ์นั้นเราควรขอโทษมากกว่า เราก็ยังใช้วิธีเดิมเงียบกับเรื่องที่ช่วยเขาได้ก็ไปช่วยเรารู้ตัวว่าแปลกแต่ที่ผ่านมาทำให้เราทำแบบนี้ เขาก็เงียบๆไปคุยแต่เรื่องงานกับเรา แต่มีบางคนในทีมก็ยังคุยกับเรานะแต่เราอาจจะไม่ได้สนิทเท่าที่ทำงานแรก ตอนแรกเราคิดว่าที่ผ่านมามันไม่ใหญ่ เราคิดมากไปเอง แต่อีพีนี้ทำให้รู้ว่าเราเจอเยอะเหมือนกันทั้งการที่ทั้งวันไม่ได้พูดกับใครเลยสักคำก็มีมาแล้ว รู้สึกเหงาทุกครั้งที่คนอื่นไปเป็นกลุ่ม แต่พอมาอยู่คนเดียวแบบไม่เห็นใครสบายมาก นี่คิดว่ามีสองวิธีที่ช่วยได้หนึ่งหากิจกรรมที่อยู่กับตัวเองแบบอ่านหนังสือทำให้เราลืมเรื่องคนอื่นไปเลย กับคุยกับคนอื่นนอกกลุ่ม สารพัดเพื่อนต่างห้อง ต่างคณะ ตอนทำงานยิ่งชัดเพราะเราเปลี่ยนงานไปเรื่อยๆแต่เพื่อนก็ยังอัปเดตกันได้อยู่กับหากิจกรรมที่มีคนสนใจเหมือนๆกันจะต่อกันง่าย ระหว่างนี้ก็สามารถพัฒนาเรื่องการคุยกับคนอื่นได้ การปิดตัวเองเราเคยทำแต่ตอนนั้นเราเด็กมากๆไม่รู้จักจิตวิทยา ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทรมานกับความรู้สึกขนาดนั้นถ้าไม่คาดหวังก็ควรไม่เจ็บสิ ถ้าใครโตเป็นผู้ใหญ่แล้วผ่านมาได้ไม่ว่าจะมีคนซัพพอร์ตหรือตัวคนเดียวคุณเก่งมากๆ
นี่พึ่งโดนมาเลยค่ะ คือเป็นเพื่อนกันมาตั้ง3ปี คือมาบอกลับหลังทนไม่8เดือน ไม่เคยมาจับเข่าคุยกัน กลัวไปเองว่าเราเปลี่ยนไปหรือเผยธาตุแท้ ทั้งทีบแกไปละ เราเจอแม่เป็นมะเร็ง ลุงเลี้ยงเสมือนพ่อเลี้ยงแต่เด็กกับเพื่อนเก่าที่เคยตกหลุมรัก ตายปีเดียวกัน กับลุงโดนหมายศาลกล่าวหาขับรถชนคนตาย คือ ไม่รู้ว่า ต้องใช้เวลานานมั้ย นี่เคยเสียเพื่อน ก่อนขึ้นมหาลัย1คน ชีวิตสูญเสียเต็มไปหมด นี่เคยพูดไป เขาหาว่า ทำตัวน่าสงสารเรียกน้องความสนใจ หาว่าเราอารมณ์ร้อน พอเราพูดเตือนเขา หรือแนะนำเขา เขาหาว่าเราพูดกดดัน เราเคยบอกว่าเป็นคนพูดดังเกิดจากถิ่นใต้ กับหูหนักมากใช้ชีวิต เคยบอกไปก็ไม่ฟัง ขุดเรื่องเก่ามาพูดใส่ตัวเราค่ะ งง ทั้งทีบอกปัจจุบัน แต่ เอาเรื่องเก่าพูดมันจิ๊บๆมากๆ ไม่น่าเป็นเรื่องได้ กับเขายกตัวอย่างอิแค่เรื่องต้มมาม่า ละหาไม่เจอ ละบอกให้ไปหาพนักงาน เขาบอกไปต้มโรงเรียนเก่า เราบอกไม่เป็นไร ตอนนั้นเราอยากรู้ด้วย เราบอกนั้นไง เขายังมองแค่หวังดีแค่กดดันค่ะ งงมาก ละโดนแบน
คือเราไม่ได้เรียกร้องนะ แต่ ถ้่คนไม่สูญเสียก็จะไม่เข้าใจจริงๆแหละ
กอดๆนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาแชร์กันน้าา🫶💙
เราเข้ากับคนอื่นไม่ได้เพราะตลกเกินไป เพื่อนไม่รู้ว่าจะเอาความตลกไปก่องานยังไง สุดท้ายก็เดินคอตกทุกทีเร่ร่อนเข้าหางานกลุ่ม เพราะเป็นคนที่เข้าสู่โหมดจริงจังไม่ได้พอหายจากอาการก็รู้สึกอายมากเลย เป็นประสบการณ์สอนเราเกี่ยวกับการสร้างความน่าเชื่อถือ
อาจจะดูไร้สาระ คือเพื่อนไปเที่ยวกันแล้วไม่ชวนเรา ถูกเพื่อนสนิทที่รักที่สุดหักหลัง ทุกครั้งที่นัดกันไปเที่ยวถ้ามีเพื่อนอีกคนนึงไปด้วย เพื่อนที่สนิทกับเราคนนี้จะไม่ชวนเรา ละจะมารู้ทีหลังทุกครั้งตอนลงรูปกันผ่านโซเชียลละทำหลายครั้ง ละอีเพื่อนตัวนั้นก็เหมือนจะจงใจเย้ยเราด้วย เพราะไม่มีเราอยู่ด้วยในกิจกรรมที่พวกเขาไปเที่ยวด้วยกัน ทนมาได้ 2 ปี เสียใจมากที่สุดเลยเอาตัวเองออกมา นี่ก็7-8 ปีแล้ว เสียดายเวลามากน่าจะเลิกคบให้เร็วกว่านี้ ทุกวันนี้ชอบที่จะอยู่คนเดียวไปไหนทำอะไรเที่ยวคนเดียว
และไม่ยกใครมาเป็นเพื่อนสนิทอีกเลย
พูดได้ดีมาก
ขอบคุณมากๆนะคะ❤️
ขอบคุณครับ
ยินดีมากๆค่ะ❤️
เราเข้ากับคนยากค่ะแต่เออ อยู่คนเดียวก็ได้ไม่แย่😂
โดนอิจฉาหน้าตา และความสามารถ คนมันเฮงซวยมากกว่า ทำซ้ำๆเพื่อกลั่นแกล้ง ปมด้อยของมันเอง พูดดีมันก็กลั่นแกล้ง
ใช่ค่ะ เราเก่งกว่า เรากล้ากว่า มันก็แกล้ง พอมีใครแปลกมันจะอ้างว่ามันสามัคคี
สมัยเรายังไม่รู้จักคำว่าบูลี่เลย รู้เเค่ใครทำอะไรมาสู้กลับหมด
เหมือน กำลังเผชิญอยู่ครับ
เรื่องเด็กๆๆ .... เจอวันทำงานหนักกว่านี้อีก
30/03/2566
ปิดเทอมปี2
น่าจะทั้ง2อย่างล่ะมั้ง
ผมเคยเป็นที่ผมโดนไม่รัก
กอดๆน้ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
เราโดนบูลลี่ตั้งแต่จำความได้แต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้ทำให้ชีวิตเราพัง มันก็แค่โลกกระทำ คิดว่าทุกคนก็ต้องโดน แต่อาจโดนแตกต่างวาระและเรื่องราว ทุกวันนี้ก็ประสบความสำเร๊จในชีวีตระดับหนึ่ง พรสวรรค๊บวกพรแสวง... 32:30
แอดเป็นกำลังใจให้น้า มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
สู้ๆนะครับพี่สาวไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรก็ขอให้ผ่านไปใผ้ได้นะครับ ❤
ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เพราะมีแนวคิดที่ว่าแบนก็แบนไป กูหาใหม่ได้ 555
开心
🤍
😶😆
เป็นช่วงใกล้จบม.6ค่ัะ เป็นช่วงที่มีเเฟนเเละมีปัญหากับคนในกลุ่มคณะนักเรียนเลวด้วยค่ะ เพราะด้วยความที่เราสื่อสารไม่เก่งหรือว่าเราไปทำอะไรเด่นมากจนเกินไป โดนเบลมบูลลี่จนในที่สุดแม่ต้องมาพิมพ์ลงในกลุ่มไลน์เพื่อขอให้ยุติเรื่องงี่เง่าพวกนี้ อยากเล่าต่อค่ะแต่เรื่องมันละเอียดอ่อนมาก😢
อันนี้พึ่งเจอเลย เป็นเพราะเรานิสัยไม่ดีเองหรือไม่ก้นิสัยเข้ากับเพื่อนไม่ได้ แนะนำเลยนะคะว่าเราควรมองตัวเองว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่านิสัยดีมั้ย ถ้าเราดีทุกอย่างเราก้ไม่ต้องสนใจถ้าเราดีพอเดี๋ยวก้มีเพื่อนที่สังคมดีกว่านี้มาเป็นเพื่ นเราแน่นอนค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาแชร์กันนะคะ💓
สถานการณ์ที่เราเจอไม่เชิงว่าถูกตัดออกกจากกลุ่ม แต่เราค่อยๆเฟดตัวออกจากสังคมนั้นเอง เพราะปัญหาครอบครัวเยอะ จนไม่มีเวลาไปโฟกัสเรื่องอื่น ในตอนแรกความรู้สึกอยากมีชีวิตวัยรุ่นเหมือนเพื่อนๆก็เยอะ แต่พอกาลเวลาผ่านไปเรากร้านโลกสามารถดูแลตัวเองและคนอื่นได้ในระดับนึง พอมองย้อนกลับไปรู้สึกภูมิใจในตัวเองที่สามารถข่มใจตัวเองไม่ให้เที่ยวเล่นเหมือนเพื่อน มันทำให้เราประสบความสำเร็จแบบก้าวกระโดด ทั้งในสภาวะจิตใจ และในหน้าที่การงาน
เคยโดนแบนตั้งแต่ม.4-ม.6ค่ะ
ตอนแรกก็โดนแบนเพราะทำงานเกินคำสั่งครู ต่อมาก็ได้คะแนนดี แล้วไม่ยอมให้คนอื่นลอก แล้วก็เป็นเด็ฝ่ายปกครอง เด็กกิจกรรมที่ไม่ค่อยอยู่ในห้องเรียน
แล้วพอเราไม่สนใจ การแบนจากกลุ่มในห้องก็เริ่มขยายไปทั้งห้อง เคยนั่งเรียนอยู่แล้วมีคนออกไปพรีเซนต์งานหน้าห้องแล้วเขาก็ด่าเรา เพื่อนในห้องก็ตบมือดีใจ หัวเราะ
แต่ที่หนักกว่าคือกการโดนเพิกเฉยจากคนในครอบครัว พอเราเล่าเขาก็บอกว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างผิด
เราเลยไม่อยากคุยกับที่บ้าน กลายเป็นว่าไม่มีใครคุยกับเรา ไม่มีใครเข้าใจ พี่สะใภ้สอนหลานให้ต่างคนต่างอยู่กับเรา
เราก็ต่างคนต่างอยู่ เขาขอห้องเรา(เอาให้หลาน) ซึ่่งผ่านมา 6 ปี แล้ว ห้องก็ยังว่างเหมือนเดิม
เราออกจากบ้านตั้งแต่อยู่ปี 2 ทำงานหาเงินเอง ไม่มีใครติดต่อหาเราเลยนอกจากแม่
การเรียนก็แย่ลงจนเกือบซิ่ว เพื่อนมหาลัยก็ตัวใครตัวมัน ฝืนจนเรียนจบ ทำงานอยู่ปีนึง
สุดท้ายก็ไม่รอด กลับมาอยู่บ้านยิ่งกลายเป็นคนนอกมากว่าเดิม เรารู้สึกเหมือนเป็นกาฝาก
มันเหนื่อยจริงๆนะคะ เครียดก็คุยกับใครไม่ได้ ระบายไปก็รู้สึกเหมือนแก้ปัญหาไม่ถูกจุด
จนตอนนี้เราขวนขวายการยอมรับจากสังคม โดยการลาออก เพื่อให้ที่ทำงานยื้อเราไว้ หรือการยื่นใบสมัครเพื่อดูว่าเขาจะเรียกเรารึเปล่า
ความคิดเรามันดูประหลาดไปหมดแล้วค่ะ
มีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาระบายที่แอป Alljit ได้นะคะ💙
ชื่อของน้องแปลว่า ชัยชนะของนักปราชญ์ ควรปรับทัศนคติใหม่ครับ ใชัสติปัญญาแก้ไขปัญหา อย่าใช้อารมณ์แก้ไขปัญหา อารมณ์ก็เหมือนสายลม มีความแปรปรวนไม่มีความหนักแน่นมั่นคง เผื่อแผ่โอบอ้อมอารีย์ต่อคนรอบข้างโดยไม่ต้องคิดว่าคนคนนั้นจะเอาเปรียบเราหรือไม่ ค่อยๆคิดค่อยๆทำนะครับ มิตรภาพที่ดีคือการให้ด้วยความจริงใจ ถ้าอยากประสบความสำเร็จให้ใช้”อธิบาท 4” สำคัญที่สุดคือต้องมีสติ ที่ผ่านมาถือว่าเป็นประสบการณ์ น้องยังสามารถแก้ไขปรับปรุงตัวให้เข้ากับภาวะสังคมปัจจุบันได้อย่างมีความสุข ครับ
คนชั่วเราไม่อยากเข้าใกล้อยู่แล้วคนโกงคนคอรัปชั่นปฏิเสธไปเลยเรามีกลุ่มใหม่ตลอด
ไม่เอาลงพอดแคสต์ใน spofity แล้วหรอคะ
เคยเจอตอนเด็ก เด็กมาก ป2 ป3 กลายเป็นเรื่องที่ฝังใจเลย ทะเลาะกับหัวหน้าห้องเพราะเรื่องงานกลุ่ม หัวหน้าห้องห้ามเพื่อนทุกคนในห้องมาเล่นกับเรา มายุ่งกับเรา ตอนนั้นจำได้ว่าเวลามีงานกลุ่ม เราเป็นคนเดียวที่ไม่มีใครอยากให้เข้ากลุ่ม กินข้าวตอนเที่ยงก็กินคนเดียว ช่วงพักเที่ยงก็ต้องอยู่คนเดียว