Sanırım panik atak, okb, depresyon, gerilim tipi baş ağrısı yaşamama sebep olan temel hastalık bu belki de. Yeni fark ettim bu hastalığı o kadar psikiyatriste gitmeme rağmen... Tezcanlılık, hayal dünyasında yaşıyormuş hissi, küçüklüğümden beri belki hırsla beraber bu tezcanlılık aklımdan bir anda geçen düşünce fazlalığı, çok düşünme, karşımdakini dinlemekte çoğu kez zorluk karar vermekte zorlanma, dış çevreye aşırı duyarlılıktan kendine göre değil de çevreye göre hareket etme... Kendini tanıyamama, benim için bu iyi diyerek karar verip yol almada zorluk, bu tezcanlılıktan dolayı daha çok dürtüsel ani ve çoğu kez yanlış kararlar alma😕 kararkaramsarlık, çabuk pes etme, ... kararsızlıktan dolayı hemen harekete geçememe ve özgüvenin kolayca düşmesi kendine güvenememe... Ne zor bir yaşam değil mi? 28 yaşında endüstri mühendisiyim şu an. Lisans dönemi çok kötü zamanlar yaşadım yaşattım kendime inanamazsınız. Kendimde bir farklılık olduğunun farkındayım yıllardır psikiyatriye defalarca gittim okb, panik atak, yaygın anksiyete, depresyon denip antidepresan kullandım ancak problemin farklı bir şey olduğunu hissediyordum hep altta yatan bişey. Okulu geç bitirdim 2. Sınıfta bırakmayı düşündüm. Bitti. Hala bir yerlere tutunmakta zorluk yaşıyorum. Yorumu okursanız lütfen bana yorum yapın. Hayatımın kalanını daha net kaliteli yaşamak istiyorum. Teşekkürler.
Aynılarını bende yaşıyorum ama iş dünyasında senin kadar başarılı olamadım bence bir yandan hala iyisin diyebilirim. Ama diğer etkenler ne kadar kötü bende senin kadar biliyorum. Allah tez zaman da şifa versin inşallah
Hikayeniz benimkiyle çok fazla benziyor. 36 yaşındayım ve daha yeni keşfettim dehb i. İlk günlerde çok üzüldüm çaresiz hissettim ve boşa geçen zamana acıdım. Ama görüyorum ki en büyük sorun bizler bir zaman sonra kendi kendimize tahammül edemiyoruz. Bunu halletmemiz lazım. Özellikle sosyal hayattaki maskeleme yüzünden çok zor bir hayat yaşıyoruz. Hayatımızı bir şekilde beyin yapımıza uygun halde uygun bir yerde ve konumda yaşamak için imkanlarımızı değiştirebilsek bence her şey yoluna girecektir ama bu Türkiye'de baya zor. Yine de kendimizi çaresiz hissetmemeye çalışarak bu mücadelenin baş kahramanına iyi davranmamış şevkati olmamız gerekiyor bence. Neurofeedback egzersizleri baya iyi geliyormuş.Siz de bi bakabilirsiniz. Az önce not aldım ben de araştıracağım. Umarım başlayabilirim daha doğrusu sürdürebilirim (muhtemelen 2-3 kez yapıp bırakıcam ve bunu bilirken kendine kızmamak baya zor oluyor ama beynimiz böyleymiş napalım :))
Çok teşekkür ederiz. Ne mutlu bize, yararlı olduysa. Evet ne yazık ki oldukça yaygın ama bir o kadar az tanınıyor. Dilerim bu çabalarımız karşılık verir ve daha fazla DEHB'linin tanısı netleşir, hak ettikleri destek ve tedaviye kavuşurlar!
Sanırım panik atak, okb, depresyon, gerilim tipi baş ağrısı yaşamama sebep olan temel hastalık bu belki de. Yeni fark ettim bu hastalığı o kadar psikiyatriste gitmeme rağmen... Tezcanlılık, hayal dünyasında yaşıyormuş hissi, küçüklüğümden beri belki hırsla beraber bu tezcanlılık aklımdan bir anda geçen düşünce fazlalığı, çok düşünme, karşımdakini dinlemekte çoğu kez zorluk karar vermekte zorlanma, dış çevreye aşırı duyarlılıktan kendine göre değil de çevreye göre hareket etme... Kendini tanıyamama, benim için bu iyi diyerek karar verip yol almada zorluk, bu tezcanlılıktan dolayı daha çok dürtüsel ani ve çoğu kez yanlış kararlar alma😕 kararkaramsarlık, çabuk pes etme, ... kararsızlıktan dolayı hemen harekete geçememe ve özgüvenin kolayca düşmesi kendine güvenememe... Ne zor bir yaşam değil mi? 28 yaşında endüstri mühendisiyim şu an. Lisans dönemi çok kötü zamanlar yaşadım yaşattım kendime inanamazsınız. Kendimde bir farklılık olduğunun farkındayım yıllardır psikiyatriye defalarca gittim okb, panik atak, yaygın anksiyete, depresyon denip antidepresan kullandım ancak problemin farklı bir şey olduğunu hissediyordum hep altta yatan bişey. Okulu geç bitirdim 2. Sınıfta bırakmayı düşündüm. Bitti. Hala bir yerlere tutunmakta zorluk yaşıyorum. Yorumu okursanız lütfen bana yorum yapın. Hayatımın kalanını daha net kaliteli yaşamak istiyorum. Teşekkürler.
Aynılarını bende yaşıyorum ama iş dünyasında senin kadar başarılı olamadım bence bir yandan hala iyisin diyebilirim. Ama diğer etkenler ne kadar kötü bende senin kadar biliyorum. Allah tez zaman da şifa versin inşallah
Hikayeniz benimkiyle çok fazla benziyor. 36 yaşındayım ve daha yeni keşfettim dehb i. İlk günlerde çok üzüldüm çaresiz hissettim ve boşa geçen zamana acıdım. Ama görüyorum ki en büyük sorun bizler bir zaman sonra kendi kendimize tahammül edemiyoruz. Bunu halletmemiz lazım. Özellikle sosyal hayattaki maskeleme yüzünden çok zor bir hayat yaşıyoruz. Hayatımızı bir şekilde beyin yapımıza uygun halde uygun bir yerde ve konumda yaşamak için imkanlarımızı değiştirebilsek bence her şey yoluna girecektir ama bu Türkiye'de baya zor. Yine de kendimizi çaresiz hissetmemeye çalışarak bu mücadelenin baş kahramanına iyi davranmamış şevkati olmamız gerekiyor bence. Neurofeedback egzersizleri baya iyi geliyormuş.Siz de bi bakabilirsiniz. Az önce not aldım ben de araştıracağım. Umarım başlayabilirim daha doğrusu sürdürebilirim (muhtemelen 2-3 kez yapıp bırakıcam ve bunu bilirken kendine kızmamak baya zor oluyor ama beynimiz böyleymiş napalım :))
Çok aydinlaticı bir program olmuş . Zannettigimden cok daha genis kapsamlı olumsuzluklari barindiran bir rahatsizlik. Cok tesekkur ederim.
Çok güzel bir program olmuş, keşke herkes dinleyebilse, yüzde 4 e kadar çıkıyormus bu rahatsızlığın yetişkinlerde görülme sıklığı
Çok teşekkür ederiz. Ne mutlu bize, yararlı olduysa. Evet ne yazık ki oldukça yaygın ama bir o kadar az tanınıyor. Dilerim bu çabalarımız karşılık verir ve daha fazla DEHB'linin tanısı netleşir, hak ettikleri destek ve tedaviye kavuşurlar!
Ağlıyorum...