Dank jullie beiden! Wat doe je dit toch knap Jelle! Ik was erg benieuwd naar de opvoedingskwestie en hoe jonge {vastgelopen} mensen te helpen...En ik miste wel de invloed van de mondialisering en de techniek maar misschien komt dat bij de volgende {4?} gesprekken aan de orde?
Graag vervolggesprekken tussen deze zoekende en articulerende geesten!. De methode die Dohmen voorstelt is mijn inziens zeer waardevol en helpt focus en hopelijk wezenlijkheid te brengen in de menselijke wereld. Om dit energetisch vol te houden en niet te vervallen in rancune of fatalisme, gezien de geringe invloed van ieder individueel mens is mijn inziens de meditatie die Baardewijk noemt onontbeerlijk. Hoe dan ook, dank voor een mooi gesprek!
Boeiend gesprek zeg, echt puur genieten. Tijdens een therapie sessie sprak ik pas over mijn afkomst, vader, moeder en een broer. Met name de ouders kwamen aan bod en was de eind vraag aan mij, denk er over na, wat wil ik van hen behouden en wat wil ik achterlaten? Je kunt dat op meerdere zaken toepassen en zo bepaal je zelf wat waardevol is en waar je je aan wilt geven, maar ook wat niet of minder belangrijk is.
prachtig gesprek. Ik doe beide: rationeel en houd van kritisch denken en conclusies trekken. Daar kan mindfullness naast. Dat doe ik ook. Inderdaad rustgevend in alle hectiek. Tot jezelf komen. Los van kritisch en rationeel denken. Het een sluit het ander niet uit.
Lekker resoluut figuur. Hou ik wel van. Zie hem graag nog eens komen. Wel duidend dat hij gedachte en verlangen pakt als leidraad. Zijn denkkader lijkt me erg helder en de moeite waard om door te lopen. Gedachten zijn niet zomaar gedachten. Het zijn toch ook vaak symbolen voor onze verlangens. Een goed individu kan deze ontcijferen en beantwoorden. Een goede gemeenschap maakt duidelijk welke verlangens het leven intrinsiek heeft en bouwt denkkaders, rituelen en omgangsvormen op om dit gezamenlijk in te bedden. Geleefde kennis en ongeleefde kennis is ook nog iets om over na te denken.
Ik heb Nietzsches ideeen altijd geweldig interessant en treffend gevonden. Iemand die veel tijd met Nietzsche heeft doorgebracht, daar voel ik automatisch raakvlak mee. Voor mij resoneert het boek van Dohmen erg met de fase van mijn leven. Wat had ik graag les van hem gehad. "Vrijheid waartoe", die woorden blijven hangen bij mij.
Jelle waardeer ik bijzonder. Niettemin legt Joep helder uit waarom ik me af en toe verwonder over Jelle’s hoop over hedendaagse issues. Het zal met de tijd te maken hebben waarin Joep en ik zijn opgegroeid.
Jelle je was geweldig. Dohmen was naar mijn idee iets te stellig zeker op het gebied van mindfulness. Juist door mindfulness in te zetten kun je door in en uitzoemen helderheid krijgen om vervolgens met behulp van de ratio een goed standpunt te formuleren en daar voor opkomen met en mindset van nieuwsgierigheid. Dan pas kun je openstaat voor ook andere inzichten en wordt je niet een drammer die steeds zijn gelijk wil halen.
De gast in deze uitzending wilde niet de beoefenaars op zijn dak hebben, die dat op basis van geestelijke vrijheid, met verantwoordelijkheid naar buiten beoefenen. Medidatie of mindfullness zijn begrippen die je duidelijk tevoren moet duiden wat je daarmee precies bedoelt. Net als dat er geroepen wordt dat je tegen armoede bent. De verschillen komen met hoe. Zoals de gast Nietsche citeerde: waar naartoe, of 'hoe" in het geval van armoede bestrijding. Of ik ben voor natuurbescherming, of voor klimaatdoelen. Ook hier is de kernvraag niet waar naartoe, dat is een open deur, maar hoe en wat de factuur gaat zijn en voor wie het meest etc.Over het algemeen is wat ik opvang over meditatie toch loskoppelen en of daar dan uit inspiratie volgt...Dat was de insteek van de heer Baardewijk. De vraag daarop van de gast was wat je dan met die inspiratie gaat doen, of kan doen als de context van hoe alles is ingericht is in dit land, actie nemen op de verkregen inspiratie, blokkeert. Dat dit daarentegen voor bepaald activisme - en die erg zelfgericht is en/of een eigen groepsbelang enkel prioriteert - die blokkade in dit tijdsgewricht in Nederland, juist niet heeft. Van het uitgangspunt, dat een meerderheid rekening moet houden met in aantal enorm gegroeide minderheidsbelangen binnen 40 jaar,, is het naar het inmiddels naar het omgekeerde gedraaid: een meerderheid is niet meer relevant en dit dan ook steeds meer spanning op de "samen"leving zet en aldus het cement tussen de vele verschillend gekleurde stenen van dat bouwwerk Nederland, steeds meer afbrokkelt.
Ik heb geen gedram gehoord, maar verschillen van inzichten. Dat kan tot overeen komen uitpakken, of niet. De heer Baardewijk kan dit heus wel aan en de gast ook als de gastheer niet met hem eens is over iets wat maar een onderdeel is van een heel gelardeerd gesprek. Dat mindfullness, of andere zaken worden binnen generaties nu eenmaal niet hetzelfde ervaren, al is een bepaald type onder de oudere generaties wel gevoelig voor die ontstane trend.
Wat Joep zei over de generatie van de jaren 60, mijn generatie, vond ik waardevol. Kan ik helemaal plaatsen. Dat hij negatief is over meditatie/mindfulness snap ik wel. Het gaat er niet om Iemand te Zijn. Vanuit mijn ervaring komen daar juist veel problemen uit voort, veel eigen belang. Mindfulness gaat oa over niet v e r oordelen. Doordat je ruimte in je hoofd creeert kun je dingen veel scherper zien. Aan jou de keus welke handeling je daaraan verbindt. Er zijn veel stromingen, bijv Thich Nhat Hahn, die erg gericht is op sociale actie. Overigens komt deze meneer terug, ik ga daar niet naar luisteren. Geklets over zaken waar hij niets van af weet, ook al zegt hij van wel en verder veel namedropping. Zen is trouwens vanuit China naar Japan gekomen en vandaar naar de VS (Suzuki). How the swan came to the lake , geeft een beeld van Boeddhisme in de VS.
Welnu, ik kijk wel uit naar nieuw gesprek en ik snap dat namedropping functioneel kan langs komen, als de geciteerde filosoof, een overtuigend kernachtig verwoord statement op zijn naam heeft over een heikel ervaren onderwerp. Dat gaat in the heat van het gesprek tussen 2 kenners zo, die in het gesprek zeer opgaan.
Weer boeiend twee gesprek. Mooi dat verschil te horen tussen de generaties van Jelle en Joep Dohmen. Wat kunnen we leren van beide generaties? Hoop dat er een vervolg komt op deze discussie.
Geheel mee eens. Daarom is de heer Ga brielle van den Brink ook van belang. De babyboomers zijn een soort tussengeneratie, die hun ouders leefsituatie gekend hebben vanaf WOII, maar ook de vooroorlogse opa's en oma's, die geen stofzuiger of koelkast kenden en zelfs electra niet. Kolenkachels de huiskamers warm moesten houden. Olielamp hing aan het plafond. Zelfs stromend water uit de kraan niet algemeen was voor de vooroorlogse generaties.
Ja Jelle, het is gewoon slappe thee. Al bij de vraag “geweldige titel toch?” had ik het idee dat Joep snap hoe de wereld draait. En hij heeft me niet teleurgesteld. Geweldige man.
Ik vind het knap hoe Jelle toch het gesprek op niveau voortzet op momenten dat de gast een onderdeel (mindfullness en meditatie) volstrekt afserveert als onzin, en zonder enige argumentatie en ovrduidelijkniet begrijpt wat het is. En dan toch na zo’n hobbel in het gesprek zich toch kan focussen op alle andere wel interessante invalshoeken. Ikzelf weet in gesprekken niet meer wat te doen als je een interessant diepgaand gesprekdenkt te hebben met iemand en er komt dan ineens een totale allergie vande andere persoon dwars doorheen. Dan stopt bj mij het hele gesprek, ik kom er niet doorheen. Het is voor mij een voorbeeld hoe Jelle dan toch zijn punt maakt en voortgaat met de filosofie vande ander en deze blinde vlek van de gesprekspartner kan accepteren. Ik hoop ook eens zover te komen dat te kunnen. Ik raak geirriteerd en het helegesprek wordt bij mij gedomineerd door de zwakke schakel in het gesprek waardoor de hele ketting breekt. Maar het kan dus ook zo; Maar de schrijver van zon boek moet zich natuurlijk afezetten omdat anders zon titel automatisch met new age geassocieerd wordt. Ik denk wel dat ik het boek wil lezen als eens tijd heb. Want meditatie is natuurlijk maar een begin en niet een oplossing op zich. (PS ik heb wat bizar slechte “mindfullness gezien en snap de allergie maar als je ooit zo zwaar burnout bent gegaan dat je alleen maar voor je uit kunt staren dan merk je later als je terugkijkt dat die afgedwongen stilstand nu juist ervoor gezorgd heeft dat ik next level kon gaan. Dus als je dan denkt: ok ipv te wachten tot ik weer crash zou ik eventueel misschien toch zelf af en toe een stilstandje bewust in kunnen bouwen om zo die hele erge crash te voorkomen en om zelf je eigen ruimte tot reflectie te vergroten en zelf verantwoordelijkheid te nemen over je hersens ipv dat het je allemaal maar overkomt en je geleefd wordt. Maar als ik soms merk dat die stilstand er alleen voor zorgt dat degedachten nog meer in een cirkel gaan, dan kun je toch beter de focus naar buiten richten en op praktische dingen. Maar indien mogelijk geeft innerlijke focus ook meerwaarde. Maar kan ook een escape zijn. Zoals elk voordeel ook een nadeel heeft
Zeer boeiend gesprek, met name als jullie het niet met elkaar eens zijn. Het is bevrijdend als mensen elkaar niet naar de mond praten, maar het gesprek ook te durven laten schuren.
Ik heb Dohmen zijn nieuwe boek 'iemand zijn' gelezen. Het boek is zeker een aanrader ! Het is een werk dat over sociologie, psychologie, moderniteit en identiteit gaat. Het is een heel dik boek, dus het zal vrij lang duren voordat je het uit hebt. Maar als je het gelezen hebt, blijven belangrijke inzichten bij je hangen en zal je anders naar de wereld kijken
Zoals Jos de Mul zei als gast, verbreedt hij zich met kennis verkrijgen over aanpalende expertises, naast die van hem zelf. Die versnippering in kennis kan op sommige terreinen een verbetering zijn, maar blijkt toch anderzins een verarming te zijn als het gaat over verbeterende resultaten. Iemand die op meerdere terreinen op het menselijk vlak kan inzoomen en uitzoomen dan kom je in een hand, tot een goed overzicht en dus ook dat kunnen meenemen in het beleid, waar nu de een voor de voeten loopt van de ander.
Helemaal met je eens, Tobias. Ik heb het boek meteen na publicatie gekocht en gelezen. Stug volhouden, dan kom je er doorheen (discipline, daar heeft Dohmen het over). Ik heb er ook veel uitgehaald over opvoeding. In gesprekken met mijn zoon van 25 merk ik dat ik er meer voor hem kan zijn als gesprekspartner in existentiële en levensvragen, juist omdat ik door lezing van het boek van Dohmen meer vat heb gekregen op mijn eigen verlangens, ideeën en gevoelens. Het boek is goed geschreven, maar soms is het abstractieniveau erg (te) hoog, bijvoorbeeld blz 485-487 over wilsvorming en zelfverantwoordelijkheid.
@@baslems5567 Leuk. Ik heb gelukkig geen kinderen, maar ik heb het boek wel kunnen gebruiken om mijzelf op te voeden. Ik vind het boek juist wel leesbaar. Veel filosofische hoofdwerken zijn dat niet. Dit boek is helemaal begrijpbaar, alleen duurt het ontzettend lang voor je het uit hebt. Vooral de hoofdstukken over de klassieke Griekse theorieën,spraken mij aan/kon ik iets mee
Wat een koppige man zeg, dat is dan weer mijn oordeel 😉 Hij maakt mijn inziens de fout te denken dat je met meditatie niet meer oordeelt. Terwijl het veel meer een training is in opmerkzaamheid. Dat helpt je juist om beter te weten wie je bent en wat echt belangrijk is voor je.
Oordelen en opmerkzaamheid zijn twee verschillende dingen. Het gaat er volgens mij over dat je zelf bewust word van je gedachtes zonder daar een oordeel “aan vast zit”. Mediteren gaat niet over goed of fout.
Is iemand met een uitgesproken mening en daar ook terdege eerder goed over heeft nagedacht, meteen koppig? De heer Baardewijk had op een paar onderdelen wel een kluif eraan, wat dit gesprek juist intrigerend maakte, omdat de heer Baardewijk ook staat voor zijn standpunt. Aan beide kanten is er ruimte voor goede argumenten en bijstellen mening eventueel. Een pareltje van een switch in kijk is bij deze goed onderlegde heren toch fantastisch en daar ligt mede het generatieverschil aan ten grondslag. Wat allemaal in de media domineert was en is niet een issue voor substantieel deel van inwoners van dit land. Dat komt natuurlijk in de steekvlam politiek en steekvlam journalistiek niet naarvoren. Wat beide heren ook delen m.i. is hun zorg ten aanzien van wat de leraar in Fortuyn ook van groot belang vond, is goede toerusting en vorming van de kinderen en zekere weerbaarheid mag je zeker in een adem erbij noemen, door alle digitale invloeden uit alle hoeken erbij gekomen, sinds de wereld een digitaal dorp is geworden.
@@nanwuamitofo Dank voor je reactie. Mogelijk begrijp ik niet wat jij bedoeld. Mediteren kan een training in opmerkzaamheid zijn. Die opmerkzaamheid kan in het teken staan van bewustwording. Zoals ik het begrijp (en beoefen) mag alles er zijn en de bedoeling dat je naar je gedachtes kijkt zonder te oordelen. Oordelen zegt namelijk meer over jezelf en niet over de ander. Bewustwording om inzicht te krijgen in hoe je zelf in de wereld staat, waar overtuigingen vandaan komen, waarom je denkt zoals je denkt. Niet enkel een training in opmerkzaamheid , een opmerkzaamheid om minder te oordelen en veroordelen naar jezelf en daardoor naar andere mensen. Maar goed, iedere invulling welke iemand aan meditatie vind ik prima maar dat het meer een training in opmerkzaamheid is, dat is het voor mij niet. Oordelen m.b.t. grenzen stellen is weer een ander verhaal. In mijn opmerking ging het over hoe ik meditatie ervaar en that’s all😃
Aub meer van Joep. Zelf heb ik het ook niet zo op mindfulness en gebed en meditatie zijn ook zeker niet hetzelfde. In een gebed met je in gesprek met God, daarbij richt je je naar Hem, reflecteert op jezelf vanuit wat Hij heeft gezegd. Je toetst als het ware hoe je je voelt en denkt over jezelf en je omgeving, en spreekt dat door met Hem. Je dankt voor je leven, voor fijne en goede dingen en je vraagt om hulp en kracht voor wat nodig is en wat moeilijk voor je is of voor andere mensen en natuur. Het gebed is niet louter op het zelf gericht, het is juist gericht op Hem die een relatie heeft met jou en deze wereld, zijn schepping.
Middels meditatie of stilte kun je beter luisteren naar je gevoelens.. We verliezen ons vaak in afleiding waardoor subtiele emoties of diepe verlangens niet gevoeld en ontwikkelt worden.
Dank voor het mooie gesprek. Wel jammer dat meditatie en mindfulness zo ruw worden behandeld door de gast. Meditatie is mijns inziens een machtige tool om je gedachtenwereld in kaart te brengen. Met aandacht kijken naar al die machten en krachten die aan je trekken zodat je vervolgens beter geïnformeerde keuzes kan maken in het leven. Het is geen parkeerplaats, maar een garage waarin je naar kritisch naar de werking van de auto kan kijken. Met die zelfkennis kun je vervolgens de wereld in en jezelf nuttig maken in de maatschappij.
zelfkennis is niet nodig om gods werk te doen zogezegd, onzekerheid of de angst voor het onzekere voortkomend uit handelen is vaak waardoor we in de war raken. ik hoor je en ben het met je eens maar er zijn meer universa in die zin
Dohmen heeft niet zoveel met de werelden van boeddhisme en mindfullness. Dit komt in het boek ook naar voren. Ik heb zelf eigenlijk voornamelijk positieve ervaringen, met oosterse filosofie. Ik doe bijvoorbeeld meditatie. De meditatie kost mij maar twintig minuten van mijn dag en het heeft mij veel goed gebracht. Ik heb ook positieve ervaringen met de boeddhisten die ik ontmoet heb/ken. Sommige mensen zijn bang dat je jezelf verliest in het boeddhisme. Hier ben je nog altijd zelf bij. Als je een halfuurtje yoga doet, of meditatie, dan kan dat alleen maar in je voordeel werken. En ja, uiteraard zijn er boeddhistische sektes, waarin mensen zichzelf verliezen. Maar, er zijn ook politieke sektes, seculiere sektes. Sektes zijn overal. Boeddha spreekt expliciet over 'het middenpad'. Hij bedoeld hiermee, dat je jezelf niet moet ontvluchten met ascese, maar ook niet met hedonisme
Komt de kwalificatie "ruw" niet door het op eierschalen moeten lopen in dit tijdsgewricht, om niemand op diens ziel te trappen of te kwetsen? Het algemene incasseringsvermogen is te vergelijken met in een pierebadje lopen of zitten, zelfs onder volwassenen.
Topuitzending met een onverstoorbare gast met een analyse over de huidige tijdgeest, waar geen speld tussen te krijgen is en ook nog algemeen verstaanbaar is en raak geformuleerd. De heer Baardewijk herkende veel en uit dat zelf ook in vele uitzendingen. Hij gaf tegengas bij het onderwerp mediteren, wat hij zelf aan het beoefenen is begrijp ik en dan wordt het wat persoonlijk opgepikt, maar waar de gast onverstoorbaar ook wel adequaat op reageerde. Zelf denk ik dat tuinieren hetzelfde effect heeft, of wandelen, of zelfs gedachtenloos ouderwets met de hand afwassen. Het is maar dat je brein tot rust kan komen en/of je lijf. In vroegere dagen ging men na lange en vaak zware werkdagen "schemeren" bij het terugtrekken van het daglicht, zodat men vanzelf ontspande, als goede voorbereiding op het slapen gaan. Tja, het gebrek aan individuele verantwoordelijkheid voor een algemeen belang, in elke context waar men zich in bevindt, hetzij in groot verband, of klein verband, heeft een kaalslag ondervonden. Directies en managers hebben er geen oog voor en wie wel intern kritiek durft te uiten op de eigen organisatie, krijgt geen steun van collega's. Dan is de terechte criticaster de lastpost, want anderen houden hun mond. Je kunt het ook duiden met de oude bekende quote: zwijgende meerderheid. Zonder ieders individuele en collectieve Verantwoordelijkheid, geen Vertrouwen en zonder die twee geen sociale Vrede. Alles is zo georganiseerd in de publieke sector, dat niemand probleemeigenaar is en dus niemand met doorzettingsmacht. Het moet aldus eerst spaak lopen, of een media schandaal worden. Hoe een land in 50 jaar zo destructief geregeerd wordt en in geleefd wordt.. Dat vormt voor de grote dictaturen de anti reclame voor de liberale democratie in het Westen en dat Westen en zeker West Europa, zichzelf bekwaam ondermijnt, in een steeds meer dominerende autocratie/dictatuur op deze planeet. Ben je toeschouwer, of ondernam je actie waar nodig? Mooie vraag...Wel slaat nu het activisme zo door, dat anarchie het middel is dat het doel heiligt. Grote protesten kunnen voorspelbaar uit de hand lopen en initiatiefnemers voor massaprotest menen dat hun doel zo verheven is, dat alle misdrijven die dat uitlokt een legitieme consequentie is van hun actie voor een door hen bepaald doel.
Mooi gesprek, veel van opgestoken. Joep zijn standpunt over mindfulness vind ik wel opvallend. Meditatie gaat niet zozeer over oordeelloos zijn, maar eerder over het zien van de realiteit zoals die is. Veel van onze oordelen komen voort uit conditionering en zijn daarmee reactief (en niet eigen). Als we geen toeschouwer van ons leven willen zijn, is het toch juist belangrijk om af en toe in stilte aan onze bewustwording te werken?
44:00 Dohmen kent weinig gewicht toe aan ervaren, lichamelijk of emotioneel, maar hoofdzakelijk denken, oordelen, besluiten en handelen (met discipline). Mooi dat Baardewijk mindfulness, meditatie, beschouwen, geestelijk spelen en ontdekken ook inbrengt, ook voelbaar vanuit zijn eigen ervaring en overtuiging. Hulde.
Dohmen heeft een traditionelere romantische kijk op ratio waarin denken en voelen samen komen. Dat wijkt af van de moderne dogma's omtrent het begrip. Denken en voelen sluiten elkaar niet uit voor Dohmen. Hij verwerpt dan ook dit onderscheid, en daarmee ook de disciplines die de ratio wegzetten als iets wat apart staat van voelen.
Ik weet wel nog dat ik vroeger als jong mens een boekie kocht in die tweede hands boekenwinkel, over het existentialism van Satre. In elk geval heb toch de eerste 60 pagina's in één ruk doorgelezen. Dat gebeurde me anders niet gauw.
Draagt mindfullness bij aan oordeelsvorming? Wordt de vraag ‘hoe kan ik van betekenis zijn voor deze wereld’ in de kringen van mensen die ‘met aandacht’ leven voldoende gesteld? Leidt verbondenheid met mijzelf tot een betere verbinding met de wereld om mij heen? Dankjewel Joep Dohmer, dat je deze issues aan de orde hebt gesteld. Wat mij betreft nodigen Joep zijn beschouwingen en Jelle zijn reacties uit tot een vervolg. Graag zie ik dan een diepere doordenking ten aanzien van een mogelijke beïnvloeding van persoonlijke overtuigingen en waarden op professionele oordeelsvorming als het gaat om de queeste iemand te zijn (c.q. te worden). PS: Zou het kunnen zijn dat nieuwe generaties ervaringskennis minder op waarde schatten dan in het verleden het geval is geweest?
Dat heeft Gabrielle van de Brink ook aan de orde gebracht. Alles heeft een oorzaak en hoe langer je hebt geleefd, of hoe meer kennis van de historie, hoe meer je oorzaken en gevolgen ziet. Progressief is sinds de jaren 60: alles moet anders en op de kop. Dat is kortzichtig wielen eindeloos heruitvinden en achteruitgang in plaats progressie. Het is het bekende kind met het badwater weggooien. In coronatijd zei een gepensioneerde onderwijzeres tegen mij, dat zij op de kweekschool al leerde, de schoolramen een tuk open te zetten voor ventilatie. Daar moest eerst Maurice de Hond het onderwijsveld op attenderen tijdens corona.
Ik vind die yoga, mindfulness well prettig. Dat zet even een rem op die ratelende kop. Die zogenaamde racing thoughts beginnen al als je wakker wordt. Dan kun je eigenlijk gewoon beter opstaan en wat yoga concentratie oefeningen doen. Dat verstilt. Je gaat van fight & flight wat over in feed & breed / feed & sleep.
Hoe beoordeelt Dohmen maar ook jullie vd NW de bemoeienis vd overheid met het onderwijs waar het het moreel naar toe moet volgens die overheid. Maakt dat de taak vh het onderwijs niet te breed, en maakt het moreel kompas niet te afhankelijk van de zittende coalitie en de waan vd dag?
Even mbt dat stuk omtrent meditatie. Het zou Joep sieren als hij Jellie ook eens laat uitspreken. Even tussendoor een moment neemt van observatie (luisteren) en niet oordelen. Wellicht een mindfulness klasje proberen? 😅 Vind wel Joep's punt goed waarin hij stelt dat er meer aandacht gestoken moet worden in het goed leren oordelen. Maar hij plaatst meditatie er tegenover alsof het een tegenwerkende kracht is. En dat klopt niet. Meditatie kan goed oordelen juist bevorderen of erkend hij niet dat gevoelens de gedachten beïnvloeden?
Ach deze heel goed onderlegde gast kon nou eens los gaan, maar wel op hoog en relevant niveau. In dat geval geeft de heer Baardewijk ook meer ruimte aan een gast. Je merkt dat wat deze gast, met een schat aan ervaring, de heer Baardewijk ook fascineert, anders vroeg hij deze gast niet om terug te willen komen, ondanks dat wat in rede vallen. Dat gebeurt bij de gastheer ook niet zelden hoor.
47:00 Heel mooi, Jelle, hoe je de historie en waarde van meditatie beschrijft en verdedigt met kracht maar in ontspanning. Ik benijd je. Ik vind dit einde van het gesprek toch wel een beetje een déconfiture van Dohmen. Dwingend. Tikje hautain, beetje dédain. Een duidelijk gebrek aan ervaring op het kengebied van meditatie en mindfulness. Ik ga zijn boek toch lezen want hij bezit allerlei kennis die ik nog niet heb.
Positieve vrijheid is misschien de vrije keuze om hoe te overleven. Dan krijg je ook de biologische en evolutionaire noodzaak van vrijheid en onze sterke drang. Zelfs in een welvaartsstaat als de onze is dat nog belangrijk, zoals we zien met de vaccinatie dwang.
Ik onderscheid positief en negatief individualisme. Dat combineren met het begrip vrijheid wordt hier hetzelfde bedoeld. Negatief individualisme is teveel gaan domineren: ieder voor zich en God en/of Staat voor ons allen.
Meneer heeft wel een heel beperkt idee van Mindfulness. Ik schat in dat hij er voornamelijk over heeft gelezen, maar niet bij verschillende leraren heeft beoefend om te ervaren
Super interessant gesprek! Wel jammer van al dat gehijg en gesnuif van Joep Dohmen, dat irriteert en leidt af, tot mijn spijt. Grotendeels is dat zijn aangeleerde manier van ademen en spreken. Voor een deel misschien ook microfoonafstelling. Ik luister dapper door want het is interessant.
De verticale en de horizontale lijn van het leven hebben gecombineerd de vorm van een kruis, dat maakt het zelf van zijn, 'automatisch' het leven door de ander? Het dialogisch gesprek kunnen we aangaan over de assen van houding, vaardigheid en kennis, tegen de achtergrond van het verlangen? Echter, kunnen docenten zelf hun existentiele verlangens nog wel onder woorden brengen, zijn die 'voorbeelden' zelf wel toegerust op het beantwoorden van hun levensvragen, ik betwijfel het, we leren studenten niet om kritisch te denken, noch om zelfstandig een oordeel te vormen omdat we zelf ook nauwelijks op het leren handelen en oordelen, het articuleren, toegerust lijken te zijn? Met AI zullen we steeds betere vragen leren stellen en houvast te kunnen vinden? Lessen in leren vergissen? Veel dank voor dit gesprek, ik neem de advertenties nog even voor lief..
Ik denk dat het kruisbeeld daar ook mee te maken heeft. De dwarsbalk het heden, het gedeelte boven de dwarsbalk de toekomst/trancedente/hoger zelf en deel eronder het verleden van individu zelf, diens dieper ik en nog vroeger terug tot aller Bron.
Intrigerend gesprek, alleen jammer dat er niet de ruimte was om bepaalde onderwerpen dieper te behandelen. De kritische houding van Joep tov mindfulness trof mij en bevestigd wat ik zelf ergens ook al dacht. Mindfulness is voor veel mensen ook een oefening om oordeelvrij naar de wereld te kijken. Het niet (mogen) oordelen kan voor verwarring en apathisch gedrag zorgen; als je niet oordeelt is er immers ook geen goed of slecht en is er ook geen drijfveer om in actie te komen. Mindfulness kent zeker positieve kanten, zoals ruimte geven aan creativiteit, maar dit weegt wellicht niet op tegen de nadelen. Joep mag wat mij betreft vaker aanschuiven!
Inderdaad de valkuil van mindfulness. Je hoeft niet per se of per se niet te oordelen over anderen, maar wel je uitspreken over je eigen positie. Het liefst via daden. Jezelf uitspreken wordt echter al snel opgevat als een ‘een veroordeling’ van anderen, in het hedendaagse intolerante klimaat. En de mindfulness beweging was still en blijft stil…
Mindfullnes is een moderne variant van meditatie. Ik doe zelf meditatie, geleerd van een boeddhist. Wat deze meditatie inhoud, is dertig minuten zitten, een mantra opzeggen en mijn lichaam en emoties en gedachtes ervaren, aanschouwen. Meer is het niet. Het heeft geen doel, behalve dan aanvaarden wat in mijn lichaam gebeurt. Deze praktijk maakt mij niet per se 'apathisch' of 'richtingloos'. Of ik wel/niet richtingloos ben en/of gemotiveerd, heeft niet zoveel te maken met een halfuurtje van meditatie.
@@tobiastobias2419 meditatie zonder doel en enkel als observatie/gewaarzijn is idd hoe meditatie bedoeld is en kan veel helderheid geven. Veel moderne westerse meditatie- en mindfulness beoefening is vaak meer dan alleen gewaarzijn en brengt men in verband met oa de boeddhistische leer en andere Oosterse invloeden
@@tobiastobias2419 Natuurlijk is er niets met wat je doet. Het is zelfs prima. Op zich is er ook niets mis met meditatie of mindfulness. Maar ik denk dat u mijn punt begrijpt.
45:45 Dohmen is zo'n hoofdmens dat hij zegt: "discussiëren is niet hoofd". Terwijl het natuurlijk een activiteit tussen twee hoofden is. Ik ga zijn boek lezen en tot me nemen maar met iets minder enthousiasme dan toen ik het bestelde. Ik zie zijn scherpte en stevigheid maar ook zijn beperking. Geeft niet. C'est la vie.
Je kunt in dit systeem jezelf niet zijn. Je bent met een verkeerde status onderdaan geworden. Alleen met het corrigeren van je status, kun je het gevecht aan om jezelf te mogen zijn. Als je jezelf wil zijn en je soevereiniteit vanuit je schepping wil claimen, moet je eens kijken wat het systeem dan met jou gaat doen. Een hoop geklets in dit gesprek, maar weinig diepgang en inzicht om een vrije man of vrouw te worden.
Jammer dat Jelle's ego een beetje in de paniekstand schiet als hij meent dat Dohmen mindfulness niet begrijpt. Laat die man even zijn standpunt uiteen zetten over onthechting en stoicisme, dat is centraal in zijn leer!
Hoe ziet u filosofie dan voor u ? U heeft een meer technische/wetenschappelijke benadering ? Ik zag dit niet als een religieus werk, omdat de thema's die besproken worden wel over de echte wereld gaan. En religie gaat toch vaak over datgene dat voor ons onbegrijpelijk is
6:30 Sartre: neem je lot op je; vindt Dohmen te heroïsch. Mis de vraag: wat bedoelde precies met heroïsch? Existentialisten: Kierkegaard wordt niet genoemd, terwijl)l hij feitelijk de EERSTE existentialist is geweest: op zoek naar het zélf; worden die je bent! Komt Kierkegaard nog aan bod? Zou het Dohmen niet sieren om je in een opponent te verdiepen, op weg naar een vorm van falsificeren?
Worden die je bent is vrij spoedig duidelijk voor de een en een langere zoektocht voor de ander. De filosoof die u noemt was meen ik ook bewust van onze gebreken als mens en aldus het reptielenbrein niet uit te vlakken is.
Een mens is een optelsom van aanleg en omstandigheden. Als het met beiden niet best gesteld is dan kan goede toerusting en vorming op school en daarbuiten goede begeleiding, indien nodig, nog veel compenseren en hopelijk daarna de omstandigheden een stuk positiever gaan worden met verstandige keuzes.
Jelle, laat je door deze Denker niet uit het veld slaan, Hij denkt iets te weten van meditatie, maar ervaren of beleefd, 0,0. Blijf in Gods naam zoeken naar jezelf in jezelf.
@@derkkeijzer6874Nee , dat geloof ik niet. Ik luister naar wat mensen zeggen en welke woorden zij gebruiken om zich kenbaar te maken in de buitenwereld. Denken geeft geen toegang tot de innerlijke wereld, al denken bijna alle denkers van wel. Meditatie is een manier van richten van de aandacht, welke echter inleiding vraagt. Binnen onze westerse cultuur en religies, bijna geheel verdwenen. Dank voor uw reactie. Ontmoeting geeft toegang. Vrede zij u.
Ik vind Joep een beetje te stellig. Jelle is meer iemand die de nuance opzoekt. Ik heb twee boeken van Joep in mijn boekenkast staan, maar heb er slechts een van gelezen. Ik vond het aardig, maar niet opzienbarend. Niettemin heeft de man wel wat te zeggen.
Na een langer leven en zoveel expertises en ervaring, is het niet gek dat iemand zeker van zijn mening is en deze adequaat kan beargumenteren. Ik vraag me af, of de persoonlijkheid tegen staat en dat een rol speelt bij bepaalde commentaren, i.p.v de inhoud van zijn betoog.
Waarom niet? Zou eraan mankeren, dat na zoveel schrijfwerk, de schrijver de titel niet mooi zou vinden en daar trots op mag zijn, ook al vinden anderen dat er een betere titel te vinden was geweest. De gastheer lijkt een andere keuze te hebben gemaakt, gelet op diens reactie. Geen valse bescheidenheid, of valse beleefdheid nodig.
Een filosoof die het woord moeten zo vaak gebruikt, doet mij denken aan een banketbakker, die de hele dag over riolering praat. Geeft mij een vieze smaak in de mond
Ja hoor ook deze prof haalt Beaudet aan. Waarom Rutte juist inhet zoonetje zetten in filosofie. Rutte met zijn verlangens bij de grote jongens te horen en daarvoor ons en ons land sloopt. Deze prof praat namens een coalitie richtlijn. BAH.
Welkom in de commentaarsectie bij deze aflevering!
Dank jullie beiden! Wat doe je dit toch knap Jelle! Ik was erg benieuwd naar de opvoedingskwestie en hoe jonge {vastgelopen} mensen te helpen...En ik miste wel de invloed van de mondialisering en de techniek maar misschien komt dat bij de volgende {4?} gesprekken aan de orde?
Graag vervolggesprekken tussen deze zoekende en articulerende geesten!. De methode die Dohmen voorstelt is mijn inziens zeer waardevol en helpt focus en hopelijk wezenlijkheid te brengen in de menselijke wereld. Om dit energetisch vol te houden en niet te vervallen in rancune of fatalisme, gezien de geringe invloed van ieder individueel mens is mijn inziens de meditatie die Baardewijk noemt onontbeerlijk. Hoe dan ook, dank voor een mooi gesprek!
geweldig deze man. ook de dynamiek tussen Dohmen en Jelle. laat de man ajb terugkonen.
* De dynamiek tussen Joep en Jelle.
Boeiend gesprek zeg, echt puur genieten.
Tijdens een therapie sessie sprak ik pas over mijn afkomst, vader, moeder en een broer. Met name de ouders kwamen aan bod en was de eind vraag aan mij, denk er over na, wat wil ik van hen behouden en wat wil ik achterlaten?
Je kunt dat op meerdere zaken toepassen en zo bepaal je zelf wat waardevol is en waar je je aan wilt geven, maar ook wat niet of minder belangrijk is.
prachtig gesprek. Ik doe beide: rationeel en houd van kritisch denken en conclusies trekken. Daar kan mindfullness naast. Dat doe ik ook. Inderdaad rustgevend in alle hectiek. Tot jezelf komen. Los van kritisch en rationeel denken. Het een sluit het ander niet uit.
Lekker resoluut figuur. Hou ik wel van. Zie hem graag nog eens komen.
Wel duidend dat hij gedachte en verlangen pakt als leidraad.
Zijn denkkader lijkt me erg helder en de moeite waard om door te lopen.
Gedachten zijn niet zomaar gedachten. Het zijn toch ook vaak symbolen voor onze verlangens. Een goed individu kan deze ontcijferen en beantwoorden. Een goede gemeenschap maakt duidelijk welke verlangens het leven intrinsiek heeft en bouwt denkkaders, rituelen en omgangsvormen op om dit gezamenlijk in te bedden.
Geleefde kennis en ongeleefde kennis is ook nog iets om over na te denken.
Mooi, boeiend en verdiepend gesprek, top Jelle, Joep mag nog wel 3x komen ❤
Filosofisch vuurwerk ❤
Ik heb Nietzsches ideeen altijd geweldig interessant en treffend gevonden. Iemand die veel tijd met Nietzsche heeft doorgebracht, daar voel ik automatisch raakvlak mee. Voor mij resoneert het boek van Dohmen erg met de fase van mijn leven. Wat had ik graag les van hem gehad. "Vrijheid waartoe", die woorden blijven hangen bij mij.
Een ware dialoog! Dank heren. Dergelijke opnames worden zeer gewaardeerd.
Jelle waardeer ik bijzonder. Niettemin legt Joep helder uit waarom ik me af en toe verwonder over Jelle’s hoop over hedendaagse issues.
Het zal met de tijd te maken hebben waarin Joep en ik zijn opgegroeid.
Jelle je was geweldig. Dohmen was naar mijn idee iets te stellig zeker op het gebied van mindfulness. Juist door mindfulness in te zetten kun je door in en uitzoemen helderheid krijgen om vervolgens met behulp van de ratio een goed standpunt te formuleren en daar voor opkomen met en mindset van nieuwsgierigheid. Dan pas kun je openstaat voor ook andere inzichten en wordt je niet een drammer die steeds zijn gelijk wil halen.
De gast in deze uitzending wilde niet de beoefenaars op zijn dak hebben, die dat op basis van geestelijke vrijheid, met verantwoordelijkheid naar buiten beoefenen. Medidatie of mindfullness zijn begrippen die je duidelijk tevoren moet duiden wat je daarmee precies bedoelt. Net als dat er geroepen wordt dat je tegen armoede bent. De verschillen komen met hoe. Zoals de gast Nietsche citeerde: waar naartoe, of 'hoe" in het geval van armoede bestrijding. Of ik ben voor natuurbescherming, of voor klimaatdoelen. Ook hier is de kernvraag niet waar naartoe, dat is een open deur, maar hoe en wat de factuur gaat zijn en voor wie het meest etc.Over het algemeen is wat ik opvang over meditatie toch loskoppelen en of daar dan uit inspiratie volgt...Dat was de insteek van de heer Baardewijk. De vraag daarop van de gast was wat je dan met die inspiratie gaat doen, of kan doen als de context van hoe alles is ingericht is in dit land, actie nemen op de verkregen inspiratie, blokkeert. Dat dit daarentegen voor bepaald activisme - en die erg zelfgericht is en/of een eigen groepsbelang enkel prioriteert - die blokkade in dit tijdsgewricht in Nederland, juist niet heeft. Van het uitgangspunt, dat een meerderheid rekening moet houden met in aantal enorm gegroeide minderheidsbelangen binnen 40 jaar,, is het naar het inmiddels naar het omgekeerde gedraaid: een meerderheid is niet meer relevant en dit dan ook steeds meer spanning op de "samen"leving zet en aldus het cement tussen de vele verschillend gekleurde stenen van dat bouwwerk Nederland, steeds meer afbrokkelt.
Ik heb geen gedram gehoord, maar verschillen van inzichten. Dat kan tot overeen komen uitpakken, of niet. De heer Baardewijk kan dit heus wel aan en de gast ook als de gastheer niet met hem eens is over iets wat maar een onderdeel is van een heel gelardeerd gesprek. Dat mindfullness, of andere zaken worden binnen generaties nu eenmaal niet hetzelfde ervaren, al is een bepaald type onder de oudere generaties wel gevoelig voor die ontstane trend.
Interessant gesprek, vooral de vonken die er zo nu en dan afvlogen, in geciviliseerde vorm.
Wat Joep zei over de generatie van de jaren 60, mijn generatie, vond ik waardevol. Kan ik helemaal plaatsen. Dat hij negatief is over meditatie/mindfulness snap ik wel. Het gaat er niet om Iemand te Zijn. Vanuit mijn ervaring komen daar juist veel problemen uit voort, veel eigen belang. Mindfulness gaat oa over niet v e r oordelen. Doordat je ruimte in je hoofd creeert kun je dingen veel scherper zien. Aan jou de keus welke handeling je daaraan verbindt. Er zijn veel stromingen, bijv Thich Nhat Hahn, die erg gericht is op sociale actie. Overigens komt deze meneer terug, ik ga daar niet naar luisteren. Geklets over zaken waar hij niets van af weet, ook al zegt hij van wel en verder veel namedropping. Zen is trouwens vanuit China naar Japan gekomen en vandaar naar de VS (Suzuki). How the swan came to the lake , geeft een beeld van Boeddhisme in de VS.
Welnu, ik kijk wel uit naar nieuw gesprek en ik snap dat namedropping functioneel kan langs komen, als de geciteerde filosoof, een overtuigend kernachtig verwoord statement op zijn naam heeft over een heikel ervaren onderwerp. Dat gaat in the heat van het gesprek tussen 2 kenners zo, die in het gesprek zeer opgaan.
Geweldig gesprek! Echt een zeer boeiende uitwisseling van inzichten. Benieuwd naar het boek!
Had graag les gehad van Dohmen, van Van Baardewijk eigenlijk ook, ik kijk uit naar de vervolggesprekken.
superrrrrrrr dit !!!!!!!!!!!
Weer boeiend twee gesprek. Mooi dat verschil te horen tussen de generaties van Jelle en Joep Dohmen. Wat kunnen we leren van beide generaties? Hoop dat er een vervolg komt op deze discussie.
Geheel mee eens. Daarom is de heer Ga brielle van den Brink ook van belang. De babyboomers zijn een soort tussengeneratie, die hun ouders leefsituatie gekend hebben vanaf WOII, maar ook de vooroorlogse opa's en oma's, die geen stofzuiger of koelkast kenden en zelfs electra niet. Kolenkachels de huiskamers warm moesten houden. Olielamp hing aan het plafond. Zelfs stromend water uit de kraan niet algemeen was voor de vooroorlogse generaties.
Ja Jelle, het is gewoon slappe thee. Al bij de vraag “geweldige titel toch?” had ik het idee dat Joep snap hoe de wereld draait. En hij heeft me niet teleurgesteld. Geweldige man.
Ik vind het knap hoe Jelle toch het gesprek op niveau voortzet op momenten dat de gast een onderdeel (mindfullness en meditatie) volstrekt afserveert als onzin, en zonder enige argumentatie en ovrduidelijkniet begrijpt wat het is. En dan toch na zo’n hobbel in het gesprek zich toch kan focussen op alle andere wel interessante invalshoeken. Ikzelf weet in gesprekken niet meer wat te doen als je een interessant diepgaand gesprekdenkt te hebben met iemand en er komt dan ineens een totale allergie vande andere persoon dwars doorheen. Dan stopt bj mij het hele gesprek, ik kom er niet doorheen. Het is voor mij een voorbeeld hoe Jelle dan toch zijn punt maakt en voortgaat met de filosofie vande ander en deze blinde vlek van de gesprekspartner kan accepteren. Ik hoop ook eens zover te komen dat te kunnen. Ik raak geirriteerd en het helegesprek wordt bij mij gedomineerd door de zwakke schakel in het gesprek waardoor de hele ketting breekt. Maar het kan dus ook zo;
Maar de schrijver van zon boek moet zich natuurlijk afezetten omdat anders zon titel automatisch met new age geassocieerd wordt. Ik denk wel dat ik het boek wil lezen als eens tijd heb. Want meditatie is natuurlijk maar een begin en niet een oplossing op zich.
(PS ik heb wat bizar slechte “mindfullness gezien en snap de allergie maar als je ooit zo zwaar burnout bent gegaan dat je alleen maar voor je uit kunt staren dan merk je later als je terugkijkt dat die afgedwongen stilstand nu juist ervoor gezorgd heeft dat ik next level kon gaan. Dus als je dan denkt: ok ipv te wachten tot ik weer crash zou ik eventueel misschien toch zelf af en toe een stilstandje bewust in kunnen bouwen om zo die hele erge crash te voorkomen en om zelf je eigen ruimte tot reflectie te vergroten en zelf verantwoordelijkheid te nemen over je hersens ipv dat het je allemaal maar overkomt en je geleefd wordt. Maar als ik soms merk dat die stilstand er alleen voor zorgt dat degedachten nog meer in een cirkel gaan, dan kun je toch beter de focus naar buiten richten en op praktische dingen. Maar indien mogelijk geeft innerlijke focus ook meerwaarde. Maar kan ook een escape zijn. Zoals elk voordeel ook een nadeel heeft
Wat kunnen incasseren over en weer in een gesprek of discussie, maakt een verschil van inzicht wat langs komt juist interessant om te volgen.
Mooie aflevering!❤
Zeer boeiend gesprek, met name als jullie het niet met elkaar eens zijn. Het is bevrijdend als mensen elkaar niet naar de mond praten, maar het gesprek ook te durven laten schuren.
Roerend mee eens!
Mooi gesprek.
Joep mag terug komen!!!
Ik heb Dohmen zijn nieuwe boek 'iemand zijn' gelezen. Het boek is zeker een aanrader ! Het is een werk dat over sociologie, psychologie, moderniteit en identiteit gaat. Het is een heel dik boek, dus het zal vrij lang duren voordat je het uit hebt. Maar als je het gelezen hebt, blijven belangrijke inzichten bij je hangen en zal je anders naar de wereld kijken
Zoals Jos de Mul zei als gast, verbreedt hij zich met kennis verkrijgen over aanpalende expertises, naast die van hem zelf. Die versnippering in kennis kan op sommige terreinen een verbetering zijn, maar blijkt toch anderzins een verarming te zijn als het gaat over verbeterende resultaten. Iemand die op meerdere terreinen op het menselijk vlak kan inzoomen en uitzoomen dan kom je in een hand, tot een goed overzicht en dus ook dat kunnen meenemen in het beleid, waar nu de een voor de voeten loopt van de ander.
@@derkkeijzer6874 Ik begrijp niet zo wat je bedoelt te zeggen
Helemaal met je eens, Tobias. Ik heb het boek meteen na publicatie gekocht en gelezen. Stug volhouden, dan kom je er doorheen (discipline, daar heeft Dohmen het over). Ik heb er ook veel uitgehaald over opvoeding. In gesprekken met mijn zoon van 25 merk ik dat ik er meer voor hem kan zijn als gesprekspartner in existentiële en levensvragen, juist omdat ik door lezing van het boek van Dohmen meer vat heb gekregen op mijn eigen verlangens, ideeën en gevoelens. Het boek is goed geschreven, maar soms is het abstractieniveau erg (te) hoog, bijvoorbeeld blz 485-487 over wilsvorming en zelfverantwoordelijkheid.
@@baslems5567 Leuk. Ik heb gelukkig geen kinderen, maar ik heb het boek wel kunnen gebruiken om mijzelf op te voeden. Ik vind het boek juist wel leesbaar. Veel filosofische hoofdwerken zijn dat niet. Dit boek is helemaal begrijpbaar, alleen duurt het ontzettend lang voor je het uit hebt. Vooral de hoofdstukken over de klassieke Griekse theorieën,spraken mij aan/kon ik iets mee
Zeeeer goed gesprek. Boek besteld.
Heerlijk
Wat een koppige man zeg, dat is dan weer mijn oordeel 😉
Hij maakt mijn inziens de fout te denken dat je met meditatie niet meer oordeelt. Terwijl het veel meer een training is in opmerkzaamheid. Dat helpt je juist om beter te weten wie je bent en wat echt belangrijk is voor je.
Oordelen en opmerkzaamheid zijn twee verschillende dingen.
Het gaat er volgens mij over dat je zelf bewust word van je gedachtes zonder daar een oordeel “aan vast zit”. Mediteren gaat niet over goed of fout.
Is iemand met een uitgesproken mening en daar ook terdege eerder goed over heeft nagedacht, meteen koppig? De heer Baardewijk had op een paar onderdelen wel een kluif eraan, wat dit gesprek juist intrigerend maakte, omdat de heer Baardewijk ook staat voor zijn standpunt. Aan beide kanten is er ruimte voor goede argumenten en bijstellen mening eventueel. Een pareltje van een switch in kijk is bij deze goed onderlegde heren toch fantastisch en daar ligt mede het generatieverschil aan ten grondslag. Wat allemaal in de media domineert was en is niet een issue voor substantieel deel van inwoners van dit land. Dat komt natuurlijk in de steekvlam politiek en steekvlam journalistiek niet naarvoren. Wat beide heren ook delen m.i. is hun zorg ten aanzien van wat de leraar in Fortuyn ook van groot belang vond, is goede toerusting en vorming van de kinderen en zekere weerbaarheid mag je zeker in een adem erbij noemen, door alle digitale invloeden uit alle hoeken erbij gekomen, sinds de wereld een digitaal dorp is geworden.
@@marjoleinkemperDat zegt Jordy ook niet.
@@nanwuamitofo Dank voor je reactie. Mogelijk begrijp ik niet wat jij bedoeld. Mediteren kan een training in opmerkzaamheid zijn. Die opmerkzaamheid kan in het teken staan van bewustwording. Zoals ik het begrijp (en beoefen) mag alles er zijn en de bedoeling dat je naar je gedachtes kijkt zonder te oordelen. Oordelen zegt namelijk meer over jezelf en niet over de ander. Bewustwording om inzicht te krijgen in hoe je zelf in de wereld staat, waar overtuigingen vandaan komen, waarom je denkt zoals je denkt. Niet enkel een training in opmerkzaamheid , een opmerkzaamheid om minder te oordelen en veroordelen naar jezelf en daardoor naar andere mensen. Maar goed, iedere invulling welke iemand aan meditatie vind ik prima maar dat het meer een training in opmerkzaamheid is, dat is het voor mij niet.
Oordelen m.b.t. grenzen stellen is weer een ander verhaal.
In mijn opmerking ging het over hoe ik meditatie ervaar en that’s all😃
Aub meer van Joep. Zelf heb ik het ook niet zo op mindfulness en gebed en meditatie zijn ook zeker niet hetzelfde.
In een gebed met je in gesprek met God, daarbij richt je je naar Hem, reflecteert op jezelf vanuit wat Hij heeft gezegd. Je toetst als het ware hoe je je voelt en denkt over jezelf en je omgeving, en spreekt dat door met Hem.
Je dankt voor je leven, voor fijne en goede dingen en je vraagt om hulp en kracht voor wat nodig is en wat moeilijk voor je is of voor andere mensen en natuur.
Het gebed is niet louter op het zelf gericht, het is juist gericht op Hem die een relatie heeft met jou en deze wereld, zijn schepping.
Middels meditatie of stilte kun je beter luisteren naar je gevoelens.. We verliezen ons vaak in afleiding waardoor subtiele emoties of diepe verlangens niet gevoeld en ontwikkelt worden.
@@fredn5305voor de een werkt wat u zegt, voor de ander naar Bach luisteren bijvoorbeeld.
Dank voor het mooie gesprek. Wel jammer dat meditatie en mindfulness zo ruw worden behandeld door de gast. Meditatie is mijns inziens een machtige tool om je gedachtenwereld in kaart te brengen. Met aandacht kijken naar al die machten en krachten die aan je trekken zodat je vervolgens beter geïnformeerde keuzes kan maken in het leven. Het is geen parkeerplaats, maar een garage waarin je naar kritisch naar de werking van de auto kan kijken. Met die zelfkennis kun je vervolgens de wereld in en jezelf nuttig maken in de maatschappij.
zelfkennis is niet nodig om gods werk te doen zogezegd, onzekerheid of de angst voor het onzekere voortkomend uit handelen is vaak waardoor we in de war raken.
ik hoor je en ben het met je eens maar er zijn meer universa in die zin
Dohmen heeft niet zoveel met de werelden van boeddhisme en mindfullness. Dit komt in het boek ook naar voren. Ik heb zelf eigenlijk voornamelijk positieve ervaringen, met oosterse filosofie. Ik doe bijvoorbeeld meditatie. De meditatie kost mij maar twintig minuten van mijn dag en het heeft mij veel goed gebracht. Ik heb ook positieve ervaringen met de boeddhisten die ik ontmoet heb/ken. Sommige mensen zijn bang dat je jezelf verliest in het boeddhisme. Hier ben je nog altijd zelf bij. Als je een halfuurtje yoga doet, of meditatie, dan kan dat alleen maar in je voordeel werken. En ja, uiteraard zijn er boeddhistische sektes, waarin mensen zichzelf verliezen. Maar, er zijn ook politieke sektes, seculiere sektes. Sektes zijn overal. Boeddha spreekt expliciet over 'het middenpad'. Hij bedoeld hiermee, dat je jezelf niet moet ontvluchten met ascese, maar ook niet met hedonisme
Komt de kwalificatie "ruw" niet door het op eierschalen moeten lopen in dit tijdsgewricht, om niemand op diens ziel te trappen of te kwetsen? Het algemene incasseringsvermogen is te vergelijken met in een pierebadje lopen of zitten, zelfs onder volwassenen.
@@derkkeijzer6874 Wat bedoeld u precies ?
Topuitzending met een onverstoorbare gast met een analyse over de huidige tijdgeest, waar geen speld tussen te krijgen is en ook nog algemeen verstaanbaar is en raak geformuleerd. De heer Baardewijk herkende veel en uit dat zelf ook in vele uitzendingen. Hij gaf tegengas bij het onderwerp mediteren, wat hij zelf aan het beoefenen is begrijp ik en dan wordt het wat persoonlijk opgepikt, maar waar de gast onverstoorbaar ook wel adequaat op reageerde. Zelf denk ik dat tuinieren hetzelfde effect heeft, of wandelen, of zelfs gedachtenloos ouderwets met de hand afwassen. Het is maar dat je brein tot rust kan komen en/of je lijf. In vroegere dagen ging men na lange en vaak zware werkdagen "schemeren" bij het terugtrekken van het daglicht, zodat men vanzelf ontspande, als goede voorbereiding op het slapen gaan. Tja, het gebrek aan individuele verantwoordelijkheid voor een algemeen belang, in elke context waar men zich in bevindt, hetzij in groot verband, of klein verband, heeft een kaalslag ondervonden. Directies en managers hebben er geen oog voor en wie wel intern kritiek durft te uiten op de eigen organisatie, krijgt geen steun van collega's. Dan is de terechte criticaster de lastpost, want anderen houden hun mond. Je kunt het ook duiden met de oude bekende quote: zwijgende meerderheid. Zonder ieders individuele en collectieve Verantwoordelijkheid, geen Vertrouwen en zonder die twee geen sociale Vrede. Alles is zo georganiseerd in de publieke sector, dat niemand probleemeigenaar is en dus niemand met doorzettingsmacht. Het moet aldus eerst spaak lopen, of een media schandaal worden. Hoe een land in 50 jaar zo destructief geregeerd wordt en in geleefd wordt.. Dat vormt voor de grote dictaturen de anti reclame voor de liberale democratie in het Westen en dat Westen en zeker West Europa, zichzelf bekwaam ondermijnt, in een steeds meer dominerende autocratie/dictatuur op deze planeet. Ben je toeschouwer, of ondernam je actie waar nodig? Mooie vraag...Wel slaat nu het activisme zo door, dat anarchie het middel is dat het doel heiligt. Grote protesten kunnen voorspelbaar uit de hand lopen en initiatiefnemers voor massaprotest menen dat hun doel zo verheven is, dat alle misdrijven die dat uitlokt een legitieme consequentie is van hun actie voor een door hen bepaald doel.
Mooi gesprek, veel van opgestoken. Joep zijn standpunt over mindfulness vind ik wel opvallend. Meditatie gaat niet zozeer over oordeelloos zijn, maar eerder over het zien van de realiteit zoals die is. Veel van onze oordelen komen voort uit conditionering en zijn daarmee reactief (en niet eigen). Als we geen toeschouwer van ons leven willen zijn, is het toch juist belangrijk om af en toe in stilte aan onze bewustwording te werken?
Ik snap hem als je iets wilt moet je het echt van binnen willen dan bereik je iets. Klopt volledig!
44:00 Dohmen kent weinig gewicht toe aan ervaren, lichamelijk of emotioneel, maar hoofdzakelijk denken, oordelen, besluiten en handelen (met discipline).
Mooi dat Baardewijk mindfulness, meditatie, beschouwen, geestelijk spelen en ontdekken ook inbrengt, ook voelbaar vanuit zijn eigen ervaring en overtuiging. Hulde.
Dohmen heeft een traditionelere romantische kijk op ratio waarin denken en voelen samen komen. Dat wijkt af van de moderne dogma's omtrent het begrip. Denken en voelen sluiten elkaar niet uit voor Dohmen. Hij verwerpt dan ook dit onderscheid, en daarmee ook de disciplines die de ratio wegzetten als iets wat apart staat van voelen.
Ik weet wel nog dat ik vroeger als jong mens een
boekie kocht in die tweede hands boekenwinkel,
over het existentialism van Satre.
In elk geval heb toch de eerste 60 pagina's in één
ruk doorgelezen. Dat gebeurde me anders niet gauw.
Love is the sea where intellect drowns.
Rumi
Joep Dohmen Ik ga deze naam onthouden : en hij is oud genoeg ......
😊
Draagt mindfullness bij aan oordeelsvorming?
Wordt de vraag ‘hoe kan ik van betekenis zijn voor deze wereld’ in de kringen van mensen die ‘met aandacht’ leven voldoende gesteld?
Leidt verbondenheid met mijzelf tot een betere verbinding met de wereld om mij heen?
Dankjewel Joep Dohmer, dat je deze issues aan de orde hebt gesteld.
Wat mij betreft nodigen Joep zijn beschouwingen en Jelle zijn reacties uit tot een vervolg.
Graag zie ik dan een diepere doordenking ten aanzien van een mogelijke beïnvloeding van persoonlijke overtuigingen en waarden op professionele oordeelsvorming als het gaat om de queeste iemand te zijn (c.q. te worden).
PS:
Zou het kunnen zijn dat nieuwe generaties ervaringskennis minder op waarde schatten dan in het verleden het geval is geweest?
Dat heeft Gabrielle van de Brink ook aan de orde gebracht. Alles heeft een oorzaak en hoe langer je hebt geleefd, of hoe meer kennis van de historie, hoe meer je oorzaken en gevolgen ziet. Progressief is sinds de jaren 60: alles moet anders en op de kop. Dat is kortzichtig wielen eindeloos heruitvinden en achteruitgang in plaats progressie. Het is het bekende kind met het badwater weggooien. In coronatijd zei een gepensioneerde onderwijzeres tegen mij, dat zij op de kweekschool al leerde, de schoolramen een tuk open te zetten voor ventilatie. Daar moest eerst Maurice de Hond het onderwijsveld op attenderen tijdens corona.
53:00 Hier zou Dohmen baat kunnen hebben bij meditatie: welke lagen aan verlangens zijn er in mij? Om slag een van zijn drieslag te verdiepen.
Ik vind die yoga, mindfulness well prettig.
Dat zet even een rem op die ratelende kop.
Die zogenaamde racing thoughts beginnen al
als je wakker wordt.
Dan kun je eigenlijk gewoon beter opstaan
en wat yoga concentratie oefeningen doen.
Dat verstilt.
Je gaat van fight & flight wat over in
feed & breed / feed & sleep.
Wat voor iemand individueel maar werkt nietwaar...sommige gaan hardlopen, of de hond uitlaten.
Hoe beoordeelt Dohmen maar ook jullie vd NW de bemoeienis vd overheid met het onderwijs waar het het moreel naar toe moet volgens die overheid.
Maakt dat de taak vh het onderwijs niet te breed, en maakt het moreel kompas niet te afhankelijk van de zittende coalitie en de waan vd dag?
Even mbt dat stuk omtrent meditatie. Het zou Joep sieren als hij Jellie ook eens laat uitspreken. Even tussendoor een moment neemt van observatie (luisteren) en niet oordelen. Wellicht een mindfulness klasje proberen? 😅
Vind wel Joep's punt goed waarin hij stelt dat er meer aandacht gestoken moet worden in het goed leren oordelen. Maar hij plaatst meditatie er tegenover alsof het een tegenwerkende kracht is. En dat klopt niet. Meditatie kan goed oordelen juist bevorderen of erkend hij niet dat gevoelens de gedachten beïnvloeden?
Ach deze heel goed onderlegde gast kon nou eens los gaan, maar wel op hoog en relevant niveau. In dat geval geeft de heer Baardewijk ook meer ruimte aan een gast. Je merkt dat wat deze gast, met een schat aan ervaring, de heer Baardewijk ook fascineert, anders vroeg hij deze gast niet om terug te willen komen, ondanks dat wat in rede vallen. Dat gebeurt bij de gastheer ook niet zelden hoor.
50:22 Dat zijn we na Corona kwijt!!
47:00 Heel mooi, Jelle, hoe je de historie en waarde van meditatie beschrijft en verdedigt met kracht maar in ontspanning. Ik benijd je.
Ik vind dit einde van het gesprek toch wel een beetje een déconfiture van Dohmen. Dwingend. Tikje hautain, beetje dédain. Een duidelijk gebrek aan ervaring op het kengebied van meditatie en mindfulness.
Ik ga zijn boek toch lezen want hij bezit allerlei kennis die ik nog niet heb.
Positieve vrijheid is misschien de vrije keuze om hoe te overleven. Dan krijg je ook de biologische en evolutionaire noodzaak van vrijheid en onze sterke drang. Zelfs in een welvaartsstaat als de onze is dat nog belangrijk, zoals we zien met de vaccinatie dwang.
Ik onderscheid positief en negatief individualisme. Dat combineren met het begrip vrijheid wordt hier hetzelfde bedoeld. Negatief individualisme is teveel gaan domineren: ieder voor zich en God en/of Staat voor ons allen.
I móet dat boek gaan doen want ik heb geen tijd én geen geld.
De weerklank van je blauwdruk, is als blauw zijnde, niet te vergelijken.
'Als blauw mens' of 'blauw zijnde'. Verder heel diep hoor!
@@hydeparkist En bovendien, waarmee te vergelijken?
de kritische commentaren staan onderaan als mensen daar ook interesse in hebben!
Meneer heeft wel een heel beperkt idee van Mindfulness. Ik schat in dat hij er voornamelijk over heeft gelezen, maar niet bij verschillende leraren heeft beoefend om te ervaren
Deze gast lijkt mij met een mening niet over een nacht ijs te gaan. Dat is volgens mij uw aanname, omdat hij iets zegt wat u niet aanstaat.
Super interessant gesprek! Wel jammer van al dat gehijg en gesnuif van Joep Dohmen, dat irriteert en leidt af, tot mijn spijt.
Grotendeels is dat zijn aangeleerde manier van ademen en spreken. Voor een deel misschien ook microfoonafstelling.
Ik luister dapper door want het is interessant.
Wanneer je gelukkig bent moet je er niet teveel over nadenken.
Je zegeningen erkennen, kan nuttig zijn bij teleurstellingen groot en klein onderweg.
Is er op dit gesprek nog een vervolg gekomen, een tweede ontmoeting? Of zit dat nog in de pipeline?
Er is nog geen vervolggesprek geweest.
De verticale en de horizontale lijn van het leven hebben gecombineerd de vorm van een kruis, dat maakt het zelf van zijn, 'automatisch' het leven door de ander?
Het dialogisch gesprek kunnen we aangaan over de assen van houding, vaardigheid en kennis, tegen de achtergrond van het verlangen?
Echter, kunnen docenten zelf hun existentiele verlangens nog wel onder woorden brengen, zijn die 'voorbeelden' zelf wel toegerust op het beantwoorden van hun levensvragen, ik betwijfel het, we leren studenten niet om kritisch te denken, noch om zelfstandig een oordeel te vormen omdat we zelf ook nauwelijks op het leren handelen en oordelen, het articuleren, toegerust lijken te zijn?
Met AI zullen we steeds betere vragen leren stellen en houvast te kunnen vinden? Lessen in leren vergissen?
Veel dank voor dit gesprek, ik neem de advertenties nog even voor lief..
Ik denk dat het kruisbeeld daar ook mee te maken heeft. De dwarsbalk het heden, het gedeelte boven de dwarsbalk de toekomst/trancedente/hoger zelf en deel eronder het verleden van individu zelf, diens dieper ik en nog vroeger terug tot aller Bron.
Intrigerend gesprek, alleen jammer dat er niet de ruimte was om bepaalde onderwerpen dieper te behandelen.
De kritische houding van Joep tov mindfulness trof mij en bevestigd wat ik zelf ergens ook al dacht. Mindfulness is voor veel mensen ook een oefening om oordeelvrij naar de wereld te kijken. Het niet (mogen) oordelen kan voor verwarring en apathisch gedrag zorgen; als je niet oordeelt is er immers ook geen goed of slecht en is er ook geen drijfveer om in actie te komen. Mindfulness kent zeker positieve kanten, zoals ruimte geven aan creativiteit, maar dit weegt wellicht niet op tegen de nadelen.
Joep mag wat mij betreft vaker aanschuiven!
Inderdaad de valkuil van mindfulness. Je hoeft niet per se of per se niet te oordelen over anderen, maar wel je uitspreken over je eigen positie. Het liefst via daden.
Jezelf uitspreken wordt echter al snel opgevat als een ‘een veroordeling’ van anderen, in het hedendaagse intolerante klimaat.
En de mindfulness beweging was still en blijft stil…
Mindfullnes is een moderne variant van meditatie. Ik doe zelf meditatie, geleerd van een boeddhist. Wat deze meditatie inhoud, is dertig minuten zitten, een mantra opzeggen en mijn lichaam en emoties en gedachtes ervaren, aanschouwen. Meer is het niet. Het heeft geen doel, behalve dan aanvaarden wat in mijn lichaam gebeurt. Deze praktijk maakt mij niet per se 'apathisch' of 'richtingloos'. Of ik wel/niet richtingloos ben en/of gemotiveerd, heeft niet zoveel te maken met een halfuurtje van meditatie.
@@yourchoice9361 Meditatie is in ieder geval apolitiek. Het is een vorm van zelfzorg, het heeft geen mening over corona, of Baudet, of wat dan ook.
@@tobiastobias2419 meditatie zonder doel en enkel als observatie/gewaarzijn is idd hoe meditatie bedoeld is en kan veel helderheid geven. Veel moderne westerse meditatie- en mindfulness beoefening is vaak meer dan alleen gewaarzijn en brengt men in verband met oa de boeddhistische leer en andere Oosterse invloeden
@@tobiastobias2419 Natuurlijk is er niets met wat je doet. Het is zelfs prima.
Op zich is er ook niets mis met meditatie of mindfulness. Maar ik denk dat u mijn punt begrijpt.
45:45 Dohmen is zo'n hoofdmens dat hij zegt: "discussiëren is niet hoofd". Terwijl het natuurlijk een activiteit tussen twee hoofden is.
Ik ga zijn boek lezen en tot me nemen maar met iets minder enthousiasme dan toen ik het bestelde. Ik zie zijn scherpte en stevigheid maar ook zijn beperking. Geeft niet. C'est la vie.
Je kunt in dit systeem jezelf niet zijn. Je bent met een verkeerde status onderdaan geworden. Alleen met het corrigeren van je status, kun je het gevecht aan om jezelf te mogen zijn.
Als je jezelf wil zijn en je soevereiniteit vanuit je schepping wil claimen, moet je eens kijken wat het systeem dan met jou gaat doen.
Een hoop geklets in dit gesprek, maar weinig diepgang en inzicht om een vrije man of vrouw te worden.
Ik hoop dat meneer Dohmen beter kan schrijven dan spreken ^^
Op 6:18 ben ik afgehaakt, te snel en teveel overredingskracht
Jammer dat Jelle's ego een beetje in de paniekstand schiet als hij meent dat Dohmen mindfulness niet begrijpt. Laat die man even zijn standpunt uiteen zetten over onthechting en stoicisme, dat is centraal in zijn leer!
het is een soort filosofie waar ik niet van hou: religie bedrijven in filosofische termen
Hoe ziet u filosofie dan voor u ? U heeft een meer technische/wetenschappelijke benadering ? Ik zag dit niet als een religieus werk, omdat de thema's die besproken worden wel over de echte wereld gaan. En religie gaat toch vaak over datgene dat voor ons onbegrijpelijk is
6:30 Sartre: neem je lot op je; vindt Dohmen te heroïsch. Mis de vraag: wat bedoelde precies met heroïsch? Existentialisten: Kierkegaard wordt niet genoemd, terwijl)l hij feitelijk de EERSTE existentialist is geweest: op zoek naar het zélf; worden die je bent! Komt Kierkegaard nog aan bod? Zou het Dohmen niet sieren om je in een opponent te verdiepen, op weg naar een vorm van falsificeren?
Worden die je bent is vrij spoedig duidelijk voor de een en een langere zoektocht voor de ander. De filosoof die u noemt was meen ik ook bewust van onze gebreken als mens en aldus het reptielenbrein niet uit te vlakken is.
Dohmen noemt Kierkegaard wel degelijk, in zijn boek, vele malen.
@@baslems5567 foutje van mij . . . Excuses.
De vrije wil bestaat dus niet.
Gevoelens beïnvloeden het denken.
Een mens is een optelsom van aanleg en omstandigheden. Als het met beiden niet best gesteld is dan kan goede toerusting en vorming op school en daarbuiten goede begeleiding, indien nodig, nog veel compenseren en hopelijk daarna de omstandigheden een stuk positiever gaan worden met verstandige keuzes.
Jelle, laat je door deze Denker niet uit het veld slaan,
Hij denkt iets te weten van meditatie, maar ervaren of beleefd, 0,0.
Blijf in Gods naam zoeken naar jezelf in jezelf.
Onderschat u de heer Baardewijk nu niet?
@@derkkeijzer6874Nee , dat geloof ik niet. Ik luister naar wat mensen zeggen en welke woorden zij gebruiken om zich kenbaar te maken in de buitenwereld.
Denken geeft geen toegang tot de innerlijke wereld, al denken bijna alle denkers van wel.
Meditatie is een manier van richten van de aandacht, welke echter inleiding vraagt.
Binnen onze westerse cultuur en religies, bijna geheel verdwenen.
Dank voor uw reactie.
Ontmoeting geeft toegang.
Vrede zij u.
Ik vind Joep een beetje te stellig. Jelle is meer iemand die de nuance opzoekt. Ik heb twee boeken van Joep in mijn boekenkast staan, maar heb er slechts een van gelezen. Ik vond het aardig, maar niet opzienbarend. Niettemin heeft de man wel wat te zeggen.
Na een langer leven en zoveel expertises en ervaring, is het niet gek dat iemand zeker van zijn mening is en deze adequaat kan beargumenteren. Ik vraag me af, of de persoonlijkheid tegen staat en dat een rol speelt bij bepaalde commentaren, i.p.v de inhoud van zijn betoog.
"Mooie titel, he? " Dat zeg je toch niet over je eigen boek..
Waarom niet? Zou eraan mankeren, dat na zoveel schrijfwerk, de schrijver de titel niet mooi zou vinden en daar trots op mag zijn, ook al vinden anderen dat er een betere titel te vinden was geweest. De gastheer lijkt een andere keuze te hebben gemaakt, gelet op diens reactie. Geen valse bescheidenheid, of valse beleefdheid nodig.
Een filosoof die het woord moeten zo vaak gebruikt, doet mij denken aan een banketbakker, die de hele dag over riolering praat.
Geeft mij een vieze smaak in de mond
47:04 Onverholen arrogantie van Dohmen, zelfgenoegzaamheid, ik heb je tuk. Vanaf 46:15 al. Onthullend. Waardevol. Menselijk.
De grote beek..
Dat is hier in Eindhoven een instelling voor geestelijk
verdwaalde lieden.
Ja hoor ook deze prof haalt Beaudet aan. Waarom Rutte juist inhet zoonetje zetten in filosofie. Rutte met zijn verlangens bij de grote jongens te horen en daarvoor ons en ons land sloopt. Deze prof praat namens een coalitie richtlijn. BAH.
Wat een OH....word er een beetje moe van 😒
.
Wat een gelul zeg. Hier komen we verder mee.
Gentlemen's steekspel bij Mindfullness.
Verzoek: deze twee heren nogmaals bij elkaar.