Lajkonik Online - warsztaty tworzenia czapki Lajkonika

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 4 มิ.ย. 2020
  • Zapraszamy do udziału w warsztatach plastycznych z tworzenia czapki Lajkonika oraz do udziału w konkursie "Mój Lajkonik". Warsztaty są częścią tegorocznego Pochodu Lajkonika Online. Szczegóły konkursu na www.muzeumkrakowa.pl
    Audiodeskrypcja:
    Film przedstawia warsztaty plastyczne w Muzeum Krakowa.
    Bliski kadr. Wnętrze sali. Na ścianie zawieszone trzy prostokątne plansze z kolorowymi rysunkami szopek krakowskich. Pod ścianą, na blacie fragmentarycznie widocznego stołu, ustawione trzy szpiczaste, bogato zdobione czapki. Kamera przesuwa się wzdłuż ściany. Na tle obrazu pojawia się czarny, prostokątny baner z białym napisem: Czapka Lajkonika/ warsztaty plastyczne. W tle dźwięk rytmicznego uderzania w bęben.
    Ponowne ujęcie tej samej sali. Pośrodku kadru młoda kobieta siedząca przy długim stole. Obok niej, po lewej stronie blatu poukładane materiały plastyczne- kartony, kolorowe bibuły i pisaki, nożyczki, zszywacz, klej. Po bokach stołu ustawione dwie czapki w formie wysokich stożków z białego materiału, zwieńczonych metalowymi półksiężycami. Na czapkach naszyte wokół dwa pasy z żółto- złotego materiału. Pasy układają się w zygzaki, obszyte sznurami z prawdziwych, okrągłych korali na jednej czapce i tasiemkami na drugiej. Dodatkowo czapki zdobią nanizane na nitki kolorowe, szklane koraliki i okrągłe klejnoty, czyli broszki ze szkiełek. Podstawę stożków tworzą grube turbany dekorowane wstążkami i koralikami.
    Kobieta rozpoczyna opowiadać, przysuwając do siebie bardziej dekoracyjną czapkę projektu Stanisława Wyspiańskiego. Zbliżenia kamery na detale czapki. Kobieta bierze do rąk i opisuje drugą, skromniejszą czapkę, noszoną obecnie przez Lajkonika podczas corocznych, tradycyjnych obchodów w Krakowie.
    Po chwili odkłada na bok obydwie czapki i przysuwa do siebie materiały plastyczne. Bierze je po kolei do rąk i opisuje: biały brystol, duże nożyczki, klej w tubie, kolorowe bibuły, piórka, cekiny, guziczki, wstążeczki, koraliki, plastikowy kubeczek, flamastry, papier kolorowy. Zbliżenia kamery na wszystkie materiały.
    Kobieta wstaje i zaczyna pokazywać kolejne etapy wykonywania czapki. Na stole rozkłada biały brystol. Bierze do rąk prowizorycznie wykonany cyrkiel- do pineski przywiązany sznurek o długości 36 centymetrów z dowiązanym do jego końcu ołówkiem. Pineskę wbija w róg dłuższego boku brystolu, naciąga sznurek i zakreśla łuk- kształt czapki. Po narysowanej linii, nożyczkami wycina formę- równoramienny trójkąt o podstawie w kształcie łuku. Następnie, wzdłuż jednego ramienia trójkąta zagina jego krawędź, na szerokość około 1 centymetra. Na końcach zagięciach odcina małe, kilkumilimetrowe fragmenty w kształcie trójkątów. Równocześnie odcina kilka milimetrów brystolu z czubka trójkąta.
    Przystępuje do kolejnego etapu pracy- wykonania półksiężyca, który będzie wieńczył czapkę. Na brystolu, przy użyciu ołówka i linijki, wykonuje dwie równoległe linie w odległości około 2 centymetrów od siebie i długości około 6 centymetrów. Do ich górnej krawędzi przykłada plastikowy kubeczek i odrysowuje od niego łuk. Następnie przesuwa kubeczek po brystolu i w odległości około 1,5 centymetra odrysowuje analogicznie drugi łuk. Uzyskuje formę półksiężyca na wąskiej, prostokątnej podstawie. Wycina ją starannie z brystolu.
    Przygotowane formy skleja, zaczynając od formy czapki. Nakłada klej na zagiętą wcześniej krawędź trójkąta i skleja ją z jego drugim bokiem, uzyskując kształt stożka. Aby forma była trwalsza, zszywa zszywaczem podstawę w miejscu klejenia. Na szczycie stożka, w miejscu wcześniej ściętego czubka trójkąta pozostaje niewielki otwór, w którym umieszcza półksiężyc.
    Tak przygotowany model zaczyna ozdabiać. Wysypuje na stół z małej torebeczki złote cekiny. W połowie wysokości stożka za pomocą kleju w tubce wykonuje małe kropeczki układające się w kształt owalu. Do kropeczek kleju przykleja pojedynczo cekiny tworząc dekoracyjny klejnot. Podobną metodą wykonuje zygzak wokół podstawy stożka. Pokazuje kolorowe tasiemki i zielone piórka, którymi w podobny sposób można udekorować całą lajkonikową czapkę. Następnie sięga po rulony kolorowych bibuł. Za pomocą nożyczek odcina z nich wąskie, około 3 centymetrowe paski. Rozwija je niczym wstążki, łączy w pęk i zszywaczem przyczepia do czubka czapki pod półksiężycem. Gotową, ozdobioną czapkę unosi, pokazując ostateczny rezultat pracy. Stożek z białego brystolu zdobi z przodu granatowo - złoty, owalny klejnot wykonany z cekinów i samoprzylepnego papieru oraz zielone piórka. Wokół czapki złote cekiny oraz kolorowe tasiemki tworzą formę zygzaku z narysowanymi flamastrem czerwonymi serduszkami. Czubek czapeczki wieńczy malowany na kolor żółty półksiężyc, do którego przyczepione są długie, luźno zwisające paski żółto-pomarańczowej bibuły. Kobieta uśmiecha się i pokazuje do kamery przygotowaną czapeczkę.
    Ostatni kadr filmu powtarza ujęcie z jego początku. Stojące na blacie stołu trzy czapki Lajkonika- dwie oryginalne i jedna wykonana podczas warsztatów. W tle dźwięk bębnów. Napisy końcowe.

ความคิดเห็น •