Καινούργια αγάπη και παλιά μες στην καρδιά μαλώνουν ποια θα νικήσει θα φανεί στην πάροδο του χρόνου Ο χρόνος φθείρει τσ'ομορφιές μα η ομορφιά δεν σβήνει για κείνο κι η αγάπη μας αθάνατη θα μείνει Κάθεται σα τσ'αγάπη μας είναι καλά χτισμένη γιατί 'ναι με τα δάκρυα η λάσπη καμωμένη Όσο κερά μου σ'αγαπώ μπορώ να σε μισήσω μα σου 'δωσα το λόγο μου και δεν τον παίρνω πίσω Για μένα αγάπη έχασες απάξη και λερώσει δε την αφήνω ύστερα κοντά να μου σιμώσει Βέβαιος στην αγάπη σου δεν ήμουνα ποτέ μου κι όμως αλήθεια σ'αγαπώ ανθέ και καντιφέ μου Βέβαιος στην αγάπη σου δεν είμαι μ'αγαπώ σε γι'αυτό και ταπεινώνομαι την ώρα που θωρώ σε Αγάπη που 'ναι ψεύτικη εγώ στον μήνα πάνω τηνε ποβγάνω απ'την καρδιά και μια καινούργια βάνω Τον τόπο που 'χω στην καρδιά τον έχω καρεμένο κι εγώ ευθύνες κοπελιά για δυό φιλιές δεν παίρνω Κρατά την μπιστοσύνη σου κι εγώ την αδική μου κι αν σ'αρνηθώ καλλιά φωθιά να κάψει το κορμί μου Αλλοτινέ μου έρωντα πόθε μου περασμένε πως θέλα ζω τσ'αγάπης σου οι φλόγες θα με καίνε Εσύ 'σαι αιτία κι αφορμή κι έχει η καρδιά μου πόνο κι εγράθηκα στον ποταμό και μπλιο μου δεν στεγνώνω Αγάπη Πανωμουλιανή δεν ξανακάνω άλλη κι η πρώτη τούτη τη καρδιά μαύρη σα το καψάλι Αγάπη που δε σμίγεται ογλήγορα ξεχνιέται για δεν ανταποκρίνεται όσο καιρό αγαπιέται Να 'χε πουλιέται ο έρωντας θα σου 'δινα έναν τόνο να σου μαράνω την καρδιά να νιώσεις λίγο πόνο Μπόρει να πέσει ο ουρανός μπορεί ν'αλλάξει χρώμα μα δεν μπορεί να σ'αρνηθώ εκτός αν μπω στο χώμα Μην μου στερήσεις την χαρά τη λύπη που μου δίνεις εγώ μικρή δεν σου 'φταιξα κι όμως σκληρά με κρίνεις Μην μου τα δίνεις τα φιλιά αν είναι στανικά σου αλλιώς αν μ'αγαπάς κι εσύ πάρε με πιο κοντά σου Κάμε γραφτή την σκέψη σου σαν δεν μπορείς μπροστά μου γιατί στη ρέστη μου ζωή θα 'σαι το φάντασμα μου Αν είχες σπίτι μια κι εσύ να κοιμηθούμε ομάδι τα μάγουλα σου οι πόθοι μου θα πίνανε σημάδι Να 'βανα τσι πλεξούδες σου 'να βράδυ μαξελάρι κι ας είχε 'ρθει μια ταχινή ο Χάρος να με πάρει Να 'τανε τρόπος να γενώ κοπέλι να βυζάνω να με 'βανες να κοιμηθώ στα γόνατα σου απάνω Δώσε τη λάμπα του σπιτιού στην μάνα να τη κάνει μα η φροντίδα του σεβντά που σου 'δωκα σου κάνει Όλες τσ'αξίες στη ζωή τσι 'χω παραμελήσει αφού 'ναι το κουράγιο σου μπορεί κιανείς να ζήσει Σ'ίντα μπαξέ μεγάλωσες βιόλα μου και μυρίζεις και κρούβγεις με στσι μυρωδιές την ώρα που μ'αγγίζεις Ποιος θα σε ιδεί και δεν θα πει λόγια καλά για σένα και δεν θα πει και ποια τονε η μάνα που σε γέννα Βιόλα πρωτοφανίστικη τα μάθια μου θωρούνε ποιος θα σε ιδεί και δεν θα πει ε Θεέ μου κι αν ποθούνε Εάν εσύ δεν ήσουνε βιόλα μου μυρωδάτη δεν θέλαν έχω την καρδιά με μαχαιριές γεμάτη
![[LIVE] : ONE ลุมพินี 89 | คู่เอก "ยอดไอคิว vs คิริลล์"](http://i.ytimg.com/vi/Z3vYkHJ_5Ig/mqdefault.jpg)
Παρέα επαναστατική ελαααα κεφιιι
Καινούργια αγάπη και παλιά
μες στην καρδιά μαλώνουν
ποια θα νικήσει θα φανεί
στην πάροδο του χρόνου
Ο χρόνος φθείρει τσ'ομορφιές
μα η ομορφιά δεν σβήνει
για κείνο κι η αγάπη μας
αθάνατη θα μείνει
Κάθεται σα τσ'αγάπη μας
είναι καλά χτισμένη
γιατί 'ναι με τα δάκρυα
η λάσπη καμωμένη
Όσο κερά μου σ'αγαπώ
μπορώ να σε μισήσω
μα σου 'δωσα το λόγο μου
και δεν τον παίρνω πίσω
Για μένα αγάπη έχασες
απάξη και λερώσει
δε την αφήνω ύστερα
κοντά να μου σιμώσει
Βέβαιος στην αγάπη σου
δεν ήμουνα ποτέ μου
κι όμως αλήθεια σ'αγαπώ
ανθέ και καντιφέ μου
Βέβαιος στην αγάπη σου
δεν είμαι μ'αγαπώ σε
γι'αυτό και ταπεινώνομαι
την ώρα που θωρώ σε
Αγάπη που 'ναι ψεύτικη
εγώ στον μήνα πάνω
τηνε ποβγάνω απ'την καρδιά
και μια καινούργια βάνω
Τον τόπο που 'χω στην καρδιά
τον έχω καρεμένο
κι εγώ ευθύνες κοπελιά
για δυό φιλιές δεν παίρνω
Κρατά την μπιστοσύνη σου
κι εγώ την αδική μου
κι αν σ'αρνηθώ καλλιά φωθιά
να κάψει το κορμί μου
Αλλοτινέ μου έρωντα
πόθε μου περασμένε
πως θέλα ζω τσ'αγάπης σου
οι φλόγες θα με καίνε
Εσύ 'σαι αιτία κι αφορμή
κι έχει η καρδιά μου πόνο
κι εγράθηκα στον ποταμό
και μπλιο μου δεν στεγνώνω
Αγάπη Πανωμουλιανή
δεν ξανακάνω άλλη
κι η πρώτη τούτη τη καρδιά
μαύρη σα το καψάλι
Αγάπη που δε σμίγεται
ογλήγορα ξεχνιέται
για δεν ανταποκρίνεται
όσο καιρό αγαπιέται
Να 'χε πουλιέται ο έρωντας
θα σου 'δινα έναν τόνο
να σου μαράνω την καρδιά
να νιώσεις λίγο πόνο
Μπόρει να πέσει ο ουρανός
μπορεί ν'αλλάξει χρώμα
μα δεν μπορεί να σ'αρνηθώ
εκτός αν μπω στο χώμα
Μην μου στερήσεις την χαρά
τη λύπη που μου δίνεις
εγώ μικρή δεν σου 'φταιξα
κι όμως σκληρά με κρίνεις
Μην μου τα δίνεις τα φιλιά
αν είναι στανικά σου
αλλιώς αν μ'αγαπάς κι εσύ
πάρε με πιο κοντά σου
Κάμε γραφτή την σκέψη σου
σαν δεν μπορείς μπροστά μου
γιατί στη ρέστη μου ζωή
θα 'σαι το φάντασμα μου
Αν είχες σπίτι μια κι εσύ
να κοιμηθούμε ομάδι
τα μάγουλα σου οι πόθοι μου
θα πίνανε σημάδι
Να 'βανα τσι πλεξούδες σου
'να βράδυ μαξελάρι
κι ας είχε 'ρθει μια ταχινή
ο Χάρος να με πάρει
Να 'τανε τρόπος να γενώ
κοπέλι να βυζάνω
να με 'βανες να κοιμηθώ
στα γόνατα σου απάνω
Δώσε τη λάμπα του σπιτιού
στην μάνα να τη κάνει
μα η φροντίδα του σεβντά
που σου 'δωκα σου κάνει
Όλες τσ'αξίες στη ζωή
τσι 'χω παραμελήσει
αφού 'ναι το κουράγιο σου
μπορεί κιανείς να ζήσει
Σ'ίντα μπαξέ μεγάλωσες
βιόλα μου και μυρίζεις
και κρούβγεις με στσι μυρωδιές
την ώρα που μ'αγγίζεις
Ποιος θα σε ιδεί και δεν θα πει
λόγια καλά για σένα
και δεν θα πει και ποια τονε
η μάνα που σε γέννα
Βιόλα πρωτοφανίστικη
τα μάθια μου θωρούνε
ποιος θα σε ιδεί και δεν θα πει
ε Θεέ μου κι αν ποθούνε
Εάν εσύ δεν ήσουνε
βιόλα μου μυρωδάτη
δεν θέλαν έχω την καρδιά
με μαχαιριές γεμάτη
Χαιρομε.που.τους.βλεπο.τοσο.νεους.
Κρατα τη μπιστοσυνη σου κι εγω την εδικη μου....χωωπ