Jak uzdrawiać rany zadane przez rodziców? - ks. Sławomir Kostrzewa
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 27 มิ.ย. 2022
- Wielu rodziców, mniej lub bardziej świadomie, rani swoje dzieci, często przez całe życie. Dzieje się tak wtedy, gdy z powodu własnej niedojrzałości czy innych dysfunkcji, nie potrafią fizycznie i emocjonalnie stworzyć więzi z własnym dzieckiem. Czy możliwe jest uzdrowienie zranień, zadanych przez rodziców? Jakie kroki należy podjąć wobec rodziców, aby ograniczyć ich zły wpływ na własne dzieci? - odpowiedzi udziela ks. Sławomir Kostrzewa w konferencji wygłoszonej dla Duszpasterstwa Kobiet w parafii pw. Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Swarzędzu, 27 czerwca 2022 r.
Kup książkę ks. Sławomira Kostrzewy:
"Jak prowadzić dzieci do Boga?"
lednicki.pl/pl/p/Jak-prowadzi...
Jeśli chcesz wesprzeć finansowo działalność ewangelizacyjną ks. Sławomira Kostrzewy prowadzoną na kanale RCTV, możesz dokonać wpłaty na konto:
Sławomir Kostrzewa
20 1090 1607 0000 0001 2327 7840
Z dopiskiem: Darowizna na ewangelizację
Dla wspierających z zagranicy:
Slawomir S Kostrzewa
SWIFT: WBKPPLPP
Santander Bank Polska SA
al Jana Pawła II 17
00-854 Warszawa
Polska
PLN: IBAN PL20109016070000000123277840
USD: IBAN PL30109013620000000146993539
EUR: IBAN PL25109014630000000113394133
Wesprzyj także krótką modlitwą wszystkich tych, którzy oglądają publikowane na tym kanale filmy.
To także moja historia. Ja 45 letni facet boję się swojej matki. Jak dzwoni to aż podskakuję z nerwów. Nie szukam z nią kontaktu bo mam złe doświadczenia. Nie potrafię z nią rozmawiać. Ciągłe krzyki, kłótnie, bicie sprawiły że się zamknąłem. Pragnęła lepszych dzieci, męża i mówiła głośno o tym dając nam do zrozumienia że jesteśmy do niczego. Nawet teraz dalej stosuje szantaż emocjonalny nie zdając sobie z tego sprawy. Do 40 roku życia nie rozumiałem tego. Mam trójkę rodzeństwa i wszyscy mamy rany zadane przez naszą mamę. I dzięki Bożej łasce też poznałem że ona taka była dlatego że ją to też spotkało od jej mamy. Nie potrafiła dać nic więcej niż sama otrzymała. Teraz bardzo cierpi. Demony przeszłości ją dopadają. Jest w kiepskim stanie psychicznym. Modlę się za nią bo chciałbym żeby sama sobie przebaczyła.
Jak pięknie i trafnie napisane
Rozwiązaniem dla osoby wychowanej w dysfunkcyjnej rodzinie jest stanie się własnym kochającym rodzicem czyli zaopiekowanie się samym sobą.
@Mathew Blacksmith i co z tego czy miec rodzeñstwo zbawi Cië od czegos czy da u£ude czegos co mog£es mieç
@@jurekjurekkowalski409 to prawda jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu to wszystko inne jest na prawidłowym miejscu- moc błogosławieństw źyczę
Moja mama, która odcięła się od nas a my od niej (mam 3 rodzeństwa i tatę), a także od swojego rodzeństwa i rodziny miesiąc przed śmiercią dostąpiła niezwykłej łaski i my także, odmieniła się o 180 stopni. Była dla nas miła, uśmiechała się i mówiła rzeczy, które nigdy by nie przeszły jej przez gardło. Nasza wspólna opieka nad nią (w czasie choroby) była dla mnie uzdrawiająca i wynagrodziła te wszystkie lata (mam 44lata) pustki i tęsknoty za zdrową relację. Nigdy nie podejrzewałam siebie, że zapłaczę po jej śmierci, a przeszłam żałobę, jak po kochającej mamie.
Kiedyś moja znajoma (38 lat) po stracie swojej mamy bardzo cierpiała, opowiadała mi jak silną więź z nią miała i jak bardzo za nią tęskni, pocieszałam ją wtedy (nie wiem czy słusznie) takimi słowami " ciesz się tym, że miałaś taką mamę i taką z nią relację i dziękuj za to, moja mama żyje, a nie mam z nią w ogóle kontaktu"
Teraz czuję wewnętrzny spokój, choć wzruszam się pisząc po raz pierwszy o tym. Moja mama nosiła w sobie ogromny żal, została skrzywdzona w młodości, o czym dowiedzieliśmy się już jako bardzo dorośli ludzie (miałam wtedy 35 lat), nie potrafiliśmy, nawet nie próbowaliśmy jej wspierać, jej serce było zatrute i nie można było liczyć na jakąkolwiek rozmowę. I właśnie tego zazdrościłam innym, że rozmawia z mamą, kłóci się, wymienia zdania, opinie itp. U nas tego nie było. Nawet życzeń na święta, urodziny... Przechodząc obok na ulicy odwracaliśmy od siebie wzrok:/ Naprawdę brak relacji. Nie było tak zawsze, miałam dobre dzieciństwo, chociaż jako czwarte dziecko urodzone po latach (ocalone zresztą przez mojego tatę przed aborcją) wychowywałam się trochę sama. Czułam od zawsze miłość Boga i Matki Bożej i do tej pory jestem pełna wiary i ta siła wiary niesie mnie przez życie, jestem szczęśliwą żoną i mamą. I chciałabym przekazać wszystkim będącym w podobnej sytuacji, aby nie tracili wiary, modlili się i czekali cierpliwie na moment pojednania z rodzicami, jeśli nie teraz to w przyszłym życiu. Otuchy dodały mi jeszcze słowa mojego księdza podczas zamówionej przeze mnie mszy świętej, która przypadła akurat w dzień mamy, że "każda matka jest najlepszą matką, jaką może być" i widocznie moja też była właśnie taką, najlepszą jaką umiała, po tych wszystkich krzywdach, które ją spotkały. Dziękuję Bogu za tę łaskę, szczególnie ostatniego miesiąca jej życia. Wreszcie zaczęliśmy o Niej mówić Mama, nie Matka. Spokoju ducha wszystkim :*
To tak jak i u mnie. Cały czas byłam krytykowana i wyśmiewana i poniżana. Ani razu w życiu nie słyszałam słowa: kocham cię, czy tez przytulenia. Ja niestety za mąż nie wyszłam dobrze, męża nie kocham. On tez nie potrafi w ogóle pokazać miłości. Nie znałam w życiu żadnej miłości dopóki nie urodziło mi się dziecko. Dopiero przy dziecku poczułam prawdziwa, bezinteresowna miłość. Matka cały czas mówiła, ze jestem nieudacznikiem i ze wolałaby mieć 20 psów ze schroniska niż takie głupie dziecko. Niestety w życiu mi nie wyszło, nie mam nawet pracy mimo dwóch kierunków studiów i wielu certyfikatów i biegłego języka niemieckiego. Słowa matki spełniły się: Nikt takiego nieudacznika w życiu nie zechce. No i nie chcą mnie ani w pracy, ani nigdzie a za mąż wyszłam bo już samotności nie znosiłam, nie kochając w ogóle męża ale to lepsze niż ta cała moja nicość, samotność i dziecko to cały mój skarb poza Bogiem. Modlę się całe moje zycie. Myśle, ze gdyby nie Bóg, to by mnie tu już dawno nie było. Modliłam się do niego pół roku o smierć, bo już miałam dosyc wszystkiego a on dał mi zycie: ciąże, której miało nie być, bo stwierdzona miałam bezpłodność. Ciąże w wieku 40 lat. Syn daje mi teraz taka motywacje i powera, ze góry chce mi się przestawiać.
To co Ci mówiła mama ---to przekleństwa . Można to przerwać i zacznie Ci się w życiu wieść.
Ściskam Cię mocno i błogosławię +++❤
To co opisujesz to jest zachowanie toksycznej osoby w dysfunkcyjnej osobie. Możesz sobie pomóc korzystając z pomocy psychoterapeuty lub uczęszczając na bezpłatne mitingi Wspólnoty DDA/DDD, które odbywają się w wielu miastach w Polsce i na świecie.
Czas już przejąć odpowiedzialność za własne życie.
Jeśli tego nie zrobisz, twoje dzieci będą przeklinały ciebie.
Ja też nie miałam miłości ze strony mamy wyszłam. Domu wwieku18 lat i sama wychowałam 3 dzieci sama i dałam im dużo miłości i myślę że uda Ci się z Bogiem wychować dziecko ❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Ja dzięki terapii zrozumiałam, że każdy wychowuje dzieci tak,jak potrafi...oraz wybaczyłam i nie wracam do przeszłości...pozostała ciężka,powracająca depresja ,ale dla mojej mamy zrobię wszystko mimo,że cały czas uczy się mnie kochać.
Dziękuje za tę konferencję . Bardzo mi pomogła .
Taki mądry ksiądz. Wspanialy kaznodzieja. Szczęść Boże. Bóg zapłać
Dziękuję za ten materiał. Bardzo mi pomógł zruzumiac toksyczne relacje z matka. Bóg zaplac.
Moi rodzice są już po tamtej stronie...
Jezu przebacz im i pomóż mi przebaczyć 🙏🙏🙏
Moja mama, odrzuciła mnie już w swym łonie. Urodziłam się dlatego chora. Wychował mnie tata bo mama odeszła. Ciężko było wybaczyć gdy dorosłam. Życie moje też się nie układało. Zrozumiałam że muszę jej wybaczyć. Bez przebaczenia nie będzie mi w życiu dobrze. Ale to wybaczenie było tylko słowne. Na sercu wciąż była, rana. Gdy przyjęłam po raz 1 sakrament namaszczenie chorych. To wybaczenie przyszło dopiero od serca. I akurat zbliżały się święta Wielkanocne kapłan doradził gdy będzie pani wysyłać życzenia, do mamy. Proszę jej napisać Mamo wybaczam Ci. Po mym liście moja mama zaczęła mi wysyłać piękne upominki. Pomoce finansowe. Do dziś mamy dobra relacje. Jednak też w trudach życia pomaga modlitwa wstawiennicza kapłana nad nami.
Trzeba wybaczyć sobie ❤️wtedy zmieniają sie wszyscy w rodzinie ❤️
My niedokochani, krytykowani, nieważni dla najważniejszych dla nas ludzi, bardzo poturbowane społeczeństwo.
Dla mnie zbawienna była terapia. Utraconego dzieciństwa nikt nam nie odda. Bóg zapłać 🙏 za ludzi, którzy naprawdę potrafią nas wyciągnąć z tej traumy.
🥰🙏
Ja również już jako matka skorzystałam z takiej terapii żeby móc przebaczyć swoim krzywdzicielom, szczególnie mamie, moje dzieciństwo dzięki niej było piekłem. Takie poranienia i brak miłości podcinają nam skrzydła, ja dałam radę ale moje dzieci też są poranione, modlę się za nich. Pozdrawiam serdecznie
Drugą skuteczną formą pomocy oprócz psychoterapii jest praca na Programie 12 Kroków i 12 Tradycji DDA. Wspominam o pracy na Programie 12 Kroków a nie tylko o samym uczęszczaniu na mitingi DDA/DDD.
Niewłaściwa osoba zajmowała się moimi wnukami są poranione jak najdalej od toksykow
Madre słowa. nikt mi nie odda mojego zmarnowanego ,poranionego dzieciństwa. Przy ojcu socjopacie z rysem psychopatycznym, matce - do szaleństwa w nim zakochanej z bielmem na oczach, siostrze z depresją.... I mój świat wśród nich, "wariatów". Po 40 latach...zerwałam wszelkie nici które mnie z nimi łączyły. Nareszcie jestem wolna, nie widzę, nie słyszę, nic nie wiem. Modlę się w ich intencji. I...jestem wolna, wolna, wolna.
Jakie to uwalniające.
Rodzice nie odrzucili tylko nie potrafili przyjąć nowego życia.
Bóg zapłać❤ za to świadectwo.
Bóg zapłać❤ księdzu za wszystkie konferencje.
KS. Sławomirze , niech będzie Chwała Bogu na wysokości ,a księdzu tu na ziemi . Temat tu poruszony ,to życie w milionach rodzin. Niektórzy rodzice nie dorośli tego , aby mieć dzieci . Ten temat to ocean . Dużo Łask Bożych dla księdza . Z Bogiem .
Na pewno kiedys nie bylo lepiej. Ludzie nie rizmawiali kiedys z dziecmi. Byly inne problemy ale zawsze byly.
Moj proces uzdrowienia trwa,wybaczyłam mamie ,ale dalej mam przed nią lęk,zrobiłam to samo swoim dzieciom jak mama mi .Teraz prubuje moim dzieciom to wynagrodzić i mówię im jak bardzo ich kocham.Nasze relacje się bardzo poprawiły ,bo nauczyłam się nosić moj krzyż,Bóg nauczył mnie jak patrzeć inaczej i widzieć więcej.Cieszę się i dziękuię za wszystko co otrzymałam od Pana Boga.❤Pozdrawiam serdecznie
Boże kochany, tak wielu nas poranionych....dobrze, że Ty jesteś i nas kochasz. Pomóż nam nie przenosić naszych ran na nasze dzieci....Płakałam słuchając tego listu i czytając wypowiedzi innych...moja historia powróciła...Chrystus i Maryja byli ze mną zawsze w moim życiu, tylko ja nie zawsze ich dostrzegałam, ale to dzięki ich pomocy zbierałam siły, by wstać z każdego upadku, by wskrzeszać w sobie godność, której mnie notorycznie pozbawiano.... Życzę tego wszystkim poranionym by umieli dostrzec wyciągniętą do nich dłoń Jezusa i ją pochwycili. On leczy wszystkie rany, przytula, pociesza i KOCHA.
Mój ojciec zostawil nas gdy mialam roczek...ta rana wychodzi dopiero teraz gdy poznałam milosc mojego życia...proszę was wszystkich o modlitwe za mnie, o uzdrowienie mojego serca, o zaufanie i wiarę w Boże Miłosierdzie 💕🙏
Asiu pomodlimy się za Ciebie.
Moja żona Beata (50 l.) też została porzucona przez swojego ojca zaraz po urodzeniu. Do dzisiaj nie widziała i nie poznała ojca.
Bóg nas umacnia w sakramencie małżeństwa...
Rafał
Bóg zapłać za to nagranie. Dla tych którzy borykają się z tym problemem. Dzięki tym ranom które mamy po rodzicach uświadamiamy sobie jak ważna i istotna jest Miłość zwłaszcza Miłość bezwarunkowa ta którą powinniśmy otrzymać od naszych rodziców. Nie zapominajmy o tym by kochać...
Bóg zapłać Ks Sławomirze 🙏🙏🙏
Przykre gdy rodzice nie darzą miłością. Gorzej gdy taka osoba potem sama idzie przez życie, nie ma męża i dzieci. Ale Bóg jest z nami. Przytula nas. I kocha.
Wszystko po coś jest nam dane przez Pana Boga , aby iść po milosc do Pana Jezusa On zawsze nas kocha mimo naszej nędzy.
Bardzo szkrzwdziłem moją rodzinę proszę aby mi w sercu przebaczyła proszę o to Panią matkę Boską i Pana Jezusa których kocham najbardziej.
O jak dobrze czasem posłuchać kogoś kto miał podobnie.Blogoslawie tej osobie i ściskam.
Nie można powiedzieć że uzdrowienie zranień trwa bardzo długo ponieważ Pan Bóg może w JEDNEJ CHWILI zabrać wszystkie zranienia !!!! Ja tego doświadczyłam osobiście!!!!! Nienawidziałam swojego taty ale stało się tak że byłam na rekolekcjach i wtedy prowadzący zachęcał do oddania Bogu tego co nam przeszkadza co nas boli Pamiętam jak dziś że kleczalam położyłam głowę na ławce i mówię do Jezusa że nienawidzę swojego taty i że chce go kochać i żeby On (Jezus ,) zrobił resztę !!! I możecie w to nie wierzyć ale wstałam z kolan już inna czułam tak potężną miłość do taty że musiał to zrobić Pan Bóg bo sami nie jesteśmy w stanie tego zrobić!!!! Od wtedy za mojego tatusia oddałabym życie !!!!! Chwała Jezusowi Chrystusowi za cuda które czyni On sam !!!!
Ale przecież jest różnica pomiędzy tym, gdy samemu " nienawidzi się swojego taty" ,a tym gdy to ojciec krzywdzi dziecko i wówczas trzeba wybaczyć , a nie tylko przestać nienawidzić. Ja myślę, że to zawsze jest proces, który trwa. O tym ,jakie szkody poczynili rodzice, można najlepiej poznać, gdy samemu zostaje się rodzicem. Trudno być dobrym rodzicem, gdy nie nauczyliśmy się tego z domu.
Niech będzie Pochwalony Jezus Chrystus i Maryja zawsze dziewica!!!😃🙏🏼🙏🏼🙏🏼
Jestem w podobnej sytuacji ,ale wiem z doświadczenia ,że pełne zaufanie Bogu i wybaczenie jest najlepszym lekarstwem. A krzyż nosimy przez całe życie i z Panem jest o wiele lżejszy.🙂 Słucham księdza z polecenia mojego lekarza i wielkie Bóg zapłać księdzu za te słowa.
Ks. Sławek feljetony w N. Dzienniku zawsze mnie zachwycaly. Dziekuje za wspaniałą konferencję i swiadectwo osoby zranianej. Wszystko jest po coś. Proszę o konferencję dla rodzicow-raniacych nieswiadomie.
Zgadzam się z każdym słowem i ma Pan/Pani ogromne szczęście, ze leczy się u takiej osoby.
0
Kolejność pracy ze skutkami wychowywania w dysfunkcyjnej rodzinie jest opisana w Programie 12 Kroków DDA.
@@blogdda5427 ja tylko dodam że 12 kroków to dar od Boga dla każdego niezależnie od problemu.
Przez większość mojego życia czułam do mojej mamy żal, nienawiść, chęć zemsty. Oddałam to Chrystusowi. Nie wiem kiedy te uczucia odeszły, ale pewnego dnia przypomniałam sobie o nich i jakie było moje zdziwienie, że były, a ich nie ma.. Dzisiaj czuję do mamy szczerą miłość i szczere współczucie. Chwała Panu!
Bardzo chcę tak samo poczuć i uzdrowić
Tak samo było u mnie . Chwała Panu Bogu. Bóg zapłac 🙏
Bogu niech będą dzięki:)
U mnie stało się podobnie
Należy żyć według najważniejszej zasady Świętych:
„Traktuj każdy dzień jak osobne życie”
Czego życzę wam z całego serca
❤️ AMEN
🎉
Polecam modlitwę o pogodę ducha:
Boże, użycz mi pogody ducha,
abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić.
Odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić.
I mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.
Także i ja należę do grona osób, których rodzice nie potrafili/ nadal nie potrafią pokochać bezwarunkową miłością... I również przyznaję iż od zawsze czułam niezwykłą bliskość i obecność Pana Jezusa...
Moja chistoria. Wybaczyłam bo kocham. Mama odeszła do wieczności . Dała mi miłość w ostatnich chwilach życia i to mi wystarczyło by wybaczyć .
Wychowalem się bez ojca, mieszkałem z matką do 35 roku życia od której byłem bardzo uzależniony i cały czas przez nią kontrolowany. Teraz po 7 latach kiedy się wyprowadziłem, jestem samodzielny, mam mieszkanie, pracę, przyjaciół. Gdyby nie Bóg, nie wiem gdzie byłbym teraz. Szkoda tylko, że nie mogę jakoś wejść w relacje z żadną kobietą, żeby stworzyć trwały związek, i w przyszłości założyć rodzinę, tutaj jakby ktoś postawił potężny wielki mur nie do przebicia. Może to lata toksycznych relacji z matką zrobiły swoje. Kiedy odwiedzałem ojca poniżał mnie, że moje życie jest bez sensu bo jestem sam. chyba w tym wszystkim dalej brakuje mi dojrzałości, pewności siebie. Obecnie nie mam żalu do rodziców, kocham swoją matkę, odwiedzam ją co jakiś czas. Ona ma swoje życie, ja swoje. Wiem, że jeszcze dużo pracy przede mną w kwestii pewności siebie, akceptacji. Jednak jeśli Bóg z nami, to któż przeciwko nam :)
Odezwij się jak masz ochotę pogadać
Modlitwa uwolnienia wg 5 kluczy N. Lozano. W każdym mieście są Domy Milosierdzia. Droga do wolności.
To jak bym swoją historię słyszała. Rodzice już dawno nie żyją , ale smutek i pamięć mimo przebaczenia powraca wybaczeni
Boze jak bym słyszała o Sobie,Jezu dziękuję że Jesteś.
Proszę o uzdrowienie ran moich zadanych przez rodziców teścia i meza mojego 🙏🙏🙏🙏🙏
Rodzice mogą dawać dziecku tylko tyle miłości , ile sami otrzymali . Warto poznać historię rodziców .
Ja dostalam bardzo mało milosci....zato bardzo dużo zranień...Jestem mama 2 dzieci i z calych sil chce ich kochac najmocniej na swiecie pomimo ze rodzice dali mi okruchy bo malo dostali od swoich...idac tym tropem ja powinam powielac ten schemat. Jednak.z calych sil od 30 lat pracuję nad soba oby moje dzieci nie musialy tak cierpiec jak ja..
PRAWDA
Kompletna bzdura czyli ja nie będę dbać o swoje dziecko?bo Moi rodzice tak zrobili?...wiem,że kiedy będę miał dziecko to będzie moje oczko.
@@mirekapa8189 chodziło chyba o to że jak rodzice zachowują sie w dany sposób to dzieci mogą nieświadomie powielać zachowania rodziców, jak matka krzyczy i narzeka za błachostki to takie dziecko w przyszłości może zachowywać sie podobnie względem własnego dziecka
Oddać Bogu wszystkie zranienia . Oddać Bogu rodziców by uzdrowił ich serca. Wybaczyć mogę wtedy kiedy odda się rodziców i swoje rany Bogu .
Zgadzam się 👍
Wielkie dzięki za podjęcie tak ważnego tematu…
Najgorszą konsekwencją trudnego dzieciństwa jest emocjonalne więzienie, z którego nie sposób się wręcz wyrwać, bo go długo nie dostrzegamy. I nie chodzi tu o kwestię odcięcia się od członków rodziny z którymi wiążą nas trudne relacje a o uzdrowienie postrzegania nas samych. Trzeba uznać swój ból i cierpienie, ale nie trwać w nich, bo najwięcej miłości okażemy sobie i innym wstając z kolan i żyjąc najlepiej jak potrafimy. Dla mnie dużą trudnością do dziś jest uznanie swojego prawa do popełniania błędów. Automatycznie każę się za każdy błąd, ale uczę się zmieniać to błędne myślenie i dawać sobie prawo do pomyłek.
Niestety nasi rodzice byli wychowywani przez pokolenie powojenne. Ta makabryczna rana zadana naszemu narodowi wpłynęła na nich bardzo mocno i ich odczłowieczyła. Uważam że wielką szansę na uleczenie ma nasze pokolenie czyli ludzi urodzonych na przełomie 80 tych i dalej. Pokolenie naszych rodziców żyje pieniądzem i władza, znajomościami. Oni są i oprawcami ale i zarazem są ofiarami pokłosia wielkich zbrodni zadanych w czasie wojny. Oni odeszli od Boga, oni stali się pyszni i zaślepieni. Często słyszę takie historie o wysokich wymaganiach względem dzieci, że mają robić wielkie kariery, że mają być kimś bo za ich czasów oni nie mogli a obecnie to wszystko można. Ale te kariery ich dzieci to są dla ich kaprysu.. Długo można by pisać. To pokolenie jest pogubione ono ciągnie w dół kolejne.
Też tak to widzę... Nasze pokolenie (ludzi urodzonych w latach 80) musi przerwać ten traumatyczny krąg
@@mariastencel2294 dokładnie
Ma Pani sluszna racje! Dobrze opisala: sa ofiarami i sprawcami. Trzeba ten Modul postepowania przerwac. Pozdrawiam 🙂
Jesteśmy ofiarami ofiar
Nasi rodzice nie chcą się zmienić ,oni są przekonani o swojej wspaniałości a to dzięki kulturowemu praniu mózgów że rodzic to świętość, nawet jeśli jest patologicznym katem. Dużo do tego chorego stanu rzeczy przyczynił się Kościół, który wyniósł rodziców na piedestał a nigdy nie poruszał tematu szacunku rodziców do dzieci. I mamy tony kazań o tym jak dzieci zapominają o rodzicach,jak niewdzięczni nie odwiedzają itd ale zero kazań piętnujących wyrodnych rodziców .I to jest schemat na przestrzeni kilkudziesięciu lat,odkąd pamiętam. To nam wychodowało zadufanych w sobie,samolubnych,apodyktycznych,bezwględnych rodziców którzy niszczą życie swoim dzieciom. I nie ma tu wytłumaczenia że wojna ,to jest wina tych rodziców że nie chcą się opamiętać,nawet na łożu śmierci wierzą w swoją nieomylność,i całego kulturowo-religijnego podejścia. Niestety udawanie że rodzice są święci przez całe pokolenia doprowadziło do tego że wielu młodych ma problemy tak nawarstwione że nawet nie chce zakładać swoich rodzin. No ale nawet tu podnosi się klangor najmądrzejszych z najmądrzejszych że młode pokolenie nie chce mieć dzieci bo jest leniwe,i mówią to ci którzy narobili dzieci żeby mieć ręce do pracy i dodatkowy dochód w domostwie a na stare lata opiekę. Nawet tego nie widzą starsi że robili dzieci z samolubnych powodów a teraz pierwsi są do osądzania młodych. To jest szambo tak głębokie że to kazanie ledwo musnęło powierzchnię problemu.
Dziekuje Bogu ze trafiłam na księdza ❤️
Jezu, uzdrawiaj nas🙏Jezu zlituj sie. Jezu ufam Tobie❤️
Przebacz innym, nie dlatego że
potrzebują wybaczenia,ale dlatego
że Ty potrzebujesz spokoju
zdejmij ten worek z kamieniami
teraz to Ty decydujesz o sobie
To tacy rodzice są zazdrośni o swoje dzieci to chore…niech ci rodzice zajma sie swoim życiem a zostawia dorosłych w spokoju…
Z uwagą słuchałam świadectwa... i mimo że znam uczucia jakie są w nim opisane jednego mi brakuje... opisu miłości dziecka do rodziców, miłości ślepej i bezwarunkowej. Ogromna miłość do rodziców, którzy ranią jest przyczyną niewyobrażalnego rozdarcie i bólu duszy niekochanego dziecka. Ani słowa o zadumie, z czego może wynikać brak miłości w rodzinnym domu: niedojrzałość, alkohol, skupienie na karierze zawodowej itp. Jaka jest Pani miłość do swoich Rodziców? Tyle słów o swoim zranieniu, bólu, krzywdach, wyrzutach.. a nic o swojej miłości nieodwzajemnionej do "Matki i Ojca"...
Bóg zapłać Pozdrawiam❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
No właśnie. Kij przecież ma dwa końce.
A gdzie tu jest miejsce na miłość do rodziców, którzy nie dając miłości, nie mogli nauczyć tej miłości do siebie swoją córkę.... Skąd córka ma wykrzesać miłość do rodziców....
@@martag7561 Właśnie na tym polega ślepa, bezwarunkowa miłość. Wbrew wszelkiej logice dzieci kochają całym sercem swoich rodziców, którzy mogą bić, krzywdzić, porzucać, maltretować... a dziecko choćby było umieszczone w ośrodku wychowawczym tęskni, czeka i kocha. Gdy dorośnie musi stawić czoła swoim emocjom bo przecież zaczyna więcej widzieć, rozumieć, ale aby nazwać swoje uczucia (nienawiść, tęsknota, poczucie niesprawiedliwości itp.) musi przepracować traumę. Można byłoby zadać pytanie: Czy niekochane przez Rodziców dorosłe już dziecko jest w stanie kochać bezwarunkowo skoro nie nauczyło się tego w swoim rodzinnym domu? Uważam, że oczywiście może. Uzdrowienie z takich ran według mnie to nie tylko odcięcie kontaktów, ale świadomość schematów które mimowolnie są wyniesione z rodzinnego domu oraz nazwanie oraz pogodzenie się z uczuciami, emocjami kierowanymi w stronę Rodziców. W takich sytuacjach dobrym rozwiązaniem jest też udanie się do psychologa.
Tak, spalam się z miłości do Boga,a jakieś próby porozumienia się ,
proces uzdrowienia relacji jednak z rodzicami,
Tu też moja historia. Uciekliśmy z mężem i dziećmi. Teraz jest cudownie. Nie ma innej drogi jak ucieczka. Teraz jesteśmy wolni
Fizycznie? Tak. Emocjonalnie? Nie
Mnie matka nie kocha, cały czas krytykuje nie docenia wszystko co dla niej robię rodziny.Widzi tylko syna , który zresztą pije i jej dokucza. Nie rozumiem tego. Mnie dobrze się wiedzie, dopóki złośliwi zazdrośni '? ludzie szyków mi nie psują.
@@tomekborucki1120 Emocjonalnie można to przepracować z psychologiem oraz pomocą Boga.Naprawdę można wszystko zmienić,Jezus to wszystko widzi i czuje razem z Tobą.Trzeba mu to oddać i współpracować z Nim na drodze uzdrowienia.
Oprócz profesjonalnej psychoterapii DDA równie skuteczną formą jest praca na Programie 12 Kroków DDA.
Nigdy się nie ucieka, nie sztuką jest uciec tylko stawić czoła i nie pozwolić się poniżać zwłaszcza w rodzinie , ludzie coraz mniej ze sobą rozmawiają.
Bóg uzdrowił mnie poprzez zrozumienie, że sama jestem odpowiedzialna za swoje życie.
Zrozumiałam, że moi rodzice dali mi tyle ile mogli dać i nic więcej. Zrozumiałam ich życie,
to jakie mieli dzieciństwo. Żal mi, że nie wykorzystali potencjału, który mieli i modlę się o to
żebym sama nie odeszła mając poczucie zmarnowanego życia. Szczególnie po ich śmierci dociera
do mnie to ile miłości mi dali. Nie rozumiałam tego będąc młodsza.
Bóg zapłać☺️Potwierdzam słowa tej Pani,wszelkie rany zadane przez rodziców Jezus jest w stanie uzdrowić.Jest to współpraca z Bogiem,nie jest to łatwe i wymaga czasu.Ale warto dla poczucia wolności,radości i przede wszystkim poczucia miłości i akceptacji,których nie dali rodzice❤
Takich świadectw Nam potrzeba, bo jest wiele osób z podobnymi problemami, którzy szukają recepty na to jak sobie z tym ciężarem poradzić.
Doskonale się Księdza słucha.. Wykłady bardzo potrzebne i wspaniale uporządkowane. Bóg zapłać serdecznie księdzu. 🙏❤️🌿🌹
Bardzo dziękuję Czcigodny Kapłanie. Przeanalizuję,czy nie byłam podobna do mamy naszej bohaterki. Bóg zapłać.
BÓG ZAPŁAĆ🌸
To o mnie też😭 dziękuję🙏
Amen przebwczylam dziś mojej mamie wrescie ale mojemu Ojcu co nie żyje. Boże już sama nie wiem hyba też ale ,almmam szok Boże pomoz mi
Moi rodzice już nie żyją, więc nie mam co przecinać. To co zrobili ,przekreśliło całe moje życie,które było i jest nadal udręką. Więc za późno już na leczenie tych ran. Ja nie żyłam, wegetowałam z przetrąconym kregosłupem psychicznym. A wszystko ,z boku wyglądało niby normalnie....Także i to moje już życie w małżeństwie, Modliłam się dużo, nie znalazłam ukojenia i zrozumienia tego wszystkiego. Także modlę się za rodziców i staram się wytłumaczyć ich postępowanie. Jednak nic nie wróci mi życia.
Mam identycznie...dziekuję
@@dorotaromanowska2572 Jeśli masz jeszcze trochę życia przed sobą, lecz te zranienia, wszystko da się jeszcze odmienić.Powodzenia
Ksiądz zawsze ma kazanie które trafia prosto w serce i znowu wszystko wraca.
Mnie zostawiała moja mama miałam 3 lata , moja mama wybrała innego mężczyznę , powiedziałam mamie nie odchodź , mojej babci na te słowa pękło serce. Mój dziadek był bardzo zły. Mam straszny żal , bol i nienawiść do mamy że mnie zostawiła.
Bardzo brakowało mi madczynnej miłości, teraz o to proszę matkę boską.
Wychowała mnie babcia z dziadkiem i za to jestem im wdzięczna. Nikdy nie nawidzialam pisac życzeń na dzień ojca czy dzień matki. Żadne z rodziców nie pamiętało o mojich urodzinach. Mój ojciec jak mnie widział to się wstydził mnie na ulicy 😢 , taty wogole nie znałam. Mama , moja mama powiedziała że mi nie pomoże bo ona ma swojego męża , ona mnie teraz poucza jaka ona była dobra . Nie ma do tego prawa. Moja mama się wstydzi za córkę która ma jedyna. Która jest po szkole średniej , idzie dalej by mieć lepszą pracę. To jest dla mnie przykre.
Bóg zapłać 🙏💙🕊🌿
Dzis niedziela , wracamy do domu , ruch dosc spory , niebo piekne , wypogodzilo sie , deszcz przestal padac , mowia , ze ida upaly do Polski ,trafilam przypadkiem , przeczytalam wszystkie komentarze ,ta konferencja to tez moja historia , to moje minione juz dziecinstwo , to moje zagubienie , to moj wstyd, czasem chcialam byc niewidzialna , Ojciec nie byl , czuly , Matka pogubiona ,tez z bagazem zlych doswiadczen , przelewa zlosc , niekochanie , na malutka , nic nie rozumiejaca dziewczynke . Nawet jak mnie kapie , targa mnie za wlosy , krzyczy , szarpie , nie przytula , nie mowi dziecku , kocham cie ......nic tylko pustka w sercu , Ojciec psychopata , nie sposob opisac strach , gdy go widzialam , truchlalam ze strachu , nie wibieralam sobie rodziny , nie wybieralam...... czasem mysle po co takim ludziom , dzieci ????????????????????? lepiej dla mnie , gdybym byla nicoscia ....,.,,,.,,, dziecko skrzywdzone przez rodzicow , to taki balonik , bez powietrza ♥️♥️♥️❤️♥️❤️❤️❤️❤️
Któż Jak Bóg🙏🏼
Super polecam wszystkim kazania i nauczanie ks. Kostrzewy . Piszę komentarz 2 raz i nie wiem czemu się nie pojawia .🤷🏼♀️
JEZU UFAM TOBIE🥰🥰💗💗🙏🏼🙏🏼
Ja tak mam - to poczucie bycia niechcianym, poczucie, że ciągle ktoś mnie chce zranić. Dlatego wciąż jestem samotny i jakby niezdolny do relacji, do związku. Uciekłem nawet przed zbliżającym się małżeństwem, bo bałem się, że nie dam rady znieść potencjalnych trudnych chwil. Szczególnie kłótni, krytyki, odrzucenia.
Przykre co Pan pisze,jakbym czytała o pewnym mężczyźnie któremu chcę pomóc,ale widzę że on tak boi się odrzucenia mimo że jest strasznie samotny.Jezus jest najlepszym lekarzem,może pomóc wszystko zmienić.Proszę mu tylko pozwolić i dać się prowadzić😊
Myślałeś o terapii?
Może warto wybrać się na miting Wspólnoty DDA/DDD i posłuchać wypowiedzi innych osób z podobnymi problemami.
Boże dziękuję to świadectwo ,to tak jakbym o sobie słuchała,moja mama podcina mi skrzydła,krytykuje,powuedziala nawet ,ze jestem nikim,a ja tak wiele w życiu bym mogła osiągnąć,a nic nie osiągnęłam.
Może trzeba jej powiedzieć wprost że Cb to rani,mamy kochać i szanować rodziców.Ale nie musimy znosić zniewag i braku szacunku.
Spróbuj skorzystać z profesjonalnej psychoterapii DDA lub przyjdź na miting Wspólnoty DDA/DDD.
Bez Boga ani do proga". Tak! Trzeba uciekać się do BOGA i pod opiekę Maryi, tam jest MOC. Amen.
Tez tak mialam. Kazdego dnia przemoc slowna i ostatecznie dla rodzicow jestem nikim. Ani wyksztalcenia ani pieniedzy.
Teściowa ci tak powiedziała mama nigdy by ci tego nie powiedziała uciekłaś od bandziora i masz spokoj
JAK bym słuchała o własnym życiu tylko bardziej poranionym.Ale w tym wszystkim zyskałam skarb Pana Boga.On jest w moim życiu, codziennie. Złapał mnie za rękę,a ja proszę ,żeby nie puszczał.
Tez tak to odczuwam. A, poranienia sa ogromne. Z Bogiem jest zdecydowanie latwiej.
Jedną z ról wyniesionych z dysfunkcyjnej rodziny w dorosłe jest rola dziecka bohatera. Dorosły człowiek, który w dzieciństwie był dzieckiem bohaterem myśli, że sam sobie poradzi z problemami, boi się skorzystać z pomocy psychoterapeuty lub pójść na miting DDA/DDD.
Ja zrodzona zięcia już nigdy nie usiądę do stołu bo bardzo strzywdzili moje wnuki i córkę
Dzięki księże Sławku za nagranie tego tak ważnego tematu 🙏
Jezu ufam Tobie 🙏❤️
Niech bedzie pochwalony Jezus Chrystus prosze KS bardzo pomocna refleksja , to jest bardzo trudne I rowniez trudne do uwiezenia , no a jesli chodzi o czwarte przykazanie sa dwie czesci jakby to tak okreslic noi jesli dziecko widzi cos takiego spotkalo jest bardzo trudne I przykre wiele osob jest takich, ja rowniez zadawalam sobie pytanie I tak modlac sie medytowalam noi teraz ta refleksja, trudne do zrozumienia czy rodzice tego nie widza czy jakto mozliwe , Bog zaplac KS, za ta refleksja cudowna, Niech bedzie pochwalony Jezus Chrystus , Bog zaplac, Z Bogiem
Serdeczne BÓG ZAPŁAĆ
💥💥💥💖💥💥💥
Bóg zapłać 💐🙏
Ciekawa konferencja. Jak zawsze. Udało mi się porozmawiać z księdzem przez tel. I naprawdę bardzo mi to pomogło
Bóg zapłać za ten temat 🙏
Jeszcze w życiu wszystkiego nie zrobiłaś masz dla kogo żyć to miłość z wzajemnoscia
Bóg zapłać 🙏 ja ciągle noszę rany zadane przez mamę.
Gdy byłaś blisko mamy zawsze skorzystałam ateraz tracisz miałaś wsparcie a oni cię odizolowali od najbliższych wyprali ci mózg zmienili torzsamosc
Rany zadane przez teściowa corki
Jak zawsze mądrze i trafnie!!!!
To co ksiądz teraz czyta to bajka w porównaniu do piekła jakie zgotowali mi ludzie zwani rodzicami.Bedac w 2 kl szkoły podstawowe musiałam gotować i sprzątać.Poszlam o kolejki po konserwy,ojciec za włosy mnie wywlokl i lal kablem.Majac 18 lat musiałam przerwać technikum i iść do pracy,bo rodziły się kolejne dzieci.Bylo nas 6 -ro.Miedzy mną a najmłodszy bratem jst21 lat różnicy.Matka w wieku 41 lat pozwoliła sobie na komfort zwariowania.Wiec miałam na głowie moja pracę,chora matkę i 3 małego rodzeństwa.5,3,1,rok.Ojciec po krzakach leżał nachlany.Niech mi nikt nie mówi że Bóg jest i kocha ludzi,niech mi nikt nie mówi że do piekła pójdę,bo jak ono wygląda to wiem bo je przeszłam
Moje życie dorosłe?Spróbujcie tutaj opisać,może ktoś zgadnie.
Współczuję Ci❤️
@@joannap2707 Dziekuje,ale nie napisałam tego dla współczucia.Napisalam po to aby nikt nigdy nie kierował się litością dla rodziców bo oni jej nie mają dla swoich dzieci.
Ja również szczerze współczuję. Jaką musisz być silną i wartościową duszą aby Bóg przyzwolił byś niosła tak ciężkie doświadczenie ( mówi się że każdy dostaje tylko taki krzyż jaki potrafi udźwignąć). Więc można Cię tylko podziwiać za to że to wszystko zniosłaś i jesteś.
❤️
Bog kocha a wynagrodzi szczesciem wiecznosci taki krzyz nosil sam na tym swiecie.
Bóg zapłać za tą konferencje i za wszystkie inne każda uczy czegoś nowego i pięknego-Pięknego bo miłości do samego Boga🙏❤️Z Panem Bogiem🙏
Bóg zapłać za to niesamowicie ważne świadectwo i ja się tu odnalazłam. Dziękuję Pani z całego serca, za odwagę słowa, za przekazanie uczucia krzywdy i zerwania kontaktu z rodzicami.
SERDECZNE BÓG ZAPŁAĆ.
Bóg zapłać!!!
Niesamowita kobieta - autorka świadectwa. Dzìękuję Ci.
Chwala Panu, to prawda, inaczej nie byloby nas tak polegajacych na Panu Bogu. Mnie kiedys ksiadz na spowiedzi spytal czy jestem dzieckiem chcianym.
Polecam wszystkim Panstwu takze terapie z wewnetrznym dzieckiem. Pomaga🙏
Bóg zapłać za to świadectwo!
Jest wiele wspólnego z tym, co my z żoną przeżywaliśmy w relacjach z moimi rodzicami i niestety oni nadal nie odpuszczają... konsekwencje tego są druzgocące dla nas i naszych dzieci...
Przynajmniej macie siebie. Proszę dziękować Bogu za to, że żona nie traktuje Pana tak jak rodzice.
@@byciechronic Bóg zapłać za dobre słowo... proszę mi wierzyć, choć się wyprowadziliśmy 5 lat temu, nadal czujemy, jakby złorzeczenia przeciwko nam... ciężko nam finansowo, bo wzięliśmy kolejny kredyt, żeby się wyprowadzić itd. można by pisać godzinami...na szczęście oboje jesteśmy głęboko wierzący i tak jak Pani pisze, żona mnie kocha... ale to raczej maja mama zawsze miała "coś" do niej i nadal ma... dziękuję Bogu za miłość mojej żony! Bez tego było by tragicznie... mogę w czymś pomóc Pani?
Z Panem Bogiem i Mamą Przenajświętszą 🙏, najczulszą z mam
@@rafalemanski445 o pieniądze niech się Pan nie martwi. O to się już Bóg zatroszczy. Starajcie się z żoną o krolewlstwo Boże a reszta będzie Wam dana :)
@@byciechronic 🙏❤️ Bóg zapłać za dobre słowo...
🙏:)
Jezus żyje
Mam podobną sytuację , pozostała mi matka ,po śmierci ojca , tyrana despoty ,ktory ciągle przeklinał ,śmiał się , nie widział mnie nigdy w żadnej sytuacjo ,normalnej byłam jakbybmeblem , czasem tylko jak byłam padnięta ,wykończona praca pomaganiebmu w polu ufnymi oczami patrzac na niego czy może w końcu jest że mnie zadowolony spostrzegłam tylko nerwy bo widział tylko siebie swoje zmeczenie i często mówił że sam wszystko zrobił Ostatnio miała sytuację z sąsiadka tak bardzo chcę takich zwykłych relacji ze lgne do ludzi jak pszczoła do miodu ,dlatego jestem z tego powodu odpychana ,uznawana za narzucającą się ,i tak było porozmawiałam z sąsiadka dała mi kilka świeżych warzyw ze swojego ogródka a ja jej rukolę i tak z radością wymieniłam się z nią , na 2 lub 3 dzień zagradal coś sąsiad miałam go zignorować bo miał jakby takie za wesołe nastawienie ale wymieniłam 2 zdania i zmieniłam temat na pieska ,bardziej neutralny rozmowa zakończyła się szybko ,po czym sąsiadka następnego dnia bardzo na mnie obrażona nie odpowiedziała mi dzień dobry nawet nie skinęła głową tylko jak siadłam plecami do ogrodzenia obserwowała mnie. Zrobiło mi się przykro i nieprzyjemnie ,pomyślałam co ty sobie ( czyli ja )wyobrażasz , jesteś tylko problemem ,nie odzywaj się , z tobą jest coś nie tak . Nie wyjaśniałam tej sytuacji bo widziałam w sąsiadce wrozgsoc . Może źle ,ż,e nie zapytałam o co chodzi ale bałam się że zarzuci mi ,że " odzywałam się do jej męża " miałam to ciągle w głowie . Sytuacja ta spowodowała u mnie zniechęcenie ,ogromne rozczarowanie ,niechęć do ludzi i cierpienie ,że mnie źle odbierają ,że nigdzie nie dostaje odrobiny akceptacji. Chciałam się zniszczyć zniknać ,nie być problemem ,bo myślę sobie jak ja teraz będę wychodzić na podwórko pracować z radością w ogródku.Jak ktoś mnie tak nienawidzi . Powinnam się zasłonić drzewami ,zbudowac mur ,oczywiście w nie zrobię tego bo nie mam nawet pieniądzy ,ale moje myślenie poszło w tym kierunku . Przez długi czas nie utrzymywałam kontaktu z matką , niedawno jakaś sytuacja spowodował że poczułam ogromny ból w sercu i powiedziałam sobie jakim mój ojciec był draniem . Jakim ja byłam odrzuconym biednym dzieckiem które musialo zastępować ojcu żonę a matce męża ,często byłam między młotem a kowadłem odrzucana przez jednego z nich za to że przystaje z drugim ,oczywiście manipulowali mną to nie była miłość tylko opłacało im się tak mną manipulować gdyż może nie czuli opuszczenia
Jest mi tak ciężko dużo sytuacji w moim dorosłym życiu przymowina mite z dzieciństwa , czasem się buntuje , nie pozwalam na zranienia ,przez to nie wiele się odzywam do ludzi tylko nielicznym mogę coś powiedzieć, Dużo poglądów ,spraw mi narzucają , swoje myślenie , ideologię a ja mam jedną słuszna Boga i Maryję , Tylko czasem trudno mi żyć w t środowisku . Gdzie dużo ludzi pije alkohol , sieje intrygi ,rzuca przekleństwa ,to było na porządku dziennym w dzieciństwie ) Mażę o bezpieczeństwie ,spokoju i milosci
Pozdrawiam z Panem Bogiem
Bóg zapłać Szczęść Boże
Każdy ma jakieś zranienia. Dziękuję za trudne świadectwo.
♥️♥️♥️ księże Sławomirze dziękuję za tą katechezę.♥️♥️♥️
Bóg zapłać za to cenne dla mnie świadectwo.
Jakbym słuchała o sobie... dzięki księże 😇😊🙏🙏🙏 niech Bóg strzeże a Maryja prowadzi
Dzisiaj też się modlę
Dziękuję ☺️ to bliski mi temat...
Myślę że częstsze są rany zadawane przez ojców, ale głębsze zadane przez matki
Trafnie. Pierwszy raz tak na to spojrzałam, ale to stwierdzenie ma sens.
Nieprawda.
Mom ojciec wiele zlego mi wyswiadczyl ale wiekszy zal mam do matki!
Coś w tym jest,ale myślę że co człowiek to inna historia.
Wszystko co mnie z dzieciństwa prześladowało zawierzylam Maryji i Jezusowi prosząc o uzdrowienie i wybaczenie. Modlę się na Różańcu z Ks. Teodorem na TeoBankologii i przebaczyłam. Bóg zapłać KS. Kostrzewa za udostępnienie tego świadectwa, słucham Ks. bardzo chętnie 🙏❤️🙏
Bardzo podobna moja historja moja matka rostala sie z tata bo tak sobie zyczyla jej matka mnie odrzucila traktowala mnie jak smiecia ponizala mnie i moje dzieci meza odseperowalam sie od niej mialam wyrzuty sumienia ale moja rodzina odetchnela ze nie przychodzi babcia i nie ma awantur zlozyczeniia itp ale mimo wszystko kupuje jej jakies rzeczy podrzucam pod jej drzwi bo mi jej szkoda ze sama siedzi to przynajmniej sobie cos smacznego zje i ladna rzecz ubierze codziennie siedzi w kosciele i nie rozmie ska w niej tyle nienawisci i nie prawdziwych pretensji te rany zadawala jej jej matka i dokladnie robila ze mna i widocznie to wola Boga zeby wycwiczyc cierpliwosc i przebaczenie tak to rozumie
Dziękuję bardzo potrzebne
Bóg zapłać 🙏🏻
Jezu uzdrawiaj relację z moimi rodzicami twoją miłością
Bóg zapłać 🙏
Bardzo dziękuję za tę katechezę ,przewartościowałam swoje uczucia ,emocje i ból który nosiłam w sercu ,dotyczący nie tylko mnie ale przede wszystkim mojej córki . Łatwiej teraz będzie mi rozmawiać i uzasadniać nie tylko z córką ale i z innymi ludźmi , których Bóg postawi na mojej drodze.Bog zapłać .
To też o mnie, próbuje się modlić za nich jeszcze mi się nie udaje
Podobnie ... :( Byłam niewolnicą mojej matki do 50 lat życia i nie umiałam się wyzwolić.... Poprosiłam Jezusa by to uczynił choćby mnie to bardzo bolało, zresztą moje życie było jednym cierpieniem....I uczynił to, a teraz jestem otoczona Jego opieką i choć krzyż niosę dalej jest mi lżej i JESTEM SZCZĘŚLIWA!
Bardzo pieknie to Pani napisala. Tak jest! Bierzmy swe rany, cierpienia i podazajmy za naszym Panem , Jeszusem Chrystusem.
Bóg zapłać księdzu 💙
Ja wychowana zostałam przez zaburzoną matkę , która z różnych przyczyn ,nigdy nie podjęła leczenia Mogę to dzisiaj z perspektywy czasu określić, jako przejście przez piekło, chwiejność emocjonalna od nienawiści po nadopiekuńczość, poczucie bezpieczeństwa całkowicie zabrane ,żadnych zasad ,granic ,agresja słowna, przeklinanie mnie i siostry ,raniące słowa aż do głębi duszy ,moja mama z łatwością wypowiadała przeróżne słowa do mnie i siostry np. żałuję że cię urodziłam, były mocniejsze ,których nie chce pisać .
Przez lata , sądziłam ,że się podniosę ,że to schowam , że się odetnę od tego co było , nie rozumiałam ,że zostałam okaleczona w swych emocjach i uczuciach ,że zostałam skrzywiona.
Chrystus mi to pokazał i rozpoczął we mnie drogę uzdrowienia , która jest niezmiernie trudną drogą,co więcej , dziś myślę ,że do końca nigdy nie zostanę uzdrowiona ale Bóg mnie prowadzi, ja również miewam okresy ,kiedy przychodzi żal i poczucie niesprawiedliwości, jednak wiem ,że na tym właśnie żeruje szatan nie warto w to wchodzić walczę o przebaczenie wciąż się modlę o pomoc, bywa różnie ale jestem na drodze.
I los tak się potoczył ,że mama jest ze mną gdyż zmuszona jestem zająć się nią po przejściu ciężkiego covida, czasem pytam Boga , dlaczego ,bo ja nie rozumiem.
Czy może ktoś wie jak się skontaktować z księdzem Sławkiem np. Adres e-mail?
Bóg zapłać i szczęść Boże 🙏🏻🥰
Bardzo potrzebne świadectwo. Dziękuje z serca
W punkt.Bog zapłać!
Wielki przekaz, 👍 wielkie ❤️