ประตูแดง (ฉบับสมบูรณ์)

ในปี พ.ศ. 2412
คุกเก่ากลางกรุงเทพฯ
ตั้งตระหง่านอย่างเงียบงัน
ท่ามกลางหมอกที่เริ่มก่อตัวหนา
ในยามเย็นแสงตะวันจางๆ
สีส้มกำลังลับขอบฟ้า
ทอดเงายาวลงบนกำแพงคุก
ที่ปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์และฝุ่นละออง
ที่จับกรังอยู่ตามก้อนอิฐเก่า
ประตูแดงขนาดเล็กตั้งเด่นอยู่ทางด้านข้างของคุก
เป็นประตูเหล็กที่ขึ้นสนิม
มีรอยขูดขีดจากการใช้งานมาตลอดหลายทศวรรษ
เสียงของมันเมื่อเปิดหรือปิด
เหมือนเสียงคร่ำครวญของโลหะที่ทรุดโทรม
เสียงนี้เคยทำให้ผู้คุมและนักโทษ
ต่างรู้สึกหนาวสั่นไปถึงกระดูก
เพราะมันเป็นสัญญาณว่า
มีใครบางคนได้เสียชีวิต
และศพของเขาจะถูกนำออกจากคุกผ่านทางนี้
วันนี้ถึงคิวของมันแล้วสินะ
เสือแดง
เสียงผู้คุมคนหนึ่งพูดขึ้น
พลางมองไปที่ประตูแดงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ใช่
ถึงเวลาแล้ว
อีกคนพยักหน้า
เหมือนจะโล่งใจ
ที่ภาระอันหนักอึ้งนี้ใกล้จะจบลงเสียที
เสือแดง
เป็นที่เลื่องลือทั่วกรุงเทพ
ไม่ใช่แค่เพราะว่าเขาเป็นจอมโจรที่อันตราย
แต่เพราะพลังอาคมที่เล่าขานกัน
ว่าไม่มีใครฆ่าเขาได้
ไม่ว่าจะฟัน
แทง
หรือยิง
กระสุนทุกนัดที่เคยถูกยิงใส่เขา
กลับไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย
ทั่วทั้งคุกต่างรู้จักชื่อของเขา
ความทรงจำจากการประหารชีวิต
ครั้งก่อนยังคงค้างอยู่ในหัวของทุกคน
กระสุนปืนนับร้อยนัดถูกยิงใส่เขา
แต่เสือแดงเพียงแค่สลบลง
ด้วยอาการช้ำใน
ไม่มีบาดแผลใดๆ
ที่ร้ายแรงมากพอจะเอาชีวิตเขา
ในวันนี้
แม้จะเป็นครั้งที่3
ของการประหารเสือแดง
แต่ผู้คุมทุกคนต่างรู้สึกไม่สบายใจ
เพราะแม้จะมีการเตรียมการอย่างดี
มีกระสุนที่ผ่านการสวดคาถาจากพระสงฆ์ถึง7รูป
เพื่อทำลายอาคมของเขา
แต่ก็ยังไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าวิญญาณ
ของเขาจะยอมจากไปอย่างสงบหรือไม่
ลมเย็นเริ่มพัดผ่านช่องหน้าต่างเล็กๆ
ของห้องขัง
กลิ่นอับชื้นของคุก
ผสมกับกลิ่นเหม็นของเลือด
และเน่าเปื่อยของนักโทษประหารคนอื่นๆ
ที่เคยถูกฆ่าและนำออกไปทางประตูแดง
ขนลุกวะ
ไม่รู้วันนี้มันจะมีอะไรแปลกๆ
อีกไหม
ผู้คุมคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมขยับตัว
เหมือนพยายามสลัดความหนาวออกจากตัวเอง
ไม่รู้
แต่บอกตรงๆ
กูไม่อยากอยู่ดู
เพื่อนผู้คุมตอบ
พร้อมหันไปมองท้องฟ้าที่เริ่มมืดลง
มีเมฆดำก่อตัวอย่างรวดเร็ว
ดูเหมือนพายุจะมา
ในขณะเดียวกัน
เสือแดงนั่งอยู่ในห้องขัง
มือและเท้าถูกล่ามด้วยโซ่หนาหนัก
แต่ดวงตาของเขายังคงแฝงไปด้วยความท้าทาย
ริมฝีปากบางยิ้มเยาะเล็กน้อย
เหมือนกำลังขบขันกับสถานการณ์ที่เขาเผชิญ
พวกมึงคิดว่ากระสุนของพวกนั้น
จะฆ่ากูได้จริงเหรอ
เสียงทุ้มต่ำของเขาดังก้องในห้องขังอันแคบ
ที่มีเพียงเขาคนเดียว
เสียงฝีเท้าหนักๆ
ของผู้คุมดังขึ้นข้างนอกห้อง
โซ่เหล็กที่คล้องประตูถูกปลดลง
ประตูเหล็กเปิดออกพร้อมเสียงดังครืนอย่างเยือกเย็น
ถึงเวลาแล้ว
นอ ชอ แดง
ผู้คุมคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างเย็นชา
ถึงเวลาของใครกันแน่วะ
เสือแดงหัวเราะเบาๆ
แต่สายตาของเขายังคงจับจ้อง
ไปที่ผู้คุมอย่างไม่เกรงกลัว
การประหารในครั้งนี้ถูกเตรียมอย่างละเอียด
การประหารจะใช้กระสุน
ที่ผ่านการสวดจากพระสงฆ์7รูป
ติดต่อกัน9วัน
และมีการใช้ตาข่ายที่ปลุกเสก
เพื่อคลุมร่างของเสือแดงก่อนประหาร
เพื่อป้องกันไม่ให้วิญญาณหลบหนีออกจากร่างได้
พระสงฆ์ทั้ง7รูปนั่งประจำที่รอบพื้นที่ประหาร
ดวงตาจ้องลานประหารด้วยความเคร่งขรึม
เมื่อการประหารเริ่มขึ้น
เสียงปืนดังลั่น
ปัง
ปัง
ปัง
ท่ามกลางความเงียบงัน
กระสุนพุ่งตรงเข้าสู่ร่างของเสือแดงทันที
ทุกคนรอคอยผลลัพธ์ด้วยหัวใจที่เต้นระทึก
เงียบ.
ไม่มีเสียงร้อง
ไม่มีการขยับเขยื้อน.
ร่างของเสือแดงสั่นเล็กน้อย
สายตาของเขาเบิกโพลงค้าง
เลือดไหลลงสู่พื้นเป็นจำนวนมาก
และแววตาไร้ซึ่งชีวิต
ผู้คุมและพระสงฆ์หลายคนถอนหายใจ
ด้วยความโล่งอก
มันจบแล้ว.
ผู้คุมคนหนึ่งกระซิบ
แต่ทันใดนั้น
ลมเย็นๆ
พัดกระโชกผ่านสนามประหาร
ท้องฟ้าที่เคยมีแสงสุดท้ายของตะวันหายวับไป
กลายเป็นเมฆดำทึบ
ฝนเริ่มตกลงมาอย่างไม่คาดคิด
สายฟ้าแลบลงที่ขอบฟ้า
เหมือนเป็นสัญญาณบางอย่าง
พระสงฆ์ที่นั่งประจำตำแหน่ง
อยู่ถึงกับเกิดอาการหน้ามืด
หายใจไม่ทั่วท้อง
หนึ่งในพระล้มลงไปกับพื้น
ผู้คุมรีบเข้าไปพยุง
ไม่ค่อยดีแล้ว
ลุงสิง
สัปเหร่อประจำคุกกระซิบกับตัวเอง
ขณะที่ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างของเสือแดง
ที่ยังคงนอนแน่นิ่งอยู่
แต่บรรยากาศรอบๆ
กลับเต็มไปด้วยความอึดอัด
เหมือนมีบางสิ่งที่ยังไม่จบ
ลุงสิง
ทำไงต่อดี
ผู้คุมคนหนึ่งรีบเข้ามาถาม
ลุงสิง
หันไปมองรอบๆ
ด้วยความระมัดระวัง
มือขวาของเขาล้วงไปที่เอว
หยิบมีดหมอที่พกติดตัวขึ้นมา
เขาปักมีดหมอลงบนพื้นดินอย่างแรง
ก่อนจะสวดคาถาบางอย่างเสียงเบาๆ
ทันใดนั้นฝนที่กำลังตกหนัก
ก็หยุดลงทันที
ลุงสิงยิ้มมุมปากเหมือนรู้สึกพึงพอใจ
ในพลังของตัวเอง
แต่ลึกๆ
แล้วเขารู้ดี
เรื่องยังไม่จบเพียงแค่นี้
รีบเอาศพออกจากคุกซะ
ก่อนที่มันจะสายเกินไป
ลุงสิงพูดเบาๆ
แต่น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
บรรยากาศรอบๆ
คุกยังคงเงียบงัน
แต่ความรู้สึกของผู้คุมทุกคน
กลับยิ่งหนักอึ้งขึ้นไปอีก
การส่งศพของเสือแดงผ่านประตูแดง
อาจเป็นสิ่งที่ทุกคนคิดว่าจะจบสิ้น
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า
นี่อาจจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ของบางสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่า