วิธีปล่อยวาง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 17 มี.ค. 2567

พอเราเจริญวิปัสสนากรรมฐานมากๆ
เราก็จะเห็นข้อบกพร่องของกาย
มันบกพร่องคือมันไม่เที่ยง
มันถูกความทุกข์บีบคั้น
มันเป็นแค่วัตถุธาตุ
ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา จิตก็วาง
เห็นความจริงทางนามธรรมทั้งหลาย
ล้วนแต่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
ไม่อยู่ในอำนาจบังคับ ควบคุมไม่ได้
พอเห็นความจริง จิตก็วาง
เรื่องอะไรต้องไปดิ้นรนแสวงหาความสุขในโลกให้วุ่นวาย
ในเมื่อมันเป็นของที่ไม่ยั่งยืน
เรื่องอะไรจะต้องเกลียดความทุกข์มากมาย
ในเมื่อจริงๆ แล้วโลกนี้ก็มีแต่ทุกข์ ไม่มีอย่างอื่นหรอก
พอเราเดินปัญญาจริงๆ
จิตเราก็จะเป็นกลางต่อสุขและทุกข์ ต่อดีและชั่ว
สุดท้ายเราก็ปล่อยวาง
เห็นความไม่ได้สาระแก่นสารก็วาง
เพราะฉะนั้นการที่เราจะปล่อยวางรูปธรรมนามธรรมได้
เราต้องเดินวิปัสสนา
ดูไตรลักษณ์ของรูปธรรมของนามธรรม
ดูแล้วดูอีก ไม่ใช่คิดเอาเองว่ามันเป็นไตรลักษณ์
ต้องรู้สึกเอา ต้องดูจนซาบซึ้งถึงอกถึงใจ
ถึงจะปล่อยวางได้
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
17 มีนาคม 2567
อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ www.dhamma.com/detachment/
สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
4:27 ธรรมทั้งหลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
14:05 ต้องเห็นทุกข์เห็นโทษ ถึงจะวางได้
24:38 วีธีที่เราจะไม่ถือมั่นในธรรมทั้งหลาย
33:26 ถ้าใจเราเป็นกลางกับความสุขความทุกข์ใจวางได้
42:05 ว่างเพราะจิตพ้นจากความปรุงแต่ง
50:00 ช่วงส่งการบ้าน