Uwielbiam Iwaszkiewicza a Matka J...jest moją ulubioną pozycją. Jak wspominasz niesamowita historia i atmosfera. Opowiedziana już zapomnianym, staropolskim mięsistym i barwnym, dodającym skrzydeł fantazji, bardzo sugestywnym językiem. Dodaje definitywnie niczym sól smaku. Czytałam dwa razy i za każdym razem odkrywałam coś innego, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. "Wiszą mi" do przeczytania jego listy oraz BIO. Filipowicz...Szymborska zawsze mawiała, że to jemu się należał Nobel literacki :-) pięknie mówisz Aniu ehhhh ale się zrobiło sentymentalnie ;-) Pozdrawiam serdecznie "znad" końcówki ulatującego lata :-)
O trafnie Aniu to ujęłaś 👌 sól staropolska która wyostrza smak, jest on nie do podrobienia. Tylko trzeba szczególnego nastroju do tej literatury. Nie zawsze jest się gotowym na to.
Z opowiadaniami Filipowicza mi nie po drodze. Może kiedyś wrócę do tego zbioru, ale na pewno nie jest to TEN moment. A Iwaszkiewicz... no cóż... zawsze i wszędzie, i o każdej porze;) przypomniałam sobie opowiadania " Tatarak", "Dzień listopadowy" oraz "Kochankowie z Marony". Pozdrawiam;)
O! Przypomniałaś mi o Kochankach z Marony i o Tataraku, też je uwielbiam:-) i oczywiście zostały znakomicie zekranizowane, Iwaszkiewicz pisał sceny językiem tak plastycznym! Serdeczności
Genialny odcinek, brawo Aniu. Bardzo się cieszę zwłaszcza, że wspomniałaś o filmie Kawalerowicza. Filmowa Matka Joanna od Aniołów to jedno z arcydzieł polskiej kinematografii lat 60 i ogólnie w historii kina polskiego. Dodam, że nie tylko reżyseria, ale także zdjęcia Jerzego Wójcika to był krok milowy w filmie, porównywalne z najlepszymi tytułami kina europejskiego w tamtym czasie. Rzecz jasna pierwowzór literacki - doskonały. Pozdrawiam
W czasie studiów chodziłam na jakiś studencki DKF i było spotkanie z Wójcikiem. Miał ciekawy wykład, zapamiętałam że mówił o filmach Kurosawy, świetne to było 👍
Jak zwykle wspaniale opowiadasz i wszystko o czym mówisz chciałabym przeczytać. ale jednocześnie chcę być przede wszystkim w zgodzie ze swoimi czytelniczymi pragnieniami, więc się troszkę rozjeżdżamy. Ja obecnie jestem zaangażowana i zafascynowana polskimi debiutami takimi jak Wniebogłos Aleksandry Tarnowskiej czy Głodni Iwony Bassy. Moją wielką chęcią jest też przeczytanie jak największej ilości książek nominowanych do Nike. Już parę za mną, ale Łakome Małgorzaty Lebdy są niezwykłe. Przepraszam, że o innych książkach, ale tylko się lekko tłumaczę, że.... A te wszystkie, o których wspomniałam serdecznie Ci polecam❤❤
Coś trzeba wybrać, a z krótką formą akurat realizuję plan i dzięki temu, że się go trzymam to sięgam po te starocie. Iwaszkiewicz jest dla mnie ponadczasowy i chcę wszystko jego wyczytać i to kilka razy, bo to wspaniała twórczość. Ależ oczywiście że młodzi też mnie intrygują! Kilka miesięcy temu zachwyciła mnie Żarów, która mam wrażenie przeszła ciut niezauważona 😢 Łebda też jest na liście, jeszcze Górniak i "Dwie powieści w ruchu", a z debiutów, choć może niekoniecznie "młodych" to na pewno "Kundle" Groniec. Także jest tego trochę (a tu jeszcze nowy Twardoch, nowa Masłowska 🙈🙈🙈 kiedy?! kiedy?!). Plan krótkiej formy ma priorytet i dobrze się z tym czuję 👍 pozdrawiam
Opowiadania Iwaszkiewicza czytałam jeszcze w liceum, filmy widziałam również bardzo dawno. Jeszcze wtedy nie umiałam ich tak docenić, ale obrazy i emocje we mnie pozostały. Zwłaszcza "Matka Joanna od Aniołów" to arcydzieło. Może Twoje refleksje zmobilizują mnie, Aniu, do obejrzenia jej ponownie i do odkrycia ukrytych znaczeń oraz do zadania sobie pytań, których wcześniej sobie nie zadawałam. A Kornel Filipowicz nadal nieodkryty. Na wakacje miałam zabrać "Formikarium", ale w końcu czytałam książki z motywem morza. Zatem może w przyszłym roku coś sobie Filipowicza wybiorę? Cieszę się na wrażenia z literackiego Sopotu i mam nadzieję, że zaskoczysz jakimiś książkowymi inspiracjami. W domu posiadam ok. 2.000 nieprzeczytanych książek i mam świadomość, że ich nie zdążę przeczytać.... ale nowe (dla mnie nowe) stale się pojawiają i ciekawią. Pozdrawiam serdecznie.
Fajna audycja. Ja się muszę kiedyś przemóc i zasiąść do Iwaszkiewicza. Nie wiem dlaczego, ale mam wrażenie, że to są opowieści z nie-mojego świata. I wiem, że pewnie tak nie jest, ale ten pierwszy krok zawsze najtrudniejszy.
Dlaczego nie z Twojego? Na jakiej zasadzie....to takie romantyczno-nostalgiczne pisanie, ale bez uprawiania mitologii narodowej i bardzo pogłębione psychologicznie....Literacko to jest poziom światowy dla mnie....styl wybitny, choć na pewno już należący do przeszłości, czuć że jest to stare, ale nie przestarzałe czy nieczytelne jak dla mnie np. Szkarłatna Litera. Gdzieś bym go sytuowała między Konwickim, Myśliwskim, trochę Miłoszem ...a takich opowiadań jak "Matka Joanna od Aniołów" to nie da się porównać za bardzo z niczym, bo to podchodzi nawet pod lekką grozę. Polecam!
@@ZnalezionePrzeczytane Nie mówię o literackości. W swojej ograniczności składalem to jakoś z taką ziemiańsko-arystokratyczną wrażliwością, która mogłaby być dla mnie trudna do internalizacji. Trudno to opisać ale to coś na kształt przekonania, że są rzeczy, do których się nie dorasta, bo wymagają takiego genu, którego się nie nabywa, tylko który się ma. Ale niewykluczone, że kiedyś spróbuję!
Na szczęście nie tylko tandeta jest wydawana, dlatego cenię wydawnictwa które wydają rzeczy nowe i z mniejszych krajów albo przypominają dawnych twórców, polecam: PIW, Czytelnik, Karakter, ArtRage, wiele innych mniejszych. Wciąż mamy w czym wybierać. Filipowicz akurat miał niedawno swoje 5 minut przypomnienia, szkoda że głównie z powodu przyjaźni z Szymborską 🤷 Pozdrawiam
Wspaniały miesiąc krótkiej formy
Bardzo dziękuję :-) Cieszę się, że KF ma swoich entuzjastów! Zapraszam na kolejne miesiące do końca roku.
Uwielbiam Iwaszkiewicza a Matka J...jest moją ulubioną pozycją. Jak wspominasz niesamowita historia i atmosfera. Opowiedziana już zapomnianym, staropolskim mięsistym i barwnym, dodającym skrzydeł fantazji, bardzo sugestywnym językiem. Dodaje definitywnie niczym sól smaku. Czytałam dwa razy i za każdym razem odkrywałam coś innego, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. "Wiszą mi" do przeczytania jego listy oraz BIO. Filipowicz...Szymborska zawsze mawiała, że to jemu się należał Nobel literacki :-) pięknie mówisz Aniu ehhhh ale się zrobiło sentymentalnie ;-) Pozdrawiam serdecznie "znad" końcówki ulatującego lata :-)
O trafnie Aniu to ujęłaś 👌 sól staropolska która wyostrza smak, jest on nie do podrobienia. Tylko trzeba szczególnego nastroju do tej literatury. Nie zawsze jest się gotowym na to.
Pięknie :)
Dzień dobry 😊🙋
@@ZnalezionePrzeczytane a No dzień dobry. Chętnie bym jeszcze porozmawiała o książkach. Tylko, że od lat czytam już głównie branżowe :/
Z opowiadaniami Filipowicza mi nie po drodze. Może kiedyś wrócę do tego zbioru, ale na pewno nie jest to TEN moment. A Iwaszkiewicz... no cóż... zawsze i wszędzie, i o każdej porze;) przypomniałam sobie opowiadania " Tatarak", "Dzień listopadowy" oraz "Kochankowie z Marony". Pozdrawiam;)
O! Przypomniałaś mi o Kochankach z Marony i o Tataraku, też je uwielbiam:-) i oczywiście zostały znakomicie zekranizowane, Iwaszkiewicz pisał sceny językiem tak plastycznym! Serdeczności
Genialny odcinek, brawo Aniu. Bardzo się cieszę zwłaszcza, że wspomniałaś o filmie Kawalerowicza. Filmowa Matka Joanna od Aniołów to jedno z arcydzieł polskiej kinematografii lat 60 i ogólnie w historii kina polskiego. Dodam, że nie tylko reżyseria, ale także zdjęcia Jerzego Wójcika to był krok milowy w filmie, porównywalne z najlepszymi tytułami kina europejskiego w tamtym czasie. Rzecz jasna pierwowzór literacki - doskonały. Pozdrawiam
W czasie studiów chodziłam na jakiś studencki DKF i było spotkanie z Wójcikiem. Miał ciekawy wykład, zapamiętałam że mówił o filmach Kurosawy, świetne to było 👍
Jak zwykle wspaniale opowiadasz i wszystko o czym mówisz chciałabym przeczytać. ale jednocześnie chcę być przede wszystkim w zgodzie ze swoimi czytelniczymi pragnieniami, więc się troszkę rozjeżdżamy. Ja obecnie jestem zaangażowana i zafascynowana polskimi debiutami takimi jak Wniebogłos Aleksandry Tarnowskiej czy Głodni Iwony Bassy. Moją wielką chęcią jest też przeczytanie jak największej ilości książek nominowanych do Nike. Już parę za mną, ale Łakome Małgorzaty Lebdy są niezwykłe. Przepraszam, że o innych książkach, ale tylko się lekko tłumaczę, że....
A te wszystkie, o których wspomniałam serdecznie Ci polecam❤❤
Coś trzeba wybrać, a z krótką formą akurat realizuję plan i dzięki temu, że się go trzymam to sięgam po te starocie. Iwaszkiewicz jest dla mnie ponadczasowy i chcę wszystko jego wyczytać i to kilka razy, bo to wspaniała twórczość. Ależ oczywiście że młodzi też mnie intrygują! Kilka miesięcy temu zachwyciła mnie Żarów, która mam wrażenie przeszła ciut niezauważona 😢 Łebda też jest na liście, jeszcze Górniak i "Dwie powieści w ruchu", a z debiutów, choć może niekoniecznie "młodych" to na pewno "Kundle" Groniec. Także jest tego trochę (a tu jeszcze nowy Twardoch, nowa Masłowska 🙈🙈🙈 kiedy?! kiedy?!). Plan krótkiej formy ma priorytet i dobrze się z tym czuję 👍 pozdrawiam
@@ZnalezionePrzeczytane Doskonale Cię rozumiem. Pewnie gdzieś się "wstrzelimy" we wspólną lekturę. 😀
@@bozenas.6830pewnie nie jeden raz ❤
Opowiadania Iwaszkiewicza czytałam jeszcze w liceum, filmy widziałam również bardzo dawno. Jeszcze wtedy nie umiałam ich tak docenić, ale obrazy i emocje we mnie pozostały. Zwłaszcza "Matka Joanna od Aniołów" to arcydzieło. Może Twoje refleksje zmobilizują mnie, Aniu, do obejrzenia jej ponownie i do odkrycia ukrytych znaczeń oraz do zadania sobie pytań, których wcześniej sobie nie zadawałam.
A Kornel Filipowicz nadal nieodkryty. Na wakacje miałam zabrać "Formikarium", ale w końcu czytałam książki z motywem morza. Zatem może w przyszłym roku coś sobie Filipowicza wybiorę? Cieszę się na wrażenia z literackiego Sopotu i mam nadzieję, że zaskoczysz jakimiś książkowymi inspiracjami. W domu posiadam ok. 2.000 nieprzeczytanych książek i mam świadomość, że ich nie zdążę przeczytać.... ale nowe (dla mnie nowe) stale się pojawiają i ciekawią.
Pozdrawiam serdecznie.
Co do Filipowicza bardzo chciałam akurat te staaaaaaaare rzeczy, bo w nich szlifował swoją krótką formę. Uważam że to pisarz stworzony do niej.
Fajna audycja. Ja się muszę kiedyś przemóc i zasiąść do Iwaszkiewicza. Nie wiem dlaczego, ale mam wrażenie, że to są opowieści z nie-mojego świata. I wiem, że pewnie tak nie jest, ale ten pierwszy krok zawsze najtrudniejszy.
Dlaczego nie z Twojego? Na jakiej zasadzie....to takie romantyczno-nostalgiczne pisanie, ale bez uprawiania mitologii narodowej i bardzo pogłębione psychologicznie....Literacko to jest poziom światowy dla mnie....styl wybitny, choć na pewno już należący do przeszłości, czuć że jest to stare, ale nie przestarzałe czy nieczytelne jak dla mnie np. Szkarłatna Litera. Gdzieś bym go sytuowała między Konwickim, Myśliwskim, trochę Miłoszem ...a takich opowiadań jak "Matka Joanna od Aniołów" to nie da się porównać za bardzo z niczym, bo to podchodzi nawet pod lekką grozę. Polecam!
@@ZnalezionePrzeczytane Nie mówię o literackości. W swojej ograniczności składalem to jakoś z taką ziemiańsko-arystokratyczną wrażliwością, która mogłaby być dla mnie trudna do internalizacji. Trudno to opisać ale to coś na kształt przekonania, że są rzeczy, do których się nie dorasta, bo wymagają takiego genu, którego się nie nabywa, tylko który się ma. Ale niewykluczone, że kiedyś spróbuję!
Zal bardzo że wspaniali twórcy odchodzą w zapomnienie na rzecz tandety szumnie zwana twórczością artystyczna
Na szczęście nie tylko tandeta jest wydawana, dlatego cenię wydawnictwa które wydają rzeczy nowe i z mniejszych krajów albo przypominają dawnych twórców, polecam: PIW, Czytelnik, Karakter, ArtRage, wiele innych mniejszych. Wciąż mamy w czym wybierać. Filipowicz akurat miał niedawno swoje 5 minut przypomnienia, szkoda że głównie z powodu przyjaźni z Szymborską 🤷 Pozdrawiam