Ιωάννης Κλαδάκης, καταγωγή από Έμπωνα και Κρεμαστή Ρόδου. Ο πιο αναγμωρισμένος λυράρης των Δωδεκανήσων και της Ελλάδας. Ο διασώστης της δωδεκανησιακής παράδοσης, ο άνθρωπος που έκανε ολόκληρο βιβλίο με τραγούδια, πεισματικά και αμέτρητα στοιχεία της παράδοσης που ήταν έτοιμα να χαθούν στο χρόνο. Και όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε και συνέλλεξε όλο αυτό το υλικό με τα τραγούδια, τα ποιήματα, ακόμα και πεισματικά που έχουν ειπωθεί σε γλέντια και αμέτρητα στοιχεία του πολιτισμού της Ρόδου και των Δωδεκανήσων απάντησε: από τους γέρους και τις γριές. Είναι γεγονός λοιπόν, καθώς το επιβεβαιώνουν δεκάδες άνθρωποι που είναι ακόμα εν ζωή, πως ο Κλαδάκης από 20 χρονών και για περισσότερο από μια δεκαετία τριγυρνούσε τα χωριά της Ρόδου και μαγνητοφωνούσε τους ηλικιωμένους να του λένε οτιδήποτε μπορούσαν να θυμηθούν από τραγούδια και σκοπούς κυρίως και κατάφερε να συγκεντρώσει και να σώσει κυριολεκτικά ένα τόσο μεγάλο αρχείο όση είναι και η παράδοση ενός τόπου. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία, λαογράφος με ουσία και όχι εμπορικά δηθενιλίκια, ο συνδετικός κρίκος των 2 εποχών, ο άνθρωπος στον οποίο οποιοσδήποτε Ροδίτης και Δωδεκανήσιος σέβεται τον εαυτό του, την ταυτότητα και την παράδοσή του, θα έπρεπε να αποδίδει τις ευχαριστίες του γι αυτό το έργο. Ο πιο συμπαθής και ταπεινός άνθρωπος, οικογενειάρχης και το καλύτερο δοξάρι που ίσως να γνωρίσει ποτέ η ελληνική παραδοσιακή μουσική. Γιάννη Κλαδάκη σε ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις το έργο σου και να δημιουργήσεις συνεχιστές αυτού!
Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή καλλιτέχνες της παραδοσιακής μας μουσικής και της δωδεκανησιακής παράδοσης.Συνεχίζει το δρόμο της αείμνηστης Άννας Καραμπεσίνη. Οι δοξαριές του μας ταξιδεύουν στο Αιγαίο, στα δωδεκάνησα, στα βουνά και στις ακρογιαλιές της Ρόδου,συνδέουν το σήμερα με το χτες,το παρόν με το Βυζάντιο και την αρχαία Ελλάδα.Όσο υπάρχουν άνθρωποι που κοπιάζουν για την παράδοσή μας, η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Ιωάννης Κλαδάκης, καταγωγή από Έμπωνα και Κρεμαστή Ρόδου. Ο πιο αναγμωρισμένος λυράρης των Δωδεκανήσων και της Ελλάδας. Ο διασώστης της δωδεκανησιακής παράδοσης, ο άνθρωπος που έκανε ολόκληρο βιβλίο με τραγούδια, πεισματικά και αμέτρητα στοιχεία της παράδοσης που ήταν έτοιμα να χαθούν στο χρόνο. Και όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε και συνέλλεξε όλο αυτό το υλικό με τα τραγούδια, τα ποιήματα, ακόμα και πεισματικά που έχουν ειπωθεί σε γλέντια και αμέτρητα στοιχεία του πολιτισμού της Ρόδου και των Δωδεκανήσων απάντησε: από τους γέρους και τις γριές. Είναι γεγονός λοιπόν, καθώς το επιβεβαιώνουν δεκάδες άνθρωποι που είναι ακόμα εν ζωή, πως ο Κλαδάκης από 20 χρονών και για περισσότερο από μια δεκαετία τριγυρνούσε τα χωριά της Ρόδου και μαγνητοφωνούσε τους ηλικιωμένους να του λένε οτιδήποτε μπορούσαν να θυμηθούν από τραγούδια και σκοπούς κυρίως και κατάφερε να συγκεντρώσει και να σώσει κυριολεκτικά ένα τόσο μεγάλο αρχείο όση είναι και η παράδοση ενός τόπου. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία, λαογράφος με ουσία και όχι εμπορικά δηθενιλίκια, ο συνδετικός κρίκος των 2 εποχών, ο άνθρωπος στον οποίο οποιοσδήποτε Ροδίτης και Δωδεκανήσιος σέβεται τον εαυτό του, την ταυτότητα και την παράδοσή του, θα έπρεπε να αποδίδει τις ευχαριστίες του γι αυτό το έργο. Ο πιο συμπαθής και ταπεινός άνθρωπος, οικογενειάρχης και το καλύτερο δοξάρι που ίσως να γνωρίσει ποτέ η ελληνική παραδοσιακή μουσική. Γιάννη Κλαδάκη σε ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις το έργο σου και να δημιουργήσεις συνεχιστές αυτού!
Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή καλλιτέχνες της παραδοσιακής μας μουσικής και της δωδεκανησιακής παράδοσης.Συνεχίζει το δρόμο της αείμνηστης Άννας Καραμπεσίνη. Οι δοξαριές του μας ταξιδεύουν στο Αιγαίο, στα δωδεκάνησα, στα βουνά και στις ακρογιαλιές της Ρόδου,συνδέουν το σήμερα με το χτες,το παρόν με το Βυζάντιο και την αρχαία Ελλάδα.Όσο υπάρχουν άνθρωποι που κοπιάζουν για την παράδοσή μας, η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Τελειο!!!
ΚΟΜΜΑΤΑΡΑΑ!
Μπράβο Κλαδακη!Συγκινούμαι!
Αναγνωρίζω την προφορά της Ρόδου!