Δημοκρατία Κέκληται: Νέα Βουλή (Β' Μέρος)

Το Μέγαρο κτίστηκε αρχικά ως παλάτι του πρώτου Βασιλιά των Ελλήνων Όθωνα και χρησι­μοποιήθηκε ως έδρα του μέχρι την έξωσή του το 1862 και στη συνέχεια του Γεωργίου Α΄, μέχρι το 1909. Είχε προηγηθεί η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, όταν ο λαός της Αθήνας, δυσαρεστημένος από την απόλυτη μοναρχία του Όθωνα, συγκεντρώθηκε έξω από το Παλάτι, απαιτώντας Σύνταγμα, γεγονός που έδωσε στην πλατεία το σημερινό της όνομα.
Μετά τη δολοφονία του Γεωργίου Α΄ το 1913, ο νέος βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ εγκαταστά­θηκε στην έως τότε κατοικία του, στο επί της Ηρώδου Αττικού «Μέγαρο του Διαδόχου», το ση­μερινό Προεδρικό Μέγαρο. Όμως η μεγάλη αλλαγή των Παλαιών Ανακτόρων κρίθηκε το 1929, με την προσωπική απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου να εγκατασταθεί εκεί η έδρα του Ελλη­νικού Κοινοβουλίου, ενώ στις 25 Μαρτίου 1932 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Λαζαρίδη.
Παρότι ο Βενιζέλος αποφάσισε τη μεταφορά της Βουλής, ο ίδιος δεν συμμετείχε ποτέ σε συ­νεδρίαση στους χώρους της. Αυτό γιατί το πρώτο κοινοβουλευτικό σώμα, που συνεδρίασε στη νέα Βουλή ήταν η Δ’ Εθνοσυνέλευση, στην οποία μετείχαν μόνο αντιβενιζελικοί, ενώ ο ίδιος δεν ήταν καν υποψήφιος στις εκλογές του 1936.