Een catastrofaal inferno

Het is een van de
bekendste zeeslagen uit de Nederlandse militaire geschiedenis: de Slag in de Javazee.
De laatste strohalm van de geallieerden om de Japanse opmars een halt toe te
roepen. Tevergeefs.
De zeeslag speelt een grote rol
in de nationale mythevorming van de Tweede Wereldoorlog. Hoe het kleine,
dappere Nederland het opneemt tegen grootmacht en slechterik Japan. David tegen
Goliath.
Een van de Nederlanders die de Slag in de
Javazee van heel dichtbij meemaakt in Johan Geneuglijk. In deze aflevering doet
hij zelf zijn verhaal.

[@gerbrandvisser]

Op de middelbare school hadden we in de jaren zestig een les over de slag in de Javazee. Onze geschiedenisleraar (mijnheer Spruijt) was een goede verteller. Hij noemde het signaal dat Schout bij Nacht Doorman gehesen zou hebben "Ik val aan, volg mij". Stak mijn vinger op. "Mijnheer, dat kan niet, want dat signaal bestaat niet". "Waarschijnlijk hees hij het vlagsignaal "Volg mij" om aan te geven dat de andere kruisers niet de "Exeter" moesten volgen die de linie uit liep omdat de ketels getroffen waren, maar zijn vlaggenschip." De consternatie in de klas was groot... veel klasgenoten wisten dat onze moeder wilde dat mijn broer en ik bij de marine gingen en dat ik er nogal wat vanaf wist, of meende te weten. Natuurlijk was ik een irritante wijsneus in die tijd. En dat ben ik blijkbaar nog: de podcast spreekt op 15:00 over 20 zware kanons (8 inch) aan de Japanse kant en 12 aan de geallieerde zijde. Maar volgens mij had de Houston 9 stuks kanonnen van 8 inch (drie in drie torens) en de Exeter 6 (twee in drie torens), vijftien dus in totaal.