Znakomity materiał. Obejrzałem z dużym zaciekawieniem. I ten kolejny stosik monet z nieprzebranego chyba zbioru... Gdybym to wcześniej obejrzał, to kto wie czy dziś nie byłbym bogatszy o jakiś denarek Hadriana z wczorajszej aukcji pewnego sporego DA 😉 A tak - tym razem Hadriana odpuściłem, za to udało się zdobyć skromną monetę jego niedoszłego następcy - L. Aeliusa. I z nim wiąże się moje pytanie. Czy są znane szczegóły i powód jego śmierci? Ja słyszałem o enigmatycznie brzmiącym krwotoku i nagłej śmierci niemal tuż przed jego wystąpieniem w senacie. Nie brzmi to jak naturalna przyczyna zgonu... Chyba że był chory na gruźlicę, co gdzieś obiło mi się o oczy. Czy źródła milczą na ten temat? Z postacią Lucjusza Aeliusa vel Cejoniusza Kommodusa pośrednio wiąże się też drugie moje pytanie - czy mennictwo poświęcone jego synowi - Lucjuszowi Werusowi, współrządzącemu z Markiem Aureliuszem, będzie też przedmiotem kolejnego odcinka? Liczę że tak. Swoją drogą to ciekawe jak Hadrian wybrał nie tylko swojego bezpośredniego następcę, ale także kolejnych po nim panujących i jak dobrze z tym trafił. Serdecznie pozdrawiam! PS: Dyskusja o brodach jest całkiem zabawna 😄
Drogi Panie, dziękuję za komentarz i pytania. Co do brody, cóż, borykamy się tu z niedostatkami polszczyzny, która (jak zresztą chyba wiele języków) nie wypracowała osobnego terminu na zarost, który de facto jest główni na szyi. Od Hadriana sprawa jest jasna. Lucjusza Cejoniusza Kommodusa Hadrian wskazał na następcę pomimo, "że ten często pluł krwią", jak zapewnia najbardziej tu wiarygodny Kasjusz Dion (69.17,1). Dlaczego? Otóż, jak sugeruje A. R. Birley ("Hadrian", przeł. R. Wiśniewski, Warszawa 2002, s. 424), schorowany następca miał być rozwiązaniem na kilka lat, ponieważ Hadrian już w 136 r. upatrzył sobie piętnastoletniego wówczas Marka Anniusza Werusa. Cesarz zwał go Verissimus (Najprawdziwszy) i miał być pod wielkim wrażeniem zalet młodzieńca. Proszę pamiętać, że młodego Marka, który przejdzie do historii pod zmienionym nazwiskiem Aureliusza, Hadrian przekazał jako następcę także Antoninusowi adoptowanemu po śmierci cezara Eliusza 1 stycznia 138 r. O Lucjuszu Cejoniuszu Kommodusie Młodszym, który po adopcji przez Piusa stał się Lucjuszem Eliuszem Aureliuszem Kommodusem, a w 161 r., po objęciu faktycznej władzy wraz z Markiem - Lucjuszem Aureliuszem Werusem, oczywiście w odcinku na temat mennictwa czasów Marka Aureliusza będę mówił. Znajdzie się też miejsce dla wszystkich wpływowych kobiet lat 138-180 n.e.: obydwu Faustyn i Lucylli. Z pewnością wzbogaci Pan jeszcze swój zbiór o odpowiednią monetę Hadriana. Monety niedoszłego cesarza Lucjusza Eliusza są z oczywistych względów rzadsze. Dobrze więc, że tego władcę już Pan ma. O Hadriana będzie pewnie łatwiej, czego Panu życzę. Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję za odpowiedzi. Czyli nasz niedoszły cesarz był zapewne chory na gruźlicę. Cieszę się że wszystkie wymienione postaci znajdą miejsce w kolejnym odcinku, choć obawiam się lekko o to, czy się tam pomieszczą 🙂 Lucylla sugeruje odrobinę, że nawet Kommodus może w nim na chwilę zagościć. Chyba że postać Lucylli i jej smutny los, rozciągnie Pan na dwa odcinki. Jakkolwiek będzie - czekam z niecierpliwością na dalszą opowieść. Warunek adopcji postawiony przez Hadriana kolejnemu cesarzowi - Antoninusowi Piusowi jest mi znany. Zadziwia mnie jednak trafność wyborów i faktyczne ziszczenie się planów i woli Hadriana, wiele lat po jego śmierci. Władza często deprawuje nawet ludzi skądinąd szlachetnych. Antoninus Pius jak widać nie darmo otrzymał swój przydomek.
@@Marcin..C Drogi Panie, antyczna historiografia nie była dla Hadriana tak łaskawa jak dla Trajana. Nie żył tak dobrze z senatem, wycofał się z podbojów poprzednika na Wschodzie. Jak jednak pisałem, ta druga decyzja przez współczesnych historyków oceniana jest już bardzo słusznie jako racjonalna. Uporządkował też i usprawnił rzymskie prawo, o czym się zapomina, zwracając uwagę na jego zainteresowania architekturą i poezją. Hadrian, choć nie był tak wybitnym wodzem jak Trajan, był od niego bardziej przewidującym przywódcą politycznym i administratorem. Zgadzam się, że mistrzowsko ułożył kwestię następstwa. Być może trochę pomogła mu w tym przedwczesna śmierć Lucjusza Eliusza, bo odpowiedzialny Antoninus był wszak cezarem drugiego wyboru (Pius to przydomek upamiętniający jego szacunek dla adopcyjnego ojca - Hadriana - i przeprowadzenie jego deifikacji po śmierci, ale też "pius" oznacza kogoś pełnego poczucia obowiązku, co też dobrze do tego cesarza pasuje). Pierwotnie chciałem, by odcinki "pocztowe" były szybką powtórką chronologii i głównych wydarzeń z poszczególnych panowań, ale ostatnio coraz bardziej się rozgaduję. O Lucylii powiem przy okazji panowania Marka Aureliusza z tej prostej przyczyny, że za Kommodusa nie wybijano już monet w jej imieniu. Pozdrawiam serdecznie!
Już kiedyś na ten temat gdzieś dyskutowałem. Kwestia, co nazwiemy brodą: zarost na podgardlu z wygoloną samą brodą i bez wąsów, czy pełną brodę z wąsami. Osobiście mam opory, by zarost Nerona z jego ostatnich lat rządów nazywać brodą. Pozdrawiam serdecznie!
@@bartoszawianowicz1753 tak nawet ze mną. Po pierwsze wąsy to nie broda po drugie kiedyś się już zgodziliśmy że Nero miał jednak brodę . Ale chyba że chodzi o clickbait czy nie wiem co .
@@TheMrXYY Drogi Panie, chyba zgodziłem się, by dalej tej "barberskiej" dyskusji nie ciągnąć. Zarost Nerona jest unikatowy wśród cesarzy rzymskich, natomiast Hadrian faktycznie rozpoczął modę na noszenie normalnych bród, zasłaniających także szczękę. Naprawdę bardzo nie chcę do tej dyskusji wracać. Pozdrawiam!
Dodam jeszcze, że nie stosuję żadnych zabiegów promujących moje filmy. Nagrywam w niedzielę, jeśli ktoś skomentuje, odpowiadam. W jakim stopniu przekłada się to na oglądalność, nie mam pojęcia. Zresztą poza dobrowolnymi wpłatami Patronów na patronite.pl żadnych profitów z mojej aktywności na YT i związanej z nią oglądalności nie mam. A zdania, że Hadrian rozpoczął modę na brody i jego broda świadczy i o filhellenizmie, i o zwrocie ku archaizmowi w literaturze rzymskiej, z całą stanowczością będę podtrzymywał. "Broda" Nerona była zbyt osobliwa, nie miała analogii we wcześniejszej ikonografii ani greckiej, ani rzymskiej, by doszukiwać się w niej jakiegokolwiek prekursorstwa mody, która nastąpiła od 117 i trwała aż do drugiej dekady IV w.
@@bartoszawianowicz1753 jednakże wyraźnie Pan prowokuje do dyskusji. Używając cudzysłowu w stosunku do brody Nero ale jednak co to było jak nie broda ? może osobliwa, może oryginalna ale jednak taką miał i ta broda ma prawo się czy czy 😀być jako broda identyfikowana. Też mi się nie chce nic piany o to. Pozdrawiam.
Znakomity materiał. Obejrzałem z dużym zaciekawieniem. I ten kolejny stosik monet z nieprzebranego chyba zbioru... Gdybym to wcześniej obejrzał, to kto wie czy dziś nie byłbym bogatszy o jakiś denarek Hadriana z wczorajszej aukcji pewnego sporego DA 😉 A tak - tym razem Hadriana odpuściłem, za to udało się zdobyć skromną monetę jego niedoszłego następcy - L. Aeliusa. I z nim wiąże się moje pytanie. Czy są znane szczegóły i powód jego śmierci? Ja słyszałem o enigmatycznie brzmiącym krwotoku i nagłej śmierci niemal tuż przed jego wystąpieniem w senacie. Nie brzmi to jak naturalna przyczyna zgonu... Chyba że był chory na gruźlicę, co gdzieś obiło mi się o oczy. Czy źródła milczą na ten temat?
Z postacią Lucjusza Aeliusa vel Cejoniusza Kommodusa pośrednio wiąże się też drugie moje pytanie - czy mennictwo poświęcone jego synowi - Lucjuszowi Werusowi, współrządzącemu z Markiem Aureliuszem, będzie też przedmiotem kolejnego odcinka? Liczę że tak. Swoją drogą to ciekawe jak Hadrian wybrał nie tylko swojego bezpośredniego następcę, ale także kolejnych po nim panujących i jak dobrze z tym trafił.
Serdecznie pozdrawiam!
PS: Dyskusja o brodach jest całkiem zabawna 😄
Drogi Panie, dziękuję za komentarz i pytania. Co do brody, cóż, borykamy się tu z niedostatkami polszczyzny, która (jak zresztą chyba wiele języków) nie wypracowała osobnego terminu na zarost, który de facto jest główni na szyi. Od Hadriana sprawa jest jasna. Lucjusza Cejoniusza Kommodusa Hadrian wskazał na następcę pomimo, "że ten często pluł krwią", jak zapewnia najbardziej tu wiarygodny Kasjusz Dion (69.17,1). Dlaczego? Otóż, jak sugeruje A. R. Birley ("Hadrian", przeł. R. Wiśniewski, Warszawa 2002, s. 424), schorowany następca miał być rozwiązaniem na kilka lat, ponieważ Hadrian już w 136 r. upatrzył sobie piętnastoletniego wówczas Marka Anniusza Werusa. Cesarz zwał go Verissimus (Najprawdziwszy) i miał być pod wielkim wrażeniem zalet młodzieńca. Proszę pamiętać, że młodego Marka, który przejdzie do historii pod zmienionym nazwiskiem Aureliusza, Hadrian przekazał jako następcę także Antoninusowi adoptowanemu po śmierci cezara Eliusza 1 stycznia 138 r. O Lucjuszu Cejoniuszu Kommodusie Młodszym, który po adopcji przez Piusa stał się Lucjuszem Eliuszem Aureliuszem Kommodusem, a w 161 r., po objęciu faktycznej władzy wraz z Markiem - Lucjuszem Aureliuszem Werusem, oczywiście w odcinku na temat mennictwa czasów Marka Aureliusza będę mówił. Znajdzie się też miejsce dla wszystkich wpływowych kobiet lat 138-180 n.e.: obydwu Faustyn i Lucylli.
Z pewnością wzbogaci Pan jeszcze swój zbiór o odpowiednią monetę Hadriana. Monety niedoszłego cesarza Lucjusza Eliusza są z oczywistych względów rzadsze. Dobrze więc, że tego władcę już Pan ma. O Hadriana będzie pewnie łatwiej, czego Panu życzę.
Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję za odpowiedzi. Czyli nasz niedoszły cesarz był zapewne chory na gruźlicę. Cieszę się że wszystkie wymienione postaci znajdą miejsce w kolejnym odcinku, choć obawiam się lekko o to, czy się tam pomieszczą 🙂 Lucylla sugeruje odrobinę, że nawet Kommodus może w nim na chwilę zagościć. Chyba że postać Lucylli i jej smutny los, rozciągnie Pan na dwa odcinki. Jakkolwiek będzie - czekam z niecierpliwością na dalszą opowieść.
Warunek adopcji postawiony przez Hadriana kolejnemu cesarzowi - Antoninusowi Piusowi jest mi znany. Zadziwia mnie jednak trafność wyborów i faktyczne ziszczenie się planów i woli Hadriana, wiele lat po jego śmierci. Władza często deprawuje nawet ludzi skądinąd szlachetnych. Antoninus Pius jak widać nie darmo otrzymał swój przydomek.
@@Marcin..C Drogi Panie, antyczna historiografia nie była dla Hadriana tak łaskawa jak dla Trajana. Nie żył tak dobrze z senatem, wycofał się z podbojów poprzednika na Wschodzie. Jak jednak pisałem, ta druga decyzja przez współczesnych historyków oceniana jest już bardzo słusznie jako racjonalna. Uporządkował też i usprawnił rzymskie prawo, o czym się zapomina, zwracając uwagę na jego zainteresowania architekturą i poezją. Hadrian, choć nie był tak wybitnym wodzem jak Trajan, był od niego bardziej przewidującym przywódcą politycznym i administratorem. Zgadzam się, że mistrzowsko ułożył kwestię następstwa. Być może trochę pomogła mu w tym przedwczesna śmierć Lucjusza Eliusza, bo odpowiedzialny Antoninus był wszak cezarem drugiego wyboru (Pius to przydomek upamiętniający jego szacunek dla adopcyjnego ojca - Hadriana - i przeprowadzenie jego deifikacji po śmierci, ale też "pius" oznacza kogoś pełnego poczucia obowiązku, co też dobrze do tego cesarza pasuje).
Pierwotnie chciałem, by odcinki "pocztowe" były szybką powtórką chronologii i głównych wydarzeń z poszczególnych panowań, ale ostatnio coraz bardziej się rozgaduję. O Lucylii powiem przy okazji panowania Marka Aureliusza z tej prostej przyczyny, że za Kommodusa nie wybijano już monet w jej imieniu.
Pozdrawiam serdecznie!
Pierwszy zapuścił jednakże Nero❤😊
Już kiedyś na ten temat gdzieś dyskutowałem. Kwestia, co nazwiemy brodą: zarost na podgardlu z wygoloną samą brodą i bez wąsów, czy pełną brodę z wąsami. Osobiście mam opory, by zarost Nerona z jego ostatnich lat rządów nazywać brodą. Pozdrawiam serdecznie!
@@bartoszawianowicz1753 tak nawet ze mną. Po pierwsze wąsy to nie broda po drugie kiedyś się już zgodziliśmy że Nero miał jednak brodę . Ale chyba że chodzi o clickbait czy nie wiem co .
@@TheMrXYY Drogi Panie, chyba zgodziłem się, by dalej tej "barberskiej" dyskusji nie ciągnąć. Zarost Nerona jest unikatowy wśród cesarzy rzymskich, natomiast Hadrian faktycznie rozpoczął modę na noszenie normalnych bród, zasłaniających także szczękę. Naprawdę bardzo nie chcę do tej dyskusji wracać. Pozdrawiam!
Dodam jeszcze, że nie stosuję żadnych zabiegów promujących moje filmy. Nagrywam w niedzielę, jeśli ktoś skomentuje, odpowiadam. W jakim stopniu przekłada się to na oglądalność, nie mam pojęcia. Zresztą poza dobrowolnymi wpłatami Patronów na patronite.pl żadnych profitów z mojej aktywności na YT i związanej z nią oglądalności nie mam. A zdania, że Hadrian rozpoczął modę na brody i jego broda świadczy i o filhellenizmie, i o zwrocie ku archaizmowi w literaturze rzymskiej, z całą stanowczością będę podtrzymywał. "Broda" Nerona była zbyt osobliwa, nie miała analogii we wcześniejszej ikonografii ani greckiej, ani rzymskiej, by doszukiwać się w niej jakiegokolwiek prekursorstwa mody, która nastąpiła od 117 i trwała aż do drugiej dekady IV w.
@@bartoszawianowicz1753 jednakże wyraźnie Pan prowokuje do dyskusji. Używając cudzysłowu w stosunku do brody Nero ale jednak co to było jak nie broda ? może osobliwa, może oryginalna ale jednak taką miał i ta broda ma prawo się czy czy 😀być jako broda identyfikowana. Też mi się nie chce nic piany o to. Pozdrawiam.