Grenzen aangeven - hoe geef je op een goede manier je grenzen aan? - ruimte innemen
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 4 ก.ค. 2024
- Waarom lukt het je niet om je grenzen aan te geven? Simpel. Omdat je je afhankelijk voelt. Ergens in je jeugd heb je een patroon aangeleerd waardoor je je afhankelijk voelt van de ander.
Dat kan in je relatie zijn, op je werk, in vriendschappen... in elke situatie kan het voorkomen.
Zodra je stop met jezelf afhankelijk te voelen, ga je je ook niet meer afhankelijk gedragen.
In deze video leer je hoe je je grenzen op een goede manier aan geeft, en leer je een manier om je minder afhankelijk te voelen van de ander, zodat je vanzelf je grenzen aan gaat geven.
Linkjes naar de andere video's:
Jouw geluk is niet afhankelijk van een ander: • Jouw geluk is NIET afh...
Ruimte innemen: • Ruimte innemen - leer ...
Samen naar een Vrij Leven?
Lees meer over onze trajecten: asermethode.nl/groei-naar-vri...
Gratis e-book 'Waarom je niet van je stress af komt': asermethode.nl/waarom-je-niet...
En volg ons op:
Instagram: / leervrijleven
Linkedin: / basvanpelt
TH-cam: / leervrijleven
Blog: asermethode.nl/blog
Podcast: open.spotify.com/show/3ydm2Zs...
Community: asermethode.nl/community
Inhoudsopgave:
0:00 Intro Hoe kun je je grenzen aangeven
0:44 Je voelt je afhankelijk
3:27 Dit houdt je tegen
5:59 Een simpele manier om grenzen aan te geven
8:08 Hoe verander je van binnenuit en neem vanzelf je meer ruimte in?
Dank u wel!!!
Heel herkenbaar allemaal voor mij.
Voel me ook vaak afhankelijk van anderen.
En ben ook erg bang om niet aardig gevonden te worden.
Daardoor heb ik jarenlang mezelf gemaskeerd.
Tegenwoordig probeer ik wel authentieker en eerlijker te zijn.
Heb hier nog wel winst in te behalen.
Ook qua zelfverzekerdheid etc.
Het mooie is dat hoe meer jij puur jezelf bent, hoe meer je mensen aan gaat trekken die bij je zijn om wie je echt bent. Dus dan hoef je je ook niet meer aan te passen.
Alleen in het begin heb je nog zoveel mensen om je heen die passen bij hoe je altijd je best gedaan hebt, dat zodra jij meer jezelf gaat zijn heel eenzaam kan voelen. Want die mensen passen daar niet bij en kunnen dat stuk van jou ook niet erkennen.
Mensen nemen mij maar zoals ik ben,ga mij niet meer in bochten wringen. Dan heb je volgens mij als je dat wel doet,niet met de mensen te maken die bij je horen. Ik laat ze achter dan. Geld ook voor banen enz. Het moet goed voelen,geen moeite hoeven doen , betreft omgang.Ik zeg niet eens nee, besteed mijn energie daar niet meer aan.Andersom ook als je de juiste dingen hebt gevonden trek je ook steeds mooiere energieen aan.Ik wil niet meer vechten. Mijn motto is wees jezelf,en zoek dingen en mensen die goed voelen dan zijn grenzen niet meer nodig dank hoor!❤
Prachtig!
Dank U wel Bas hier leer ik veel van !! 🙏
Dank je Bas
Ik ben bang om niet leuk gevonden te worden😢
Tegenwoordig kan ik wel aardig mijn grenzen aangeven omdat ik me wel happy voel met mezelf. Maar hoe geef je he grenzen aan als je je niet gelukkig en onzeker voelt. Want dat herken ik van eerder.
Je benoemt precies het punt waar de moeilijkheid ligt.
De oplossing ligt in het zorgen dat je je goed voelt.
Tijd nemen voor jezelf. Aandacht geven aan je gevoel, en langzaam steeds meer ruimte maken om je oude stukken los te laten.
Die laatste 4 vragen zijn daar ook heel goed bij. Die geven je ook ruimte en zorgen dat je minder onzeker voelt.
Heel interessant ... Mijn vriend BLIJFT maar steeds -ongewenst- grapjes maken over mijn heel klein teentje. Ondanks dat ik zo vaak al aangaf dit nuet fijn te vinden, stopt hij er niet mee. Ik raak hier zó gefrustreerd van en voel het dus aan dat mijn grens niet gerespecteerd wordt. Hoe ga ik hiermee om ?
Eigenlijk hetzelfde als met alle grenzen. Duidelijkheid geven. Heel duidelijk aangeven dat je dit echt niet meer wilt. En als hij het toch doet, niet weg lachen, niet bagatelliseren, maar aangeven dat er consequenties zijn.
En die consequenties ook uitvoeren.
Of dat nu is dat hij zelf zijn eten maar maakt, op de bank slaapt... wat dan ook.
Maar wel doorzetten.
Het interessante is, dat doorzetten doen we vaak niet. We zeggen het, maar puntje bij paaltje doen we het toch niet.
En daar zit een emotionele afhankelijkheid. Misschien is het dat we de harmonie willen bewaren, of dat we bang zijn iemand kwijt te raken... zolang je dat voelt zul je niet duidelijk genoeg zijn in het aangeven van je grenzen.
Dat is een duidelijk antwoord, dankjewel 🙏
Even had ik het contact verbroken hierdoor. Na bijna 3 maanden hebben we opnieuw contact en begint hij alweer op dezelfde manier. Ik voel de emotionele afhankelijkheid dus echt goed. Hier mag ik met om bij mezelf. En naar hem toe echt doorzetten in mijn 'nee, dit vind ik NIET meer fijn. Best een uitdaging voor mij. Maar kan hier alleen maar door groeien. Nogmaals dankjewel 😊