Dlaczego osoba, w której zakochaliśmy się, potem staje się swoim przeciwieństwem? Koluzja w związku
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 13 ต.ค. 2024
- Dlaczego cechy osoby, które nas zauroczyły i które w drugiej osobie pokochaliśmy, potem nas od niej odpychają, bo okazuje się, że stały się swoim przeciwieństwem?
Dlaczego cechy osoby, w których zakochaliśmy się, potem znikają, budząc nasze rozczarowanie i kryzys w związku? Dziś opowiem o tym, powołując się na bardzo ciekawą koncepcję tzw. koluzji w związku, Jurga Williego, psychiatry psychoanalityka, terapeutę psychodynamicznego, o której przeczytałam w książce „Związek dwojga. Psychoanaliza pary.” Otóż Will uważa, że żeby zrozumieć konflikt w parze, należy cofnąć się do momentu wyboru partnera...
📍SUBSKRYBUJ mój kanał: / nishkamovie
📍 instagram: / nishka_movie
Niestety zazwyczaj nie zakochujemy się w człowieku, tylko we własnych urojeniach dotyczących tej osoby.
Tak to bywa :) zwłaszcza że trudno podczas tej chemii miłości, upojenia tymże, zachować trzeźwość myślenia :)
@@NishkaMovie Wygląd też nie jest tu bez znaczenia.
Filmik jest sprzed dwóch lat, natomiast bardzo Ci za niego dziękuję... niewiele się słyszy w internecie o koluzjach w związkach. Myślę, że jest to bardzo istotny temat... przynajmniej z mojego punktu widzenia i aktualnej sytuacji związkowej. Pozdrawiam serdecznie ❤ a książka zainteresowała mnie, zamierzam ją kupić.
Zwróciłam uwagę na uśmiech, szczerość, otwartość, poczucie humoru, bycie bezpośrednim i trochę szalonym. Nadal to jest i nadal to cenię ❤️
Super, oby to trwało!!! ❤️
To teraz przydałby się poradnik jak takie zdrowe relacje zbudować aby żadna ze stron nie żerowała na drugiej. ☺️
Mnie pomogła psychoterapia :)
@@NishkaMovie Pracować nad sobą, nad własnym poczuciem wartości. To pomaga, żeby nie żerować na drugiej osobie.
Jestem w związku już 11 lat i zaczął się, jak byłam jeszcze w liceum. Moje podejście do związków było więc mocno niedojrzałe, zwłaszcza biorąc pod uwagę trudną sytuację w domu (ojciec alkohik). Najbardziej podobało mi się to, że mogłam być przy nim "sobą" i byłam za to lubiana. Dość otwarcie walczył z moimi kompleksami, a byłam mocno niedowartościowana. Jak odbudowałam swoją pewność siebie i nie potrzebowałam już niańczenia mieliśmy dość trudny okres pełen kłótni. Przeszliśmy przez to na szczęście. :)
Dzisiaj wiem, że najbardziej cenię sobie spokój, wzajemne wsparcie i przestrzeń do rozwoju, razem i osobno. :)
Ciesze się, że udało Ci się wyjść z niesprzyjających Ci schematów ❤️
W moim mężu spodobało mi się że jest taki poważny i dorosły bo ja też jestem poważna i dorosla. Po 5 wspólnych latach nadal cenie te cechy😊
Super, dwoje poważnych dorosłych ludzi :)
widzimy w tej osobie swoje wyobrażenia, nie wiedząc o tym//zawsze kończy się rozczarowaniem lub toxyczną wegetacją z przyzwyczajenia (czasem z przymusu) 🍒ps. Idealne związki w kinie..
Osobiście nie byłem w żadnym związku i ciężko mi powiedzieć kiedy nastąpi moment w którym to się zdarzy i się przełamie ale myślę że szukam w drugiej osobie właśnie zrozumienia, trochę szaleństwa, humoru , kreatywności , ciekawego spojrzenia na świat w barwach szarości, podobnych poglądów i zainteresowań 😁
Ja zakochałam się, bo pomimo moich chorób i niepełnosprawności, mój partner traktuje mnie normalnie, bez tej fałszywej litości i próby wyręczania, żeby poczuć się samemu lepiej. Od samego początku tak było. Do tego nawet w miejscu pełnym ludzi, ma oczy tylko dla mnie ;)
Spodobało mi się to że potrafił sprzeciwić się wszystkim i robić to na co ma ochotę. Nie patrzył na społeczeństwo i tym mi zaimponował.
Dziękuję za to nagranie. Pozwoliło mi nazwać i zrozumieć wiele rzeczy. Bardzo dobry i wazny material. Pozdrawiam.
Cieszę się!
@@NishkaMovie W moim mężu spodobaly mi się dojrzalosc, odpowiedzialnosc, stanowczosc, ogarniecie życiowe. No i juz wiem dlaczego ;) Ostatnio uswiadomilam sobie swoja własną niedojrzalosc i potrzebę bycia zaopiekowaną... zaczynam dostrzegac, ze z tym przesadzam... m.innymi ten filmik wyjaśnił mi to zjawisko. Jakie to wszystko pokręcone, a jednocześnie logiczne... muszę podrazyc ten temat. Pozdrawiam.
Przyciągnęła mnie dobroć i dbałość. Po wielu latach z prawdziwą przyjemnością mogę stwierdzić, że związek jest jedną z rzeczy, która udała mi się niemal idealnie. :) Mój mąż jest najbardziej troskliwą, zabawną i mądrą osobą jaką kiedykolwiek poznałam, do tego ma wielkie serce dla zwierząt i tak jak ja nie chce mieć dzieci. Oczywiście zdarzają nam się sprzeczki i słabsze chwile, ale w perspektywie życia są naprawdę błahe i każdorazowo je przepracowujemy. Dziękuję Ci za kolejny wartościowy filmik, każdy oglądam z zainteresowaniem, ale komentuję po raz pierwszy. Pozdrowienia!
Dziękuje i ciesze się! Pozdrowienia! ❤️
Pierwsze spojrzenie wystarczyło - oczy, które śmiały się razem z ustami, już mnie tym kupił, dodatkowo ton głosu, przyjemny, kojący, tak zostało to dzisiaj.
Sztuka kompromisu. Oboje z narzeczonym lubimy dawać - jak i brać. Ale dopiero po nieudam pierwszym małżeństwie nauczyłam się czym jest zdrowy i szczęśliwy związek.
akurat trafiłam na ten materiał w momencie zmiany w ostatnim modelu. nie jesteśmy razem od dwóch lat, chcąc zadbać o swoją przyjaźń w dłuższej perspektywie, ale w zależności od widzimisię tej drugiej osoby albo jest miło i "zespołowo" albo czuję się ośmieszona i poniżona, nic pomiędzy
Masz bardzo interesujący i intrygujący głos. Miło się słucha i merytorycznie i melodyjne :)
Dziękuję!
Przyciągnęło mnie poczucie, że go znam i po kilku miesiącach to on odkrył, skąd się znamy 😂 byliśmy razem na obozie jako dzieci xD przy okazji okazało się, że on też mijając mnie zastanawiał się, skąd mnie zna 😅
Dla mnie fascynujące i pożądane cechy u drugiej osoby to: empatia, stateczność, miłość do przyrody i nie tylko, a także entuzjazm, dystans do siebie i świata oraz bycie trochę "szaloną", w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Fascynuje mnie np. sposób bycia i mówienia Lindsey Doe. To osoba mega fajna, mega pozytywnie zakręcona. Przynajmniej taka jest na swoich nagraniach - jeśli taka jest również w życiu prywatnym, to bardzo chciałbym ją poznać osobiście i nawiązać z nią bliższą relację.
fTwoje pożądane cechy bardzo fajne:)
Kocham temat i koluzji i fiksacji. Przed laty długo tę książkę szukałam, bo była ciężko dostępna. Po latach udało mi się ją dostać w dodruku. Uświadomiłam sobie, że przed laty było mi blisko do innych koluzji niż teraz. Człowiek jednak psychicznie ewoluuje. 😂
O tak :) o to ciekawe ze kiedyś ta książka nie była łatwo dostępna! Podobno zresztą była światowym bestsellerem. Ta która mam teraz, jest nowowydana i autor nawet zaktualizował koluzje, dodając np koluzję wierności:zdrady :)
bardzo ciekawa koncepcja i daje do myślenia! Gdy teraz o tym myślę, to widzę, że rzeczywiście w moim chłopaku szukałam takiego bezpieczeństwa, ukojenia i myśl o tym, że zaopiekuje się mną, była MEGA... Na razie wciąż to trwa, ale jesteśmy dopiero 1,5 roku razem :)
Fajnie, że jesteście szczęśliwi i tego Wam życzę, ale warto przyjrzeć się sobie, bo partner jako rodzic to może się różnie skończyć :)) Lepiej gdy dorosły spotyka się z dorosłym :)
Nie potrafie podrywac, nie umiem pierwsza okazac zainteresowania druga osoba... nawet gdy ta osoba bardzo mi sie podoba. Czuje sie z tym zle.
Dziękuje za ten materiał, otworzył mi oczy i wiem już dlaczego mój zawiązek właśnie sie rozpada😅😖
Kiedy poznałam mojego męża nie zwróciłam na niego uwagi, gdyż byłam zakochana (a raczej wydawało mi się że jestem) w innym jego znajomym i bardzo autodestrukcyjne walczyłam o uczucie, którym tamten mężczyzna nie był w ogóle zainteresowany. Mój aktualny mąż był obok i zbierał mnie po każdym rozdzierającym moje serce epizodzie, dawał jasno do zrozumienia że gdyby był na miejscu tamtego człowieka czułby się szczęśliwy a wręcz zaszczycony. Myślę że to co mnie ostatecznie przyciągnęło było jednocześnie czymś co mnie niewyobrażalnie przerażało- że jest ktoś, kto mnie widzi od tej "najbrzydszej" strony, od strony porażek, poczucia beznadziejni, tych wszystkich rzeczy które normalnie chcemy ukryć, i że go to nie zniechęca. Myślę że przez pewien czas mogliśmy trwać w koluzji. Kiedy w końcu "pozwoliłam" mu się sobą zaopiekować był okres księżniczki na ziarnku grochu i wyręczania mnie w każdej jednej najdrobniejszej rzeczy. Ale nie generowało to kłótni między nami. W każdym razie po jakimś czasie uznałam, że choć ta opieka cudownie utula moje wewnętrzne dziecko, to mąż nie jest od kompensowania nieotrzymanie w dzieciństwie troski i zaczęliśmy zmieniać ten model
Świetny i wartościowy materiał. Dziękuję za niego 🥰
Na początku zwróciłam uwagę na... wygląd :D. Nikt wcześniej nie podobał mi się tak bardzo, jak mój obecny mąż. Później "sparowanie" zrobiło na mnie wrażenie (że słuchamy tego samego, to samo oglądamy, podobnie się nawet ubieraliśmy ;]). Następnie zaimponował mi poważniejszymi rzeczami, np. tym, że studiował i pracował jednocześnie, a wszystko co miał, kupował sobie sam i nikogo nie prosił o pomoc.
Uważam nas za szczęśliwy związek, a po 10 latach oboje jesteśmy innymi osobami niż na początku. Ja przestałam być leniwym, rozpieszczonym dzieckiem, on przestał wypruwać sobie żyły, żebyśmy mieli absolutnie wszystko. Wydaje mi się, że wystąpiły u nas wymienione przez Ciebie koluzje, ale udało nam się z nich wyjść (to możliwe?).
Pozdro! :D
Nie w każdym związku muszą być koluzje, więc może u Was nie było albo dzięki Waszej dojrzałości i samoświadomości udało Wam się je przepracować i z nich wydobyć
Nie, nie było w takim razie koluzji.
Dziękuję za materiał.
U nas konflikt trwa ja od poczatku bylam opiekunem ratownikiem... czulam sie potrzebna wazna... przyszly na swiat dzieci ,maz czul sie odtracony i mniej ważny... ja uznalam ze jestem przeciazona i chce ratowac ale siebie...a maz domaga sie opieki....koflikt trwa,a ja dk swojej poprzedniej roli ratowniczki nie chce wracac ,chce miec czas wkoncu dla siebie...
Niestety znam ten ból, dla mnie to ból gdy po raz kolejny nasza kłótnia wygląda dokładnie tak samo, ten sam schemat, ja próbuje wyrażać emocje, mój partner wscieka się i czuje się atakowanym, zostawia w milczeniu i "przeczekuje" burze, podczas gdy ja cierpię, odczuwam to jako totalną ignorancję i lekceważenie mnie.. za każdym razem ostatecznie ja inicjuje rozmowę bo nie wytrzymuje takiej sytuacji, ale i tak nie udaje nam sie do niczego dojsc, dodam że przyczyną tego domino zazwyczaj sa błahostki. Czy ktoś był w podobnej sytuacji i się z tym uporał? 80%czasu jestem w bardzo szczęśliwym związku ale te sytuacje wysysają z nas energię i myślę przez to o rozstaniu..
Myślę że warto powiedzieć partnerowi, że zauważyłaś to. Omówić co się wtedy dzieje. Znaleźć sposób, aby tego uniknąć. Jeżeli wystąpi ta kłótnia to przypomnieć ,że była o tym rozmowa.
Miałem podobnie w moim związku. Na tym etapie polecam terapię par. Takie konflikty występowały u nas głównie przez niezrozumienie drugiej strony i potrzebna jest osoba trzecia by pewne rzeczy naświetlić i wytłumaczyć. Nie można tego lekceważyć, bo takie rany zostają i wybuchną jeszcze gorzej w przyszłości. My jesteśmy aktualnie na jeszcze gorszym etapie, chyba zaniedbaliśmy poprzednie kwestie.
Co o tym sądzę? Rewelacyjny materiał. Dziękuję pani 💓🙏😍
Związek z 5 letnim stażem.
Gdy poznałam mojego partnera miałam wrażenie, że znalazłam nieistniejący ideał, dżentelmen starej daty, byłam pewna, że takich już nie.
Od 3 lat kłótnia wciąż o to samo-brak inicjatywy, zainteresowania drugą osobą, brak chęci przeżywania razem wspaniałych chwil, które będziemy mogli wspominać na starość.
I powoli tracę nadzieję na zmianę.
gdzie można kupić drugą część książki "Terapia pary" - Willi Jurg? Bardzo fajny kanał, często do niego wracam. Pozdrawiam
Uwielbiam ten kanał i sposób w jaki o tym opowiadasz :)
Opisałaś całe moje przeszłe 8-letnie małżeństwo.
Dobrze jest to teraz wiedzieć, szkoda, że tak późno.
Uwielbiam Twoje filmy. Pomogły mi po rozstaniu. A jestem facetem. Fajna tematyka. Pozdrawiam Nishka:)
Dziękuję za ten komentarz, wszystkiego dobrego! :)
@@NishkaMovie To ja dziękuję. Nie poddawaj się, bo robisz świetną robotę. Tobie i Twojej rodzinie życzę także wszystkiego najlepszego 😘❤
Wyraz twarzy, oczy, mimika to bylo pierwsze chwile I tak jest do dzisiaj:) to samo z piwem;) Potem glebokosc. Moja 2ga osoba to dla mnie kosmos. Wszechswiat, ktory chce zglabiac kazdego dnia. Zaden dzien zycia nie jest nudny z moim partnerem. Szybko sie tez okazalo, ze nadajemy na tych tamtych falach. Jak para zgranych skrzypiec. Komunikacja bez slow, I podobne myslenie. Praktycznie sie nie klocimy, co jest fantastyczne, no nie ma takiego szarpanina w zwiazku. Bardzo dbamy o siebie nawzajem.
Musze dodac,ze to moj pierwszy I jedny swiadomy zwiazek. Wczesniej poprostu nie doroslam do tego I sie wpakowywalam a rozne dziwne I czesto niemile akcje.
Moglabym pisac I pisac, ale powiem jeszcze tylko to. Ja jestem Enfp a moj partner Infj. A to jest najlepsza kombinacja osobowosci na swiecie!! A tak serio to dobrze wiedziec, jaka ma sie osobowosc I jaka ma 2ga polowka. To pomaga:) poszukajcie test 16 osobowosci. Paaaaaa
A czy jest możliwość, że istnieją osoby, które lubią być źle traktowane i kontrolowane, a osoby dla nich dobre i życzliwe traktują jako słabe i wzbudzające lekką pogardę?
tak, niestety są takie osoby. Wynikać to może z różnych spraw, np. tego, że taki miały wzór w domu, a znane jest bardziej "bezpieczne". Są tak bardzo nieprzyzwyczajone do tego, żeby ktoś je traktował dobrze i życzliwie, że aż wydaje im się to nudne i w żaden sposób niepociągające. Taka sytuacja jest oczywiście bardzo trudna, dlatego myśle, że warto jest przepracować to na psychoterapii....
Monika, to o czym piszesz to jest właśnie definicja większości kobiet. Podejrzewam, że to wynika z różnych wzorców z dzieciństwa.
@Karolina "kochałaś" go właśnie, za te emocje, to że poprzez swoje zachowanie niedostępności miał w Twoich oczach sporą wartość. Obecnego nie kochasz, żyjesz po prostu w przeświadczeniu, że tak powinnaś żyć, ułożony partner etc. Tak naprawdę to myślisz o swoim ex, fantazjujesz. To tylko potwierdza, że niektóre kobiety, min takie jak Ty, trzeba właśnie tak traktować, dawać emocje. Wiem, bo sam kiedyś robiłem podobnie. Myślę, że problemem takich kobiet są wzorce z dzieciństwa
Super film, Nishko! I Twoja energia- zaraźliwa! :)
Dziękuję! ❤️
Niestety ale to że później jesteśmy mniej zadowoleni wynika np z tego że facet nie robił pewnych rzeczy jak teraz potrafił być kulturalny a teraz codziennie przy każdej okazji beka albo co gorsza zapewnia nas że jest uczciwy wierny i kochający a później coś kręci i kłamie i to zaczyna być odrażające :/
wtedy warto postawić mu granicę i powiedzieć (najlepiej na spokojnie, bez emocji, bez agresji), że określone zachowania są dla nas nie do zaakceptowania.
@@NishkaMovie Ile razy? Do niektórych nie dociera, że mają jakieś wady lub robią komuś krzywdę swoim zachowaniem lub słowami. Przez kilkanaście lat kłócą się o to samo i nikt nie chce ustąpić. O terapii nie ma mowy, bo nikt nie będzie mu przecież mówił, jak żyć
@@bozka7084 to może czas się rozstać?
@@bozka7084 tyle razy, ile chcesz. Jak nie dociera, to możesz mówić i milion razy, ale co z tego, skoro nie dociera. Wydaje mi się, że w takiej sytuacji warto siebie postawić na pierwszym miejscu, zastanowić się nad swoimi potrzebami i zacząć je spełniać. Może się to niestety wiązać z rozstaniem.
@@marcik90 Tak właśnie zrobię...Dobra rada, dziękuję.
Bardzo ciekawy temat. A jakie są rozwiązania w przypadku tych 3 typów koluzji? Bo np. w trzecim typie jeśli jedna osoba uważa się za pępek świata, a druga notorycznie pomijana i walczy o szacunek to jak to rozwiązać? Zakładam, że żadna ze stron nie ustąpi, bo uważa za słuszne swoje postępowanie.
Pytanie: jesli narcyzm jest upadkiem czlowieka, a my tego człowieka kochamy, to rezygnujemy z tego człowieka, bo ma problem ze sobą? A może to my jesteśmy narcystyczni, twierdząc, że ten drugi jest taki zły narcyz, a ja taki dobry progresywista? Pytanie: ratujemy siebie nawzajem, czy pod płaszczykiem "odpowiedzialnej i dojrzałej psychologii" - "każdy pier.... każdego i nikt nikogo nie zna"?
Dziękuję Ci, Natalia, za kolejny ciekawy filmik :) Dla mnie jest to o tyle intrygujące, że w swoim związku znajduję bardzo zmienną dynamikę: identyfikuję przykłady okluzji, o których mówisz, ale w każdym z przykładów wiem, że zarówno ja, jak i mój partner jesteśmy jedną ze stron. Zmieniamy się w tych rolach w zależności od potrzeb i możliwości. Kiedy wkrada się za dużo takie okluzyjnej dynamiki dość szybko udaje nam się to odnaleźć, bo jakieś nasze potrzeby są sfrustrowane. A na co zwróciłam uwagę w moim partnerze, co sprawiło, że się w nim zakochałam? Wrażliwość, troskliwość, umiejętność okazania słabości, ale też bardzo dojrzałą i dorosłą postawę, ogólnie to jak wymieniałaś te przykładowe cechy na początku, nierzadko wykluczające się, to ja je znajduję w moim partnerze. :)
A wiec wszystko super, jest równowaga u Was!
Bardzo ciekawy film 😃
Ponoć babki podświadomie by wolały być z dzikim drwalem, niż z panem z teczką.. zazwyczaj jednak wybierają pana z teczką, potem nie mogą dojść do tego co jest nie tak. A tu zwykłe instynkty pierwotne.. Nie potrzebnie od małego człowieka próbują namawiać do bycia z kimś wykreowanym przez media, otoczenie itp.. U mnie nie było wybierania partnera, po prostu jak przyszedł to nastała pandemia i zakaz wychodzenia.. no i musiał zostać xD
Oglądam kanał od niedawna. Co stało się z tym wielkim mikrofonem? Radiowy głos wymaga sprzętu najwyższej jakości.
Moja uwagę przyciągnął spokoj partnera .Niestety w małżeństwie okazało się że spokój.sie ulotnił i jest nerwusem ...Może dlatego że pedant a ja znów lubie czysto itd ,ale bez przesady dom to nie muzeum 😉
U mnie było podobnie z tym złudnym spokojem 😀
@@NishkaMovie 🙂
bardzo przydatny materiał,
d z i e k u j e
Ciesze się, jeżeli mogłam pomóc ☺️
Ludzie dobrze udają. Człowiek jak sam nie wyzwoli się z konfliktu to partner go nie wyręczy z jego schmatów.
Tak to jest że jak dwie połówki jabłka obie cech mogą zaistnieć w każdym i jak jedno mówi bądź podległy to te malutkie też chcą .
Mam te książkę ale do tej pory brakowało motywacji do przeczytania ale teraz muszę to nadrobić
Nie podoba mi się to co dwa lata temu mi się podobało, jestem już kimś innym. Wcześniej podobało mi się to, że w ogóle mną się nie interesuje i w zasadzie mogę mieć kogo innego a on to będzie mieć w dupie za przeproszeniem. Obecnie mi to przeszkadza, ta nieokreśloność, brak w zasadzie zainteresowania, kiedyś myślałam że to relacja idealna. Ja robię co i z kim chce, on również. Nie podoba mi się bo to żadna relacja.
09:10 "ojejku, ale się podekscytowałam" xD
Może to dualistycznie podejście lub nie umiejętne rozumienie siebie, swoich potrzeb, pragnień.
Tak socjal wbił nam do głowy różne rzeczy więc oczekiwania są różne.
Rodzina, znajomi, przyjaciele i inne rzeczy.
Człowiek jest zmienny, ma zmienne emocje, zachowania.
Jeśli człowiek jest zmienny, to zdiagnozują u Ciebie borderline :-) Niestety nie jest pożądane mieć zmienne emocje, tym bardziej skrajne w krótkim odcinku czasu.
@@maamiss5561 wychodzę z innego założenia i nurtu. Fakt jak ktoś jest tak zmienny i dynamicznie się zmienia że tu się cieszy euforia, a zaraz się chce zabić to tak.
Jednocześnie kocha i nie na widzi kogoś. Dwie sprzeczności. Różne mechanizmy. 🤔🙂
A z jakiego nurtu wychodzisz?
@@maamiss5561 nurt gdzie poruszane są części osobowości psyche itp. Odgrywanie tak zwanych ról. Proszę nie mylić z chorobą - schizofrenią. Poprostu proszę sobie wyobrazić jak często odczuwa sie różne stany, w różnych miejscach, przy różnych osobach i można tym zarządzać.
Tam są również inne założenia czy nawet znam osoby certyfikowane. Byłem na sesji i tam jest łączenie kilku nurtow+ elementy szamanizmu- od samego początku jest odpalanie emocji i pracowanie nad nimi. Są tacy spece. To jest ciekawe doświadczyć czegoś takiego.
Odnalazłam w tym przyczynę rozpadu mojego ostatniego związku, dziękuję
Ciekawy filmik, tylko ten mikrofonik w ręce trochę rozprasza. :-)
czy taka koluzja moze funkcjonowac podczas relacji przyjaciel-przyjaciolka?
tak, koluzje mogą funkcjonować również w innych relacjach
Jesteśmy z mężem w kryzysowej fazie naszego związku. Od pewnego czasu zastanawiałam się co mnie w nim urzekło. Nie potrafiłam odpowiedzieć na to pytanie i nadal nie potrafię. Chyba była to jego opiekuńczość wobec mnie.
Obecnie każde jego zachowanie mnie irytuje. Kiedyś wychodziliśmy na miasto, na spacer po okolicy. A teraz najczęściej przychodzi do domu i idzie spać. Najgorsze jest to, że zamknął się w sobie, nie chcę rozmawiać i twierdzi, że zawsze taki był. Nie wiem co mam w tej sytuacji robić. 😟
@Karolina proponowałam mu kiedyś terapię, mówi że on nie ma problemu i to ja sobie wszystko wymyślam :(
Nie wiem jak mam mu pomóc.
Ja czasem się zastanawiałem, czy ta osoba staje się przeciwieństwem czy może po prostu sobą, tylko na początku grała kogoś innego?
Trykot (mają swój sklep w intern.) "to manufaktura rodzinna tworząca zgodnie z ideą slow fashion i recyklingu. Szyjemy torby, plecaki, gadżety, akcesoria ze starych worków, plandek i innych tkanin pamiętających lata 40-te i 50-te minionego wieku. Każdy nasz produkt jest unikatowy, szyty ręcznie z niepowtarzalnych, posiadających własną historię, dobranych jakościowo materiałów."
jeżeli ktoś się we mnie zakocha yo zacznę być miły ? pżerażające
Bardzo dużo w tym podprogowej kpiny. No cóż, a jeśli kobieta jest kobietą, bo mężczyzna jest mężczyzną i człowieczeństwo w pełni jest ich związkiem, więc bez tego jest niepełne - to jest to egzystencjalną sprawą przetrwania gatunku, czy taki pogląd to też wynik "koluzyjności"? Za dużo pewników, za malo pytań w ocenie zachowania ludzi sprowadza na manowce. Tak uważam. Kiedyś wróciłem do Domu i opowiedzialem Żonie o różnych znawcach cudzych Dusz. Tacy kowale cudzego losu trochę.
Jak kochasz to pomagasz i nie szufladkujesz. Gdybym tak robił, to dzięki ekspertom milion razy rozstał bym się z Żoną. Wdzięczność za pomoc przychodzi zazwyczaj niespodziewanie. Jak spontaniczny i rewelacyjny seks, gdy nie wiesz nawet będąc w pokoju, że za chwilę stanie się sceną romansu wszechczasów. Trzeba czasem tylko przestać się targować i odważyć się porozmawiac o wdzięczności, a nie trzaskać drzwiami i p..., że "Ty już taki nie jesteś jak kiedyś "
Ale jak wyjść z tych ról?
No to niestety jestem w tej trzeciej, już 30 lat
Szukają partnerów podobnych do rodziców...
Albo będących ich przeciwieństwem :)
Ja widzę bardzo dominującą trend w którym to mężczyzna jest progresywny, a kobieta regresywna. Poświęca całe życie swojemu partnerowi, szczególnie w młodości.
Progresywny to pomocnik a regresywny biorca
Bez oglądania odpowiem na to pytanie on był taki sam tylko my nie widziałyśmy tych wad bo byłyśmy ślepo zakochane....nie ma za co 🤗🤗
Money, money przyciągają jak magnez. 😂😂
Niedźwiedzka inspiruje, co?
Podcast Marty Niedzwieckiej jest super, to fakt :) Ale dzisiejszy temat mojego filmu to akurat koncepcja Jurga Williego :)
@@NishkaMovie ostatnio miała webinar na ten temat, hmmm, kilka lat studiów, własna praktyka psychologiczna a z koluzjami spotykam się po raz pierwszy po latach, bo nie siedzę w psychodynamicznej a tu Nishka mówi o koluzjach. Nie ładnie, poszukałabym inspiracji nieco dalej bo naprawdę nie wygląda to dobrze.
@@agnieszkamichalska3011 Nie kupowałam nigdy dostępu do webinarów Marty Niedźwieckiej (choć na pewno warto, bo są z pewnością ciekawe), więc nie miałam pojęcia, że poświęciła im ostatnio temat koluzji. Słuchałam tylko jej kilku podcastów "O zmierzchu". Widzisz, ja z kolei siedzę w tematyce psychodynamicznej i psychoanalitycznej od wielu lat. I na moim kanale pojawiło się już co najmniej kilka filmów z tej tematyki. Na długo zanim poznałam podcasty Marty Niedźwieckiej. ;) Jeżeli mówimy o tym, co nie wygląda dobrze, to to, że prowadząc praktykę psychologiczną, doszukujesz się ściągania tematów tylko dlatego, że Ty danego tematu nie znasz. ;)
Kazda córka szuka swojego ojca
Mów za siebie.
@@gosicaniedobrzyca Mówiłam o schemacie a nie o osobie. Sorry
@@paulinew8590 Pisząc "każda córka", piszesz o każdej osobie płci żeńskiej. Wielki kwantyfikator to wielki kwantyfikator.
@@gosicaniedobrzyca widzę że coś cię poruszyło emocjonalnie w tym temacie osobiście. Pewnie nie bez przyczyny coś się odezwało że może być prawdą. Inaczej byś nie pisała pod moim komentarzem. Tak to działa.
@@gosicaniedobrzyca Chyba nawet nie masz świadomości co piszesz i o co ci chodzi z tymi głupimi rymowankami.