Podcast 102. Nie wiem jak długo wytrzymam
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 30 ก.ย. 2024
- Rok 2017 dla pewnej rodziny z podkarpackiej wsi zaczął się bardzo ciężko. Z każdym upływającym miesiącem było tylko trudniej. Kulminacja nastąpiła w połowie roku 2017. Co zdarzyło się w noc z 2 na 3 lipca i dlaczego życie dotąd zgodnego, kochającego się małżeństwa wywróciło się do góry nogami?
Źródła:
docs.google.co...
Ta historia poruszyła we mnie najgłębiej skrywane emocje, bo jest podobna do historii mojej rodziny.Szwagierka opiekowała się swoim dzieckiem przez dwadzieścia lat.Dziecko od urodzenia chore,na początku chodzące lecz niemówiące, agresywne.Z czasem chłopiec zaczął tracić zdolność chodzenia, a od 16 do 20 roku życia -już tylko leżał bez kontaktu,pod respiratorem. ( liczne wylewy krwi do mózgu)Cała rodzina pomagała,jak tylko mogła,również sąsiedzi i koleżanki.Szwagierka była osobą z dużym poczuciem humoru i wszystkim wydawało się, że nic jej nie ruszy.Nawet lekarz zajmujący się dzieckiem,raz w roku zabierał go do szpitala,bo jak mówił-matka niech przez tydzień sobie odpocznie od opieki i choć trochę się zregeneruje.I tak przyszło najgorsze - mąż szwagierki wylądował w szpitalu z podejrzeniem raka,ona została sama z dzieckiem i najprawdopodobniej była przerażona,że nie da sobie rady z jednoczesną opieką nad dzieckiem i mężem. Kiedy mąż leżał w szpitalu, pewnej nocy otruła się lekami,a dziecko zmarło,bo w nocy nie było nikogo,kto odessałby jemu wydzielinę i chłopak się udusił.Miała dookoła siebie pomocną rodzinę, koleżanki oraz sąsiadki a jednak....W Polsce tak mało mówi się i robi dla osób, które są niepełnosprawne,lub opiekują się takimi osobami.Z reguły te osoby są pozbawione wsparcia lub uzyskują bardzo mało wsparcia ze strony państwa.Nawet kilkudniowe ,całkowite odciążenie opiekuna ,pomogłoby jemu w regeneracji sił.W teorii taka pomoc jest już możliwa,ale w praktyce trudno taką pomoc uzyskać.
Też jestem w podobnej sytuacji. Pomoc od państwa nie istnieje. Opieka społeczna otrzymuje środki unijne na projekty dla opiekunów ale marnotrawią je na jakieś bzdury np.asystent który przyjdzie na jedną godzinę. Chyba żeby kawę wypić. Na moją propozycję odciążenia opiekuna na tydzień i załatwienie opieki na cały tydzień wyśmiano mnie. Opiekuję się 15lat. Depresja i smutek.😓
No niestety. Mimo, że istnieją instrumenty pomocy ze strony państwa, bardzo trudno taką pomoc uzyskać. Walczyłam 3 lata o uruchomienie opieki wytchnieniowej w naszej gminie. Jednocześnie też walczyłam w sądzie o dowozy mojego niepełnosprawnego syna do szkoły, bo gmina, mimo ustawowego obowiązku, również przez 3 lata ich odmawiała. Nie pozwoliłam również gminie na likwidację Specjalistycznych Usług Opiekuńczych, bo były takie plany. I wiecie co? Wszystkie 3 sprawy wygrałam i w końcu otrzymałam odpowiednią pomoc. Nawet wysądziłam sobie od gminy zwrot kosztów za te 3 lata, przez które musiałam dowozić syna do szkoły samodzielnie. Ale to nie tak powinno wyglądać. Ta pomoc powinna być obligatoryjna!
Zajmuję się synem od 15 lat.
Pozdrawiam serdecznie i pamiętajcie -walczę nie tylko dla siebie i mojego syna, ale również i dla Was! Żeby taki standard opieki, jaki mój syn ma zapewniony teraz, był zagwarantowany wszystkim potrzebującym.
PS. Nie zakładałam nigdy żadnej zrzutki, korzystam jedynie z tego, co ustawodawcy zagwarantowali prawnie. Jestem na świadczeniu pielęgnacyjnym, zbieram 1% i... staram się nie zwariować. A jedynym oddechem jest dla mnie słuchanie podcastów.
Specjalistyczne Usługi Opiekuńcze są odpłatne, opieki wytchnieniowej jest 240 godzin rocznie. W naszej gminie nie ma ośrodka zapewniającego całodobową opiekę dla osób z taką niepełnosprawnością, jaką ma mój syn, dlatego opieka wytchnieniowa polega na tym, że wożę go do opiekunki w każdą niedzielę od 10.00 do 15.00. Tyle, żeby w spokoju obiad ugotować. Także różowo nie jest, zwłaszcza jak np.jestem chora, bo nie mogę się w spokoju np. 2-3 dni w łóżku wyleżeć. Ale i tak te godziny są dla mnie bardzo cenne.
Trzymajcie się, dziewczyny i nie dajcie się!
💪
Moja ciocia ma syna z porażeniem mózgowym. Ma on 45 lat. Jest roślinką. Nie chodzi, nie mówi. Nie mam pojęcia skąd ona czerpie siłę, bo sama jest koło siedemdziesiątki. Tylko ona się o niego troszczy. Nikt inny go nie nakarmi, nie przebierze tak jak ona. Nigdy nawet na chwilę nie oddała go do jakiegoś domu pomocy. W szpitalu to ona go myła i karmiła. Muszę wspomnieć, że większość nocy śpi ona po 2 może 3 godziny, a jak może to po troszku dosypia w dzień. I tak przez 45 lat, a mimo to, nie wyobraża sobie aby mogła go stracić. Jaka to musi być ogromna siła i miłość. Jednak myślę, że gdyby nie dała rady się już nim zajmować, nie oddałaby go nigdzie. Być może postąpiłaby tak samo jak Jan. Tak czy inaczej jej syn umarłby w ośrodku. A wcześniej cierpiałby z powodu odleżyn i tęsknoty.
@@ankanawrocka7776 Życie postawiło Ciebie przed bardzo trudnym i wyczerpującym zadaniem opieki nad osobą niesamodzielną.To zadanie wyczerpuje fizycznie, psychicznie oraz materialnie.Państwo,które przejawia tak wielką troskę o życie nienarodzonych, jednocześnie ma głęboko gdzieś życie tych, którzy żyją i cierpią.Do tego wszystkiego dorabiają ideologię martyrologicznej, szlachetnej matki cierpiącej ,podziwianej przez wszystkich za to swoje oddanie ( nie zrozum mnie źle- bo wszystkie osoby,które opiekują się niepełnosprawnymi- zasługują nie tylko na podziw, ale przede wszystkim na realne wsparcie).I nasz podziw dla tak oddanej matki ma im wystarczyć? Czy słowa pełne frazesów w jakikolwiek sposób poprawią sytuację zarówno w sferze psychicznej, jak i materialnej?Nawet dostęp do lekarzy specjalistów jest trudny.Tutaj potrzeba kompleksowej opieki i pomocy, a nie podziwu i wielkich słów.Nadchodzą święta, dlatego też ośmielam się życzyć Tobie, oraz wszystkim osobom, które opiekują się swoimi bliskimi, aby ziściło się marzenie o odpoczynku,o lepszej opiece medycznej i finansowej,niech wszystkie Twoje marzenia- te wypowiedziane, i te niewypowiedziane się spełnią.
Kobiety! Jesteście silne i dzielne. Podziwiam i kibicuje z całych sił. Joanna! Dziękuję ze robisz tak wiele i tak uparcie walczysz. Jestem wzruszona i dumna z Ciebie.
Opisane przez was historie sprawiły że popłynęła mi łza. Choćby nie wiem jak człowiek był silny i jak długo, nie można z góry zakładać że zawsze tak będzie. Opieka nad osobą całkowicie zależną od osób trzecich to niewyobrażalne poświęcenie i trzeba do tego nie tylko sił ale też wytrwałości. A to jest niekiedy trudne i zdecydować może impuls jak w przypadku Jana.
Trzymajcie się, wysyłam dużo miłości 💚
Wyrok sadu niesprawiedliwy... Jakos nasze chore panstwo nie pomaga w tak dramatycznych sytuacjach, ale kary za wlasna nieudolnosc wymierza...
To nie państwo wydało taki wyrok, tylko sędzia bez empatii.
Sama opiekowałam się bardzo chorym męzem (otępienie czołowo-skroniowe) był nieporadny jak małe dziecko. Skorzystałam z opieki wytchnieniowej i oddałam męza na dwa tygodnie do ośrodka opieki bo sama na drugi dzień udałam sie do szpitala na zabieg (bolesny)!!!!. Po dwóch tygodniach pobytu w tym ośrodku mąż zmarł nie wróciwszy już do domu.
A zmarł na skutek wstrząsu co spowodował lęk i strach gdyż czuł się bezpiecznie tylko w domu i pod moją opieka. Mija miesiąc od jego śmierci. Rozumiem Pana Jana że miał już dość. Sama wiem co to znaczy opiekować się osobą z chorobą neurogradacyjną.
Nie wiem co powiedzieć. Tak mi przykro z powodu Twojej straty. Jeśli mogę jakkolwiek pomóc, wesprzeć to to zrobię, wystarczy do mnie napisać.
To samo chciałem napisać. Jestem rehabilitantem i na każdym kroku spotykam się z brakiem pomocy ludziom w trudnej sytuacji. Dopóki jesteś sprawny, pracujesz, płacisz podatki i ZUS, jesteś państwu potrzebny. Ale jak tylko coś się tobie stanie, to możesz liczyć tylko na siebie lub pomoc najbliższych.
To jedna z najbardziej smutnych historii, jakiej słuchałam. To niesprawiedliwe, że dostał 6 lat do odsiadki, w takiej sytuacji. Przestępcy za pobicia i napady dostają niskie wyroki albo zawiasy, gdzie nadal są zagrożeniem dla społeczeństwa, a tu chory człowiek, całe życie uczciwie pracujący, idzie do więzienia...
Brak snu u zdrowego człowieka potrafi wywołać skutki uboczne w postaci zaburzeń rozsądnego myślenia, a co dopiero u tak schorowanego.
Jest mi cholernie smutno.
Tak, dokładnie. Chroniczne zmęczenie, wyczerpanie psychiczne. Spróbujmy zrozumieć. Jestem rozdarta bo wiem ze nikt nie ma prawa decydować o czyimś życiu i losie. A jednak uważam że ofiarą był też Jan.
@@pieklojesttu to będzie bulwersujące co napiszę ale pan Jan był ofiarą ponieważ nie potrafił godnie odejść wraz z żoną, jeżeli nie potrafił się zabić nożem (co było wyjątkowo głupim sposobem na odebranie sobie życia) to mógł tym ostrym nożem otworzyć sobie tętnice przy nadgarstku, odłożyć nóż koło żony i położyć się do łóżka, do rana by się wykrwawił, ostatecznie mógł się powiesić, sznur już miał i był na to gotowy...
bardzo mu współczuję i obawiam się że został skazany na dożywocie bo w więzieniu załamują się dużo młodsi i zdrowi ludzie a co dopiero stary schorowany człowiek, smutne i wstrząsające od początku do końca
Niewiarygodne, że ten człowiek dostał 6 lat, a morderca ośmioletniej Oli, której pozbył się w parowniku, a potem dał szczątki do zjedzenia świniom, dostał 7 lat. Ręce opadają.
Ne rozumiem, czemu się dziwisz. Przecież sędziulkowie z "najlepszej kasty" typu gersdorfina czy inna tulejka ochraniają swoich i niszczą "obcych".
Jednak najbardziej skandalicznym wyrokiem z jaki sie spotkalam bylo skazanie mlodego narkomana ,ktory po dopalaczach zamordowal swoja partnerke 30 lat od niego starsza a nastepnie jej cialo spali w piecu .Dostal 5 lat !!!!! .
Boże! Zapominam że takie skandaliczne wyroki miały kiedykolwiek miejsce chyba z poczucia ogromnej niesprawiedliwości. Szok. Oba przykłady druzgocące a historia Oli to jedna z tych do których juz nigdy nie wrócę.
Bardzo mądre słowa obrońcy , sześć lat pozbawienia wolności dla chorego , zmaltretowanego psychicznie człowieka to jak dożywocie a czyż już nie nacierpiał się dosyć długo ?
Zgadzam się.
@@pieklojesttu 🌹
Smutna historia, nie doszlo by do tego gdyby panstwo polskie opiekowalo sie ludzmi tak powaznie chorymi
To prawda.
Powinien dostać karę w zawieszeniu. To było zabójstwo że współczucia .Sąd okazał się surowy. Pozdrawiam z Chicago
I bardzo dobrze .Są osoby ktòre opiekują się bliskimi kilkanaście lat , wiem z własnego doświadczenia .Syn jest winny , miejsca w ośrodkach są , ale trzeba zapłacić .
Pozdrawiam serdecznie.
Zgadzam się że było to zabójstwo zarowno z bezsilności jak i współczucia.
Ta rodzina nie miała pieniędzy na ośrodek. Syn był najzwyklejszym pracownikiem zgaduje że na jakiejś produkcji gdzie zarabia się marne grosze. Bardziej odpowiednim rozwiązaniem byłaby zrzutka na ośrodek od każdego z dzieci. Z tym że jakoś trudno mi uwierzyć że nikt na to nie wpadł...
@@alicjaterelak7060 nie każdego stać żeby zapłacić, ludzie są w różnych sytuacjach życiowych
@@lauralaura00000 Wystarczy złożyć wniosek do Urzędu Miasta , troszkę wychodzić w MOPS , jest wiele sposobòw żeby uniknąć lub zmniejszyć opłaty za ośrodek.
Znam to z autopsji, opiekowałam się dziadkami i byłam z tym sama z mężem i to naprawdę jest wyczerpujące fizycznie i psychiczne, zwłaszcza jak reszta rodziny woli udawać że to nie jej problem. Żal tylko starszego pana, który musiał z tym wszystkim sobie radzić.
Tak, uważam że dzieci nie dały z siebie wszystkiego. Chyba tylko ten jeden syn co mieszkał z rodzicami cokolwiek pomógł.
Tragiczna historia :( starszy człowiek nie poradził sobie z takim obciążeniem, głównie psychicznym ale nie wyobrażam sobie takiego funkcjonowania, że nawet snu pełnego nie mógł uskutecznić i to tygodniami, miesiącami. Brak snu dokładnie wpłynął z pewnością na jego zaburzenia w psychice, i bezpośrednio na ten czyn. Bardzo współczuję, nie poradził sobie bo też trudno sobie poradzić w takiej sytuacji...
Zgadzam się Aga. Niewyobrażalne to poświęcenie. I tak długo wytrzymał funkcjonując w ten sposób..
ogromnie smutna historia... choroby, bezsilność... zmeczenie rodziny... cierpi cala rodzina... pani Wanda bardzo cierpiala, to juz nie bylo zycie a bolesna wegetacja... naprawde rozumiem czyn pana Jana...
Właśnie wydaje mi się że jest okropne zachowanie było spowodowane tym cierpieniem. Kobieta całe życie była dobrą matką i żoną.
na prawdę rozumiesz czyn Pana Jana?Ja bym mu dorzuciła dożywotkę za zabójstwo żony. Taka jest kolej w życiu...Niech by poszedł się sam powiesił albo w pierwszej kolejności zrobił coś sobie a nie decyduje o przerwaniu życia osoby tak bliskiej jego sercu. To jest jednostka psychopatyczna i tyle.. Żadne zabójstwo nie jest dla mnie wytłumaczalne i wybaczalne!
@@Joanna_Aska O, widzę prawdziwa katoliczka i miłośniczka bliźniego się odezwała, co o empatii to tylko czytała w internetach.
@@savvahsky Nie jestem katoliczką,ani chrześcijanką. Ale oko za oko...sorry,ale co ma empatia do potępienia morderstwa. Chyba Cię dziewczyno poniosło.
Mnie zastanawia jeszcze w tej tragicznej historii osoba schorowanej kobiety, czy ona nie pomyślała, że mąż też musi się choć trochę wyspać a nie woła go po nocach co 15 minut, straszne...egoistyczne...I ten biedny człowiek jak wierny pies na każde jej zawołanie pomagał. Tyle wycierpiał, taka trauma i jeszcze 6 lat schorowany fizycznie i przede wszystkim psychicznie, starszy musi odsiedzieć w więzieniu, za surowy wyrok jak dla mnie... Tak, możliwe, że nie miała już świadomości, logicznego myślenia, no nie wiem..
A mnie zastanawia czy podawali jej tabletki nasenne na noc🤔 Wiadomo,że jak leżała całymi dniami w łóżku to ją wszystko bolało i nie potrafiła spać w nocy dlatego leki powinna mieć aby się wyciszyć!
@margaret Nie ma czegoś takiego...
Wanda wypluwała leki, nie chciała ochotę przyjmować. To tym bardziej wątpię że wzięłaby coś na uspokojenie czy sen. I wydaje mi się też że nie była świadoma tego jak się zachowywała albo robiła to też z powodu ogromnego cierpienia i bezsilności i w ten sposób te emocje rozladowywała...
@@pieklojesttu Też mi się wydaje,że nie była świadoma dlatego albo zastrzyki albo leki w jedzeniu można było podać bo to jest ogromne cierpienie fizyczne i psychiczne osób które są obok ale również dla tej kobiety! Sen jest w życiu bardzo potrzebny bo organizm musi się zregenerować 😔 Bardzo przykra sprawa po ktorej człowiek ma mieszane uczucia 😓
Mam podobne odczucia. Nie mogłam niestety wspiąć się na wyżyny wyrozumiałości mimo świadomości, że za jej zachowaniem mogło stać cierpienie i zmiany psychiczne. Może dlatego, że na początku materiału była wzmianka, że żona pana Jana od początku swej choroby była jakaś oporna i przekorna. Mimo wyraźnych zaleceń i przestróg lekarzy nie zrobiła nic, aby trzymać w ryzach swoją chorobę. Myślę, że to moje spostrzeżenie na temat tej kobiety bierze się po prostu z ogromu współczucia dla jej męża i jego poświęcenia. Nie umiem być sprawiedliwa w tym przypadku.
Rzeczywiście bardzo smutne. Kilka lat opiekowałam się osobami chorymi i wiem jakie to trudne. A chyba najgorzej jest opiekować się bliskim.
Ja choruję na sm i nigdy nie dopuszczę do tego, żeby ktoś się przy mnie męczył.
Dziękuję bardzo za ten szalenie smutny Podcast.
Bardzo współczuję. Mój syn ma sm.
@@grakowal8947
Bardzo mi przykro 😥
@@ofeliagrzyb6595 Dziękuje i pozdrawiam
Bardzo Ci współczuję i życzę jak najlepiej. Ściskam mocno. 💚
Nie wiem Olu jak sad mogl wydac tak niesprawiedliwy wyrok. Dla tego pana pieklem jest juz to do czego sie posunal...Dziekuje i sciskam Cie mocno!
Ja Ciebie tez ściskam! 💚
@@pieklojesttu 😘
Jak mozna bylo schorowanego ojca zostawic z schorowana matka.
A co mieli zrobić? Rozwiń swoją opinię 🤔
Państwo niestety nie pomaga rodzinom będącym na skraju wytrzymałości. Dziękuję za ten podcast. O tym trzeba głośno mówić
A dlaczego to państwo ma pomagać w czymś co czym nie ma bladego pojęcia, zdrowie powinno być prywatną sprawą każdego i każdy powinien sobie o nie zadbać, a państwo jedynie stwarzać ku temu warunki i nie przeszkadzać.
@@Blejk_Karingtonhmm, naprawdę?...
@@superaga4185
no naprawdę, wszędzie gdzie opieka zdrowotna działa zamiast udawać działanie jest ona prywatna, jak w to nie wierzysz to wytłumacz dlaczego tyle zbiórek się organizuje na leczenie w prywatnych klinikach a nie tych super państwowych
To prawda, żałosne są te renty, zasiłki. Wiadomo ze osoba opiekująca się ciężko chorym nie ma możliwości pójścia do pracy. Nie wspominając o tym ile kosztują te wszystkie ośrodki. Łatwo powiedzieć, żeby oddać kogoś jeśli jest za trudno. To była skromnie żyjąca rodzina.
Nie mam pojęcia dlaczego tak było. Może Jan nie chciał oddać żony nikomu pod opiekę. Fakt że na jakiś prywatny ośrodek cała czwórka mogła się zrzucić. Nie wiadomo jednak jaka była ich sytuacja finansowa. To była skromnie żyjąca rodzina. Myślę że nke ma potrzeby podważać ich relacji, przed sądem raczej był nie kłamali (pod przysięgą)
STAROŚĆ JEST KOSZMARNA.
Potworna znieczulica nawet wśród swojej rodziny. Przecież dzieci wiedziały i widziały co się dzieje, tak trudno było załatwić jakąś opiekę. Pomoc społeczna nic nie wiedziała? ?😦
No właśnie widziała, przysylali pielęgniarkę która nie mogła się zajmować chorą bo kobieta na tę pomoc rzadko pozwalała. Zresztą nie bez powodu przytoczyłam słowa pracownicy socjalnej, które tak bardzo mnie uderzyły i uważam że to dowód tego, że ich ta rodzina po prostu nie interesowała.
Dzieci też miały swoje życie. Dzieci nie robi się po to, żeby na starość były sprzątaczkami i opiekunkami. Uważam jednak, że dzieci powinny się zrzucić na opiekunkę całodobową
Z wielkim żalem wysłuchałam tej historii i miałam nadzieję na niski wyrok dla pana Jana.
Historia trudna, życie w poczuciu bezradności i jednocześnie z wielkim poczuciem obowiązku wobec żony.
Zgadzam się. Tutaj każdy jest pokrzywdzony.
Winie nie pana Janna ale jego dzieci jak mogly go zostawic przeciez pomoc byla tylko chwlowa.Mogly zalatwic prywatny osrodek jest ich czworka mogly zlozyc sie na ten osrodek wspolnie.
Cóż, nie ma co kryć że gdyby znalazły się pieniądze toby znalazło się miejsce w ośrodku. Myślę jednak że chodziło tu o coś więcej. Że pan Jan nie chciał oddać żony pod opiekę 'obcych'. Może źle oceniam, ale sam fakt ze czuł się za nią tak bardzo odpowiedzialny i to że dzieci na pomoc wzywał już w ostateczności. Sama nie wiem co myśleć, to tylko moje refleksje.
Wystarczylo najac opiekunke do domu .Sama opiekowalam sie schorowana matka przez parę lat zrezygnowalam z pracy wiec wiem przez co pan Jan przechodził.
Bardzo przejmujący i dający do myślenia podcast. Masz rację,że los jest bardzo niesprawiedliwy.Dziękuję.
To ja dziękuję. 💚
Tak bardzo trudne było dla mnie wysłuchanie tej historii. Utrata zdrowia jest czymś okrutnym, dlatego chciałabym mieć prawo podjąć decyzje o eutanazji dla siebie kiedy życie stanie sie wegetacją. Uściski dla ciebie Ola ❤️
Też bardzo chciałabym mieć możliwość decydowania kiedy zakończyć swoje życie, ale ... na razie nie ma takiej opcji.
Tak bardzo rozumiem. Dziękuję 💚
Ponieważ zawodowo jest to moja działka pozwolę sobie poradzić ludziom w tak dramatycznych sytuacjach. Nie każdy wie że jest coś takiego jak pielęgniarska opieka długoterminowa domowa. Wiem że ona funkcjonuje nie zawsze idealnie, wiem że jest trudno dostępna. Ale zawsze warto próbować, zawsze to jakaś pomoc. Co ważne jest to opieka bezpłatna, finansowana przez nfz. Co nie zmienia faktu ze system opieki nad takimi pacjentami to dno i wodorosty
…ale ta socjalna ktora do nich chodzila nic nie zaobserwowala? cos malo doswiadczona…zreszta chyba wszedzie, mialam to z moja mama w zeszlym roku i tez pomocy znikad, zostalam sama ze wszystkim, te “socjalne pomoce” czy domy opieki w Polsce to trzeci swiat…tyle ludzi ma podobne problemy….
@@beatafarrey3002 opieka socjalna to opiekunowie. Opieka długoterminowa to pielegniarki
Do niedawna nie miałam pojęcia o istnieniu takiej formy pomocy, dlatego to bardzo ważne, że o tym piszesz!
Ja dowiedziałam się przypadkowo - przeprowadziłam się kilka miesięcy temu i niedaleko mojego nowego domu zauważyłam tabliczkę NFZ i szyld ośrodka pielęgniarek. Tego ośrodka nie ma w mapach Google, nie wyskakuje w przeglądarkach, pewnie jest gdzieś na stronach NFZ, ale skąd ludzie mają wiedzieć, czego szukać... 😔
Justyna dziękuję że to napisałaś bo może ktoś kto akurat zmaga się z podobnym problemem skorzysta z tej informacji.
W podcaście powiedziałam że przychodziła kobieta, to była właśnie pielęgniarka. Może niewystarczająco to zaznaczyłam. Niestety jej opieka ograniczała się do podłączania i wymieniania kroplówek. Wanda też reagowała złością na re wizyty i nie chciała żeby znajdował się przy niej ktokolwiek poza tymi których znała 😢
Joanna, pamiętam Twoja historię. Czy już uzyskałas pomoc z tego ośrodka?
Współczuję z głębi serca całej rodzinie , żal całej rodziny 🙏
Ja również.
@@pieklojesttu 🌹
Pozdrawiam serdecznie . Właśnie słucham . Bardzo życiowy podcast jak każdy .Zawsze słucham i analizuje dokładnie każde słowo i biorę sobie każda sprawę do serca .Jestem wrażliwa osoba więc współczuję każdej osobie pokrzywdzonej przez los
Jak ja to rozumiem...
Historia Pana Jana jest przerażająca, biedny człowiek pozostawiony sam sobie :(
Musiał czuć się okropnie podczas tej czynności :(
Uważam, że takie kobiety jak Wanda, w takim stanie zdrowia, powinny zostać objęte profesjonalna opieka w jakimś zakladzie
Tak, dokładnie. Gdyby to było możliwe myślę że tak by było właśnie.
Dzień dobry. Bardzo smutna historia... Moja Mama była w równie ciężkim stanie jak żona Pana Jana. Ja, ojciec, bracia byliśmy na skraju wykończenia psychicznego. Nie ma słów, które opisują jaką człowiek czuje niemoc i rozpacz gdy pragnie pomóc, ulżyć, ukoić najbliższej osobie. Wyrok jest bardzo niesprawiedliwy.
Tule każdego kto tego potrzebuje
Ja Ciebie też mocno tulę 💚
Kilka lat temu moja już nieżyjąca mama zachorowała na zapalenie opon mózgowych. Trafiła do szpitala i po kilkunastu dniach została wypisana do domu na dwa tygodnie przepustki po której miała wrócić do szpitala raz jeszcze. O ile codzienna opieka nad osoba leżącą nie była wielkim problem czy wysiłkiem dla mnie to problem pojawił się gdzie indziej. Zupełnie poprzestawiały jej się pory dnia,od wczesnych godzin wieczornych stawała się coraz bardziej nerwowa,często budziła mnie w nocy, myśląc,że to dzień, bo akurat godziny na zegarku odczytywała prawidłowo. Wiem ile wysiłku fizycznego ale i psychicznego wymaga opieką nad chorym.w moim przypadku były to zaledwie 2 tygodnie,więc niewiele. Później po kolejnym powrocie do szpitala okazało się że jest jakiś problem z kręgosłupem, pół roku spędziła na kilku oddziałach i udało się poprawić stan zdrowia.
Wzruszyłam się, jaka smutna historia.
Przytulam mocno i tak bardzo to rozumiem.
Szkoda mi pana
Jana.
Zona do konca nie była swiadoma.
Jak zwykle po mistrzowsku opowiedziana historia dająca powód do przemyslen.
Dziękuję.
Tak, myślę że pod koniec już sama nie wiedziała, co robi. A zwidy każą mi myśleć, że była naprawdę bliska naturalnej śmierci : (
Powinien dostac wyrok w zawieszeniu ,to bardzo wyjatkowy przypadek ,smutna historia .Jest pewien piekny film " Amour " w rezyserii Michael Haneke z 2012 r.,w ktorym przedstawiona jest podobna historia ,starszy mezczyzna opiekujacy sie chora ,sparalizowana zona ,byla pianistka ,w desperacji nie mogac juz patrzyc na jej cierpienia ,zabija ja .Piekny film ,polecam .Film otrzymal tez nagrode Oscara .Dziekuje za przedstawienie nieznanej mi sprawy .
Niezwykle przejmujący film, podpisuje się pod Pani slowami. Pozdrawiam serdecznie.
@@mariannalus7490 💖
Kocham ten film i miałam takie same skojarzenia.
Poruszył mnie ten podcast strasznie się w naszym państwie dzieje zadnej pomocy ludzie muszą sami sobie radzić z chora osoba a oni tylko o stołki się biją obiecują cuda nie nie widy jakby otrzymał pomóc napewno nie doszło by do tego
Bardzo smutna historia, naprawdę szkoda wszystkich, dziękuję za odcinek 💕💕
Dziękuję bardzo i pozdrawiam serdecznie 💚
Rozumiem dlaczego adwokat Pana Jana się odwołał. Tez uważam że wyrok jest zbyt wysoki. Bardzo mi to przypomina film "milosc" Hanekego- trudno rozwazac taką sytuację w kategoriach zabójstwa z zimna krwią. Każdy ma swoją wrazliwosc i swoje przemyślenia, ale fakt, że Pan Jan uznał własne samobójstwo za egoizm względem dzieci i żony uderzyl mnie bardzo mocno. W jak wielkim potrzasku był, wie tylko on.
Dokładnie. Też miałam skojarzenie z tym filmem.
Witam Cię Olu ,nie opuściłam ani jednego twojego odcinka 😘
To bardzo się cieszę i dziękuję 💚
Starość po polsku... Niestety nie brakuje takich rodzin. Jak nie masz pieniędzy to jesteś na łasce i niełasce rodziny... 😔
Otóż to. Rodzina do majętnych nie należała. Ale wydaje mi się też że oddanie chorej pod opiekę obcych ludzi tutaj też przyniosłoby duży zawód. Wanda odmawiała pomocy obcych i dopuszczała do siebie tylko najbliższych 😢
@@pieklojesttuponieważ Wanda była w "innym świecie"....
Dziękuję za kolejny podcast, który pochłonął moje myśli podczas monotonnych czynności. Smutna to sytuacja, podejrzewam, że gdybym znalazła się w tej sytuacji to widziałabym to samo wyjście co Pan Jan.
Ja także dziękuję i ściskam mocno 💚
thx! wielka empatia, mistrzosko opisana sytuacja rodziny ktora los obciazyl ponad jej sily psychicznei fizyczne, problem osobb niepelnosprawnych, problem rodzin opiekujacych sie takimi chorymi. .. wielkie, ciche dramaty czterech scian....
Dokładnie, tak bardzo mi żal ludzi którzy borykają się na codzień z czymś o czym wielu nie ma pojęcia, a pierwsi są do oceniania 😢
Dzięki za dobry materiał, nie wiem co napisać, smutne... Dlatego nie chciałbym jakoś bardzo długo przeżyć, nie chciałbym być ciężarem dla nikogo... Wyrok, za duży, , chociaż nie mi oceniać, powinien otrzymać pomoc, ale często tego brakuje... Dzięki
Ja też ogromnie boję się starości. Bardziej niż śmierci.
Ja nie wiem czego bardziej, życia, śmierci, czy starości. Starość, nie raz widziałem w domu opieki, osoby w miarę sprawne fizycznie, ale mentalnie nie za bardzo (jeden dziadek w młodości uprawiał boks, jak coś mu się zapomniało to potrafił przywalić całkiem nieźle) inny w młodości grał na instrumencie, ale jako osoba starsza nie był już w stanie i brakowało mu tego... idziesz do pracy, opiekujesz się kimś, a w następny dzień się okazuje, że osoba zmarła. Eh smutne to wszystko.
Ciężki przypadek do osądu, chłop był wykończony psychicznie, ale zawsze mógł starać się z rodziną o umieszczenie kobiety w ośrodku opieki...
Nie oceniam, bo sam nie wiem co by mi przyszło do głowy po takim ciężkim życiu.
Masz rację! Tak należałoby zrobić. Z tym że, zgodnie z zeznaniami, nikt nie chciał kobiety przyjąć.
@@pieklojesttu jakby mieli mnóstwo kasy, to zaraz by się miejsce w ośrodku znalazło😒
Moim zdaniem zbyt duży wyrok.
Celem było ulżenie tej biednej kobiecie,mocno schorowanej ..
Współczuję rodzinie tej traumy
Rozumiem i męża zachowanie bo
nie chciał obciążać swoich dzieci
Musiał być mocno wyczerpany fizycznie i psychicznie skoro odebrał w taki sposób życie swojej żony.
Smutna historia aż mi się łezka uroniła
Pozdrawiam wszystkich 🤗👋.
Myślę że żona dopóki była świadoma, sama nie chciała już życ co też zresztą dawała do zrozumienia. Oczywiście nie znaczy to że ktokolwiek miał prawo jej to życie odebrać. Ale skończylo się cierpienie wielu osób, w tym też jej 😢
Witaj Oleńko 🙋
Wzruszająca historia 😢
Słuchałam wczoraj, ale musiałam przerwać, nie dałam radę
Bardzo dziękuję, serdecznie pozdrawiam i przytulam 🥰🤗
Dziękuję i ja Ciebie też pozdrawiam 💚
🕵️👍🏻 Dzięki !!! Tragiczna historia. smutne to.
Dziękuję. Zgadzam się.
Pani Olu jak zawsze świetna robota.Poruszajaca historia.Tyle się teraz mówi o obronie życia,ale pomocy brak... Zarówno przy małych dzieciach i dorosłych osobach.Rodzina pozostawiona sama sobie...Jakie to "polskie"... Podcast rewelacja.Uwielbiam Pani słuchać ❤️
Bardzo dziękuję, jest mi ogromnie miło czytać takie słowa 💚
(40:34-40-39) Myślę, że nikt nie tylko nie wie, ale i nie chce wiedzieć. Zwłaszcza wszelkiego rodzaju urzędy.
A swoją drogą ciekawi mnie jedno. Od czasu do czasu widziałem reportaże z tego czy innego więzienia. Grypsowanie, bijatyki , czasami morderstwa. Skazanie Pana Jana na 6 lat to oczywiste dożywocie, ponieważ nie ma żadnej możliwości, żeby prawie 70-letni mężczyzna po udarze mógłby odeprzeć atak na przykład wściekłego nienawiścią handlarza narkotyków. I rzeczywiście - wśród wszystkich więzennych reportaży nie widziałem an jednego więźnia w starszym wieku, a zwłaszcza częściowo sparaliżowanego; zapewne wszyscy zostali wcześniej zatłuczeni przez współwięźniów lub może i przez kapo.
Już jakiś czas przebywa albo przebywał w więzieniu, mam nadzieję że puścili go szybciej a jeśli nie, to że ma szansę spokojnie doczekać wyjścia.
Pewnie mnie skrytykujecie, ale uważam, że w skrajnych przypadkach powinna być dopuszczalna eutanazja. Wspolczuje Panu Janowi. Mam męża chorego nie jest leżący na szczęście. Jest "grzeczny" w swojej chorobie, choć codziennie się z nią zmaga. Wyobrażam sobie codziennosc tego człowieka. Nie powinien ponosić odpowiedzialności. Pozdrawiam wszystkich
Znam to niestety z autopsji, byłam jeszcze nastolatką gdy moja mama wiele lat poważnie chorowała i wymagała całodobowej opieki ale nie to było najgorsze a jej straszne cierpienie także psychiczne do ostatnich chwil życia. Nie ma w tym nic szlachetnego tylko totalna bezradność i trauma.
Przykro mi że przez to przechodzilyscie. Masz rację, łatwo z boku oceniać. Ty najlepiej wiesz co czułaś.
Szkoda pana Jana 😔
Mi szkoda wyjątkowo każdego w tej historii.
Czy ta rodzina nie mogła się zwrócić do opieki społecznej o pomoc. Może była jakaś szansa umieścić żonę w ośrodku, choćby przez jakiś czas.
Pisałam w trakcie słuchania, zanim wyjaśniłaś, że jednak się starali o pomoc.
Mówiłam o tym. Syn się starał o miejsce ale nikt nie chciał przyjąć niby przez brak miejsc.
@@pieklojesttu tak, przepraszam. Dałam odpowiedź z wyjasnieniem
@@pieklojesttu.
W porządku. Cieszę się że wszystko jest już jasne 🌹💚
Droga Olu! Wysłuchałam z ciekawością kolejnego podkastu. Przejmujący jest dramat tej rodziny. Opiekować się tak schorowaną osobą jak pani Wanda to bardzo ciężka praca. Wiem to z autopsji, ponieważ razem z bratem opiekujemy się tatą z demencją i cukrzycą. Mama jest w trochę lepszym stanie, ale oboje po 80tce. Jeżeli chodzi o pomoc to można załatwić z Mopru opiekunkę przy niskich dochodach podopiecznych. Jest też jakaś pomoc tzw.wytchnieniowa w okresie dwóch tygodni. Całodobowo pewnie też da się załatwić na NFZ. Natomiast opieka prywatna wiadomo dużo kosztuje i nie każdy może sobie na nią pozwolić. Opieka nad osobą z cukrzycą jest szczególnie odpowiedzialna, bo trzeba mierzyć cukier, robić zastrzyki z insuliny i podawać posiłki w określonym czasie. My z bratem zrobiliśmy sobie grafik z opieki. Chcę jeszcze napisać, że nie jest mi lekko, ponieważ jestem po zawale, ale nie poddaję się. Pozdrawiam Cię i przytulam. Wszystkiego dobrego 😘❤️💙💜💚
Wszystkiego dobrego! Dużo sił i zdrowia. I wytrwałości. Ale przede wszystkim szczęśliwych i spokojnych chwil. Ściskam mocno 💚
Dziękuję ❤
Słucham chyba wszystkich polskich podcastów i nigdy nie znalazłam się w sytuacji, gdy w trakcie doszłam do wniosku, że nie dam rady dalej słuchać z powodu opowiadanej historii. Ta mną wstrząsnęła i jednak muszę przerwać.
Rozumiem i dziękuję za tą wspólną chwilę. Przytulam mocno 💚
Wszystkie dzieci powinni się jakoś zorganizować żeby odciążyć ojca w ciężkich obowiązkach przy żonie przecież on sam wymagał pomocy poniekąd, z tego co słyszę żona wymagała opieki 2 4 godz nie mogę tego zrozumieć jak musiał się czuć osamotniony i bezradny w swoim losie by posunąć się do czegoś tak strasznego. Wychowali 4 dzieci zapewnilali im co było potrzebne kochali i do ostatniej chwili ojciec tak bardzo chciał im oszczędzić problemów że nie umiał poprosić o pomoc. Staszne i smutne mieć 4 dzieci .Sam jeden syn może był słabo zterminowany powinno rodzeństwo zadziałać w tej sytuacji .Szkoda mi bardzo Pana Jana do końca sam, sam wszytko sam jak wcześniej kiedy był młody i sprawny ale tym razem nie dał rady.
Dokładnie! Ja też nie mogę pojąć że czwórka dzieci i tylko jedno było i też tylko z doskoku.
Właśnie tak! Gdzie była reszta dzieci? Pan Jan nie prosił, ale przecież oni doskonale wiedzieli, w jakim stanie jest ich mama i jakim wysiłkiem taty odbywa się opieka nad nią. Co więcej, jak wynika z przekazu Pani Oli słyszeli niejednokrotnie od taty, że już nie wytrzymuje, że życie sobie odbierze. "A potem brał się w garść". No, oczywiście. Bo jakie miał wyjście? Przepraszam, ale krew się we mnie burzyła jak o nich słuchałam. Wynik sądu skandaliczny. Taka zapłata od państwa za Golgotę, którą pan Jan musiał przejść. Wielki przestępca... :/
💜💚🖤💙
Uff... Musiałam robić sobie przerwy w trakcie podcastu. Bardzo trudna sprawa.
Rozumiem i rozumiem dlaczego. Przytulam mocno 💚
Ten Pan powinien dostać wyrok w zawieszeniu
DZIECI I TYLKO DZIECI POWINNI ZAJĄĆ SIE MATKA
Bez przesady od tego jest tez maz ale powinny sie bardziej angazowac pozwolic ojcu dalej jezdzic na rehabilitację itd
Dzieci to nie prywatne opiekunki, które mają porzucać własne życia na długie lata, żeby zajmować się rodzicami.
Ale uważam, że powinny złożyć się na opiekunkę całodobową lub ośrodek opieki.
Gdzie byla opieka spoleczna?
Rozumiem go doskonale . Mój tata już ponad rok nie żyje ale u nas sytuacja była podobna jeśli chodzi o męczenie się psychiczne i fizyczne. Wiecznie mało pieniędzy bo ciągle za mało pampersów , ciuchów , leków , jedzenia , odpowiednich kosmetyków itp itd a pomoc żadna ...
Bardzo mi przykro ; ( dopiero czytając komentarze uświadomiłam sobie jak wielu ludzi boryka się z takim problemem i jak mało pomocy z zewnątrz dostaje.
Witam . Pozdrawiam 👍👍
Witaj 💚 Pozdrawiam serdecznie💚
Piekło jest tu... 😢
Otóż tak.
Państwo jedynie oferuję pielęgniarkę, ale trzeba spełnić określone warunki, dodatkowo taka pomoc jest na godzinę - nie pamiętam ile razy w tygodniu. Do mojej babci przyszła raz, w dniu w którym babcia zmarła. Dla osoby leżącej i niesamodzielnej to też jest trudna sytuacja. Nie raz wychodziłam do kuchni, żeby się wypłakać po słowach babci. Nie raz błagałam w myślach, żeby ten koszmar się skończył.
Bardzo mi przykro że przez to przeszłaś. Do Wandy przychodziła taka pielęgniarka, ale chora nie chciała współpracować i padały w jej stronę wyzwiska itp. Trudna sytuacja : (
Tak żal Pana Jana.. Cała ta sytuacja taka smutna 😔
😢💚
Bardzo smutna historia. Słuchając jej cofnęłam się o 11 lat, kiedy mój tata umierał na raka mózgu. Co noc i w każdy dzień na zmianę z moją mamą, siostrą i bratem opiekowaliśmy się tatą, a później moją babcią. Trzeba miec duzo siły i wsparcia, bo jest to ciężkie doświadczenie.
Tak, to prawda. Przytulam Cię mocno💚
Mój teść też umierał na raka mózgu … straszna choroba …
Nie powinien być ukarany więzieniem
Sąd ni jest mądry
Jest mi szkoda tego pana ,szkoda ze państwo nie zajmie się tak chorymi ludźmi jest bolesne 😢,a wyrok tez okrutny 😢
😢
Dziwi mnie, że dzieci tego małżeństwa (szczególnie te żyjące poza domem) nie włożyły więcej wysiłku w odciążenie swojego taty i znalezienie dla mamy miejsca w odpowiednim ośrodku, czy opłacenie pomocy na miejscu. To że chora była dla pielegraniek nieprzyjemna nie usprawiedliwia niczego, profesjonalista umie sobie z takimi sytuacjami radzić.
++ zgadzam się
Zwierzętom pomaga się odejść w sposób humanitarny, żeby nie cierpiały, a człowiek musi się męczyć, aż do szaleństwa z bólu i wegetacji. Chcę sama zadecydować o tym, kiedy odejść, a nie powoli umierać przez długie miesiące.
Opekowałam się podobnà osobą. Miałam wtedy 40 lat. Zmieniałam się z koleżanką co 3 miesiące. To że chora tak się zachowywała, to była choroba. Jestem za legalną eutanazją.
Od roku mam pod opieką mamę i doskonale rozumie co znaczy opieka nad chorym i mało sprawnym człowiekiem również intektualnie. Szkoda tylko że moi bracia tego nie chcą wiedzieć,praca,dziecko,mama i cały dom na głowie,samemu ciężko ale rodzina ma własne problemy i życie - i to jest najgorsze.
"Rodzina ma własne problemy i zycie" ale to właśnie jest rodzina... mama to ich rodzina😔
@@zanetka6962 rodzina będzie jak przyjdzie się dzielić spadkiem, nie ważne jakim ale zawsze parę groszy wpadnie,takie są realia.
@@ania4754 No to na pewno... smutne ale prawdziwe😔
Ale mi przykro! Nawet nie wiesz. Niestety w wielu rodzinach właśnie tak to wygląda, na jednego spada obowiązek, inni pojawiają się, gdy trzeba dzielić majątek.
Jestem opiekunem medycznym w DPS i wiem jaka cieżka jest praca przy starszej i chorej osobie ,dlatego jestem w stanie zrozumieć że ten człowiek nie wytrzymał. Zastanawiam się tylko gdzie były instytucje które powinny pomóc w takich sytuacjach
Witam ciebie serdecznie kochana Olu 💟. Bardzo dziękuję za tę ciekawą podcast. Straszna historia 😪. Pozdrawiam cię serdecznie i uważaj na siebie Olu. Życzę Tobie dużo zdrowia i wszystkiego co naj 🌹. Do następnego ❤️
Aniu dziękuję bardzo. Ty też bądź bezpieczna 💚
Była to eutanazja. W Hola4ndii byłby uniewinniony ale po procesie.Pozdrawiam .
Co do tej sprawy to.... Dramat :-( Gdyby eutanazja była legalna u nas byśmy uniknęli wiele takich historii
Może gdyby mąż tej kobiety zrobił to bardziej humanitarnie🤔
Wiele powinno się zmienić w Polsce żeby unikać takich i podobnych historii które mogłyby się nie wydarzyć. I to boli.
Jestem i ja 😉 Jeszcze mam reklamy 🤣
Przytulam Cię Olu 💚
Dziękuję bardzo 🙏💚
Polskie państwo ma w nosie takich ludzi i ich rodziny... Nikt,nikt kto nie przebywał 24h/dobę z osobą chora na alzheimera nie zdaje sobie sprawy z tego jaka to mordega, niewyobrażalny wysiłek i ta niemoc rodziny ,która znała osobę chora jako "normalnego" człowieka!!! Polskie podejście,że nie wypada oddać takiej osoby do ośrodka jest "niewyobrażalnie głupie",żeby nie użyć $#@#$$#@ ... Nie dziwię się temu mężczyźnie..
Ale ja rozumie to samo przeszłam, on jest w porządku. Można się wykończyć przy takiej chorej żonie, psychicznie. Znam ten ból. Pozdrawiam.
Wszystkie nieszczęścia
Od Obcych .
Możecie się odpiąć
Od gadów .
Ja nie potępiam
I dlatego jestem za eutanazją...nie chciałabym nigdy być ciężarem dla innych...cieszę się że w Hiszpanii gdzie mieszkam eutanazja jest legalna...
Jak tak tego słucham to pytam czy eutanazja w takiej sytuacji nie byłaby właściwsza?ja na miejscu tego człowieka wybrałabym eutanazję.czy szykanie drZewa do powieszenia jest bardziej właściwe niż wybór godnej śmierci poprzez eutanazję?Gdy człowiek traci świadomość i staje się ciężarem dla wszystkich może mógłby wybrać wcześniej eutanazję i rodOna wówczas miałaby czysta sytuację
Bardzo smutna historia,żal mi całej rodziny,opieka spoleczna sama powinna wyjsć z propozycją pomocy.
Ogromnie smutna historia. Dziękuję, że ją opowiedziałaś.
Pozdrawiam💚🙏
Jak sąd to rozstrzyga to jest dla mnie nie pojęte , ktoś morduje żonę w imię splamionego honoru i dostaje tylko 15 lat a tutaj doprowadzony na skraj wyczerpania i udręki , chory człowiek dostaje 6 lat …
Błagam, jeśli kobieta zajmuję się domem, to nie mów, że nie pracowała! Zdecydowanie lepuej brzmi, że nue pracowała zawodowo. Już nie pierwszy raz spotykam się z tym w podcastach i szlag mnie trafia.
Byłam kiedyś przesłuchiwana, jako świadek w sprawie i Policjant, gdy usłyszał, że jestem na świadczeniu pielęgnacyjnym z powodu ciężkiej niepełnosprawności syna, upierał się, żeby wpisać w protokół jako mój zawód wykonywany "bezrobotna". Strasznie to przykre dla mnie było. Oczywiście nie wyraziłam zgody i zmusiłam go do wpisania tej opieki, co wcale nie było proste. Dopiero argument, że od świadczenia są składki ZUS odprowadzane w końcu zadziałał.
Absolutnie nie chciałam nikomu umniejszać i dyskredytować czyjegoś wysiłku włożonego w coś tak ważnego jak prowadzenie gospodarstwa domowego i opiekę nad często więcej niż jednym dzieckiem. Chciałabym abyśmy przestali czepiać się pojedynczych słów i przypisywać komuś złe intencje 💚
Matka była bardzo chora,ojciec też. Córki się nie miały starać kilka dni tylko załatwić rodzicom opiekunkę!
Zachowania matki te psych ewidentne do choroby.
Mój Boże biedni rodzice.
Znam taką sytuację z mojego życia. Zaniedbanie dzieci ,absolutnie 😢.
Rodzicom należała się opieka w domu lub też chociaż mama.
Współczuję ojcu....żal ściska serce....biedny człowiek bez wyjścia.
Współczuję 😢
Ta kobieta powinna byc w domu opieki. W imie falszywych wartosci, rodzina opiekujaca sie tak trudnym pacjetem, poswieca swoje zycie
Pamietam ze przed wolnej polsce bylo morderstwo po przez litość, nawet wtedy uniewiniali sprawców, wydaje mi sie ze to taka sprawa
❤
💚
Znam z własnego doświadczenia opiekę nad podobnie zachowującą się chorą osobą. Ten trud, wyczerpanie, bezsilność, niewyspanie. Wiem jak często jest ogromnie ciężko. Jednak morderstwa nie jestem w stanie usprawiedliwić.
Kochani 👋 Lapka w gore ✅ subskrybcja ✅ zeby kanal mogl sie rozwijac bo to bardzo dobry kanal 👍🍀🍀🍀dziekuje pozdrawiam 😃
Ewidentnie winę ponosi państwo polskie i system "wsparcia" jaki proponuje....a takie tłumaczenie pani z pomocy społecznej,że nie powiedział wprost jest śmieszne....trzeba widzieć i chcieć pomóc,żeby pracować w takim ośrodku,a jeśli nie ma się na tyle empatii,to trzeba znaleźć inną pracę... bardzo smutna historia...trzeba być człowiekiem,żeby widzieć,zrozumieć i chcieć pomóc...
Pracownik socjalny, do którego płacze człowiek bo jest przemęczony no ale nie mówi wprost. Powinien od razu stracić pracę. Jeszcze miała odwagę powiedzieć to w sądzie. brak słów
Dlatego zacytowałam te słowa bo wydały mi się wręcz absurdalne.
Dokładnie od razu to wyłapałam. Taka totalna znieczulica , zmęczony ale co tam. Jestem na to wyczulona chyba dlatego że sama nie potrafię prosić o pomoc
Czasem takie osoby po wylewie, czy starsze, mają zmiany neurologiczne. Te ich "złośliwości", to ich zaburzenia, nie celowe działanie.
Człowieka który ledwie chodzi i ma 70 lat zamknąć w więzieniu🤔
Myślę że dla pełnego zrozumienia i zobrazowania sytuacji zabrakło kilku słów na temat choroby - tj. boreliozy. To bardzo ciężka choroba, która może wywołać objawy między innymi cukrzycy, Parkinsona, SM, ciężkiej depresji, zaniku mięśni i wielu, wielu innych. Polecam doczytać tematy o boreliozie, bo to traumatyczne przeżycia i przejścia tysięcy ludzi. Ale tą chorobę można leczyć i tego tu zabrakło. Ale problem jest bardziej złożony, bo pracując kilkadziesiąt lat i opłacając lekarzy na NFZ człowiek nie dostaje leczenia ratującego życie. Więc to wg mnie nie jest problem męża, rodziny, ale lekarzy, NFZ oraz całego systemu - na NFZ nie dostaniesz leczenia które jest potrzebne, szczególnie jak jesteś rzadkim i nietypowym przypadkiem. Państwo też nie wspiera badań naukowych w kierunku skutecznego leczenia boreliozy ( i innych chorób) ... być może boreliozę można było po prostu wyleczyć, zamiast skazywać tych ludzi na cierpienie i tragiczny finał.
Brak pomocy ze strony państwa, instytucji, które pomóc powinny. Urzędniczka usłyszała, że nie sypia po nocy, że non stop się nią opiekuje, ale nie powiedział wprost....Naprawdę trudno to było rozumieć No kuźwa żart jakiś Duzymi literami trzeba urzędnikom mówić? to po gwizdek oni są.
bardzo smutna historia, ale przerażające są jeszcze bardziej komentarze..Żal Wam Jana, rozumiecie jego sytuacje, współczujecie mu. W mojej rodzinie było kilka przypadków opieki nad dziećmi czy starszymi chorymi. Bardzo ciężka praca, poświęcenie, wyrzeczenia. Wiem, że jest ciężko i człowiek chodzi zmęczony i wyczerpany. ale to nie jest powód do zabicia najbliższej osoby! Ludzie! Nie ma wytłumaczenia dla morderstwa, tym bardziej najbliższej osoby. Nie jest to temat do dyskusji. Niestety ale to jest psychopatyczna jednostka, która ujawniła się w momencie słabości. najlepszym rozwiązaniem jest pozbyć się drugiej osoby.
Dla mnie wyrok bardzo nie sprawiedliwy ,ale tylko ten zrozumie kto był w podobnej sytuacji jak pan Jan i jego rodzina .Ja byłam i wiem jedno ,człowiek w takiej sytuacji zostaje sam. Pomoc państwa w Polsce NIEISTNIEJE a dzieci pracują więc kto ma pomóc osobie która zajmuje się chorym członkiem rodziny ??? Bardzo tragiczna i smutna historia .
Tu winni sa dzieci oral spoleczenstwo.
Jan nie powinien trafic do wiezienia. Zrobil w desperacji i z rozpaczy.
Prokurator to powinien zrozumiec. 😢😢
Przed laty miałam taką obłożnie chorą osobę w domu. Niestety to jest dramat całej rodziny. Mycie, obracanie, zmiana pościeli, karmienie. Bezwładna osoba dorosła jest niewyobrażalnie ciężka. W tym czasie miałam malutkie dziecko i to jest zupełnie inna opieka, pomimo przewijania, karmienia, ponieważ wiesz, że dziecko zaraz będzie samodzielne…
No niby morderstwa nic nie tłumaczy ale..... Ot taki ten mój komentarz.
Wielu tutaj ma pretensje do panstwa o brak pomocy i wsparcia w trudnej sytuacji .Wspolczucie dla meza ktory tak sie meczyl z żoną w sytuacji bez wyjscia.Ale wyjscie jest calkiem proste.Kazde z dzieci powinno zebrać pieniądze dla matki na oplacenie miejsca w domu pomocy społecznej dla chorych rodziców,albo sprzedac ich dom i nieruchomośc na ten cel skoro brakowalo oszczędności a żadne z dzieci nie moglo osobiscie sie nimi zajac na stare lata.Zadne panstwo nie stac na całkowite bezpłatne zabezpieczenie opieki starszym ludziom,chyba ze narawde nic i nikogo ktos nie posiada to sa nieliczne miejsca w hospicjach dlz takich ludzi.Nawet w bogatych Niemczech gdzie pracuje opiekujac sie wlasnie seniorami ,panstwo nie finansuje w pelni opieki dla seniorów.Albo opłacają z oszczędności zycia ,albo dzieci sie składają na opieke i kosztowną rehabilitacje abo poprostu sprzedaja swój majątek i przekazują srodki ze sprzedaży do instytucji opiekunczej w zamian za opiekę .