درباره کدوم بازی بزرگ صحبت می‌کنیم؟ قبل از دربی یک پادکست گروهی داشتیم.شاید قبل از دربی و بازی لیورپول رو ندیدی. و چرا ؟ اگر بیشتر توضیح بدی، ممنون می‌شم. اگر فکر می‌کنی ضبط‌های انفرادی مفید نیستند، می‌تونی اون‌ها رو نادیده بگیری و به ضبط‌های گروهی گوش بدی. دمت گرم
راجبه بازی با لچه هم یکم نگرانم. مگر فونسکا نشون بده میتونه جلوی تیمایی که عقب میشینن هم میتونه برنامه ی موثری داشته باشه. فعلا فونسکا رو یک مربی تک بعدی یا تک فازی میشناسن که میتونه توی فاز انتقال مثبت خوب به تیم حریف ضربه بزنه اما توی پس گیری توپ و فاز انتقال منفی و ضد حملاتی که میخوره و اینکه دفاع متراکم حریف رو باز کنه ضعف نشون داده. خیلی مهمه این بازی رو هم ببریم. به امید پیروزی
در مورد نگرانی‌ات درباره بازی با لچه، باید بگم که انتقادت از فونسکا منطقیه ولی یه نکته‌ای که باید در نظر گرفت اینه که فونسکا تک‌بعدی یا تک‌فازی نیست، بلکه بیشتر مشکلش این بوده که نتونسته تعادل بین حمله و دفاع رو برقرار کنه. به عنوان مثال، تیم‌های زیادی هستند که به فاز انتقال مثبت تکیه می‌کنند و با همین روش موفق می‌شن، ولی این به تنهایی کافی نیست. مشکل اساسی تیم اینه که وقتی مالکیت توپ رو از دست می‌ده، برای پس‌گیریش فشار کافی اعمال نمیشه و همین باعث میشه تیم حریف راحت ضدحمله بزنه. در مقابل تیم‌هایی مثل لچه که عقب می‌نشینن، همواره باز کردن دفاع متراکم یه چالش بزرگ بوده. با این حال، راه‌حل این مشکل استفاده مؤثرتر از وینگرها و بازیکن‌های تکنیکی تو یک سوم پایانی زمین میتونه باشه. البته فونسکا هم باید نشون بده که میتونه تاکتیک‌های متنوع‌تری رو در مقابله با این نوع تیم‌ها پیاده کنه. اما اینکه بازی رو حتماً باید ببریم هم یه نوع فشار اضافی ایجاد میکنه که ممکنه روی عملکرد تیم تأثیر منفی بذاره. نکته کلیدی اینه که استراتژی بازی فقط به مالکیت توپ و انتقال سریع وابسته نباشه، بلکه روی جابجایی‌های سریع و خلق موقعیت‌های بیشتر از طریق کانال‌های کناری تمرکز کنه.
@@CasaMilanPersianPodcast درسته باهات موافقم البته من نمیگم انتقال مثبت خوب نیست اتفاقا عالیه. منم هم نظرم که باید بتونه توی پس گرفتن توپ هم خوب عمل کنه و اینکه من فونسکا رو از لحاظ علم فوتبال قبول دارم. اینکه بتونه اجرا کنه میشه فرق یکی مثل گواردیولا و فونسکا. البته من فن گواردیولا هم نیستم ولی در حال حاضر خیلی پیشروتر از بقیست
بنظرم لیائو بازیکن بزرگیه همین الانش و برای میلان خیلی مهمه. از نظر تاکتیکی فوق العادس، فقط از نظر روحیه باید احیا بشه. که بنظرم روحیه ای که بازیکنانی مثل آبراهام، موراتا، هرناندز، رویال، پولیسیچ، مانیان و گابیا به تیم وارد میکنن میتونه لیائو رو به اون فرم خوب خودش برگردونه. بنظرم فونسکا از پس این کار به خوبی بر میاد در آینده. مربی خوش فکریه فونسکا و بنظرم پروژه اون در میلان بسیار بزرگ خواهد بود. البته همه چیز به روند پیروزی های متداول بستگی داره
فروش لئائو ممکنه یک گزینه باشه، ولی باید با دقت بررسی بشه. درست که گاهی افت داشته، اما هنوز هم پتانسیل بالایی داره و ممکنه با تغییر شرایط بهبود پیدا کنه. فراموش نکنیم که تا ۲۰۲۸ قرارداد داره، پس فروختنش با قیمت مناسب مهمه ولی نباید عجله کنیم
به نظرم ترکیب پاولوویچ-گابیا بیشتر برای شرایط خاص و بازی‌های بسته‌تر کارآمد خواهد بود، چون پاولوویچ به عنوان مدافع قدرتی‌تر و فیزیکی‌تر شناخته میشه، که میتونه در مقابل تیم‌های فیزیکی‌تر و مهاجمین قدرتمند مؤثرتر باشه. اما توموری از لحاظ سرعت، بازی‌خوانی و پوشش فضاها برتری داره، و در مقابله با تیم‌هایی که سریع حمله میکنن یا مهاجمین سریعی دارن، حضورش میتونه مؤثرتر باشه. ترکیب توموری-گابیا نسبت به پاولوویچ-گابیا انعطاف‌پذیرتره، چون توموری میتونه هم به عنوان آخرین نفر دفاعی پوشش خوبی بده و هم در بازپس‌گیری توپ و شروع ضدحمله‌ها نقش کلیدی داشته باشه. به علاوه، توموری با بازی‌خوانی بهتر و تجربه بیشتر در مقابله با مهاجمین سریع، به نظر انتخاب مطمئن‌تری برای بازی‌های بزرگ‌تر و سریع‌تر میاد. ترکیب گابیا-توموری از این لحاظ هم برتری داره که گابیا در سمت راست و توموری در سمت چپ بازی میکنن، که هر دو در این موقعیت‌ها احساس راحتی بیشتری دارن و در پست‌های طبیعی خودشون قرار می‌گیرن. در مجموع، اگر مقابل تیمی با حملات سریع و مهاجمین تکنیکی قرار داریم، زوج توموری-گابیا انتخاب مناسب‌تریه، ولی اگر با تیمی فیزیکی و قدرتی روبرو هستیم، پاولوویچ میتونه گزینه بهتری باشه.
من فکر میکنم پاولوویچ اگه با گابیا هماهنگ بشه بهتره چون هم سر زنه خوبیه و هم خوب تکل میزنه رو پای بازیکن حریف و بلاکینگ خوبی داره و پا به توپ هم هست. بنظر من دو تا مدافع راست پا بالانس نداره و به عبارتی وقتی گابیای راست پا رو RCB بازی میدیم ، پاولوویچ چپ پا رو باید LCB بزاریم ! درضمن ذخیر اینا مالک چاو ( که خداروشکر مصدومه ) و توموری باشه! ولی کاپل پاولوویچ-توموری ثابت شد جور نیستند
کاملاً با شما موافقم، تیجانی و فوفانا در اون صحنه مقصر بودن و باید نزدیک‌تر به مدافعین بازی می‌کردن. مشاهده‌تون درسته. اتفاقاً یک سری آمار جالب درباره فوفانا دارم که در ضبط بعدی حتماً بهشون اشاره خواهم کرد.
گابیا بازی با اینتر فوق العاده بود جدا از گلی که زد عملکرد دفاعی فوق العاده داشت ولی نباید فراموش کنیم گابیا همون بازیکنی بود که فصل گذشته با یه تنه لوکاکو ده متر جاموند و در مقابل بازیکنای قوی عملکرد خوبی نداشت باید ببینیم در ادامه فصل میتونه عملکرد خوبشو حفظ کنه یا نه ؟ با این تفاسیر با وجود گابیا و پاولویچ و توموری بازم دفاع میانی نیازمند تقویته
درسته، گابیا بازی خوبی داشت , نیاز به ثبات داره. با این حال، چیزی که واقعاً مهمه داشتن یه جانشین مطمئن برای فوفاناست. چون با حضور یه هافبک دفاعی قوی، خط دفاع همیشه میتونه پشتوانه‌ای محکم داشته باشه و کمتر تحت فشار قرار بگیره.
شاید در بازی با ونیزیا اینطور به نظر می‌رسید، ولی در بازی با اینتر هر دو بازیکن وظایف دفاعی زیادی داشتند و به خوبی از پسش برآمدند. به نظر نمی‌رسه که بخوان بهترین عملکردشون رو نداشته باشن تا مربی کنار بره. در واقع، باید ببینیم آیا این عملکرد ادامه‌دار خواهد بود یا نه.
از طرفی عملکرد فونسکا تو بازی با اینتر عالی بود باید ببینیم در ادامه میتونه میلانو به یه تیم رقابتی تبدیل کنه یا خیر در مورد بازی با بچه ما با توجه به امتیازاتی که از دست دادیم باید پیروز بشیم به نظرم عملکرد فونسکا بازی با لورکوزن محک جدی میخوره باید تا بعد اون بازی صبر کنیم ببینیم آیا بازی با اینتر صرفا یه جرقه بوده یا خیر
کاملاً موافقم، عملکرد فونسکا تو بازی با اینتر واقعاً عالی بود. اما همونطور که گفتی، باید ببینیم آیا میتونه این سطح رو حفظ کنه و میلان رو به یه تیم رقابتی تبدیل کنه یا نه. بازی با لورکوزن هم به‌نوعی محک جدیه، چون اگه بتونه همون کیفیت رو نشون بده، میشه گفت بازی با اینتر صرفاً یه جرقه نبوده. همچنین با توجه به امتیازاتی که از دست دادیم، پیروزی مقابل لچه ضروریه تا دوباره به مسیر درست برگردیم.
راجبه کاردیناله واقعا مشکل همینه که سواد فوتبالی نداره و اومده تو فرهنگی که حتی طرفداراشم توی فوتبال از با سوادترین های اروپا هستن. امریکایی ها تو خیلی چیزا حتما قوین اما توی فوتبال باید خیلی فروتن باشن. کسایی هم که حرف نجات جهان و اکوسیستم هم میزنن از همه خطرناکترن. متاسفانه کاریم از دستمون بر نمیاد. فقط مجبوریم امیدوار باشیم اوضاع بهتر بشه
اما مهم‌تر از تاکتیک‌هایی که در بازی با اینتر استفاده کردیم، روحیه و ذهنیت بازیکنان بود. وقتی بازیکنان به برنامه و وظایف فردیشون با شجاعت و اعتماد به نفس عمل کنن، حتی اینتر یا هر تیم بالای دیگری هم میتونه شکست بخوره. بدون اعتماد به نفس، میلان نمی‌توانست برنامه‌اش رو اجرا کنه و برنده بشه. در واقع، تاکتیک‌ها مؤثر شدند چون بازیکنان از ابتدا بهشون باور داشتن.
تو صحبت‌هات به نقش روحیه بخش تامی آبراهام و مصاحبه اش که گفته بود من از اول هم یک روسونری بودم اشاره ای نکردی.... من وقتی تامی آبراهام تو چلسی بازی می‌کرد رویای داشتن همچین مهاجمی رو داشتم و وقتی رم به راحتی از چلسی جذبش کرد خیلی حرص خوردم چون میلان رابطه خوبی با چلسی داشت و به راحتی میتونست حتی شاید با شرایط بهتر جذبش کنه و حالا هم که تو اخبار اومد که مدیرای میلان بخاطر نقش تاثیر گذارش تصمیمی دارند برای جذب دائمی اش از رم وارد مذاکره بشن که امیدوارم اتفاق دلوفئو ( که هنوز یه حسرته برای من ، چون این بازیکن انگار فقط برای میلان خلق شده بود! ) دوباره تکرار نشه! تو سیستم دو مهاجم من اگر جای فونسکا بودم، پولیسیچ رو می‌بردم چپ، و موسا رو میذاشتم راست که از نظر استحکام سمت راست تقویت بشه و بهش تاکید میکردم باید امرسون رویال رو پوشش بده و لیائو لازمه یه مدت نیمکت نشین بشه! حتی من معتقدم اگه پیشنهاد خوبی براش برسه بالای ۱۰۰ میلیون ( بخصوص اینکه اگه خوش شانس باشیم یه تیمی بیاد بند فسخ ۱۷۵ میلیونیشو بده) باید بدیمش بره وبا پولش هافبک وینگ چپ پای خوب بیاریم واسه اونور وخطوط دیگه رو تقویت کنیم . لیائو با این روش و سبک هر تیم بزرگی بره قطعا نیمکت نشین میشه و فوتبالش تموم میشه اگه به خودش نیاد. من اسمشو گذاشتم بالوتلی تو خالی! ( هنوزم بخاطر احمقی بالوتلی که واقعا جایگاه خودشو قدر ندونست ناراحتم ! )
درباره لیائو هم نباید عجله کرد. درسته که این فصل افت‌هایی داشته، ولی بازیکنی با استعداد لیائو باید فرصت داشته باشه تا خودش رو تو چالش‌های بزرگ‌تر نشون بده. مقایسه‌اش با بالوتلی شاید یه هشدار باشه، اما نباید فراموش کرد که لیائو بر خلاف بالوتلی هنوز فرصت داره تا حرفه‌اش رو به بهترین شکل ممکن ادامه بده. فروشش ممکنه کوتاه‌مدت جواب بده، ولی پیدا کردن یه بازیکن با پتانسیل لیائو آسون نیست، و به‌جای فروش، شاید بهتر باشه روی رفع ضعف‌هاش کار بشه. در مورد تغییرات تاکتیکی هم باید گفت که موسا گزینه‌ی خوبی برای تقویت سمت راست هست، ولی جابجایی پولیسیچ به چپ ممکنه باعث شه که تیم تعادل تهاجمی رو از دست بده. پولیسیچ تو راست نشون داده که خوب جا افتاده و شاید بهترین کار این باشه که لیائو دوباره اعتماد به نفسش رو پیدا کنه، به‌جای اینکه به نیمکت منتقل بشه.
@@CasaMilanPersianPodcastپارسا لیائو کلا سبک بازیش همینه، خودشم اعتراف کرد سبک بازی من ریسکی بازی کردنه! این بشر تو هیچ بازی بزرگی نتونسته خودی نشون بده ، نه الان بلکه زمان پیولی هم همین وضع رو داشت! فقط جلوی تیم‌های ضعیف و و متوسط میتونه خودی نشون بده (اتفاقا فکر کنم کاپلو یا یکی از مربیای مهم تو مصاحبه همین نکته رو گفته بود) البته همه ما میدونیم پتانسیلش رو داره حتی بهترین بازیکن دنیا بشه ولی به قول خودت باید نگرشش رو تغییر بده یا به عبارتی تو نوع بازیش بازنگری کنه! تا اینجای فصل هم که با خراب کردن ۵ موقعیت مسلم گلزنی ازین حیث تو سری آ رکورد داره! در مورد پولیسیچ یادمه یک بار یا دوبار سمت چپ بازی کرد که الان یادم نمیاد کدوم بازی بود که خیلی خوب هم نشون داد و تو تیم ملی آمریکا هم سمت چپ بازی میکنه! البته این نظر منه که پولیسیچ سمت چپ باشه و موسا سمت راست اگه.... اگه بخوایم با سیستم ۴۴۲ بازی کنیم چون موسی میتونه ضعف دفاعی سمت راست رو پوشش بده و تو عرض هم بازی کنه
این یه روش جدیده برای صحبت درباره اخبار میلان چون واقعاً موضوعات زیادی هست که باید پوشش داده بشه. سعی میکنم حداقل هر دو روز یه بار این کار رو انجام بدم. جلسات گروهی هم همچنان هر هفته یا حدوداً هر چند وقت یک‌بار خواهیم داشت.
![[Live] : ONE 169 วันนี้!! "อนาโตลี vs อูมาร์"](http://i.ytimg.com/vi/IK3YZVWuFJg/mqdefault.jpg)
Forza Milan
Milanored❤❤
پارسا اگه میشه برا بازی های مهم تنهایی نیا ولی بازم دمت گرم که هستی❤❤
درباره کدوم بازی بزرگ صحبت می‌کنیم؟ قبل از دربی یک پادکست گروهی داشتیم.شاید قبل از دربی و بازی لیورپول رو ندیدی.
و چرا ؟ اگر بیشتر توضیح بدی، ممنون می‌شم.
اگر فکر می‌کنی ضبط‌های انفرادی مفید نیستند، می‌تونی اون‌ها رو نادیده بگیری و به ضبط‌های گروهی گوش بدی.
دمت گرم
Only Milan
Forza Cuore Vecchio Rossonero
Forza Milan 🖤❤
سلام پارسا جان به نظرم بهترین توصیفی که میشه واسه حرفای جری کرد همون تیتر اپیزوده «توهم کاردیناله»🖤❤️🖤❤️
great podcast bro, forza milan
Thanks bro, glad Milanisti like it
❤🖤
راجبه بازی با لچه هم یکم نگرانم. مگر فونسکا نشون بده میتونه جلوی تیمایی که عقب میشینن هم میتونه برنامه ی موثری داشته باشه. فعلا فونسکا رو یک مربی تک بعدی یا تک فازی میشناسن که میتونه توی فاز انتقال مثبت خوب به تیم حریف ضربه بزنه اما توی پس گیری توپ و فاز انتقال منفی و ضد حملاتی که میخوره و اینکه دفاع متراکم حریف رو باز کنه ضعف نشون داده. خیلی مهمه این بازی رو هم ببریم. به امید پیروزی
در مورد نگرانی‌ات درباره بازی با لچه، باید بگم که انتقادت از فونسکا منطقیه ولی یه نکته‌ای که باید در نظر گرفت اینه که فونسکا تک‌بعدی یا تک‌فازی نیست، بلکه بیشتر مشکلش این بوده که نتونسته تعادل بین حمله و دفاع رو برقرار کنه. به عنوان مثال، تیم‌های زیادی هستند که به فاز انتقال مثبت تکیه می‌کنند و با همین روش موفق می‌شن، ولی این به تنهایی کافی نیست. مشکل اساسی تیم اینه که وقتی مالکیت توپ رو از دست می‌ده، برای پس‌گیریش فشار کافی اعمال نمیشه و همین باعث میشه تیم حریف راحت ضدحمله بزنه.
در مقابل تیم‌هایی مثل لچه که عقب می‌نشینن، همواره باز کردن دفاع متراکم یه چالش بزرگ بوده. با این حال، راه‌حل این مشکل استفاده مؤثرتر از وینگرها و بازیکن‌های تکنیکی تو یک سوم پایانی زمین میتونه باشه. البته فونسکا هم باید نشون بده که میتونه تاکتیک‌های متنوع‌تری رو در مقابله با این نوع تیم‌ها پیاده کنه. اما اینکه بازی رو حتماً باید ببریم هم یه نوع فشار اضافی ایجاد میکنه که ممکنه روی عملکرد تیم تأثیر منفی بذاره. نکته کلیدی اینه که استراتژی بازی فقط به مالکیت توپ و انتقال سریع وابسته نباشه، بلکه روی جابجایی‌های سریع و خلق موقعیت‌های بیشتر از طریق کانال‌های کناری تمرکز کنه.
@@CasaMilanPersianPodcast درسته باهات موافقم البته من نمیگم انتقال مثبت خوب نیست اتفاقا عالیه. منم هم نظرم که باید بتونه توی پس گرفتن توپ هم خوب عمل کنه و اینکه من فونسکا رو از لحاظ علم فوتبال قبول دارم. اینکه بتونه اجرا کنه میشه فرق یکی مثل گواردیولا و فونسکا. البته من فن گواردیولا هم نیستم ولی در حال حاضر خیلی پیشروتر از بقیست
بنظرم لیائو بازیکن بزرگیه همین الانش و برای میلان خیلی مهمه. از نظر تاکتیکی فوق العادس، فقط از نظر روحیه باید احیا بشه. که بنظرم روحیه ای که بازیکنانی مثل آبراهام، موراتا، هرناندز، رویال، پولیسیچ، مانیان و گابیا به تیم وارد میکنن میتونه لیائو رو به اون فرم خوب خودش برگردونه. بنظرم فونسکا از پس این کار به خوبی بر میاد در آینده. مربی خوش فکریه فونسکا و بنظرم پروژه اون در میلان بسیار بزرگ خواهد بود. البته همه چیز به روند پیروزی های متداول بستگی داره
چرا تنهایی پارسا?
لیایو باید با قیمت مناسب فروش بره چون مشخصه افتاده تو سراشیبی سقوط و با این رویکرد از این بهتر نمیشه.
فروش لئائو ممکنه یک گزینه باشه، ولی باید با دقت بررسی بشه. درست که گاهی افت داشته، اما هنوز هم پتانسیل بالایی داره و ممکنه با تغییر شرایط بهبود پیدا کنه. فراموش نکنیم که تا ۲۰۲۸ قرارداد داره، پس فروختنش با قیمت مناسب مهمه ولی نباید عجله کنیم
بنظرتون کاپل دفاعی پاولوویچ-گابیا بهتره یا توموری-گابیا؟
به نظرم ترکیب پاولوویچ-گابیا بیشتر برای شرایط خاص و بازی‌های بسته‌تر کارآمد خواهد بود، چون پاولوویچ به عنوان مدافع قدرتی‌تر و فیزیکی‌تر شناخته میشه، که میتونه در مقابل تیم‌های فیزیکی‌تر و مهاجمین قدرتمند مؤثرتر باشه. اما توموری از لحاظ سرعت، بازی‌خوانی و پوشش فضاها برتری داره، و در مقابله با تیم‌هایی که سریع حمله میکنن یا مهاجمین سریعی دارن، حضورش میتونه مؤثرتر باشه.
ترکیب توموری-گابیا نسبت به پاولوویچ-گابیا انعطاف‌پذیرتره، چون توموری میتونه هم به عنوان آخرین نفر دفاعی پوشش خوبی بده و هم در بازپس‌گیری توپ و شروع ضدحمله‌ها نقش کلیدی داشته باشه. به علاوه، توموری با بازی‌خوانی بهتر و تجربه بیشتر در مقابله با مهاجمین سریع، به نظر انتخاب مطمئن‌تری برای بازی‌های بزرگ‌تر و سریع‌تر میاد.
ترکیب گابیا-توموری از این لحاظ هم برتری داره که گابیا در سمت راست و توموری در سمت چپ بازی میکنن، که هر دو در این موقعیت‌ها احساس راحتی بیشتری دارن و در پست‌های طبیعی خودشون قرار می‌گیرن.
در مجموع، اگر مقابل تیمی با حملات سریع و مهاجمین تکنیکی قرار داریم، زوج توموری-گابیا انتخاب مناسب‌تریه، ولی اگر با تیمی فیزیکی و قدرتی روبرو هستیم، پاولوویچ میتونه گزینه بهتری باشه.
من فکر میکنم پاولوویچ اگه با گابیا هماهنگ بشه بهتره چون هم سر زنه خوبیه و هم خوب تکل میزنه رو پای بازیکن حریف و بلاکینگ خوبی داره و پا به توپ هم هست. بنظر من دو تا مدافع راست پا بالانس نداره و به عبارتی وقتی گابیای راست پا رو RCB بازی میدیم ، پاولوویچ چپ پا رو باید LCB بزاریم ! درضمن ذخیر اینا مالک چاو ( که خداروشکر مصدومه ) و توموری باشه! ولی کاپل پاولوویچ-توموری ثابت شد جور نیستند
لئائو متاسفانه باید ۱۵۰ میلیون بفروشیمش
در مورد هافبک دفاعی هم به نظرم بازم سر گل تیجانی و فوفانا مقصر بودن
کاملاً با شما موافقم، تیجانی و فوفانا در اون صحنه مقصر بودن و باید نزدیک‌تر به مدافعین بازی می‌کردن. مشاهده‌تون درسته. اتفاقاً یک سری آمار جالب درباره فوفانا دارم که در ضبط بعدی حتماً بهشون اشاره خواهم کرد.
@@CasaMilanPersianPodcast عالی 👍🏻
گابیا بازی با اینتر فوق العاده بود جدا از گلی که زد عملکرد دفاعی فوق العاده داشت ولی نباید فراموش کنیم گابیا همون بازیکنی بود که فصل گذشته با یه تنه لوکاکو ده متر جاموند و در مقابل بازیکنای قوی عملکرد خوبی نداشت باید ببینیم در ادامه فصل میتونه عملکرد خوبشو حفظ کنه یا نه ؟
با این تفاسیر با وجود گابیا و پاولویچ و توموری بازم دفاع میانی نیازمند تقویته
درسته، گابیا بازی خوبی داشت , نیاز به ثبات داره. با این حال، چیزی که واقعاً مهمه داشتن یه جانشین مطمئن برای فوفاناست. چون با حضور یه هافبک دفاعی قوی، خط دفاع همیشه میتونه پشتوانه‌ای محکم داشته باشه و کمتر تحت فشار قرار بگیره.
به نظرم لیاعو و هرناندز دارن کم کاری میکنن برای تیم کاملا مشهود می‌خوان مربی رو کله پا کنن
شاید در بازی با ونیزیا اینطور به نظر می‌رسید، ولی در بازی با اینتر هر دو بازیکن وظایف دفاعی زیادی داشتند و به خوبی از پسش برآمدند. به نظر نمی‌رسه که بخوان بهترین عملکردشون رو نداشته باشن تا مربی کنار بره. در واقع، باید ببینیم آیا این عملکرد ادامه‌دار خواهد بود یا نه.
از طرفی عملکرد فونسکا تو بازی با اینتر عالی بود
باید ببینیم در ادامه میتونه میلانو به یه تیم رقابتی تبدیل کنه یا خیر
در مورد بازی با بچه ما با توجه به امتیازاتی که از دست دادیم باید پیروز بشیم به نظرم عملکرد فونسکا بازی با لورکوزن محک جدی میخوره باید تا بعد اون بازی صبر کنیم ببینیم آیا بازی با اینتر صرفا یه جرقه بوده یا خیر
کاملاً موافقم، عملکرد فونسکا تو بازی با اینتر واقعاً عالی بود. اما همونطور که گفتی، باید ببینیم آیا میتونه این سطح رو حفظ کنه و میلان رو به یه تیم رقابتی تبدیل کنه یا نه. بازی با لورکوزن هم به‌نوعی محک جدیه، چون اگه بتونه همون کیفیت رو نشون بده، میشه گفت بازی با اینتر صرفاً یه جرقه نبوده. همچنین با توجه به امتیازاتی که از دست دادیم، پیروزی مقابل لچه ضروریه تا دوباره به مسیر درست برگردیم.
راجبه کاردیناله واقعا مشکل همینه که سواد فوتبالی نداره و اومده تو فرهنگی که حتی طرفداراشم توی فوتبال از با سوادترین های اروپا هستن. امریکایی ها تو خیلی چیزا حتما قوین اما توی فوتبال باید خیلی فروتن باشن. کسایی هم که حرف نجات جهان و اکوسیستم هم میزنن از همه خطرناکترن. متاسفانه کاریم از دستمون بر نمیاد. فقط مجبوریم امیدوار باشیم اوضاع بهتر بشه
آقا من باور داشتم چون این اینتر تیمیه که با یه دوتا تاکتیک قدرتش نصف میشه
اما مهم‌تر از تاکتیک‌هایی که در بازی با اینتر استفاده کردیم، روحیه و ذهنیت بازیکنان بود. وقتی بازیکنان به برنامه و وظایف فردیشون با شجاعت و اعتماد به نفس عمل کنن، حتی اینتر یا هر تیم بالای دیگری هم میتونه شکست بخوره. بدون اعتماد به نفس، میلان نمی‌توانست برنامه‌اش رو اجرا کنه و برنده بشه. در واقع، تاکتیک‌ها مؤثر شدند چون بازیکنان از ابتدا بهشون باور داشتن.
تو صحبت‌هات به نقش روحیه بخش تامی آبراهام و مصاحبه اش که گفته بود من از اول هم یک روسونری بودم اشاره ای نکردی....
من وقتی تامی آبراهام تو چلسی بازی می‌کرد رویای داشتن همچین مهاجمی رو داشتم و وقتی رم به راحتی از چلسی جذبش کرد خیلی حرص خوردم چون میلان رابطه خوبی با چلسی داشت و به راحتی میتونست حتی شاید با شرایط بهتر جذبش کنه
و حالا هم که تو اخبار اومد که مدیرای میلان بخاطر نقش تاثیر گذارش تصمیمی دارند برای جذب دائمی اش از رم وارد مذاکره بشن که امیدوارم اتفاق دلوفئو ( که هنوز یه حسرته برای من ، چون این بازیکن انگار فقط برای میلان خلق شده بود! ) دوباره تکرار نشه!
تو سیستم دو مهاجم من اگر جای فونسکا بودم، پولیسیچ رو می‌بردم چپ، و موسا رو میذاشتم راست که از نظر استحکام سمت راست تقویت بشه و بهش تاکید میکردم باید امرسون رویال رو پوشش بده و لیائو لازمه یه مدت نیمکت نشین بشه!
حتی من معتقدم اگه پیشنهاد خوبی براش برسه بالای ۱۰۰ میلیون ( بخصوص اینکه اگه خوش شانس باشیم یه تیمی بیاد بند فسخ ۱۷۵ میلیونیشو بده) باید بدیمش بره وبا پولش هافبک وینگ چپ پای خوب بیاریم واسه اونور وخطوط دیگه رو تقویت کنیم .
لیائو با این روش و سبک هر تیم بزرگی بره قطعا نیمکت نشین میشه و فوتبالش تموم میشه اگه به خودش نیاد. من اسمشو گذاشتم بالوتلی تو خالی! ( هنوزم بخاطر احمقی بالوتلی که واقعا جایگاه خودشو قدر ندونست ناراحتم ! )
درباره لیائو هم نباید عجله کرد. درسته که این فصل افت‌هایی داشته، ولی بازیکنی با استعداد لیائو باید فرصت داشته باشه تا خودش رو تو چالش‌های بزرگ‌تر نشون بده. مقایسه‌اش با بالوتلی شاید یه هشدار باشه، اما نباید فراموش کرد که لیائو بر خلاف بالوتلی هنوز فرصت داره تا حرفه‌اش رو به بهترین شکل ممکن ادامه بده. فروشش ممکنه کوتاه‌مدت جواب بده، ولی پیدا کردن یه بازیکن با پتانسیل لیائو آسون نیست، و به‌جای فروش، شاید بهتر باشه روی رفع ضعف‌هاش کار بشه.
در مورد تغییرات تاکتیکی هم باید گفت که موسا گزینه‌ی خوبی برای تقویت سمت راست هست، ولی جابجایی پولیسیچ به چپ ممکنه باعث شه که تیم تعادل تهاجمی رو از دست بده. پولیسیچ تو راست نشون داده که خوب جا افتاده و شاید بهترین کار این باشه که لیائو دوباره اعتماد به نفسش رو پیدا کنه، به‌جای اینکه به نیمکت منتقل بشه.
@@CasaMilanPersianPodcastپارسا لیائو کلا سبک بازیش همینه، خودشم اعتراف کرد سبک بازی من ریسکی بازی کردنه! این بشر تو هیچ بازی بزرگی نتونسته خودی نشون بده ، نه الان بلکه زمان پیولی هم همین وضع رو داشت! فقط جلوی تیم‌های ضعیف و و متوسط میتونه خودی نشون بده (اتفاقا فکر کنم کاپلو یا یکی از مربیای مهم تو مصاحبه همین نکته رو گفته بود) البته همه ما میدونیم پتانسیلش رو داره حتی بهترین بازیکن دنیا بشه ولی به قول خودت باید نگرشش رو تغییر بده یا به عبارتی تو نوع بازیش بازنگری کنه!
تا اینجای فصل هم که با خراب کردن ۵ موقعیت مسلم گلزنی ازین حیث تو سری آ رکورد داره!
در مورد پولیسیچ یادمه یک بار یا دوبار سمت چپ بازی کرد که الان یادم نمیاد کدوم بازی بود که خیلی خوب هم نشون داد و تو تیم ملی آمریکا هم سمت چپ بازی میکنه! البته این نظر منه که پولیسیچ سمت چپ باشه و موسا سمت راست اگه.... اگه بخوایم با سیستم ۴۴۲ بازی کنیم چون موسی میتونه ضعف دفاعی سمت راست رو پوشش بده و تو عرض هم بازی کنه
چرا تنهایی پارسا؟
این یه روش جدیده برای صحبت درباره اخبار میلان چون واقعاً موضوعات زیادی هست که باید پوشش داده بشه. سعی میکنم حداقل هر دو روز یه بار این کار رو انجام بدم. جلسات گروهی هم همچنان هر هفته یا حدوداً هر چند وقت یک‌بار خواهیم داشت.
Forza Milan
Per sempre