Volgens mijn ouders was ik als kind al aardig gevoelig/overprikkeld. Nu ik ms heb, is dat wel erger geworden. Een voorbeeld: autorijden. Ik woon in de binnenstad en daar is het uiteraard erg druk. Voetgangers, fietsers, auto’s, scooters, steps, etc. Ik word dan helemaal, tja, knettergestoord eigenlijk.😵💫👍🏼 Maar ging de snelweg op, dan zuchtte ik diep en had zoiets van ‘pfffff…😮💨 Nu kan ik ontspannen..’ Iedereen gaat nl dezelfde kant op en er zijn geen voetgangers, fietsers, scooters, etc. Dit ervaarde ik als rust en ontspanning en ik kon mij dan ook véél beter focussen.✌🏼👩🏻💞
Doe mij ook de snelweg maar. Lekker overzichtelijk. Linksaf slaan op de fiets vind ik het moeilijkste want er komt verkeer van achter je en van tegenover je. Voor en achter tegelijk kijken lukt niet en als ik eerst achter me kijk en dan weer voor me dan ben ik alweer vergeten wat er achter me was en kan ik overnieuw beginnen. Zucht
Ik vind verjaardagen ook lastig want er is altijd iemand die goedbedoeld een gesprek met je aanknoopt terwijl er naast je al een of twee gesprekken lopen en ik dus de helft nog niet hoor of begrijp. En dan nog reageren ook valt niet mee. Foto’s kijken vind ik ook een ramp want de beelden zijn iedere keer compleet verschillend terwijl ze in een film logisch in elkaar overlopen. Een paar foto’s lukt nog wel maar al vrij snel begin ik flitsen en strepen te zien in plaats van een plaatsje, waarschijnlijk omdat je tegenwoordig vooral door foto’s moet scrollen op je telefoon. Vind ik nog best lastig uit te leggen. Theater vind ik overzichtelijk omdat degene op het podium aan het woord is en de rest van de zaal niet. Maar de afzuigkap of airco die te lang achter elkaar aan staan daar ga ik dan weer vanzelf andere tonen doorheen horen. Ook niet uit te leggen want ik snap het zelf ook niet goed.
![เป็นไปได้ไหม - WanMai [Official MV]](http://i.ytimg.com/vi/_6lZ6b3_7Vo/mqdefault.jpg)
Interessante uitzending! 🍀🙏🩷
Dank je wel!
Herkenbaar
Volgens mijn ouders was ik als kind al aardig gevoelig/overprikkeld. Nu ik ms heb, is dat wel erger geworden. Een voorbeeld: autorijden. Ik woon in de binnenstad en daar is het uiteraard erg druk. Voetgangers, fietsers, auto’s, scooters, steps, etc. Ik word dan helemaal, tja, knettergestoord eigenlijk.😵💫👍🏼 Maar ging de snelweg op, dan zuchtte ik diep en had zoiets van ‘pfffff…😮💨 Nu kan ik ontspannen..’ Iedereen gaat nl dezelfde kant op en er zijn geen voetgangers, fietsers, scooters, etc. Dit ervaarde ik als rust en ontspanning en ik kon mij dan ook véél beter focussen.✌🏼👩🏻💞
Dank je wel voor je reactie. Ik denk dat veel mensen met MS dit zullen herkennen. Ik wel in ieder geval. NF
Doe mij ook de snelweg maar. Lekker overzichtelijk. Linksaf slaan op de fiets vind ik het moeilijkste want er komt verkeer van achter je en van tegenover je. Voor en achter tegelijk kijken lukt niet en als ik eerst achter me kijk en dan weer voor me dan ben ik alweer vergeten wat er achter me was en kan ik overnieuw beginnen. Zucht
Ik vind verjaardagen ook lastig want er is altijd iemand die goedbedoeld een gesprek met je aanknoopt terwijl er naast je al een of twee gesprekken lopen en ik dus de helft nog niet hoor of begrijp. En dan nog reageren ook valt niet mee. Foto’s kijken vind ik ook een ramp want de beelden zijn iedere keer compleet verschillend terwijl ze in een film logisch in elkaar overlopen. Een paar foto’s lukt nog wel maar al vrij snel begin ik flitsen en strepen te zien in plaats van een plaatsje, waarschijnlijk omdat je tegenwoordig vooral door foto’s moet scrollen op je telefoon. Vind ik nog best lastig uit te leggen. Theater vind ik overzichtelijk omdat degene op het podium aan het woord is en de rest van de zaal niet. Maar de afzuigkap of airco die te lang achter elkaar aan staan daar ga ik dan weer vanzelf andere tonen doorheen horen. Ook niet uit te leggen want ik snap het zelf ook niet goed.
Ik denk dat veel mensen met MS het wel zullen herkennen. Ik in ieder geval wel. uitleggen is inderdaad moeilijk. NF