การศึกษาตามลำดับ ประถม มัธยม ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก ฯลฯ ถูกเข้าใจผิดมาโดยตลอดว่า เป็นขบวนท่องจำในเรื่องที่ยากขึ้นๆเรื่อยๆ แท้จริงแล้ว การศึกษาแต่ละระดับ มันเป็นเหมือนโจทย์ที่ยากขึ้นๆ เพื่อฝึกให้ผู้เรียนมีทักษะในการหาความรู้ เกิดปัญญา ช่วยฝึกความเพียร-สมาธิ-ความจำ ฝึกการใช้ความคิดวิเคราะห์-ไตร่ตรอง ฝึกการรู้จักตั้งคำถาม แก้ปัญหา ค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง ดังนั้นเนื้อหาที่เรียนถ้าสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการดำรงชีวิตได้ด้วยก็ดีมาก แต่ก็ไม่จำเป็นต้องนำมาใช้ได้ทุกเรื่องที่เรียนมา... ขบวนการเรียนรู้ (ที่ไม่ใช่แค่การท่องจำ อย่างที่ทำกันเป็นส่วนใหญ่) เป็นขบวนการที่สำคัญของมนุษย์เพื่อพัฒนาให้เกิดปัญญา (intelligence) คนที่เกิดปัญญาแล้ว ถ้าอยากรู้เรื่องอะไรเพิ่มเติม ก็มีความสามารถหาความรู้ หรือทักษะในเรื่องนั้นๆได้ในเวลาที่ต้องการ ---- “The value of an education is not the learning of many facts but the training of the mind to think something that cannot be learned from textbooks.” และการศึกษาที่สำคัญที่สุดของผู้ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ คือการศึกษาเพื่อให้เกิดปัญญา รู้แจ้งในอริยสัจ4 เพื่อความสิ้นไปของทุกข์ มีสุข ไม่ต้องท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏตลอดกาลอีกยาวนาน
เพื่อเป็นลูกทาสชั้นดีของระบบทุนนิยม
ทำงานแลกเงิน จนไม่มีเวลามานั่งคิดว่าชีวิตนี้เกิดมาทำไม
ชีวิตเรียนจบช่างยนต์ ต่อ ป ตรี การจัดการอุตรสาหกรรม จบมาทำงานบริษัทน้ำมัน4ปีได้เรียนรุ้อะไรเยอะแยะมากมายแต่ๆๆๆวันนึงเราก็นั่งคิดว่านี้ชีวิตของเราต้องทำงานของคนอื่นไปตลอดชีวิตแบบนี้หรือเราทำเพื่ออะไรนั่งคิดไตร่ตรอง จนมีครอบครัวมีลูก2คน พ่อบอกออกมาช่วยพ่อทำสวนปาล์ม กับสวนทุเรียนดีกว่าตัดสินใจตอนนั้นเลยว่า ครับพ่อผมจะมาเรียนรุ้จากพ่อในวันที่พ่อมีชีวิตอยู่จนวันนี้ผมก็รวยเพราะการเกิดเป็นลูกชาวสวนที่แต่งตัวธรรมดาขี่รถธรรมดาชีวิตผมตอนนี้ถือว่าสบายๆครับที่ผ่านมา9ปีทุกคนลำบากแต่สำหรับผมแล้วสบายมากครับไม่เคยต้องปวดหัวกับผู้บริหารของบ้านเมืองไม่เคยเรียกร้องสวัสดิการอะไรผมพอแล้วกับชีวิต
#ลูกชาวสวน
เรื่องจริง ส่งลูกเรียนจนขายนาขายไร่ สุดท้ายทำงานโรงงาน ..ๆวันละ300
คุณทำหน้าที่พ่อแม่ดีที่สุดแล้วครับ ตอนนี้ผมก็ส่งลูกเรียน ส่งตามความคล่องของตัวเองครับ
มันก็จริงเสมอไปเป็นได้หลายอย่างไม่ใช่แค่ทำโรงงานอย่างเดียว
ใใช่เลยครับ
ผมคิดถูกแล้ว ที่ผมออกมาจากโรงเรียนตั้งแต่ป.6 ต่อม.1ครึ่งลาออกบวชเณร สมัยประถม ผมไปเรียนหยุดทุกอาทิตย์ ไม่ต่ำกว่า2 วันเป็นอย่างน้อย จนครูไม่รู้จะด่ายังไง เพราะผมมีพ่อเป็นครูเกษียณ น้าผมก็เป็นครูใหญ่อยู่ (จะว่าเส้นก็ได้) เพราะพ่อผมเป็นคนมีอายุผมเลยชอบ สวดมนต์นั่งสมาธิ และตั้งใจจะตัดขาดจากทางโลก ผมชอบเรียนพวก เกี่ยวกับ สมุนไพร ศาตร์พื้นบ้าน พวกนี้ครับ อ่านบาลี ขอม ไทยคล่องแคล่วตั้งแต่ประถมด้วยซ้ำ
พอเข้าโรงเรียนมัธยมืปรากฎว่า เอาหลักสูตรของประถม ป.5 ป.6 มาทบทวนอีกครั้ง ทุกวิขาครับ เลข ภาษา สุขศึกษา สุขเพศ วนอยู่เท่านี้ ผมเลยเบื่อครับ ทุกวันนี้ อยู่กับแม่ มีที่ดินทำกิน6ไร่ ปลูกทุกอย่างที่ผมกิน พอแล้ว จะพูดว่าตัดขาดจากสังคมภายนอกก็ว่าได้ ชีวิตนี้ไม่หวังอะไรแล้วครับ มีความสุขดี😊
กำลังเดินตามครับ
มีถูกทั้งสองอย่างถ้าคนแบบอาจารย์ ก็ไม่ต้องเรียนเยอะหาสมดุลของโลก แต่มนุษย์มีสมองที่ซับซ้อนบางคนเขาเรียนรู้ได้เร็วความจำดี คนที่ชอบเรียน ชอบประดิษฐ์ ชอบสร้างอะไรใหม่ มีผลดีต่อชาวโลก ต่องแยกให้ออก การเรียนการทำงานหนักบางอย่างก็ดี และไม่ดี เหรียญมีสองด้าน
เรียนเพื่อไปส่งเสริมทุนนิยม
ควรจะเรียนเพื่อมีความสุขกับชีวิต เข้าใจชีวิต หาเลี้ยงชีวิตโดยพึ่งตัวเองได้
😅อาจารย์โจนพูดจริงที่สุดเลยค่ะ...ไม่เคยมีใครพูดเรื่องนี้เลย.เรียนจนสมองไหลแต่ไม่ได้ใช้ค่ะ..ทักษะการใช้ชีวิตต่างหากที่พวกเราควรจะเรียนรู้ให้มาก😂
ก็จริง ในมุมความคิดผม แต่ละบุคคลในตอนเยาว์วัยก็ไม่ได้มีเป้าหมายชีวิตอะไรมากมาย ต้องค้นหาความชอบเพื่อเป็นอาชีพ ไปเรื่อยๆตามวัยและประสบการณ์ ระบบการศึกษา มีไว้เป็นทางเลือกและโอกาศ สำหรับอาชีพที่ต้องใช้ความรู้มาก ความมั่นใจมาก เช่นหมอ วิศกร จะให้หมอบ้านหมอผีหมอตำแยมาผ่าสมองก็ไม่ควร หรือให้ช่างสร้างบ้านมาสร้างตึก100ชั้นก็ไม่ควร คนที่ประสบความสำเร็จในอาชีพทักษะความรู้สูงก็มีเยอะ และคนที่ล้มเหลวก็มีเยอะ ฉะนั้นแล้วแต่บุคคลแล้วแต่ครอลครัว สำหรับผม มองว่าระบบการศึกษาเป็นโอกาศในอาชีพสำหรับประชากรในอนาคต เพราะทุกคนเกิดมาควรมีโอกาศ อย่าเอาความล้มเหลวของตัวเรา มาปิดกลั้นโอกาศของเด็กเช่นกัน จงเปิดโอกาศแต่ไม่บังคับ
เห็นด้วยครับพ่อแม่บางคนหาเงินแทบตายส่งลูกให้เรียนจบ แต่ตอนสุดท้าย ลูกก็เป็นขี้เหล้าเมายาก่อความรำคาญให้กับคนอื่น
เรียนเพื่อตอบสนองระบบ แต่ชีวิตอิสระกลายเป็นไม่มีคุณค่า ไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเลยเครียดจนจบชีวิตตัวเองกันเพิ่มสูงขึ้นจริงๆ แต่ถูกสังคมส่วนใหญ่ปกปิดไว้
"ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึง มาหาความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไรมากมาย สุดท้ายกระดาษแผ่นเดียว" ขอบคุณ คุณโจนที่ช่วยทำคลิปนี้มา ตรงใจมากจริงๆค่ะ
เยี่ยมเลยคะ
กระดาษแผ่นเดียวที่คุณหมายถึง ผมก็มี ผมทำงาน ส่งตัวเองเรียนม.เปิด เรียน13ปี จนจบ กระดาษใบนั้นผมไม่นับว่าสำคัญอะไร ความรู้ที่ได้จากการเรียนสำคัญกว่า สิ่งที่ผมเรียนมามากมาย ผมใช้ความรู้เหล่านั้นในชีวิตผมแล้ว ผมภูมิใจ ดีใจทุกครั้งที่ผมนึกถึงสิ่งที่ได้เรียน และยิ้มออกมาทุกครั้งที่ได้ใช้ความรู้นั้น ขนาดผมเล่นเกมส์ออนไลด์ มันยังมีความรู้ที่ผมเอาไปใช้ในชีวิตจริงได้เลย กลอนเชิงน้อยใจอันนั้น เค้าอาจยังไม่รู้ถึงการประยุกต์ความรู้ที่เรียนมาเพื่อการใช้งานจริงครับ
เริ่มเรียน ตั้งแต่เข้าศูนย์เด็กเล็กจนถึงป.ตรี ค่าชุด ค่าแต่งตัว ค่ากิน ค่านำ้มันไปส่งโรงเรียน
ค่าหน่วยกิจ ค่าอาหารเที่ยง ค่าชุด วันจันทร์ จนถึงค่าชุดวันศุกร์
ตอนรับป.ตรี ค่าเช่า
ชุดรับป.ตรี ค่าช่างจัดดอกไม้ ค่าตากล้อง ค่าแต่งหน้า ทำผม ค่าแต่งหน้า ค่าจัดงานเลี้ยงวันจบป.ตรี
ค่าเล่าเรียนตั้งแต่เข้าศูนย์เด็กเล็กจนถึงป.ตรี อย่างประหยัดก็ราวๆ1ล้าน เรียนจบ ได้กระดาษ1ใบ
เพื่อเป็นตั๋ว เป็นบัตรผ่านประตูเข้าไปทำงาน
เพื่อให้ได้เงินเดือน ทำได้ราวๆ40ปี ก็ต้องปลดระวาง แก่แล้วโรงงานไม่เอา รอรับเงินเดือนผู้เฒ่าต่อปายยยย..
ผมคนหนึ่งที่เรียนตามระแบบนั้น แต่ผมก็เลือกทางเดินชีวิตตัวเองได้ สรุปเป็นที่ระบบหรือเป็นที่คนครับ ถ้าจะให้เด็กคนหนึ่งมีทักษะความรู้ในระดับ ป.ตรีได้ ลองคิดสิว่าคุ้มใหมกับเงิน1ล้าน หรือคิดว่ามีเงิน1ล้านแต่ไม่มีความรู้เลยจะดีกว่า คนไม่มีความรู้เลยมีเยอะแยะ เขาเหล่านั้นมีเงินเก็บ1ล้านใหม และเงิน1ล้านก็ไม่ได้จ่ายทีเดียว ทะยอยจ่ายถึง20ปี ถ้ามีความรู้ความสามารถได้ทำงานดีๆมีค่าตอบแทนคุ้มค่าไม่เกิน 5ก็ปีคืนทุน จากนั้นก็กำไร เว้นแต่ว่า คนที่จบมาไม่มีความรู้ไม่มีความสามารถ ไม่มีความอดทน ไม่มีความขยันในงานมากพอที่จะทำงานได้เพราะเป็นลูกเทวดามาตลอด แบบนั้นก็จะว่าใครได้ ระบบการศึกษาใหม หรือเป็นที่คนคนนั้นเอง
การศึกษาไม่ได้ช่วยอะไรคุณเลย เสียดายที่จบถึงป.ตรี
อืม เราเป็นคนนึงที่มีชีวิตแบบที่ว่านี่เลยค่ะอ่านแล้วมองเห็นภาพตัวเอง เราเรียนวิศวะจนจบป.โท ทำงานจนถึงระดับบริหารตอนอายุสี่สิบกว่าจุดนึงก็โดนบีบออกจากโรงงานตามที่ว่านี่จริงๆตามกลไกของสังคม แต่ข้อดีก็คือการทำงานช่วยให้เรามีเงินเก็บมากพอที่ใช้ชีวิตแบบมีอิสรภาพทางการเงินหลังสี่สิบแบบมีความสุขหลังจากอดทนทำงานเป็นหุ่นยนต์มายี่สิบกว่าปี เหรียญมีสองด้าน ทุกข์หรือสุขแล้วแต่ใจเรามองค่ะ สุดท้ายชีวิตก็การเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตให้มีความสุขในแบบที่เราเลือกเองค่ะ😊
@@LostMemories2019
บางครั้งการศึกษาไม่ได้ทำให้คนฉลาดขึ้น
เช่นคุณเป็นต้น
@@user-os9xs4ii6x อืม ขอบคุณค่ะ🙏
เห็นด้วยกับคุณโจน เพราะคนเราต้องเรียนรู้เพื่ออยู่เอาชีวิตรอด เรารู้อย่างนี้นานแล้ว😀
กำลังตัดสินใจจะลาออกก่อนเกษียนดีมั้ย 🤣 เกือบหาคำตอบเจอแล้วคะ แต่ขอคิดให้ละเอียดอีกนิด😢กราบขอบพระคุณข้อคิดดีๆๆของท่านอาจารย์โจนคะ..ถูกต้องมากๆๆอยากเป็นกรรมการตัดสินกีฬาประเภทต่างๆๆ แต่ต้องมาทำหน้าที่ผู้คุมนักโทษ ..สุดเศร้า..มันไม่ใช่เลย..เสียเวลาของชีวิต😂
การศึกษาไม่มีคำว่าเสียเปล่าหรอกครับ
จริงค่ะอาจาร ยังตัวฉันเองเป็นคนที่ไม่ได้เรียนสูง พอมีลูก ก็คาดหวังใส่อารมณ์ตามสังคม ลูกจะต้องเรียนอย่างนี้อย่างนั้น สุดท้ายเรียนจบมาก็ไม่ได้เอาวิชานั้นมาใช้ พอมาลูกคนที่ 2 ก็ไม่ได้เคี่ยวเข็ญบีบคั้นเขา ให้เขาทำในสิ่งที่เขาชอบ เหมือนตัวเรานอกคอกออกมาในสิ่งที่เราชอบสมัยเด็กๆ เราก็ยังเลี้ยงตัวเองได้ ปรากฏว่าตอนนี้ลูกชายคนที่ 2 ได้ทำงานแล้วค่ะ ทั้งที่วุฒิกศน ม 3 ยังไม่ออก พ่อแม่ก็ผ่อนคลายสบายกระเป๋า เพราะเขาออกมาเรียนกศน ตอนนี้ซ่อมโทรศัพท์ ซื้อมอเตอร์ไซค์เก่ามาประกอบใหม่เรียนรู้จากTH-cam ปล่อยให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาอยากเป็น พ่อแม่ไม่ต้องมานั่งเครียด ลูกก็ไม่ถูกกดดัน
ระบบการศึกษาไทย
ให้ความสำคัญผิดจุด แทนที่ให้เด็กได้เรียนรู้อย่างแท้จริง.
ทำให้ค้นพบตัวเองช้ามากๆ บางคนก็ไม่เจออีกเลย
อนุโมทนาสาธุ ความรู้ ฉลาดมาก เรียนมากแต่กับขาดปัญญารู้ตนเองต้องมีปัญญาขจัดความอยากได้.
ในสังคม มีระบบ หลายระบบ มีกฏระเบียบ ให้สังคมอยู่อย่างมีความสุข อลุ่มอล่วย ไม่กร่าง รู้จักเกรงใจซึ่งกันละกัน เคารพต่อหน้าที่สังคมและผู้อื่น จึงมีระบบ ถ้าใครไม่อยู่ในระบบก็มีทางเลือก ไม่ใช่แบบทุกวันนี้ แตกแยก ทุกชั้น ทุกระบบ น่าสงสารสังคมไทยมาก คนไทยจิตสำนึก หลายเรื่องหายไป เอาแต่ประโยชน์ตังเองเท่านั้น ไม่ถูกใจก็โวยวาย บลู่ลี่ กัน แย่ที่สุด
สรุปคือ ระบบการศึกษาที่ดีคือ ที่ทำให้เราสามารถค้นหาตัวเองได้ แต่การที่คุณจะมีอิสระเสรีภาพอย่างแท้จริง คุณต้องรู้จักมีวินัยในตนเองอย่างสูงถึงจะประสบความสำเร็จได้ ไม่ว่าจะเป็นแบบคุณโจน จันได หรือ จะเป็นคุณหมอ หรือ วิศวะ ที่ชอบในวิชาชีพ การเรียนไม่ตรงวิชาชีพไม่ใช่การสูญเปล่าหรอกครับ แต่อยู่ที่ระหว่างการเดินทางคุณได้เรียนรู้และค้นพบตัวเองอย่างแท้จริงในที่สุด หรือ เปล่า ครับ ไม่มีระบบการศึกษาที่ดีที่สุดหรอก ครับ น้อยคนนักที่คลอดออกมาจะรู้ว่าจะเป็นอะไร คนเราไม่ได้เป็นอัจฉริยะเหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ท่านเดินได้7ก้าว หลังคลอดพร้อมประกาศว่า จะเป็นพระพุทธเจ้าทันที
ถ้าเราไม่รู้ เราก็ไปศึกษาเพิ่มเติมได้ค่ะ😅😊😂
ไร้สาระ เราต้องสร้างคนเก่งขึ้นมาด้วยการแข่งขันสิ เลิกหว่านเงินแต่ไปเน้นคุณภาพแทน
มีแต่สัตว์ที่เกิดมาแล้วเดินได้เพราะต้องเอาชีวิตรอดจากนักล่า คนไม่ต้องทำแบบนั้น
ผมพูดตรงๆนะการเรียนก็สำคัญ แต่สิ่งที่ไม่จำเป็นเลยคือ(ความเห็นผม) เวลาเรียนและวิชาที่ไม่จำเป็นครับ กลายเป็นว่าผมต้องเสียเวลาวันนึงไปกับการเรียนสิ่งที่จำเป็นกับสาระจริงๆน้อยมาก ส่วนมากคือวิชาที่ไม่จำเป็น และเสียเวลาทำกิจกรรมที่อ้างว่าทำเพื่อชาติเพื่อสถาบันบลาๆ แต่ไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ยังไม่นับรวมกฎระเบียบที่ไร้สาระอีก
แถมบางโรงเรียนก็โคตรเอาเปรียบนักเรียนอีก แต่มันก็ไม่มีทางเลือก
สรุปแล้ววันนี้ผมได้เรียนวิชาที่จำเป็นแค่เศษเสี่ยวนึงกับใช้เวลาศูนย์เปล่าไปเยอะมาก
ถ้านักเรียนจับอาวุธขึ้นสู้กับพวกชนชั้นกดขี่จะดีมากเลยครับ ปัญหาที่ทำให้พวกเราไม่พัฒนาสักที แต่มันก็ขึ้นอยู่ที่แต่ละคนด้วยครับ
จริงยิ่งกว่าจริงค่ะ. มันเหมาะกับคนจำนวนน้อย. ไม่ใช้คนส่วนใหญ่. ต้องพิจารณา. อย่างถี่ถ้วน. มากๆๆๆและมากที่สุด.
ผมใช้ชีวิตแบบเด็กบ้านนอกตั้งแต่เด้ก ตกปลา หาผักปลูกผัก ทำกับข้าว และได้เรียนจบปริญญา รู้สึกว่าผมคิดถึงบ้าน เรียนมามันทรมานนะ มันไม่ใช่ผมเลย มันเป็นทุกข์จริงๆนะโดยเฉพาะเรียนมาแล้วเอามาใช้ไม่ได้ สุดท้ายพอจบมาก็ไม่รุ้เรื่องอะไรอยู่ดี ต้องมาหาอะไรทำเองพึ่งตัวเองได้ อยากมีที่ดินมีกินมีความสุขกับความสุขเล็กๆในทุกๆวันกับเกษตร
เพื่อสร้างโอกาส การรับรู้แต่ละคนไม่เท่ากัน ทัศนคติ ทักษะชีวิตก็เช่นกัน
ความเข้าใจพ่อเเม่ที่ผิดๆว่าต้องเรียนสูงๆจะได้งานมีตังเยอะๆ มันก็จริงบางคนได้ที่หวังเเต่คนที่ผิดหวังนั้นเยอะกว่ามาก กว่าจะรู้ตัวก็กลายเป็นหนี้เเล้ว ถ้าเอาเงินที่ส่งเสียซื้อที่ดินปลูกผักขุดบ่อน้ำก็มีกินไม่ต้องลำบากเเล้วเเท้ๆ
อ.โจนพูดถูก...วันนี้เข้าใจตนเองแล้วค่ะ❤❤❤
มันลงทุนถึง20ปี. เพื่อรายได้ที่ดี. แต่มันไม่ถูกเพราะรายได้มันไม่ได้ดี. ไม่พอใช้พอจ่าย. ถ้าตามสังคมส่วนใหญ่. ไปมันอยู่ไม่ได้. ท้ัง ต้องกระเบียดกระเสียนมากๆๆๆต้องอดทนเก็บออม. มาก. กว่าจะได้อะไร. ก็ไม่ง่ายเลย. ต้องพากเพียรสุดๆๆ. ต้องทวนน้ำ. จะตามน้ำเหมือนคน. 95%. ไม่ได้ต้องเป็นตัวของเราเอง แบบสุดๆๆเหมือนกัน. แบบคุณโจนจันได.
ถ้าผู้คนเลือกวางอัตตาและอคติลง แล้วสละเวลาตั้งใจศึกษาคำสอนที่แท้จริงของพุทธองค์อย่างจริงจัง ก็จะพบคำตอบของชีวิตนี้แน่นอน
เรียนแทบตาย จ่ายเยอะและแพงมาก ตอนจบ มีประโยคสั้นๆ ที่ผมจำไม่เคยลืม คือคำว่า "คุณได้จบการศึกษาแล้ว" แค่นั้นจริงๆ ไม่มีคำแนะนำใดๆ ทั้งสิ้น มาตอนนี้ได้เข้าใจอะไรมากขึ้น ไม่ต้องเจอกับคำถามในหัว อยู่คนเดียวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ขอบคุณอาจารย์มากครับ
😂 มันเป็นปัญหาที่มีปัจจัยมาจากความไม่รู้ครับพี่โจน ไม่รู้จักว่า มนุษย์คืออะไร อยู่มีชีวิตเพื่ออะไร ผมเรียนจบ ปริญญาตรี สาขาวิศวกรรมโยธา ผมต้องมาศึกษาธรรม คำสอนของพระพุทธเจ้าเองจากอาจารย์ผู้มีความรู้ จึงได้รู้ว่า ทุกวันนี้ คนเราเดินทางผิด เดินตามอำนาจของกรรม เดินไปเหมือนเดินในที่มืด ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้ว่าความเป็นคนหรือมนุษย์ มีสาระตรงใหน ค้นหาอะไรๆกันด้วยความไม่รู้จริงๆ ครับ ไม่รู้ว่า ศาสนาที่ตนนับถือ มีประโยชน์อะไร พระศาสดาของศาสนาตนสอนอะไร ไม่รู้ว่า เห็น เป็นจิต ได้ยินก็เป็นจิต อะไรยุ่งวุ่นวายเพราะ หาสาระแท้จริงของปัญหาไม่เป็น ❤❤❤
เหมือนกันเลยครับผม ว.อิเล็กฯตอนนี้ออกจากระบบมาทำสวนปลูกผักกินเองจิตใจเคยวุ่นวายตอนนี้มาเจอเมืองนิพพาน เริ่มศึกษาธรรมะมากขึ้น ละตัณหาได้มาก
รบกวนขยายความพร้อมตัวอย่างหน่อยครับ น่าสนใจมากๆเลย
มันก็ขึ้นอยู่ที่คนด้วยครับบางคนชอบชีวิตแบบเร่งๆรีบๆบางคนชอบอยู่เป็นสงบๆสบายใจ
ถ้าไม่เดือดร้อนใครก็โอเคครับ
คนหลัง 30 กว่า มันจะคล้ายๆเบื่อคน ไม่รวมกลุ่ม ไม่สุงสิง จริงๆเป็นเครื่องฮอร์โมนนั่นแหละ พอรู้สึกว่าโลกก็เท่านี้เองรึ บางคนเลยลองค้นหาเส้นทางที่ดูสูงค่ากว่า เช่นธรรมะ
@@LOR1H1RE_Fx คร่าวๆของข้างนอก มีที่ชอบกับไม่ชอบ เช่นชิบผัดกะเพรามากกว่าไข่ต้ม ชอบใส่กางเกงสีดำมากกว่าสีชมพู
เกิดการอยากได้สิ่งที่ชอบ อยากให้สิ่งที่ชอบคงอยู่ อยากผลักสิ่งที่ไม่ชอบออก คนปกติได้แต่หนีดิ้นรนไปสู่สิ่งที่ตัวเองชอบ
ส่วนธรรมะจะฝึกสอนใจให้เห็นของพวกนี้เท่าๆกันในบางมุม(ฝึกกันแทบทั้งชีวิตเพื่อเอาตัวนี้คือตัวปัญญา)
พอมันเท่ากันมันใจจะไม่ดิ้น ไม่ดิ้นเพราะใตเห็นมันเท่ากัน พอถึงจุดใจมันจะสรุป เป็นแค่ของเกิด-ดับ ไม่มีคุณค่าเท่าไรนัก ใจจะมุดเข้าข้างใน เกิดกระบวนการล้างกิเลสถาวร
ในวัยๆนึง เราไม่รุ้ได้เลยว่า เราต้องการอะไร อย่างเนื้อแท้ แต่วันนี้ ต้องการความสุข
น่าสงสารพ่อแม่ส่งลูกเรียนจบป.ตรี อย่างน้อยต้องใช้ตังไม่น้อยกว่าสามล้านบาทต้องขายนาไร่กู้ยืมจำนองบ้านสุดท้าย..ได้อะไร ตกงาน เงินเดือนน้อย 55 กศ.ไทย
คุณตาจบป.4 มีลูก 7-8 คน เช่าบ้านไม้ขายริมคลอง ทำมาหากินช่วยกันกับคุณยาย เก็บเงินซื้อที่ดินได้เป็นร้อยไร่คะ..ส่วนเราจบปริญญาตรี ไม่มีครอบครัว เอาตัวรอดไปได้วันๆก็บุญแล้วคะ😅
ความรู้นี่แหละ ที่ทำให้มีมือถือมาดูคลิปคุณ
อาจารย์ผมเคยบอก การศึกษาทำให้วัยหนุ่มสาวที่มีความคิดสร้างสรรค์ เป็นมนุษย์เงินเดือนต่ำ แต่ก็อย่างว่ามีทั้งคนเก่งในรูปแบบที่ต่างกันถ้าไม่มีนักวิทยาศาสตร์ก็ไม่มีสิ่งประดิษฐ์อำนวยความสะดวกในปัจจุบัน แต่ก็ขอให้เป็นอาชีพสุจริต
อย่าเเยกเป็นส่วนๆ ทั้งหมดคือชีวิต ระบบการศึกษาดีในระดับของมัน เเต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคนเเต่ละคนต้องฉลาดที่จะเลือกค้นหาสิ่งที่เหมาะกับตนเอง ไม่มีอะไรที่ศูนย์เปล่า ทั้งหมดเป็นกระบวนการเรียนรู้เเละค้นหาว่าชีวิตต้องการอะไร ช่วงชีวิตการเรียนสั้นไม่ยาวถ้าเทียบกับเวลาในชีวิตทั้งชีวิต
การศึกษาตามลำดับ ประถม มัธยม ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก ฯลฯ ถูกเข้าใจผิดมาโดยตลอดว่า เป็นขบวนท่องจำในเรื่องที่ยากขึ้นๆเรื่อยๆ แท้จริงแล้ว การศึกษาแต่ละระดับ มันเป็นเหมือนโจทย์ที่ยากขึ้นๆ เพื่อฝึกให้ผู้เรียนมีทักษะในการหาความรู้ เกิดปัญญา ช่วยฝึกความเพียร-สมาธิ-ความจำ ฝึกการใช้ความคิดวิเคราะห์-ไตร่ตรอง ฝึกการรู้จักตั้งคำถาม แก้ปัญหา ค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง ดังนั้นเนื้อหาที่เรียนถ้าสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการดำรงชีวิตได้ด้วยก็ดีมาก แต่ก็ไม่จำเป็นต้องนำมาใช้ได้ทุกเรื่องที่เรียนมา... ขบวนการเรียนรู้ (ที่ไม่ใช่แค่การท่องจำ อย่างที่ทำกันเป็นส่วนใหญ่) เป็นขบวนการที่สำคัญของมนุษย์เพื่อพัฒนาให้เกิดปัญญา (intelligence) คนที่เกิดปัญญาแล้ว ถ้าอยากรู้เรื่องอะไรเพิ่มเติม ก็มีความสามารถหาความรู้ หรือทักษะในเรื่องนั้นๆได้ในเวลาที่ต้องการ ----
“The value of an education is not the learning of many facts but the training of the mind to think something that cannot be learned from textbooks.”
และการศึกษาที่สำคัญที่สุดของผู้ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ คือการศึกษาเพื่อให้เกิดปัญญา รู้แจ้งในอริยสัจ4 เพื่อความสิ้นไปของทุกข์ มีสุข ไม่ต้องท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏตลอดกาลอีกยาวนาน
เราเรียนน้อยแต่เรามีประสบการณ์เรียนรู้ตลอดชีวิต สิ่งที่ได้คนมีความรู้สูงๆนักวิทย์ก็ไม่รู้ ประสบการณ์ชีวิต ศิล5 ดีสุดอยู่ที่จิตใต้สำนึกเราด้วยจะเรียนตํ่าเรียนสูงไม่จำเป็น สำคัญเรามีเป้าหมายไปไห้ถึงหรือเปล่า มีโฆณาเหมือน หญ้ายา ที่น่านจัง
เราต้องมีระบบรองรับความล้มเหลวก่อนครับ ทำให้คนรุ่นก่อนๆที่ผ่านความล้มเหลวของระบบมาแล้วได้กลับมายืนอีกครั้ง แล้วค่อยปรับโครงสร้างระบบการศึกษาเพื่อคนรุ่นถัดไป ก็เหมือนกับเตรียมดินก่อนปลูก บำรุงแม่ก่อนตั้งครรภ์ โลกที่มีระบบเพื่อสร้างเฟืองใหม่เข้ามาเปลี่ยนในระบบสังคม คนที่มีชีวิตกลับต้องรับใช้ให้ระบบที่ไร้ชีวิต ถ้านั่นไม่ได้แสดงว่ามันไม่สมเหตุสมผล ก็คงไม่เหลืออะไรให้พูดแล้ว
ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ - ควรระบบเหมือนหมวกคัดสรร ส่งเสริมให้ค้นพบศักยภาพที่แท้จริงของตัวเองตั้งแต่ยังเด็กมากกว่า
เรียนมากแต่ไม่ได้อะไรเลย
ชอบใครชอบมัน..แต่ผมคนหนึ่งที่ชอบแบบนี้คล้ายๆอาจารย์..
ที่ผ่านมาเรียนเพื่อคนอื่นที่เขาอยากให้เราเป็นจนขาดตัวตน..แต่ลึกๆในใจเราไม่ได้รักเลย..ทำให้สูญเปล่าที่เรียนมาอีกทั้งเวลา..
ปัจจุบัน แม่ยาย ให้ มรดก ที่ดิน หก ไร่ ,ถามลูก ว่า จะเอาไหม ,ลูก ไม่ต้องการ ปัจจุบัน ขายหมด , ไม่มี ที่ดิน ทำกิน ต้อง ทำงาน ราชการ เท่านั้น
พวกหากินกับระบบผลประโยชน์ บังคับให้เราต้องจ่ายเงินมากเกินจำเป็น
ประเทศไทยคนเข้าไม่ถึงโอกาสเข้าไม่ถึงทรัพยากรณ์ ธุรกิจหลายอย่างรัฐก็ไม่ให้รายย่อยทำ คน 70 % ไม่มีที่ดิน การศึกษาเลยเป็นทางหลักที่จะเลี้ยงชีพได้
เรียน หรือเรียนรู้ อยู่ที่พ่อแม่ด้วยครับ เราคาดหวังเอง อยากได้เอง โดยที่ไม่ได้ถามลูกๆเลย
ไช่ค่ะเราควรเรียนรุ้การไช้ชีวิตที่เป็นจริง
คนที่มีศิลห้าและเข้าใจย่างลึกชึ้งถึงจะมีชีวีตอยู่ย่างมีคาวมสุขย่างแท้จริง..ย่างอาจารย์พูดครับ..
ทักษะคือสิ่งสำคัญไม่ใช่ใบปริญญา การศึกษาแบบปัจจุบันไม่ได้สร้างทักษะมันจึงเสียเวลาตี้ง20ปี
แม่ ผม เป็น แม่เลี้ยงเดี่ยว มี ที่ดิน สี่ ไร่ มีลูก คนเดียว ให้ผม เลือก จะเรียน มัธยมปลาย หรือเปล่า เรียน ขาย ที่ดิน สอง ไร่ , จบ แล้ว อยากเรียน ต่อ ขาย ที่ดิน อีกสอง ไร่ จนหมด , ผม เป็น ข้าราชการ ตั้งแต ชั้น จัตวา เงินเดือน 1,535 บาท ปัจจุบัน บำนาญ สองหมื่นกว่าๆ
รักพี่นะพี่คือปราดที่มีความสุข
ใช้เลยครับการศึกษาใช้เวลานานเกินไป สำหรับผมผมให้ 6ปี พอ อายุ16-22 พอนอกนั้นทำงาน เรียนนตั้งแต่อายุ4ขวบจนถึง 22 นานเกินไปใช้คุณประโยชน์ำด้น้อยเมื่อเทียบกับ 18ปีที่เสียไป
จริงแท้ครับ
เคารพอาจารย์ครับ
เป็นกฎเกณฑ์แข่งขันเพื่อให้ได้คัดเลือก อยู่ในตำแหน่ง/รายได้สูงๆ (ของดีมีน้อย ต้องแย่งกัน)
ที่ค้นคว้า/ประดิษฐ์ได้สิ่งมีประโยชน์มาก (มีโทษน้อย) คนพวกนี้มีไม่ถึง 1% ของประชากรพลโลก..
การศึกษาใน ไทย มันธุรกิจไปแล้วหายเงินเข้ากระเป๋ายิ่งยุคปัจจุบันชัดเจนมากเอาจิงจังกับการเรียนมากไปเเข่งขันสุงมาก คนยุดเก่าเขาเรียนเเค่อ่านออกเขียนได้เส็จออกมาทำงานตั้งเเต่ยังหนุ่มๆมีเวลาหากินเยอะประสบการชีวิตเยอะ คนเรียน ป.ตรี กว่าจบเข้าไปครึ่งค่อนชีวิต บางคนบางหน่วยงานหากินกับระบบการศึกษามายาวนานเพราะเก็บกินได้ตลอด ยุคนี้ใช้เงินเยอะมากค่ากิจกรรมต่างๆเสียยุบยับไปหมดพ่อเเม่หาเงินมาป้อนให้หน่วยงานพวกนี้
ใช่ค่ะ พี่โจน เห็นด้วยค่ะ❤.
ถูกต้องแล้วครับ ที่ในวัยเด็กยังมีกำลังต้องศึกษาให้เต็มความสามารถ เพราะเราส่วนใหญ่ยังไม่พบความถนัด ที่จะประกอบอาชีพที่เราจะไม่ทุกข์มากไปที่จะทำอาชีพนั้นๆ งานที่ต้องใช้วิชาการมากเช่น อาชีพหมอ ก็ต้องเรียนมาก คือต้องเผื่อไว้ก่อน ระบบการศึกษาจะเตรียมเส้นทางหลายแบบ แต่อยู่ที่คนแต่ละคนเองยังหาความถนัดตัวเองไม่เจอ อย่างที่ท่านนำเสนอ อยากเป็นนักร้อง ท่านบอกว่าจะเรียนอย่างอื่นไปทำไม ท่านว่าเสียเวลา จริงครับ รู้ลึกที่เราชอบ ของอวยพรให้ลึกสมใจ แต่ความรู้กว้างรอบตัวก็ต้องมี
ท่านครับ เราต้องแยกแยะ คนๆนั้น พ่อแม่ ครอบครัว สังคม ระบบการศึกษา ประเทศ คือคนๆนั้น ยังไม่รู้ว่าชอบทางไหน และทางที่ชอบก็ไม่แน่ว่าอีก10ปีผ่านไปจะยังชอบหรือไม่ บางคนเรียนที่ไม่ชอบ จบแล้วไปทำงานที่ชอบ แต่ไปไม่ได้ไกล เลยไปอีกงาน ไปไม่ได้อีก เลยกงับมาทำในสิ่งที่เรียน สำเร็จไปได้ สรุปครับ ท่านเอาแน่กับชีวิตคนไม่ได้ รู้ลึกสิ่งที่ชอบก็ดี รู้กว้างความรู้รอบตัวก็สำคัญ ถ้ายังไม่รู้ว่าชอบอะไร ก็เรียนในสิ่งที่อยากเรียน ถ้าไม่เรียนเลยก็ไม่รู้อะไรเลย ควาเห็นผมไม่ถือว่าเสียเวลาที่เราเรียนรู้อะไรไว้ พอเราได้เรียน ตั้งใจเรียน เราได้ความรู้แล้วครับ
เช่น คนที่อยากเป็นนักร้อง เค้าเคยเรียนเกี่ยวกับตัวเลข บัญชีไว้ เค้าคนนั้นอาจเป็นนักร้อง ประสบความสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับมีคนชอบมั้ย พอแก่ นักร้องก็ปานกลาง เลยเปิดบริษัทปั้นนักร้อง และสำเร็จทางธุรกิจ ผู้บริหารบริษัท ต้องดูตัวเลขบัญชีงบการเงิน ถ้าไม่เคยเรียนเลยจะอ่านไม่รู้เรื่อง อาจถูกโกง บริษัทเจ๊ง วิชาที่เราเรียน มีค่าเสมอ เพราะเราได้ความรู้ครับ
สวัสดีค่ะ ชอบแนวคิดของคุณมากดูหลายคลิป แต่ไม่เคยเม้นต์ ชอบการใช้ชีวิตแบบคุณ บรรยายไม่หมดสรุปชอบค่ะ👍
ความลำบากยากจน/มาจากค่าใช้จ่ายในการศึกษา/ส่วนมาก
ขอบคุณครับ
พ่อแม่ ต่างหาก ที่จะเป็นคน สร้างอนาคตลูก ด้วย การศึกษา ตั้งเป้าหมาย ที่จะ เป็น ใน อนาคต
ถูกต้องเลยคะเห็นด้วยกับอาจารย์คะ
ส่วนตัวเรียนมาเพื่อปรับใช้ในชีวิตประจำวันให้มีความสุขกับชีวิต มองโลกในแง่ดี ไม่ได้รับราชการ แต่ทำสวนน้อยมีความสุขกับสิ่งรอบข้างเท่านี้ก็สุขใจแล้ว
ผมก็คิดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน เราสู้อุตสาห์เรียนกว่าจะปริญญาตรี มาวันนี้ลองนั่งดูเศรษฐกิจโลกที่กำลังวุ่นวาย ประเทศที่เป็นผู้นำโลกก็กำลังแย่ลง วิกฤติ สิ่งแวดล้อมและโลกที่เสียหายหนักมากเกินจะแก้ไข จึงเป็นการตั้งคำถามว่า ระบบการศึกษาที่นำไปสู่เศรษฐกิจที่ว่าจะทำให้มนุษย์อยูดีกินดี มาทุกวันนี้เห็นแต่ละคนที่รถคันใหญ่บ้านหลังใหญ่ ดูหน้าแต่ละคนซิ ดิ้นกันแทบได้ เรามาถูกทางจริงเหรอ
ขอบคุนความรู้ดีๆคะ
ความเห็นต่างครับ ผมโตจากคนบ้านนอกได้เรียนตามที่ตนตั้งใจ ปัจจุบันรับราชการใกล้เกษียณแล้ว ตลอดเวลาที่ทำงานความรู้ที่เรียนมาได้นำมาใช้หมดครับ แถมต้องค้นคว้าเพิ่มขึ้นอีกด้วย ทั้งสายช่าง และสายปกครอง ที่ใช้น้อยน่าจะเป็นคณิตศาสตร์บางเรื่องเท่านั้นครับ
ใครใคร่จะทำสิ่งใดก็ทำไป
เด็ก 7 ขวบเริ่มมีโอกาสเข้าสู่ระบบการศึกษา แต่ ณ เวลานั้นเด็กก็ตอบไม่ได้ว่าอยากเป็นไร พ่อแม่ก็เป็นห่วงจะปล่อยวันเวลาผ่านไปให้เด็กได้คิดว่าอยากเป็นอะไร ก็จะเสี่ยงกับการเสียโอกาสทางการศึกษาที่ควรจะเริ่มเมื่อ7ขวบ
การเรียนในระบบจึงไม่ใช่การเสียเวลาเรียนรู้ที่เปล่าประโยชน์แต่ความรู้เหล่านั้นเป็นทักษะในการเอาตัวรอดในสังคมที่ซับซ้อนและลดความเสี่ยงในะหว่างที่เด็กยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร
ดังนั้นระบบการศึกษาจึงยังคงเป็นเรื่องที่ควรจะต้องให้ความสำคัญ แต่จุดอ่อนของระบบการศึกษาไทยคือเวลาที่ใช้ในชั้นเรียนการศึกษามันมากเกินไปจนไม่มีเวลาจนเป็นอุปสรรคต่อการตอบคำถามตนเองว่าอยากเป็นอะไร
หากเปิดโอกาสลดเวลาเรียนรู้ในระบบลง เด็กก็จะมีจินตนาของตนว่าอนาคตอยากเป็นอะไรและเอาเวลาเหล่านั้นไปหาโอกาสเรียนรู้เพื่อเพิ่มทักษะในอาชีพที่ตนเองชอบและอยากในอนาคตได้
ฟี่โจนตั้งทีมทนายความฟ้องกระทรวงศึกษาธิการ..คับหลายข้อหาเลย
บางหน่วยงานเลือกคนจากประสบการณ์ บางหน่วยงานรับคนจากใบปริญญา บางคนเรียนเยอะๆเพื่อเอาไปอัพเงินเดือนและโปรไฟล์ตัวเอง
ถ้าอยากให้ ลูกเก่ง ฉลาด พึ่งพาตัวเอง ได้ รักพ่อแม่ เป็น คนดี ลูกค้นหาตัวเอง เจอเร็วขึ้น เลิก ส่งลูก ไปเรียน ใน ระบบการศึกษา ปั้นเด็ก ให้ อยู่กับพ่อแม่ ให้ นานที่สุด ส่งเสริม ให้ ลูกเล่น ทำ กิจกรรม งานอดิเรก นอกจอ เยอะๆ ไม่ใช่ ให้มัน เล่นแต่เกมส์ ติดมือถือ ในจอ ไปวันๆ พัฒนาการของเด็ก จะเกิดขึ้นได้ จากการเล่น นอกจอ เช่น เล่น ดิน โคลน ทราย ปีนต้นไม้ ซ่อนแอบ แอ้บไพ กระโดดหนังยาง บ้านบอล สวนสนุก สวนสัตว์ สวนน้ำ อุทยาน ห้างสรรพสินค้า 7-11 เพื่อนบ้าน ชุมชน
👍👍👍👍👍
มันทั้งไม่เรียนและก็ไม่ทำงานครับ
มันคือปัญหา..
อยู่บ้าน ตะลอนไปวันๆ ขอตังพ่อแม่
แม้แต่ลูกผมเองผมให้เขาเลือกวิชาที่เขาอยากจะเรียนถนัดและสนใจเพราะเขาจะต้องอยู่กับมันต่อไปตลอดชีวิตถ้าเขาต้องทำงานทำในสิ่งนั้นเพราะฉะนั้นสิ่งที่เขาจะเรียนสิ่งที่เขาจะรู้จะต้องเป็นสิ่งที่เขาจะต้องอยู่มันไปตลอดชีวิตไม่เคยบงการหรือบังคับให้เรียนในสิ่งที่เราอยากให้เรียนหรืออยากให้ทำหรือสังคมต้องการ
ต้องยอมรับว่าในยุคก่อนเราจำเป็นจะต้องทำในสิ่งที่เราไม่ได้รักสิ่งที่เราไม่ได้อยากทำแต่เราต้องทำเพื่อการดำรงอยู่รอดเพื่อพัฒนาตัวเองจนณวันนี้เราก็ประสบความสำเร็จและนำความสำเร็จนั้นมาใช้ในชีวิตยามเกษียณโดยการที่ผมก็เตรียมตัวตายไว้แล้วโดยการซื้อสวนซื้อไร่เอาไว้อยู่อย่างสงบในบั้นปลายชีวิตไม่ให้เดือดร้อนกับลูกกับเมีย
แร้วแต่จะคิด
ชีวิตคนละแบบ ครับผม
ในขั้นแรกเราถูกชี้นำเพราะไม่มีปัญญา เมื่อเรามีปัญญาแล้วก็ทำตามสิ่งที่ต้องการ
จริงค่ะ แต่ถ้าจน ต้องมีใบปริญญาเพื่อสมัครงาน
เพราะไม่มีใครที่จะรู้อนาคตได้งัย ความอยากไม่อยากทั้งหลายแหล่แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน มันก็เลยต้องเดินแบบกลางๆ แบบงงๆ หลงบ้าง อ้อมบ้าง ตามทางที่ไม่มีอะไรแน่นอนนั่นละค้าบบ
❤
ความรู้เป็นสิ่งจำเป็น ความรู้ที่จำเป็นต้องใช้เป็นสิ่งที่จำเป็นยิ่งกว่า ปัญหาคือหลักสูตรคนไทยไม่มีหลักสูตรระยะสั้นเน้นมีประโยชน์หาเงินได้จริง ส่วนใหญ่มีนอกหลักสูตรซะมากกว่า เด็กไทยเรียนเก่งสอบแข่งขันคณิตศาสตร์ออกข่าวเป็นประจำแล้วก็เงียบหาย
สาธุๆๆ
อยากทำแบบที่ท่านอาจารย์กล่าวครับ แต่เราอยู่ในสังคมแบบนี้ ถ้าเราอยากทำแบบท่านอาจารย์กล่าวเราต้องย้ายไปอยู่สังคมที่ท่านกล่าว ซึ่งมีอยู่น้อยมากครับ หรือต้องตั้งสังคมขึ้นมาใหม่ครับ
สังคมไทยเลยละเรียนจบมาเกาะพ่อแม่กินเรียนจบปริญญาตกงานก็เยอะ(ประเทศไทย)คนที่เรียนน้อยฉลาดกว่าพวกเรียนเยอะอันนีเรื่องจริง
เคยพูดกับลูกเหมือนกันคะ7 เช้า เที่ยวคืนยังทันกิจกรรมมหาลัยอยู่เลย
จริงคะไม่ใช่เพียงเวลา..เงินด้วยคะ...😅😅..เลยบอกลูกอยากเรียนไรก่เรียนแต่่ขอให้ชอบและสามารถทำเงินเลี้ยงชีพได้แม่ก่0k. ละคะ...
เรียนมากจะอ่อนแอ เอาตัวไม่รอด😭เรียนจบ ม ปลาย และสร้างตัวอยู่กับครอบครัวดีกว่า 😍สร้างอาชีพไห้ตนเองพร้อมครัวเช่นปลูกผัก หรือ เลี้ยงกบเลี้ยงจิ้งหรีด
พล .ต. อ วิระชัย ทรงเมตตา ทิ้งสมบัติหมื่นล้านเพื่อไปบวช อันนี้เสียเวลาไหมครับ อ้ายโจน ชะตาชีวิตไม่แน่นอนเป็นบรรทัดฐานเหมือนกันทุกคนหรอกครับ ถ้าอย่างนั้นต้องดูดวงแล้วค่อยเรียนแล้วหล่ะ
กระแสโลกสวนทางกระแสธรรม
🇱🇦🙏🙏🙏
เพลงคาราบาวค่ะ มหาลัยมหาหลอก จบมาขาดโอกาสก็ได้รับค่าแรงขั้นต่ำหรือตกงาน
❤❤❤❤❤❤
ถ้าเราคือคนที่ถูกทำลายและตอนนี้ก็ยังถูกทำลาย เราจะเริ่มใหม่ได้ไหมค่ะ ถ้าได้จะทำอย่างไรดี
ฟังแล้วสมองโล่งเลย
อาจารย์กำลังจะบอกว่ากระทรวงศึกษาธิการกำลังเป็นภัยต่อโลกใช่ไหมครับ
03:15 อาห์ !! แทงใจดำ โดนต่อว่า.. ความรู้ท่วมหัว แต่เอาตัวยังไงดี..!! หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
"..การศึกษา(ราคาแพงเกิน/ ใช้เวลานานเกิน/ใช้ประโยชน์ไม่ได้ ไม่ตรงความต้องการ สูญเปล่า.."
08:42 คือความต่างระหว่างสายสามัญ(ครทห. ความรู้ท่วมหัว) กับสายอาชีพ (อตหร. เอาตัวแค่รอด) ไม่ต้องการจะรู้อะไรอื่นอีกแล้วนอกจาก ร้องๆๆๆเพลงเพราะๆ
ต้องเรียนให้สูง แล้วหาเงินให้ก็ได้มากๆ
แล้วก็ซื้อโน่นซื้อนี่ ให้คนอื่นเห็นว่าเรามี
แล้วเราก็พอใจ 😁😁😁
ที่เรียนมากๆเพราะงานที่จะทำเขากำหนดว่าต้องมีคุณสมบัติจบนั่นนี่ถึงจะรับ
1ปีกินปลา365+5=370ตัวพอเพียงอยู่ใด้ครับ
ขอบคุณอาจารย์โจนอีกหนึ่งแง่มุมของชีวิต🙏🙏🙏