ผญาธรรม วรรณกรรมอิสานโบราณ เรื่อง ชีวิตสมถะ
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 17 พ.ค. 2023
- 🌹 ชีวิตสมณะ 🌹
ชาติที่ทุกขะมอดเมี้ยน มรณามาดหมางหมาย
สัพพางกายจ่อยโซ ทุกโขทัวระมาแค้น
แนนที่ชาตาเสี้ยง เสียงธรรมเสนาะโสต
ผายโผดสัตว์ผู้ยากไฮ้ ให้ตามต้อยต่อนพระธรรม
บุญที่ยังพบพ้อ เนื้อหน่อพระสัมมา
จังได้ลาเคหัง แต่ยังเยาว์กุมารน้อย
บุญคำพลอยได้ถือผ้า กาสาว์ทรงผะองค์เพศ
จเรเขตถิ่นบ้าน สถานถ้ำก้ำเกิ่งไพร
พอแต่อุ้มบาตรได้ ผ้าใตรต่งทรงผืน
ลุล่ำคืนอัศดงคด ปักกลดกุฏีน้อย
สกุณางอยคอนไม้ สหายกันนินทะเน่ง
เพ็งพระจันทร์ผายให้ ตะบองใต้ทั่วธุลี
ตกว่าราตรีข่อน ดึกดื่นดวงสะงัด
พระพายพัดสีคิง หน่วงกระสันแสนส่าน
มโนทวารฮาวบ้า ปานไฟลามฟ่อน
ถอดถอนลมคุดคู้ อิดูฮ้ายสิหมุ่นเภท์
อันว่าจันทร์จารึกฟ้า เป็นคู่สุริโย
โสว่ากาเวาวอน นอนขอนสหายชู้
อิดูตนเองฮ้าย สิมรณาตายคาบาตร
แม่นว่าชาติมอดเมี้ยน จักสิเพียรพ้อ แก่นธรรมบ่อน้อ
ดวงหนึ่งอยากไปไกลกว้าง ห่วงโลกหลีกกระสัน
ดวงสัมพันธ์เสน่หา สาวสีกาผู้คองบ้าน
ดวงสองอยากหันข้าง พระธรรมทางอาบส่วย
พอปานจิตสิมอดม้วย ตีต้องต่อยบ่ลง แท้เด
อันว่าตัณหานั้น มากหมื่นมโนใน
ทะโมนโตนเลี่ยนไหล บ่างชนีเสมอแม้น
หน่อยกะแสนแพนหน้า กังขาสละเพศ
หน่อยกะเหตุอิดล้า ตัณหากุ้มกล่อมกมล
หน่อยกะโตนโยนย้อน อิตถีเพศสตรีนาง
เกือบได้วางผ้าใตร นารีภัยพิบัติม้าง
ผ้าแพรบางสบงเนื้อ เกือบบ่เหลือไว้หุ้มห่อ
เกือบแม่นหน่อซิ้นน้อย ไปหลงต้อยต่อนสงวน
แม่นว่านารีน้อง สองเขาอ่อนสิมาขิด
สิยอมตายถวายชีวิต บ่คิดกัวเกรงย้าน
หาญว่าขูดผมแล้ว สิแจวทางให้ดั้นฮอด
ถอดฝาบาตรเทหยาดน้ำ ให้นำเชื้อหมู่แม่หญิง
อันว่ากายชายนี้ ถวายบาทพระสัตถา
ทัวระมาธุดงจร บ่ห่อนกลัวเกรงย้าน
สัตว์สามานสิมอดเมี้ยน หมุนเวียนแค้นคั่ง
สิขอวางเวรไว้ ใช้กรรมเค้าแต่เก่ากาล
ขอให้ศีลสลักหมั่น ตั้งเที่ยงพระวินัย
สิบ่วางใจลง ดงอบายกิเลสกลั้ว
ขัวนัวในภมัยมั่น นีระพานองค์เอก
โขกเขกสับเสนียดค้าง ขันตีตั้งสิฝ่าฟัน
จักว่าฝนแดดฮ้อน ออนซอนชาติบรรพชิต
ไพรีจิตฝ่าฟัน บ่ถ่องเถิงสิมายม้าง
สิวางคิงกาสาว์ผ้า ลาคองกะอายชาติ
ประสาบาตรหน่วยน้อย บ่แนมกุ้มสิเบิ่งแงง ชั่นบ่อ
แม่นบ่จบแจบแจ้ง ฟันฟาดกิเลสหนา
สิบ่ลาสละธง แท่นธรรมพระโคเจ้า
สิขอเนาว์ในค้าง สัมมาทางแนวชอบ
จิตประกอบยกไว้ ในแก้วแก่นธรรม
การที่กาสาว์ผ้า หุ้มห่อเคียนคิง
ศีลสังวรณระวังนบ แนบประนมเหนือแล้ว
ยกที่ภายขวาไว้ ปรเมพ่อแม่
ส่วนว่าภายซ้ายไว้ นีระพานสร้างภพเถิง
ตั้งแต่ถือเพศเพี้ยง พุทธโคตรทรงศีล
กิเลสเนาว์ในขัง พากเพียรเกาเกี้ยง
สุทโทเสียงพระธรรมส่าน ครูบาอาจารย์สอนสั่ง
ภาวันนังสุค่ำเช้า ตามเงาเงื้อมผู้เพิ่นเพียร
อันว่าบรรพชาติเชื้อ ยากยิ่งในวินัย อ้ายน้องเอย
ภัยแต่ปาปังหลวง มากมวลสิบายต้อง
หากแต่คองเคียนผ้า กาสาว์กะแสนง่าย
หากแต่คองวินัยตั้ง กะยากแท้เที่ยงสงฆ์
บ่แม่นบวชกินบวชเล่น สนุกอยู่สนุกฉัน
หันแต่เพียรมานะ ปฏิบัติธรรมแทนท่าน
จังหันโยมอุปถัมให้ ภายคุณสนองตอบ
มอบคุณศีลสร้างไว้ ให้สมแม้นผู้เพิ่นทาน
นี่แล่วเพิ่นจังว่า
กิเลศไผดั่งน้ำ ฝาดเผื่อนยังมี
ทมะสัจจะหนี ห่างคิงควรยั้ง
กาสาวังผืนผ้า มาทรงตุ้มห่อ
บ่สมควรเที่ยงแท้ แลแล้วน่าหน่ายซัง
กิเลศไผดั่งน้ำ ฝาดเผื่อนคืนกาย
เนาในศีลทั้งหลายเที่ยงตรงคงตั้ง
ทมะสัจังมั่นสีสันใสส่อง
สมควรครองแผ่นผ้า กาสาว์หุ้มห่อคิง
นี้ติน้อ
ทุกข์หากเคียนขะนังเนื้อ ในชาติชุมสัตว์
พันธนังผูกภพ อสงขัยแสนชั้น
ทุกข์แต่ในขันธ์ห้า โฮมมาฮอดขันธ์สี่
แม่นสิขันธ์แตกม้าง สิวางเสี้ยงชาติอสงข์
พุทธองค์ทรงฮู้แจ้ง โอวาทหว่านแสงธรรม
จั่งนำชุมเวนัยสัตว์ สะคั่งคนคาแล้ง
แทงสรญาณยังเยื้อง สกลคามชาวโลก
โบกอบายเบิกฟ้า ทะยานเยื้องสู่สรวง....
#ผญาธรรม #วรรณกรรมอิสาน
~▪︎¤🌹🌹❤️🙏🙇♂️🙏🙇♂️🙏❤️🌹🌹¤▪︎~
ຂອບໃຈນຳເຈົ້າພະຫຍາມວນທັງສງງໃດທັງຄຳສອນໃຫ❤❤❤🙏🙏🙏
สาธุครับ อนุโมทามิ