Πολύ ωραία η ομιλία και με σαφήνεια. Στο θέμα φορεσιά μπορώ να πω αν μου επιτρέπεται, κάποια πράγματα μιας που έχω ασχοληθεί πολύ. Στην Νάξο όπως και στα άλλα νησιά των Κυκλάδων προ του δεύτερου μισού του 19ου αιώνος υπήρχε μια φορεσιά που την συναντούμε στις γκραβούρες των ξένων περιηγητών.Υπαρχει και περιγραφή από αυτούς.Ακομα και προικοσύμφωνα που μιλούν για εξαρτηματα ρουχισμού.Αυτο λοιπόν που βλέπουμε είναι η φορεσιά με το " κολόβι", ένα είδος πτυχωτου φορέματος φουντωτου μαζί με άλλα εξαρτήματα με πουκαμίσα που φτάνει κάτω από το γόνατο και πολύ φαρδιά μανίκια.Μεσα στον 19ο αιώνα τα πράγματα αλλάζουν για πολλά μερη.Περναει κάποια εποχή στην Νάξο ως " μόδα" ένας τύπος "Αμαλίας" με φούστα ,πουκάμισο,κοντογούνι που σώζονται κάποια τέτοια εξαρτήματα στο Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών και σε κάποιο μουσείο στην Νάξο.Αργοτερα έρχονται τα " κοφτά", φούστα - σάκος(μεσάτη μπλούζα) ,ποδιά ,μαντίλι.Το ντύσιμο αυτό είναι πανησιωτικό,Μικρασιατικο και πανευρωπαϊκό αγροτικού τύπου.Βεβαια υπήρξαν και ολόσωμα φουστάνια με ζωνιτσα που έδενε στο πλάι. Οι άνδρες είχαν βέβαια την βράκα και εκτός του γνωστού εισαγωμενου πανησιωτικου κεντητου γιλέκου, υπήρχε και εγχώριος τύπος γιλέκου ζιπουνιου που έδενε αντί να κουμπώνει (μπιρίκος).Ζωνάρι χωρίς να πέφτουν έξω τα κρόσσια του από το τύλιγμα (Σε παλιές φωτογραφίες βρακαδων το βλέπουμε αυτό εξάλλου).Εκτός των κοινών παπούτσιων , εγχώρια παπούτσια είναι τα "Ξώραφα" που έχουν σόλα από λάστιχο αυτοκινητου.Αξιοπροσεχτος είναι και ο τρόπος που φορούσαν το φέσι (αντικαταστάθηκε στην πορεία με άλλα κεφαλοκαλύμματα), με γυρισμένο στα πλάγια και πίσω το χείλος προς τα μέσα.Ετσι βρήκα και στην Κύθνο να το φορουν και ακόμα και στην στεριανή Ελλάδα (Φωτογραφία Σπύρου Λούη από το Μαρούσι Αττικής).
Πολύ ωραία η ομιλία και με σαφήνεια.
Στο θέμα φορεσιά μπορώ να πω αν μου επιτρέπεται, κάποια πράγματα μιας που έχω ασχοληθεί πολύ.
Στην Νάξο όπως και στα άλλα νησιά των Κυκλάδων προ του δεύτερου μισού του 19ου αιώνος υπήρχε μια φορεσιά που την συναντούμε στις γκραβούρες των ξένων περιηγητών.Υπαρχει και περιγραφή από αυτούς.Ακομα και προικοσύμφωνα που μιλούν για εξαρτηματα ρουχισμού.Αυτο λοιπόν που βλέπουμε είναι η φορεσιά με το " κολόβι", ένα είδος πτυχωτου φορέματος φουντωτου μαζί με άλλα εξαρτήματα με πουκαμίσα που φτάνει κάτω από το γόνατο και πολύ φαρδιά μανίκια.Μεσα στον 19ο αιώνα τα πράγματα αλλάζουν για πολλά μερη.Περναει κάποια εποχή στην Νάξο ως " μόδα" ένας τύπος "Αμαλίας" με φούστα ,πουκάμισο,κοντογούνι που σώζονται κάποια τέτοια εξαρτήματα στο Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών και σε κάποιο μουσείο στην Νάξο.Αργοτερα έρχονται τα " κοφτά", φούστα - σάκος(μεσάτη μπλούζα) ,ποδιά ,μαντίλι.Το ντύσιμο αυτό είναι πανησιωτικό,Μικρασιατικο και πανευρωπαϊκό αγροτικού τύπου.Βεβαια υπήρξαν και ολόσωμα φουστάνια με ζωνιτσα που έδενε στο πλάι.
Οι άνδρες είχαν βέβαια την βράκα και εκτός του γνωστού εισαγωμενου πανησιωτικου κεντητου γιλέκου, υπήρχε και εγχώριος τύπος γιλέκου ζιπουνιου που έδενε αντί να κουμπώνει (μπιρίκος).Ζωνάρι χωρίς να πέφτουν έξω τα κρόσσια του από το τύλιγμα (Σε παλιές φωτογραφίες βρακαδων το βλέπουμε αυτό εξάλλου).Εκτός των κοινών παπούτσιων , εγχώρια παπούτσια είναι τα "Ξώραφα" που έχουν σόλα από λάστιχο αυτοκινητου.Αξιοπροσεχτος είναι και ο τρόπος που φορούσαν το φέσι (αντικαταστάθηκε στην πορεία με άλλα κεφαλοκαλύμματα), με γυρισμένο στα πλάγια και πίσω το χείλος προς τα μέσα.Ετσι βρήκα και στην Κύθνο να το φορουν και ακόμα και στην στεριανή Ελλάδα (Φωτογραφία Σπύρου Λούη από το Μαρούσι Αττικής).