Ten, co uciekł spod łopaty - godziny dzieliły go od śmierci.

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 1 พ.ย. 2022
  • Zdrowy, aktywny mężczyzna nagle opada z sił. Diagnoza - zaawansowana marskość wątroby. Jedynym ratunkiem jest przeszczep narządu. Narządu, którego nie ma. Jego matka słyszy od lekarza "pani syn będzie musiał umrzeć". Kilka godzin przed śmiercią jednak pojawia się wątroba i mężczyzna dostaje szansę na życie. Po wyjściu ze szpitala wraca do sportu i do jednej z najbardziej wyczerpujących dyscyplin - triatlonu. Z nową wątrobą żyje już 20 lat. Gościem "Podziel się życiem" jest Grzegorz Perzyński z Fundacji Transplantacja LIVERstrong.
    Prosimy Cię o wsparcie Sekielski Brothers Studio
    patronite.pl/sekielski
    wpłaty bezpośrednie:
    Kombinat Medialny Sp. z o.o.
    nr konta: PL 16 1950 0001 2006 0339 0016 0002
    tytuł przelewu: Darowizna na film dokumentalny
    Kod SWIFT Pekao SA: PKOPPLPW
    EUR
    PL91 1950 0001 2033 9004 5000 0003
    Kod SWIFT Pekao SA: PKOPPLPW
    paypal: m.sekielski@gmail.com
    USD: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
    AUD: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
    CAD: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
    EUR: www.paypal.com/cgi-bin/webscr…
    GBP: www.paypal.com/cgi-bin/webscr...
    patronite.pl/sekielski
    ________________________________________
    Pamiętajcie o subskrypcji:
    / @sekielski
    FB: / sekielski
    TT: @sekielski
    TT: @mareksekielski
    Instagram: / tomaszsekielski
    Instagram: / mareksekielski
    Instagram: / sekielski_brothers_studio
    Dziękujemy firmie Notto za dostarczenie mebli do studia i Sony Polska za wsparcie sprzętowe.
    #transplantacja #przeszczep #zdrowie #życie #medycyna

ความคิดเห็น • 32

  • @Christina-np6xf
    @Christina-np6xf ปีที่แล้ว +36

    Mój mąż z nową wątroba żyje już 14 rok. Chcę tu podziękować wspaniałym transplantologom z Banacha. Doktorowi ze szpitala Św. Barbary na Śląsku, a przede wszystkim wspaniałej Rodzinie, która zgodziła się na oddanie narządów do przeszczepu. PS. Tylko najmłodsza córka mogła zgłosić się jako dawca szpiku i narządów, od razu to zrobiła.

  • @basiasz6283
    @basiasz6283 ปีที่แล้ว +13

    Bardzo ciekawy przekaz na temat przeszczepu i takie pozytywne nastawienie do swojej choroby, widać, że Pan Grzegorz ma wielki szacunek do lekarzy za to, że teraz może być z nami i jest przykładem że żyje i to jak aktywnie. Życzę dużo zdrowia Panu Grzegorzowi a Panu Markowi dziękuję za tak poprowadzony wywiad, taktownie i bez przerywania.

  • @edzia118
    @edzia118 ปีที่แล้ว +12

    Wartościowa rozmowa i ważny apel nt. informowania bliskich o swojej woli odnośnie oddania organów do przeszczepu. sama jestem po transplantacji(ale nie wątroby) i żyje mi się teraz cudownie.

  • @edytamroczkowska8283
    @edytamroczkowska8283 ปีที่แล้ว +11

    Dziękuję za rozmowę 🙂

  • @aygor9350
    @aygor9350 ปีที่แล้ว +8

    Hmmm, tacy ludzie mi imponują. Nie umartwiają się chorobą. Sam jestem po dwóch przeszczepach nerki i staram się bardzo aktywnie żyć. A trwa to już ponad dwadzieścia lat. Super, że takie sprawy zostały w końcu poruszone i to w taki sposób, bo zawsze gdzieś ktoś coś próbował o tym mówić, ale kiepsko to wychodziło. Pozdrawiam.

  • @franciszkab354
    @franciszkab354 ปีที่แล้ว +4

    Dziękuję bardzo.
    Dużo zdrowia.

  • @pewnajola7591
    @pewnajola7591 ปีที่แล้ว +1

    niesamowite przeżycie, super ze sie udało. życzę zdrowia 🥰

  • @reginaurbanowicz6583
    @reginaurbanowicz6583 ปีที่แล้ว +5

    Pozdrawiam

  • @akinayz
    @akinayz ปีที่แล้ว +4

    teraz mówią, że sygnały są włączone żeby prędzej dojechać, gdyż mają dużo pracy.

  • @marzenahurbol2473
    @marzenahurbol2473 ปีที่แล้ว +6

    ❤️

  • @krystynakubala4257
    @krystynakubala4257 ปีที่แล้ว +7

    🍀🍀🍀

  • @aknaj89
    @aknaj89 ปีที่แล้ว +3

    ja uslyszalam w szpitalu- „uciekłaś śmierci spod kosy” gdy w wieku 19lat wylądowałam w szpitalu na ostre zapalenie trzustki … 😞 traumatyczne przezycie

    • @agast76
      @agast76 ปีที่แล้ว

      Bolało?

  • @kunegundablada3207
    @kunegundablada3207 ปีที่แล้ว +4

    😕

  • @Anetteshea
    @Anetteshea ปีที่แล้ว

    ❤💪

  • @bogumiakwapien9633
    @bogumiakwapien9633 ปีที่แล้ว +6

    Slucham

  • @danutar.u1701
    @danutar.u1701 ปีที่แล้ว +1

    A czy do pracy zarobkowej jak każdy człowiek też ma takią siłe i pracuje jak do triatlonu ?

    • @edzia118
      @edzia118 ปีที่แล้ว +1

      Ja jestem po transplantacji i pracuję na pełny etat. Jak wielu ludzi w podobnej sytuacji zdrowotnej. Czy satysfakcjonuje Panią taką odpowiedź?

    • @danutar.u1701
      @danutar.u1701 ปีที่แล้ว

      @@edzia118 Nie o to pytałam ,niemniej życze Pani nadal tak dobrego zdrowia .

  • @natalia001
    @natalia001 ปีที่แล้ว

    W Polsce nie trzeba oświadczać, że chce się być dawcą. Co najwyżej zastrzec, gdy nie chce się nim być. Problemem jest mentalność - lekarze pytają rodzinę o zgodę "bo tak", no WTF?

    • @mglaaa
      @mglaaa ปีที่แล้ว +2

      Po co lekarze pytają, jeśli - zgodnie z prawem - mogliby pobrać te narządy, jeśli nie ma sprzeciwu?
      Bo jeśli nie ma zgody rodziny, to osoby, które pobiorą narządy, czy też te, które opiekują się dawcą, mogą być piętnowane. Jeżeli jest to duży ośrodek akademicki w dużym mieście, gdzie pracuje dużo osób zespołu medycznego, to przyjedzie zespół, pobierze organy i wyjedzie - nie będzie problemu. Natomiast w małym szpitalu, gdzie każdy zna tego anestezjologa, który doprowadził do pobrania narządów, wie, gdzie pracuje jego żona, do jakiej szkoły chodzą jego dzieci, to taki lekarz może być piętnowany. Mogą pojawić się głosy typu „ukradli narządy mojemu synowi”. Stąd ta wola rodziny jest traktowana niezwykle poważnie.
      Proszę sobie wyobrazić: dziecko doznaje obrażeń w wypadku, trafia do szpitala, żeby je ratować, a po kilkunastu godzinach ktoś przychodzi do matki i mówi, że dziecko zmarło, że lekarze podtrzymują akcję serca, oddycha za nie maszyna, ale mózg jest już martwy. Matka idzie na salę, widzi swoje dziecko, jego ruszającą się klatkę piersiową napędzaną przez respirator, widzi na monitorze, że serce pracuje. Trudno jej uwierzyć, że dziecko nie żyje. Musimy wiedzieć, jak jej powiedzieć o śmierci jej potomka i równocześnie najbardziej delikatnie jak to możliwe powiedzieć, że chcemy pobrać jego narządy, żeby ratować życie innym dzieciom.
      Cała rozmowa z Prof. dr hab. n. med. Wojciechem Lisikiem, zastępcą dyrektora ds. transplantologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego na stronie Puls Medycyny.

  • @Dires12
    @Dires12 ปีที่แล้ว +4

    Nie widzę u Pana sportowej sylwetki

    • @agast76
      @agast76 ปีที่แล้ว +5

      Ten Pan nie musi nikomu prezentować sylwetki, ważne że żyje i cieszy się życiem.

    • @annajastrzebska-jeremicz2965
      @annajastrzebska-jeremicz2965 ปีที่แล้ว +4

      Jeden ze skutków ubocznych brania leków immunosupresyjnych przeciwko odrzuceniu organu to niestety tycie właśnie, ale te leki trzeba brać do końca życia i poza ruchem i dietą nie ma na to sposobu. Dlatego osoby po przeszczepach tyją - nawet jeśli uprawiają sport jak gość. Wyobrażam tylko sobie jak miło jest czytać tego rodzaju komentarz. Kogoś, kto ocenił chociaż nie ma pojęcia. Proszę się zastanowić, co takiego dzieje się w Pana/Pani smutnego w życiu, że trzeba te złość nagromadzoną wyładować w sieci i to na kimś, kto zasługuje na szacunek. Polecam pracę nad sobą, poziom goryczy spadnie a wzrośnie poziom endorfiny i zadowolenia.

    • @CosmicWizardWitch
      @CosmicWizardWitch ปีที่แล้ว +2

      Nie widzę u Pana oznak empatii.

  • @FerdynandNiezly
    @FerdynandNiezly ปีที่แล้ว +1

    Co to za sportowiec? Sumo uprawia?

    • @beatamaslany6260
      @beatamaslany6260 ปีที่แล้ว +3

      Bierze dużo leków po przeszczepie,nie chciałbyś być na jego miejscu

    • @woliumek
      @woliumek ปีที่แล้ว +3

      Żeby pisać głupawe zapytania, może trzeba najpierw lepiej zapoznać się z materiałem. W reportażu poruszony jest poważny temat jakim jest przeszczep organu. Ten Pan opowiadający swoją historię ucieczki od śmierci trenuje triatlon, co jest zaznaczone w tekście. Sam dzięki ludziom dobrej woli przeżyłem dlatego że ktoś podarował mi wątrobę a lekarze dokonali cudu przywracając mnie życiu.