Herzaman bunu derim !! Oyüzden cocuk dogurmaya karar vermeden kendimi egitmeye calisiyorum. OkadR cok sey ögreniyorki insan , okadar cok seyler hakkinda yeni düsüncelere sahip oluyorki! Bu cok önemlii!
Çok haklısınız, insanlar birini yargılamadan önce keşke empati kursa. İnsanların hor gördüğü, dalga geçtiği kişiler acaba nasıl bir çocukluk geçirdi bilemeyiz.
Bende çocukken çok şey yaşamış biri olarak söylüyorum: çocuk yapmıycam çünkü o çocuğu kendi yaşadığım psikolojik travmalardan dolayı etkilemek istemiyorum
Eskiden sessiz sakin olmanın büyük bir erdem olduğunu sanardım, şimdi görüyorum ki sessiz sakin olmak karşı tarafa gerizekalıymışız gibi davranma yetkisi veriyor.
Katılmıyorum, bazen de cevap vermemek, polemiğe girmemek, karşıdaki çığırtkan insanla aynı seviyeye gelmemek için cevap vermemek gerekir, sessizlik Erdemli gururlu bir asilliktir, kimi zaman…kaale almamaktır…
Evet karşıdaki seni öyle sanıyor ama aslında susmak gerçekten çok mantıklı bir şey bence. 29 yaşındayım ve sustuğum zamanlar her zaman kazanan ben oldum.
İlkokul 2. Sınıftayken sınıf öğretmenim verdiği konu anlatma ödevini tahtada anlatırken söyleyeceklerimi unuttuğum için bana tüm sınıfın ortasında tokat atmıştı. Şu an üniversiteye gidiyorum psikoloji okuyorum. O gün bugündür her tahtaya kalkışımda, yaptığım sunumlarda, hoca bana sınıfta soru sorduğunda istemsiz olarak kalbim güm güm atar bacaklarım titrer hiç yenemedim bu travmayı. Kesinlikle çocuklukta yaşanan şeyler kişiyi ömür boyu bile etkileyebiliyor bazen.
Seni bir tokat boyle etki altina aldiysa duşun bir evde kuçuk bir çocuk surekli annesi doviyor bağiriyor konuşmasina oyun oynamasina izin vermiyor o çocuk nasil olacak bilmiyorum ben boyle birisini taniyorum amma hiç bir şey yapamadim çok uzgunum çok
Mihriban Yılmaz kimse bunları bile isteye çocuklarına kötü davranmaz. Elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışın. Mesela ben çocukluk çağımda ebeveynlerimden hiç duymadığım için şimdi çocuklarıma onları çok sevdiğimi her fırsatta söylüyorum.
bu tam olarak ben. aile ortaminda sürekli susturulmuştum şuanda konuşmadan nefret ediyorum. yorulmuş gibi hissediyorum konusunca. üstesinden gelmeye çalışıyorum şimdi.
@@papatyalarveben9275 Sessiz olunca robot gibisin diyorlar. sessiz insanları hep ezmeye, laf atmaya çalışanlar oluyor. yerinde sessiz kalmak tabii ki gerekiyor ama sürekli sessiz kalmak utangaçlık ve çekingenlik doğuruyor.
Ben de çocukluğumda şiddet gördüm, aşağılandım, hor görüldüm, azarlandım, değersiz görüldüm, önemsiz görüldüm. Şiddet gördüğüm zamanlar karşılığını vermek istedim, ama engellendim. Bana her laf söylendi, ama benim söyleyeceklerim ağzıma tıkıldı. Hasta oldum, düştüm, kimse yardım etmedi. Çok dışlandım, önemsiz görüldüm, dalga geçildim. 21 yaşındayım. Ve şimdi yine gözlerim doldu. Hep yalnız kaldım. Hâlâ yalnızım.
Yalnız falan değilsin senin gibi o kadar çok insan varki genel olarak gizlemeyi tercih ediyorlar hepsi bu. Sakın kendinden vazgeçme sana sadece sen gereksin bir de Mevla gerisi gider gelir. Yeterki umudunu kaybetme.
"Sen yapamazsin" sözünü her gün duyuyorum hocam. Artık yapasim gelmiyor.
5 ปีที่แล้ว +33
Sen yapamazsın diyen herkes kendi limitinden bahseder kimseyi takmayın ben yaparım ben değerliyim diyen bir iç sesi oluşturun içinizde hala gençsiniz büyük sorunlar yaşamadan iç dünyanızı değiştirin.
Büyük işlerin arkasında büyük insanlar değil küçük fakat mücadele edebilen insanlar vardır. Ayrıca bir şeyi yapmak istiyorsan önce kendin için sonra değer verdiğin ,sevdiğin insan için yap. Kıymet ve sevgiyle başladığın her şey yaparken bile güzeldir, güzel hissettirir öyleki başardığın an farkına bile varmayacaksın. Kim olursa olsun senin ne yapıp ne yapamayacağını asla bilemeZ. Çünkü herkes ayrı birer bireydir ve özeldir.
Yapamazsın diyenlere inat kendini kanıtlamaktır hayat bu bir ters psikoloji gibi aslında biri sana yapamazsın diyorsa bu sana gaz vermeli ve karşındakini morartmalı😄
Sen yapamassin diyenler aslinda sen yaparsin diyor kendilerine diyemeklerini senin üzerinden sesli dile getiriyolar o onlarin iç sesi dişari atarak rahatliyolar sen yaparmisin yapamazmisin bunu sen bilirsin kimse bilemez buna bu kadar takilmamak lazim
Annem evin işlerini yapar yemek temizlik vs. .Bizim saçımızı tarar banyomuzu yaptırır kıyafetletimizi yıkar giydirirdi. Hep geçmişte olanlardan,simdiki halinden yakınırdı. Derslerimde hep başarısızdım. Kalk ödevini yap, dersine çalış dediğini hiç hatırlamam. Annemle bir aktivite yaptığımızı da hiç hatırlamam. Hep kendi halindeydi tek işi ev isleriydi. Babam gecelere kadar çalışırdı anneme para hakimiyetini hic vermezdi. Kadıncagiz keyfine göre hic para harcamadı. Babam isten eve geldiğinde yemek yer tv izler yatar arada bir başımızı okşardı. O kadar. Karne aldığımda başarısız derslerime alay eder gibi konuşur gene üstüme düşmezdi. Sosyal hayatı hiç yoktu. İş iş iş tutumlu olmak tek hedefiydi. Ailece sadece bayramları akraba ziyaretine giderdik. Kimse de bize ziyarete gelmezdi. Abim bilgisayar odasina kapanır hiç dışarı çıkmaz gecelere kadar oyun oynardı gece uyumaz gündüz uyurdu . Ablam imam hatipli olduğu için dönemin sıkıntılarına maruz kalmış bunalimdaydı. Sadece ders çalışmak yüksek puan almak icin kitaplara kapanırdı. Bugüne gelecek olursak ailemle cok kuvvetli iletisimim yok. Canım kaynayarak sevemem. ilk kez ailemden ayrılıp üniversiteye gittigimde ailesini özleyenlere ağlayanlara saatlerce telefonla konuşmalarına anlam veremezdim. Sosyalleşmek hep sıkıntıydı benim için. Aktif olduğum tek şey sanat dallarıydı. Müzik grubum vardı resim yarışmalarına katılırdım. Kendim insanlara yaklasamadiğımmdan biri beni fark edip yaklasinca hemen sicak davranip güvenirdim . Genelde anlatan degil dinleyip düşüncemi söylerdim. O yüzden sömürüldügüm çok oldu maddi manevi. Evlendim cevrem degisti komsularimla bile yakınlık tanisma adımını atamıyorum . Attigimda ise geri dönüşüm almadım. Varlığım yokluğum birşey ifade etmez yani. Eşimin ailesi birbirine cok düşkün sürekli kardesleri arar bir araya gelince eglenir susmak bilmezler. Beni sessiz olduğum için eşim yadırgar. Niye durgunsun yüzün gülsün der. Halbuki imrenerek bakıyorum . Hala olgunlaştığımı düşünmüyorum. Icimde şımarmak isteyen cocuk öylece uyuyor ve ben uyandiramiyorum. Korkarim öylece mezara girecek.
biz üzerine gitmezsek öylece mezara gidicez ama üzerine gidelim be, bir kaç sefer başarısız olucaz belki ama illa ki birinde başarıcaz , o kadar yıl oluşan bişeyi kırmak kolay değil sonuçta belki 1 ay belki 1yıl ama başarırsın❤
Bi arkadaşım vardı sürekli anne babası ölsün diye beddua ederdi anne baba sürekli kavga gürültü halindeymiş herif 30 lu yaşlarında bile çocukluğundan yaşadıklarıyla boğuşuyorum diyordu
çocukluğumu güzel yaşayamadım ama gençliğimi en güzel şekilde yaşamak için çabalıyorum,kendimi geliştiriyorum,hayal kuruyorum ve çokça dua ediyorum🌿🤲🏻 çünkü artık kendi kararlarımı verebiliyorum.Önüme çıkan her bir engelde ağlıyorum ama tekrar kalkıp yoluma devam ediyorum ve benim bu yolculuğumda sizde benimlesiniz Beyhan abi çok teşekkür ederim.🙏🏻
Kardeşim ben de senin gibiyim ve içim hep kan ağlıyor. Ama ben iyileşmeliyim bunun için çabalayacağım. Çünkü Allah bana evlenmeyi nasip edip evlat da verirse çocuğuma asla bana yapılanları yapmak istemiyorum. Onun da benim çektiğim acıları çekmesini istemiyorum.
Alınganlık konusu benim konum😏 Bir de sevilmeme... Kimsenin beni gerçekten sevdiğine inanmıyorum. Sevdiğin insanı sürekli eleştirmezsin, aşağılamazsın çünkü..
Keşke yıllar yıllar önce buşekilde bilgilendirilseydi toplum.. Mutluluk Aileden başlıyor!! Umarım ilerleyen zamanda okulda ders olarak verilir de Aile ebevyn eğitimi yeni Nesil şiddetten huzursuzluktan maddi manevi etkilenmez..
İletişim sorunlu bir ailede büyüdüğüm için yıllarca insanlarla iletişim sorunları yaşadım hala bile biri laf söylediğinde kendimi yeteri kadar savunamadığımı hissediyorum yerli yerinde konuşamama sorunu yaşıyorum
Keşke kendini bulmuş birbirini severek tanıyarak evlenmiş birbirleriyle uyumlu insanlar ebeveyn olsa ve bakabilecekleri kadar çocuk sahibi olsalar korku üzerine değil de sevgi temelli eğitseler çocuklarını..
Kurban rolündeki bir insanım ve 13 yaşındayım. İçime kapanık ve depresif olduğum için ailem tarafından daha da aşağılanıyorum. Kendileri yüzünden böyle olduğumu bir türlü anlamıyorlar.
Eğer yapabilirsen canım kardeşim güzelce bir akşam geç karşılarına böyle böyle yapıyorsunuz böyle böyle oluyor de o halde bile hala suçu kendilerinde görmüyorlarsa yapacak bir şey yok en azından içinde kalmaz senin ve bir nebze olsun neden öyle olduğunu anlarlar belki. Zor yollar ben de 23 yaşındayım 10 sene önce ben de aynı şeyleri yaşadım 10 sene geçti hala geçmedi. Ne acı geçer dediğim acılar daha derinlerde kaldı. Ne zaman canım istersen buraya yaz ban sana cevap veririm dertlesmek için
Kitaplara sarıl. Dogan cuceloglu Üstün dokmen dinle. Kendini gelistirebilecegin videolar izle. Hayal ettiğin bir hayat için okulunu bitir. Şehir dışında bir üniversite kazan. Her şey senin elinde. Bırak karissinlar soylensinler. İç dünyana karisamazlar. Orası sana kalıyor.
@@turalpasayev5832 böyle şeyler yazmayın ya sabahtan beri o insanlara küfür edip ağlıyorum nasıl kurtulacam diye bu yorum beni yıktı. Bence istersek düzeliriz
@@kitapc2343 tabiki düzeliyoruz, Beyhan beyin anlattığı bir değil bütün özellikleri taşıyordum,son noktaya geldim , kaybettim dedim artık bu dünyadan gitmeliyim, çocuğumu bırakma pahasına, çünkü onada zarar veriyordum. Nöroformat bu işin tek çözümü, bilinçli değişim dönüşüm, üç yıldır travma çalışması yapıyorum,herşeyi çözemedim, ne değişşti diye sorarsan 🌸Yaşamak çok güzel 🌸Herkesi özgür bıraktım önce kendimi tabi 🌸sağlığımı kazandım, bütün sistem çökmüştü 🌸çevrenin ve ailenin bütün şartlanmışlıklarını yıktım( mükemmel olmak zorunda değiliz, hata yapabilirim) 🌸kendimi affetmeyi biliyorum, kendime kibar davranmayı öğrendim 🌸insanların bütün acizliklerini görüyorum ,bu yöntemle korkular, öfke, nefret, çaresizlikler bitiyor 🌸içimde sıcacık duran , herkesten bağımsız olan sevgiyi hissetmek en büyük armağan. Sabırlı olmak lazım,otomatikman çözüyor, bir türlü istikrar sağlayamayan olumlama yada kişisel gelişim değil. Travma çalışmayı iyi öğrenmekten geçiyor,inanmasanda olur, iyi odaklan yeter. SEVGİ senin içinde, değersizlikleri yıkınca kendisi ortaya çıkıyor 🌸🤗
Çocukken yaşadıklarımın bugün hayatıma etkileri çok büyük . Hem çok kararsız hemde herşeyi erteleyip duran çıkmazlara giren . Kendimi aşmak isteyip .... Yine kendime yenilen biriyim . Artık geçmişten ve bana kazandırdığı kişilikten alışkanlıklardan kurtulmak İSTİYORUM .
Bu sıkıntıların hepsi bende vardı gerçek sevgi ve şefkatin sahibini bulunca bunlar buhar oldu. En güzel dostluk, sevgi, muhabbet seni yaratan Allaha oluyor öyle huzurlu neşeli ve kalb mütmain oluyor Elhamdülillah 🤗🤗
Belki anne baba değiliz ama illaki hepimizin etrafında minik kuzenleri yeğenleri vs vardır. Hepimiz bunları dikkate alarak davranırsak gelecek daha mükemmel olur 💕
bende öyle düşünüyorum elmden geldgnce yegenlerme yada kuzunlermın çoçklarına yapmak istdklerı herşeyde frsat veriyorum onları dınlıyrm bna guvenıyolar ve ççklar bnı çok seviyo.
O kadar doğru ki ben mesela çocuklara çok önem veriyorum ve her zaman olumlu cevap alıyorum çocuklar tarafından. Cevremdekiler şaşırıyor seni tüm çocuklar seviyor diye. Çünkü ben onlarla oturup oyun oynuyorum ,onları dinliyorum ,onlara soru soruyorum,cevaplarını çok dikkatli bir şekilde dinliyorum... Çocuklar da beni çok seviyor çünkü karşımdaki çocuk diye saygi ve sevgi anlaminda ona eksik yaklasmiyorum
Hocam her videonuzda ödüm kopuyor, ekrandan beni görüp de anlatıyorsunuz sanıyorum yemin ederim. Bu kadar mı nokta atışı olur her tespit😔
3 ปีที่แล้ว +19
Anne ve Babanın yaptığı, yaşattığı herşey çocuğa psikolojik miras kalıyor. Şu videoda anlattığınız hemen hemen herşeyi sağolsun anne ve babam sayesinde yaşadım :D Aşmak ya da aşmaya çalışmak çok zor. Annemle bu konuyu yüzleşmek istediğimde "sen daha iyi anne ol. ben anca bu kadar yapabildim." der işin içinden çıkar. Sadece beklediğin sıkı bir sarılma ve küçük bir özür. Yine de ben bu tür videolar izleyerek aynı şeyleri evladıma yaşatmamak onu daha iyi anlamak için çok çabalıyorum.
Çocukluğumda aşalanıp hor görülüp ezilmekten dayaktan küfürden başka bişey görmedim hayvan muamelesi yaptılar hayvana bile yapılmayacak muamele 30 yaşına geldim psikolojimle mücadele veriyorum düzelirmiyim hiç sanmıyorum pes ettim
Psikoloji öğrencisi olarak söylüyorum; kesinlikle düzelirsin sen yeter ki pes etme sadece biraz uzun bir süreç olacak ama inşallah üstesinden gelirsin. Birkaç ay bu konu ile savaşıp, yardım alıp sonunda güzel bir hayat yaşamak varken neden pes ederek bu durumu kabulleniyorsun kendi kendinin hayatını zindana çevirme, her şey senin elinde
@@_orkuncengiz henüz uzman olmadığım için çok profesyonel bir cevap veremeyeceğim fakat psikologa gitmeden bu tarz travmaları atlatmak çok zordur bence, yardım alamasak da hayata olumlu bakmaya çalışalım en azından
6:38 3.Tip. Bunca yıldır kendi sorumluluğumu kendim aldım, her işimi kendim hallettim. Şu anda insanlarla, eşimle ilişkimin sebebinin geçmişten geldiğini öğrendim.. İyi ki varsınız 🙏🏻
17 yaşındayım ama okul hayatım boyunca hep dışlandım. Ve bu yüzden okulu hep bir travma olarak hatırlayacağım.Daha yeni cikabiliyorum o dışlanmış, ezik hiçbir şey yapamayan psikoljisinden( acı çekerek) öyle şeyler yaşadım ki anlatsam destan olur.O yüzden çocuğunuzu okul diye nereye yolluyorsunuz, orda o minik kalp ne yaşıyor dikkat edin lütfen. Sınav stresi bir bitsin zaten psikologa gitmeyi düşünüyorum. Beyhan bey sağolsun hep ruhumuzu okşuyor.
Bunu bende yaşadım Bu yıl üniversitedeyim arkadaşlık kurmada cok sıkıntı yaşıyorum. Çok sesizim derste bildigim birşey bile söylemeye çekinirim. İnsanlar birşey der diye en ufak olayda korkarim ya yine aynısı olursa diye ben bir tek yazi yazarak rahatlıyorum bende biraz da yaşadı işe eğer çok bulanırsanız bir kağıtla kalem alın yazın sınav zamanı belki işe yarar . Beyhan beyin dediği birşey olsa savunamam kendimi içeme dönerim
@@ebrusahin1737 Ben de bu on yılı öyle oldum okulda. Fakat bu yıldan kurs falan derken yeni ortam daha iyi geldi bana. Bu bence insanlarla bağlı. Ortamınızı değiştirin bence. Hem son yıl diye mezuniyet işleri falan artık mecburen hep beraberiz. Ben de değiştim, hiç kimseyi onemsememeyi öğrendim.İsterlerse yüzüme bakmasınlar,umrumda değil kafasına geçebildim sonunda. Yazıya gelince inanmazsınız ben de kaçışı böyle buldum sanırım. Hocam hep bir kompozisyon yazdirdiginda gözleri bana dönerdi, överdi beni hep.
Benim babaannemin bir duasi var Allah iyilere yoldas etsin diye hep derdi rahmetli sukur ki hep iyi insanlar cikti karsima suan bende bu duayi sevdigim insanlara ediyorum
Bana göre TH-cam Türkiye'deki en faydalı 5 kanaldan biri bu kanaldır. Başarılarınızın devamını dilerim. Beyhan Bey çok değerli ve pahalı bilgileri buradan paylaşıyor ve insanlara faydalı oluyor. Beyhan Bey gibi değerli, düzgün, dürüst insanların ülkemizde artması dileğiyle...
Hepsini yaşadım çocukluğumda çok zor bir cocukluk ve ergenlik dönemi geçirdim fakat bunlara rağmen benden mutlusu yok sanki kendinize inanın, olumlu düşünün, çözümlere odaklanın olumsuzluklara değil 💫 profesyonel birinden yardım almanızı kesinlikle tavsiye ederim unutmayın ki ruh sağlığınızda en az beden sağlığınız kadar önemli... in sha Allah sizde başarırsınız, sizde korkularınızı yener, travmalardan kurtulursunuz mutlu bir hayat sürersiniz 🌿
Beni sevgisiz bırakman, sürekli şiddet uygulaman, kafama kürekle vurman, defalarca evden kovman umrumda bile değil. Artık ne yaparsan yap bende herhangi bir duygu uyandırmaya bile gücün yetmez senin ama ANNEMLE arandaki kalkan olmayı asla bırakmadığım için ömrümün sonuna kadar kendimle gurur duyacağım bana bıraktığın tek "güzel" duygu bu olsa gerek..
Babam ve babannem sağolsun bütün hayatımızı mahvettiler. Onlar yüzünden hala belimiz doğrulmuyor. Anneme diyorum boşa babamı da kurtulalım diye, korkuyor. Babamdan ayrılsa yine biraz nefes alırız ama çok şeyin vakti çoktan geçti. 22 yaşındayım hayattan istediğim şey; bir an önce bitmesi. Çocukluğumuzun vakti, yaşadığımız tüm zaman dilimlerine paylaştırılır bence. Yaşadığımız her anda geçmiş zamanın dakikaları vardır. Çocukluk; ya yaşamaktır ya da yaşayan bir ölüdür benim için. Hayatın en kıymetli zamanıdır.
Bizi isteyerek veya istemeyerek bağımlı hale getiren ebeveynler!.. Lütfen her şeyi kısıtlayacaksanız sırf bebek seveyim diye çocuk yapmayın. Çocuğunuz 50 yaşında siz 70 yaşında olsanız bile o hala çocuk kalacak ve hakkı olan sevgiyi, ilgiyi isteyecek lütfen bunu unutmayın. Çocuğunuzu dünyaya getirirken fikrini sormadığınıza göre sizinde sorumluluklarınız var demektir, ona süs eşyası gibi davranmayın. Ne isteyip ne istemediğini, şuan ki halinden memnun olup olmadığını sorun. "Senin için yapabileceğimiz bir şey var mı" deyin. Asla çocuğunuzun sınırlarını ezmeyin. Sevmezse sevmiyordur, istemezse istemiyordur. Israr etmeyin. Bu hiçbir zaman sevmeyeceği anlamına gelmez sadece bekleyin onu kendine bırakın. Her çocuk kendini ifade edemez lütfen mimiklerinden ve sessizliğinden anlamaya çalışın. "Millet sana soru soruyor niye cevap vermiyorsun, veli toplasından geldim yine derslere katılmıyormuşsun" gibi sözler israf etmeyin. Çocuk ne görürse onu kopyalar. Demekki sizden bir şey gördü ki o da bazı şeylerden çekiniyor. Eğer bir hayvan sevgisi varsa ona kedi alabilirsiniz yalnızlığını onunla paylaşıp sizinle iletişime geçmeye başlayacaktır. "Ay hayvan pistir, her yer tüy olur, ben istemem, korkarım, iğrenç" gibi incitici sözler söylemeyin. Eğer ilerde çocuğunuzun insanlarla iletişimi iyi olsun, karakteri güzel olsun istiyorsanız bunun eğitimi ilk sizde başlıyor. 19-20 yaşına kadar ne yaşadığını neye kızdığını neye üzüldüğünü anlamlandıramayacaktır. Bu zamana kadar sizlerden sabretmenizi rica ediyorum. Son olarak çocuğunuza unutacağınız veya gerçekleştiremeyeceğiniz sözler vermeyin. Emin olun yıllar geçsede unuttu dediğiniz çocuk sizden hala o sözü bekliyor olacaktır.
5 ปีที่แล้ว +37
Pes etmek en kolayı. Vazgeçmeyin, kimsenin sizi vazgeçirmesine izin vermeyin. Bol bol kitaplar okuyup, spordan kopmayın.
Memnun edici, kurban ve kaçınıcıyım. Kontrolcülük hariç hepsi var aslında, ilk üç bir önceki cümledeki gibi. Hayat böyle çok zor yahu! Yeni yeni insanlardan kaçınmamayı öğrenmeye başladım. Sevilmemek insana gerçekten büyük yük. Sevilenlerin , ilgi görenlerin asla anlayamayacağı bir yük ve acı.
@@ebubekiryoldas2643 kız duysun diye sesli gülmediysen ben de bir şey bilmiyorum. Kızlarla aramı nasıl iyi edebileceğim konusunda bana fikir verirsen çok sevinirim yavru ceylan.
Umarım bi gün bu savaşların, düşmanlıkların, iğrenç anne babaların sonu gelir. Umarım herkes yolun sonunda ölüm olduğunu hatırlar ve herkes düzgün bir insan olmayı becerebilir.
Bu videonun ikincisini rica ediyorz.. Çözüm önerileri videosu olursa çok güzel olur. Bir de giriş cümlesi çok güzeldi. İstediğinz kişi olmak kolay mı? Yoksa biz çocukluğumuz muyuz? Sonrasnda bi bilim adamınn sınflandrmalarna girdiniz. Sizin görüşleriniz nelerdir? Çocuklukta yaşananlar iyileşir mi düzelir mi? Mesela ben annemin yakın zmanda sosyopat olduğunu öğrendim. Tüm psikopatlklarnn cevabını buldum ama kişiliğim üzerindeki etkileri nasıl geçicek? Bunlar içn bir video çekerseniz sevinirim.
Çocukluk, silahtan çıkan kurşun gibidir. Silahın açısını çok ince ayarlamak lazım. Çünkü silahın 1 derecelik açısı bile kurşunun 100 metre sonra gideceği 2 metrelik bir sapmaya uğrayabilir.
Ben yillarca ıssız kadındım, çünkü çocukluğumda terkedilmiş ve değersizlik hissini çok iyi öğrenmiştim. Ilerleyen yaşında yalnızlık canıma tak ettiği için evlendim ve 8 senedir evliyim. Evliligimde ara ara hep dışlanmışlık ve değersizlik duygusu yaşamaya devam ediyorum.
27 yaşındayım, çoğu videonuzdaki sorun ve kötü davranışları ailem tarafından yaşadım. baba olmayı istiyorum, sayenizde ne yapmam ne yapmamam gerektiğini çok daha iyi görüyorum.
Dediklerinizin mantıklı, anlaşılır ve doğru olmasına rağmen insan yaşadığı çevrede kendini geliştirebilir. 'Hayır' demesini öğrenebilir. Yaşadığı ilişki ve ya arkadaşlıklarda hem kendisini daha iyi gözlemleyebilir hem de karşı tarafın tutumuna karşı hareket ve davranışlarda bulunabilir. Çevremde hala nasıl davranacağını bilmeyen insanlar tanıyorum. Bunun için de fazla çabalamamak gerekir. Herkese mutlu, sağlıklı günler...
Çocukluk çağında çevre(özellikle arkadaşlar)ile ilgili travmalar hakkında video çekerseniz sevinirim.Videoda çok güzel olmuş.Kendimi incelemem için metaryal sağladı.
Burada yorum yapan insanlar bilinçli kişiler ebeveynleri yüzünden burada olan kişiler ben de dahil. Buradaki herkes çocuklarına bu hayatı zindan etmeyecek bilinçte, ama bu videoyu asıl izlemesi gereken ebeveynler burada değil ne yazık ki.
Videonun yarısında bırakıp ağlamaya başladım ben şimdi boyle bir anne babayı nasıl seveyim. İçimde sürekli bir suçluluk psikolojisi var. Beni hayatımı böyle mahvettiniz. Allahım sen sor, sen adaletini tecelli ettir.
Sanırım, "ölüler sanır ki diriler her gün helva yer" özdeyişine benzer olarak, yetiştirme yurdunda büyüyen çocuklar, aile içinde yetişen çocukların mutlu, bakımlı, maddi-manevi iyi durumda olduğunu sanıyorlar. Bilseler ki kendileri aile içinde yetişmişlerden çok daha şanslılar, onların uğradığı maddi-manevi işkencelere kendileri uğramadılar ya da daha azını gördüler. Durumlarına şükrederlerdi. Onunda zorlukları vardır muhakkak. Ama aileyi abartmazlardı.
veli unlu kardeşim benim yaşım 35,hala keşke yetiştirme yurdunda büyüseydim diyorum.Artık gerisini sen düşün.En azından anne baba deyince güzel hayaller kuruyorsunuz,benim hayallerimi de yok ettiler.şimdiki aklım olsa çocuk polisine gider yetiştirme yurdunda kalmak için devlete sığınırdım.O yüzden olaya bir de bu tarafından bak
Anne ve babamı ayakta alkışlıyorum bu özelliliklerin hepsine sahip olma becerisini sahip oldukları için ben neden böyleyim sorusuna tek videoda açıklayan güzel insan (BEYHAN HOCA) sana teşekkür ediyorum
Bizim elimizde bence şöyle ki degersizlik,ozguven eksikliği,kararsızlık bunları yaşamış biri olarak okuyarak, öğrenerek tamir etmeye çalışıyorum başka türlü olmuyor çünkü
Kararsız, terk edilme ve yeterince sevilmeme korkusu yaşayan, bunun için de hem bağlanmaktan korkan hem sevilmek, ilgi görmek için baskı yapan, emin olmak isteyen bir kişiliğe sahibim... Nedenini biliyordum fakat sizin yorumunuz pekiştirdi.. Ayrılmış anne baba ve babaanneyle büyümüş 1 yaşında bir çocukluk.. Teşekkürler 🙏 Sizi çok seviyorum; ses tonunuzun ayarı, ifade biçiminiz, seçtiğiniz sözcükle çok içten ve yürekten 💙🍀
Benim babamla.iliskim.sifir sevgi saygı var ama babamin hiç beni birgün güzel söz soledgni hatirlamiyorum güzel bir davranışın olsa taktir yok ama.en ufak hatamda çok fazla tepki gösteriyordu şuan belli bir yaşta olduğum için hayatımda bu eksikliğini daha da çok hissediorum lütfen çocuklarınıza bunu yapmayın
Cidden bende öyleyim babamla 19 yıldır yan yana gelip konuştuğumuz bile yok babam hiç konuşmazdı benle kendimi ifade edemiyorum aynı zamanda karşı cinsle iletişim kurmaktan çekiniyorum hep sessizim 😔.
@@Fistikperisii ne yazikki bu şekilde buyuttukleri için bazı ortamlarda hep sanki safmisiz gibi algilaniyoruz bazi ukala insanlar yüzünden buda insanı olumsuz yönde etkiliyor size katılıyorum
@@m.sinankaratas7929 çözümü ailelerden geçiyor ama bunun farkına vardiktan sonra insan belli bı yaşa geldiği için bunun kendi farkına varıp ona göre davranması gerekiyor herşeyden önce en önemlisi herkes ne düşünür insanlar bişey derlermi acaba deyip duygu ve düşüncelerimizi saklamamak çok önemli baskıcı olan bı ailede çocuklar hep bunları saklar ve hayata biraz daha geriden gelirler benim gözlemlerim hep bu şekilde
hocam sorunu tanımlayıp iyileşme yolunda neler yapılması gerektiğini anlatıyor olmanız, iyileşmeyi doğru şekilde yapmamız açısından çok iyiy bir yöntem, teşekkürler
Çocuklukta yaşadığımız şeylerin büyük oranı anne babaya geri kalanı ise arkadaş çevremize bağlı, anne babayı değiştiremesek de arkadaş çevremizi değiştirmek elimizde..
Açıkladıklarınızın çoğunun kendimde gözlemlemem üzücü.. memnun etme çabası, sevilmeme korkusu vs. insanlarla ilişkilerimiz sonra neden düzgün değil diye tekrar başa dönme çabaları.. Beyhan bey bu açıkladığınız davranışların giderilmesi için neler yapılabilir bununla ilgilide video çeker misiniz? Emeğinize sağlık güzel insan teşekkürler.
Hep kendimi basit görüyorum hep kendimi suçluyorum ailemde kuçükken beni çok basit gördü yada ben öyle anlıyorum anllattılarınızın hepsi bende var hocam Allah beni alsın +1 diyenler
Hem sevgi gördüm hem görmedim çok fazla kardeş olduğmuz için hep arada bir sevgi görüyodum. Bu yüzden daha fazla sevilmek için bir şeyler yapmam gerek gibi hissettim yapmazsam beni sevmezler diye düşündüm. Şuan 16 yaşındayım hala insanlar ne derse yapıyorum terk edilmemek için daha fazla sevgi görmek için bu yüzden de herkes iyi biri olduğmu söyler ama öyle olmazsam beni sevmiyceklerinden dolayı artık herkesin sevgisi yapay geliyo ilgiyi sevgiyi parayla almışım gibi hissediyorum .
Çocukluk travmalarının yaşam boyu insanı etkilediğini ve ebeveyn olarak da çocuğunla iletişiminde çok etkili olduğunu 70 yaşındaki anneme söylediğimde cevap : ne travması. Ne açlık gördünüz. Ne açıkta kaldınız. Şükredin. Biz anne, babamızı yokluğa ragmen çok sevdik. Halimize çok şükrettik”bu denli aşırı özgüvenli, zerre acaba bir yerlerde hata yapmış olabilir miyim diye tereddüt yaşamayan, eşiyle yasam boyu geçimsizlik yaşamış biri olarak çocuklarına huzurlu ev ortamı sağlayamama konusunda hiç üzüntü duymayan annem ve temsil ettiği jenerasyonun biz çocukları olarak , kendiyle barışık, mutlu evlatlar yetiştirmeye çalışıyoruz. Olmayanı vermeye çalışmak…bunun mutsuzluğunu yasamak ve anlaşılamamak. Üstüne Şükretmemekle itham edilmek…bu nasıl bir ego anlamış değilim. Bizlerin karnını doyurmuş olabilirsiniz ama ruhumuzu çok fena aç , eksik bıraktınız diye haykırası geliyor insanın.
Kaçınıcı' yla tam anlamıyla uyumluluk gösteriyorum... Kontrolcülük kısmı da uyuyor fakat bir farkla insanlara karşı her şeyin en iyisini ben bilirim gibi bir yaklaşımla gitmiyorum. Sadece yaşadığım olumlu ya da olumsuz her şeyin sorumluluğunu tek başıma aldım ya da almak zorunda bırakıldım düşüncesindeyim.
Bu video ile cocuk travma buldum 5 yillik dostlugum bitti neden kendimi hakkimi savunmadigimi sessiz kaldigimi buldum kurban rolu ve cocuklugumda aile ici şiddet suclama vardi bu farkindalik iyi geldi ama biseyleri halla cozulmemis beni bekliyor teşekkür ederim farkindalik attiginiz duygularimi bastirmadan yaşasam iyi olacak zalim kurban rolünden cikmak istiyorum öfkeme fazla yeniliyorum
Ben de sevilmekten korkuyorum. Ve sevmekten de. İnsanlara alışmaktan ve bir çevremin olmasından çok çekiniyorum. Yeni bir ortama girdiğimde sanki bir kapsüle sokuluyorum. Çevremdeki insanlar gülüp eğlenirken etrafıma bakınmakla yetiniyorum. Bu durumu umursamamaya çalışıp başka şeylerle ilgileniyorum. Etrafımdaki herkes çok donuk baktığımı hep durgun olduğumu söylüyorlar. Bunu her söylediklerinde boğazıma bir şey takılıyor yutkunamıyorum. Bir de şakacı bir tavırla söyledikleri için hiçbir şey diyemiyorum. Tabi iş hayatım böyle. Altı kardeşiz biz. Ama biri dışında hiçbirine hiçbir şeyimi anlatmam. Bana umursama,kendine güven,kendini geliştir falan demeyin. Bunlar işe yaramıyor gerçekten. Deniyorum. Kitap okuyorum. Film izliyorum. Dil öğreniyorum. Yalnızlığımın bütün avantajlarını kullanıyorum. Ama bazen tükeniyormuş gibi hissediyorum. Içim bomboş oluyor. Ve ben onu ne doldurur bilmiyorum. Benim gibi biri var mı? Gerçekten böyle biri var mı sadece onu merak ediyorum.
Benim isteklerim değil de babamın kendi istekleri daha önemliydi. Ben ne yapmak istiyorsam onu değilde babam neyden hoşlanıyorsa onu yaparak özgüvensiz büyüdüm.
iki tipolojiye dahil hissettim kendimi: birincisi ilişkide kendimi ezik görüp karşımdakini yere göğe sığdıramıyorum o benim herşeyim oluyor. ikincisinde de sürekli ilgi çekmek istiyorum tavırlarımla davranışlarımla oturmamla kalkmamla.. herkesin ilgisi bende olsun istiyorum
@start here Pek katılmıyorum.Çünkü küçüklüğün insan yaşamındaki etkileri bilinen bir gerçek.Yani ben bu vidyoyu izlemeden önce de bazı şeylerimin küçüklüğümden dolayı böyle olduğunu biliyordum.Burada daha da detaylandırılması tabi ki de daha hoş ama çözümü olarak hiçbir şeyden bahsedilemeyince havada kalıyor.Çözüm olarak benim görüşüm spor gibi özgüven geliştirici aktiviteler olabilir yani önerilebilir.Ama ne kadar bu cocuklugumuzu değiştirebiliriz ya da başka şeyler de yardımcı olabilir mi sorunun çözümü için.Çünkü yaptıgım spor sadece görmezden gelmemi sağlıyordur,yüzleşmek ve sorunu çözme konusunda pek fikrim yok :)
Cevap videosu bekliyoruz beyhan bey Ben kendi fikrimi söliyim sana Bunu fark ettikten sonra hemen bugünden yarına değiştiremiyor insan Yüzleş Kabullen Ve yavaş yavaş hazmetmeye çaliş kendini değiştirmeye olmak istedipin gibi biri olmaya çaliş Zaman cok önemli böle konularda
Bakıcılarda büyüdüm bende ama annemle babam çalışmak zorunda olduğu için biri kötü bir kadındı şiddet gösteren biri annemle babamın bir suçu yok bilmeme rağmen içimde yaşadığım herşeyi onlara bağlama onları suçlama gibi bir his var ve bunu aşamıyorum sizin dediğiniz gibi herkesin bana söylediği ufacık şeyler kocaman oluyor kimse bana değer veremezmiş gibi hissediyorum bazende herşeyi takan saa sapan bir insan gibi artık bende güçlü gözükmeye çalışmak insanlara bunu göstermek yerine güçlü olmak istiyorum birgün aşarım bunu belki...
Neden ben böyleyim diye hep düşünürdüm ve bu videoyu izleyince çok daha iyi anladım hepsi bende varmış sessizligimin içime kapanikligimin kiskancligimin alinganligimin acaba ne düşünür diye sürekli düşünmemin kimse beni sevmez sevse bile gerçekten sevmedigini düşünürüm kimseye kendimi acmam etmem cünkü ailem işkolikti şiddet gosterirlerdi tartışmaları bitmezdi evde tek basima buyurdum veya dedemlerde o yüzden hep bir sessizlik var icimde bunu hiçbir zaman yenemedim demekki hepsinin sebebi cocukluktan mış şimdi karşılarına geçip sizin yüzünüzden bu haldeyim diyemem ama hayatimda böyle devam edemez iyiki dinledim sorunlarimin farkına vardım ve bunları düzeltmek için uğraşacağım ☺
Keşke zamanında evde yiyecek yemeğim olsaydı keşke annem babamla ayrı olmasaydı keşke bana sevgi gösterseydiler keşke dayak yemeseydim keşke bana oğlum deseydiler...
Teşekkür ederim Beyhan bey. Hər şeyin kökü sevgi, şevkat deyer . Ben kocamdan ayrıldım çocuguma büyük sevgi gösteriyorum ki eksikliyi hiss etməsin Allaha dua ediyorum ki kızımı saglıklı büyütüm
Anlattıklarınız konusunda kimsenin itirazı olduğunu sanmıyorum Benzer tesbitleri sorunlarımın temelini düşündüğümde ben de buluyorum. Peki bu durumların tedavisinde nasıl bir yol izlenmeli Kendi başımıza ne yapabiliriz
Bana birebir ilgilendi annem, babam uzakta çalışıyordu çocukluğumda. Çok kavga ederlerdi. Ve annem takdir etse de her başarıma bir kulp buluyordu. Derslerim gayet iyi. Ama kardeşimi, arkadaşlarımı hatta bazen öğretmeni bile kontrol almaya çalışıyorum. Babamı bile ve bu yüzden çok kavga ediyoruz. Sosyal bir insanım ama sadece faaliyetlerde bireysel rollerde katılıyorum. Tek başıma kalmak bana çok huzur veriyor ve herkes yabancı geliyor bana ailem bile.Herkese güvenmekten korktuğum için kendi dünyamı yaratıyorum ve bu yüzden rencide oluyorum. Dışarıdan bakınca çok pozitif, enerjik gözüksem de iç dünyam bir o kadar sakin. Bu zıtlıktan dolayı suçlanıyorum ve bu beni üzüyor. Dediğiniz karakter tiplerinden 3-4 ünü yaşıyorum. Yardım Eder misiniz Beyhan hocam?
Babam cok agresif ve surekli elestiren biriydi hicbir seyden memnun olmazdi. Bende anneme baglanmistm.. ikili iliskilerimde fazla baglaniyorum erkeklere cnku baba kiz iliskim kotu :(
@@redpink5019 Evet bazen bunu fark ediyorum örneğin halamlarda kaldığımda aklımdan eniştemin ne kadar iyi bi baba olduğu geçmişti fark edince çok üzüldüm bi şaşırdım inanamadım kendime bu kadar eksikliğini hissetmiş miyim diye eniştem de iyi adamdı abim ve benle küçüklüğümüzden beri iyi anlaşırdı
@@redpink5019 Bilmiyorum bu konuda eksiğim olduğunu biliyorum çabuk güveniyorum bu yüzden kendimi erkeklerden uzaklaştırıyorum bilerek kendimi korumaya çalışıyorum galiba birisi olmayacak hayatımda çekicem bu sorunu ama olsun hayatta çeşit çeşit mutluluk var bu mutluluğu tadamıyorsak Allah başka mutluluklar tattırır bize
Açıkcası söylediğiniz her aile tipinden kısım kısım yaşadım. Aşırı eleştiri, kaçınıcı, kararsız. Fiziksel değil ancak psikolojik şiddet. Tüm bunların şu anki düşünce kalıplarımı dolayısıyla hayata bakış ve davranış kalıplarımı etkilediğini biliyorum. Geçmişimi değiştiremem ancak geçmişin olumsuz etkilerini nasıl dönüştüreceğimi merak ediyorum. Ben bunları yaşadım, ne yapalım hayat böyle demek istemiyorum, bu olumsuzlukların aksine bana fayda, farkındalık ve dönüşüm getirmesini istiyorum :) Ama yola nereden başlarım bilemiyorum. Ülkemiz çok ciddi aile kurbanları ile dolu. Ciddi biçimde ebeveyn olabilme diploması verilmesi gerektiğini de düşünüyorum.
Bazen aileler o kadar dusuncesiz,kirici oluyolarki ,cocuklarini nefes dahi aldirmiyolar.Bunaltiyorlar.Yine de tesekkurler.Sizin sayenizde birazda olsun dayana biliyorum🤲♥️
Benim ailem galiba kararsız aile tipine giriyor. Sevdiğim insanları çok yüceltiyorum, aşırı bağlanıyorum. Ondan başkasını gözüm görmüyor. Onun da hata yapabileceğini, mükemmel olmadığını kendime anlatamıyorum. Mutluluğu uzaklarda arıyorum. İstediğim şeye sahip olunca da ondan uzaklaşıyorum. Bir anlamı kalmıyor benim için. Bunları neden anlattım bilmiyorum ama 🙄
Tam olarak bir memnun ediciyim. Hayatım boyunca gergin ailemi yumuşatmaya odaklı yaşadım. Asla sinirlenemedim, üzülemedim hep olumlu ol her şeye evet de. Sonra arkadaşlarımla aynı şeyi yaşadım. Nasıl değişeceğimi bilmiyorum 😞
anlatılanların hepsi birden ailemde var ,sağolsunlar 20 yaşadım ama kendi karararimi kendim vermeme izin vermiyorlar .kendi ayaklarim üzerinde durmak istiyorum yeter artık 😣😣
Nedime Filiz kendi kararimi kendim vermeye izin vermiyorlar.. bak kendin diyorsun.. kendi kararin zaten kendin vereceksin.. keske aile bakanligi bu konuda calismalar yapsada 18 yasindan sonra Turkiyede tipki Avrupa gibi rahat biraksalar
*Ebeveyn lisansı lazım. Herkes kafasına göre ebeveyn olmamalı*
Aynen 👍👍👍
Kesinlikle...
Bence de mesela ben olmayı düşünmüyorum
@@busraacar6783 özel değilse nedenini sorabilirmiyim?
@@basaryolundagemileriyakmak2453 çünkü sinirliyim,sabrım yok ,tahammülüm yok bence yeterli sebepler
*Keşke gerçekten çocuğuyla ilgilenemeyecek insanlar çocuk doğurmasa ya da eğitimini falan alsa, böyle olmak bizim suçumuz degil ve bu çok üzücü*
Herzaman bunu derim !! Oyüzden cocuk dogurmaya karar vermeden kendimi egitmeye calisiyorum. OkadR cok sey ögreniyorki insan , okadar cok seyler hakkinda yeni düsüncelere sahip oluyorki! Bu cok önemlii!
Mesela suan Turkiye'de suriyeliler in harıl harıl dogurdugu cocuklar gelecekte zarar verecek
Çok haklısınız, insanlar birini yargılamadan önce keşke empati kursa. İnsanların hor gördüğü, dalga geçtiği kişiler acaba nasıl bir çocukluk geçirdi bilemeyiz.
Kesinlikle katılıyorum 👍
Gerçekten dediğin gibi benim suçum değil beni eğitemeyen ailemin en başta annemin ve bir o kadarda babamın suçu ..
Düşünsene sana ne elalem ne bi yabancı zarar veriyor. Sna zarar veren ailen... Hem de öyle böyle bi zarar değil.
Lafa da gelince biz annyeyiz babayiz iyiligini isteriz diyorlar 😏😏😏😏😏😏
Ama en cok zarari onlar veriyorlar
İnsana en çok zarar veren en yakınıdır. Bir düşünün bakalım size duygusal ve fiziksel olarak en yakın kim?
@@sedefmumcu6109 olede onlar bilincsiz ve cahil olduklari icin ama bizler enazindan dikkat edelim
😔
EVLİLİĞİNİZİ KURTARMAK İÇİN ÇOCUK YAPMAYIN KARDEŞİM,ÇOCUĞUNUZUN HAYATINI DA MAHVETMEYİN LANET OLSUN YA !
Kesinlikle.
Evlilik de mahalle baskısı, çocuk da, evlenen çiftlerin çoğu, aileleri ve çevresi tarafından müthiş bir baskı görerek yapmak zorunda kalıyorlar
@@narintulgarvural1535 bakamıycaksan git bakamıycam doğurmak istemiyorum der geçersin, bizi böyle bi hayatı yaşamak zorunda bırakamazlar.
Bende çocukken çok şey yaşamış biri olarak söylüyorum: çocuk yapmıycam çünkü o çocuğu kendi yaşadığım psikolojik travmalardan dolayı etkilemek istemiyorum
Eskiden sessiz sakin olmanın büyük bir erdem olduğunu sanardım, şimdi görüyorum ki sessiz sakin olmak karşı tarafa gerizekalıymışız gibi davranma yetkisi veriyor.
Hani bir söz vardır ya Sessizlik en büyük çığlıktır (tam bilmiyorum o sözü) bence sessizlik en büyük rezilliktir olacaktı
Katılmıyorum, bazen de cevap vermemek, polemiğe girmemek, karşıdaki çığırtkan insanla aynı seviyeye gelmemek için cevap vermemek gerekir, sessizlik Erdemli gururlu bir asilliktir, kimi zaman…kaale almamaktır…
Evet karşıdaki seni öyle sanıyor ama aslında susmak gerçekten çok mantıklı bir şey bence. 29 yaşındayım ve sustuğum zamanlar her zaman kazanan ben oldum.
İlkokul 2. Sınıftayken sınıf öğretmenim verdiği konu anlatma ödevini tahtada anlatırken söyleyeceklerimi unuttuğum için bana tüm sınıfın ortasında tokat atmıştı. Şu an üniversiteye gidiyorum psikoloji okuyorum. O gün bugündür her tahtaya kalkışımda, yaptığım sunumlarda, hoca bana sınıfta soru sorduğunda istemsiz olarak kalbim güm güm atar bacaklarım titrer hiç yenemedim bu travmayı. Kesinlikle çocuklukta yaşanan şeyler kişiyi ömür boyu bile etkileyebiliyor bazen.
Onun öğretmen yapan eğitimin😡
Ya biz bunları neden yaşıyoruz yaşadık. Sorunların altında ezilip kalmak içinmi :(( Hayat çok acımasız
@@ebubekiryoldas2643 malesef
Seni bir tokat boyle etki altina aldiysa duşun bir evde kuçuk bir çocuk surekli annesi doviyor bağiriyor konuşmasina oyun oynamasina izin vermiyor o çocuk nasil olacak bilmiyorum ben boyle birisini taniyorum amma hiç bir şey yapamadim çok uzgunum çok
Sena Yalçın Sen kapalısın,öyle makyaj yapıp güzel görünmeye çalışıp selfie çekip koymak niye?
Çocuk doğurmak içinde ehliyet sınavı gibi sınav yapsınlar . Herkes çocuk sahibi olmayı haketmiyor .
Yağmur Yamak yazılı olsunda direksiyon işi biraz karışık .
SINAVIN İLK SORUSU ;
İNSAN NEDEN ÇOCUK YAPAR ?
Kesinlikle doğru
Kesinlikle ya
Çocuk olsun da evde yeter gibi düşünüyorlar. Halbuki çocuk yetiştirmek büyük sorumluluk.
Çocukluğumuzda yaşadığımız herşey hayatımızı etkiliyor çocuklarınıza iyi davranın.
Mihriban Yılmaz kimse bunları bile isteye çocuklarına kötü davranmaz. Elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışın. Mesela ben çocukluk çağımda ebeveynlerimden hiç duymadığım için şimdi çocuklarıma onları çok sevdiğimi her fırsatta söylüyorum.
kesinlikle
@@MrMostSugar Evet aynı durum bende de vardı. Yani nadiren duyardım. Şimdi mükemmel bir ebeveyn değilim ama sevdiğimi hep söylüyorum.
@@MrMostSugar çoğu anne babalar iyidir bu doğru,amma hepsisi değil gerçekten hic çocuğunu sevmeyen doven işkence edenler var
Çocukluğunda susturulunca bir zaman sonra sessizleşiyorsun sen de her şey gibi...
bu tam olarak ben. aile ortaminda sürekli susturulmuştum şuanda konuşmadan nefret ediyorum. yorulmuş gibi hissediyorum konusunca. üstesinden gelmeye çalışıyorum şimdi.
Yalnız değilmişim
@@antisad boşver, üstesinden gelmeye çalışma. Sessizlik daha iyidir
@@papatyalarveben9275 Sessiz olunca robot gibisin diyorlar. sessiz insanları hep ezmeye, laf atmaya çalışanlar oluyor. yerinde sessiz kalmak tabii ki gerekiyor ama sürekli sessiz kalmak utangaçlık ve çekingenlik doğuruyor.
yada daha vahsi oluyorsun
Ben de çocukluğumda şiddet gördüm, aşağılandım, hor görüldüm, azarlandım, değersiz görüldüm, önemsiz görüldüm. Şiddet gördüğüm zamanlar karşılığını vermek istedim, ama engellendim. Bana her laf söylendi, ama benim söyleyeceklerim ağzıma tıkıldı. Hasta oldum, düştüm, kimse yardım etmedi. Çok dışlandım, önemsiz görüldüm, dalga geçildim. 21 yaşındayım. Ve şimdi yine gözlerim doldu.
Hep yalnız kaldım. Hâlâ yalnızım.
Aynılarını yaşadım sadece yaş 20..üzülme olur mu bu videoya denk geldin ve yalnız değilsin dünyanın her yerinde dostların var bir tanesi de benim.
@@mormor2719 ❤️❤️, Allah razı olsun. Birbirlerimize dua edelim inşallah
Üzülme yanliz değilsin kurtulucaz İnşaAllah amin
Yalnız falan değilsin senin gibi o kadar çok insan varki genel olarak gizlemeyi tercih ediyorlar hepsi bu. Sakın kendinden vazgeçme sana sadece sen gereksin bir de Mevla gerisi gider gelir. Yeterki umudunu kaybetme.
@@jenniferjolie1172 amin insallah hayirlisiyla
"Sen yapamazsin" sözünü her gün duyuyorum hocam. Artık yapasim gelmiyor.
Sen yapamazsın diyen herkes kendi limitinden bahseder kimseyi takmayın ben yaparım ben değerliyim diyen bir iç sesi oluşturun içinizde hala gençsiniz büyük sorunlar yaşamadan iç dünyanızı değiştirin.
Herkese inat yapacaksın dostum.
Büyük işlerin arkasında büyük insanlar değil küçük fakat mücadele edebilen insanlar vardır.
Ayrıca bir şeyi yapmak istiyorsan önce kendin için sonra değer verdiğin ,sevdiğin insan için yap.
Kıymet ve sevgiyle başladığın her şey yaparken bile güzeldir, güzel hissettirir öyleki başardığın an farkına bile varmayacaksın. Kim olursa olsun senin ne yapıp ne yapamayacağını asla bilemeZ.
Çünkü herkes ayrı birer bireydir ve özeldir.
Yapamazsın diyenlere inat kendini kanıtlamaktır hayat bu bir ters psikoloji gibi aslında biri sana yapamazsın diyorsa bu sana gaz vermeli ve karşındakini morartmalı😄
Sen yapamassin diyenler aslinda sen yaparsin diyor kendilerine diyemeklerini senin üzerinden sesli dile getiriyolar o onlarin iç sesi dişari atarak rahatliyolar sen yaparmisin yapamazmisin bunu sen bilirsin kimse bilemez buna bu kadar takilmamak lazim
Annem evin işlerini yapar yemek temizlik vs. .Bizim saçımızı tarar banyomuzu yaptırır kıyafetletimizi yıkar giydirirdi. Hep geçmişte olanlardan,simdiki halinden yakınırdı. Derslerimde hep başarısızdım. Kalk ödevini yap, dersine çalış dediğini hiç hatırlamam. Annemle bir aktivite yaptığımızı da hiç hatırlamam. Hep kendi halindeydi tek işi ev isleriydi. Babam gecelere kadar çalışırdı anneme para hakimiyetini hic vermezdi. Kadıncagiz keyfine göre hic para harcamadı. Babam isten eve geldiğinde yemek yer tv izler yatar arada bir başımızı okşardı. O kadar. Karne aldığımda başarısız derslerime alay eder gibi konuşur gene üstüme düşmezdi. Sosyal hayatı hiç yoktu. İş iş iş tutumlu olmak tek hedefiydi. Ailece sadece bayramları akraba ziyaretine giderdik. Kimse de bize ziyarete gelmezdi. Abim bilgisayar odasina kapanır hiç dışarı çıkmaz gecelere kadar oyun oynardı gece uyumaz gündüz uyurdu . Ablam imam hatipli olduğu için dönemin sıkıntılarına maruz kalmış bunalimdaydı. Sadece ders çalışmak yüksek puan almak icin kitaplara kapanırdı. Bugüne gelecek olursak ailemle cok kuvvetli iletisimim yok. Canım kaynayarak sevemem. ilk kez ailemden ayrılıp üniversiteye gittigimde ailesini özleyenlere ağlayanlara saatlerce telefonla konuşmalarına anlam veremezdim. Sosyalleşmek hep sıkıntıydı benim için. Aktif olduğum tek şey sanat dallarıydı. Müzik grubum vardı resim yarışmalarına katılırdım. Kendim insanlara yaklasamadiğımmdan biri beni fark edip yaklasinca hemen sicak davranip güvenirdim . Genelde anlatan degil dinleyip düşüncemi söylerdim. O yüzden sömürüldügüm çok oldu maddi manevi. Evlendim cevrem degisti komsularimla bile yakınlık tanisma adımını atamıyorum . Attigimda ise geri dönüşüm almadım. Varlığım yokluğum birşey ifade etmez yani. Eşimin ailesi birbirine cok düşkün sürekli kardesleri arar bir araya gelince eglenir susmak bilmezler. Beni sessiz olduğum için eşim yadırgar. Niye durgunsun yüzün gülsün der. Halbuki imrenerek bakıyorum . Hala olgunlaştığımı düşünmüyorum. Icimde şımarmak isteyen cocuk öylece uyuyor ve ben uyandiramiyorum. Korkarim öylece mezara girecek.
Keske boyle olmasaydii..
Yalniz hissetme kendini o kadar çok insan var ki öyle, ben de hep mutlu ve birbirine bağlı ailelere hep imrendim , hiç bir zaman öyle olamadık...
@@ozlemguldal8171 çok haklısınız teşekkürler zaman ayırdığınız için.
Üniversitede ailesiyle konuşurken ağlayan insanlari görmek garibime giderdi...
biz üzerine gitmezsek öylece mezara gidicez ama üzerine gidelim be, bir kaç sefer başarısız olucaz belki ama illa ki birinde başarıcaz , o kadar yıl oluşan bişeyi kırmak kolay değil sonuçta belki 1 ay belki 1yıl ama başarırsın❤
Bi arkadaşım vardı sürekli anne babası ölsün diye beddua ederdi anne baba sürekli kavga gürültü halindeymiş herif 30 lu yaşlarında bile çocukluğundan yaşadıklarıyla boğuşuyorum diyordu
çocukluğumu güzel yaşayamadım ama gençliğimi en güzel şekilde yaşamak için çabalıyorum,kendimi geliştiriyorum,hayal kuruyorum ve çokça dua ediyorum🌿🤲🏻 çünkü artık kendi kararlarımı verebiliyorum.Önüme çıkan her bir engelde ağlıyorum ama tekrar kalkıp yoluma devam ediyorum ve benim bu yolculuğumda sizde benimlesiniz Beyhan abi çok teşekkür ederim.🙏🏻
Kendimi okudum 😊
Semanur Altın bir tek ben değilmişim demek ki ☺️
Harika👏
@@1leylll Yanlız değilsin ben de daha iyi yaşamak için kendimi geliştirmeye çalışıyorum 😊
Kardeşim ben de senin gibiyim ve içim hep kan ağlıyor. Ama ben iyileşmeliyim bunun için çabalayacağım. Çünkü Allah bana evlenmeyi nasip edip evlat da verirse çocuğuma asla bana yapılanları yapmak istemiyorum. Onun da benim çektiğim acıları çekmesini istemiyorum.
Tamda çocukluğumu sorgularken..
Alınganlık konusu benim konum😏 Bir de sevilmeme... Kimsenin beni gerçekten sevdiğine inanmıyorum. Sevdiğin insanı sürekli eleştirmezsin, aşağılamazsın çünkü..
Bende çok alınganım sanırım ama herkesten değil sadece sevdiğim insanlar yapınca
Ben herkese karşı alınganım. Bana kötü davranan insanlara bile.
Beni kimse sevmiyor diye düşündüğüm için sevdiklerimi kaybettim.
@@aslndabenyogum Peki sebebinin ne olduğunu düşünüyorsun
Aynen bende senin gibiyim
Ailemin kurbanıyım
:D
Hayatın kurbanıyım
Keşke yıllar yıllar önce buşekilde bilgilendirilseydi toplum.. Mutluluk Aileden başlıyor!! Umarım ilerleyen zamanda okulda ders olarak verilir de Aile ebevyn eğitimi yeni Nesil şiddetten huzursuzluktan maddi manevi etkilenmez..
İletişim sorunlu bir ailede büyüdüğüm için yıllarca insanlarla iletişim sorunları yaşadım hala bile biri laf söylediğinde kendimi yeteri kadar savunamadığımı hissediyorum yerli yerinde konuşamama sorunu yaşıyorum
Bol bol kitap okumak, sıkıntilarini kağida dokmek iyi gelir, dışa vurulmuş olur.
Allah yardimcimiz olsun.
Ben de ayni sorunlari yasiyorum
Keşke kendini bulmuş birbirini severek tanıyarak evlenmiş birbirleriyle uyumlu insanlar ebeveyn olsa ve bakabilecekleri kadar çocuk sahibi olsalar korku üzerine değil de sevgi temelli eğitseler çocuklarını..
Kurban rolündeki bir insanım ve 13 yaşındayım. İçime kapanık ve depresif olduğum için ailem tarafından daha da aşağılanıyorum. Kendileri yüzünden böyle olduğumu bir türlü anlamıyorlar.
Eğer yapabilirsen canım kardeşim güzelce bir akşam geç karşılarına böyle böyle yapıyorsunuz böyle böyle oluyor de o halde bile hala suçu kendilerinde görmüyorlarsa yapacak bir şey yok en azından içinde kalmaz senin ve bir nebze olsun neden öyle olduğunu anlarlar belki. Zor yollar ben de 23 yaşındayım 10 sene önce ben de aynı şeyleri yaşadım 10 sene geçti hala geçmedi. Ne acı geçer dediğim acılar daha derinlerde kaldı. Ne zaman canım istersen buraya yaz ban sana cevap veririm dertlesmek için
@@user-ir9ew1nm4l onlar her zaman haklı olduğu için düşünmezler direkt saçmalama vb birsey derler daha da sinir olursun
@@aliimrankaya4952 o da doğru bu tarz insanlara göre hep problem sensin
Kitaplara sarıl. Dogan cuceloglu Üstün dokmen dinle. Kendini gelistirebilecegin videolar izle. Hayal ettiğin bir hayat için okulunu bitir. Şehir dışında bir üniversite kazan. Her şey senin elinde. Bırak karissinlar soylensinler. İç dünyana karisamazlar. Orası sana kalıyor.
Çocukluğumda hep basık büyüdüm annem baskın bir karakterdi şuan kimsyee sesimi cıkaramıyorum hayır diyemiyorum
Benim annem babam da çok ilgisizdi. Ben de özgüven problemi yaşıyorum
@@melihozhan4434 oyle oluyor genelde maalesef.
Ne demek hayır diyemiyorum? diyeceksin!
@@sertkaya9019 'Hayır' demekle oluyordu. Bu o kadar basit bir şey değil.
Bizim de pek farkımız yok
Hocam bide bunları çözme ile ilgili bi video yayınlasanız. on numara beş yıldız olurdu
Çözme filan yok arkadaş.Böğle de geberip gidecez
@@turalpasayev5832 böyle şeyler yazmayın ya sabahtan beri o insanlara küfür edip ağlıyorum nasıl kurtulacam diye bu yorum beni yıktı. Bence istersek düzeliriz
@@kitapc2343 tabiki düzeliyoruz, Beyhan beyin anlattığı bir değil bütün özellikleri taşıyordum,son noktaya geldim , kaybettim dedim artık bu dünyadan gitmeliyim, çocuğumu bırakma pahasına, çünkü onada zarar veriyordum.
Nöroformat bu işin tek çözümü, bilinçli değişim dönüşüm, üç yıldır travma çalışması yapıyorum,herşeyi çözemedim, ne değişşti diye sorarsan
🌸Yaşamak çok güzel
🌸Herkesi özgür bıraktım önce kendimi tabi
🌸sağlığımı kazandım, bütün sistem çökmüştü
🌸çevrenin ve ailenin bütün şartlanmışlıklarını yıktım( mükemmel olmak zorunda değiliz, hata yapabilirim)
🌸kendimi affetmeyi biliyorum, kendime kibar davranmayı öğrendim
🌸insanların bütün acizliklerini görüyorum ,bu yöntemle korkular, öfke, nefret, çaresizlikler bitiyor
🌸içimde sıcacık duran , herkesten bağımsız olan sevgiyi hissetmek en büyük armağan.
Sabırlı olmak lazım,otomatikman çözüyor, bir türlü istikrar sağlayamayan olumlama yada kişisel gelişim değil.
Travma çalışmayı iyi öğrenmekten geçiyor,inanmasanda olur, iyi odaklan yeter.
SEVGİ senin içinde, değersizlikleri yıkınca kendisi ortaya çıkıyor 🌸🤗
Çocukken yaşadıklarımın bugün hayatıma etkileri çok büyük . Hem çok kararsız hemde herşeyi erteleyip duran çıkmazlara giren . Kendimi aşmak isteyip .... Yine kendime yenilen biriyim . Artık geçmişten ve bana kazandırdığı kişilikten alışkanlıklardan kurtulmak İSTİYORUM .
Bu sıkıntıların hepsi bende vardı gerçek sevgi ve şefkatin sahibini bulunca bunlar buhar oldu. En güzel dostluk, sevgi, muhabbet seni yaratan Allaha oluyor öyle huzurlu neşeli ve kalb mütmain oluyor Elhamdülillah 🤗🤗
elhamdülillah ben de öyle atlattım 😊
Belki anne baba değiliz ama illaki hepimizin etrafında minik kuzenleri yeğenleri vs vardır. Hepimiz bunları dikkate alarak davranırsak gelecek daha mükemmel olur 💕
bende öyle düşünüyorum elmden geldgnce yegenlerme yada kuzunlermın çoçklarına yapmak istdklerı herşeyde frsat veriyorum onları dınlıyrm bna guvenıyolar ve ççklar bnı çok seviyo.
O kadar doğru ki ben mesela çocuklara çok önem veriyorum ve her zaman olumlu cevap alıyorum çocuklar tarafından. Cevremdekiler şaşırıyor seni tüm çocuklar seviyor diye. Çünkü ben onlarla oturup oyun oynuyorum ,onları dinliyorum ,onlara soru soruyorum,cevaplarını çok dikkatli bir şekilde dinliyorum... Çocuklar da beni çok seviyor çünkü karşımdaki çocuk diye saygi ve sevgi anlaminda ona eksik yaklasmiyorum
Bu anlattığınız 5 tipin hepsinden özellikler taşıyorum. Sanırım çok garip bir insanım.
Aradığım yorum😂😂sanirim ben de hepsiyim
Bende aranıza katılanlardanim. Bende güleyim bari ağlanacak halime😂
Bende ortaya karışık resmen😂😂😂
Garibler kulubune katiliyorum. 5inide de ben yasadim
@@kubraca... Allah iyiliğini versin 😂😂
Acaba çözüm bu mu: herseye gül geç 🤔
Hocam her videonuzda ödüm kopuyor, ekrandan beni görüp de anlatıyorsunuz sanıyorum yemin ederim. Bu kadar mı nokta atışı olur her tespit😔
Anne ve Babanın yaptığı, yaşattığı herşey çocuğa psikolojik miras kalıyor. Şu videoda anlattığınız hemen hemen herşeyi sağolsun anne ve babam sayesinde yaşadım :D Aşmak ya da aşmaya çalışmak çok zor. Annemle bu konuyu yüzleşmek istediğimde "sen daha iyi anne ol. ben anca bu kadar yapabildim." der işin içinden çıkar. Sadece beklediğin sıkı bir sarılma ve küçük bir özür. Yine de ben bu tür videolar izleyerek aynı şeyleri evladıma yaşatmamak onu daha iyi anlamak için çok çabalıyorum.
Aynen duygulara tercüman olmuşsunuz
Çocukluğumda aşalanıp hor görülüp ezilmekten dayaktan küfürden başka bişey görmedim hayvan muamelesi yaptılar hayvana bile yapılmayacak muamele 30 yaşına geldim psikolojimle mücadele veriyorum düzelirmiyim hiç sanmıyorum pes ettim
Ben 19 yaşındayım ve çocukluğumda gördüğüm muammele sizinkinden farkli değil emin olun ama ne olursa olsun savaş vermeye bakın hayat bi mücadele işi
Psikoloji öğrencisi olarak söylüyorum; kesinlikle düzelirsin sen yeter ki pes etme sadece biraz uzun bir süreç olacak ama inşallah üstesinden gelirsin. Birkaç ay bu konu ile savaşıp, yardım alıp sonunda güzel bir hayat yaşamak varken neden pes ederek bu durumu kabulleniyorsun kendi kendinin hayatını zindana çevirme, her şey senin elinde
@@busrabunsuz psikologa gitmeden düzelebilirmiyim
Sakın mücadeleyi bırakma pes etme👍
@@_orkuncengiz henüz uzman olmadığım için çok profesyonel bir cevap veremeyeceğim fakat psikologa gitmeden bu tarz travmaları atlatmak çok zordur bence, yardım alamasak da hayata olumlu bakmaya çalışalım en azından
Sanki bütün ruh hallerine sahipmiş gibi hisseden tek ben miyim ?
Bende aynı
6:38 3.Tip. Bunca yıldır kendi sorumluluğumu kendim aldım, her işimi kendim hallettim. Şu anda insanlarla, eşimle ilişkimin sebebinin geçmişten geldiğini öğrendim.. İyi ki varsınız 🙏🏻
17 yaşındayım ama okul hayatım boyunca hep dışlandım. Ve bu yüzden okulu hep bir travma olarak hatırlayacağım.Daha yeni cikabiliyorum o dışlanmış, ezik hiçbir şey yapamayan psikoljisinden( acı çekerek) öyle şeyler yaşadım ki anlatsam destan olur.O yüzden çocuğunuzu okul diye nereye yolluyorsunuz, orda o minik kalp ne yaşıyor dikkat edin lütfen. Sınav stresi bir bitsin zaten psikologa gitmeyi düşünüyorum. Beyhan bey sağolsun hep ruhumuzu okşuyor.
Bunu bende yaşadım Bu yıl üniversitedeyim arkadaşlık kurmada cok sıkıntı yaşıyorum. Çok sesizim derste bildigim birşey bile söylemeye çekinirim. İnsanlar birşey der diye en ufak olayda korkarim ya yine aynısı olursa diye ben bir tek yazi yazarak rahatlıyorum bende biraz da yaşadı işe eğer çok bulanırsanız bir kağıtla kalem alın yazın sınav zamanı belki işe yarar . Beyhan beyin dediği birşey olsa savunamam kendimi içeme dönerim
@@ebrusahin1737 Ben de bu on yılı öyle oldum okulda. Fakat bu yıldan kurs falan derken yeni ortam daha iyi geldi bana. Bu bence insanlarla bağlı. Ortamınızı değiştirin bence. Hem son yıl diye mezuniyet işleri falan artık mecburen hep beraberiz. Ben de değiştim, hiç kimseyi onemsememeyi öğrendim.İsterlerse yüzüme bakmasınlar,umrumda değil kafasına geçebildim sonunda. Yazıya gelince inanmazsınız ben de kaçışı böyle buldum sanırım. Hocam hep bir kompozisyon yazdirdiginda gözleri bana dönerdi, överdi beni hep.
Şimdi nasılsın ?
ailem ile cok gurur duyuyorum, bende söylenelerin hepsi mevcut, cok güzel is basarmislar!
Benim babaannemin bir duasi var Allah iyilere yoldas etsin diye hep derdi rahmetli sukur ki hep iyi insanlar cikti karsima suan bende bu duayi sevdigim insanlara ediyorum
İnşallah 🙏🌷😘
Amin
Amin yazma ihtiyacı hissettim yoğun bir şekilde 😔
Âmin cümlemize
yaşlıların duasını seviyorum anneannem de Allah kıymet bilenleri çıkarsın karşına diye dua ederdi
Amin hepimiz için
Bana göre TH-cam Türkiye'deki en faydalı 5 kanaldan biri bu kanaldır. Başarılarınızın devamını dilerim. Beyhan Bey çok değerli ve pahalı bilgileri buradan paylaşıyor ve insanlara faydalı oluyor. Beyhan Bey gibi değerli, düzgün, dürüst insanların ülkemizde artması dileğiyle...
Hepsini yaşadım çocukluğumda çok zor bir cocukluk ve ergenlik dönemi geçirdim fakat bunlara rağmen benden mutlusu yok sanki kendinize inanın, olumlu düşünün, çözümlere odaklanın olumsuzluklara değil 💫 profesyonel birinden yardım almanızı kesinlikle tavsiye ederim unutmayın ki ruh sağlığınızda en az beden sağlığınız kadar önemli... in sha Allah sizde başarırsınız, sizde korkularınızı yener, travmalardan kurtulursunuz mutlu bir hayat sürersiniz 🌿
Beni sevgisiz bırakman, sürekli şiddet uygulaman, kafama kürekle vurman, defalarca evden kovman umrumda bile değil. Artık ne yaparsan yap bende herhangi bir duygu uyandırmaya bile gücün yetmez senin ama ANNEMLE arandaki kalkan olmayı asla bırakmadığım için ömrümün sonuna kadar kendimle gurur duyacağım bana bıraktığın tek "güzel" duygu bu olsa gerek..
Babam ve babannem sağolsun bütün hayatımızı mahvettiler. Onlar yüzünden hala belimiz doğrulmuyor. Anneme diyorum boşa babamı da kurtulalım diye, korkuyor. Babamdan ayrılsa yine biraz nefes alırız ama çok şeyin vakti çoktan geçti. 22 yaşındayım hayattan istediğim şey; bir an önce bitmesi.
Çocukluğumuzun vakti, yaşadığımız tüm zaman dilimlerine paylaştırılır bence. Yaşadığımız her anda geçmiş zamanın dakikaları vardır. Çocukluk; ya yaşamaktır ya da yaşayan bir ölüdür benim için. Hayatın en kıymetli zamanıdır.
Bizi isteyerek veya istemeyerek bağımlı hale getiren ebeveynler!.. Lütfen her şeyi kısıtlayacaksanız sırf bebek seveyim diye çocuk yapmayın. Çocuğunuz 50 yaşında siz 70 yaşında olsanız bile o hala çocuk kalacak ve hakkı olan sevgiyi, ilgiyi isteyecek lütfen bunu unutmayın. Çocuğunuzu dünyaya getirirken fikrini sormadığınıza göre sizinde sorumluluklarınız var demektir, ona süs eşyası gibi davranmayın. Ne isteyip ne istemediğini, şuan ki halinden memnun olup olmadığını sorun. "Senin için yapabileceğimiz bir şey var mı" deyin. Asla çocuğunuzun sınırlarını ezmeyin. Sevmezse sevmiyordur, istemezse istemiyordur. Israr etmeyin. Bu hiçbir zaman sevmeyeceği anlamına gelmez sadece bekleyin onu kendine bırakın. Her çocuk kendini ifade edemez lütfen mimiklerinden ve sessizliğinden anlamaya çalışın. "Millet sana soru soruyor niye cevap vermiyorsun, veli toplasından geldim yine derslere katılmıyormuşsun" gibi sözler israf etmeyin. Çocuk ne görürse onu kopyalar. Demekki sizden bir şey gördü ki o da bazı şeylerden çekiniyor. Eğer bir hayvan sevgisi varsa ona kedi alabilirsiniz yalnızlığını onunla paylaşıp sizinle iletişime geçmeye başlayacaktır. "Ay hayvan pistir, her yer tüy olur, ben istemem, korkarım, iğrenç" gibi incitici sözler söylemeyin. Eğer ilerde çocuğunuzun insanlarla iletişimi iyi olsun, karakteri güzel olsun istiyorsanız bunun eğitimi ilk sizde başlıyor. 19-20 yaşına kadar ne yaşadığını neye kızdığını neye üzüldüğünü anlamlandıramayacaktır. Bu zamana kadar sizlerden sabretmenizi rica ediyorum. Son olarak çocuğunuza unutacağınız veya gerçekleştiremeyeceğiniz sözler vermeyin. Emin olun yıllar geçsede unuttu dediğiniz çocuk sizden hala o sözü bekliyor olacaktır.
Pes etmek en kolayı. Vazgeçmeyin, kimsenin sizi vazgeçirmesine izin vermeyin. Bol bol kitaplar okuyup, spordan kopmayın.
Dinci bir ailede büyüyorum islamdan o kadar çok bıktırıyorlar ile içine arap geleneğide koyuyorlar ile islam dininden çıkmadım yani pes etmedim 😉
Memnun edici, kurban ve kaçınıcıyım. Kontrolcülük hariç hepsi var aslında, ilk üç bir önceki cümledeki gibi. Hayat böyle çok zor yahu! Yeni yeni insanlardan kaçınmamayı öğrenmeye başladım. Sevilmemek insana gerçekten büyük yük. Sevilenlerin , ilgi görenlerin asla anlayamayacağı bir yük ve acı.
Ne diyon bilader?
@@cengizbudak7852 beyin hücrelerini yetmedi gerizekalı. Kız özelini açmış konuşma bari
@@cengizbudak7852 sesli güldüm cidden. Yürümekmi skjsnsnsns. Fikrindeki neyse karşındakinide onla suçlarsınız belli kızlarla aran iyi degil embesil
@@ebubekiryoldas2643 kız duysun diye sesli gülmediysen ben de bir şey bilmiyorum. Kızlarla aramı nasıl iyi edebileceğim konusunda bana fikir verirsen çok sevinirim yavru ceylan.
@@cengizbudak7852 kardeşim açken saçmalıyoruz. İftarımızı açtık, ne kadarda gereksiz kavga başlatmışım onu anlıyorum ve özür diliyorum saygılar:)
Beyhan Bey, çok güzel anlatınız. Peki, biz bu problemleri nasıl aşabiliriz? Onu da bir sonraki video da açıklarsanız çok iyi olur.
Yüzleşerek diye düşünüyorum
@@azizpolat241 yüzleşerek olacağını sanmıyorum, bazı sorunlarımla çok yüzleştim ama hiç normale dönmedi, hatta dahada kötü oldu
@@birisi9470 yüzleşip üstesinden gelebildigin konuların gereğini yapmak yapamadıklarını da elinden gelmeyen şeyleri de kabullenmek.
@@azizpolat241 kardeşim zaten bu sorunlarla her zamn yüz yüze oldugumuz şeyler önmemli olan bunlarin üstesınden nasıl gelecegimiz
Doğan cuceloglu içimizdeki cocuk
Umarım bi gün bu savaşların, düşmanlıkların, iğrenç anne babaların sonu gelir. Umarım herkes yolun sonunda ölüm olduğunu hatırlar ve herkes düzgün bir insan olmayı becerebilir.
2:00 annem memnun edici
6:30 ben kontrolcü (tek başına hareket etmeye alışık olmak)
8:05 kardeşim kararsız
12:40 arkadaşım kaçınıcı
"Yaşamımda edindiğim en büyük bilgi şudur: kendi kendine yardım etmeyi bilmeyene, hiç kimse yardım etmez."
- Pestalozzi
Bu videonun ikincisini rica ediyorz.. Çözüm önerileri videosu olursa çok güzel olur. Bir de giriş cümlesi çok güzeldi. İstediğinz kişi olmak kolay mı? Yoksa biz çocukluğumuz muyuz? Sonrasnda bi bilim adamınn sınflandrmalarna girdiniz. Sizin görüşleriniz nelerdir? Çocuklukta yaşananlar iyileşir mi düzelir mi? Mesela ben annemin yakın zmanda sosyopat olduğunu öğrendim. Tüm psikopatlklarnn cevabını buldum ama kişiliğim üzerindeki etkileri nasıl geçicek? Bunlar içn bir video çekerseniz sevinirim.
Siz cocugunuzu büyüttügünüz gibi , o da kendi cocugunu büyütecek! Oyüzden saygi ve cok sevgi ile büyütelim cocuklarimizi!
Çocukluk, silahtan çıkan kurşun gibidir. Silahın açısını çok ince ayarlamak lazım. Çünkü silahın 1 derecelik açısı bile kurşunun 100 metre sonra gideceği 2 metrelik bir sapmaya uğrayabilir.
Kurşun şu an döndü girdi kıça,çıkarılamıyor
@@cosmos3852 Seninki domdom kurşunu galiba
@@Mu.Voice. ne domdomu bize giren girmiş .kondom kurşunu desen yeridir🚀
@@cosmos3852 Sjsjjsjdjdjjdjjjdjdjff
Ben yillarca ıssız kadındım, çünkü çocukluğumda terkedilmiş ve değersizlik hissini çok iyi öğrenmiştim. Ilerleyen yaşında yalnızlık canıma tak ettiği için evlendim ve 8 senedir evliyim. Evliligimde ara ara hep dışlanmışlık ve değersizlik duygusu yaşamaya devam ediyorum.
27 yaşındayım, çoğu videonuzdaki sorun ve kötü davranışları ailem tarafından yaşadım. baba olmayı istiyorum, sayenizde ne yapmam ne yapmamam gerektiğini çok daha iyi görüyorum.
30 yasindayim,millete yaranmaktan onay bagimliligindan ömrüm çürüdü.
Daha az önce annemle, çocukken bana ve kardeşime yaptıklarının bizde bıraktığı izleri konuşmaya çalıştım... Ve şimdi burdayım😞
Dediklerinizin mantıklı, anlaşılır ve doğru olmasına rağmen insan yaşadığı çevrede kendini geliştirebilir. 'Hayır' demesini öğrenebilir. Yaşadığı ilişki ve ya arkadaşlıklarda hem kendisini daha iyi gözlemleyebilir hem de karşı tarafın tutumuna karşı hareket ve davranışlarda bulunabilir. Çevremde hala nasıl davranacağını bilmeyen insanlar tanıyorum. Bunun için de fazla çabalamamak gerekir. Herkese mutlu, sağlıklı günler...
Çocukluk çağında çevre(özellikle arkadaşlar)ile ilgili travmalar hakkında video çekerseniz sevinirim.Videoda çok güzel olmuş.Kendimi incelemem için metaryal sağladı.
Burada yorum yapan insanlar bilinçli kişiler ebeveynleri yüzünden burada olan kişiler ben de dahil. Buradaki herkes çocuklarına bu hayatı zindan etmeyecek bilinçte, ama bu videoyu asıl izlemesi gereken ebeveynler burada değil ne yazık ki.
Videonun yarısında bırakıp ağlamaya başladım ben şimdi boyle bir anne babayı nasıl seveyim.
İçimde sürekli bir suçluluk psikolojisi var.
Beni hayatımı böyle mahvettiniz.
Allahım sen sor, sen adaletini tecelli ettir.
Hocam yetiştirme yurdunda büyüyen kimsesiz bir çocuğun büyüdüğünde ki ruh haliyle ilgili bir video yaparsanız çok memnun olurum Teşekkür ederim.
Sanırım, "ölüler sanır ki diriler her gün helva yer" özdeyişine benzer olarak, yetiştirme yurdunda büyüyen çocuklar, aile içinde yetişen çocukların mutlu, bakımlı, maddi-manevi iyi durumda olduğunu sanıyorlar. Bilseler ki kendileri aile içinde yetişmişlerden çok daha şanslılar, onların uğradığı maddi-manevi işkencelere kendileri uğramadılar ya da daha azını gördüler. Durumlarına şükrederlerdi. Onunda zorlukları vardır muhakkak. Ama aileyi abartmazlardı.
veli unlu kardeşim benim yaşım 35,hala keşke yetiştirme yurdunda büyüseydim diyorum.Artık gerisini sen düşün.En azından anne baba deyince güzel hayaller kuruyorsunuz,benim hayallerimi de yok ettiler.şimdiki aklım olsa çocuk polisine gider yetiştirme yurdunda kalmak için devlete sığınırdım.O yüzden olaya bir de bu tarafından bak
Anne ve babamı ayakta alkışlıyorum bu özelliliklerin hepsine sahip olma becerisini sahip oldukları için ben neden böyleyim sorusuna tek videoda açıklayan güzel insan (BEYHAN HOCA) sana teşekkür ediyorum
Peki hocam yaa anlattığınız gibi olmak istemiyorsak, ailemizin yüzünden kararsız,özgüvensiz olduysak ne yapacağız? Hep böyle mi devam edecek
Bizim elimizde bence şöyle ki degersizlik,ozguven eksikliği,kararsızlık bunları yaşamış biri olarak okuyarak, öğrenerek tamir etmeye çalışıyorum başka türlü olmuyor çünkü
@@feyzullahhoroz aynen
Bunun en iyi yöntemi üstüne gitmekmis, gittiğim pedagog da söylemişti. Yabancı birine yer sor yolda şehri avucunun içi gibi bilende
Walla hocam saydığın bütün seçeneklerin hepsi bende mevcut ALLAH benim gibilerin tüm bu durumları yaşayanların yardımcısı olsun
tutunamayanlar .. 😢
Kararsız, terk edilme ve yeterince sevilmeme korkusu yaşayan, bunun için de hem bağlanmaktan korkan hem sevilmek, ilgi görmek için baskı yapan, emin olmak isteyen bir kişiliğe sahibim... Nedenini biliyordum fakat sizin yorumunuz pekiştirdi.. Ayrılmış anne baba ve babaanneyle büyümüş 1 yaşında bir çocukluk.. Teşekkürler 🙏 Sizi çok seviyorum; ses tonunuzun ayarı, ifade biçiminiz, seçtiğiniz sözcükle çok içten ve yürekten 💙🍀
Benim babamla.iliskim.sifir sevgi saygı var ama babamin hiç beni birgün güzel söz soledgni hatirlamiyorum güzel bir davranışın olsa taktir yok ama.en ufak hatamda çok fazla tepki gösteriyordu şuan belli bir yaşta olduğum için hayatımda bu eksikliğini daha da çok hissediorum lütfen çocuklarınıza bunu yapmayın
Cidden bende öyleyim babamla 19 yıldır yan yana gelip konuştuğumuz bile yok babam hiç konuşmazdı benle kendimi ifade edemiyorum aynı zamanda karşı cinsle iletişim kurmaktan çekiniyorum hep sessizim 😔.
@@Fistikperisii ne yazikki bu şekilde buyuttukleri için bazı ortamlarda hep sanki safmisiz gibi algilaniyoruz bazi ukala insanlar yüzünden buda insanı olumsuz yönde etkiliyor size katılıyorum
@@ebrukav8689 o kadar haklısın ki kendimi böyle insanlarin yanında ezik ve aşağılanmış hissederdim hep hala da öyleyim 😔
Ebru Kav çözüm yolu var mı sizce
@@m.sinankaratas7929 çözümü ailelerden geçiyor ama bunun farkına vardiktan sonra insan belli bı yaşa geldiği için bunun kendi farkına varıp ona göre davranması gerekiyor herşeyden önce en önemlisi herkes ne düşünür insanlar bişey derlermi acaba deyip duygu ve düşüncelerimizi saklamamak çok önemli baskıcı olan bı ailede çocuklar hep bunları saklar ve hayata biraz daha geriden gelirler benim gözlemlerim hep bu şekilde
hocam sorunu tanımlayıp iyileşme yolunda neler yapılması gerektiğini anlatıyor olmanız, iyileşmeyi doğru şekilde yapmamız açısından çok iyiy bir yöntem, teşekkürler
Beyhan Hocam lütfen güzellik algısı ve beden dismorfik bozukluğu ile ilgili video çeker misiniz ?
Çocuklukta yaşadığımız şeylerin büyük oranı anne babaya geri kalanı ise arkadaş çevremize bağlı, anne babayı değiştiremesek de arkadaş çevremizi değiştirmek elimizde..
Sizin gibi olmak için kendimi geliştiriyorum sayenizde her şey için teşekkür ederim. Tekrar söylüyorum siz harikasiniz 😍😍😍
Açıkladıklarınızın çoğunun kendimde gözlemlemem üzücü.. memnun etme çabası, sevilmeme korkusu vs. insanlarla ilişkilerimiz sonra neden düzgün değil diye tekrar başa dönme çabaları.. Beyhan bey bu açıkladığınız davranışların giderilmesi için neler yapılabilir bununla ilgilide video çeker misiniz? Emeğinize sağlık güzel insan teşekkürler.
Hep kendimi basit görüyorum hep kendimi suçluyorum ailemde kuçükken beni çok basit gördü yada ben öyle anlıyorum anllattılarınızın hepsi bende var hocam Allah beni alsın +1 diyenler
Hem sevgi gördüm hem görmedim çok fazla kardeş olduğmuz için hep arada bir sevgi görüyodum. Bu yüzden daha fazla sevilmek için bir şeyler yapmam gerek gibi hissettim yapmazsam beni sevmezler diye düşündüm. Şuan 16 yaşındayım hala insanlar ne derse yapıyorum terk edilmemek için daha fazla sevgi görmek için bu yüzden de herkes iyi biri olduğmu söyler ama öyle olmazsam beni sevmiyceklerinden dolayı artık herkesin sevgisi yapay geliyo ilgiyi sevgiyi parayla almışım gibi hissediyorum .
Çocukluk travmalarının yaşam boyu insanı etkilediğini ve ebeveyn olarak da çocuğunla iletişiminde çok etkili olduğunu 70 yaşındaki anneme söylediğimde cevap : ne travması. Ne açlık gördünüz. Ne açıkta kaldınız. Şükredin. Biz anne, babamızı yokluğa ragmen çok sevdik. Halimize çok şükrettik”bu denli aşırı özgüvenli, zerre acaba bir yerlerde hata yapmış olabilir miyim diye tereddüt yaşamayan, eşiyle yasam boyu geçimsizlik yaşamış biri olarak çocuklarına huzurlu ev ortamı sağlayamama konusunda hiç üzüntü duymayan annem ve temsil ettiği jenerasyonun biz çocukları olarak , kendiyle barışık, mutlu evlatlar yetiştirmeye çalışıyoruz. Olmayanı vermeye çalışmak…bunun mutsuzluğunu yasamak ve anlaşılamamak. Üstüne Şükretmemekle itham edilmek…bu nasıl bir ego anlamış değilim. Bizlerin karnını doyurmuş olabilirsiniz ama ruhumuzu çok fena aç , eksik bıraktınız diye haykırası geliyor insanın.
Kesinlikle doğru söylüyorsun
Ben yazsam birebir yanı şeyleri yazardım. Bu nasıl ego hala anlayabilmiş değilim.. Sağolun.
Kaçınıcı' yla tam anlamıyla uyumluluk gösteriyorum... Kontrolcülük kısmı da uyuyor fakat bir farkla insanlara karşı her şeyin en iyisini ben bilirim gibi bir yaklaşımla gitmiyorum. Sadece yaşadığım olumlu ya da olumsuz her şeyin sorumluluğunu tek başıma aldım ya da almak zorunda bırakıldım düşüncesindeyim.
Gerçekten günümüzde karakterimizde etkili olan durumlar özellikle 0-6 yaşta yaşanan olaylar oluyor
Siz nasıl mükemmel bir insansınız keşke sizinle konuşmak sorunlarımı anlatmak gibi bir şansım olsa... 😣
Lamba gibi aydinladim..emeğinize sağlık..
Bu video ile cocuk travma buldum 5 yillik dostlugum bitti neden kendimi hakkimi savunmadigimi sessiz kaldigimi buldum kurban rolu ve cocuklugumda aile ici şiddet suclama vardi bu farkindalik iyi geldi ama biseyleri halla cozulmemis beni bekliyor teşekkür ederim farkindalik attiginiz duygularimi bastirmadan yaşasam iyi olacak zalim kurban rolünden cikmak istiyorum öfkeme fazla yeniliyorum
"Bedava ilaç" üçün təşəkkür edirəm, Beyhan bəy. 🇦🇿
Bedava ilaç mal
Gerçekten son derece insani bir program yapıyorsunuz. Umarım faydalananların sayısı daha da artar. Sevgiler...
Ben de sevilmekten korkuyorum. Ve sevmekten de. İnsanlara alışmaktan ve bir çevremin olmasından çok çekiniyorum. Yeni bir ortama girdiğimde sanki bir kapsüle sokuluyorum. Çevremdeki insanlar gülüp eğlenirken etrafıma bakınmakla yetiniyorum. Bu durumu umursamamaya çalışıp başka şeylerle ilgileniyorum. Etrafımdaki herkes çok donuk baktığımı hep durgun olduğumu söylüyorlar. Bunu her söylediklerinde boğazıma bir şey takılıyor yutkunamıyorum. Bir de şakacı bir tavırla söyledikleri için hiçbir şey diyemiyorum. Tabi iş hayatım böyle. Altı kardeşiz biz. Ama biri dışında hiçbirine hiçbir şeyimi anlatmam. Bana umursama,kendine güven,kendini geliştir falan demeyin. Bunlar işe yaramıyor gerçekten. Deniyorum. Kitap okuyorum. Film izliyorum. Dil öğreniyorum. Yalnızlığımın bütün avantajlarını kullanıyorum. Ama bazen tükeniyormuş gibi hissediyorum. Içim bomboş oluyor. Ve ben onu ne doldurur bilmiyorum. Benim gibi biri var mı? Gerçekten böyle biri var mı sadece onu merak ediyorum.
ben de böyleyim ne yazık ki, yeni bir ortama hele ki kalabalıksa yanımda tanıdığım biri olmadan girmek benim için işkence
Benim isteklerim değil de babamın kendi istekleri daha önemliydi. Ben ne yapmak istiyorsam onu değilde babam neyden hoşlanıyorsa onu yaparak özgüvensiz büyüdüm.
Hepsini de yaşadım, cok okuyorum, dinliyorum, farkindaligim yüksek olsa da baş etmek çok kolay değil :(
iki tipolojiye dahil hissettim kendimi: birincisi ilişkide kendimi ezik görüp karşımdakini yere göğe sığdıramıyorum o benim herşeyim oluyor. ikincisinde de sürekli ilgi çekmek istiyorum tavırlarımla davranışlarımla oturmamla kalkmamla.. herkesin ilgisi bende olsun istiyorum
Peki nasıl değişeceğiz? Sorunumuzun farkına vardık çözüm olarak ne yapacagız?
@start here Pek katılmıyorum.Çünkü küçüklüğün insan yaşamındaki etkileri bilinen bir gerçek.Yani ben bu vidyoyu izlemeden önce de bazı şeylerimin küçüklüğümden dolayı böyle olduğunu biliyordum.Burada daha da detaylandırılması tabi ki de daha hoş ama çözümü olarak hiçbir şeyden bahsedilemeyince havada kalıyor.Çözüm olarak benim görüşüm spor gibi özgüven geliştirici aktiviteler olabilir yani önerilebilir.Ama ne kadar bu cocuklugumuzu değiştirebiliriz ya da başka şeyler de yardımcı olabilir mi sorunun çözümü için.Çünkü yaptıgım spor sadece görmezden gelmemi sağlıyordur,yüzleşmek ve sorunu çözme konusunda pek fikrim yok :)
@start here Tamamdır mutlaka okuyacağım, teşekkür ederim :)
@start here sorunu kendine söylemeye devam ederek bilinç altında derinleştirmek de hoş bir şey değil.
Psikoterapiye gitmelisin
Cevap videosu bekliyoruz beyhan bey
Ben kendi fikrimi söliyim sana
Bunu fark ettikten sonra hemen bugünden yarına değiştiremiyor insan
Yüzleş
Kabullen
Ve yavaş yavaş hazmetmeye çaliş kendini değiştirmeye olmak istedipin gibi biri olmaya çaliş
Zaman cok önemli böle konularda
Bakıcılarda büyüdüm bende ama annemle babam çalışmak zorunda olduğu için biri kötü bir kadındı şiddet gösteren biri annemle babamın bir suçu yok bilmeme rağmen içimde yaşadığım herşeyi onlara bağlama onları suçlama gibi bir his var ve bunu aşamıyorum sizin dediğiniz gibi herkesin bana söylediği ufacık şeyler kocaman oluyor kimse bana değer veremezmiş gibi hissediyorum bazende herşeyi takan saa sapan bir insan gibi artık bende güçlü gözükmeye çalışmak insanlara bunu göstermek yerine güçlü olmak istiyorum birgün aşarım bunu belki...
Sizi severek ve büyük ilgiyle takip ediyorum videolarinizi gerçekten çok faydali buluyorum
Neden ben böyleyim diye hep düşünürdüm ve bu videoyu izleyince çok daha iyi anladım hepsi bende varmış sessizligimin içime kapanikligimin kiskancligimin alinganligimin acaba ne düşünür diye sürekli düşünmemin kimse beni sevmez sevse bile gerçekten sevmedigini düşünürüm kimseye kendimi acmam etmem cünkü ailem işkolikti şiddet gosterirlerdi tartışmaları bitmezdi evde tek basima buyurdum veya dedemlerde o yüzden hep bir sessizlik var icimde bunu hiçbir zaman yenemedim demekki hepsinin sebebi cocukluktan mış şimdi karşılarına geçip sizin yüzünüzden bu haldeyim diyemem ama hayatimda böyle devam edemez iyiki dinledim sorunlarimin farkına vardım ve bunları düzeltmek için uğraşacağım ☺
Keşke zamanında evde yiyecek yemeğim olsaydı keşke annem babamla ayrı olmasaydı keşke bana sevgi gösterseydiler keşke dayak yemeseydim keşke bana oğlum deseydiler...
Teşekkür ederim Beyhan bey. Hər şeyin kökü sevgi, şevkat deyer . Ben kocamdan ayrıldım çocuguma büyük sevgi gösteriyorum ki eksikliyi hiss etməsin Allaha dua ediyorum ki kızımı saglıklı büyütüm
Anlattıklarınız konusunda kimsenin itirazı olduğunu sanmıyorum Benzer tesbitleri sorunlarımın temelini düşündüğümde ben de buluyorum.
Peki bu durumların tedavisinde nasıl bir yol izlenmeli
Kendi başımıza ne yapabiliriz
Bana birebir ilgilendi annem, babam uzakta çalışıyordu çocukluğumda. Çok kavga ederlerdi. Ve annem takdir etse de her başarıma bir kulp buluyordu. Derslerim gayet iyi. Ama kardeşimi, arkadaşlarımı hatta bazen öğretmeni bile kontrol almaya çalışıyorum. Babamı bile ve bu yüzden çok kavga ediyoruz. Sosyal bir insanım ama sadece faaliyetlerde bireysel rollerde katılıyorum. Tek başıma kalmak bana çok huzur veriyor ve herkes yabancı geliyor bana ailem bile.Herkese güvenmekten korktuğum için kendi dünyamı yaratıyorum ve bu yüzden rencide oluyorum. Dışarıdan bakınca çok pozitif, enerjik gözüksem de iç dünyam bir o kadar sakin. Bu zıtlıktan dolayı suçlanıyorum ve bu beni üzüyor.
Dediğiniz karakter tiplerinden 3-4 ünü yaşıyorum.
Yardım Eder misiniz Beyhan hocam?
Babam cok agresif ve surekli elestiren biriydi hicbir seyden memnun olmazdi. Bende anneme baglanmistm.. ikili iliskilerimde fazla baglaniyorum erkeklere cnku baba kiz iliskim kotu :(
Benim de babamla aram iyi değil demek ki o yüzden erkeklere gerektiğinden fazla açıyorum kendimi bildiğin baba şefkatini başka yerlerde arıyorum 😔
@@aysenursayg9747 evet o sefkati goremedimiz icn erkeklerden yogun ilgi ve sefkat bekliyoruz ve baglaniyorz
@@redpink5019 Evet bazen bunu fark ediyorum örneğin halamlarda kaldığımda aklımdan eniştemin ne kadar iyi bi baba olduğu geçmişti fark edince çok üzüldüm bi şaşırdım inanamadım kendime bu kadar eksikliğini hissetmiş miyim diye eniştem de iyi adamdı abim ve benle küçüklüğümüzden beri iyi anlaşırdı
@@aysenursayg9747 Kizlar icin babalar cok onemli. Ne yazik ki biz bunu tadamadik. Umarim evlenecegimiz insanlari dogru seceriz
@@redpink5019 Bilmiyorum bu konuda eksiğim olduğunu biliyorum çabuk güveniyorum bu yüzden kendimi erkeklerden uzaklaştırıyorum bilerek kendimi korumaya çalışıyorum galiba birisi olmayacak hayatımda çekicem bu sorunu ama olsun hayatta çeşit çeşit mutluluk var bu mutluluğu tadamıyorsak Allah başka mutluluklar tattırır bize
Beklentiler sadece üzer...
Sizi dinlemek rahatlatıyor insanı iyiki varsınız💝
Açıkcası söylediğiniz her aile tipinden kısım kısım yaşadım. Aşırı eleştiri, kaçınıcı, kararsız. Fiziksel değil ancak psikolojik şiddet. Tüm bunların şu anki düşünce kalıplarımı dolayısıyla hayata bakış ve davranış kalıplarımı etkilediğini biliyorum. Geçmişimi değiştiremem ancak geçmişin olumsuz etkilerini nasıl dönüştüreceğimi merak ediyorum. Ben bunları yaşadım, ne yapalım hayat böyle demek istemiyorum, bu olumsuzlukların aksine bana fayda, farkındalık ve dönüşüm getirmesini istiyorum :) Ama yola nereden başlarım bilemiyorum. Ülkemiz çok ciddi aile kurbanları ile dolu. Ciddi biçimde ebeveyn olabilme diploması verilmesi gerektiğini de düşünüyorum.
Bazen aileler o kadar dusuncesiz,kirici oluyolarki ,cocuklarini nefes dahi aldirmiyolar.Bunaltiyorlar.Yine de tesekkurler.Sizin sayenizde birazda olsun dayana biliyorum🤲♥️
“Deneme deneme deneme” hoşuma gitmişti bence kamera arkası ekleyebilirsin daha samimi geliyor TH-cam için
Cocuklugumuzda yasadiklarimiz hayatimizin her alaninda karsimiza cikiyor be bizlerede sorunlarimizla basacikma mucadelesi kaliyor.Yasadiklarimizin farkina vardigimizda gecmiste yasadiklarimizla baglanti kurabiliyoruz. Bu sekilde kendimizi gelistirmeye calisiyoruz.Bilgileriniz icin tesekkurler.
Benim ailem galiba kararsız aile tipine giriyor. Sevdiğim insanları çok yüceltiyorum, aşırı bağlanıyorum. Ondan başkasını gözüm görmüyor. Onun da hata yapabileceğini, mükemmel olmadığını kendime anlatamıyorum. Mutluluğu uzaklarda arıyorum. İstediğim şeye sahip olunca da ondan uzaklaşıyorum. Bir anlamı kalmıyor benim için. Bunları neden anlattım bilmiyorum ama 🙄
Tam olarak bir memnun ediciyim. Hayatım boyunca gergin ailemi yumuşatmaya odaklı yaşadım. Asla sinirlenemedim, üzülemedim hep olumlu ol her şeye evet de. Sonra arkadaşlarımla aynı şeyi yaşadım. Nasıl değişeceğimi bilmiyorum 😞
Fazla fedakarlık kendimize yapılan bir ihanett 😢
anlatılanların hepsi birden ailemde var ,sağolsunlar 20 yaşadım ama kendi karararimi kendim vermeme izin vermiyorlar .kendi ayaklarim üzerinde durmak istiyorum yeter artık 😣😣
Nedime Filiz kendi kararimi kendim vermeye izin vermiyorlar.. bak kendin diyorsun.. kendi kararin zaten kendin vereceksin.. keske aile bakanligi bu konuda calismalar yapsada 18 yasindan sonra Turkiyede tipki Avrupa gibi rahat biraksalar
Ailene danişmadan kendi başina kararlar alma herkes yaşi kadar bilir onlar daha tecrübeli seni sana birakmamalari yine senin iyiliğin için
@@nurdemir7637 pardon? Bunu yazdığına göre sen de bir ebeveyn olmalısın. Bencillikten vazgeç. Yaşı kadar bilir ne demek ya? Nasıl bir cehalet