Mam rudego pinczera miniaturowego. I to jest prawda jest twardy jak nie wiem on jest indywidualista wszystko zrobi sam, wszędzie wejdzie, niczego się nie boi. Uparty jak osioł bez celu on nic nie zrobi. Powiem Karmel idziemy 10 km to idzie sam na swoich łapach. Mój tyle nie szczeka jedno słowo czyli jego imię i jest cicho. Mam tylko jego i żadnego innego psa, kota czy innego zwierzęcia. Pinczer miniaturowy to nie jest pies dla osób leniwych on potrzebuje tyle ruchu że to jest ciężkie dla leniwych osób. Nie wyobrażam sobie życia bez pinczera. Mój pies jak przyjeżdża dziecko ewakuuje się do innego pokoju i sobie leniuchuje. Przy mrozach -8°C wtedy prosi o sweterek. Przekonałam się o jego bohaterstwie jak napadł na nas dog niemiecki bronił nas do upadłego na moim ramieniu. Nie wyobrażam sobie już domu bez tego "małego" rudego obrońcy. Jeżeli nie masz czasu to nie kupuj tej rasy bo ona nie chce być sama ona potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Gdzie mogę to go zabieram i wszędzie mi towarzyszy. Jak jestem bez niego kilka dni to żeby wiedział że żyje i nic mi nie jest rozmawiając z mamą przez telefon jestem na głośnomówiącym bo jest tak przywiązany do mnie że wymiotuje i nie ma ochoty na jedzenie. A jak mnie usłyszy to energia w niego wraca, je, nie wymiotuje i ma tyle spacerków co zawsze około 5.
To jest piękna i mądra bestia.
Życie oddałby za mnie
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Potwierdzam wszystko co zostało powiedziane. Jestem wlascicielem takiego malego zawadiaki.
Mam rudego pinczera miniaturowego. I to jest prawda jest twardy jak nie wiem on jest indywidualista wszystko zrobi sam, wszędzie wejdzie, niczego się nie boi. Uparty jak osioł bez celu on nic nie zrobi. Powiem Karmel idziemy 10 km to idzie sam na swoich łapach. Mój tyle nie szczeka jedno słowo czyli jego imię i jest cicho. Mam tylko jego i żadnego innego psa, kota czy innego zwierzęcia. Pinczer miniaturowy to nie jest pies dla osób leniwych on potrzebuje tyle ruchu że to jest ciężkie dla leniwych osób. Nie wyobrażam sobie życia bez pinczera. Mój pies jak przyjeżdża dziecko ewakuuje się do innego pokoju i sobie leniuchuje. Przy mrozach -8°C wtedy prosi o sweterek. Przekonałam się o jego bohaterstwie jak napadł na nas dog niemiecki bronił nas do upadłego na moim ramieniu. Nie wyobrażam sobie już domu bez tego "małego" rudego obrońcy. Jeżeli nie masz czasu to nie kupuj tej rasy bo ona nie chce być sama ona potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Gdzie mogę to go zabieram i wszędzie mi towarzyszy. Jak jestem bez niego kilka dni to żeby wiedział że żyje i nic mi nie jest rozmawiając z mamą przez telefon jestem na głośnomówiącym bo jest tak przywiązany do mnie że wymiotuje i nie ma ochoty na jedzenie. A jak mnie usłyszy to energia w niego wraca, je, nie wymiotuje i ma tyle spacerków co zawsze około 5.