Kryzys zawodu w pełnej krasie. Bardzo dziękuję za to, że szczerze mówicie co tam się dzieje. Człowiek jeździ po Europie szukać europejskiej architektury a dostaje wariacje na temat chatek z Afryki, których genezy zapewne sami ich architekci niespecjalnie rozumieją i które nijak się mają do nas. Ja słowo "porażka" z tytułu zastąpiłbym słowem "wstyd", który jest tak naprawdę motywem przewodnim tej wystawy. Wstyd (wstyd postkolonialny) - jak w naszym Weselu Wyspiańskiego - doprowadza do karykatury zderzenia "państwa z chłopstwem", gdzie Ci pierwsi próbują oswajać się z drugimi poprzez bibułkę, zamiast zajmować się naprawdę istotnymi problemami. Trochę to wygląda jak uciekanie architektów od ich fundamentalnego problemu: od tego - że od dawna - nie rozwiązują żadnych problemów i w ogóle nikt ich nie słucha. Proponuję aby na kolejnych wystawach skupić się właśnie na tym ....
Tyle, że ta wystawa nie aspiruje to miana Europejskiej a światowej. W tym kontekście afrykańskie chatki mogą być trochę bardziej zrozumiałe ;) Mówienie, że Francis Kere nie rozumie architektury afrykańskiej i jej przeszłości to już zupełna ignorancja która żal komentować...
@@luqaszz5206 Mój Boże, bardzo lubię jego architekturę. A fanem i kibicem Davida Adjaye jestem od początku kiedy byłem na jego wykładzie, czyli już jakieś 15 lat! Ale dla mnie ta wystawa ani nie jest światowa ani nie polepsza zrozumienia Afryki (przynajmniej na podstawie tej relacji). Odbiega natomiast od faktycznych problemów które nas trapią. To moja opinia, można się z nią przecież nie zgadzać. Proszę mnie źle nie zrozumieć - ja nie mam nic przeciwko motywom czerpanym z różnych kultur. Tak było od początku świata, i to dobry proces. Ja po prostu mam nieodparte wrażenie że to jest listek figowy pod którym tli się dogasająca już moderna. A za nią stoi pustka.
Moderna nie żyje i to jest problem, który widać na wystawie i w świecie. Po obśmianiu i wyszydzeniu modernizmu nie przyszła żadna nowa, całościowa idea - co najwyżej poszczególni architekci i ich pomysł. Problemy które mamy dziś np. w Polsce - rosnące ceny mieszkań, problem z dostępem do nich dla młodych, młodzi ludzie żyjący w coraz mniejszych klitkach - to przecież nie są problemy które po raz pierwszy w historii następują i powrót do społecznego modernizmu to jest to czego potrzebujemy (którego tutaj rozumiem jako idee budowania dla ludzi, z człowiekiem i jego potrzebami w centrum, zamiast ze spojrzeniem jak z XIX wieku, że budynek ma wyglądać byle się sprzedać, a co potem to nie nasz problem). To czego potrzebujemy to powrotu do Hansena, do myślenia szerzej o architekturze i urbanistyce.
"Otóż to, nikt nie wie po co, więc nie musisz się obawiać, że ktoś zapyta. To jest miś na skale naszych możliwości. Patrzcie, mówimy, to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo!"
Z tej kukły misia można zrobić naprawdę ciekawy punkt wyjścia do analizy różnych "faraońskich" projektów budowanych po to, żeby było się czym pochwalić przed wyborami a nie dla zaspokojenia realnych potrzeb. To jest nośny temat, można go przedstawić na międzynarodowych przykładach, spróbować wyciągnąć wnioski w jaki sposób społeczności i społeczeństwa mogą się bronić przed tym sposobem marnotrawienia publicznych środków. Dobre, uniwersalne, potrzebne.
Zazwyczaj nie piszę komentarzy, ale, kurczę, jestem pod ogromnym wrażeniem jak Pani Natalia się wyrobiła jako prowadząca. Super się słucha, świetna prędkość, pewność siebie. Bardzo bardzo gratuluję i dziękuję! 🫡
Cieszę się, że opublikowaliście tak szybko relacje, bo mocno zastanawiałem się czy nie polecieć - a teraz widzę, że lepiej nie, bo nie byłbym w stanie sobie wmówić, że „było warto”.
Fantastycznie, że bierzecie pod uwagę również osoby ze szczególnymi potrzebami! Może zrobią Państwo odcinek o projektowaniu uwzględniającego szczególne potrzeby osób z niepełnosprawnościami, jak Państwo to widzą, jakie macie doświadczenia z tym związane?
Pomysł wstawienia do Panteonu tego badziewia, mającego odwoływać się do kultury zachodniej Afryki, jest moim zdaniem profanacją, jednej z najsłynniejszych budowli Rzymu. Co do wystroju pawilonu polskiego, to skojarzył mi się z miejscami zabaw dla dzieci, które występują w niektórych galeriach handlowych. Brakowało tam tylko materaców i piłeczek. 😜 Ogólna krytyka przez prowadzących weneckiego biennale, jest całkowicie uprawniona.
Właśnie to co mówił Radosław na koniec moim zdaniem jest właśicwym clue tej wystawy - architekci nie mają w dzisiejszych czasach NIC do gadania. Robi się tak, jak chce inwestor, a jak masz pomysły to się ciebie zmieni. Tak to wygląda w branży. Jedyne nowe i ciekawe projekty jakie się pojawiają to gdy INWESTOR tak chce, nie gdy architekt chce coś zrobić. Więc pod tym względem jako pokazanie braku mocy sprawczej po stronie architektów wystawa trafia w punkt.
Szanowni prowadzący, zgadzam się w 100 procentach z Waszymi opiniami, mieliśmy takie same wrażenia oglądając wystawę i mijając się z Wami najpierw w pawilonie Turcji a potem, następnego dnia, w Giardini. Niemniej jednak klika rzeczy bym dodał jako warte zauważenia. Przede wszystkim pawilon Austrii i pokazanie perspektywy mieszkańców Wenecji. To bardzo praktyczna opowieść o przyszłości w architekturze. Może macie jakieś materiały wideo stamtąd? Warto byłoby je obejrzeć z Waszym fachowym komentarzem. Poza tym ciekawa propozycja technologiczna Bahrajnu (ta o odzysku wody z wentylacji). No i Izrael, zawsze prowokacyjnie (to taki pawilon co zawsze trzeba spokojnie obejrzeć) - bardzo ciekawe ich rozważania o tym co teraz zrobić z budynkami central telefonicznych skoro już technologicznie są niepotrzebne… Ale faktycznie, zamiast do Arsenału lepiej pójść na wystawę fotografii w Palazzo Grassi. Maja nawet przepiękny portret Le Corbusiera z lat 40tych 😀
Gdybyście się zastanawiali jak mógłby wyglądać opis takiego fikcyjnego pawilonu. Kilka sekund i otrzymałem: „Pawilon Nieba i Ziemi To dzieło sztuki ma na celu zainspirować refleksję nad relacją między człowiekiem a naturą. Składa się z dwóch części: górnej i dolnej. Górna jest wykonana z lekkich i przezroczystych materiałów, takich jak szkło, metal i tkanina. Tworzy ona kształt kopuły, która odbija światło słoneczne i niebo. Dolna jest wykonana z ciężkich i matowych materiałów, takich jak beton, drewno i kamień. Tworzy ona kształt podstawy, która jest pokryta ziemią i roślinnością. Zwiedzający są zaproszeni do wejścia do środka i doświadczenia kontrastu między dwoma światami. W górnej części można podziwiać widok nieba i poczuć lekkość i przestrzeń. W dolnej części można dotknąć ziemi i poczuć ciężar i ograniczenie. Dzieło sztuki ma na celu pokazać, że człowiek jest częścią natury, ale jednocześnie od niej oddzielony. Ma na celu zachęcić do poszukiwania harmonii między niebem a ziemią, między duchem a materią, między człowiekiem a naturą.”
A na samej górze jest taras widokowy z którego można wyskoczyć jak podczas konteplacjii nieba i przestrzeni zapragniemy gwałtownego kontaktu z Matką Ziemią.
Idea budowania przyszłości poprzez powrót do tradycji wydaje mi się w dzisiejszej, przesiąkniętej gonitwą za "postępem", architekturze niezwykle ważna.
Owszem, ale postawienie instalacji opartej na na przykład twórczości rdzennej ludności Afryki wnosi tylko tę tezę którą napisałeś i nic poza nią. Po architektonicznej wystawie spodziewałbym się prób udzielania odpowiedzi na pytania: "W jaki sposób wracać do tradycji?", "Jak pogodzić tradycyjne motywy z współczesnymi wymaganiami stawianymi budynkom?" i tym podobne. Samo zwracanie uwagi na problem ale bez wnoszenia realnych rozwiązań nazwałbym raczej domeną sztuki niż architektury. Moim zdaniem - za dużo tu instalacji artystycznych a za mało konkretnych wizualizacji czy makiet; trochę przerost formy nad treścią.
Biorąc pod uwagę, że każda komórka zawiera materiał genetyczny, który zawiera informację, która z kolei w bardzo dużym stopniu ma wpływ na to czym i jacy jesteśmy, to w pewnym sensie składamy się z danych 🤔
@@goodidea_archi Masowo na pewno tak, ale to z informacji w materiale genetycznym wynika funkcja i struktura każdego elementu naszego ciała, w skali mikro i makro. Także pod względem istotności DNA wysuwa się, moim zadaniem, na pierwsze miejsce. Nie mówiąc już o fakcie, że o sukcesie ewolucyjnym mówimy, jeśli część tych naszych "danych" przekażemy dalej, najlepiej w jak największej liczbie. Może jednak nie taki zły ten polski pawilon skoro prowokuje do ciekawych dyskusji? 😅
@@goodidea_archi masa to (w pewnym sensie) nic innego jak informacja z punktu widzenia fizyki. Tak samo jak cała rzeczywistość, która fundamentalnie składa się z informacji i prawdopodobieństwa. Z drugiej strony można powiedzieć, że rzeczywistość to to co nasze mózgi kreują na podstawie danych, które do nich docierają. Ogólnie bardzo ciekawy temat, zwłaszcza w kontekście współczesności i przyszłości. Np. interakcje międzyludzkie przenoszą się do sieci i coraz mniej mamy powodów, żeby wychodzić z domów. Nie możliwe jest też odróżnienie, czy rozmawiamy z człowiekiem komórkowym, jego wirtualnym alter ego, czy bytem całkowicie cyfrowym. Możemy znać kogoś przez wiele lat, współpracować, wchodzić w różne relacje i nigdy się tego nie dowiedzieć, a nawet nie chcieć się tego dowiedzieć. Do tego dochodzą takie tematy jak wirtualna rzeczywistość i wirtualni przyjaciele, a nawet bardziej banalne jak wirtualne okna, dzięki którym możemy mieć widok jaki tylko chcemy nie będąc miliarderami. To wszystko jest bardzo ciekawe z punktu widzenia architektury i wymaga projektowania w zupełnie inny sposób (to, że paczkomaty nie są standardowym wyposażeniem budynków, tylko budami porozstawianymi po trawnikach irytuje mnie niezmiennie od czasu ich pojawienia się), ale kolorowa, metalowa klatka chyba rzeczywiście nie wyczerpuje tematu.
W polskim pawilonie powinien być zaprezentowany "zamek" w Stobnicy, jako praktyczny przykład miasta 15-sto minutowego. Dobry piarowiec połączyłby to jakoś z Afryką i może byłaby nagroda. A, napewno mówiłoby się o tym. Nieważne jak, nazwa łatwa do wymówienia, więc nie przekręcaliby. A, tak wyszła jakaś hybryda klatki z placem zabaw, która wymaga całej ściany tekstu, aby zrozumieć, co autor miał na myśli i z której chce się jak najszybciej wyjść i zapomnieć, że się tam kiedykolwiek było.
Jak zobaczyłem fińskie suche toalety to pomyślałem że w takich warunkach Polska powinna stać się ponownie europejskim liderem w produkcji sławojek. Można założyć kooperację z naszymi wschodnimi sąsiadami, gdzie ten pomnik trwalszy niż ze spiżu służy nieprzerwanie kolejnym pokoleniom. Proponuję żeby na kolejnym Biennale nasz pawilon miał kształt sławojki i aby wdrożyć od zaraz pilotażowy projekt instalacji sławojek we wszystkich budynkach ministerstwa klimatu i środowiska.
Bardzo ciekawy materiał, świetnie się Was ogląda. Trochę to co opowiadacie o ekspozycji przypomina mi lekcje szkolne o poezji - a co poeta miał na myśli. Jeśli pokazywane dzieło wymaga strony opisu "małą czcionką" to chyba słabo się broni. Szkoda, bo z tego co pokazaliście jedna idea Biennale jest bardzo ciekawa i przede wszystkim ważna. Stare rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne w krajach od dawna gorących typu Afryka północna pozwalały na w miarę komfortowe życie bez stosowania klimatyzacji i innych energochłonnych rozwiązań. Inspirowanie się tymi rozwiązaniami może przynieść świetne rozwiązania na przyszłość. Ale tak jak pokazaliście na Biennale, była przeszłość, była współczesność w lekko karykaturalnej formie i w zasadzie żadnych propozycji na przyszłość.
Bardzo Państwu dziękuję, za wspaniały film, o mniej wspaniałej wystawie. Ponieważ powiedzieliście już wszystko i ze wszystkim się z Wami zgadzam, więc nie wypowiem się o wystawie. W ubiegłym roku wypowiedziałem się pod filmem o wystawie w Wenecji i zostałem zrugany przez innych ogladających, że mój komentarz, był niekulturalny, a czasem inaczej się nie da. Pozdrawiam, jestescie przewspaniali! :)
Myślę że gdyby wystawa architektury pod hasłem laboratory of future w dowolnej epoce w dowolnym miejscu na ziemi no może po za epokami prehistorycznym nie uraczylibyśmy jakiś słomianych domków i kawałków cementu pomalowany tak aby przypominały prehistoryczne malowidła . Każda epoka i miejsce miałoby coś ciekawego do zaprezentowania np w. Renesansie zobaczylibyśmy odpowiedź na coraz doskonalszą broń palną - bastiony . W średniowieczu gotyckie katedry które nie będą ciemne jak te romańskie .W epoce przemysłowej rozwiązania w architekturze aby fabryki były bardziej produktywne i funkcjonalne ... .Jedno jest pewne na każdej z wystaw gdyby się odbyły był by postęp i zarazem rozwiązania które pomogą stawić czoła w przyszłości problemą które mamy dzisiaj . Niestety nie wiem i hciałbym się dowiedzieć jak afrykańska chatka i malowidła rodem z epoki kamienia mają rozwiązać nasze przyszłe problemy i teraźniejsze problemy. Nie można oczywiście porównywać osiągnięć całej epoki do jednego roku . Da się przecież poruszyć przecież temat wojny i kataklizmów a mianowicie jak - budować aby budowle były trwalsze ? Jak w przyszłości zapobiegac powodzią jak będzie się to prezentował o w miastach. Jakie będą w przyszłości materiały . Nieliczni zadali sobie trud aby poruszyć któreś z tych zagadnień i brawa dla nich .
Dzięki za relacje, jak zwykle Profeska O Finlandii super wstawka i dziwię się, że mielibyśmy się Tego wstydzić (Wy jako osoby -które chcąc niechcąc - ksztaltujecie gusty- świetnie, że poruszacie takie tematy). Bo to jest prawdziwe, szerokie i mądre spojrzenie na eko! I -po mojemu- to chyba jedyna ciekawa rzecz jaką na dłużej zapamiętam z (Waszej relacji) tegorocznego biennale. J jako inżynier sanitarny (środowiska) jeszcze raz dziękuję za poruszanie "trudnych" tematów, bo tam leżą całe pokłady do zagospodarowania (zaoszczędzenia) w sferze PRAWDZIWEGO eko. A we współpracy z wszystkimi branżami budownictwa jesteśmy zobligowani do -w 1. rzędzie - szerzenia rzetelnej wiedzy o zagrożeniach i poszukiwaniach skutecznych rozwiązań w sferze konsumpcji i ekologii. A za szczerość, którą bardzo cenię, Szóstka dla Radka! 👍😂😂😂👍
Żarty żartami, ale Sławojki jak na swoje czasy były naprawdę rewolucyjne w zestawieniu z tragicznymi standardami higienicznymi polskiej przedwojennej wsi. Pamiętajmy, że jeszcze dla naszych pradziadków często normą było załatwianie swoich potrzeb "za stodołą", a nie muszę chyba tłumaczyć, że mogło być to zarzewiem wielu groźnych chorób. Poza tym kpiny z tego rodzaju, jakże potrzebnych w latach 30. rozwiązań, były zwyczajnie orężem w ówczesnej walce politycznej między Sanacją, a opozycją (później również w zwalczaniu dziedzictwa piłsudczyków przez propagandę PRL-u)
Patrz: film "Domek z kart", ośmieszający całą ekipę skoncentrowaną wokół Rydza-Śmigłego, a samego Sławoja-Składkowskiego przedstawiający jako, delikatnie rzecz ujmując, nawiedzonego oszołoma.
Przyszłość to przeszłość! Nic nie rozumiecie: lśniące wieżowce, wiszące miasta, autonomiczne rozwiązania komunikacyjne, to wszystko zgniła przeszłość. Następny krok to zburzenie miast a zamiast nich lepianki z krowiego łajna... oto świetlana przyszłość z populacją rzędu pół miliarda i oczywiście nieliczną elitą w kilku enklawach dobrobytu. Jeszcze mało zrozumiale i niemrawo ale przesuwamy okno Overtona...
Niezwykle cenny dla mnie reportaż. Krytyczny i mocny w argumenty. Mamy zbieżne wnioski, ale tylko Wy na tym kanale potraficie je tak zgrabnie wyartykułować. W dziedzinie publicystyki na temat architektury jesteście najbardziej opiniotworczą parą w Polsce. Mam nadzieję, że autorzy ekspozycji w pawilonie polskim obejrzą i wezmą do serc.
Dziś byłyśmy w pawilonie polskim na Biennale i dopiero po odwiedzeniu go włączyłam Państwa filmik. Zdziwiło mnie, że nie zrozumieliście tej instalacji. Chodziło o zwizualizowanie kubatur przeciętnych mieszkań w Polsce, Hong Kongu, Malawi i gdzieś tam jeszcze. Każdy kolor to było inne mieszkanie, chodząc po tym można było sobie zauważyć: o, żółte mieszkanie z Malawi to zajmowałoby tylko 1/3 czerwonego polskiego mieszkania. Opis był na przeciwległej ścianie, może w tym tłoku Państwo się nie zorientowali. Również oceniam wystawę jako taką sobie, choć zabrakło mi u Państwa zauważenia clue polskiego pawilonu.
W tym pawilonie chodziło o pokazanie błędów w danych statystycznych a nie o pokazanie, że mieszkanie z Malawi jest mniejsze niż z Polski. Z opisu kuratorskiego: "W architekturze, urbanistyce i planowaniu przestrzennym analizy danych statystycznych i wykorzystanie algorytmów w projektowaniu znacząco wpływają na to, jak mieszkamy i jak będziemy to robić w przyszłości. Coraz rzadziej mamy jednak do czynienia z danymi w surowej postaci. Przetwarzane za pomocą nowych technologii informacje tworzą skrzywiony obraz rzeczywistości. Na podstawie tej cyfrowej iluzji podejmowane są jednak decyzje, których konsekwencje są jak najbardziej realne." i dalej: "Instalacja wiernie odzwierciedla źródłowe informacje, nie ma jednak żadnego przełożenia na faktyczną sytuację mieszkaniową w miejscach, z których informacje te pochodzą. Narzędzie, które miało porządkować rzeczywistość, staje się źródłem błędu."
Świetny odcinek! Oczywiście odcinki, w których opowiadacie o jakimś konkretnym dziele czy budynku też są super, ale taka szczera żywa realcja jest jeszcze lepsza! O wiele więcej mówi ona o architekturze, architektach i o rzeczach związanych z tym tematem. Radku ostra jazda
Temat architektury afrykańskiej jest bardzo ciekawy w gruncie rzeczy i szkoda że mało osób to widzi. To połączenie surowości pierwszych budowli świetnie współgra z nowoczesnym minimalizmem jednocześnie nie ograniczając się do tworzenia budynków z samych kubatur. Robiąc projekt na studiach zgłębiłem ostatnio temat architektury morocco żeby łagodnie wejść w idee tego regionu i czuję że na tym się nie skończy. Świetny materiał by the way 🙂
Z tym, że łączenie gliny z wodą lub odchodami w jakiejkolwiek forme nie prowadzi do czegokolwiek. To jie jest kontynent do inspiracji , tylko do szukania rozwiązań, którymi nie jest zainteresowany świat. Zatem bez sensu to na biennale
Dziwne, że mało światła - Afryka kojarzy się ze słońcem. Małe, bodajże ciemnoczerwone literki na czarnym tle zmęczyły mi wzrok w odnowionym Muzeum Czartoryskich w Krakowie ( tam też półmrok, ale pewnie tego wymagają eksponaty). Ludzie radzili sobie podświetlając opisy latarkami z telefonów😅
Kuratorzy są odpowiedzialni za rozmieszczenie prac w przestrzeniach i to oni nie robią tego jak należy. Główny problem jest taki, że biorą za dużo na zbyt małe pomieszczenia. Przez to robią malutkie napisy, a ponieważ projektów jest dużo i ze sobą konkurują, wystawy nie są czytelne i trzeba dodawać ściany tekstu. Błędne koło, to problem na większości współczesnych wystaw niestety.
To prawda, po obejrzeniu relacji z polskiego pawilonu, zgadzam się zupełnie z waszymi wnioskami i uwagami krytycznymi. Nasza narodowa ekspozycja nie daje żadnych odpowiedzi i rozwiązań dotyczących przyszłości, w wielkim skrócie mówiąc. Około 24-25 minuty wyłonił mi się sens tej polskiej instalacji. Ona dobitnie pokazuje kondycję odbiorcy, zagubionego i przebodźcowanego, również i tym co wartościowe na tymże biennale. Przerost formy, niejednoznaczność, nieczytelność, ekspozycje bez światła dziennego, bez światła w ogóle, to obecnie bolączka wielu wystaw sztuki.
Super reportaż. Może zrobicie dla odmiany odcinek o słabej według was architekturze. To by też mogło być bardzo ciekawe. Takie zestawienie różnych potworków :)
Radku, jestem na początku oglądania, ale widzę jak Ci (w 5 minucie ) RĘCE OPADŁY i tak mi się Ciebie żal zrobiło... No cóż, oglądam dalej, może będzie ciekawiej ( znaczy na wystawie, a nie z Wami).
Super odcinek! ❤ A propos wykorzystywania tradycyjnych technik w budownictwie - przyszedł mi do głowy przykład z muzeum historii sztuki w Wiedniu, w którym system wymiany powietrza jest chyba jeszcze XVIII-wieczny i wciąż się sprawdza.
Tak dobry temat jak "dane" (wystarczy sięgnąć po świetną książkę Zygmuntowskiego "Kapitalizm sieci", by zrozumieć jak istotny jest ten temat i jak rewolucyjne zmiany zachodzą w gospodarce) i tak źle pomyślany i przedstawiony... Szkoda. Zwróciłem też uwagę na to jak wspaniałe, w 2023 roku nie pomyślano o dostępności tej instalacji dla osób poruszających się na wózku - BRAWO ZACHĘTA 👏 Zgadam się z waszą refleksją o braku pomysłu i też pewnej odwagi wśród twórców wśród współczesnych architektów. Myślę że to co jest problemem to coraz większa profesjonalizacja i ograniczenie horyzontów dla specjalistów, którzy ze względu na specjalzacje zajmują się tylko jedną, konkretną dziedziną życia. Oczywiście, potrzebujemy specjalistów, ale potrzebujemy też by ci poszerzyli te swoje horyzonty. Jak się czyta dzieła np. prekursorów modernizmu to widać w nich szerokie zainteresowania i wiedzę - ci ludzie kiedy pisali o swojej architekturze, to pisali o tym co chcą przez nią osiągnąć, powoływali się na dzieła psychologów, filozofów, socjologów, znawców sztuki, biologów itd. by z tego wszystkiego stworzyć jakąś spójną całość, pomyśleć architekturę na nowo. Dziś próby takowego sprowadzają się albo do "no, fajnie wygląda", "klient tak chciał" albo tworzenia fałszywych opisów mających zaznaczyć domniemaną głębie pracy (kto czytał opisy prac studentów ASP ten zrozumie - najpierw tworzy się pracę, a później się wymyśla do niej uzasadnienie).
Czy moglibyście zrobić materiał o Carlo Scarpa? Całe Biennale kojarzy mi się glównie z budkami wejsciowymi autorstwa Scarpy ;) Jako bywalcy Veneto, na pewno macie swoje zdanie na temat tej wybitnej osobowości architektury na styku brutalizmu i postmodernizmu.
Za dużo ideologii, za dużo filozofii, brak szacunku do użytkownika ....przekonuję się o tym " zawodowo", teraz trzeba będzie cierpieć ułomne funkcjonowanie budynku po szaleństwach architekta
Dzien dobry panie Radku, mam pytanko, czy nagrał by pań może jakiś dłuższy film o warszawskich wieżowcach? ( jak. Działają, plany, rzuty, windy, biura itp. ) :)
Mamy już dużo filmów o warszawskich wieżowcach :) Piszemy też o nich sporo w obu książkach. Zapraszamy np. do wnikliwej analizy systemów windowych w "Czterech wymiarach architektury": 4wymiary.goodidea.archi/ Na jesień myślimy o przygotowaniu seminarium internetowego o warszawskich wieżowcach z historią i analizą poszczególnych, najciekawszych przykładów :)
A odcinek o wybitnej siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach dalej czeka na zrobienie 😊 Troszkę dziw bierze, że jeszcze nie powstal, tym bardziej, że sal o takiej akustyce są dwie lub trzy w Europie. I blizej z Warszawy do Katowic niż do Wenecji. Troszke szkoda bo powstałby ciekawy odcinek, na pewno bardiej interesujący niż o kolorowych domkach z Burano. Takze szanowni tworcy czy mozna liczyć na odcinek o NOSPR w Katowicach?
Mieszkamy w Wenecji. Jeśli NOSPR chciałby, abyśmy zrobili odcinek o jego siedzibie, to zapraszamy do kontaktu. Na Biennale Architektury zaprosił nas dyrektor Fundacji La Biennale :)
Specjalnie na Pana prośbę napisaliśmy do NOSPR, że moglibyśmy zrealizować odcinek naszego programu poświęcony w całości budynkowi Orkiestry (z wideo referencyjnym, żeby było wiadomo, co to może być za film). Nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi.
Ja przepraszam, ale ta instalacja z afrykańskim totemem z czarnego marmuru wygląda jakby jakiś Gargantua pomylił okulus panteonu z otworem wychodka. To rzeczywiście jest porażka.
Pan sobie śmieszkuje, a już ponad dekadę temu pokazano w Polsce, że można z ubijanej gliny zbudować nowoczesny i energooszczędny dom: sztuka-architektury.pl/article/4004/dom-wykonany-z-gliny
Ja byłem też obejrzeć Łódź Design Festival wczoraj. Mega porażka również. Myślę że wszystko zjeżdża w dół bardzo bardzo szybko ze względu na polityczną poprawność i kompletnie bzdurne tezy. Dobro, piękno i prawda zostały odrzucone w imię chorych ideologii i to musi się przekładać na takie rezultaty. Polecam wykłady pana Krzysztofa Karonia na yt żeby zrozumieć co się z nami dzieje.
Czy powrót do historycznych metod budownictwa w celu ochrony środowiska ma sens - to jest ciekawe pytanie, ale wydaje mi się, że odpowiedź brzmi "nie". Takie budownictwo zastosowane dla obecnej liczby ludności... nie skaluje się, byłoby niepraktyczne.
Ale już tradycyjne metody ochrony przed upałem rodem z Afryki albo Bliskiego Wschodu jak najbardziej nadają się do zastosowania masowego i są znacznie lepsze dla środowiska niż klimatyzacja.
Czy zauważyliście może aby był podjety problem rozwiązań klimatyzacji dla mieszkaniowki? Powszechne jest juz u nas oblepianie nowych bloków i wszystkich innych obiektow budowlanych agregatami jak popadnie. Mam wrazenie, ze architekci oddają obiekt i nie widzą problemu. A one i szpecą i hałasują. No, ale może Biennale w Wenecji nie jest miejscem na takie przyziemne dywagacje ;P
Jeśli jest jakieś jedno przesłanie z tego Biennale, to raczej żeby szukać tradycyjnych metod ochrony przed upałem, wypracowanych w toku setek lat ewolucji form architektonicznych, szczególnie w miejscach, gdzie upał najbardziej daje się we znaki. I używać tych rozwiązań zamiast klimatyzacji, która jest niezdrowa i energochłonna.
No i MÓJ wniosek końcowy: Pogląd, że Europa była "autarkiczna" jest zwyczajnie głupi. Bo Europa przez całe swoje dzieje była "pod wpływem". W średniowieczu - Lewantu i to przemożnym. Czego się nie dotknąć w okresie dojrzałego średniowiecza wszystko nieomal nosi piętno kultury arabskiej. Po tym - Turcji i Persji z ich wyrafinowaniem i pewną dozą dekadencji. W XVIII w. pojawiła się fascynacja Dalekim Wschodem. A najbardziej Chinami z ich specyficzną, dojrzałą i oszczędną (choć nie zawsze) estetyką. No i kolorowymi, impresjonistycznymi i pełnymi pasji Indiami. Po tym przyszła wielka moda na Japonię z jej chłodem emocjonalnym, zmysłem artystycznym oraz dbałością o szczegół i detal. Były jeszcze przelotne mody na Mezoamerykę czy Egipt. Więc, mówienie o "autarkicznej" Europie jest zwyczajnie wyrazem ignorancji. Teraz mamy proponowaną "orientację" na Afrykę. Tamte kultury dawały nam całe swoje wyrafinowanie i artyzm. A co daje Afryka? Jeszcze bym zrozumiał, gdyby chciano się wzorować na Etiopii z jej niesamowitą cywilizacją. Zapatrzenie na wspaniałości Aksum, Gonderu czy Lalibeli byłoby jak najbardziej na miejscu. Ale nikt tam nie mówił o Etiopii! Oni powołują się na inne kraje. Sorry, ale bądźmy poważni: Czy budowane z gliny, krowiego łajna i słomy budowle mogą być dla nas wzorcami? PS: Fińskie toalety funkcjonowały u nas jeszcze w latach 80-tych XX w. A nazywały się "sławojki"...
PS: Dekolonizacja Afryki wielkim problemem współczesnego świata? Ja widzę, że aktualnie w Afryce następuje REKOLONIZACJA. Z jednej strony Afrykę rekolonizują gospodarczo Chiny i po trosze Indie, a z drugiej Rosja rękoma Grupy Wagnera. A Afrykanie? Zastanawiam się jak długo można być "ofiarą" historii. Bo oni tak od stuleci. To poniekąd ichniejsze "środowisko naturalne".
Cześć! Juz w pierwszych minutach relacji z wystawy - gdy mówiliście o przeszłości,ktora paradoksalnie użyta została przy okazji myślenia o przyszłości - przypomniał mi się artykuł prof. Piotra Juszkiewicza o historiograficznych ujęciach modernizmu. Juszkiewicz podkreślał w nim (z resztą nie tylko tam), że jedną z istotnych własności modernizmu jest jego zapatrzenie w przeszłość, pierwotność czy prymityw. Profesor czerpie z teorii Rogera Griffina (R. Griffin, Modernism and Fascism. The Sense of a Beginning under Mussolini and Hitler, Basingstoke 2007), który proponuje widziec postępowy ruch nowoczesny jako przesiąknięty alternatywną do liniowej koncepcją czasu kulistego. Wieczny powrot do przyszłości, trochę tłumaczy co sie w Wenecji zadziało. Poelcam artykuł Juszkiewicza dostępny na stronie Rocznika Hisrorii Sztuki - numer z 2021 r.
Clickbaitowy tytuł i słusznie >:D Niezmiernie doceniam Waszą szczerość. Przyznaję, że ja sama zwykle wnikliwie szukam pierwotnej koncepcji artysty, która powinna przemawiać poprzez dzieło, ale... no właśnie. Jeżeli sztuka wizualna musi być - nawet nie uzupełniona, a - wyjaśniona poprzez tekst to... chyba nie taki powinien być koncept :( Tak jak to ujęliście: obecne czasy dają duże pole do manewru dla architektów. Szkoda, że nie znajduje to odbicia w twórczości.
Polska wystawa, ale i reszta jest słabo pomyślana jesli chodzi o przystępność i dostępność, co architekt powinien przeciez brać pod uwagę. No chyba, że założeniem było, że w przyszłości wszyscy będą zdrowi i nie będą mieli problemów z poruszaniem się (polskie schody w klatce...), czytaniem (te mini gęste opisy), przebodźcowaniem (te kilka monitorków jednocześnie odtwarzających jakies filmiki, plus jeszcze do nich opisy- samo to juz mnie w tak krótkim fragmencie przyprawiło o zawroty głowy... chyba bym uciekła z tej wystawy po kilku minutach!)
![fellow fellow - PROUD feat. INK WARUNTORN [STRING QUARTET]](http://i.ytimg.com/vi/BQrVkMPTdHE/mqdefault.jpg)
Kryzys zawodu w pełnej krasie. Bardzo dziękuję za to, że szczerze mówicie co tam się dzieje. Człowiek jeździ po Europie szukać europejskiej architektury a dostaje wariacje na temat chatek z Afryki, których genezy zapewne sami ich architekci niespecjalnie rozumieją i które nijak się mają do nas.
Ja słowo "porażka" z tytułu zastąpiłbym słowem "wstyd", który jest tak naprawdę motywem przewodnim tej wystawy. Wstyd (wstyd postkolonialny) - jak w naszym Weselu Wyspiańskiego - doprowadza do karykatury zderzenia "państwa z chłopstwem", gdzie Ci pierwsi próbują oswajać się z drugimi poprzez bibułkę, zamiast zajmować się naprawdę istotnymi problemami.
Trochę to wygląda jak uciekanie architektów od ich fundamentalnego problemu: od tego - że od dawna - nie rozwiązują żadnych problemów i w ogóle nikt ich nie słucha. Proponuję aby na kolejnych wystawach skupić się właśnie na tym ....
Bardzo wartościowy komentarz, dziękuję że się Pan podzielił!
Tyle, że ta wystawa nie aspiruje to miana Europejskiej a światowej. W tym kontekście afrykańskie chatki mogą być trochę bardziej zrozumiałe ;)
Mówienie, że Francis Kere nie rozumie architektury afrykańskiej i jej przeszłości to już zupełna ignorancja która żal komentować...
@@luqaszz5206 Mój Boże, bardzo lubię jego architekturę. A fanem i kibicem Davida Adjaye jestem od początku kiedy byłem na jego wykładzie, czyli już jakieś 15 lat! Ale dla mnie ta wystawa ani nie jest światowa ani nie polepsza zrozumienia Afryki (przynajmniej na podstawie tej relacji). Odbiega natomiast od faktycznych problemów które nas trapią. To moja opinia, można się z nią przecież nie zgadzać. Proszę mnie źle nie zrozumieć - ja nie mam nic przeciwko motywom czerpanym z różnych kultur. Tak było od początku świata, i to dobry proces. Ja po prostu mam nieodparte wrażenie że to jest listek figowy pod którym tli się dogasająca już moderna. A za nią stoi pustka.
Moderna nie żyje i to jest problem, który widać na wystawie i w świecie. Po obśmianiu i wyszydzeniu modernizmu nie przyszła żadna nowa, całościowa idea - co najwyżej poszczególni architekci i ich pomysł. Problemy które mamy dziś np. w Polsce - rosnące ceny mieszkań, problem z dostępem do nich dla młodych, młodzi ludzie żyjący w coraz mniejszych klitkach - to przecież nie są problemy które po raz pierwszy w historii następują i powrót do społecznego modernizmu to jest to czego potrzebujemy (którego tutaj rozumiem jako idee budowania dla ludzi, z człowiekiem i jego potrzebami w centrum, zamiast ze spojrzeniem jak z XIX wieku, że budynek ma wyglądać byle się sprzedać, a co potem to nie nasz problem).
To czego potrzebujemy to powrotu do Hansena, do myślenia szerzej o architekturze i urbanistyce.
świetny komentarz
"Otóż to, nikt nie wie po co, więc nie musisz się obawiać, że ktoś zapyta. To jest miś na skale naszych możliwości. Patrzcie, mówimy, to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo!"
Myślę swoją drogą, że tytułowa słomiana kukła Misia byłaby znacznie ciekawszym eksponatem, niż całe tegoroczne Biennale.
Z tej kukły misia można zrobić naprawdę ciekawy punkt wyjścia do analizy różnych "faraońskich" projektów budowanych po to, żeby było się czym pochwalić przed wyborami a nie dla zaspokojenia realnych potrzeb. To jest nośny temat, można go przedstawić na międzynarodowych przykładach, spróbować wyciągnąć wnioski w jaki sposób społeczności i społeczeństwa mogą się bronić przed tym sposobem marnotrawienia publicznych środków. Dobre, uniwersalne, potrzebne.
Dokładnie, lepiej bym tego nie ujął. Pozdrowienia dla autorów kanału. :)
Błyskotliwy, świetny komentarz!
Który, Panie Tomaszu?
Łał, myślałem, że to agresywny clickbait:D ale jak zwykle ekipa nie rzuca pustych obietnic i dostarcza treści merytorycznie i na temat:)
Haha :) no niestety nie :(
Jak Radek mówi że porażka to wiedz że coś się dzieje 😂
😂😂😂
Zazwyczaj nie piszę komentarzy, ale, kurczę, jestem pod ogromnym wrażeniem jak Pani Natalia się wyrobiła jako prowadząca. Super się słucha, świetna prędkość, pewność siebie. Bardzo bardzo gratuluję i dziękuję! 🫡
👍❤️😊
To taki z komentarzy pod tytułem niby komplement a jednak przytyczka 😂
Cieszę się, że opublikowaliście tak szybko relacje, bo mocno zastanawiałem się czy nie polecieć - a teraz widzę, że lepiej nie, bo nie byłbym w stanie sobie wmówić, że „było warto”.
Fantastycznie, że bierzecie pod uwagę również osoby ze szczególnymi potrzebami! Może zrobią Państwo odcinek o projektowaniu uwzględniającego szczególne potrzeby osób z niepełnosprawnościami, jak Państwo to widzą, jakie macie doświadczenia z tym związane?
Pomysł wstawienia do Panteonu tego badziewia, mającego odwoływać się do kultury zachodniej Afryki, jest moim zdaniem profanacją, jednej z najsłynniejszych budowli Rzymu. Co do wystroju pawilonu polskiego, to skojarzył mi się z miejscami zabaw dla dzieci, które występują w niektórych galeriach handlowych. Brakowało tam tylko materaców i piłeczek. 😜 Ogólna krytyka przez prowadzących weneckiego biennale, jest całkowicie uprawniona.
To wygląda jak kloc
@@weronikaborsukowska2736 No taki stolec na środku Panteonu dobrze będzie pokazywać stosunek współczesnych starchitektów do stylów historycznych.
@@aryon55 kupa
@@aryon55w punkt
Bardzo podoba mi się żywy język, spontaniczny, bezpośredni a elegancki. No i muszę to napisać - rude jest piękne!
Trudne się wylosowało :)) Dobrze Was widzieć, relacja jak zwykle z pierwszej ręki ;)
Wygląda jakby ta wystawa dotyczyła bardziej Afryki niż przyszłości, ale biorąc pod uwagę pochodzenie kuratorki to nic dziwnego :)
Takie było też założenie.
Właśnie to co mówił Radosław na koniec moim zdaniem jest właśicwym clue tej wystawy - architekci nie mają w dzisiejszych czasach NIC do gadania. Robi się tak, jak chce inwestor, a jak masz pomysły to się ciebie zmieni. Tak to wygląda w branży.
Jedyne nowe i ciekawe projekty jakie się pojawiają to gdy INWESTOR tak chce, nie gdy architekt chce coś zrobić. Więc pod tym względem jako pokazanie braku mocy sprawczej po stronie architektów wystawa trafia w punkt.
Tak zawsze było i będzie! To całkowicie normalne.
Szanowni prowadzący, zgadzam się w 100 procentach z Waszymi opiniami, mieliśmy takie same wrażenia oglądając wystawę i mijając się z Wami najpierw w pawilonie Turcji a potem, następnego dnia, w Giardini. Niemniej jednak klika rzeczy bym dodał jako warte zauważenia. Przede wszystkim pawilon Austrii i pokazanie perspektywy mieszkańców Wenecji. To bardzo praktyczna opowieść o przyszłości w architekturze. Może macie jakieś materiały wideo stamtąd? Warto byłoby je obejrzeć z Waszym fachowym komentarzem. Poza tym ciekawa propozycja technologiczna Bahrajnu (ta o odzysku wody z wentylacji). No i Izrael, zawsze prowokacyjnie (to taki pawilon co zawsze trzeba spokojnie obejrzeć) - bardzo ciekawe ich rozważania o tym co teraz zrobić z budynkami central telefonicznych skoro już technologicznie są niepotrzebne… Ale faktycznie, zamiast do Arsenału lepiej pójść na wystawę fotografii w Palazzo Grassi. Maja nawet przepiękny portret Le Corbusiera z lat 40tych 😀
Brawo, nie dajice sie zwariowac! Czy trend sie odwroci? To zalezy wylacznie od nas.
Dopiero włączyłam odcinek, ale cieszę się, że dzisiaj mamy okazję posłuchać także Natalii 🤓
Gdybyście się zastanawiali jak mógłby wyglądać opis takiego fikcyjnego pawilonu. Kilka sekund i otrzymałem:
„Pawilon Nieba i Ziemi
To dzieło sztuki ma na celu zainspirować refleksję nad relacją między człowiekiem a naturą. Składa się z dwóch części: górnej i dolnej. Górna jest wykonana z lekkich i przezroczystych materiałów, takich jak szkło, metal i tkanina. Tworzy ona kształt kopuły, która odbija światło słoneczne i niebo. Dolna jest wykonana z ciężkich i matowych materiałów, takich jak beton, drewno i kamień. Tworzy ona kształt podstawy, która jest pokryta ziemią i roślinnością.
Zwiedzający są zaproszeni do wejścia do środka i doświadczenia kontrastu między dwoma światami. W górnej części można podziwiać widok nieba i poczuć lekkość i przestrzeń. W dolnej części można dotknąć ziemi i poczuć ciężar i ograniczenie. Dzieło sztuki ma na celu pokazać, że człowiek jest częścią natury, ale jednocześnie od niej oddzielony. Ma na celu zachęcić do poszukiwania harmonii między niebem a ziemią, między duchem a materią, między człowiekiem a naturą.”
Hahahah! I byłby to jeden z ciekawszych pawilonów :)
A na samej górze jest taras widokowy z którego można wyskoczyć jak podczas konteplacjii
nieba i przestrzeni zapragniemy gwałtownego kontaktu z Matką Ziemią.
Merytorycznie stwierdzam ,że najpiękniejsza na tym biennale była pani Natalia oraz marynarka i buty pana Radosława 😮❤❤
Z tą marynarką to nie przesadzajmy
Myślę, że takie krytyczne głosy są potrzebne. Im będzie więcej tym może szybciej coś się zmieni. Dziękuję za kolejny ciekawy film.
Idea budowania przyszłości poprzez powrót do tradycji wydaje mi się w dzisiejszej, przesiąkniętej gonitwą za "postępem", architekturze niezwykle ważna.
Zależy jakiej tradycji. Bo takie fińskie toalety to ja znam. Nazywały się one "sławojki" i obficie występowały do niedawna w polskich wsiach...
Owszem, ale postawienie instalacji opartej na na przykład twórczości rdzennej ludności Afryki wnosi tylko tę tezę którą napisałeś i nic poza nią. Po architektonicznej wystawie spodziewałbym się prób udzielania odpowiedzi na pytania: "W jaki sposób wracać do tradycji?", "Jak pogodzić tradycyjne motywy z współczesnymi wymaganiami stawianymi budynkom?" i tym podobne. Samo zwracanie uwagi na problem ale bez wnoszenia realnych rozwiązań nazwałbym raczej domeną sztuki niż architektury. Moim zdaniem - za dużo tu instalacji artystycznych a za mało konkretnych wizualizacji czy makiet; trochę przerost formy nad treścią.
@@szymon5409 Zgadzam się. Pisze tylko o słuszności idei, wystawy nie oceniam.
Biorąc pod uwagę, że każda komórka zawiera materiał genetyczny, który zawiera informację, która z kolei w bardzo dużym stopniu ma wpływ na to czym i jacy jesteśmy, to w pewnym sensie składamy się z danych 🤔
Ale masowo, to jednak inne składniki komórki przeważają.
@@goodidea_archi Masowo na pewno tak, ale to z informacji w materiale genetycznym wynika funkcja i struktura każdego elementu naszego ciała, w skali mikro i makro. Także pod względem istotności DNA wysuwa się, moim zadaniem, na pierwsze miejsce. Nie mówiąc już o fakcie, że o sukcesie ewolucyjnym mówimy, jeśli część tych naszych "danych" przekażemy dalej, najlepiej w jak największej liczbie. Może jednak nie taki zły ten polski pawilon skoro prowokuje do ciekawych dyskusji? 😅
Ta dyskusja, ciekawa czy nie, nie dotyczy architektury. Jak by to było Biennale Fizjologii, to co innego :)
@@goodidea_archi masa to (w pewnym sensie) nic innego jak informacja z punktu widzenia fizyki. Tak samo jak cała rzeczywistość, która fundamentalnie składa się z informacji i prawdopodobieństwa. Z drugiej strony można powiedzieć, że rzeczywistość to to co nasze mózgi kreują na podstawie danych, które do nich docierają. Ogólnie bardzo ciekawy temat, zwłaszcza w kontekście współczesności i przyszłości. Np. interakcje międzyludzkie przenoszą się do sieci i coraz mniej mamy powodów, żeby wychodzić z domów. Nie możliwe jest też odróżnienie, czy rozmawiamy z człowiekiem komórkowym, jego wirtualnym alter ego, czy bytem całkowicie cyfrowym. Możemy znać kogoś przez wiele lat, współpracować, wchodzić w różne relacje i nigdy się tego nie dowiedzieć, a nawet nie chcieć się tego dowiedzieć. Do tego dochodzą takie tematy jak wirtualna rzeczywistość i wirtualni przyjaciele, a nawet bardziej banalne jak wirtualne okna, dzięki którym możemy mieć widok jaki tylko chcemy nie będąc miliarderami.
To wszystko jest bardzo ciekawe z punktu widzenia architektury i wymaga projektowania w zupełnie inny sposób (to, że paczkomaty nie są standardowym wyposażeniem budynków, tylko budami porozstawianymi po trawnikach irytuje mnie niezmiennie od czasu ich pojawienia się), ale kolorowa, metalowa klatka chyba rzeczywiście nie wyczerpuje tematu.
W poskim pawilonie jest reprezentowana patodeweloperka po prostu.
Obraz polskiej myśli budowlanej
Jako dopełnienie tej myśli powinien być wystawiony jeszcze zamek w Stobnicy !!!
Brawo! AIAGI dzięki za szczerość :)
W polskim pawilonie powinien być zaprezentowany "zamek" w Stobnicy, jako praktyczny przykład miasta 15-sto minutowego. Dobry piarowiec połączyłby to jakoś z Afryką i może byłaby nagroda. A, napewno mówiłoby się o tym. Nieważne jak, nazwa łatwa do wymówienia, więc nie przekręcaliby. A, tak wyszła jakaś hybryda klatki z placem zabaw, która wymaga całej ściany tekstu, aby zrozumieć, co autor miał na myśli i z której chce się jak najszybciej wyjść i zapomnieć, że się tam kiedykolwiek było.
O tak !!!!!
Zamek w Stobnicy !!!!
Jestem za !!!!
Jak tylko usłyszałam o Biennale to pomyślałam, że w niedzielę o tym na pewno powiecie :) Pozdrawiam
nudna afrykanizacja europy...bo kilka krajów miało kolonie w Afryce i musimy wszyscy teraz spłacać ich błędy...
Jak zobaczyłem fińskie suche toalety to pomyślałem że w takich warunkach Polska powinna stać się ponownie europejskim liderem w produkcji sławojek. Można założyć kooperację z naszymi wschodnimi sąsiadami, gdzie ten pomnik trwalszy niż ze spiżu służy nieprzerwanie kolejnym pokoleniom. Proponuję żeby na kolejnym Biennale nasz pawilon miał kształt sławojki i aby wdrożyć od zaraz pilotażowy projekt instalacji sławojek we wszystkich budynkach ministerstwa klimatu i środowiska.
Bardzo ciekawy materiał, świetnie się Was ogląda. Trochę to co opowiadacie o ekspozycji przypomina mi lekcje szkolne o poezji - a co poeta miał na myśli. Jeśli pokazywane dzieło wymaga strony opisu "małą czcionką" to chyba słabo się broni. Szkoda, bo z tego co pokazaliście jedna idea Biennale jest bardzo ciekawa i przede wszystkim ważna. Stare rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne w krajach od dawna gorących typu Afryka północna pozwalały na w miarę komfortowe życie bez stosowania klimatyzacji i innych energochłonnych rozwiązań. Inspirowanie się tymi rozwiązaniami może przynieść świetne rozwiązania na przyszłość. Ale tak jak pokazaliście na Biennale, była przeszłość, była współczesność w lekko karykaturalnej formie i w zasadzie żadnych propozycji na przyszłość.
Bardzo Państwu dziękuję, za wspaniały film, o mniej wspaniałej wystawie. Ponieważ powiedzieliście już wszystko i ze wszystkim się z Wami zgadzam, więc nie wypowiem się o wystawie. W ubiegłym roku wypowiedziałem się pod filmem o wystawie w Wenecji i zostałem zrugany przez innych ogladających, że mój komentarz, był niekulturalny, a czasem inaczej się nie da. Pozdrawiam, jestescie przewspaniali! :)
Wystawa słaba ale relacja ciekawa.❤
A dziękujemy :)
Myślę że gdyby wystawa architektury pod hasłem laboratory of future w dowolnej epoce w dowolnym miejscu na ziemi no może po za epokami prehistorycznym nie uraczylibyśmy jakiś słomianych domków i kawałków cementu pomalowany tak aby przypominały prehistoryczne malowidła . Każda epoka i miejsce miałoby coś ciekawego do zaprezentowania np w. Renesansie zobaczylibyśmy odpowiedź na coraz doskonalszą broń palną - bastiony . W średniowieczu gotyckie katedry które nie będą ciemne jak te romańskie .W epoce przemysłowej rozwiązania w architekturze aby fabryki były bardziej produktywne i funkcjonalne ... .Jedno jest pewne na każdej z wystaw gdyby się odbyły był by postęp i zarazem rozwiązania które pomogą stawić czoła w przyszłości problemą które mamy dzisiaj . Niestety nie wiem i hciałbym się dowiedzieć jak afrykańska chatka i malowidła rodem z epoki kamienia mają rozwiązać nasze przyszłe problemy i teraźniejsze problemy. Nie można oczywiście porównywać osiągnięć całej epoki do jednego roku . Da się przecież poruszyć przecież temat wojny i kataklizmów a mianowicie jak - budować aby budowle były trwalsze ? Jak w przyszłości zapobiegac powodzią jak będzie się to prezentował o w miastach. Jakie będą w przyszłości materiały . Nieliczni zadali sobie trud aby poruszyć któreś z tych zagadnień i brawa dla nich .
Dzięki za relacje, jak zwykle Profeska
O Finlandii super wstawka i dziwię się, że mielibyśmy się Tego wstydzić (Wy jako osoby -które chcąc niechcąc - ksztaltujecie gusty- świetnie, że poruszacie takie tematy).
Bo to jest prawdziwe, szerokie i mądre spojrzenie na eko! I
-po mojemu- to chyba jedyna ciekawa rzecz jaką na dłużej zapamiętam z (Waszej relacji) tegorocznego biennale.
J jako inżynier sanitarny (środowiska) jeszcze raz dziękuję za poruszanie "trudnych" tematów, bo tam leżą całe pokłady do zagospodarowania (zaoszczędzenia) w sferze PRAWDZIWEGO eko. A we współpracy z wszystkimi branżami budownictwa jesteśmy zobligowani do -w 1. rzędzie - szerzenia rzetelnej wiedzy o zagrożeniach i poszukiwaniach skutecznych rozwiązań w sferze konsumpcji i ekologii.
A za szczerość, którą bardzo cenię, Szóstka dla Radka!
👍😂😂😂👍
KICHA TOTALNA
Te fińskie kible to się chyba kiedyś "sławojką" nazywały 🤔 przyszłość, jak nomen omen, cholera 🤣
Polska transeterem narodów 😂😂
Żarty żartami, ale Sławojki jak na swoje czasy były naprawdę rewolucyjne w zestawieniu z tragicznymi standardami higienicznymi polskiej przedwojennej wsi. Pamiętajmy, że jeszcze dla naszych pradziadków często normą było załatwianie swoich potrzeb "za stodołą", a nie muszę chyba tłumaczyć, że mogło być to zarzewiem wielu groźnych chorób.
Poza tym kpiny z tego rodzaju, jakże potrzebnych w latach 30. rozwiązań, były zwyczajnie orężem w ówczesnej walce politycznej między Sanacją, a opozycją (później również w zwalczaniu dziedzictwa piłsudczyków przez propagandę PRL-u)
Patrz: film "Domek z kart", ośmieszający całą ekipę skoncentrowaną wokół Rydza-Śmigłego, a samego Sławoja-Składkowskiego przedstawiający jako, delikatnie rzecz ujmując, nawiedzonego oszołoma.
Podoba mi się nowa formuła z dwojgiem prowadzących. Dialog jest nie mniej ciekawy niż najlepiej przygotowany monolog :)
Przyszłość to przeszłość! Nic nie rozumiecie: lśniące wieżowce, wiszące miasta, autonomiczne rozwiązania komunikacyjne, to wszystko zgniła przeszłość. Następny krok to zburzenie miast a zamiast nich lepianki z krowiego łajna... oto świetlana przyszłość z populacją rzędu pół miliarda i oczywiście nieliczną elitą w kilku enklawach dobrobytu. Jeszcze mało zrozumiale i niemrawo ale przesuwamy okno Overtona...
No to już wolę do jaskiń niż do lepianki😢😢
O to to !!!
To jest przyszłość plebsu według cwaniaczka Billa G.
Zaskakująca kolorystyka - bardzo uspokajająca, pustynna, naturalna.
Niezwykle cenny dla mnie reportaż. Krytyczny i mocny w argumenty. Mamy zbieżne wnioski, ale tylko Wy na tym kanale potraficie je tak zgrabnie wyartykułować. W dziedzinie publicystyki na temat architektury jesteście najbardziej opiniotworczą parą w Polsce. Mam nadzieję, że autorzy ekspozycji w pawilonie polskim obejrzą i wezmą do serc.
Postmodernizm wersja 2.0 (najlepsze suche kible, zwłaszcza w blokach).
😂😂😂😮
I na to musieli, oczywiście, wpaść Finowie, u których przypada basen słodkiej wody na osobę. Dziennie.
Dziękuję za wspaniałą relację :-) pozdrawiam
Dziękujemy za miły komentarz! Pozdrawiamy serdecznie!
Uwielbiam was oglądać. Opowiadacie o architekturze jak nikt inny. Dziękuję
Bo to Cela + Drodzy Panstwo............Pewnie o to chodzilo i cos w tym jest ze to przyszlosc architektoniczna dla wielu Polakow😉😉😉😉
Dziś byłyśmy w pawilonie polskim na Biennale i dopiero po odwiedzeniu go włączyłam Państwa filmik. Zdziwiło mnie, że nie zrozumieliście tej instalacji. Chodziło o zwizualizowanie kubatur przeciętnych mieszkań w Polsce, Hong Kongu, Malawi i gdzieś tam jeszcze. Każdy kolor to było inne mieszkanie, chodząc po tym można było sobie zauważyć: o, żółte mieszkanie z Malawi to zajmowałoby tylko 1/3 czerwonego polskiego mieszkania. Opis był na przeciwległej ścianie, może w tym tłoku Państwo się nie zorientowali.
Również oceniam wystawę jako taką sobie, choć zabrakło mi u Państwa zauważenia clue polskiego pawilonu.
W tym pawilonie chodziło o pokazanie błędów w danych statystycznych a nie o pokazanie, że mieszkanie z Malawi jest mniejsze niż z Polski.
Z opisu kuratorskiego:
"W architekturze, urbanistyce i planowaniu przestrzennym analizy danych statystycznych i wykorzystanie algorytmów w projektowaniu znacząco wpływają na to, jak mieszkamy i jak będziemy to robić w przyszłości. Coraz rzadziej mamy jednak do czynienia z danymi w surowej postaci. Przetwarzane za pomocą nowych technologii informacje tworzą skrzywiony obraz rzeczywistości. Na podstawie tej cyfrowej iluzji podejmowane są jednak decyzje, których konsekwencje są jak najbardziej realne."
i dalej:
"Instalacja wiernie odzwierciedla źródłowe informacje, nie ma jednak żadnego przełożenia na faktyczną sytuację mieszkaniową w miejscach, z których informacje te pochodzą. Narzędzie, które miało porządkować rzeczywistość, staje się źródłem błędu."
To, co zobaczyłem, bardzo przypomniało mi arcydzieło reżysera Rubena Ostlunda „Kwadrat”. Sztuka, która ośmiesza samą siebie.
Film NAPRAWDĘ INTERESUJĄCY!
"Porażka" z ust pana Gajdy to bardzo mocne słowo, nie spodziewałem się, że było aż tak źle.
Piękna recenzja
Trudne się wylosowało
🎲
15.19 Dobry żart. Precz z kolonializmem. Precz z rozwojem !!!
Wszystko od nowa :)))
Coś mi to przypomina Pol Pota ;)
Trudne się wylosowało :)
🎲
Świetny odcinek! Oczywiście odcinki, w których opowiadacie o jakimś konkretnym dziele czy budynku też są super, ale taka szczera żywa realcja jest jeszcze lepsza! O wiele więcej mówi ona o architekturze, architektach i o rzeczach związanych z tym tematem. Radku ostra jazda
Temat architektury afrykańskiej jest bardzo ciekawy w gruncie rzeczy i szkoda że mało osób to widzi. To połączenie surowości pierwszych budowli świetnie współgra z nowoczesnym minimalizmem jednocześnie nie ograniczając się do tworzenia budynków z samych kubatur. Robiąc projekt na studiach zgłębiłem ostatnio temat architektury morocco żeby łagodnie wejść w idee tego regionu i czuję że na tym się nie skończy. Świetny materiał by the way 🙂
Architektura Morocco 😂😂
Z tym, że łączenie gliny z wodą lub odchodami w jakiejkolwiek forme nie prowadzi do czegokolwiek. To jie jest kontynent do inspiracji , tylko do szukania rozwiązań, którymi nie jest zainteresowany świat. Zatem bez sensu to na biennale
@@markusprusus po polsku Maroko
Bardzo dobry film. Trzeźwa ocena. Dziękuję.
Dziwne, że mało światła - Afryka kojarzy się ze słońcem. Małe, bodajże ciemnoczerwone literki na czarnym tle zmęczyły mi wzrok w odnowionym Muzeum Czartoryskich w Krakowie ( tam też półmrok, ale pewnie tego wymagają eksponaty). Ludzie radzili sobie podświetlając opisy latarkami z telefonów😅
Kuratorzy są odpowiedzialni za rozmieszczenie prac w przestrzeniach i to oni nie robią tego jak należy. Główny problem jest taki, że biorą za dużo na zbyt małe pomieszczenia. Przez to robią malutkie napisy, a ponieważ projektów jest dużo i ze sobą konkurują, wystawy nie są czytelne i trzeba dodawać ściany tekstu. Błędne koło, to problem na większości współczesnych wystaw niestety.
Jest Natalia,jest Wenecja,jest dobrze 👍
🫠🥰
To prawda, po obejrzeniu relacji z polskiego pawilonu, zgadzam się zupełnie z waszymi wnioskami i uwagami krytycznymi. Nasza narodowa ekspozycja nie daje żadnych odpowiedzi i rozwiązań dotyczących przyszłości, w wielkim skrócie mówiąc.
Około 24-25 minuty wyłonił mi się sens tej polskiej instalacji. Ona dobitnie pokazuje kondycję odbiorcy, zagubionego i przebodźcowanego, również i tym co wartościowe na tymże biennale. Przerost formy, niejednoznaczność, nieczytelność, ekspozycje bez światła dziennego, bez światła w ogóle, to obecnie bolączka wielu wystaw sztuki.
Super reportaż. Może zrobicie dla odmiany odcinek o słabej według was architekturze. To by też mogło być bardzo ciekawe. Takie zestawienie różnych potworków :)
Radku, jestem na początku oglądania, ale widzę jak Ci (w 5 minucie ) RĘCE OPADŁY i tak mi się Ciebie żal zrobiło... No cóż, oglądam dalej, może będzie ciekawiej ( znaczy na wystawie, a nie z Wami).
No niestety trochę to był moment rozczarowania... :(
Dzięki za wgląd.
Trudne się wylosowało 😊
🎲
Bardzo ciekawy film. Interesuje mnie, czy wątek fiński sugeruje powrót do tzw. sławojek?
Aaaach wspaniały materiał!! Tyle się dowiedziałam ❤ dziękuję!
Super odcinek! ❤ A propos wykorzystywania tradycyjnych technik w budownictwie - przyszedł mi do głowy przykład z muzeum historii sztuki w Wiedniu, w którym system wymiany powietrza jest chyba jeszcze XVIII-wieczny i wciąż się sprawdza.
Tak dobry temat jak "dane" (wystarczy sięgnąć po świetną książkę Zygmuntowskiego "Kapitalizm sieci", by zrozumieć jak istotny jest ten temat i jak rewolucyjne zmiany zachodzą w gospodarce) i tak źle pomyślany i przedstawiony... Szkoda. Zwróciłem też uwagę na to jak wspaniałe, w 2023 roku nie pomyślano o dostępności tej instalacji dla osób poruszających się na wózku - BRAWO ZACHĘTA 👏
Zgadam się z waszą refleksją o braku pomysłu i też pewnej odwagi wśród twórców wśród współczesnych architektów. Myślę że to co jest problemem to coraz większa profesjonalizacja i ograniczenie horyzontów dla specjalistów, którzy ze względu na specjalzacje zajmują się tylko jedną, konkretną dziedziną życia. Oczywiście, potrzebujemy specjalistów, ale potrzebujemy też by ci poszerzyli te swoje horyzonty. Jak się czyta dzieła np. prekursorów modernizmu to widać w nich szerokie zainteresowania i wiedzę - ci ludzie kiedy pisali o swojej architekturze, to pisali o tym co chcą przez nią osiągnąć, powoływali się na dzieła psychologów, filozofów, socjologów, znawców sztuki, biologów itd. by z tego wszystkiego stworzyć jakąś spójną całość, pomyśleć architekturę na nowo. Dziś próby takowego sprowadzają się albo do "no, fajnie wygląda", "klient tak chciał" albo tworzenia fałszywych opisów mających zaznaczyć domniemaną głębie pracy (kto czytał opisy prac studentów ASP ten zrozumie - najpierw tworzy się pracę, a później się wymyśla do niej uzasadnienie).
Czy moglibyście zrobić materiał o Carlo Scarpa? Całe Biennale kojarzy mi się glównie z budkami wejsciowymi autorstwa Scarpy ;) Jako bywalcy Veneto, na pewno macie swoje zdanie na temat tej wybitnej osobowości architektury na styku brutalizmu i postmodernizmu.
Bardzo fajny pomysł, uwielbiamy Scarpę :)
Radek, świetna łososiowa marynarka!
Dzieki! Świetne!
Za dużo ideologii, za dużo filozofii, brak szacunku do użytkownika ....przekonuję się o tym " zawodowo", teraz trzeba będzie cierpieć ułomne funkcjonowanie budynku po szaleństwach architekta
Dzien dobry panie Radku, mam pytanko, czy nagrał by pań może jakiś dłuższy film o warszawskich wieżowcach? ( jak. Działają, plany, rzuty, windy, biura itp. ) :)
Mamy już dużo filmów o warszawskich wieżowcach :) Piszemy też o nich sporo w obu książkach. Zapraszamy np. do wnikliwej analizy systemów windowych w "Czterech wymiarach architektury": 4wymiary.goodidea.archi/ Na jesień myślimy o przygotowaniu seminarium internetowego o warszawskich wieżowcach z historią i analizą poszczególnych, najciekawszych przykładów :)
Chętnie zobaczyłbym materiał poświęcony Bazylice Grobu Bożego. Da się zrobić?
A odcinek o wybitnej siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach dalej czeka na zrobienie 😊 Troszkę dziw bierze, że jeszcze nie powstal, tym bardziej, że sal o takiej akustyce są dwie lub trzy w Europie. I blizej z Warszawy do Katowic niż do Wenecji. Troszke szkoda bo powstałby ciekawy odcinek, na pewno bardiej interesujący niż o kolorowych domkach z Burano. Takze szanowni tworcy czy mozna liczyć na odcinek o NOSPR w Katowicach?
Mieszkamy w Wenecji. Jeśli NOSPR chciałby, abyśmy zrobili odcinek o jego siedzibie, to zapraszamy do kontaktu. Na Biennale Architektury zaprosił nas dyrektor Fundacji La Biennale :)
Specjalnie na Pana prośbę napisaliśmy do NOSPR, że moglibyśmy zrealizować odcinek naszego programu poświęcony w całości budynkowi Orkiestry (z wideo referencyjnym, żeby było wiadomo, co to może być za film). Nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi.
Ja przepraszam, ale ta instalacja z afrykańskim totemem z czarnego marmuru wygląda jakby jakiś Gargantua pomylił okulus panteonu z otworem wychodka. To rzeczywiście jest porażka.
3 good idea 3 najlepsze kruci
"Redefiniowania przeszłości" - cuchnie dekonstrukcją kulturową.
Dzbany z tabletami! genialne! 🫣🫣
🤣
Ta współczesna architektura afrykańska chyba zainspirowana nową "Czarną Panterą" Marvela 😄
Uff, jaka ulga. Zamiast normalnego domu wybuduję krytą strzechą, staropolską lepiankę z dwiema izbami i latryną tuż obok.
Pan sobie śmieszkuje, a już ponad dekadę temu pokazano w Polsce, że można z ubijanej gliny zbudować nowoczesny i energooszczędny dom: sztuka-architektury.pl/article/4004/dom-wykonany-z-gliny
Świetna recenzja!
Nigdy nie oglądaj biennale o 3 w nocy... Wiedz że wtedy będzie to porażka 😅❤
Smutne jest to co mówicie, to w architektach powinna być moc i kreatywność do tworzenia nowego, tymczasem widać głównie wtórność.
Ja byłem też obejrzeć Łódź Design Festival wczoraj. Mega porażka również. Myślę że wszystko zjeżdża w dół bardzo bardzo szybko ze względu na polityczną poprawność i kompletnie bzdurne tezy. Dobro, piękno i prawda zostały odrzucone w imię chorych ideologii i to musi się przekładać na takie rezultaty. Polecam wykłady pana Krzysztofa Karonia na yt żeby zrozumieć co się z nami dzieje.
Pani Natalia cytująca Klocucha12 to coś czego zupełnie się nie spodziewałem 😅
Żart z concrete elegancki :)
😀🥰
Czy powrót do historycznych metod budownictwa w celu ochrony środowiska ma sens - to jest ciekawe pytanie, ale wydaje mi się, że odpowiedź brzmi "nie". Takie budownictwo zastosowane dla obecnej liczby ludności... nie skaluje się, byłoby niepraktyczne.
Ale już tradycyjne metody ochrony przed upałem rodem z Afryki albo Bliskiego Wschodu jak najbardziej nadają się do zastosowania masowego i są znacznie lepsze dla środowiska niż klimatyzacja.
Wyobrażnia stała się płaska...🙉
Polecam klasyka kina wloskiego i biennale na wesolo. Alberto Sordi visita alla Biennale 1978
Czy zauważyliście może aby był podjety problem rozwiązań klimatyzacji dla mieszkaniowki? Powszechne jest juz u nas oblepianie nowych bloków i wszystkich innych obiektow budowlanych agregatami jak popadnie. Mam wrazenie, ze architekci oddają obiekt i nie widzą problemu. A one i szpecą i hałasują. No, ale może Biennale w Wenecji nie jest miejscem na takie przyziemne dywagacje ;P
Jeśli jest jakieś jedno przesłanie z tego Biennale, to raczej żeby szukać tradycyjnych metod ochrony przed upałem, wypracowanych w toku setek lat ewolucji form architektonicznych, szczególnie w miejscach, gdzie upał najbardziej daje się we znaki. I używać tych rozwiązań zamiast klimatyzacji, która jest niezdrowa i energochłonna.
Jesteście świetni, ale mam postulat, aby kamera była w większej odległości od Was - obraz jest twarzy nie wygląda korzystnie z takiej odległości
No i MÓJ wniosek końcowy: Pogląd, że Europa była "autarkiczna" jest zwyczajnie głupi. Bo Europa przez całe swoje dzieje była "pod wpływem". W średniowieczu - Lewantu i to przemożnym. Czego się nie dotknąć w okresie dojrzałego średniowiecza wszystko nieomal nosi piętno kultury arabskiej. Po tym - Turcji i Persji z ich wyrafinowaniem i pewną dozą dekadencji. W XVIII w. pojawiła się fascynacja Dalekim Wschodem. A najbardziej Chinami z ich specyficzną, dojrzałą i oszczędną (choć nie zawsze) estetyką. No i kolorowymi, impresjonistycznymi i pełnymi pasji Indiami. Po tym przyszła wielka moda na Japonię z jej chłodem emocjonalnym, zmysłem artystycznym oraz dbałością o szczegół i detal. Były jeszcze przelotne mody na Mezoamerykę czy Egipt. Więc, mówienie o "autarkicznej" Europie jest zwyczajnie wyrazem ignorancji. Teraz mamy proponowaną "orientację" na Afrykę. Tamte kultury dawały nam całe swoje wyrafinowanie i artyzm. A co daje Afryka? Jeszcze bym zrozumiał, gdyby chciano się wzorować na Etiopii z jej niesamowitą cywilizacją. Zapatrzenie na wspaniałości Aksum, Gonderu czy Lalibeli byłoby jak najbardziej na miejscu. Ale nikt tam nie mówił o Etiopii! Oni powołują się na inne kraje. Sorry, ale bądźmy poważni: Czy budowane z gliny, krowiego łajna i słomy budowle mogą być dla nas wzorcami?
PS: Fińskie toalety funkcjonowały u nas jeszcze w latach 80-tych XX w. A nazywały się "sławojki"...
PS: Dekolonizacja Afryki wielkim problemem współczesnego świata? Ja widzę, że aktualnie w Afryce następuje REKOLONIZACJA. Z jednej strony Afrykę rekolonizują gospodarczo Chiny i po trosze Indie, a z drugiej Rosja rękoma Grupy Wagnera. A Afrykanie? Zastanawiam się jak długo można być "ofiarą" historii. Bo oni tak od stuleci. To poniekąd ichniejsze "środowisko naturalne".
kto finansuje pawilon "Polonia"? wstyd...nikogo nie inspiruje...proszę o zwrot pieniędzy...
Opiekunem pawilonu oraz organizatorem wystaw na Biennale Sztuki i Biennale Architektury jest Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki.
@@goodidea_archiswoją drogą czy Zachęta to najlepszy opiekun pawilonu dot. architektury? jakby nie było specjalizuje się w nieco innej dziedzinie
Cześć! Juz w pierwszych minutach relacji z wystawy - gdy mówiliście o przeszłości,ktora paradoksalnie użyta została przy okazji myślenia o przyszłości - przypomniał mi się artykuł prof. Piotra Juszkiewicza o historiograficznych ujęciach modernizmu. Juszkiewicz podkreślał w nim (z resztą nie tylko tam), że jedną z istotnych własności modernizmu jest jego zapatrzenie w przeszłość, pierwotność czy prymityw. Profesor czerpie z teorii Rogera Griffina (R. Griffin, Modernism and Fascism. The Sense of a Beginning under Mussolini and Hitler, Basingstoke 2007), który proponuje widziec postępowy ruch nowoczesny jako przesiąknięty alternatywną do liniowej koncepcją czasu kulistego. Wieczny powrot do przyszłości, trochę tłumaczy co sie w Wenecji zadziało. Poelcam artykuł Juszkiewicza dostępny na stronie Rocznika Hisrorii Sztuki - numer z 2021 r.
Toalety fińskie- powrót do przeszłości.
Uwielbiam pun'y Natalii 🥰😂
pawilon polski to kolorowe cele więzienne
🙏❤️😊
Clickbaitowy tytuł i słusznie >:D Niezmiernie doceniam Waszą szczerość. Przyznaję, że ja sama zwykle wnikliwie szukam pierwotnej koncepcji artysty, która powinna przemawiać poprzez dzieło, ale... no właśnie. Jeżeli sztuka wizualna musi być - nawet nie uzupełniona, a - wyjaśniona poprzez tekst to... chyba nie taki powinien być koncept :( Tak jak to ujęliście: obecne czasy dają duże pole do manewru dla architektów. Szkoda, że nie znajduje to odbicia w twórczości.
Polska wystawa, ale i reszta jest słabo pomyślana jesli chodzi o przystępność i dostępność, co architekt powinien przeciez brać pod uwagę. No chyba, że założeniem było, że w przyszłości wszyscy będą zdrowi i nie będą mieli problemów z poruszaniem się (polskie schody w klatce...), czytaniem (te mini gęste opisy), przebodźcowaniem (te kilka monitorków jednocześnie odtwarzających jakies filmiki, plus jeszcze do nich opisy- samo to juz mnie w tak krótkim fragmencie przyprawiło o zawroty głowy... chyba bym uciekła z tej wystawy po kilku minutach!)
Nawet reportaż z wystawy jest męczqcy. Ale relacja świetna.
Te polskie klatki, będące przykladem pseudosztuki, kojarza mi się z utratą wolności, która czeka ludzkość.
Aktywiszcza zrobiły Binnale